Waarom maak ik full-out freeroaming RPG's nooit af...

[SkyStreaker]

Eens zien of er gelijkgestemden zijn.

Nieuwe stijl Westerse (Actie/Semi/Hybrid) RPG's, Freeroaming voornamelijk.

Elder Scrolls, Fallout 3, Amalur, GTA:IV - Free roam wereld waar je U tegen zegt met gouden filigrein. Ik.... kan er niet tegen. Bij mezelf merk ik dat ik het in begin leuk vindt - echter uitspelen doe ik ze _nooit_. Ik kan mij er niet tot toe aanzetten (vaak begin ik al snel met (alleen!) locatie cheats ). Het is mij te veel, te groot.

Semi-lineair (wel behoorlijk free-roam, maar de main story blijft heel erg aanwezig - ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, vandaar "full) zoals Dragon Age/FFXIII-2 of bijv. veel andere J-RPG's (Shin Megami Tensei) of compleet lineair vind ik prima te doen. Ook fijner om 100% uit te spelen.

Nu probeer ik niet te zeuren en heb ook in scrolls e.d. 120 uur gameplay zitten, maar - waarom kan ik er niet mee verder? Komen jullie dat ook wel eens tegen of ben ik de enige met dit raar iets. Als ik eenmaal op dat punt gekomen ben, probeer ik verder te gaan (daar ik ervoor betaald heb!) maar na 5 minuten ben ik al weer helemaal blegh.

[Rockvee2]

Ik heb precies hetzelfde. Fallout 3 kan je 10tallen uren je in vermaken maar na 60 uur heb je het wel weer gezien en ga je weer over op een andere game . Dan heb ik geen intresse er meer in . Iemand enig idee hoe dit komt?

[Ienni1983]

SkyStreaker schreef op woensdag 19 september 2012 @ 18:31:
Eens zien of er gelijkgestemden zijn.

Nieuwe stijl Westerse (Actie/Semi/Hybrid) RPG's, Freeroaming voornamelijk.

Elder Scrolls, Fallout 3, Amalur, GTA:IV - Free roam wereld waar je U tegen zegt met gouden filigrein. Ik.... kan er niet tegen. Bij mezelf merk ik dat ik het in begin leuk vindt - echter uitspelen doe ik ze _nooit_. Ik kan mij er niet tot toe aanzetten (vaak begin ik al snel met (alleen!) locatie cheats ). Het is mij te veel, te groot.

Semi-lineair (wel behoorlijk free-roam, maar de main story blijft heel erg aanwezig - ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, vandaar "full) zoals Dragon Age/FFXIII-2 of bijv. veel andere J-RPG's (Shin Megami Tensei) of compleet lineair vind ik prima te doen. Ook fijner om 100% uit te spelen.

Nu probeer ik niet te zeuren en heb ook in scrolls e.d. 120 uur gameplay zitten, maar - waarom kan ik er niet mee verder? Komen jullie dat ook wel eens tegen of ben ik de enige met dit raar iets. Als ik eenmaal op dat punt gekomen ben, probeer ik verder te gaan (daar ik ervoor betaald heb!) maar na 5 minuten ben ik al weer helemaal blegh.

Omdat je na zoveel uur er helemaal in zit bij bepaalde spellen.....en bij sommige zoals ik precies hetzelfde heb O.A. Fallout 3 of Fallout New Vegas en Amalur.... dan ben je er gewoon klaar ermee.

Tot je denkt van he die heb ik nog niet eens uitgespeeld... zoals ik afgelopen week weer met Amalur begonnen omdat ik dacht van he maar weer ff doen.

Het neemt soms gewoon zoveel tijd in gebruik dat je denkt ja dag nou geen zin in.

Plus dat er gewoon teveel nieuwe spellen uitkomen

[infidel011]

Heb hier ook last van. Deel van mijn steam lijst bestaat ook uit uit nooit geïnstalleerde games, best zonde eigenlijk, maar ook doordat er zoveel nieuwe games uitkomen is je aandacht toch echter snel weer gevestigd op een andere game.

[Tarkin]

Rockvee2 schreef op woensdag 19 september 2012 @ 19:23:
Ik heb precies hetzelfde. Fallout 3 kan je 10tallen uren je in vermaken maar na 60 uur heb je het wel weer gezien en ga je weer over op een andere game . Dan heb ik geen intresse er meer in . Iemand enig idee hoe dit komt?

bij fallout 3 begin je je na 60uur te vervelen, terwijl een CoD telg na 5 uur is uitgespeeld (de singleplayer, aangezien fallout 3 ook single player is), wat is dan een betere besteding van je 50€?

[Ramon]

Omdat RPG's saai zijn?

^duh!

Nee maar serieus. Ik speel geen RPG's omdat ik dat echt gewoon kutspellen vindt. Een spel als Orcs Must Die! heb ik gekocht voor 6 euro en heb er al 72 uur inzitten (volgens steam) en Orcs Must Die! 2 zit ik op de 21 uur en ben daar denk ik op 40% ongeveer.

[ Voor 106% gewijzigd door Ramon op 20-09-2012 07:58 ]

[Slaapje]

En wat zou het ons uitmaken hoeveel uur jij in een totaal ander spel hebt zitten? Wat een onzin reply...

OT: Ik heb er ook moeite mee, ik heb Oblivion nooit uitgespeeld (wel ondertussen 3 keer begonnen, maar na een uur of 20 ben ik het gewoon zat) Fallout hetzelfde probleem mee. Ikzelf ben ook meer van de JRPG zoals final fantasy en lost odessey. Hoe zitten jullie dan met MMORPG's? Ik heb daar namelijk hetzelfde, het kan me op de 1 of de andere manier echt niet boeien.

[Baatje]

Tarkin schreef op donderdag 20 september 2012 @ 07:48:
[...]


bij fallout 3 begin je je na 60uur te vervelen, terwijl een CoD telg na 5 uur is uitgespeeld (de singleplayer, aangezien fallout 3 ook single player is), wat is dan een betere besteding van je 50€?

Misschien zijn er gamers die wel 60 uur of meer in de MP van CoD stoppen. Dus wat is nou je punt?

TS begint gewoon een hele leuke conversatie en dan ga je lopen katten naar een ander type game

[D4NG3R]

Mijn idee hierover is redelijk standaard: Als je niet van free-roaming RPG's houd moet je ze niet spelen.

Ik steek zelf tientallen, al dan niet 100en uren in een free-roam RPG als ik er gek van ben (FO3 toen deze uitkwam bijv, volgens steam heb ik hier momenteel 240+ u in zitten. Volgens mij heb ik in Oblivion bij elkaar (Xbox-360 en PC) meer dan 400u gespeeld.). Je lijkt mij meer een speler van lineaire spellen met RPG elementen.

Enneh: Ga AUB niet haten op andere spelsoorten. Nou ben ik zelf ook geen fan van <13 jarige CoD spelertjes, maar toen ik zelf nog veel CoD speelde kwam ik ook veel spelers tegen waarmee ik goede gesprekken en games heb kunnen maken.

[ Voor 22% gewijzigd door D4NG3R op 20-09-2012 09:20 ]

[jeka]

Ik heb het zelfde. Tot ik een paar dagen vrij ben en in een keer de mainquest er doorheen knal.....

[Invisible_man]

Waar ik vaak tegen aanloop bij full roaming rpg's is dat op een gegeven moment het spel niet meer met je meelevelt terwijl je zelf wel steeds sterker wordt. Als je dan ook nog eens slim gespeeld heb met welke vaardigheden jouw karakter goed in is en ook je equipement maximaal geupgrade hebt, ben je op een gegeven moment zo goed als onsterfelijk. In Skyrim heb ik een lvl 60 karakter waarbij ik zelfs met de Dawnguard dlc (en dlc's zijn vaak gericht op de wat hogere level karakters) de eindbaas met twee klappen van mijn warhammer dood had op de hoogste moeilijkheidsgraad van het spel, dan heb je weinig uitdaging meer en blijft eigenlijk alleen het verhaal over om je te vermaken.

Nu kan je wel gaan "omscholen" door bijvoorbeeld als warrior magie te gaan gebruiken, maar je levelt steeds langzamer als je verder komt in een rpg, dus effectief zal een omscholing nooit worden, hooguit iets aanverwants zoals one-handed ipv two-handed.

[SkyStreaker]

Ramon schreef op donderdag 20 september 2012 @ 07:55:
Omdat RPG's saai zijn?

^duh!

Nee maar serieus. Ik speel geen RPG's omdat ik dat echt gewoon kutspellen vindt. Een spel als Orcs Must Die! heb ik gekocht voor 6 euro en heb er al 72 uur inzitten (volgens steam) en Orcs Must Die! 2 zit ik op de 21 uur en ben daar denk ik op 40% ongeveer.

Ik snap je, maar hier kan ik heel, heel erg weinig mee - je reageert enorm off-topic

Qua JRPG heb ik alles, ALLES gespeeld wat in het Engels verkrijgbaar is en ook uitgespeeld (kortom: lees snes en PSX/PS2) en meerdere keren. Op de een of andere manier voel ik mij ook emotioneel meer betrokken in deze spellen - kan het niet verklaren.

(Ik ben persoonlijk dan ook echt helemaal breed uit teleurgesteld dat sommige JRPG's niet meer op de PS3 zijn - Air Tonelica, Grandia, Cloud, DQ, Arc, Shin Megami Tensei (niet helemaal waar))

Ook Nox, Septerra Core, Arcanum of Stee... etc (met MOD!), alle forgotten realms. En dit is dus het rare -> ze zijn in weze gelijk aan hoeveelheid betreffende de speelwereld, maar speelt voor mij een stuk boeiende weg dan de FPS WRPG's. Pure actie-rpg's (Dead Island) zit een zekere lineariteit in waar ik mee verder kan, maar dan nog met moeite.

Komt het wellicht door de old-school charme, het overzicht of de vaak wat compleet andere opstelling? Speelt het lekkerder weg? Ik heb het antwoord niet.

Tarkin schreef op donderdag 20 september 2012 @ 07:48:
[...]


bij fallout 3 begin je je na 60uur te vervelen, terwijl een CoD telg na 5 uur is uitgespeeld (de singleplayer, aangezien fallout 3 ook single player is), wat is dan een betere besteding van je 50€?

Onmogelijk te beantwoorden, smaken verschillen - zo zal ook de investering verschillen van die 50 Euro. Er zijn JRPG's die ik zonder nadenken aanschaf als er Atlus achter staat of Squeenix.

@D4NG3R, ik speel nog steeds DF:BHD Ik speel ook platform spellen, ik speel de betere puzzlespellen, ik speel van alles. Mij zul je niet zien haten

[ Voor 18% gewijzigd door SkyStreaker op 20-09-2012 12:26 ]

[heuveltje]

Ben ik nou de enige die het probleem niet spapt
Je zegt zelf bv 120 uur !!! in scrols te hebben gestopt, wat maakt het dan uit of je het uitgespeeld hebt
Je hebt je lol gehad, waarom zou jejezelf dan nog verplichten om door te spelen ?
Er is toch geen wet die zegt dat je alles moet uitspelen wat je koopt ?
(zowel dan heb ik een probleem 300 spellen op steam alleen, en misschien dat ik er 10 uitgespeeld heb )

[SkyStreaker]

heuveltje schreef op donderdag 20 september 2012 @ 10:44:
Ben ik nou de enige die het probleem niet spapt

Je snapt de helft Klopt, ik heb er mijn lol in. Maar elk spel wat ik in handen heb gehad, heb ik dan ook uitgespeeld (of moet ik nog uitpselen natuurlijk )en deze heb ik verschrikkelijk veel moeite mee om de motivatie te vinden. Let goed op: er zijn JRPG's (en ook wat WRPG's) waarin ik 150 uur heb zitten en heb uitgespeeld. Ik weet niet hoe ik het anders zou moeten uitleggen.

[ Voor 3% gewijzigd door SkyStreaker op 20-09-2012 10:59 ]

[Tarkin]

Baatje schreef op donderdag 20 september 2012 @ 09:10:
[...]


Misschien zijn er gamers die wel 60 uur of meer in de MP van CoD stoppen. Dus wat is nou je punt?

TS begint gewoon een hele leuke conversatie en dan ga je lopen katten naar een ander type game

Het was eigenlijk gewoon om aan te tonen dat je (afgaande op singleplayer modus dan, over MP heb ik expres niets gezegd) gewoon gigantisch veel meer content hebt steken in je spel. Dat je daar dan het einde niet van ziet, tjah als je er al zoveel tijd en spelplezier hebt uitgehaald, dan maakt dat niet zo veel meer uit wat mij betreft.

En ja ik maak die afweging echt wel bij de spellen dat ik koop at launch. Een spel zoals Oblivion, GTA, Fallout ga ik veel sneller en veel gemakkelijker kopen. Voor mij speelt dan ook de afweging dat ik voornamelijk offline game, dus 50 euro betalen voor 5 uur singleplayer plezier, dat vind ik een beetje teveel van het goede.

offtopic: ik had even goed eender welke FPS shooter kunnen nemen van de afgelopen 10 jaar, CoD passeerde als eerste langs in m'n hoofd.

[CyberFly]

Wat bedoelen we nu precies met uitspelen. Is dat het afmaken van de hoofd quest, de draken verslaan in Skyrim en je vader vinden in Fallout 3. Of is uitspelen het voltooien van alle quest die voor jou personage mogelijk zijn?

Zelf heb ik de hoofd quest van Fallout 3 voltooid en daarna ben ik nog een tijdje door de Wasteland gaan toeren. Helaas ben je dan zo sterk dat niemand je meer wat kan maken. Met een AK en combat shotgun in power armour kom je een heel eind. Gelukkig scalen de tegenstanders wel mee op het hill billy eiland (point lookout?) zodat je weer er weer lekker op los kan knallen.

Hetzelfde verhaal gaat op voor Skyrim. Na het uitspelen van de hoofd quest zijn er nog een boel side quest te doen. Maar ik ben zo sterk dat er geen uitdaging meer is (nog niet max level). Beetje door Skyrim lopen en de boel doodslaan is leuk maar is niet erg spannend.

Ik maak graag de hoofd quest af om uit te vinden hoe het verhaal afloopt. Maar daarna is er geen drive meer om verder te spelen. De uitdaging is er af omdat ik te sterk ben en dan zijn de side quest niet meer leuk.

[kutagh]

Ik herken het probleem deels...
Games als Fallout 3/NV en GTA heb ik geen moeite mee om meermaals de verhaallijn uit te spelen, maar om alle quests, collectibles en dergelijke te doen heb ik ook weer geen zin in.
Maar bijvoorbeeld Skyrim heb ik nog niet uitgespeeld en zeker MMORPGs blijven niet lang interessant voor mij... En wat ik denk dat de oorzaak is, is een te losse verhaal die mij niet meer meesleept op een gegeven moment of teveel repetitieve content (dat is dan weer persoonlijk maar een van de redenen waarom ik niet alle quests of collectibles doe).

[Angeloonie]

Je hebt eigenlijk grofweg 3 types RPG's (en dan laat ik de MMO's er even buiten):

1) De free-roaming RPG:
Voorbeelden: o.a. Fallout, Elder Scrolls, GTA (minder RPG, maar zelfde idee).
Deze games bevatten gigantisch veel content. Als nieuwe speler wil je erg veel gaan ontdekken en verkennen. Dit maakt het in het begin heel spannend en uitdagend om nieuwe dingen te zien. Maar dit kan ook te overweldigend overkomen omdat je binnen no-time gigantisch veel quests hebt en door de bomen het bos niet meer ziet.
Op een gegeven moment bereik je een level waarop je 1) alles gezien hebt en 2) met redelijk gemak door de game gaat. Je kunt de main quest gaan voltooien en dan ben je eigenlijk klaar. Je hele spel is een voorbereiding op die paar epische momenten, en dankzij het scalen van je vijanden zou het voor een lvl 10 even lastig moeten zijn als een lvl 50 (in de praktijk is dit toch wat anders). Heb je het verhaal uitgespeeld, dan heb je even een blij moment, maar daarna is het over, want dan kun je alleen nog maar doelloos ronddwalen.

2) De limited-free-roaming RPG:
Voorbeelden: o.a. Dragon Age, Dungeon Siege, The Witcher.
Bij deze RPG's is de main quest je hoofddoel, dit weet je al vanaf het begin. Alles wat je daarbij onderweg kunt ontdekken is een leuke extra, maar uiteindelijk weet je dat je hoe dan ook van punt A naar B gaat, of je nu via C wil of niet. Je krijgt onderweg wel in een gebied beperkte "vrijheid" om daar even te doen wat je wilt, totdat je weer verder moet omdat de content "op" is. Meestal werken deze spellen in stappen, door je bijvoorbeeld in de geboden content een X-aantal levels te laten stijgen, zodat je klaar zou moeten zijn voor de volgende area's.

3) De on-rails RPG:
Voorbeelden: Diablo, Torchlight, Dark Messiah of Might & Magic.
Deze RPG's zijn over het algemeen heel recht-toe-recht-aan. Je speelt het spel om de verhaallijn af te ronden, en doet er alles aan dit zo snel mogelijk te bereiken. Je kunt af en toe een zijstapje maken om kleine area's te verkennen, maar veel meer dan een kleine verlegging van je route is het niet. Als je je hoofddoel bereikt hebt is het spel klaar en ben jij happy. Of je kunt verder in een nieuwe game met behoud van je huidige personages.

Het grootste probleem zit hem in de schaal van de games. Bij de on-rails RPG weet je vooraf: dit is mijn route, ik heb amper vrijheden dus ik moet het doen met wat ik krijg. Je hebt geen verdere verwachtingen tijdens het spelen, omdat je weet dat er niet meer gaat komen. Bij de limited-free-roaming RPG's heb je dit gevoel ook, maar door een schijnvrijheid heb je toch het idee dat je zelf je pad invult, terwijl dit dus niet zo is.
Bij een free-roaming RPG krijg je gigantisch veel vrijheid. Hierdoor verwacht je dat ook echt álles kan en dat je het nooit zat kunt worden, je hebt immers zo enorm veel vrijheid! Totdat je er achter komt dat die vrijheid toch gekoppeld is aan de verhaallijn, en je op een geven moment wel uitgekeken bent op het [insert random monster]-meppen. Dan ga je de verhaallijn maar doen, en ben je klaar met het spel. Of je mag nog door in een wereld zonder doel...


In feite wordt er met een free-raoming RPG ietwat gesuggereerd dat je enorm veel vrijheden hebt en alles kunt doen wat je wilt, maar een echt doel heb je gewoon niet. Het is niet meer dan stomweg monsters meppen voor betere loot en plaatsen verkennen. Dat wordt je gewoon snel zat.

[ Voor 5% gewijzigd door Angeloonie op 20-09-2012 13:04 ]

[rodie83]

Ik heb het nog een graadje erger bij die games. Altijd heel veel zin om te beginnen, maar binnen een halfuur tot een uur ben ik er meestal weer helemaal klaar mee. Al die vrijheid, al die opties, het lijkt me zo aantrekkelijk maar uiteindelijk vind ik het doodvermoeiend. Binnen de kortste keren staat je questlog vol met entries, zitten je bags vol met spullen die vast wel ergens voor te gebruiken zijn maar je hebt geen idee wáárvoor en ben je 10 gebieden doorgelopen op weg naar je quest, waar je nog meer quests kan ophalen. Ik trek dat gewoon niet zo. Ik ben binnen dat uur het hele overzicht kwijt en heb dan geen flauw idee meer wat "efficient" is. Ik heb liever dat ik qua quests en werelden bij het handje wordt genomen, maar dat ik zelf (grote) invloed kan hebben op m'n speelstijl.

[SkyStreaker]

Nou moet ik ook zeggen dat ik een klassiek rpg battle-systeem (turn based e.d.) als veel boeiender beleef dan een hack n slash gebeuren. Uitzonderingen daargelaten a la DA:O

[ Voor 11% gewijzigd door SkyStreaker op 20-09-2012 13:48 ]

[Big Womly]

Van de games die jij opnoemt heb ik enkel ervaring met Elder scrolls: Oblivion, GTA-IV (beiden niet uitgespeeld vs Dragon Age:Origins (niet uitgespeeld), FF VII & VIII (uitgespeeld)
Mijn indruk tussen die 2 groepen is dat de verhaallijn in ES/GTA niet voldoende vooruit gaat. GTA is een verzameling van kleine missies en komt repetitief over, Elder scrolls is gewoon zo groot dat het niet vooruit gaat.
Als ik dan FF bekijk, daar zitten de opeenvolgende missies zo in elkaar verweven dat je met de volgende missie al start nog voordat de vorige wel en goed is afgwerkt. Vergelijk het met een ketting: nog voor de ene schakel volledig is afgesloten is de volgende schakel al gestart. De lengte van de missies zijn ook in die mate dat ze nooit zo lang duren dat het gevoel krijgt dat je uren/dagen bezig bent met 1 missie, maar ook niet zo kort zijn dat je er 5 op een half uur kunt afwerken.

[DarthDavy]

rodie83 schreef op donderdag 20 september 2012 @ 13:03:
Ik heb het nog een graadje erger bij die games. Altijd heel veel zin om te beginnen, maar binnen een halfuur tot een uur ben ik er meestal weer helemaal klaar mee. Al die vrijheid, al die opties, het lijkt me zo aantrekkelijk maar uiteindelijk vind ik het doodvermoeiend. Binnen de kortste keren staat je questlog vol met entries, zitten je bags vol met spullen die vast wel ergens voor te gebruiken zijn maar je hebt geen idee wáárvoor en ben je 10 gebieden doorgelopen op weg naar je quest, waar je nog meer quests kan ophalen. Ik trek dat gewoon niet zo. Ik ben binnen dat uur het hele overzicht kwijt en heb dan geen flauw idee meer wat "efficient" is. Ik heb liever dat ik qua quests en werelden bij het handje wordt genomen, maar dat ik zelf (grote) invloed kan hebben op m'n speelstijl.

Je bent niet alleen. Ik ben ook zo. Ik ben zeker al 20 keer opnieuw begonnen in Skyrim en Fallout 3, maar iedere keer houdt het na een beperkt aantal uurtjes op.

Spellen zoals Dragon Age Origins, The Witcher 2 en Mass Effect (ook GTA bvb, terwijl dat geen RPG is) speel ik dan verschillende keren uit zodat die spellen voor mij in uren meer waar voor hun geld bieden dan een Skyrim en een Fallout 3.

Het is gewoon het type spellen waar je van houdt. Ik snap dat je wel van Skyrim wilt houden en veen wilt spelen (ik wil dat ook), maar we houden nu eenmaal van een ander type spel.

[Coolsnarf]

Ik heb precies hetzelfde probleem als jij, bij de (vooral westerdse) free-roaming RPG's ben ik altijd na een aantal uren het gewoon zat. Misschien is het toch echt de volledige vrijheid die je krijgt, waardoor je telkens de main quest blijft uitstellen totdat je eigenlijk niet echt meer een idee hebt waar je mee bezig bent.

Het kan ook nog de stijl (zowel grafisch als gameplay) zijn.....Een JRPG ziet er vaak minder 'realistisch' uit, waardoor ik me er meer kan inleven en ook speelt het vaak echt anders.

[bram1984]

Ah ik ben niet de enige.

Red Dead, GTA, Oblivion (en vanzelfsprekend ook Skyrim), LA Noire (iets ander type game): allemaal niet uitgespeeld en ook geen zin meer om te spelen.

Ik verlies echt mijn interesse en bij RPG's verlies ik op den duur het overzicht van wat ik nu eigenlijk aan het doen ben en ook van mijn inventory.

Doe mij maar een Uncharted of een lekkere shooter.

edit: Oh ja, Alan Wake ligt ook na 2x spelen te verstoffen, maar dat komt meer omdat ik die game gewoon ronduit kut vind.

[ Voor 14% gewijzigd door bram1984 op 20-09-2012 18:14 ]

[SkyStreaker]

Het gaat in dit geval dan een beetje tussen waarom het ene type rpg wel prima kunnen uitspelen en het andere type niet, maar de essentie is hetzelfde.

[bram1984]

Ik weet niet of je op mij reageert, maar de TS vraagt of wij dit ook wel eens tegenkomen. Ja dus.

[Ikkuh84]

GTA spellen ook nooit uitgespeeld. Altijd blijven hangen bij 2 of 3 eilanden. Bij mij gaat het altijd zo met die spellen:

- Ah, laat ik eens een missie spelen. *Kabam* knal ik tegen een politie auto. Politie achtervolgd mij en ik probeer ze af te schudden. Beetje mensen van hun sokken rijden en ongelukken veroorzaken. Ow, is het alweer uur later? Mja missie komt andere keer wel.

Fallout 3 geprobeerd: kwam uit de Vault, en tja daar sta je dan. Waar heen? Dan maar beetje ronddolen. En dan is de fun er bij mij alweer vanaf (I know, ik moest gewoon in mijn diary ofzo kijken waar ik heen moest). Zulke spellen zijn gewoon te open voor mij. Ik wil gewoon wel een beetje bij het handje vastgepakt worden, en dat ze me duidelijk maken waar ik heen moet en wat ik allemaal moet doen.

Andere RPG's en hack and slash (Diablo, Dungeon Siege, Guild Wars 2, World of Warcraft) totaal geen problemen mee, en speel ik gewoon ook uit, zelfs vaker dan 1 keer. Maar met zulke grote open werelden, nee dan niet.

[Verwijderd]

Haha ontzettend herkenbaar. Dit terwijl ik Baldur's Gate vroeger wel prima kon uitspelen, maar nu lukt dat toch echt niet meer met GTA, Fall Out 3 etc.

[bram1984]

Haha ik had precies hetzelfde met Fallout 3, ook op dat moment gewoon. Ik ben nog wel dat dorpje in gelopen maar toen had ik het wel gezien.

[SkyStreaker]

Ik zie de opmerking toch wel "bij het handje gepakt worden met een gevoel van vrijheid" veel langskomen. Al dan niet in die exacte bewoording, echter - het is precies wat ik bedoel.

Fallout 3, Skyrim, etc. is voor mij "overkill"

[Frerix]

Ieder heeft zo zijn ding, en met smaak valt niet te twisten. /end topic

Maar dat terzijde. Bij elke videogame op deze aardbol dien je een beetje "in te komen", oftewel de smaak te pakken te krijgen, voordat je echt gemotiveerd raakt om verder te spelen. De spreekwoordelijke drempel, een betere term kan ik niet verzinnen. Deze wordt bepaald door de speler zelf en het spel (en zijn genre). Gaat een "adrenaline" speler een JRPGs met een uitgebreid verhaal spelen dan houdt hij/zij het snel voor gezien. Wil een speler een game spelen waar hij zich volledig in kan verdiepen (stat-wise) dan zal hij geen heil vinden in een platformer. Om een paar voorbeelden te geven.

Het is maar wat mensen zoeken in een game.

Om even volledig tegen de stroming van dit topic in te gaan;
Ik vind het altijd tof om een game te "ontdekken". Vind ik een game op het eerst niet vet? Dan wil ik weten wat anderen er zo vet aan vinden. Je gamet immers omdat je leuke games wil spelen.

Niks is toffer dan eindelijk ontdekken wat er nou zo vet is aan een spel. Zoals voor mij bijvoorbeeld Monster Hunter. Of Earthbound. Of Dragon Quest VIII. Dat er al die tijd een pareltje recht voor jouw neus zat. Dat je achteraf jezelf voor jouw kop slaat met de gedachte "F*ck, had ik deze game nou maar eerder gespeeld. Hoe kon ik ooit zo dom zijn geweest."

Voor zulke momenten leef ik als gamer

[ Voor 4% gewijzigd door Frerix op 20-09-2012 21:25 ]

[SkyStreaker]

Als ik nu dus lees hoe Half-Life 3 d'r mogelijk uit gaat zien.... Dan vrees ik het ergste.

http://www.gamekings.tv/n...vr.it&utm_medium=facebook

[bram1984]

Als ik nog een ander voorbeeld mag noemen: Mass Effect. Na twee dagen weer teruggebracht naar de winkel. Ook een enorm populaire game, maar wat mensen er zo vet aan vinden, is voor mij niet duidelijk. Ik heb er een uurtje of 4 in zitten en daar waar ik andere games wel 12 uur achter elkaar zou kunnen spelen, had ik hier gewoon echt geen zin meer in. Je moet ervan houden.

[Verwijderd]

Ik ben laatst aan Skyrim begonnen maar kom er na 4 uur spelen al achter dat het teveel van het goede is voor mij. Zoals iemand hierboven ook al beschreef zitten mijn questlog en bags nu al stampvol met meuk waar ik echt niet van weet wat ik er mee moet. De spelwereld ziet er overigens prachtig uit en de bedoelde sfeer komt goed over maar ik twijfel of ik het nog veel zal spelen (dit had ik bij Fall Out 3 overigens helemaal niet). Voordat ik het spel heb opgestart zie ik er al tegenop om alles te gaan lezen/uitzoeken Dit in tegenstelling to Diablo3, daar zit naar mijn mening weer net te weinig diepgang in. Maar dat maakt het wel een stuk toegankelijker om even tussendoor te spelen. Mijn gamegedrag is denk ik te veel veranderd om nog tijd/energie te kunnen en willen steken in MMOs of games als Skyrim.

[Snippo]

Ik dacht dat ik de enige was met dit probleem, niet dus .

Ik heb exact hetzelfde met Fallout 3 en Skyrim gehad. Echt geweldige games maar op een of andere manier is de wil om nog te spelen opeens verdwenen.
Een game als The Witcher 2 daarentegen heb ik in één ruk uitgespeeld.
Ik denk zelf dat het te maken heeft met het hebben van een duidelijk doel in de game. Wanneer het niet duidelijk is wat er moet gebeuren heb ik al gauw zo'n gevoel van 'ik heb wel wat beters te doen dan hier doelloos rondlopen en kijken wat er op mijn pad komt'.

[DarthDavy]

Wat mij ook tegensteekt aan games zoals Skyrim en Fallout 3 is dat ze ook heel onduidelijk zijn in hun richtlijnen waar je nu naartoe moet en wat er van je verwacht wordt.

Als je in Fallout 3 uit de vault komt, moet je misschien maar eens naar dat stadje rond die nuke gaan. Misschien... Als je zin hebt... Hoeft niet... Misschien heb je wel iets beters te doen? Zelfde met Skyrim. Nog erger zelfs. Als je uit de tutorial komt, moet je misschien naar het eerste stadje gaan om je main quest te volgen. Misschien... Als je zin hebt... Hoeft niet... Misschien heb je wel iets beters te doen? En in Skyrim kan je echt al afgeleid worden om een paar dungeons te gaan doorlopen.

Sommigen vinden dat fantastisch. Ik vind het irriterend. Ik bemerk wel als ik dan het vaste main quest pad volg die Skyrim en Fallout opleggen dat het beter gaat. Maar je moet dan echt oogkleppen opzetten om niet afgeleid te worden door andere zaken die rondom je gebeuren. En dat is dan ook weer irriterend, want ik heb constant het gevoel dat ik dan vanalles mis. Alsof ik maar de halve game aan het spelen ben.

Het heeft ook met tijdsbesteding te maken. Als ik 's avonds maar een uurtje of 2 kan spelen (wat meestal zo is na het werk en het gezin), dan bieden die freeroam RPG's te weinig waarde in die twee uur. Je kan in die twee uur wel een dungeon clearen in Skyrim, maar je hebt geen meter vooruit gezet in je eigen verhaal. Als je dat een paar avonden op rij doet (met een paar avonden niet wegens andere bezigheden) weet je plotseling niet meer wat er uberhaupt van je verwacht wordt en begin je doelloos in de wereld rond te zwerven. Sommigen vinden dat fantastisch, maar ik heb toch graag een duidelijk doel in het spel.

Ik denk moest ik nog de tijd hebben om 10u+ per dag te gamen dat ik veel meer van spellen zoals Skyrim en Fallout zou kunnen genieten.

[Snippertje]

Ik heb hetzelfde en ik denk dat het met perfectionisme te maken heeft. Ik wil als ik een spel speel graag ALLES doen. Bij spellen zoals Fallout 3 heb ik dan inderdaad het idee dat ik teveel mis waardoor het overweldigend wordt. Ik weet niet wat ik met bepaalde items moet doen en of ik dingen wel of niet moet bewaren, waardoor het frustrerend wordt en ik uiteindelijk niet verder wil spelen, omdat ik me god niet meer weet wat goed en slecht is.

Wat bij mij met Fallout 3 in iedereen geval heeft geholpen is een guide kopen. Die loodst mij dan door de game heen en daardoor heb ik niet het idee dat ik belangrijke dingen mis.

Bij deze spellen is er zoveel te doen dat ik er A niet genoeg tijd voor heb en B ik dus bang ben om dingen te missen waardoor ik het helemaal niet meer speel.

De oude pokémon is voor mij een voorbeeld hoe het wel kan. Daarin was duidelijk wat je allemaal kon en wat je doel was (Alle pokémon vangen). Dat is mij namelijk uiteindelijk wel gelukt. Maar bij spellen als Fallout en red dead redemption zitten ook zoveel onnozele missies die gewoon niet leuk zijn (diefje vangen in Red Dead Redemption), maar die ik als perfectionist van mezelf moet voltooien, waardoor spellen me gaan tegenstaan. Ik kan me er tegenwoordig beter voor afsluiten, maar er blijft een soort leegte na het voltooien van de main quest.

Spellen hebben tegenwoordig de neiging altijd maar meer te willen doen, maar dit doen ze door saaie en onzinnige dingen toe te voegen helaas.

Ander frustrerend punt bij de huidige spellen vind ik het constante wachten... Als ik even snel wil spelen startte ik vroeger mijn gameboy op en spelen maar. Tegenwoordig duurt aanzetten lang... Vervolgens is er ook nog een verplichte update die je moet installeren en weer opnieuw opstarten. Voordat je in het spel zit is mijn zin alweer weg. Achja, de nostalgie

[ Voor 11% gewijzigd door Snippertje op 21-09-2012 12:36 ]

[Lynx]

Herken het helemaal al is mass effect serie misschien een uitzondering in mijn geval.

Fallout heb ik een uur of 10-15 gespeeld, maar trok al die opties niet meer.
Red dead redemptions is halverwege ergens onder het stof geraakt.
En zo nog wel enkele meer.

"Lineare" RPG's met (dus) een goede verhaallijn doen het wel erg goed voor mij zoals assassin creed of deus ex.

Een duidelijk pad, en een duidelijk einddoel is wel een eis.

[SkyStreaker]

FFXIII-2 is ook een leuk voorbeeld, enorm veel vrijheid. Het grote gros aan zones speelt zich niet meteen uit, omdat je soms her en der wat weg moet halen uit bijv. een andere tijd. Echter, je ziet je progressie duidelijk in beeld, wat je moet doen e.d. terwijl er toch veel vrijheid (of een excellent gevoel van) in zit. Dit zou ik eigenlijk graag willen zien. Hoeveel van het aantal ik al heb betreffende sidequests, waar ik nog moet wezen. Skyrim heeft geen optie te laten zien "daar ben ik al geweest", zou FIJN zijn.

Hoe meer ik jullie verhalen lees, hoe meer ik denk dat ik eigenlijk informatie te kort kom die op een makkelijke manier aan mij kenbaar gemaakt kan worden. Zo kan ik alles methodisch afwerken en dan wordt het al weer voor mij een stuk leuker..