Biedt een getuigschrift meerwaarde?

[DrivinUCrazy]

Enkele maanden geleden ben ik van werkgever gewisseld. Beide werkgevers kennen elkaar (goed), en mijn redenen om van baan te wisselen lagen puur in de privé sfeer. Van mijn vorige werkgever heb ik een prachtig getuigschrift meegekregen. Het schijnt dus aan de gebruikte formuleringen te liggen hoe veel je getuigschrift waard is, aldus mijn vorige baas. Dit wordt ook onderstreept door deze link (Duitstalig).
Uiteindelijk heb ik bij mijn nieuwe werkgever geen getuigschrift laten zien. Één telefoontje was voldoende. En dit was nog vooral om te controleren of mijn vorige werkgever er geen problemen mee had dat ik naar een relatie van hem wisselde.

Dit roept bij mij wel de vraag op of een getuigschrift uberhaupt wel meerwaarde heeft? Of kun je beter enkele goede referenties hebben die je willen aanbevelen als er navraag wordt gedaan? Ik bedoel, iedereen krijgt tegenwoordig bij normaal functioneren toch wel een getuigschrift mee. Hoe onderscheid je je dan nog van de rest?
Wie van jullie heeft ooit al eens een getuigschrift getoond bij een sollicitatie? En, wanneer en hoe breng je zoiets eigenlijk?

[_Apache_]

Ja. Ik heb een getuigschrift mogen ontvangen van een Ier waar ik samen mee heb gewerkt. Heb een stage gedaan, bij de eindpresentatie waren een aantal mensen uitgenodigd van de organsatie, inclusief de de Ier. Na de presentatie was hij zo overtuigd dat hij hetzelfde CMS (wat ik gebouwd heb in mijn stage) ook voor hem wilde inzetten. Na afronding heeft hij zijn bewondering uitgesproken voor mijn stiptheid, communicatie en prestaties.
Een werkgever waar ik in de race was voor een functie als starter had mijn CV gezien (getuigschrift zat er achterop) maar had het getuigschrift niet opgemerkt.
Tijdens het gesprek bleek ze nog niet echt overtuigd (ze hield een stalen gezicht), en vroeg ik of ze het getuigschrift had gezien? Later gaf ze aan door vooral het getuigschrift mij het voordeel van de twijfel heeft gegeven.
Het was niet even twee zinnen over dat iemand tevreden was. Was een A4'tje vol, hoe hij mij zakelijk heeft leren kennen, ervaringen van andere mensen over mij, tijdens het werk, de afronding en zijn tevredenheid.

[ Voor 16% gewijzigd door _Apache_ op 13-11-2012 09:20 ]

[Standeman]

Ik heb zelf nog nooit een getuigschrift gekregen of 1 getoond bij een sollicitatie. Wel is er een keer mijn soon-to-be-ex werkgever gebeld na sollicitatie, alleen jammer dat ze dat niet eerst even met mij overlegd hadden.
Gelukkig was mijn manager toentertijd wel op de hoogte van het feit dat ik aan het solliciteren was, aangezien het halve bedrijf boventallig was bevonden. Maar ik had het echt niet leuk gevonden als dit niet zo was. Wanneer ik eenmaal ergens weg wil, wil ik ook echt weg en heb ik geen zin in pogingen om mij om te lullen..

Bedenk net dat ik wel een soort van getuigschrift heb staan op Linked-in. Maar ik weet niet of mij dat enorm gaat helpen bij sollicitaties..

[ Voor 12% gewijzigd door Standeman op 13-11-2012 09:23 ]

[stin]

In Nederland heb ik nog nooit een getuigschrift gekregen. In Duitsland is het vooral belangrijker voor bedrijven die een HR afdeling hebben. Ik loop nu een stage in Duitsland en heb na 2 maanden al een voorlopig getuigschrift aangevraagd, aangezien het in Duitsland toch handig is als je solliciteert. Nadeel is natuurlijk wel dat mijn sollicitatie nu ca. 20 pagina's is. Een pagina met een cover letter, een pagina voor m'n CV en 18 pagina's met zeugnissen en diploma's/cijferlijsten

[ph4ge]

Een getuigschrift heeft alleen echt meerwaarde als je bijv. naar het buitenland gaat. Als je in Nederland van werkgever verwisseld is het immers maar een hele kleine moeite om je vorige werkgever te bellen, maar je belt niet zo snel naar China.

[Rukapul]

Kan me haast niet voorstellen dat men echt veel waarde aan getuigschriften hecht. Een referentie is dan toch een behoorlijk stuk waardevoller. LinkedIn recommendations zijn ook een soort getuigschrift en hecht je toch ook maar beperkte waarde aan. Meest waardevolle van de laatste is dat ze mits door de juiste personen en mits consistent bepaalde eigenschappen kunnen bevestigen en dan is het ook waardevoller dan een enkel getuigschrift.

Grappig dat hierboven China genoemd wordt: alles uit het verre oosten qua getuigschrift etc gaat hier linea recta naar /dev/null. Als het allemaal al geen superlatieven zouden zijn dan is het wel corrupt.

[DrivinUCrazy]

Standeman schreef op dinsdag 13 november 2012 @ 09:20:
Ik heb zelf nog nooit een getuigschrift gekregen of 1 getoond bij een sollicitatie. Wel is er een keer mijn soon-to-be-ex werkgever gebeld na sollicitatie, alleen jammer dat ze dat niet eerst even met mij overlegd hadden.
Gelukkig was mijn manager toentertijd wel op de hoogte van het feit dat ik aan het solliciteren was, aangezien het halve bedrijf boventallig was bevonden. Maar ik had het echt niet leuk gevonden als dit niet zo was. Wanneer ik eenmaal ergens weg wil, wil ik ook echt weg en heb ik geen zin in pogingen om mij om te lullen..

Bedenk net dat ik wel een soort van getuigschrift heb staan op Linked-in. Maar ik weet niet of mij dat enorm gaat helpen bij sollicitaties..

Inderdaad, ik zou het niet op prijs stellen als ze zonder toestemming mijn huidige werkgever zouden bellen. In dit geval was dat wel van tevoren besproken. Mijn vorige werkgever heeft er echt geen problemen mee; hij ziet het juist als een kans. Sterker nog, hij is toen ik al geswitcht was nog eens op bezoek gekomen om ze ervan te overtuigen dat ze er goed aan gedaan hadden om mij aan te nemen. (Daarbij maakte hij me zoveel complimenten dat ik wel door de grond kon zakken van verlegenheid)

stin schreef op dinsdag 13 november 2012 @ 09:27:
In Nederland heb ik nog nooit een getuigschrift gekregen. In Duitsland is het vooral belangrijker voor bedrijven die een HR afdeling hebben. Ik loop nu een stage in Duitsland en heb na 2 maanden al een voorlopig getuigschrift aangevraagd, aangezien het in Duitsland toch handig is als je solliciteert. Nadeel is natuurlijk wel dat mijn sollicitatie nu ca. 20 pagina's is. Een pagina met een cover letter, een pagina voor m'n CV en 18 pagina's met zeugnissen en diploma's/cijferlijsten

Mijn vorige werkgever was Duits; hij hechtte ook heel veel belang aan een getuigschrift. Hij heeft mij eigenlijk ook aangenomen op basis van een (hele goede) referentie.

Maar als ik jou was zou ik gewoon een brief sturen en een CV. Daarin dan de opmerkingen dat getuigschriften, diploma's en cijferlijsten op aanvraag te verkrijgen zijn. Zo toon je aan dat je hoofd- en bijzaken van elkaar kunt onderscheiden, overlaad je de HR-medewerker niet met een boekwerk, en als ze interesse hebben kun je direct aansturen op een gesprek. Let wel: ik heb vooral voor "vernederlandste" Duitsers gewerkt. Daarmee bedoel ik dat ze een vrij Nederlandse, zakelijke mentaliteit hadden. Bij deze personen zou zo'n directe aanpak beter werken dan een hele formele aanpak met alles op papier.

[Sport_Life]

Getuigschrift heb ik wel, maar eigenlijk nooit echt gebruik van gemaakt. Wat wel heeft geholpen waren (telefonische) referenties.

[gambieter]

Sport_Life schreef op zondag 25 november 2012 @ 14:37:
Getuigschrift heb ik wel, maar eigenlijk nooit echt gebruik van gemaakt. Wat wel heeft geholpen waren (telefonische) referenties.

In het VK moeten referenties blijkbaar schriftelijk, en kunnen alle papieren rondom sollicitaties mogelijk ingezien worden door de sollicitant (als er geklaagd wordt). Daarmee zijn referenties en getuigschriften vaak waardeloos, omdat niemand wat negatiefs durft te zeggen, en je echt tussen de regels door moet lezen (wat ook weer een risico is).

Sollicitatieprocedures bij mijn instituut worden dan ook volgens het "regels zijn regels" principe gedaan, tot aan het stompzinnige aan toe. We moeten iedere sollicitant volledig scoren, zelfs degenen die niet eens aan de basiseisen voldoen (zoals het hebben van een PhD voor een postdoc positie).

Het Nederlandse systeem van belletje is moeilijk controleerbaar (want je weet niet wat er over je gezegd wordt), maar alleen papier/email toestaan is weer het andere uiterste