Zaten wij allemaal (de wereldnaties dus) onder de bedwelming dan wel dronken roes van de Verenigde Staten al deze tijd?
Worden wij pas nu wakker van welke wereldbelangen we nastreven?
Als je kijkt naar het gedrag van de meerderheid van de wereldlanden (er zijn wel uitzonderingen natuurlijk) dan zie je een bepaald patroon van standpunten en acties in internationale kwesties.
Dit geldt vanaf pak m beet de jaren '60 van de vorige eeuw tot ongeveer het jaar 2008.
De VS werd gezien als wereldleider en voorstander/kampioen van mensenrechten en vrijheidsbeleid.
Landen die niet meewerkten met de VS in onderzoeken of openlijk voor de VS uitkwamen door steun te betuigen bijv. werden vrijwel direct als verdacht gezien of iets aan het verbergen.
Dit waren Cuba bijv maar ook Venezuela, Vietnam, Libie, en Noord Korea.
Wat deden de rest van de landen als er een geschil ontstond tussen de VS en een andere land? Ze kozen meteen partij voor de VS met z'n allen. De mentaliteit van de VN en Euro-Amerikaanse samenwerkingsverband was sterker dan ooit. Niemand die het in zich op kon brengen de VS in twijfel te trekken.
Maar als je ziet hoe de wereldlanden sinds het jaar 2008 (toen de financiele markten instortten in de VS) hebben gehandeld en standpunten hebben aangenomen zie je een duidelijk nieuw patroon. Een waarvan ze niet zo gaarne met alles meegaan van de VS en niet bang zijn tegen de VS weerwoord te doen.
Collectief veroordelen ze ook niet elkaar voor zulke eigenhandig acties en soms durven ze het aan om zelfs hun steun aan elkaar te betuigen.
Misschien was het feit dat de VS hun allemaal zelf in de steek had gelaten door met opzet (gedeeltijk), kwaadaardig beleid, en gefaal de markten waarop de wereldeconomie was gebasseerd te verprutsen de wake-up-call oftewel alarmbelletje dat de roes heeft beeindigd. Dat de VS niet altijd het beste voor heeft met anderen en zeker niet onfeilbaar blijkt als machtsland.
Ook de hele Assange-affaire hoort misschien tot het begin van deze veranderende gedragspatroon en werelddenkbeeld. Is dit mogelijk het begin van de permanente machtsverschuiving van de VS naar andere opkomende landen. Welke wil ik niet stipuleren.
Dus bij deze de vraagstelling, lagen wij allemaal jarenlang in een soort roes of bedwelming van de Verenigde Staten? Waarvan wij pas in de laatste paar jaar wakker zijn geworden en elkaar op z'n beurt eveneens wakker schudden?
Worden wij pas nu wakker van welke wereldbelangen we nastreven?
Als je kijkt naar het gedrag van de meerderheid van de wereldlanden (er zijn wel uitzonderingen natuurlijk) dan zie je een bepaald patroon van standpunten en acties in internationale kwesties.
Dit geldt vanaf pak m beet de jaren '60 van de vorige eeuw tot ongeveer het jaar 2008.
De VS werd gezien als wereldleider en voorstander/kampioen van mensenrechten en vrijheidsbeleid.
Landen die niet meewerkten met de VS in onderzoeken of openlijk voor de VS uitkwamen door steun te betuigen bijv. werden vrijwel direct als verdacht gezien of iets aan het verbergen.
Dit waren Cuba bijv maar ook Venezuela, Vietnam, Libie, en Noord Korea.
Wat deden de rest van de landen als er een geschil ontstond tussen de VS en een andere land? Ze kozen meteen partij voor de VS met z'n allen. De mentaliteit van de VN en Euro-Amerikaanse samenwerkingsverband was sterker dan ooit. Niemand die het in zich op kon brengen de VS in twijfel te trekken.
Maar als je ziet hoe de wereldlanden sinds het jaar 2008 (toen de financiele markten instortten in de VS) hebben gehandeld en standpunten hebben aangenomen zie je een duidelijk nieuw patroon. Een waarvan ze niet zo gaarne met alles meegaan van de VS en niet bang zijn tegen de VS weerwoord te doen.
Collectief veroordelen ze ook niet elkaar voor zulke eigenhandig acties en soms durven ze het aan om zelfs hun steun aan elkaar te betuigen.
Misschien was het feit dat de VS hun allemaal zelf in de steek had gelaten door met opzet (gedeeltijk), kwaadaardig beleid, en gefaal de markten waarop de wereldeconomie was gebasseerd te verprutsen de wake-up-call oftewel alarmbelletje dat de roes heeft beeindigd. Dat de VS niet altijd het beste voor heeft met anderen en zeker niet onfeilbaar blijkt als machtsland.
Ook de hele Assange-affaire hoort misschien tot het begin van deze veranderende gedragspatroon en werelddenkbeeld. Is dit mogelijk het begin van de permanente machtsverschuiving van de VS naar andere opkomende landen. Welke wil ik niet stipuleren.
Dus bij deze de vraagstelling, lagen wij allemaal jarenlang in een soort roes of bedwelming van de Verenigde Staten? Waarvan wij pas in de laatste paar jaar wakker zijn geworden en elkaar op z'n beurt eveneens wakker schudden?
De enige oplossing voor alle problemen is niet naar één oplossing te zoeken.