Hallo,
Wat ik me eigenlijk afvraag sinds een paar uur, is of een scheidingstrafo geen veel ernstige schokken kan krijgen dan direct aan het lichtnet.
Mijn theorie: Als je de fasedraad beetpakt van het lichtnet, zal er een stroompje door jou door alles wat onder je zit naar de aarde vloeien. Soms is dat genoeg om de aardlek te laten trippen, soms niet, maar je zult nooit langer dan een paar milliseconden aan > 30 mA blootgesteld worden.
Als je nu een scheidingstrafo hebt, kan je de draden gewoon beetpakken zonder problemen, maar niet tegelijk. Ik heb net dus zitten spelen met twee 12V trafo's, de ene gebruik je als voeding om de andere secondaire kant te voeden zodat je op de tweede trafo weer netspanning op de primaire kant krijgt. Dit was dus een soort inefficiënte scheidingstrafo waar ik wat mee zat te spelen, en inderdaad, je kan beiden gewoon aanraken zonder problemen. Veel vermogen had het niet, de kortsluitstroom was zo'n 300 mA.
Nu raakte ik per ongeluk beiden aan en dat gaf toch best wel een harde klap. Dat liet me denken: Als je nou een hele grote scheidingstrafo pakt, zeg 3 kVA, die in een lab voor elektriciteit wordt gebruikt, is je enige stroombeperker de zekering. De aardlek zou nooit afgaan. Dus, als je dan beide draden beetpakt kan er gewoon freely stroom door je heen vloeien met eigenlijk alleen de weerstand van je lichaam die het beperkt? Wat dus makkelijk meer dan 500 mA kan worden?
Ik denk dat het vrij gemakkelijk gebeurt, als je gewoon draadjes beetpakt omdat het kan dat je ooit zonder na te denken beiden raakt. Vandaar mijn theorie dat een scheidingstrafo makkelijk is, maar eigenlijk onveiliger omdat je de aardlekschakelaar nooit tript?
Of maak ik een denkfout?
Marco
Wat ik me eigenlijk afvraag sinds een paar uur, is of een scheidingstrafo geen veel ernstige schokken kan krijgen dan direct aan het lichtnet.
Mijn theorie: Als je de fasedraad beetpakt van het lichtnet, zal er een stroompje door jou door alles wat onder je zit naar de aarde vloeien. Soms is dat genoeg om de aardlek te laten trippen, soms niet, maar je zult nooit langer dan een paar milliseconden aan > 30 mA blootgesteld worden.
Als je nu een scheidingstrafo hebt, kan je de draden gewoon beetpakken zonder problemen, maar niet tegelijk. Ik heb net dus zitten spelen met twee 12V trafo's, de ene gebruik je als voeding om de andere secondaire kant te voeden zodat je op de tweede trafo weer netspanning op de primaire kant krijgt. Dit was dus een soort inefficiënte scheidingstrafo waar ik wat mee zat te spelen, en inderdaad, je kan beiden gewoon aanraken zonder problemen. Veel vermogen had het niet, de kortsluitstroom was zo'n 300 mA.
Nu raakte ik per ongeluk beiden aan en dat gaf toch best wel een harde klap. Dat liet me denken: Als je nou een hele grote scheidingstrafo pakt, zeg 3 kVA, die in een lab voor elektriciteit wordt gebruikt, is je enige stroombeperker de zekering. De aardlek zou nooit afgaan. Dus, als je dan beide draden beetpakt kan er gewoon freely stroom door je heen vloeien met eigenlijk alleen de weerstand van je lichaam die het beperkt? Wat dus makkelijk meer dan 500 mA kan worden?
Ik denk dat het vrij gemakkelijk gebeurt, als je gewoon draadjes beetpakt omdat het kan dat je ooit zonder na te denken beiden raakt. Vandaar mijn theorie dat een scheidingstrafo makkelijk is, maar eigenlijk onveiliger omdat je de aardlekschakelaar nooit tript?
Of maak ik een denkfout?
Marco