Ik ben er een paar jaar geleden geweest, 't is wel grappig. Je gaat met zo'n tour mee, paar man in een bussie. Je rijdt een uurtje of 2, en je komt bij wat gebouwtjes aan. Daar controleren ze je paspoort, ondertussen heb jij 130 euro neergeteld voor je 'permissies', stempels, 't busje en de gids. Die gids is Sergei, bijvoorbeeld. Aardige gozer. Vertelt levendig over hoe de geschiedenis is, vraagt, haast plichtsgetrouw of iemand in de kernenergie zaken zit? De amerikaan naast je kijkt even over z'n McDonalds burger op, en zwijgt. Je hebt de eerste zone bereikt, zo'n grens waarin je door boos kijkende douaniers gevraagd wordt om je paspoort te tonen. Sergei heeft een lijst doorgegeven, aangezien het gebied gewoon voor 'onderzoekstouristen' toegankelijk is. Je rijdt naar een ander dorpje, en daar wordt je ontvangen, tekent een document waarin je verklaart dit op eigen verantwoordelijkheid te doen, en stapt in. Er gaat een overheidsman met je mee, prototype heftige rus, die kijkt of je je aan de regels houdt. Hij spreekt geen engels, en verveelt zich eigenlijk de tering. Je rijdt er rond, en komt aan bij de 10 km grens, nu wordt 't meenes, je ziet die megalomane structuur staan. En je parkeert even later bij een monument. Vlak voor de sarcofaag. En dan, mag je niet de sarcofaag fotograferen, maar, wel het monument wat er voor staat. Dus, je maakt even foto's van iemand treurend bij dat monument, en die sarcofaag erachter. Dat doen ook al die dure documentaire jouranlisten, plichtsgetrouw. En dan, geigerteller zegt 'dit is fucking hoog', ga je weer verder. 10 minuten max sta je dichtbij dat ding, en is de straling even echt hoog. Maar, ja, hoog, het is gewoon hoog omdat ik als leek er sta. Daarna rij je naar Pripyat, en ja, dat is even apart. De tering, daar is het gewoon bijzonder mooi. Overwoekerde wereld, dieren, en een enorme rust. Ik vond dat het meest aparte. Het is er ook bijzonder sereen. Hier wandel je, uurtje of twee, en Sergei vertelt wat. Het bekende zwembad, loop je even doorheen, en het kermisje, de flats. De auto pickt je weer op, en je krijgt een copieuze maaltijd aangeboden, maar niet zonder de vodka. Die moet je eerst, reinigt je bloed zeggen ze. Vertroebeld loop je daarna naar je stoel, en vreet je wat schitzelachtige vis dingen, aardappel, borscht. Vodka is ruim aanwezig. Beneveld rij je terug, en staar je naar de flats aan de rand van Kiev, en denk je, wat de fuck heb ik zojuist meegemaakt.
Later ontdekte ik dat het echte slagveld eigenlijk niet in Oekraine, het bereikbare deel, ligt, maar in Wit-Rusland (Belarus). De wind stond in de richting van Wit-Rusland, en zorgde zo voor een grote verspreiding van radioactief materiaal. Burgers te laat geïnformeerd, en men bedacht zich daarom niet om jodium tabletten in te nemen.
|>