@tinnef
Misschien begrijp ik je niet helemaal, maar mij lijkt dat hersenloze peuters onmogelijk in leven kunnen blijven, laat staan dat ze iets kunnen slikken.
Je kunt het spinnen zoveel je wilt, maar door de lezers van Tweakers hersenloze peuters te noemen geef je een waardeoordeel over de miljoenen mensen die met plezier op deze site komen. En dat hoort niet thuis in een enigszins serieus te nemen reactie.
Misschien een idee om het opnieuw te formuleren?
Jezus wat een subjectief review inderdaad. We zijn helaas op het punt aanbeland waar zelfs reviews als deze een duidelijke persoonlijke voorkeur moet doorschemeren.
Een review hoort subjectief te zijn. Dat is een harde verplichting en een doel.
Denk dat arnoud een simpele Android schaap is van onder de 25?
Die groep mensen ken ik niet?
De klant is degene die betaalt. De lezer is het product en de adverteerder is de klant. Net als bij ieder ander advertentie-gebaseerd medium.
Iedereen kan een Bannervrij-abo nemen. Ook dat is een bron van inkomsten. Webwinkels betalen voor kliks vanuit de Pricewatch. En inderdaad, er zijn ook adverteerders. Op de redactie hebben we echter maar met een van deze drie pijlers te maken: lezers.
Ik denk dat als we de adverteerders echt als klanten hadden gezien op onze redactie, Tweakers allang niet meer had bestaan en was gegroeid.
Nee, dat is nu precies de val van die subjectiviteit. Het is geen kwestie van minderheid of meerderheid, punt is juist dit te vermijden, òf juist te gebruiken om gebruikers te engageren. Wat je nu doet is begrijpelijk als argument, het blijft echter een creatief gebruik van statistiek op die manier
Ik schrijf over smartphones en de platformstrijd is eentje die bij sommigen een fanatisme oproept die ertoe leidt dat iets al snel als belediging wordt opgevat. Wie daarmee rekening gaat houden bij het schrijven, gaat bepaalde bevindingen automatisch verzacht opschrijven of niet vermelden, omdat er anders een uitermate kleine en uitermate vocale minderheid zijn onvrede zal gaan uiten.
Ik kan en wil daar geen rekening mee houden, omdat ik daarmee de overgrote maar stillere meerderheid mijn eerlijke bevindingen onthoud en daarmee schiet de review - het helpen van mensen bij de oriëntatie - zijn doel compleet voorbij. Uiteraard kun je discussiëren over bepaalde bewoordingen, maar in dit geval is er geen ontkennen aan dat de Camera-app van zowel de iPhone-serie als de Find 5 uitermate spartaans zijn en bepaalde - voor sommige elementaire - controls missen. Dat is een feit dat voor sommigen een factor is in de overweging wel of niet voor een bepaalde telefoon kiezen, en dat moet dus worden vermeld. Als datzelfde feit - of de bewoording - reacties oproept van belediging, dan maak ik het offer van de belediging van weinigen ten behoeve van de informatievoorziening van velen. Het is makkelijk om de vocale minderheid als meerderheid te zien vanwege het geschreven lawaai dat gemaakt wordt, maar dat is uiteraard onjuist: juist als mensen zich luid laten horen, maken ze veelal deel uit van een kleine minderheid.
n een tijd waar iedereen bezig is met concurrentie in dezelfde vijver vergeet men wel eens dat men in dergelijke processen heel snel uitkomt op gelijksoortig en gelijkaardig gebruik van perspectief en middelen. Laat er nu juist een aantal kernpunten zijn van de identiteit van Tweakers.net en gebruikers (zoals aangegeven eerder) wat nu juist uitermate geschikt zijn om te gebruiken voor onderscheid juist in een groeistrategie.
Dat doen we ook en ik ben ervan overtuigd dat wij niet in dezelfde vijver vissen als de concurrentie. Als mensen op Tweakers komen, zijn ze volgens mij niet op zoek naar dezelfde informatie als op andere sites - ook als het dezelfde mensen zijn. Dat schept de mogelijkheid voor andere berichtgeving en, zoals jij het noemt, een ander ecosysteem waarin een bedrijf kan bloeien. In dat ecosysteem zit onze eigen oceaan.
Daarnaast moeten we erkennen dat een review, ongeacht bron, ook een element van impressie kent. Welke impact veroorzaakt het, welke indrukken worden gewekt. Dat is prima, maar dat is iets wat aan de klant / lezer / gebruiker op solide wijze doorgegeven moet worden. Anders is het enige wat we doen het instigeren van beeldvorming. Dat is leuk voor een Telegraaf, en soms is het ook best bruikbaar in processen van signaleren van punten van negatieve impact op (bijvoorbeeld) een consumentperspectief. Maar daar zit wel altijd dat risico van beeldvorming bij, iets wat een bedrijf met als infrastructuur, instrumentatie en medium een gebruikersgemeenschap nou juist voorzichtig mee moet zijn. Iets wat jullie trouwens ook best goed mee overweg kunnen, anders was het allang ten prooi gevallen aan polarisatie op gebruikersniveau. En dat beperlt nu eenmaal het potentieel van groei van volume.
Dank! Dat heb je juist gesignaleerd denk ik. Het gaat erom dat mensen niet - of althans niet veelvuldig - het idee hebben dat er geschreven wordt vanuit één bepaald perspectief (zoals een iPhone-gebruiker) of dat er gebasht wordt vanuit andere motieven dan dat het een slecht product is. En je hebt gelijk: daar hangt veel aan vast voor ons.
Ik gebruik met opzet de tussenzin 'of althans niet veelvuldig', want het is, om maar eens een cliché uit de kast te halen, onmogelijk om het altijd iedereen naar de zin te maken. Hoge bomen vangen veel wind en als redacteur op Tweakers ben je soms een hoge boom. Het is daarom, zoals ik hierboven ook al uiteen heb gezet, onmogelijk om nooit iemand voor het hoofd te stoten, maar als het hoofdkantoor na elke review van mij digitaal wordt omsloten door een mensenmassa met fakkels en hooivorken, dan is er structureel iets aan de hand.
Het is ook de reden dat we zoveel mogelijk elementen aan een review proberen te objectiveren: met tests op gebied van snelheid, accu, scherm en wat dies meer zij proberen we in elk geval beweringen over die zaken te ondersteunen met reproduceerbare waarnemingen. Dat kan echter niet op elk gebied en op dat gebied rest de selectie en waarneming van mij (en iedereen die ik daarover raadpleeg). Ook de intepretatie en toonzetting is uiteraard aan mij. Zoals iemand terecht opmerkte: het is de toon die de muziek maakt.
Dat anderen van een brug springen betekent niet dat jij het ook moet doen Om eerlijk te zijn, mensen kijken en masse naar degene die er van af sprong, maar als degene die dat niet deed een goed verhaal heeft voor de mensen met interesse dan is hij of zij degene die de mensen bereikt en kan blijven bereiken. Er zitten grenzen aan de mediastrategieën die we tegenwoordig tegenkomen onder het mom van "maar wij zijn anders, we hebben een boodschap" (maar wat eigenlijk gewoon een manier is om je een niche eigen te maken zonder veelal rekening te houden met een paar simpele zakelijke inzichten.
Een opiniërend stuk kan journalistiek zijn, hoeft echter helemaal niet. Dat is afhankelijk van welk onderzoek hoe gedaan is en hoe er omgegaan wordt met het uitwerken van analyse en publicatie. Iets wat bij rapportage vaak helemaal geen factor is. Beide kunnen identiteitsbepalend zijn, maar dan is hier wel weer de vraag "wie bepaald de identiteit". Een krant is een heel ander bedrijf dan een media agentschap met infrastructuur voor gebruikers. Er zijn grenzen aan welke vergelijkingen we hier kunnen trekken.
Oneens. Objectiviteit is een te loven streven, maar het is oneerlijk te doen alsof je dat als ultiem doel bereikt hebt. Mensen zoeken daarom terecht naar de positie van media: de toon van de subjectieve stukken geeft ook weer hoe je de nieuwsselectie en andere objectief bedoelde stukken moet interepreteren. Het geeft een handvat, net als je het karakter van een mens beoordeelt aan de hand van hoe hij of zij reageert op bepaalde situaties.
Veel media schuiven daarom mijn inziens terecht subjectieve stukken naar voren als zijnde de identiteitsbepalende stukken. Zo heeft elke krant een 'hoofdcommentaar', iets wat je bij ons al niet aantreft. Onze positie en identiteit kun je afleiden uit onze achtergrondstukken en reviews - en daarom staan ze prominent bovenaan de frontpage.
Laten we eerlijk zijn, de redactie werkt voor de lezer middels het bedrijf en andere middelen, in dienste van een groter verband. De lezer is de klant, de lezer is ook medium en instrument. Misschien heeft het nut om op een volgende bijeenkomst eens een rollenspel te doen over benaderingsverschillen in deze :-)
Dat weet iedereen: zonder lezers is dit immers geen grote site en wie geen grote site heeft, heeft geen basis om op te steunen en geld aan te verdienen. Maar denk je dat wij als redactie er iets aan hebben om lezers als instrument te gaan zien? Hoe helpen wij lezers beter door - ook al is het als gedachtenexperiment - te doen alsof zij instrument zijn en geen einddoel?
Let wel: dit geldt alleen voor de redactie. Andere afdelingen hebben andere doelen uiteraard: iemand die als baan heeft om bedrijven ertoe te verleiden op Tweakers te adverteren zal automatisch de neiging hebben om die bedrijven centraal te stellen. Zo houden we dat in evenwicht - net als elk ander bedrijf.
De sponsor is een klant op exact hetzelfde niveau als de lezer. Een vergissing daarin wordt wel vaker gemaakt in medialand, en de resultaten laten zich altijd gelden (niet in positieve zin). Een leuk historisch voorbeeld in deze is de wereld van onze kranten - daar heeft de identificatie van lezer structureel bijgedragen aan onvermogen tot commerciële aanpassing. Scherp voorbeeld misschien, maar een goede ingang naar verder onderzoek (immers, aan de basis zitten nog steeds dezelfde elementen: mensen en hun stimuli en gedragingen).
Ik sprak vorig jaar iemand die binnen Nokia als functie had gehad om nieuwe ideeën af te schieten. Zijn rol was niet objectief: het was enkel en alleen de directie wijzen op alle gevaren van investeringen in nieuwe ideeën en innovaties.
Hij vertelde dat elk groot bedrijf zo'n mechanisme geformaliseerd heeft, maar toch kon ik me niet aan de indruk onttrekken dat mede daardoor Nokia een risicomijdend bedrijf werd in de jaren 2006-2010. Voor kranten geldt in feite hetzelfde: redacties zijn veelal gevuld door oude rotten in het vak, die zich soms naar veel moeite hebben gevoegd naar de rol van de computer in de journalistiek in de 80s, maar zich hevig verzetten tegen vernieuwing, omdat de ontwikkelingen sinds het begin van hun carriere simpelweg te snel zijn gegaan.
Dat is geen identificatie met de lezer, maar met het verleden. Veel krantenredacties - of mensen daarop - verlangen terug naar hun oude rol van brenger van het nieuws. Het is een logische en menselijke reactie, maar het zijn geen journalisten die zouden kunnen aarden op de redactie van Tweakers. Overigens is onze redactie naar mijn mening ook nog altijd een stukje conservatiever dan ik zou willen en zijn ook wij niet immuun voor de valkuilen waarin de traditionele journalistiek is ingetrapt, maar dat is iets dat ik liever intern bespreek - en dat doe ik ook geregeld.
Heel simpel gesteld, het is gemeenschap maar ook bedrijf. De lezer is de gebruiker en de klant. Dat zijn de drie basis types waar Tweakers.net zich op oriënteert. Elke archetype, zogezegd, dient integraal onderdeel te zijn van elke benadering. Frappant is dat hier dit net zo hard opgaat voor de consument die komt aanlopen als de sponsor of andere externe partij die aan tafel schuift. Mooi toch? Prachtig potentieel. Menig bedrijf zou een moord doen voor vergelijkbare situaties, het is een soort van potentieel wat bedrijven in staat stel om niet in dezelfde vijver te vissen als de rest maar zijn eigen oceaan te bouwen. Gebruik het, zou ik zeggen.
Dat doen we ook veel en graag. Het is lastig om de rol die de gemeenschap van lezers speelt bij dagelijkse beslissingen in het hele bedrijf te overschatten. In alle geledingen heerst het besef dat die mensen ons brood op de plank brengen. Wist je dat er nu een uitgebreide test loopt met vaste gebruikers om de responsive site op orde te krijgen voor hij live wordt gezet? En het valt misschien niet zo op, maar veel van de ontwikkelaars hebben 's nachts en in het weekeinde doorgewerkt na de release van Tweakers 7 om bugs in kaart te brengen, de eerste fixes te maken en op het forum te reageren op kritiekpunten. Dat getuigt van een betrokkenheid die ver uitstijgt boven die ik bij andere organisaties ben tegengekomen. Ik ben trots daarbij te mogen horen en juist die enorme betrokkenheid bij zowel crew als lezers zet mij ertoe aan om bezig te zijn buiten regulieren werktijden om - en dat doet vrijwel iedereen
/u/269377/arnoud8bit.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/149211/images.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/405976/NinjaTuna.jpg?f=community)
/u/108262/crop65ae40c6d24d8.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/301255/crop5632215ae014a.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/91995/th_flcl.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/5634/crop616bfdd3d480f_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/180748/avatar%2520nieuw%252060x60.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/256438/crop5dbb270939de4.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/422942/crop5633b835f0cb8_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/192890/brain.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/32590/Meteora60.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/209357/crop681e81174fabf_cropped.jpg?f=community)
/u/229564/eic.png?f=community)
/u/197564/crop6072aa9bcdaaf.png?f=community)
. Tip: niet Googlen als je aan het eten bent :strip_icc():strip_exif()/u/123426/anti-ipod-.jpg?f=community)