Oh? Als je er eentje neemt waar distributieriem recent vervangen is hoeft er niet per definitie meer gedaan te worden dan op een nieuwe(re) auto, bovendien zijn onderdelen goedkoper.
Ook heeft zo`n auto na gebruik geen restwaarde meer, dus best hoge afschrijving.
Je weet toch hoe afschrijving werkt? Aankoopprijs min verkoopprijs gedeeld door tijdsduur dat je hem rijdt. Een auto van EUR 18k schrijft in een jaar meer af dan de aankoopprijs van een auto van 3k
Afschrijving is het hoogst op de eerste kilometer, daarna daalt het continu. Extreem voorbeeld: een klein brik van EUR 500 gaat - mits hij nog rijdt - nooit minder waard worden.
Dus het is mij nog niet duidelijk of deze optie echt goedkoper uitvalt. Deze maandlasten heb ik ook in mijn eisen genoemd. Ook heb ik betrouwbaarheid als eis genoemd. Ik heb geen zin om elke maand mijn auto een paar dagen kwijt te zijn. Dat is wel een risico met een dergelijke auto. Qua leeftijd en qua merk. Althans, dat is mijn eerste gedachte, maar ik ben wel op zoek naar dit soort out of the box gedachten.
Doe anders eens gewoon rekenen ipv out of the box gokken.
Pak een spreadsheet erbij. Zoek op wat auto's kosten in aanschaf, zoek op de wegenbelasting en verzekering. Voeg afschrijving toe (vuistregel: zoek zelfde of vergelijkbare auto op van 5 jaar ouder en kijk wat dat kost, baseer afschrijving op verschil tussen dat en nieuwprijs) Dan heb je al flink deel van vaste lasten. Ga vervolgens bij de ADAC kijken naar betrouwbaarheidsstatistieken. Die kunnen zelfs per jaar flink verschillen tussen modellen, maar als je eentje neemt die er goed uitkomt mag je ervan uitgaan dat betrouwbaarheid (ook op hogere leeftijd) prima is.
Met een Renault Laguna of Alfa 156 zit het er inderdaad dik in dat je vaker in de garage staat dan onderweg, maar de meeste auto's kunnen tegenwoordig echt langer dan 50k km en 5 jaar mee
Als je vaste lasten genoteerd hebt kun je verbruik (van spritmonitor.de, niet fabrieksopgaves, die zeggen weinig over echt verbruik) noteren. Dan inschatting doen van brandstofkosten (25% hoger dan nu is een conservatieve schatting over 3 jaar

). En dat vermenigvuldigen met je kilometrage voor variabele kosten.
Dat doen voor een aantal auto's en je hebt al snel het kostenplaatje te pakken. Waar je binnen de kortste keren achter komt:
- Hoge aanschafprijs = hoge afschrijving = hoge vaste lasten
- Opgegeven verbruik is altijd (veel) lager dan echt verbruik
- Vaste lasten in sterke mate afhankelijk van gewicht, lichter is goedkoper
- Als je een lichte station pakt is omslagpunt diesel-benzine rond de 13k km
- Omslagpunt LPG3G-benzine nog lager, onder de 10k km
- LPG3G qua verbruik goedkoopst, wel hogere onderhoudskosten dan diesel, uiteindelijk lood om oud ijzer qua kosten.
Je komt gezien je eisen uit op vrijwel exact hetzelfde waar m'n vriendin en ik op uitkwamen: een zo licht mogelijke diesel- of LPG-station.
Heb laatst ivm gezinsuitbreiding en mogelijk ander rijdgedrag (10k km ipv de >30k die we nu doen) gerekend hoe/wat/waar, en kwam uit dat als we nu een nieuwe auto moesten kopen, een LPG Suzuki Baleno station of diesel Skoda Fabia/VW Polo/Seat Cordoba 1.4TDI of Peugeot 206SW HDI het goedkoopst uit zou komen, maar dat geen ervan goedkoop genoeg zou zijn om de vervanging van onze huidige Seat Cordoba 1.9SDI te rechtvaardigen. Dit is echt een oud brik die we voor EUR 2k gekocht hebben twee jaar terug en van plan zijn 'op' te rijden. Meeste kosten tot nu toe zijn plaatwerk geweest na stomme ongelukken (eigen schuld, hadden we bij iedere auto gehad) en nieuwe (winter)banden (ook met ieder ander auto gehad), specifieke kosten zijn een nieuwe distributieriem geweest en een defecte stuurbekrachtiging. In twee jaar tijd < EUR 750 aan onverwachte reparaties, hooguit twee dagen kwijt geweest daarvoor.
Nu zeg ik niet dat je in zo'n brik als dit moet gaan rijden (geen airco = geen pretje in de zomer, en de stoelen zijn shit), maar het geeft wel aan dat een oudere auto helemaal niet zo onbetrouwbaar hoeft te zijn. Ik lees maw nog steeds geen reden in je eisen om >10k of zelfs >5k uit te geven