de staart van een asteroide

[Verwijderd]

Ik keek net een documentaire waarin de 2 tot nu toe ontdekte asteroiden van ijs besproken warden.

Omdat deze asteroiden uit ijs bestaan laten ze een spoor achter in de ruimte.

Wat niet besproken werd... wat gebeurt er met dat water wat dan achterblijft in de ruimte?

Ik dacht dat het vrijwel een leegte was, een vacuum. Worden die waterdeeltjes dan heel langzaam richting een planeet aangetrokken door middle van zwaartekracht?
Wat als er geen planeet in de buurt is? Vliegen ze dan met dezelfde snelheid waarmee ze los kwamen achter de asteroide aan omdat er geen weerstand is in de ruimte? Blijven ze in de ruimte hangen? Zou er dan na al die miljarden jaren niet heel veel water rondhangen (relatief gezien)?

[Maasluip]

Verwijderd schreef op maandag 16 september 2013 @ 15:28:
Ik dacht dat het vrijwel een leegte was, een vacuum. Worden die waterdeeltjes dan heel langzaam richting een planeet aangetrokken door middle van zwaartekracht?

Ja.

Wat als er geen planeet in de buurt is? Vliegen ze dan met dezelfde snelheid waarmee ze los kwamen achter de asteroide aan omdat er geen weerstand is in de ruimte?

Min of meer. Ze gaan langzamer dan de asteroide (want ze komen er los van) onder invloed van de zonnewind.

Blijven ze in de ruimte hangen?

Zolang ze niet worden opgevangen door een ander object: ja.

Zou er dan na al die miljarden jaren niet heel veel water rondhangen (relatief gezien)?

Nee. Er is zoveel ruimte en zo weinig materie dat dat echt verwaarloosbaar is. Als je alle bekende massa in de ruimte in een bol met de dichtheid van de zon (1,4 kg/dm³) concentreert dan kom je uit op een vulling van 0.0000000000000000000042%.

[MSalters]

De dominante zwaartekracht in de ruimte is van de zon, niet een planeet. Het voornaamste effect is dus dat die watermoleculen in een baan rond de zon komen.

En aangezien die baan in doorsnee ver weg ligt van de banen van de planeten, zullen ze afwisselend door verschillende planeten worden aangetrokken.

[Verwijderd]

MSalters schreef op dinsdag 17 september 2013 @ 12:17:Het voornaamste effect is dus dat die watermoleculen in een baan rond de zon komen.

Is het niet zo dat die materie van de komeet wordt geslagen door de zonnewind? (bedankt Maasluip) En als dat zo is zou je toch verwachten dat die materie wordt weggeblazen van de zon en uiteindelijk in de interstellaire ruimte belandt?

[Mx. Alba]

Ja en nee. De zonnewind werkt tegengesteld aan de zwaartekracht van de zon, dus die deeltjes gaan dan grofweg een baan om de zon volgen alsof de zon wat minder aantrekkingskracht heeft. Uiteraard is de zonnewind niet uniform, terwijl de zwaartekracht van de zon dat wel is.

Feit blijft wel dat al het water op Aarde van kometen afkomstig is (toen de Aarde pas gevormd was, was ze gortdroog en vrijwel zonder atmosfeer).

[FireAge]

Mx. Alba schreef op woensdag 18 september 2013 @ 10:08:
Feit De huidige theorie blijft wel dat al het water op Aarde van kometen afkomstig is (toen de Aarde pas gevormd was, was ze gortdroog en vrijwel zonder atmosfeer).

[Verwijderd]

En die theorie is incorrect. Het is natuurlijk belachelijk om te denken dat een grote homp steen samenklontert uit een protoplanetaire schijf, en dat daarna pas wat kometen water meebrengen. Een deel van het oorspronkelijke materiaal dat een planeet vormt is hetzelfde als wat een komeet vormt. Op dat moment heb je het nog niet over kometen en planeten en is het allemaal gewoon protoplanetaire nevel. Dat water was er voor een groot deel al aanwezig in verschillende vormen.

[ Voor 8% gewijzigd door Verwijderd op 21-09-2013 11:37 ]

[MSalters]

Die theorie is correct. Vergeet niet dat een planeet niet zomaar "samenklontert". De energie die daarmee gepaard gaat is meer dan voldoende om alle volatiele moleculen acuut weer te laten verdampen.

[Drakin-Korin]

De aarde vangt elk jaar met z'n zwaartekacht zo'n 40000 ton ruimteafval per jaar. Dit zijn resten jouw water, ruimtestof, asteroiden,... Een paar van die object bereikt het oppervlak. Evenzeer verliest de aarde waterstof en heluim aan het zonnestelsel omdat het te licht is.
Saturnus zuivert en beschermt ons universum op die manier. Ze is sterk genoeg om hele meteorieten te vangen.
Het zonnestelsel is relatief vacuum. Tussen aarde en Marse is een asteroidengordel, waarbij botsingen een hoop ruimtestof produceert dat in de buurt van aarde rondzweeft. Gezien de immense grootte van het stelsel spreken we van een vaccuum

[Fish]

Universum ik neem even aan dat je ons zonnestelsel bedoelt

[Verwijderd]

Het verhaal van Drakin-Korin barst van de foutjes. Op één daarvan ga ik in, namelijk de asteroïdengordel; die zit tussen Mars en Jupiter.

[FireAge]

Toch mooi dat iedereen hier claimt de waarheid te kennen. Wees dan tenminste zo verstandig om door te hebben dat je een theorie aanhangt. Persoonlijk vind ik beide theorien wel hun eigen charme hebbe. Maar welke waar is, of of er misschien een andere reden is, geen idee.

@Albantar:
Ik wil je ideeen verder niet aanvechten, maar het is en blijft een theorie. Een goed doordachte theorie, sure. Maar er is niemand die kan bewijzen dat er niet gewoon een groot schip vol aliens is langsgekomen en dat die de oceanen hebben volgepist.

Zul je misschien zeggen" "flauw". Maar ik verbaas me soms over hoe mensen hier theorien als waarheid aanvaarden. Het enige wat we op dit punt hebben is een plausibele verklaring.

[ Voor 45% gewijzigd door FireAge op 21-09-2013 17:56 ]

[Mx. Alba]

FireAge, het is inderdaad wel zo dat toen de aarde werd gevormd, er tussen al dat materiaal dat samenklonterde ook water zat. Maar er vormden zich wel meer klonten, en die klonten botsten met elkaar om steeds grotere klonten te vormen waaruit uiteindelijk de aarde en de maan ontstonden. Daarbij wordt zoveel warmte gegenereerd dat al het water verdampt. De atmosfeer was ook zo heet dat die gewoon wegkookte, inclusief al het water. Pas toen alles een beetje tot rust was gekomen kon de aarde afkoelen, een dikkere atmosfeer vormen en water vasthouden. En dat water is dus toen vanuit de ruimte gekomen.

Vergeet ook niet dat toen de zon werd geboren, dat gepaard ging met een flinke explosie. Door die explosie zijn veel van de lichtere elementen naar het buitenste van het zonnestelsel geblazen, terwijl de zwaardere elementen meer in het centrum bleven; vandaar dat de buitenste planeten gasreuzen zijn en de binnenste planeten rotsachtig. En waar vind je het meeste water? Voorbij de asteroidengordel. Een maan als Europa bijvoorbeeld bestaat voor het grootste deel uit water, evenals de Plutoiden. Kometen zijn ook grotendeels van waterijs gemaakt en die zijn gevormd in de buitenste regionen van het zonnestelsel. In de binnenste regionen van het zonnestelsel was het in het begin gewoon te warm voor water, dat kon alleen als gas bestaan en is dus naar buiten weggeblazen.

[Osiris]

Maasluip schreef op dinsdag 17 september 2013 @ 08:54:
[...]

Nee. Er is zoveel ruimte en zo weinig materie dat dat echt verwaarloosbaar is. Als je alle bekende massa in de ruimte in een bol met de dichtheid van de zon (1,4 kg/dm³) concentreert dan kom je uit op een vulling van 0.0000000000000000000042%.

Vind ik een enigszins rare twee zinnen.

"Alle bekende massa in de ruimte" omvat een ontelbaar aantal sterrenstelsels met zwarte gaten, sterren, planeten et cetera. Wat bedoel je precies met die "alle bekende massa", want zoals je het er nu hebt staan, klopt je zin sowieso niet.
Verder heb je het over een "bol met de dichtheid van de zon". Je zult sowieso wel de gemiddelde dichtheid bedoelen, maar dat vergeef ik je even. Daarna ga je een bol met een bekende dichtheid, maar met een nog onbekende grootte vullen en kom je op een vullingspercentage. Maar je hebt helemaal niet gezegd hoe groot de bol is. Dus ik kan je ook wel zeggen dat ik op een vulling van 0,01 % uitkom Niemand die kan claimen dat 't onwaar is. Overigens vang je daarmee wel mijn 1e opmerking weg. Dan mag je ook prima alle sterrenstelsels en zwarte gaten meenemen in je stelling, aangezien je je bol toch zo groot kunt maken als je wil, ook al is 'ie groter dan het totale tot nog toe bekende universum

[Sendy]

Osiris, ik lees dat anders. Het volume van de bol delen door de volume van het universum is het percentage. Het volume van de bol is te verkrijgen door de hoeveel massa te delen door die 1.4 kg/dm3. Het hoeft dus ook helemaal geen bol te zijn (met uniforme dichtheid.)

[ Voor 4% gewijzigd door Sendy op 21-09-2013 18:29 ]

[BadRespawn]

Osiris schreef op zaterdag 21 september 2013 @ 16:47:

"Alle bekende massa in de ruimte" omvat een ontelbaar aantal sterrenstelsels met zwarte gaten, sterren, planeten et cetera. Wat bedoel je precies met die "alle bekende massa", want zoals je het er nu hebt staan, klopt je zin sowieso niet.

Het universum is mogelijk oneindig groot en dan bevat het oneindig veel materie, maar hier gaat het over de massa in het bekende, observeerbare deel van het universum.

Wikipedia: Observable universe

Daarna ga je een bol met een bekende dichtheid, maar met een nog onbekende grootte

92 miljard lichtjaar diameter
Wikipedia: Observable universe

[Zoijar]

BadRespawn schreef op zondag 22 september 2013 @ 18:47:
Het universum is mogelijk oneindig groot en dan bevat het oneindig veel materie

Waar komt die implicatie vandaan? Ik zie dat niet als noodzakelijk gevolg.

[Osiris]

BadRespawn schreef op zondag 22 september 2013 @ 18:47:
[...]


Het universum is mogelijk oneindig groot en dan bevat het oneindig veel materie, maar hier gaat het over de massa in het bekende, observeerbare deel van het universum.

"(…) maar hier gaat het over (…)" Da's dus nog maar de vraag hè, aangezien niet duidelijk wordt wat Maasluip nou precies bedoelt... Dus tja, not helping

BadRespawn schreef op zondag 22 september 2013 @ 18:47:
[...]

92 miljard lichtjaar diameter
Wikipedia: Observable universe

Your point? Nergens geeft Maasluip de definitie van de omvang van zijn bol, óók niet relaterend aan de omvang van het observeerbare universum of wat dan ook.. Wederom, not helping.

[Verwijderd]

Zoijar schreef op zondag 22 september 2013 @ 19:04:
[...]

Waar komt die implicatie vandaan? Ik zie dat niet als noodzakelijk gevolg.

Goede vraag. Maar stel dat het oneindig groot is en er een verwaarloosbare dichtheid van materie is in dat oneindige universum is, is de hoeveelheid materie ook oneindig groot.

Niet aan te tonen natuurlijk, maar als je er vanuit gaat dat het heelal oneindig groot is en er niet ineens een 100% vacuum ontstaat buiten een bepaalde cirkel, is er een oneindige hoeveelheid materie.

[Mx. Alba]

Het universum is wel letterlijk oneindig (het heeft geen einde - tenminste niet binnen de drie ruimtelijke dimensies die wij kunnen waarnemen), maar is niet oneindig groot (in de wiskundige zin - een oneindig grote inhoud).

[Verwijderd]

Het ging er om of er niet heel veel water moet rondhangen in het zonnestelsel omdat asteroiden water verliezen.
Ik denk het niet, ik denk zelfs dat het steeds minder wordt. Per slot van rekening begon het zonnestelsel als een wirwar van rondvliegend spul maar tegenwoordig is het aardig "opgeruimd". Verreweg de meeste massa is keurig geordend in planeten enz. Het wordt steeds leger, ook wat betreft water.

[Mx. Alba]

Dat klopt inderdaad. Vooral Jupiter is de grote stofzuiger van het zonnestelsel, die heel veel puin met elliptische omloopbanen opvangt.

[Verwijderd]

Vergeet ook niet dat ijs in een vacuüm waarschijnlijk zal sublimeren tot losse moleculen. Zo krijg je de losse 'gassen' met zeer lage dichtheid die je elders in het universum ook aantreft. Het duur lang - erg lang - voordat daar weer dingen mee gaan gebeuren onder invloed van de eigen zwaartekracht of die van lichamen ver weg.

[link0007]

Mx. Alba schreef op maandag 23 september 2013 @ 09:03:
Het universum is wel letterlijk oneindig (het heeft geen einde - tenminste niet binnen de drie ruimtelijke dimensies die wij kunnen waarnemen), maar is niet oneindig groot (in de wiskundige zin - een oneindig grote inhoud).

Daar kan je geen uitspraak over maken. We wéten simpelweg niet of het universum oneindig groot is. Er is geen enkele reden waarom het niet zo zou kunnen zijn.

Ook of het universum een 'einde' zou hebben indien het eindig is, valt niet te zeggen. Dat hangt er maar net van af hoe groot het universum is. Wat vaststaat is dat er in het zichtbare universum geen meetbare kromming is. D.w.z.: áls het universum gesloten is (bv. bolvormig, zoals jij lijkt te impliceren), dan moet het gigantisch veel groter zijn dan het zichtbare universum.

[BadRespawn]

Osiris schreef op zondag 22 september 2013 @ 19:50:
[...]

"(…) maar hier gaat het over (…)" Da's dus nog maar de vraag hè, aangezien niet duidelijk wordt wat Maasluip nou precies bedoelt... Dus tja, not helping

Your point? Nergens geeft Maasluip de definitie van de omvang van zijn bol, óók niet relaterend aan de omvang van het observeerbare universum of wat dan ook.. Wederom, not helping.

Maasluip heeft het over "alle bekende massa in de ruimte". Alleen datgene wat wel observeerbaar is, is bekend.

Mx. Alba schreef op maandag 23 september 2013 @ 09:03:
Het universum is wel letterlijk oneindig

Cosmologen zijn daar niet zeker van.

"The size of the Universe is unknown; it may be infinite." (wiki)

"Even if with our Cosmic Microwave Background data we can prove that the Universe is flat, we still won't know whether it's finite or infinite." - Joseph Silk, Head of Astrophysics, Department of Physics, University of Oxford http://www.esa.int/Our_Ac...nterview_with_Joseph_Silk

[Verwijderd]

Wat we kunnen waarnemen suggereert ook dat we nog heel veel meer niet kunnen waarnemen. De samplegroep wordt daarmee vrij klein en de potentiële afwijking bij extrapolatie/voorspellingen dus ook navenant groter. Lang verhaal kort; we hebben weinig idee, buiten dat het fucking.groot.is.