Doorwerken bij faillisement

[henkjobse]

Een interessant nieuwsberichtje net: http://www.nu.nl/economie...hop-krijgt-geen-loon.html

Nu vraag ik mij af wat de mogelijkheden zijn (voor de goede orde: ik werk daar zelf niet, noch iemand die ik ken). Ik ben eigenlijk nieuwsgierig of je wel verplicht kan worden om door te werken en wat er gebeurt als je het niet doet..

[Notna]

http://www.wijnenstael.nl...lde-vragen-van-werknemers

Doorwerken na faillietverklaring

Eén van de veelgestelde vragen van werknemers is of men de volgende dag op het werk dient te verschijnen. Het faillissement van de werkgever heeft geen direct gevolg voor de door de onderneming gesloten arbeidsovereenkomsten. De arbeidsovereenkomsten blijven van kracht en de verplichtingen van de werknemers duren voort. Dat betekent dat de werknemers ook na het faillissement van de werkgever dienen door te werken.

Verder is er een loongarantie regeling me dunkt bij een faillissement en dus krijg je uiteindelijk hoe dan ook je salaris (meestal via UWV geloof ik als er geen geld meer in de organisatie te vinden is bijv.) Maar er zitten wellicht wat haken en ogen aan die ik zo 123 niet weet

Dus helaas zal men door moeten werken maar een lekkere gedachte is het niet natuurlijk

[ Voor 27% gewijzigd door Notna op 27-05-2013 12:00 ]

[Ardana]

Yup, been there, done that. Wij moesten ook gewoon doorwerken, en kregen via het UWV ons loon uitbetaald.

Het UWV dient vervolgens de vordering in bij de curator, maar daar heb jij als werknemer niets mee te maken.

Wel rekent het UWV anders dan je werkgever. Dit kan gevolgen hebben voor bonussen, onregelmatigheidstoeslagen en vakantiegeld etc., maar ook voor reiskostenvergoedingen.

Zo had ik 'n leaseauto die door de leasemaatschappij opgeëist werd en de tankpas werd geblokkeerd. De curator weigerde in eerste instantie hier iets aan te doen. Toen ik hem uitlegde dat ik géén 2,5 uur enkele reis met OV ging reizen op eigen kosten, heeft hij toch maar toegezegd dat ik de auto mocht houden en de tankbonnen mocht inleveren - maar privé-kilometers werden niet meer vergoed, ondanks dat de leaseauto incl. privé-kilometers toch, net als m'n salaris, echt 'n onderdeel van m'n arbeidsovereenkomst is. Ook kreeg ik daar geen compensatie voor.

Uiteindelijk heb ik de uitdeling door het UWV na laten rekenen door m'n rechtsbijstandsverzekering, en er zaten wel verschillen in. Omdat dat tientjeswerk was, heb ik 't erbij laten zitten.

Al met al moet je wel ruim 2 maanden overbruggen (in mijn geval kregen we in november ons laatste salaris, en in februari een gedeeltelijk voorschot van het UWV, leuke feestdagen zonder inkomen en met onzekerheid), waarbij je ook nog eens extra kosten moet maken (je mag ineens je reiskosten zelf voor gaan schieten). Een potje van een paar duizend euro was dus echt noodzakelijk.

[nextware]

henkjobse schreef op maandag 27 mei 2013 @ 11:53:
Een interessant nieuwsberichtje net: http://www.nu.nl/economie...hop-krijgt-geen-loon.html

Nu vraag ik mij af wat de mogelijkheden zijn (voor de goede orde: ik werk daar zelf niet, noch iemand die ik ken). Ik ben eigenlijk nieuwsgierig of je wel verplicht kan worden om door te werken en wat er gebeurt als je het niet doet..

Zelf heb ik helaas ook een keer te maken gehad met een failliete werkgever. Let wel; dit was een werkgever die zijn werknemers detacheerde bij klanten.

Wij kregen van de curator het verzoek toch fulltime door te blijven werken bij de klanten. Daarmee werd dan geprobeerd om zoveel mogelijk geld bij elkaar te krijgen om de schuldeisers (deels) af te betalen. We moesten dan een urenstaat bijhouden waarop stond dat je gewoon de reguliere uren had gewerkt (getekend door de klant).

De klant kreeg dan een factuur vanuit het kantoor van de curator voor de gewerkte uren en wij kregen het salaris dan via het UWV gestort (wel pas drie maanden later).

Deze "verplichting" was van kracht gedurende de tijd dat de curator bezig was om alles af te wikkelen. Al met al hebben we anderhalve maand voor de curator gewerkt. Daarna werd alles opgedoekt. Dit was in de maanden april - mei. Ons salaris (plus vakantiegeld) werd in september gestort door het UWV.

In mijn optiek moet je dus inderdaad gewoon door blijven werken. Als je niet gaat werken, dan kan dit opgevat worden als arbeidsweigering en kun je wel "ontslagen" worden.

Zo had ik 'n leaseauto die door de leasemaatschappij opgeëist werd en de tankpas werd geblokkeerd. De curator weigerde in eerste instantie hier iets aan te doen. Toen ik hem uitlegde dat ik géén 2,5 uur enkele reis met OV ging reizen op eigen kosten, heeft hij toch maar toegezegd dat ik de auto mocht houden en de tankbonnen mocht inleveren - maar privé-kilometers werden niet meer vergoed, ondanks dat de leaseauto incl. privé-kilometers toch, net als m'n salaris, echt 'n onderdeel van m'n arbeidsovereenkomst is. Ook kreeg ik daar geen compensatie voor.

Zo ging het hier ook.. Je bankrekening knalt echt leeg op deze manier.. Uiteindelijk hadden we gewoon echt geen geld meer over om te tanken. Gelukkig heeft de klant toen een busje geregeld waar mijn collega en ik mee naar de klant konden rijden. De kosten voor deze bus zijn toen wel van de factuur van de uren afgehaald.

Maar al met al een situatie waar ik never nooit meer in terecht wil komen. Trust me; ook voor je thuissituatie doet een faillissement geen goed..

[ Voor 24% gewijzigd door nextware op 27-05-2013 12:22 ]

[ZeRoC00L]

Inderdaad, hier ook een keer meegemaakt. Moest ook doorwerken van de curator, en ook gedaan. Mede hierdoor maakte (een deel van) het bedrijf een doorstart, en iedereen die netjes doorwerkte kon mee.

Salaris van het UWV duurde inderdaad even, maar omdat ik al snel weer een 'nieuwe' werkgever had kreeg ik daarvan weer salaris. Kan me voorstellen dat het niet prettig is om daar 3 maanden op te moeten wachten.

[RemcoDelft]

Notna schreef op maandag 27 mei 2013 @ 11:55:
Verder is er een loongarantie regeling me dunkt bij een faillissement en dus krijg je uiteindelijk hoe dan ook je salaris (meestal via UWV geloof ik als er geen geld meer in de organisatie te vinden is bijv.) Maar er zitten wellicht wat haken en ogen aan die ik zo 123 niet weet

Grootste "haken en ogen" die ik ken: UWV betaalt slechts tot 3 maanden achterstallig salaris op het moment van faillissement. Nu is het faillissement al aangevraagd, maar het wordt problematischer als dat niet gebeurt en het salaris gewoon stopt. Je loopt dan al 1 maand achter, moet eerst nog wat heen-en-weer bellen/mailen/overleggen of er niet iets is misgegaan, wachten op beloftes die niet worden nagekomen, vervolgens werkgever in gebreke stellen, en uiteindelijk samen met minimaal 1 collega het faillissement aanvragen (ga uit van 2000 euro juridische kosten als je dat met z'n tweeen moet delen)... En als dat alles langer dan 3 maanden duurt, krijg je slechts de laatste 3 maanden je salaris en bijvoorbeeld reiskosten woonwerk van het UWV.

[Invisible_man]

Yep, been there, stil got the t-shirt

Op het moment van faillissement begint een opzegtermijn voor het contract tussen jou en het bedrijf (zes weken doorgaans geloof ik) en vanaf het faillissement is het bedrijf van de curator. Bij het bedrijf waar ik werkte was al vrij snel duidelijk dat er een doorstart kwam en de gene die daar bij zaten moesten ook in die zes weken curatieperiode doorwerken. De anderen kregen wel doorbetaald, maar hoefde niet op komen te dagen.

Loon wordt inderdaad door het UWV overgenomen (een krantenkop met de melding dat het personeel geen loon krijgt is dan ook pure sensatiezucht), maar daar kan wat vertraging inzitten. Het vaste loondeel gaat wel gewoon door, maar de verekenbare zaken komen later (tot wel een half jaar later). Wel zit er een limiet op wat het UWV uitbetaald. Zo uit mijn hoofd inderdaad loon tot maximaal drie maanden terug en vakantiegeld tot maximaal een jaar terug. Qua vakantiedagen betalen ze maximaal uit wat je normaal in een jaar op kan bouwen. Voor alles wat dan door het UWV niet gedekt is (bijvoorbeeld als je nog heel veel meer vakantiedagen dan wat je in een jaar krijgt hebt) kan je een claim bij de curator indienen. Bedenk wel dat je dan onderaan de stapel van schuldeisers komt (belastingsdienst, UWV en leveranciers zitten dan nog voor jou) wat er op neer komt dat je er naar kan fluiten. Ik had bijvoorbeeld een collega die heel veel uren voor zijn pensioen twee jaar verder op had gespaad, daar heb je het dan ook echt mee te doen. Wijze les is dus om niet te veel vakantiedagen op te bouwen.

Een curator is niet je vriend. Die zit daar om voor de schuldeisers zoveel mogelijk geld uit het bedrijf te trekken en als er dus nog werk verzet kan worden wat geld oplevert zal hij het personeel die zes weken aanhouden. Ik kan je vertellen, geen leuke periode om bij zo iets emotioneels als een faillissement zo zakelijk behandeld te worden.....

[Ardana]

Bij ons wist de curator al snel dat het bedrijf geen doorstart zou maken. Ik heb dus direct het aanbod van m'n opdrachtgever aangenomen om daar (versneld) in dienst te komen: die 6 weken opzegtermijn heb ik niet volgemaakt.

Die 6 weken opzegtermijn zijn trouwens wel echt raar: die gelden niet vanaf het moment dat is opgezegd, maar vanaf het moment dat het faillissement is uitgesproken - ook als je geen opzegging krijgt! Ik vraag me af hoe legaal zoiets is (volgens mij in 't geheel niet), maar zo ging het bij ons.
Saillant detail is dat de curator eigenlijk mij niet wilde laten gaan en me die laatste 2 weken nog wilde laten werken voor 't bedrijf - tsja, daar had m'n opdrachtgever geen zin in (uiteraard ben ik goedkoper als ik direct in dienst kom, dan wanneer dat via 'n detacheerder gaat).

[-Tom]

Ardana schreef op maandag 27 mei 2013 @ 12:16:
[...]

Zo had ik 'n leaseauto die door de leasemaatschappij opgeëist werd en de tankpas werd geblokkeerd. De curator weigerde in eerste instantie hier iets aan te doen. Toen ik hem uitlegde dat ik géén 2,5 uur enkele reis met OV ging reizen op eigen kosten, heeft hij toch maar toegezegd dat ik de auto mocht houden en de tankbonnen mocht inleveren - maar privé-kilometers werden niet meer vergoed, ondanks dat de leaseauto incl. privé-kilometers toch, net als m'n salaris, echt 'n onderdeel van m'n arbeidsovereenkomst is. Ook kreeg ik daar geen compensatie voor.

[...]

Het zou me weinig verbazen als je hiervoor alsnog een vordering kunt indienen in het betreffende faillissement. Nu weet ik niet of het faillissement nog loopt en/of je enige indicatie hebt of de faillissementsboedel voldoende is om tot uitkering over te gaan?

Als ik vragen mag, om welke rechtspersoon ging het?

[Invisible_man]

Ardana schreef op maandag 27 mei 2013 @ 13:20:
Die 6 weken opzegtermijn zijn trouwens wel echt raar: die gelden niet vanaf het moment dat is opgezegd, maar vanaf het moment dat het faillissement is uitgesproken - ook als je geen opzegging krijgt! Ik vraag me af hoe legaal zoiets is (volgens mij in 't geheel niet), maar zo ging het bij ons.
Saillant detail is dat de curator eigenlijk mij niet wilde laten gaan en me die laatste 2 weken nog wilde laten werken voor 't bedrijf - tsja, daar had m'n opdrachtgever geen zin in (uiteraard ben ik goedkoper als ik direct in dienst kom, dan wanneer dat via 'n detacheerder gaat).

Bij mij werd toen wij het te horen kregen dat het faillissement uitgesproken was er meteen bij gezegd dat wij allemaal ontslagen werden (degene die bij de doorstart zaten werden dan ook opnieuw aangenomen bij het nieuwe doorgestarte bedrijf) en dat de wettelijke opzegtermijn inging. Dat is bij mijn weten gewoon de zelfde opzegtermijn als bij een normaal ontslag en in die periode mag je niet zonder meer al bij een ander beginnen.

[nare man]

Ardana schreef op maandag 27 mei 2013 @ 13:20:
Die 6 weken opzegtermijn zijn trouwens wel echt raar: die gelden niet vanaf het moment dat is opgezegd, maar vanaf het moment dat het faillissement is uitgesproken - ook als je geen opzegging krijgt! Ik vraag me af hoe legaal zoiets is (volgens mij in 't geheel niet), maar zo ging het bij ons.

Dat staat in de faillissementswet, artikel 40 lid 1: zowel de werknemer als de curator kan de arbeidsovereenkomst opzeggen met inachtneming van de gewone opzegtermijn, en in elk geval met inachtneming van zes weken vanaf de datum van faillietverklaring.

[RemcoDelft]

Invisible_man schreef op maandag 27 mei 2013 @ 13:13:
Wijze les is dus om niet te veel vakantiedagen op te bouwen.

Je kan ze nu sowieso nog maar een half jaar meenemen, dus dat is "opgelost" (i.t.t. de kortgeleden verzonnen en weer vergeten levensloopregeling, die andere plannen had).

Een curator is niet je vriend. Die zit daar om voor de schuldeisers zichzelf zoveel mogelijk geld uit het bedrijf te trekken en als er dus nog werk verzet kan worden wat geld oplevert zal hij het personeel die zes weken aanhouden.

Fixed... Kijk naar DNB DSB^*, daar denkt de curator wel 10 jaar werk te hebben. Met 30 man a 500.000 euro per persoon per jaar... En dat met een volledig geautomatiseerde administratie!
Als er geen geld te halen is zal de curator ook snel klaar zijn... Ik moet bekennen dat ik niet weet hoe/wel/niet de curator zelf betaald krijgt als er helemaal geen cent te halen is.

^* Het zit ook zo dicht bij elkaar

[ Voor 3% gewijzigd door RemcoDelft op 27-05-2013 15:06 ]

[nare man]

RemcoDelft schreef op maandag 27 mei 2013 @ 14:48:
[...]
Als er geen geld te halen is zal de curator ook snel klaar zijn... Ik moet bekennen dat ik niet weet hoe/wel/niet de curator zelf betaald krijgt als er helemaal geen cent te halen is.

Dan krijgt hij ook zelfs niets betaald. Het is echt niet zo dat een curator eens even lekker in een faillissement allemaal uurtjes gaat maken. Uitgezonderd een paar zeer grote faillissementen is het zijn van faillissementscurator gewoon niet lucratief: je moet zeer efficiënt werken, je zit vrijwel altijd zwaar onder je uurtarief en met regelmaat werk je gewoon voor niets. Ca. 80-85% van de faillissementen betreft zgn. lege boedels of opheffers, waarbij al meteen duidelijk is dat er voor de schuldeisers niets uit te keren zal zijn en waarin je als curator het grootste deel van je tijd ook voor niets werkt.

[ Voor 14% gewijzigd door nare man op 27-05-2013 14:57 ]

[Dido]

RemcoDelft schreef op maandag 27 mei 2013 @ 14:48:
Fixed... Kijk naar DNB, daar denkt de curator wel 10 jaar werk te hebben.

* Dido heeft het nieuws gemist... De Nederlandse Bank is failliet? Weet Dijsselbloem daar al van?

[Mx. Alba]

Ardana schreef op maandag 27 mei 2013 @ 12:16:
Yup, been there, done that. Wij moesten ook gewoon doorwerken, en kregen via het UWV ons loon uitbetaald.

Het UWV dient vervolgens de vordering in bij de curator, maar daar heb jij als werknemer niets mee te maken.

Wel rekent het UWV anders dan je werkgever. Dit kan gevolgen hebben voor bonussen, onregelmatigheidstoeslagen en vakantiegeld etc., maar ook voor reiskostenvergoedingen.

Zo had ik 'n leaseauto die door de leasemaatschappij opgeëist werd en de tankpas werd geblokkeerd. De curator weigerde in eerste instantie hier iets aan te doen. Toen ik hem uitlegde dat ik géén 2,5 uur enkele reis met OV ging reizen op eigen kosten, heeft hij toch maar toegezegd dat ik de auto mocht houden en de tankbonnen mocht inleveren - maar privé-kilometers werden niet meer vergoed, ondanks dat de leaseauto incl. privé-kilometers toch, net als m'n salaris, echt 'n onderdeel van m'n arbeidsovereenkomst is. Ook kreeg ik daar geen compensatie voor.

Uiteindelijk heb ik de uitdeling door het UWV na laten rekenen door m'n rechtsbijstandsverzekering, en er zaten wel verschillen in. Omdat dat tientjeswerk was, heb ik 't erbij laten zitten.

Al met al moet je wel ruim 2 maanden overbruggen (in mijn geval kregen we in november ons laatste salaris, en in februari een gedeeltelijk voorschot van het UWV, leuke feestdagen zonder inkomen en met onzekerheid), waarbij je ook nog eens extra kosten moet maken (je mag ineens je reiskosten zelf voor gaan schieten). Een potje van een paar duizend euro was dus echt noodzakelijk.

toon volledige bericht

Dat hele verhaal kan ik me nog herinneren ja, daar is op GoT ook veel over gediscussieerd.

Het is echt een Kwalitatief Uitermate Teleurstellende situatie waarin je dan terechtkomt. Allerlei extra rompslomp, extra stress, veel onzekerheid, inkomsten die maandenlang uitblijven. Niet makkelijk om in zo'n situatie je hoofd financieel en mentaal boven water te houden!

Gelukkig werk ik bij een bedrijf dat ondanks de crisis nog best goed boert. Volgende week starten er 6 nieuwe werknemers en er staan nog vacatures open!

[Onbekend]

Notna schreef op maandag 27 mei 2013 @ 11:55:
http://www.wijnenstael.nl...lde-vragen-van-werknemers


[...]


Verder is er een loongarantie regeling me dunkt bij een faillissement en dus krijg je uiteindelijk hoe dan ook je salaris (meestal via UWV geloof ik als er geen geld meer in de organisatie te vinden is bijv.) Maar er zitten wellicht wat haken en ogen aan die ik zo 123 niet weet

Dus helaas zal men door moeten werken maar een lekkere gedachte is het niet natuurlijk

Het lijkt dat alles dan netjes is geregeld, maar niets is minder waar.
Bij de ondergang van een bedrijf wordt meestal de loonbetaling eerst enkele weken uitgesteld, en daarna ontvang je eigenlijk niets meer. Ontslag nemen helpt niet, tenzij je direct bij een ander aan het werk kunt.
Zodra het faillisement is uitgesproken komt eerst de belastingdienst om de hoek kijken, en mocht er daarna nog iets overblijven komen de rest van de schuldeisers (en werknemers dus) pas aan de beurt. Misschien dat je van de laatste weken nog loon ontvangt, maar het loon daarvoor ben je gewoon kwijt.

[Tsurany]

nare man schreef op maandag 27 mei 2013 @ 14:56:
[...]


Dan krijgt hij ook zelfs niets betaald. Het is echt niet zo dat een curator eens even lekker in een faillissement allemaal uurtjes gaat maken. Uitgezonderd een paar zeer grote faillissementen is het zijn van faillissementscurator gewoon niet lucratief: je moet zeer efficiënt werken, je zit vrijwel altijd zwaar onder je uurtarief en met regelmaat werk je gewoon voor niets. Ca. 80-85% van de faillissementen betreft zgn. lege boedels of opheffers, waarbij al meteen duidelijk is dat er voor de schuldeisers niets uit te keren zal zijn en waarin je als curator het grootste deel van je tijd ook voor niets werkt.

Waarom zijn mensen dan curator?

[Hillie]

nare man schreef op maandag 27 mei 2013 @ 14:56:
Ca. 80-85% van de faillissementen betreft zgn. lege boedels of opheffers, waarbij al meteen duidelijk is dat er voor de schuldeisers niets uit te keren zal zijn en waarin je als curator het grootste deel van je tijd ook voor niets werkt.

Ik kan me voorstellen dat dat de kwaliteit van het werk niet altijd ten goede zal komen.

[Vandaahl]

Het salaris van de curator is wel het eerste dat betaald wordt uit de opbrengsten, dus enige inzet om opbrengsten te behalen, is hij toch wel bij gebaat!

[nare man]

Tsurany schreef op maandag 27 mei 2013 @ 17:57:
[...]

Waarom zijn mensen dan curator?

Dat vraag ik me ook af

Even serieus: je moet gewoon ervaring opdoen, een naam maken, etc. Je wordt niet voor grote faillissementen gevraagd als je niet een zeer ervaren curator bent en daarvoor moet je ook kleinere faillissementen doen. Overigens wordt in de praktijk dit opgelost door de inschakeling van niet-fee-earners. Een advocaat declareert natuurlijk over het algemeen per uur, maar veel werk in faillissementen is van vrij simpele juridisch-administratieve aard, en dat kan beter gedaan worden door personen die niet per uur declareren (en ook niet WO-juridisch geschoold zijn). Dus er wordt veel gebruik gemaakt van bijv. juridisch secretaresses, of paralegals op HBO-niveau. Op die manier worden de kosten zoveel mogelijk beperkt.

Verder is het ook een beetje een erekwestie: er zijn nu éénmaal curatoren nodig. Bedrijven gaan failliet, mensen hebben er een potje van gemaakt, en dat moet dan opgeruimd worden. Soms krijg je daar geld voor, soms niet, als het een lege boedel is. Vast staat wel dat je geen faillissementspraktijk moet runnen om er rijk van te worden.

[Ardana]

Onbekend schreef op maandag 27 mei 2013 @ 17:54:
Het lijkt dat alles dan netjes is geregeld, maar niets is minder waar.

Mag ik vragen waar je dat vandaan hebt, want mijn ervaringen (en die van tientalle andere mensen) zijn anders. Goed, het is een rot-tijd die ik niet graag nog eens zou meemaken, maar op een paar tientjes na heb ik alles van het UWV gekregen: salaris, vakantiegeld, vaste onkostenvergoeding, reiskostendeclaraties, vakantiedagen. Ja, helaas, je moet 2 maanden wachten op je salaris - maar je vakantiegeld krijg je dan weer eerder dan mei.

Die garantieloon-regeling werkt prima, in ieder geval zolang je als werknemer geen schimmige dingen doet en je je netjes aan de regels houdt. Doordat ik zelf schimmige afspraken had gemaakt over een hoge onkostenvergoeding, kon ik daar naar fluiten, maar ik ben ondertussen zover dat ik kan erkennen dat ik (ondanks dat ik nog steeds vind dat ik 't recht aan mijn kant had) de zaken niet goed had aangepakt. Tja... Maar dat heeft niets te maken met de loongarantieregeling, en voor zover ik weet hebben al mijn 65 collegae ook netjes gekregen waar ze recht op hadden. Die regeling lijkt juist een van de weinige dingen in een faissement te zijn dat wel werkt - itt de curator, want van hem heb ik zelfs nog nooit bericht ontvangen dat mijn vordering op de lijst van (voorlopig erkende) concurrente crediteuren geplaatst is. Laat staan dat ik ooit bericht heb gehad dat het faissement afgewikkeld is.

[Speedmaster]

Albantar schreef op maandag 27 mei 2013 @ 15:19

Gelukkig werk ik bij een bedrijf dat ondanks de crisis nog best goed boert. Volgende week starten er 6 nieuwe werknemers en er staan nog vacatures open!

Ook IT gerelateerd...?

[Onbekend]

Ardana schreef op dinsdag 28 mei 2013 @ 01:03:
[...]

Mag ik vragen waar je dat vandaan hebt, want mijn ervaringen (en die van tientalle andere mensen) zijn anders. Goed, het is een rot-tijd die ik niet graag nog eens zou meemaken, .....

Ik heb dit helaas zelf ook mee moeten maken. Het was een klein bedrijf met een paar mensen in dienst en had ruim 7 ton aan schulden open staan, waarvan het grootste gedeelte aan de belastingdienst was. Ook onterecht ontvangen subsidies (dubbele boekhouden e.d.) moesten worden terugbetaald.
Er was toen zo'n regeling waarbij werknemers de helft van de tijd moesten studeren en dat dat werd vergoedt door het rijk. Maar wij wisten van niks, en de helft van ons salaris kwam dus daar vandaan. In werkelijkheid stonden we dus voor 20 uur per week op papier i.p.v. de standaard 40 uur, dus het recht op 11 weken salaris viel behoorlijk tegen.

[Wilke]

Onbekend schreef op dinsdag 28 mei 2013 @ 17:53:
Er was toen zo'n regeling waarbij werknemers de helft van de tijd moesten studeren en dat dat werd vergoedt door het rijk. Maar wij wisten van niks, en de helft van ons salaris kwam dus daar vandaan. In werkelijkheid stonden we dus voor 20 uur per week op papier i.p.v. de standaard 40 uur, dus het recht op 11 weken salaris viel behoorlijk tegen.

Wat stond er dan in je contract? Want bovenstaande is gewoon fraude, natuurlijk.

[Ardana]

Dat is dus een van die schimmige constructies en afspraken waar ik 't al eerder over had. In dat geval ben je inderdaad gewoon het haasje, maar dat had je (vermoedelijk) aan kunnen zien komen als je je contract ed. goed gelezen had?

[Onbekend]

Wilke schreef op dinsdag 28 mei 2013 @ 19:02:
[...]


Wat stond er dan in je contract? Want bovenstaande is gewoon fraude, natuurlijk.

Dit is inderdaad gewoon fraude, maar om na een faillisement nog aan je geld te kunnen komen is erg lastig.
Het enige contract wat ik daar had was voor fulltime en voor een duur onbepaalde tijd. Toen ik dat contract tekende bestond die regeling niet eens, en er stond ook niet dat de voorwaarden eenzijdig aangepast mochten worden.

[chime]

Onbekend schreef op woensdag 29 mei 2013 @ 17:58:
[...]

Dit is inderdaad gewoon fraude, maar om na een faillisement nog aan je geld te kunnen komen is erg lastig.
Het enige contract wat ik daar had was voor fulltime en voor een duur onbepaalde tijd. Toen ik dat contract tekende bestond die regeling niet eens, en er stond ook niet dat de voorwaarden eenzijdig aangepast mochten worden.

Maar die fraude staat toch los van het krijgen van loon.

Als jij als werknemer een contract hebt bij een bedrijf en die gaan achter je rug je frauduleus opgeven voor subsidies voor de zaak dan staat het 1 toch los van het ander?

Staat in het contract zelf natuurlijk dat het onder zo een regime valt - tja, dan is het op je kin kloppen natuurlijk.