Dat je plekken en personen herkent zonder dat je ze echt kunt zien komt omdat je bewustzijn naast concepten als woorden ook zaken meer puur waarneemt.
Voorbeeldje. Je komt je vader tegen in je droom en ondanks dat die persoon er heel anders uitziet dan je vader herken je m wel als je vader.
De fout die mensen vaak maken is dat ze verkeerde interpretatie aan woorden geven, zo is bij heel veel mensen het woord vader verbonden aan die man die jou verwekt en opgevoed heeft
Maar vader kan ook oorsprong betekenen zoals, bv de plek waar een zijtak aan een grotere tak groeit.
Daar waar die tak begint te groeien is dus de vader, het begin. En zo is de man die jou verwekt heeft jou oorsprong, jij bent dat zijtakje.
Het is de reden waarom een priester of de paus met vader wordt aangesproken, die heeft ook niemand verwekt maar hij is binnen de hierachie de next big thing tot aan de bron ( voor gelovigen dan )
Als je dus je vader tegenkomt in je droom hoeft hij er dus niet uit te zien als die man die je verwekt heeft. Het hoeft hem in weze ook niet te zijn. Wat je tegenkomt is je oorsprong, daar waar je vandaan komt, Het is meer symbolisch voor iets wat er in je leven gebeurt.
Zo kan je reis naar japan dus het symbool zijn voor ontwikkeling of een nieuwe gebeurtenis wat je bewustzijn dan als een reis vertaalt.
Je zou kunnen zeggen dat je onderbewustzijn een meer abstracte taal gebruikt om zaken aan te duiden.
Als je droomt ben je al die zaken die je als je wakker bent in je opneemt aan het verwerken.
Er is veel meer data binnen gekomen dan waar je je in wakkere toestand van bewust bent. Als je droomt wordt alles verwerkt en gerangschikt, een beetje zoals een harde schijf defragmenteert. (misschien om plaats vrij te maken in je geheugen?) Terwijl je droomt sijpelen al die random opgeslagen data je bewustzijn binnen die daar dan een geheel van probeert te maken, het tot herkenbare concepten probeert te vormen en zo herken je misschien iets uit je leven zoals je vader, maar puur als herkenning zoder dat je daar dat woord bij gebruikt. Het is pas als je weer wakker bent en je die droom herrinnerd dat je dat woord gebruikt in samenhang met die ervaring die je in je droom had.
Het is dus allemaal heel symbolisch. Stel dat je van nature een timmerman bent, maar door de jaren in een leven bent terechtgekomen waardoor je nu een accountant bent en eigenlijk een beetje bent vergeten wat je oorspronkelijk in je leven wilde doen. Totdat je een nieuwe vloer laat aanleggen en dr een week allemaal timmermannen in je huis zijn en dat doet iets met je, maar je bent zo gewend aan je rol als accountant dat je t niet eens bewust merkt. Dan kan het heel goed zijn dat je snachts droomt dat je vader op bezoek komt.
Die droom van dat bezoek van je vader is dus je onderbewuste interpretatie van die timmermannen in je huis die je herinneren aan dat leven wat eigelijk echt bij je hoort maar wat je dus onderdrukt.
En dan komt het dus symbolish, als een droom toch naar boven, Alleen komt dat abstract binnen en je droombewustzijn maakt daar zo goed en zo kwaad als t kan een plaatje van waar je wat mee kunt, al houd dat niet meteen in dat je meteen door hebt wat het echt betekend omdat je geneigd bent je droom letterlijk te nemen in plaats dat je de symboliek herkend.
Japan, je opa is dus iets symbolisch, het staat voor iets wat je in je droom probeert te verwerken, Maar je neemt t letterlijk. De boodschap komt niet aan:)
FunkyTrip schreef op vrijdag 07 december 2012 @ 09:44:
[...]
En dit is dus het kunstje van het menselijk brein. Je legt verbanden die er helemaal niet hoeven te zijn. Diezelfde nacht hadden namelijk minstens nog een miljoen mensen hele sterke gedachten/dromen over iemand en misschin belden er duizend daarvan na het wakker worden die persoon op om te checken of er iets mis was.Zo sterk was hun droom. En die miljoen mensen hadden het bij het verkeerde eind, want er was niets mis met die persoon.
En bij je moeder bleek het dus wel te kloppen. Sta je open voor het feit dat dit ook gewoon toeval kan zijn? Vannacht droomt iedereen in Nederland wel over bepaalde personen. Het is statistisch gezien bijna
onherroepelijk dat 1 van die personen morgen overleden zal zijn. En vervolgens zal de dromer denken 'OMG! Ik droomde vannacht nog over hem! Zie je wel dat er meer is tussen hemel en aarde!'.
En de het verband-leggende vermogen van ons brein is zo sterk, dat velen zullen denken 'die funkytrip kan mooi lullen, maar wij weten wel beter. Mijn brein bedriegt me echt niet. Dat gevoel was zo sterk, da's echt geen toeval'
Ja dat is zo'n voorbeeld dat je iets onderbewust op pikt en in je droom verwerkt.
Ik heb al 12 jarig kind iets vergelijkbaars meegemaakt. Ik werd om 1 uur snachts wakker en zag hoe er een meisje boven mn bed zweefde die me zei dat ik mijn moeder moest vertellen dat er een leraar op school was overleden. Dus ik half slaapwandelend naar mn moeder, schud schud, word es wakker, dr is een leeraar op school dood:)
Mn moeder natuurlijk verbaasd van hoe weet je dat en volgens mij heb je gedroomd. En uiteindelijk dacht ik zelf, van ja eigenlijk erg raar verhaal met een zwevend meisje over mn bed en zo. Dus ik ben weer braaf naar mn slaapkamertje gegaan en ben weer in bed gekropen.
Alles goed en wel...
Tot ik dus de dag daarna naar school ging en de les zou beginnen en plots het hoofd van de school de klas binnen kwam met een vervelende mededeling dat die nacht om 1 uur de schoolpsycholoog was overleden.
Precies dus op t moment dat ik t doorkreeg. Ik heb t nog aangekaart op school, maar dr is nooit wat mee gedaan, Mn moeder kan het verhaal bevestigen.
Misschien dat dit verklaart waarom ik naast de wetenschap ook gefaschineerd ben van de alternatieve scene want je gaat natuurlijk wel op zoek naar een verklaring voor zon ervaring. Het heeft behoorlijk wat indruk gemaakt. Maar ik ben een scepticus op alle fronten en dus heb ik ook een down to earth verklaring, Namelijk dat ik ondanks dat ik het niet bewust heb gehoord ik onbewust de signalen opgepikt heb dat die man ernstig ziek was. Dus dat er vast wel af en toe tussen leraren over dat onderwerp gefluistert is, of dat er een bepaalde spaning aanwezig was tussen de leraren op school onderling.
Een hond kan ook heel goed aanvoelen als er thuis wat mis is, Honden weten ook heel vaak wat je bedoeld als je iets tegen ze zegt zonder dat ze de woorden die je gebruikt echt begrijpen. Ik verbaas me altijd dat als ik met mijn hond ergens naar toe wil waar we nog nooit zijn geweest, bv een winkel dat mijn hond mij altijd die kant of die straat intrekt en dan recht naar de deur van die ene winkel loopt. Hij weet ook altijd welke trein we in moeten als we ergens naar toe gaan en als we dan langs de deuropening van de trein lopen trekt ie echt hard en springt de trein in voor ik zelf duidelijk heb gemaakt dat dat de bedoeling was. Dat is das gewoon pure intuitie van dat beest dat de onbewuste signalen die ik afgeef van mijn lichaam af kan lezen.
Honden leven voornamelijk in het nu, Ze vergeten heel snel wat er voor gebeurt is en ze maken ook geen plannen voor de toekomst, dus ze kunnen niet die fout maken om dat wat ze ervaren en zien gelijk in een letterlijk concept om te zetten. Honden denken dus net als je onderbewustzijn in abstracte termen in plaats van concepten als woorden en begrippen en omdat ze eigenlijk hun hele leven niks anders doen voelen ze veel beter aan als mensen wat er nou eigenlijk aan de hand is.
Ik als 12 jarig kind, dat nog in een klein wereld leefde, ook een mindere woordenschat had, minder goed in concepten kon denken als dat ik nu kan, was als het ware een hond. Mijn intuitie was vele malen groter dan die van een volwassene ( mijn intuitie is trouwens nog steeds vrij groot, ik voel nog steeds vaak dingen aan die dan blijken te kloppen, maar niet meer zo extreem als toen ik kind was)
Wat er dus gebeurt moet zijn is dat ik net zo als een hond op school rondliep en met mijn dagelijkse dingen bezig was, maar teglijk door mijn gevoeligheid net zoals een hond bepaalde signalen opgepikt heb. Bijvoorbeeld de wetenschap onder de andere leraren dat die zieke schoolpsycholoog die dag wel eens zou kunne sterven. En dat heb ik mee naar huis genomen, ben naar bed gegaan en toen is mijn hersenen al die input van die dag gaan verwerken en werd het me verteld in een droom.
Dat het dan ook precies die dag om 1 uur gebeurde, dus op t moment dat ik naar mn moeder liep om t te vertellen kan dan wel weer toeval zijn. Ik had t ook ene uur te vroeg, een uur te laat of helemaal niet kunnen dromen. Maar t is die essentie die ik onbewust op school had opgepikt dat er iemand doodziek was en dat t nu wel ging gebeuren die ik dus snachts in een droom vertaald heb. Dat ik daarbij een meisje boven mn bed zag zweven verklaar ik met dat op het moment dat die erkenning van mn onderbewustzijn mijn droobewustzijn binnenkwam sijpelen, dat dat bewustzijn van alles een herkenbaar plaatje moest maken. Het meisje was dus weer puur symboliek voor mijn onderbewuste dat me iets duidelijk probeerde te maken en dus koos mijn conceptueel brein voor de vorm van een boodschapper.
Het is dus in weze patroonherkenning waarbij mijn hersenen het patroon niet goed kunnen indentificeren en er dan the next best thing wordt gebruikt. Een beetje zoals dat ook gebeurt bij gezichtsbedrog, maar dan nu op t gebied van situaties en ervaringen.
Ik denk trouwens dat mediums op precies dezelfde manier geesten en gidsen zien, Dus dat ze eigenlijk alleen maar intuitief iets op pikken, en dat er dan een vertaalslag geleverd wordt waardoor ze zich gewaar worden van een "geest", Ze zijn dus eigenlijk gewoon lucide aan t dromen. Het is dus geen geest maar de manier waarop hun bewustzijn de informatie aan henzelf presenteert wat ze gewoon et al bij een hond puurder en intuitiever waarnemen dan de gemiddelde mens.
Daarom hoeft het ook niet perse slecht te zijn om een medium te consulteren, want ondanks dat die niet echt boodschappen van geesten doorkrijgt ziet zo iemand wel degelijk dingen door je te lezen waar je zelf niet bewust van bent.
[
Voor 75% gewijzigd door
verleemen op 12-01-2013 09:37
]