De directe aanleiding voor dit topic was dit nieuwsbericht over stierenvechten in Spanje.
Deze kwestie speelt al langer door mijn hoofd, bijvoorbeeld ook in de context van de in Nederland jaarlijks terugkerende Zwarte Pieten discussie. Als Zwarte Piet teruggaat op de tijd dat wij slaven hielden, of toch in ieder geval dienaars blijkbaar met Afrikanen associeerden is het racistisch op te vatten en zou de traditie gemoderniseerd kunnen worden (blanke pieten?). Als de traditie daar niet op teruggaat zou de kleur van Zwarte Piet niet uitmaken en zou verandering dus geen kwaad kunnen, maar de gevoelens van bepaalde volksdelen sparen. Er zijn imo dus geen goede argumenten om de traditie niet aan te passen. Toch worden veel mensen, tot politici aan toe opgewonden over deze discussie. Zwarte Piet hoort er voor velen "nu eenmaal bij" en daarom moet hij blijven.
Wanneer is ouderdom van een traditie voldoende reden om andermans gevoelens te kwetsen, of bijv. beesten te doden?
Hoe waken we voor inflatie van deze redenatie*? Anders kun je dit argument altijd in de strijd gooien en zo inhoudelijke discussies ontwijken.
*Het begrip erfgoed is volgens mij sowieso de laatste jaren aan inflatie onderhevig. Zo is het bloemencorso van Zundert bijv. tegenwoordig werelderfgoed.
Ik vind het doden van dieren voor de lol verwerpelijk en die mening wordt binnen de EU denk ik door de meeste mensen gedeeld. Echter, in een aantal landen hecht men sterk aan bepaalde tradities en wil men niet weten van afschaffing (denk ook aan bijv. het vossenjachtdebat in Engeland). Nu is het natuurlijk in principe niet mijn zaak wat de Spanjaarden in eigen land doen en zou ik ze een verbod niet willen opleggen. Echter:Het Spaanse parlement heeft dinsdag een eerste stap genomen richting het erkennen van stierenvechten als cultureel erfgoed.
[...]
Een parlementaire commissie gaat nu een voorstel uitwerken om het stierenvechten de status van cultureel erfgoed toe te kennen. Naar verwachting wordt volgend jaar over het voorstel gestemd.
Is het feit dat iets een oude traditie/ergoed is als enige reden voldoende om een traditie te handhaven? Dat lijkt me nogal een cirkelredenatie en zou imo dus in discussies over de voors en tegens geen geldig argument moeten zijn.De beslissing kan gevolgen hebben voor het verbod op stierenvechten dat vorig jaar in Catalonië werd ingevoerd.
[...]
Als het wetsvoorstel wordt aangenomen zou dat betekenen dat het verbod dat sinds vorig jaar van kracht is in Catalonië niet langer zou gelden, aangezien nationale wetgeving voorrang heeft op regionale wetten.
Deze kwestie speelt al langer door mijn hoofd, bijvoorbeeld ook in de context van de in Nederland jaarlijks terugkerende Zwarte Pieten discussie. Als Zwarte Piet teruggaat op de tijd dat wij slaven hielden, of toch in ieder geval dienaars blijkbaar met Afrikanen associeerden is het racistisch op te vatten en zou de traditie gemoderniseerd kunnen worden (blanke pieten?). Als de traditie daar niet op teruggaat zou de kleur van Zwarte Piet niet uitmaken en zou verandering dus geen kwaad kunnen, maar de gevoelens van bepaalde volksdelen sparen. Er zijn imo dus geen goede argumenten om de traditie niet aan te passen. Toch worden veel mensen, tot politici aan toe opgewonden over deze discussie. Zwarte Piet hoort er voor velen "nu eenmaal bij" en daarom moet hij blijven.
Wanneer is ouderdom van een traditie voldoende reden om andermans gevoelens te kwetsen, of bijv. beesten te doden?
Hoe waken we voor inflatie van deze redenatie*? Anders kun je dit argument altijd in de strijd gooien en zo inhoudelijke discussies ontwijken.
*Het begrip erfgoed is volgens mij sowieso de laatste jaren aan inflatie onderhevig. Zo is het bloemencorso van Zundert bijv. tegenwoordig werelderfgoed.
La majestueuse égalité des lois, qui interdit au riche comme au pauvre de coucher sous les ponts, de mendier dans les rues et de voler du pain. - Anatole France