De WVP is ervoor gemaakt om de ziekte en arbeidsongeschiktheid terug te dringen. Bedrijven krijgen daar weer korting op hun premies (of kunnen zich minder of anders verzekeren bij andere partijen dan derden). Om dus aan dat voordeel te voldoen, moeten ze dus minimaal aan de WVP eisen voldoen.
Even uit m'n hoofd.
Vroeger als je ziek was kwam je in de ziektewet (daarom noemen veel mensen dat nog zo als je ziek bent) en eventueel in de WAO. Omdat veel mensen hier in kwamen en de overheid dit veel geld kostte, is ziekte nu voor de rekening van de werkgever.
Wanneer je ziek bent moet de werkgever jou 2 jaar door betalen. Hier zijn twee uitzonderingen op:
- Als de werknemer niet mee werkt om 'beter te worden';
- Als de werkgever niet mee werkt om te zorgen dat de werknemer weer aan het werk komt.
1. De werknemer moet dus naar de Arboarts als die je oproept, medewerking verlenen, aangepast werk accepteren en (dus) op therapeutsche basis aan het werk.
2. Als de werkgever niets doet, na 2 jaar loon betaald te hebben, gaat de medewerker in de WIA (nieuwe WAO). Dit kost de overheid veel geld. Vandaar de WVP. Een echte poortwachter dus.
Deze gaat kijken of:
- De werkgever een arboarts heeft ingeschakeld om te kijken wat de werknemer wel kan, om zo weer in het normale arbeidsproces in te stromen;
- De werkgever passend werk heeft aangeboden (hetzij lichter/anders/etc) dit kan ook bij een andere partij zijn.
- Als de werkgever bovenstaand niet heeft gedaan wordt het termijn van 2 jaar opgerekt, zodat de werkgever langer het loon moet doorbetalen en er dus minder mensen door de poort naar of in de WIA komen.
In het kort zit het dus zoals bovenstaand. Zullen ongetwijfeld wat haken en ogen her en der zitten. Maar de siutatie die TS omschrijft is dus flauwekul.