EiT schreef op vrijdag 27 september 2013 @ 01:30:
[...]
Dat is wel heel erg kort door de bocht, dit is namelijk een manier hoe mensen via re integratie weer aan het werk komen.
Ik vind het juist een nette oplossing, als iemand een langere tijd thuis heeft gezeten en toch aan het werk wil maar de werk ervaring mist, kan die via deze manier toch nog ervaring opdoen.
Er zijn bedrijven zat die puur leunen op dit soort volk en sowieso niet genoeg omzet draaien om de mensen volledig te betalen. Ik geloof dat dit nogal eens bij Wajongers wordt toegepast.
Je zegt het zelf al dat men van die goedkope, zeg maar rustig, door de overheid gesubsidieerde mensen, misbruik word gemaakt.
Het is tegenwoordig standaard dat je voor een uitkering verplicht moet werken en dat betekend dus met behoud van een uitkering of een loon ter hoogte van de uitkering, nauwelijks rechten en ook geen secundaire voorwaardes.
Je hebt gelijk dat re-integratie een manier is om werk ervaring op te doen, het verhaal is alleen, dat ook mensen met veel ervaring en hoog opgeleid naar deze trajecten en projecten worden gestuurd om werk ervaring op te doen.
Je moet niet verbaast zijn als je in zo'n werk bedrijf, hoog opgeleide mensen met ruime werk ervaring tegen kom waaronder ICT'ers, die handjes liggen te vouwen of die de post moeten rond brengen, gemeentehuizen moeten poetsen of in de plantsoen staan te schoffelen en eigenlijk het werk doen waar bedrijven en gemeentes niet meer voor kunnen of willen betalen. Eerst waren het de de arbeidsplekken laag geschoolde mensen die overgenomen werden, nu zie je ook dat functies waar toch een hoge opleidings niveau voor nodig is, ook opgevuld worden door mensen met een uitkering.
De mensen die dat eerst deden en daar een normaal loon voor kregen zijn ontslagen omdat ze te duur waren en uitkerings gerechtigden moeten die werkzaamheden overnemen. Hier blijft het niet bij omdat gemeentes en werk en re-integratie bedrijven zich opstellen als een uitzend bureau en uitkerings gerechtigden op commerciële werkzaamheden zetten, maar dan met behoud van de uitkering of een "loon" ter hoogte van de uitkering (een uitkering die omgezet is en gebruikt word als loon).
Er zitten 1 miljoen mensen in de bijstand, wajong en noem het maar op en vallen volgend jaar allemaal onder het bijstands regiem waar verplicht werken voor de uitkering de norm is. Dat zijn dus een hoop goedkope, gesubsidieerde arbeidskrachten, die nu regulier werk overnemen. Dat is een flinke verdringing op de arbeidsmarkt die nu al erg krap is. Tel daarbij ook nog eens de buitenlandse arbeidskrachten die via buitenlandse ZZP en uitzend constructies ook ver onder het minimum loon werken dan moet je het toch wel met me eens zijn dat de verdringing op de arbeidsmarkt, hele grote proporties begint aan te nemen.
Mij zelf is 2 keer gevraagd (geëist) dat ik als systeem beheerder aan de slag moest met behoud van een uitkering bij de gemeente en een commercieel bedrijf. Pure kosten besparing voor de gemeente en dat bedrijf. Ik heb diverse van die trajecten mee gemaakt, niet 1 heeft werk opgeleverd. Waarom zouden ze me aan moeten nemen en een normaal loon moeten betalen als de volgende uitkerings gerechtigde het werk gesubsidieerd moet doen, gratis en voor niks voor de werkgever. Als de uitstroom cijfers er eens bij pakt kom je er snel achter dat 4 of 5 % van die groep uitstroomt naar regulier betaald werk en dat van die kleine groep, de meeste zelf het werk gevonden hebben, zonder hulp van het werk of re-integratie bedrijf (maar zij wel de krediet en bonus daar voor opstrijken)
Het hele re-integratie verhaal doet niet meer wat ze moeten doen en dat is iemand die echt een afstand heeft tot de arbeidsmarkt, begeleiden, bijscholen of opleiden een aan het werk helpen. Re-integratie en werk trajecten/projecten zijn geld machines geworden voor gemeentes, werk en re-integratie bedrijven en ook normale bedrijven, waar ieder jaar, geschat een 8 miljard belasting geld in verdwijnt en dit word door het huidige overheid beleid, steeds meer.
[
Voor 20% gewijzigd door
junk01 op 27-09-2013 14:56
]