contractbeëindiging, ontslag, een geschil

[Gast1981]

Heb iets soortgelijks nog niet in dit forum kunnen vinden, vandaar deze topic.
In plaats van direct naar de Rechtsbijstand te rennen, eerst hier even discussiëren over het volgende;

Bedrijf van een goede vriend heeft iemand in dienst waarmee niet langer fatsoenlijk te werken is. Elke keer excuses om niet te komen etc. Deze persoon heeft nog een contract voor enkele maanden, voor 10 uur per week (helaas geen nul-uren contract). Officieel is persoon X nooit ontslagen, maar is er overlegd om met wederzijds goedvinden een beëindigingsovereenkomst op te stellen en te ondertekenen, teneinde zijn behoud van uitkering hierna.

Lang verhaal kort: persoon X weigert nu te tekenen, zegt dat ie mondeling ontslagen is (niet dus), vindt dit onterecht en wil nu de resterende maanden uitbetaald krijgen. Naar eigen zeggen heeft hij zich laten informeren en is van mening dat ondertekenen van het document zal leiden tot het stopzetten van zijn bijstand, wat volgens ons niet zo is aangezien de beëindiging op initiatief van de werkgever is en werknemer niet verwijtbaar werkeloos wordt n.a.v. de inhoud van de beëindigingsovereenkomst.

Nu zijn er een paar opties volgens mij:
1 - toegeven, resterende periode betalen, andere werknemer zoeken
2 - vermeende ontslag intrekken en weer aan het werk laten gaan (werkgever heeft namelijk een aangetekende brief gehad waarin aangegeven is liever niet ontslagen te worden (wat in de eerste plaats al niet eens gebeurd is, maar vooruit..) en beschikbaar blijft voor de te werken uren)
3 - in goed overleg alsnog de beëindiging met wederzijds goedvinden tekenen

Optie 1 liever niet. Voelt als onterecht doorbetalen voor werkzaamheden die niet uitgevoerd worden.
Optie 3 lijkt het beste, maar lijkt tevens het verst weg...
Optie 2 is goed mogelijk, maar heeft echter een paar risico's:
De werkrelatie is aardig verstoord nu, de komende maanden zullen geen pretje voor beide partijen worden. Als werknemer echter besluit niet op te komen dagen, dan volgt waarschijnlijk ontslag dankzij werkweigering. In dat geval verliest hij zeer waarschijnlijk ook zijn bijstandsuitkering. Dat wil hij vast niet. Aan de andere kant, in het ergste geval meldt de werknemer zich misschien wel ziek tot einde contract, en dan? Heb je dan als werkgever nog een poot om op te staan? Dat laatste is de werkgever namelijk toch wat huiverig voor...

Overigens snappen we beide niet zo goed wat de werknemer niet goed vindt aan optie 3... het gemiste inkomen zal immers aangevuld worden door de bijstand. Echter, daar is hij minder van overtuigd, vandaar deze heisa zo lijkt het.

Hoe denken de Tweakers over dit kleine geschil??

[ Voor 4% gewijzigd door Gast1981 op 12-07-2012 14:40 ]

[MrAngry]

Hij komt (zonder gangbare reden) niet opdagen? Op staande voet ontslaan, nooit meer omkijken.

[ Voor 14% gewijzigd door MrAngry op 12-07-2012 14:39 ]

[Gast1981]

Overmacht door thuissituatie is een paar keer geopperd. Niet te verzetten afspraken, kinderen ziek, auto stuk, dat soort dingen. In het begin was de werkrelatie nog goed en is voor het behoud van uitkering besloten tot beëindiging met wederzijds goedvinden. Ontslag op staande voet is inmiddels misschien een optie geworden, maar de scheidslijn tussen werkweigering en legitieme absentie is ons nog wat onduidelijk.

[naitsoezn]

Hoeveel moeite wil je ervoor doen? Een gang naar de rechter lijkt me al snel duurder dan gewoon z'n contract uitbetalen (even snelle rekensom: enkele maanden (3?) x 10 uur per week x 15 euro per uur (??) =~= 1500/2000 euro). Ik zou gewoon z'n contract uit laten dienen, niet te moeilijk werk voorschotelen en elk gemist uur inhouden op z'n salaris....

[Gast1981]

Dat is waar, maar om de mogelijkheden eens op een rijtje te zetten o.a. deze topic geopend
Bovendien betreft het een klein clubje, dus is € 2000,- gewoon veel geld als de bijbehorende klusjes niet gedaan worden, maar het is wel een mogelijkheid idd.

[Verwijderd]

Is er dossier opbouw gedaan? Zijn er schriftelijke waarschuwingen gegeven?

Verder lijkt de werknemer niet goed geïnformeerd te zijn (je vriend ook niet trouwens), maar wellicht haalt de werknemer de WW uitkering en bijstand door elkaar. De brief de de werkgever heeft ontvangen (beschikbaar voor werk etc) lijkt te zijn geschreven om werkweigering te voorkomen (wat een korting op de ww kan veroorzaken of geen recht op ww)

Verder kun je per nu, direct een mondeling verzoek tot ontslag op staande voet geven. Dit mag, in de praktijk wordt het mondeling verzoek gevolgd door een schriftelijk verzoek. De werknemer moet de reden van ontslag vernemen en het moet onverwijld zijn.

Werknemer kan dit aanvechten, dus werkgever moet wel direct een dossier opbouwen waaruit blijkt dat het ontslag terecht is.

Maar, ik moet eerlijk zeggen dat het verhaal wat te vaag is om echt goed een mening/ advies te geven.
Hoe lang is het gaande bijvoorbeeld?

Maarrrrr...ik denk dat de werkgever het gewoon moet uitzitten en alles moet gaan bijhouden. Of de werknemer komt werken, hoeveel uren hij daadwerkelijk werkt etc en dan lekker afscheidnemen en dit als een leermoment zien.

Op sites zoals www.ontslag.nl vind je wellicht meer relevante informatie, zat websites die je hierover kunnen informeren. En ik zou wel degelijk (als ik die vriend van je was) de rechtsbijstand bellen.

[Seraphin]

Ik snap niet helemaal waarom de werknemer bang is zijn uitkering te verliezen.. wellicht dat er voor hem extra bepalingen gelden ivm zijn uitkering? Misschien dat eens met de werknemer overleggen of/hoe dat opgelost kan worden.

Voor alle duidelijkheid, op basis van de tekst heb ik aangenomen dat de werknemer op dit moment al al (deels) in een (bijstands)uitkeringssituatie zit. Ik kan me voorstellen dat er dan inderdaad aanvullende bepalingen op hem van invloed zijn, maar geen idee of / hoe waarschijnlijk dat is.

Ook belangrijk: zijn er bepalingen in het contract opgenomen voor tussentijdse opzegging? Zo niet, dan staat de werkgever eigenlijk sowieso al heel zwak bij het opzeggen van een contract voor bepaalde tijd (dermate zwak dat ik me niet voor kan stellen dat het de moeite waard is voor een paar maanden x 10 uur per week).

Sowieso een dossier opbouwen: elke keer dat de werknemer niet / niet op tijd kan komen werken (ook als hij dat vooraf aangeeft), goed vastleggen hoe/wat/waarom, en afspraken maken. (b.v. inhalen van uren op andere tijden, hoe de onderliggende reden voor het niet kunnen werken door hem opgelost gaan worden etc. etc.)

Zaken als "auto stuk", "file", "geen oppas" zijn natuurlijk geen redenen voor verzuim.

Ik schat de kans trouwens erg hoog dat de werknemer zich binnen nu en 3 dagen ziek meldt ("stress" of zoiets), en de rest van de contractduur "ziek" blijft.

[edit]
Ik zie nu pas dat het "ziekte" scenario ook al door de werkgever is bedacht. Tsja, in dat geval; bedrijfsarts contact laten opnemen met werknemer voor hersteltraject.

[ Voor 5% gewijzigd door Seraphin op 12-07-2012 15:10 ]

[Gast1981]

Bedankt voor de reacties tot nu toe.

@WendyVBass: Ja klopt, is misschien nog wat vaag, het is ook niet onze expertise (wel interessante materie overigens)

Er is tot dusver geen dossier opgebouwd, leek tot nu nog niet echt nodig. Vanaf nu gaat alles wel schriftelijk. Momenten van verzuim zijn overigens nog wel bekend, incl redenen. E.e.a. speelt nog niet bijzonder lang, enkele maanden nu.

Gezien de berichten van de werknemer (ik weet het dus zelf niet) gaat het om een bijstand-situatie, waarbij er de angst bestaat hiervan een gedeelte te verliezen. Onterecht volgens ons en dat is ook aangegeven, maar dat idee bestaat nog steeds bij de werknemer.


@Seraphin: Zoals hierboven geschreven, volgens mij is de angst om een deel v/d bijstand te verliezen ongegrond. Er is daarvoor expliciet in de beëindigingsovereenkomst een stuk tekst opgenomen dat het geen verwijtbaar ontslag betreft. Navraag bij het UWV heeft geleerd dat dit voldoende zou moeten zijn in deze situatie.

Contract inhoud ken ik verder niet, zal vanavond eens een kopietje opvragen.

Ik schat de kans trouwens erg hoog dat de werknemer zich binnen nu en 3 dagen ziek meldt ("stress" of zoiets), en de rest van de contractduur "ziek" blijft.

Daar is hij dus ook bang voor... dan ben je volgens mij klaar...
Of is daar ook nog iets aan te doen? Bijvoorbeeld regelmatig een Arboarts langs sturen of zoiets?

[ Voor 3% gewijzigd door Gast1981 op 12-07-2012 15:19 ]

[Seraphin]

*knip dergelijk kleutergedrag bewaar je maar voor buiten het forum*

[ Voor 79% gewijzigd door Rukapul op 13-07-2012 11:11 ]

[Borromini]

Gast1981 schreef op donderdag 12 juli 2012 @ 14:44:
Overmacht door thuissituatie is een paar keer geopperd. Niet te verzetten afspraken, kinderen ziek, auto stuk, dat soort dingen. In het begin was de werkrelatie nog goed en is voor het behoud van uitkering besloten tot beëindiging met wederzijds goedvinden. Ontslag op staande voet is inmiddels misschien een optie geworden, maar de scheidslijn tussen werkweigering en legitieme absentie is ons nog wat onduidelijk.

Als ik het goed begrijp is het in de werknemer zijn belang dat ie zijn uitkering behoudt. Dat hangt af van de manier waarop die arbeidsovereenkomst beëindigd wordt. Er is ongetwijfeld een manier waarop die overeenkomst zo kan beëindigd worden dat hij zijn uitkering verliest? Uiteindelijk lijkt hij alleen maar werk aan te nemen omdat dat waarschijnlijk vanuit de bijstand verplicht is (in Vlaanderen heet dat de zogenaamde 'activeringsplicht'), omdat hij anders (neem ik aan, zoals in Vlaanderen het geval is) hij zijn uitkering verliest.

Het is niet netjes, maar als de werknemer al zijn vertrouwen beschaamd heeft en dezelfde middelen probeert in te zetten zou ik niet zo terughoudend zijn... Uiteindelijk is het gewoon van hetzelfde laken een pak. Mondelinge overeenkomsten zijn trouwens niet geldig. Het enige wat telt is wat op papier staat. Hij kan dus zeggen wat hij wil, het is jouw vriend zijn woord tegen het zijne. Hij probeert het bedrijf nog wat uit/af te persen voor geld waar hij geen recht op heeft.

Hoe zit het met afwezigheidspolitiek in jouw vriend zijn bedrijf? Veel bedrijven vereisen immers een bewijs (bv. van ziekte, of van oponthoud in het buitenland) voor onvoorziene afwezigheden. Is er geen intern arbeidsreglement (of gewoon arbeidswetgeving tout court) waarop jullie kunnen terugvallen?

Auto stuk > bewijs van de garagist dat ie nagekeken/hersteld werd; desnoods van de ANWB of sleepdienst. Die leveren die paperassen als je erom vraagt.
Kinderen ziek > doktersbriefje.
Afspraken niet kunnen verzetten > een job is een job, ongetwijfeld zijn die afspraken niet zo kritiek dat je daarvoor je job moet laten staan.

Gast1981 schreef op donderdag 12 juli 2012 @ 15:17:
Gezien de berichten van de werknemer (ik weet het dus zelf niet) gaat het om een bijstand-situatie, waarbij er de angst bestaat hiervan een gedeelte te verliezen. Onterecht volgens ons en dat is ook aangegeven, maar dat idee bestaat nog steeds bij de werknemer.

Ik zou dit als drukkingsmiddel gebruiken

[ Voor 18% gewijzigd door Borromini op 12-07-2012 16:28 ]

[TheJason]

Borromini schreef op donderdag 12 juli 2012 @ 16:23:
[...]

Mondelinge overeenkomsten zijn trouwens niet geldig. Het enige wat telt is wat op papier staat.

Volgens mij is een monderlinge overeenkomst ook gewoon een geldige overeenkomst hoor.

[Borromini]

Geldig? Zeker - tot er misverstanden rijzen. Die dingen worden doorgaans niet voor niets op papier gezet.

Als er natuurlijk niets op papier staat...

[Gast1981]

@Seraphin: Haha, nee, dat verhaal staat inderdaad helemaal los van dit

@Borromini: Jep, werknemer zit in de bijstand en heeft er dus alle belang bij ofwel het contract uit te dienen, ofwel met wederzijds goedvinden te stoppen. Initieel waren er de beste bedoelingen (misschien nog steeds wel), maar wegens het niet op komen dagen vanwege niet onoverkomelijke thuissituaties is werkgever benadeeld en is de werkverhouding door gebrek aan vertrouwen ook flink geschaad. Afwezigheidspolitiek is er niet, het betreft een zeer klein en persoonlijk bedrijf, tot dusver niet nodig geweest.

@TheJason: Misschien wel, maar dan is het zijn woord tegen het andere, er is namelijk nooit sprake geweest van ontslag in de letterlijke zin. Het is niet als zodanig uitgesproken en al zeker niet schriftelijk. De situatie is besproken en leek uit te draaien op beëindiging van de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden, mede omdat dit zou zorgen voor behoud van de bijstandsuitkering voor werknemer (toen was de verhouding nog redelijk oké).


Werknemer heeft overigens ook een aangetekende brief gestuurd met daarin het verzoek tot het nietig laten verklaren van het vermeende mondelinge ontslag. Bovendien zijn er wat onvriendelijke sms'jes ontvangen inmiddels met de mededeling dat er 'gewoon uitbetaald moet worden als het zo gespeeld gaat worden'. Alle redelijkheid is dus uit het overleg verdwenen zo lijkt het. Is e.e.a. intussen geen goede reden geworden voor het ontbinden van het contract door het kantongerecht o.b.v. verstoorde werkrelatie? Zoiets lees ik hier: http://www.arbeidsrechter...ngerecht-gegronde-redenen

[TheJason]

Borromini schreef op donderdag 12 juli 2012 @ 16:53:
Geldig? Zeker - tot er misverstanden rijzen. Die dingen worden doorgaans niet voor niets op papier gezet.

Als er natuurlijk niets op papier staat...

Dus een mondelinge overeenkomst is net zo geldig als een schriftelijke. Voor zekerheid en voor bewijs is het inderdaad wel zo verstandig om het op papier te zetten of op te nemen.

[SD2000]

TheJason schreef op donderdag 12 juli 2012 @ 22:50:
[...]


Dus een mondelinge overeenkomst is net zo geldig als een schriftelijke.

In theorie is het inderdaad net zo geldig.. Aangezien het echter totaal niet te bewijzen is, is het in de praktijk bijna niets waard.

[Ardana]

De sociale dienst rekent (vaak) zwaarder als iemand door verwijtbaarheid z'n ontslag krijgt dan het UWV bij WW. Bij de sociale dienst mag je als werknemer in principe nooit akkoord gaan met voortijdige beëindiging van het contract. Je loopt als bijstandsgerechtigde zo tegen 'n maatregel aan, variërend van 10 tot 100% voor 1 tot 3 maanden, of zelfs beëindiging van je uitkering. Als hij bijv. al 'n keer 'n maatregel heeft gehad, bijv. omdat hij z'n maandstrookje niet netjes heeft ingeleverd, dan kan hij wel degelijk (zwaar) gestraft worden.

Het gaat niet om wat de werkgever vindt, het gaat er om wat de sociale dienst vind. De sociale dienst heeft lak aan 'n beëindigingsovereenkomst, tenzij hij 'n afkoopregeling voor 'tzelfde bedrag mee krijgt als de resterende termijnen zijn - en dan kan het nog 'n maatregel opleveren: vanuit werk is 't makkelijker aan werk komen, je werk kwijt raken omdat je niet hard genoeg je best deed kan, zelfs al heeft het geen financiële gevolgen, leiden tot een maatregel. Zo kan bijv. niet voldoende solliciteren, niet voldoende meewerken aan 'n reïntegratietraject of inburgeringscursus, of niet voldoende meewerken aan 'n schuldhulpverlenerstraject óók leiden tot een maatregel of zelfs uitsluiting.

De angst van die medewerker is dus volkomen terecht.

Als het gaat om 10 uur per week, dan zou ik feitelijk mijn verlies nemen als werkgever en hem voor die 10 uur laten schoonmaken, je tuin opknappen of iets anders. In vrijwel alle arbeidsovereenkomsten staat 'n bepaling als "alle voorkomende werkzaamheden", en daar zou ik 't dan onder plakken.

Je kan ook nu 'n dossier gaan opbouwen en 'm voor de laatste maanden nog pesten, maar de kans dat dat werkelijk lukt, acht ik bijzonder klein. Werknemers zijn behoorlijk goed beschermd.

Waar ik 't eerder in zou zoeken: hoe ben je aan deze persoon gekomen? Veel werknemers komen via-via aan hun baan, en wellicht dat je dan je contactpersoon kan inschakelen?

Wil je ons op de hoogte houden? Ik ben wel benieuwd.

[The Eagle]

Geen idee hoe lang deze persoon al in dienst is, maar ik zou er gewoon een kosten / batenplaatje op los laten. Dat het voor de medewerker lastig is ivm zijn bijstand is kut voor hem - niet voor de werkgever. Emotie moet je in dit soort zaken eigenlijk gewoon gescheiden houden, zeker als werkgever.

Nu zijn er een paar opties volgens mij:
1 - toegeven, resterende periode betalen, andere werknemer zoeken
2 - vermeende ontslag intrekken en weer aan het werk laten gaan (werkgever heeft namelijk een aangetekende brief gehad waarin aangegeven is liever niet ontslagen te worden (wat in de eerste plaats al niet eens gebeurd is, maar vooruit..) en beschikbaar blijft voor de te werken uren)
3 - in goed overleg alsnog de beëindiging met wederzijds goedvinden tekenen

En uiteraard is optie
4 - de gang naar de rechter.

Bekijken we de opties, laten we stellen dat werknemer X een uurloon heeft van 17,50 - dan mag ie niet klagen
1) kost je 40 uur per week doorbetalen voor zeg 3 maanden. Grofweg totaal 17.5 * 40 * 4 weken * 3 maanden = 8400 euro. Geen last van verziekte sfeer op de werkvloer, werknemer die er de kantjes vanaf loopt danwel geen kloot uitvoert, of zich ziekmeld. Meldt ie zich ziek, moet je als werkgever ook ziektekostenpremies gaan betalen. Dat moet je niet willen; gewoon zeggen dat ie niet meer hoeft te komen en doorbetaald krijgt. Goedkoopste optie. Verder ook geen extra kosten qua personeelsinzet voor dossieropbouw en administratie van diverse zaken nodig.

2) Kost je evenveel als optie 1 (uurloon etc), maar het risico dat de werknemer er de kantjes vanaf loopt, (vrijwel) niks uitvoert, zijn mening ventileert bij andere collega's, etc. Kost je ook werktijd (=geld) van andere werknemers door afgenomen productiviteit. Het risico is aanwezig dat de medewerker ook andere aansteekt met zijn gemok over zijn werkgever, en dat er zich meerder werknemers tegen de werkgever keren. Dat zie je wel vaker, zeker in wat lagergeschoold werk.
Bovendien: Risico van ziekmelden met bijbehorende kosten is een stuk groter, want voor werknemer de makkelijkste optie om uberhaupt niet te hoeven komen. Moet ie zich wel bij de bedrijfarts of het UWV melden, met alle consequenties voor hem van dien.

3) Vaststellingsovereenkomst aanbieden - dan wel volgens kantonrechtersformule. Weet niet hoe oud betreffende persoon is, maar zie http://www.ontslag-krijgen.nl/kantonrechtersformule.html
Als werknemer onder de 34 is kan ie dan naar zijn geld fluiten. Wellicht weet ie dat ook en wil ie daarom niet, dat zou kunnen. Hoe het ook zij, blijkt niet echt een haalbare optie te zijn - al kun je het nog 1x proberen.

4) De rechter. Dat zal verreweg de duurste, meest langslepende en vervelende zijn, met consequenties voor beiden (denk ook aan de goede naam van de werkgever). Eigenlijk moet je dat gewoon niet willen


Persoonlijk zou ik als werkgever mijn verlies nemen, tegen hem zeggen dat je hem nog doorbetaalt tot einde contract en hem veel success wensen. Is ook de meest nette optie imho - zo laat je werknemer en werkgever beide in hun waarde. Lijkt misschien een knieval, maar dat is het niet. Zie het eerder als ondernemersrisico; je investeert in mensen omdat je er vanuit gaat dat ze hun werk goed voor je doen. De steel van je werktuig (excuse le mot) blijkt achteraf van waaibomenhout te zijn en werkt dus voor geen meter. Dan koop je toch ook een beter werktuig / nieuwe steel?

8400 euro (als het dat al is) is veel geld, maar nog altijd een stuk goedkoper dan het rechtbreien van een verziekte sfeer op de werkvloer. Alle andere opties zijn duurder, danwel onbetaalbaar

[bartbh]

The Eagle schreef op donderdag 12 juli 2012 @ 23:32:
Geen idee hoe lang deze persoon al in dienst is, maar ik zou er gewoon een kosten / batenplaatje op los laten. Dat het voor de medewerker lastig is ivm zijn bijstand is kut voor hem - niet voor de werkgever. Emotie moet je in dit soort zaken eigenlijk gewoon gescheiden houden, zeker als werkgever.

[...]

En uiteraard is optie
4 - de gang naar de rechter.

Bekijken we de opties, laten we stellen dat werknemer X een uurloon heeft van 17,50 - dan mag ie niet klagen
1) kost je 40 uur per week doorbetalen voor zeg 3 maanden. Grofweg totaal 17.5 * 40 * 4 weken * 3 maanden = 8400 euro.

Een werknemer kost altijd vele malen meer dan hij verdient. Tevens "werkt" hij maar voor 10 uur per week.

[Seraphin]

Gebaseerd op de post van Ardana (ik vertrouw op de deskundigheid die ZIJ ( ) in dit forum heeft laten zien), is er dus op zijn minst een gerede twijfel bij werknemer dat een ontbinding met wederzijds goedvinden een voor hem gunstige oplossing is. Terechte zorg of niet, verdere medewerking aan een ontbinding met wederzijdse goedkeuring zal er dus niet (meer) in zitten.


Dat blokkeert voor jouw vriend -werkgever- de 'redelijke' uitweg uit dit verhaal.


Het hele argument van werknemer omtrent het "ik ben (mondeling) ontslagen en daar ga ik nu tegen in beroep" komt op mij over als pure bluf. Het enige wat werkgever hoeft te doen is te zeggen: "nee hoor, je bent niet ontslagen, ik verwacht je morgen op het werk". (om nog te zwijgen van het tegenargument dat werknemer -mondeling- akkoord was met ontbinding... verdere discussie loopt dan vast in wij/zij, en aangezien er verder kennelijk niets op schrift staat zal het uiteindelijk uitdraaien op wat er nu in het contract is opgenomen). Alle eisen tot vergoedingen of whatever lijken mij dan ook ongegrond of op zijn minst niet te bewijzen.

Wat dan nog rest is een tot het bot gedemotiveerde werknemer die nog een X periode zijn dienst moet uitzitten. Ik denk dat je dan dus al heel snel bij de volgende eindscenario's uitkomt:

- Medewerker zit zijn tijd uit als Manager Koffievoorziening (= de eerder genoemde klusjes laten opknappen t/m einde contractdatum).

- Medewerker gaat op een ander punt (alsnog) over de schreef, en geeft aanleiding voor een ontslag op staande voet

- Medewerker raakt "ziek" (= inderdaad bedrijfsarts inschakelen)


Onstlag via kantonrechter / CWI (UWV tegenwoordig?) zie ik niet als realistisch. Kost veel moeite (als het al lukt), duurt lang (reken op 6 weken + opzegtermijn), en gerede kans dat de werkgever alsnog een vergoeding moet lappen die redelijk in de buurt komt van de loonkosten die je toch al zou moeten maken.

Hoe lullig het ook is, ik zou zelf hopen (aansturen?) op scenario 2.

[SkiFan]

Met als probleem dat de medewerker bij scenario 2 natuurlijk alsnog een procedure opstart.

[Gast1981]

@ardana: Wat betreft de angst van de werknemer; mede ongegrond omdat er zelfs contact is geweest met de werkcoach. Situatie uitgelegd, waarna zelfs door hen aangegeven is dat de beëindiging zoals voorgesteld geen nadelige gevolgen voor de bijstandsuitkering zou hebben. Juist daarom snappen wij de moeilijkheden om te tekenen ook niet... wij vermoeden dat er van buitenaf iemand geroepen heeft nooit akkoord te gaan en het onderste uit de kan te halen. Overige maatregelen en bepalingen betreffende de uitkering hebben wij geen weet van, misschien speelt er achter de schermen toch iets meer, zou kunnen.

Het verlies nemen lijkt overigens wel een goed en nette oplossing. Het gaat uiteindelijk om een kleine 2000 Euro. Veel geld, maar er een lang slepende procedure van te maken is zo mogelijk nog duurder en sowieso stressvoller inderdaad. Die optie blijft dan ook open.


@The Eagle: Optie 1 is inderdaad de snelste weg. Zoals gezegd kost het eenmalig knaken, maar dan zou hij er ook vanaf moeten zijn. Bovendien kan er dan in tussentijd al uitgekeken worden naar een goede vervanger.

Optie 2 heeft vanuit principes de voorkeur boven optie 1, als er betaald wordt dan moet er ook gewerkt worden. Risico van ziekmelding is dan wel belangrijk. Aan de andere kant, omdat persoon X zich dan ook moet melden et cetera, met alsnog mogelijke gevolgen voor de bijstandsuitkering, zal hij zich hopelijk wel twee keer bedenken... maar zekerheid heb je dan niet.

Optie 3 uiteraard de beste optie, maar lijkt verder weg dan ooit. We willen inderdaad nog wel 1 poging doen, nogmaals aangeven dat het financieel gezien geen gevolgen hoeft te hebben, eventueel bijgezeten door de werkcoach die dit eerder al bevestigd heeft. Maar of de partijen nog om tafel willen is de vraag...

Optie 4 is hooguit een pressiemiddel, daadwerkelijk die weg bewandelen kost teveel geld en tijd, dan treden optie 1 of 2 beter in werking


@Seraphin: Eisen en dreigen neemt hij ook niet serieus. Ontslag is mondeling en schriftelijk nooit gebeurd, ongeacht wat er gezegd en geschreven wordt. Er is zelfs geroepen dat hij alles in 1 keer moest betalen plus rente... Eerstvolgende actie wordt dan ook wat jij zegt: vermeend ontslag "terugdraaien", opnieuw werk aanbieden en dan maar eens zien wat er gebeurt. Tevens aangeven dat de deur tot optie 3 nog altijd open staat. Fingers crossed enzo.


@r_bleumer: Wat voor procedure wil de werknemer nog opstarten indien hij gewoon aan zijn nog lopende contract gehouden wordt?

[Cyberpope]

Zo moeitelijk is het toch niet??

- Medewerker is in dienst

- Er is een niet getekende overeenkomst, dus medewerker blijft in dienst

- Er is geen mondeling ontslag (dat zegt de werkgever ook), dus medewerker blijft in dienst

Kortom... medewerker is in dienst en moet gewoon werken.

Dus hij moet aan het werk, conform contract. Dat mag je van hem eisen.

Geen vervoer = geen reden, probleem werknemer. Pak maar een taxi of vrije dag
Kinderen ziek? = geen reden. Probleem werknemer, tenzij ziekte zodanig dat zorgverlof noodzakelijk is.
Andere afspraken? = kan niet, je hebt werktijden en jezelf daar aan te houden.

En procedure?? Geen. Gewoon melden dat hij conform afspraken kan komen werken en wel direct. Dus vanmiddag als hij eigenlijk had moeten werken.

En dan te laat of niet verschenen: waarschuwen en na 3x ontslag op staande voet wegens werkweigering.
Dat kost hem wel zijn uitkering.

[ Voor 8% gewijzigd door Cyberpope op 13-07-2012 12:54 ]

[Ardana]

^^ Met Cyberpope

@TS: als je contact hebt gehad met de werkcoach, dan zou ik hem vragen of hij zwart-op-wit wil zeggen dat een dergelijk ontslag geen gevolgen heeft voor zijn uitkering. Met die brief zou ik met werknemer om tafel gaan zitten en hem vragen wat nou z'n probleem is (en wat hij nodig heeft om de beëindiging wel te willen tekenen). Maak duidelijk dat extra geld er niet in zit (en dat hij daar ook niks mee op schiet omdat dat toch verrekend wordt met z'n bijstandsuitkering).

offtopic:
@Seraphin: ik ben geen hij

[Gast1981]

Dat laatste gaan we ook zeker proberen. Ten eerste aangeven dat er geen ontslag is geweest en dus in principe verwachten dat de gereserveerde uren ook daadwerkelijk gemaakt worden. Daarnaast voor een eventuele ontbinding de werkcoach erbij betrekken om voor eens en altijd duidelijk te maken dat er geen nadelige financiële gevolgen zullen zijn. Als het goed is gaat vandaag het bericht de deur uit, we wachten even af, bedankt allen zover

[junk01]

Gast1981 schreef op vrijdag 13 juli 2012 @ 11:06:
@ardana: Wat betreft de angst van de werknemer; mede ongegrond omdat er zelfs contact is geweest met de werkcoach. Situatie uitgelegd, waarna zelfs door hen aangegeven is dat de beëindiging zoals voorgesteld geen nadelige gevolgen voor de bijstandsuitkering zou hebben. Juist daarom snappen wij de moeilijkheden om te tekenen ook niet... wij vermoeden dat er van buitenaf iemand geroepen heeft nooit akkoord te gaan en het onderste uit de kan te halen. Overige maatregelen en bepalingen betreffende de uitkering hebben wij geen weet van, misschien speelt er achter de schermen toch iets meer, zou kunnen.

Heb je ooit zelf in een bijstands uitkering gezetten of als Sd medewerker gewerkt?

In de huidige bijstands regelgeving, zal alles wat verwijtbaar is, gebruikt worden om een uitkering te korten of te beeindigen. Ik kan me de vrees van de werknemer goed voorstellen.

Aan de andere kant, de werknemer komt zelf zijn afspraken niet na en het word nu van kwaad tot erger.

Als ik de werkgever was stond hij bij werk weigering of het niet komen opdagen, gewoon op straat.

@TS: als je contact hebt gehad met de werkcoach, dan zou ik hem vragen of hij zwart-op-wit wil zeggen dat een dergelijk ontslag geen gevolgen heeft voor zijn uitkering. Met die brief zou ik met werknemer om tafel gaan zitten en hem vragen wat nou z'n probleem is (en wat hij nodig heeft om de beëindiging wel te willen tekenen). Maak duidelijk dat extra geld er niet in zit (en dat hij daar ook niks mee op schiet omdat dat toch verrekend wordt met z'n bijstandsuitkering).

Dit is waarschijnlijk de beste optie. De werknemer is nu bang om zijn uitkering te verliezen of voor de sancties. Als je die angst kunt wegnemen zal de werknemer makkelijker overstag gaan.

Extra geld werkt inderdaad niet, dat word verrekend met de bijstands uitkering. Ik zou de werknemer wel een officiele protest brief laten maken en laten inleveren. Op die manier heeft de werknemer in iedergeval geprotesteerd tegen zijn ontslag en kan hem niks verweten worden.

[SkiFan]

Gast1981 schreef op vrijdag 13 juli 2012 @ 11:06:
@r_bleumer: Wat voor procedure wil de werknemer nog opstarten indien hij gewoon aan zijn nog lopende contract gehouden wordt?

Ging er vanuit dat optie 2 het ontslag op staande voet was.

[Gast1981]

@junk01: Nee nooit mee van doen gehad, maar ik merk nu dat het vrij strikt is allemaal. Op zich goed ook, maar inderdaad wel degelijk een risico voor werknemers. Werkgever wilde mede daarom voor de nette oplossing kiezen, verstandhouding was prima in het begin dus dat leek te kunnen. Op staande voet is ook zo rigoureus, maar met de kennis van nu was het wellicht beter geweest

@r_bleumer: Aha zo bedoel je. Ja dan had er vast nog wel een staartje aan gezeten.
Nu maar eens zien waar dit op uitdraait.

[Morrar]

Hmm denk dat uit de bovenstaande posts wel duidelijk wordt dat het moeilijk is om van de werknemer af te komen. Dit topic loopt ook wel snel naar ontslag als 'oplossing' voor het arbeidsconflict. Vraag is natuurlijk wwel een beetje waardoor dat conflict in de eerste plaats is ontstaan.

Als je toch niet van de werknemer af kunt komen, is het wellicht een goed idee om eens met hem om de tafel te gaan zitten en te bespreken wat er nu eigenlijk mis is gegaan. Waarom heeft de werknemer geen zin om op te komen dagen?

Zijn er problemen thuis? Valt het tegen om na lang thuiszitten weer aan verplichtingen te moeten voldoen? Wie weet vallen daar oplossingen voor te verzinnen qua flexibiliteit in werktijden?

Valt het werk zelf tegen of de sfeer op werk? Zo ja, kan daar iets aan gedaan worden in de ogen van de werknemer? Zo niet, wellicht valt de werknemer dan makkelijk te overtuigen dat in samenspraak uit elkaar gaan niet zo'n slecht idee is en kan daar met meer rust naar gekeken worden.

Ik begrijp dat zo'n gesprek vraagt dat je over je eigen schaduw heen moet springen, maar het zou ook de laatste maanden makkelijker kunnen maken. Het conflict lijkt nu een behoorlijk persoonlijk tintje te krijgen en de werknemer voelt zich kennelijk erg aangevallen / in het nauw gedreven. Een beetje interesse tonen in zijn kant van het verhaal wil soms al heel wat schelen. Misschien leert werknemer ook inzien dat het goed is voor zijn CV om het werk netjes af te maken en zich wat professioneler op te stellen. Natuurlijk lukt dat helaas niet bij iedereen, maar vraag me wel af wat er al is geprobeerd.

Zelfs als zo'n gesprek op niets uitdraait, dan kun je altijd nog terugvallen op bovenstaande opties. Mocht het wel constructief worden, dan kunnen de laatste maanden misschien nog wat beter ingevuld worden. Sowieso is het dan wel heel belangrijk duidelijk uit te spreken wat de verwachtingen zijn.

[Iblies]

Hou nog wel iets achter de hand.

Je hebt gerede kans dat de persoon in kwestie spijt gaat betuigen en dat hij nog een kans verdient. Zonder dossier kan de coach daar mee instemmen.

Dat 10-uren-contract, is vastgelegd op welke dagen en welke uren? Is er verder sprake van wachtdagen als hij ziek is? Pluis dat contract eens uit, op welke voorwaarden is die jongen aangenomen, en wie is er verantwoordelijk als de persoon in kwestie niet komt opdagen. Je krijgt alleen een coach als je lange tijd werkloos bent of erg jong bent.

Een optie is all-in loon betalen, dan krijgt hij het hele salaris in een keer. Maatregel is op het randje, maar in de supermarktbranche is het gemeengoed als het gaat om contracten van minder dan 12 uur. Dan wordt hij op vrije dagen niet uitbetaald omdat hij dat al gekregen heeft. Ziekmelding alleen accepteren als hij aantoont dat hij naar een dokter is geweest. BW spreekt niet alleen over goed werkgever, maar ook over goed werknemer

[Gast1981]

wellicht een goed idee om eens met hem om de tafel te gaan zitten en te bespreken wat er nu eigenlijk mis is gegaan. Waarom heeft de werknemer geen zin om op te komen dagen?

Je hebt gerede kans dat de persoon in kwestie spijt gaat betuigen en dat hij nog een kans verdient

Zonder al te veel in details te treden, de afzeggingen komen door de thuissituatie. Telkens niets onoverkomelijks, maar zo werd het wel gebracht. En omdat het werk direct met klanten te maken heeft op gezette tijden en er geen vervangmogelijkheden zijn werd de situatie onhoudbaar. Klanten en werkzaamheden moesten last-minute afgezegd worden... dan is het na een paar waarschuwingen gewoon klaar, zoiets houd je als bedrijf niet lang vol.

Of men nog weer in gesprek wil gaan betwijfel ik. Als het mij zou betreffen zou ik het op z'n minst proberen, maar ja, ik ben verder geen partij in deze. Nu zal eerst de reactie worden afgewacht en dan kunnen ze de volgende stap gaan bepalen. Hopelijk in alle redelijkheid.

[Ardana]

@junk01: alleen een protestbrief tegen je ontslag sturen is, als je de verkeerde consulent hebt, echt niet voldoende. Afhankelijk van de mate waarin de werknemer bij mij z'n afspraken is nagekomen en zich inspant, kan het niet aanspannen van een rechtszaak tegen je ontslag zelfs leiden tot 3 jaar uitsluiting bij mij.

@TS: op staande voet mag alleen bij een dringende reden, en het is eigenlijk (als werkgever) altijd aan te raden om dat middels de rechter te laten bekrachtingen. Een dringende reden is iedere reden waardoor het van werkgever in redelijkheid niet verlangd kan worden dat hij de werknemer nog 1 minuut langer op de werkvloer duldt. Als je de werknemer de kans geeft om (zonder toezicht) z'n spullen te verzamelen, of z'n pc af te sluiten, kan de rechter al vinden dat het niet meer gaat om ontslag op staande voet, of de conclusie trekt dat er kennelijk geen sprake was van een dringende reden.

In de praktijk wordt dat enkel geaccepteerd bij agressie of diefstal.

Overigens mag je er van uitgaan dat (terecht) ontslag op staande voet ALTIJD verwijtbaar is aan de werknemer, en dat deze dus een behoorlijke sanctie vanuit de bijstand of WW tegemoet kan zien. Als een van mijn cliënten op staande voet ontslagen wordt, wordt hij naar alle waarschijnlijkheid voor 3 jaar uitgesloten van hulp. Zolang de rechter geen uitspraak gedaan heeft, zal ik de zaal aanhouden, maar als cliënt niet in bezwaar en beroep gaat, of zelfs het ontslag accepteerd, is het snel einde verhaal.

[Gast1981]

Update;

Een aangetekende brief is vlak voor het weekend naar de werknemer in kwestie verstuurd als reactie op de ontvangen mededeling dat men het niet eens is met het vermeende ontslag. De strekking van 'onze' brief was tweeledig, ten eerste dat er geen ontslag is (geweest) en er derhalve een contract is om nageleefd te worden (eerstvolgende verwachte werkdag a.s. vrijdag 20/07), en ten tweede dat de optie tot beëindiging met wederzijds goedvinden nog open staat, om er zo voor beide partijen 'netjes' vroegtijdig een einde aan te maken.

Er is vervolgens een afspraak gemaakt om de beëindigingsovereenkomst alsnog te tekenen vandaag, heel mooi, maar u raadt het al, er kwam niemand opdagen... het vervelende is daarbij dat er als teken van goede wil van mijn kameraad z'n kant uit gisteravond al wel een verrekening betaald is (op persoonlijke titel) om een gat in de bijstandsuitkering op te vullen. Dat lijkt nu "weggegooid" geld... er is immers niets getekend dus niets opgeschoten. Vanwege de wat hoog opgelopen emotie is er besloten (nog) geen contact op te nemen.

Welnu, zolang er geen beëindiging getekend is wordt werknemer aanstaande vrijdag verwacht op z'n werk, zoals vermeld in de brief. Mede daarom is er ook niet direct contact opgenomen. Er bestaat inmiddels nauwelijks twijfel dat deze persoon zich niet zal laten zien. Onmogelijk. Die gaat echt niet komen opdagen. Onze vroegtijdige conclusie is dan: werkweigering en dus ontslag op staande voet. Kan dat zomaar, op deze manier, om deze redenen? Je kan namelijk discussiëren over hoe dringend ontslag op dat specifieke moment is, en om gezeik bij het kantongerecht te voorkomen wil hij zich zoveel mogelijk voorbereiden.

[Gunner]

Is het voor je kameraad geen goed idee om eens professioneel juridisch advies in te winnen?

[The Eagle]

Gunner schreef op dinsdag 17 juli 2012 @ 19:33:
Is het voor je kameraad geen goed idee om eens professioneel juridisch advies in te winnen?

^^^ Dat. En de bank bellen dat ze de boel storneren / terugdraaien als dat nog kan

[Gunner]

Storneren is alleen mogelijk bij een automatische incasso.

[Gast1981]

@Gunner: Dat sowieso, wordt aan gewerkt.
Maar het interesseert mijzelf genoeg om er ook via deze weg een beetje mee bezig te zijn. Bovendien is alle info die eerder komt welkom

@The Eagle: Overboeking, helaas, niet te storneren

[Gast1981]

Wat betreft het storneren van de verrekening, stel dat werknemer onverhoopt toch nog op z'n werk verschijnt dan zal het betreffende bedrag met het loon verrekend worden. Komt hij niet, dan volgt er ontslag op staande voet, naar ons weten met legitieme en dringende redenen (werkweigering numero zoveel) en wordt het bedrag van de verrekening maar beschouwd als leergeld. Of er nog gederfde inkomsten gevorderd zullen worden weet ik eigenlijk niet... iets met een kale kip en plukken vermoed ik, plus dat het verhaal ook wel eens ten einde mag komen.

[Brunniepoo]

Gast1981 schreef op dinsdag 17 juli 2012 @ 19:59:
Komt hij niet, dan volgt er ontslag op staande voet, naar ons weten met legitieme en dringende redenen (werkweigering numero zoveel).

kun je dat dan ook echt hard maken bij een eventuele rechtsgang? Je zegt immers zelf dat er geen sprake was van dossieropbouw.

[ Voor 9% gewijzigd door Brunniepoo op 17-07-2012 20:13 ]

[Gast1981]

Dat is inderdaad een mogelijk risico.
Er is zoverre wel bijgehouden wanneer en waarom er werkdagen overgeslagen zijn en dat er toen afspraken en klanten afgezegd zijn, daarmee aan te tonen dat het verre van eenmalig, maar zeer ongewenst is geweest. Daar komt de verwachte aanstaande geweigerde werkdag dan nog bij. De vraag is of dit voldoende stand houdt bij het kantongerecht. Goede vraag voor een professional.

[Cyberpope]

En wel even melden bij zijn contactpersoon van SoZa.

[Gast1981]

Gaat zeker gebeuren. Grote kans dat dit hem z'n bijstandsuitkering zal kosten, althans een gedeelte (mits het ontslag erdoor komt). Persoonlijk zou ik nog een laatste lijmpoging wagen met dit als onderwerp, take it or leave it.

[Ardana]

Mijn advies: schakel een advocaat in. Ontslag op staande voet gaat zelden tot nooit zonder slag of stoot. Ook een rechter zal er niet snel in mee gaan.

Zoals eerder gemeld: werkweigering hoeft niet direct te leiden tot een situatie waarin het van de werkgever niet verlangd kan worden om de werknemer nog 1 minuut op de werkvloer te hebben.

Wat wel een mogelijkheid is, is het stoppen van het salaris: geen werk, geen salaris. Wel aangetekend melden. Laat hem maar aantonen dat hij voldoende inspanning heeft verricht waardoor het geen werkweigering is, en hij wel recht op salaris heeft.

Kijk ook eens hier en hier. Werkweigering kan reden zijn voor ontslag op staande voet, maar alleen als er al 'n keer officiële waarschuwing voor geweest is. Voor de dossieropbouw zou ik werknemer voor ontvangst van die waarschuwing laten tekenen, of aangetekend versturen.

[Gast1981]

Klopt, zoals ik e.e.a. lees is werkweigering niet per definitie voldoende reden voor ontslag op staande voet, maar zijn er ook situaties waarin het door het kantongerecht toegestaan is. Lastig dus. De hele situatie is als het goed is inmiddels naar de rechtsbijstand verstuurd, hopelijk krijgt hij nog op tijd een eerste reactie. Wat voor zijn verdediging kan pleiten is het feit dat werkweigering direct financiële en imago schade oplevert, daar er op (te) korte termijn klanten en opdrachten geweigerd en geannuleerd moeten worden.

Persoonlijk denk ik dat bij de eerstvolgende werkweigering alsnog eerst een officiële waarschuwing gegeven moet worden t.b.v. wat extra dossieropbouw i.p.v. direct ontslag op staande voet. Hiermee maakt hij zijn eigen zaak wat sterker en heeft hij de werknemer wederom een kans gegeven, dat zal positief over komen.

[Dido]

mmm, enige nadeel is dat ontslag op staande voet een dringende reden behoeft

En een dringende reden is niet makkelijk verenigbaar met "nog een kans geven".

[Gast1981]

Net nog een belletje gehad, het wordt geen laatste kans maar direct einde verhaal in dat geval. Er is in de laatste aangetekende brief immers al een (laatste) officiële waarschuwing gegeven dat niet op het werk verschijnen niet langer geduld wordt, mede gezien de lasten en kosten die daar bij horen. Dat plus de eerdere gevallen zou hij beschouwen als voldoende reden en dossier. Zodra werknemer niet komt opdagen op z'n eerstvolgende werkdag gaat er gelijk weer een aangetekende brief de deur uit met de mededeling ontslag.

[ Voor 4% gewijzigd door Gast1981 op 18-07-2012 14:06 ]

[AvanCade]

Ik ken iemand die in een soort gelijke situatie heeft gezeten, maar dan als werknemer. Er was sprake van een verstoorde werkrelatie waardoor de werkgever met hem in de maag zat.

Om een heel lang verhaal te voorkomen zal ik de uitkomst kort neerzetten;
De werkgever heeft hem benaderd om zijn contract te beeïndigen met wederzijds goed vinden. In de overeenkomst stond dat hij recht had op een x aantal maanden loon (dit om de tijd te overbruggen tussen het recht op WW en de fictieve opzeg termijn (vrij ingewikkeld imo Link)) waardoor hij geen dag zonder loon zat. Ik denk dat een werkgever dit ook in gedachten moet houden gezien de werknemer vaak geen financiele middelen heeft om een maand geen geld te krijgen. Daarnaast staat in de overeenkomst dat het geen verwijtbaar ontslag is waardoor je WW bijna zeker is vast gesteld. Als laatste staat erin dat geen van beide partijen zich kunnen beroepen op de inhoud van de overeenkomst in een eventuele rechtzaak. Dit is overigens allemaal in overleg met rechtsbijstand geweest en lijkt een vrij standaard verhaal

Als je heel erg met de medewerker in de maag zit kom je er niet onderuit om een dergelijke constructie op te zetten en hem een x aantal maanden te betalen. Zoals gezegd kan de medewerker vaak niet anders.

Ik verwacht dat ontslag op staande voet nooit lukken. Dit is (gelukkig) niet zo makkelijk. Voor werkweigering moeten er (dacht ik) minimaal twee waarschuwingen gegeven worden.

Overigens is de werknemer wél verplicht om te komen werken tot dat de werkgever de werknemer vrij stelt van werk. Dit staat immers in zijn contract.

Naar eigen zeggen heeft hij zich laten informeren en is van mening dat ondertekenen van het document zal leiden tot het stopzetten van zijn bijstand, wat volgens ons niet zo is aangezien de beëindiging op initiatief van de werkgever is en werknemer niet verwijtbaar werkeloos wordt n.a.v. de inhoud van de beëindigingsovereenkomst.

Er moet in staan dat de werknemer niet verwijtbaar werkloos is. Als de werkgever er bijvoorbeeld in zet dat de werknemer ontslagen is doordat hij niet komt opdagen is de werknemer verwijtbaar werkloos en zorgt dat inderdaad voor korting op zijn uitkering.

Hmm.. is het toch nog een lang verhaal geworden.

[dusty]

Er zijn meer manieren om van iemand af te komen.

10 uur werk is toch prima te doen? Er zijn 5 dagen; en op elke dag een ochtend en een middag. dus om 9:00 een uurtje werken en dan om een uurtje of 15:00 weer een uurtje werken. Dat elke dag komt volgens mijn berekening uit op 10 uur. Nu alleen werk zien te vinden die in de ochtend gedaan moet worden zodat er een gegronde reden voor is en een taak in de namiddag. (hangt uiteraard ook af wat in zijn contract staat kwa welke tijden hij beschikbaar hoort te zijn.)

Je kan ook de werk-tijden per dag laten verschillen, dan kan de persoon niet in een regelmaat komen, wat weer meer "overlast" veroorzaakt voor de werknemer.

Het hangt uiteindelijk allemaal af hoe vriendelijk of onvriendelijk de werkgever wilt zijn jegens de werknemer.

[junk01]

Ardana schreef op vrijdag 13 juli 2012 @ 16:19:
@junk01: alleen een protestbrief tegen je ontslag sturen is, als je de verkeerde consulent hebt, echt niet voldoende. Afhankelijk van de mate waarin de werknemer bij mij z'n afspraken is nagekomen en zich inspant, kan het niet aanspannen van een rechtszaak tegen je ontslag zelfs leiden tot 3 jaar uitsluiting bij mij.

Hier heb je gelijk in, de werknemer heeft werk geweigerd en komt afspraken niet na. Zoals ik al eerder gezegt heb, als ik de werkgever was, is hij exit als hij werk weigerd en afspraken niet na komt en als SD medwerker zou ik hem inderdaad aanpakken omdat hij zich niet inspant om werk te behouden.

Heel erg dom van hem want dit leverd hem alleen maar meer problemen op. Hij moet thuis toch wel behoorlijke problemen hebben (of gewoon geen zin hebben om te werken) om die 10 uurtjes te kunnen werken.

Een goed gesprek, desnoods bij hem thuis zou misschien een oplossing kunnen zijn, als hij er voor open staat. misschien voelt de werknemer zich daar veiliger en praat hij dan wel. Ik ben eens benieuwt of hij morgen komt opdagen.

[Gast1981]

Wederom update

Op de laatste reacties: de tijd van praten was definitief voorbij toen zoals afgesproken wel de verrekening is betaald, maar zelfs na 2 toezeggingen niemand de beëindigingsovereenkomst (inderdaad met de opmerking niet verwijtbaar werkloos, niets over werkweigering) kwam tekenen, zonder afmelding. Dat was de laatst gemaakte deal, geld weg, respect weg, vertrouwen weg.

Maar goed, vandaag dus: Persoontje x is (uiteraard) niet komen opdagen. Er is partij met gedegen juridische achtergrond die het nu grotendeels overneemt. Zij hebben direct een nette aangetekende brief met ontslag op staande voet verstuurd, evenals een e-mail, met daarin ook de redenen, de eerdere afspraken en waarschuwingen, enzovoorts. Dossier wordt ook zorgvuldig samengesteld met diezelfde onderdelen. De verwachting is dat hij na ontvangst direct in de telefoon klimt, zoals ook bij eerder schrijven. Dan krijgt hij 1 allerlaatste kans om onmiddellijk(!) de beëindiging met wederzijds goedvinden te ondertekenen, ten einde ook zijn behoud van uitkering, anders wordt dit ontslag per direct doorgevoerd. Tevens zal de geleden schade op hem verhaald worden. Of deze persoon verwacht een sterke zaak te hebben als hij het ontslag aanvecht, of hij onderschat de impact hiervan... ik snap daarom overigens nog steeds niet waarom hij niet wil tekenen, maar goed.

Ik wacht de volgende update maar weer af

[junk01]

Gast1981 schreef op vrijdag 20 juli 2012 @ 12:40:

Dan krijgt hij 1 allerlaatste kans om onmiddellijk(!) de beëindiging met wederzijds goedvinden te ondertekenen, ten einde ook zijn behoud van uitkering, anders wordt dit ontslag per direct doorgevoerd. Tevens zal de geleden schade op hem verhaald worden. Of deze persoon verwacht een sterke zaak te hebben als hij het ontslag aanvecht, of hij onderschat de impact hiervan... ik snap daarom overigens nog steeds niet waarom hij niet wil tekenen, maar goed.

Ik wacht de volgende update maar weer af

Hoeveel kansen moet je iemand geven, die het zelf verprutst? Ik vind de werkgever in questie erg netjes en vergevings gezind. Ik ken geen werkgevers die zoveel geduld met zo'n iemand hebben.

De werknemer heeft geen sterke zaak, zeker niet met werk weigering en afspraken niet nakomen.

In zijn situatie had ik de overeenkomst getekend en was ik al begonnen met solliciteren, maar goed, wie ben ik?

[Gast1981]

Ik vind ook dat hij als werkgever behoorlijk meewerkend is geweest, vooral omdat de band in het begin gewoon goed was. Hij snapte ook wel dat de bijstandssituatie geen pretje is en toen bleek dat het samen niet meer ging wilde hij het op zo'n manier beëindigen dat de werknemer in elk geval z'n uitkering zou behouden. Omdat er geen verbetering werd beloofd in de thuis/werk situatie was op dezelfde voet doorgaan uitgesloten.
Tja, als je dan vervolgens aan alle kanten zo genaaid wordt, dan houdt het een keer op. Denk ook dat hij (werkgever) wel sterk staat, maar of het voldoende is? Daarnaast ben ik ook wel benieuwd naar de tegenreactie van de werknemer.

In zijn situatie had ik de overeenkomst getekend en was ik al begonnen met solliciteren, maar goed

Dat hadden wij ook allemaal gedacht, zouden wij in elk geval wel doen in die situatie, maarja...

[CrankyGamerOG]

Ik vind de werkgever eigenlijk heel erg coulant in dit geval!
Applause aan de toch nog goede werkgevers.........
Alleen jammer dat deze werkgever dit dan verspild aan zon klootviool.

Mijn mening? De werkgever staat vaker sterker dan hij zelf verwacht...... dus ontslag op staande voet, alle afgesproken regelingen intrekken, en see you in court..... bye bye.

[ Voor 10% gewijzigd door CrankyGamerOG op 20-07-2012 14:44 ]

[junk01]

Nog iets gehoord van die werknemer? Ik zou wel eens willen weten of hij al bij zijn positieven is gekomen.

[4bit]

Ik vind dat de werkgever het goed heeft aangepakt. Geen overhaaste beslissingen of domme dingen uit woede gedaan. Zo'n dingen kunnen vaak terugschieten omdat een werknemer nu eenmaal goed beschermt is. Gewoon alles mooi via de regels doen heb je achteraf het minste miserie mee, ook al wil je op dat moment gewoon de werknemer de nek omwringen.

Het zou me verbazen moest de werkgever niet zijn gelijk krijgen.

[Gast1981]

Nee er is eigenlijk geen update
Er is tot nu toe nog geen reactie geweest op het ontslag in tweevoud. Of hij denkt, laat maar lekker zitten, of ze zijn bezig er een zaak van te maken. Kwestie van afwachten dus. In elk geval wordt aan werkgevers-kant het dossier zo compleet mogelijk gemaakt en gekeken wat er verder nog voor te bereiden valt.

[Gomez12]

Gast1981 schreef op woensdag 25 juli 2012 @ 09:49:
Er is tot nu toe nog geen reactie geweest op het ontslag in tweevoud.

Dit is toch wel aangetekend verstuurd zodat je een bewijs hebt dat het afgeleverd is?

Ik bedoel je wilt niet over een half jaar opeens weer deze hele situatie naar boven krijgen omdat de werknemer dan gaat blaten dat hij nooit een ontslagbrief heeft gezien.

[Gast1981]

Zeker weten, is al de 2e aangetekende brief geweest, de eerste was de laatste officieel waarschuwing.

[Cyberpope]

Maar heeft hij ze al opgehaald...

Overigens is hoe langer hij wacht, hoe zwakker zijn zaak. Hij zou direct moeten reageren op ontslag opstaande voet. Zelfs als je je juridische strategie uit stippelt, moet je direct terug reageren met "ben het er niet mee eens, wil komen werken".

[Gomez12]

Cyberpope schreef op woensdag 25 juli 2012 @ 10:59:
Overigens is hoe langer hij wacht, hoe zwakker zijn zaak. Hij zou direct moeten reageren op ontslag opstaande voet. Zelfs als je je juridische strategie uit stippelt, moet je direct terug reageren met "ben het er niet mee eens, wil komen werken".

Sterker nog, volgens mij is het laatste nog niet eens voldoende. Hij moet ook echt verschijnen (of er moet vervolgcommunicatie zijn) anders wordt het helemaal een zooitje :
- Hij geeft aan te willen komen werken
- Hij verschijnt niet op het werk en dan wordt dat dus weer werkweigering

[P.O. Box]

heeft de werkgever, die iemand met een bijstandsuitkering in dienst heeft, niet ook een contactpersoon bij de sociale dienst? Dat zou ik op e.o.a. manier wel verwachten. In dit geval zou de sociale dienst toch ook allang hebben moeten ingrijpen?

ook ik vind trouwens dat de werkgever veels te meewerkend is geweest... over het algemeen heb ik veel symphatie voor mensen die in een moeilijke situatie in de bijstand zitten, maar deze persoon wil van 2 walletjes eten... lekker geen enkele moeite voor de werkgever doen, maar wel verwachten dat de werkgever meewerkt voor het behoud van de uitkering met oneigelijk argumenten... (hij is namelijk WEL verwijtbaar werkeloos straks, alleen probeert hij de papieren zo voor elkaar te krijgen dat het hem NIET te verwijten is).

[ Voor 20% gewijzigd door P.O. Box op 25-07-2012 11:07 ]

[Gomez12]

P.O. Box schreef op woensdag 25 juli 2012 @ 11:06:
heeft de werkgever, die iemand met een bijstandsuitkering in dienst heeft, niet ook een contactpersoon bij de sociale dienst? Dat zou ik op e.o.a. manier wel verwachten. In dit geval zou de sociale dienst toch ook allang hebben moeten ingrijpen?

In principe staat sociale dienst buiten werkgever-werknemer relaties. Sociale dienst is enkel geinteresseerd in het ontvangen loon / de gewerkte uren.

Uiteraard kan een contactpersoon meeleven / advies geven / maatregelen nemen. Maar strikt genomen is dat niet de taak van de sociale dienst.

[Gast1981]

Gomez12 schreef op woensdag 25 juli 2012 @ 11:05:
[...]
Sterker nog, volgens mij is het laatste nog niet eens voldoende. Hij moet ook echt verschijnen (of er moet vervolgcommunicatie zijn) anders wordt het helemaal een zooitje :
- Hij geeft aan te willen komen werken
- Hij verschijnt niet op het werk en dan wordt dat dus weer werkweigering

Dit is dus precies wat er gebeurd is na de 1e aangetekende brief, zoals je in voorgaande posts misschien al gelezen hebt. Die kerel schreef de werkgever in een aangetekende brief het niet eens te zijn met het eerste vermeende ontslag (dat er nooit geweest is...) en gaf aan beschikbaar te zijn voor werk. Werkgever's reactie daarop was zoiets van: "prima, dan verwacht ik je dan en dan gewoon weer hier", in een aangetekende brief, vergezeld van de optie om alsnog de ontbinding te tekenen vanwege de ontstane situatie en anders dus het dringende verzoek de nodige uren te komen maken. Vervolg is bekend: niets gehoord, niets gezien, aangetekend ontslag verstuurd, via post en e-mail.

Wat werknemer verder met de SD regelt is zijn zaak. Hij valt wel onder het CWI/UWV gebeuren, maar zo is deze werkplek nooit tot stand gekomen, dus de werkgever heeft daar verder geen verplichtingen mee. Mede daarom heeft hij waarschijnlijk van die partij ook nog niets gehoord. Het is overigens ook niet zijn interesse en belang de ex-werknemer verder de afgrond in te duwen, dus laat het er voorlopig nog maar even bij zo.

[P.O. Box]

Gast1981 schreef op woensdag 25 juli 2012 @ 11:18:
[...]
Het is overigens ook niet zijn interesse en belang de ex-werknemer verder de afgrond in te duwen, dus laat het er voorlopig nog maar even bij zo.

ik weet natuurlijk niet de reden waarom de to-be-ex-werknemer een bijstandsuitkering heeft, maar soms moet iemand de bodem van de afgrond raken om de ladder omhoog te kunnen vinden... ik zeg niet dat het de taak is van de werkgever om de werknemer de afgrond in te duwen, maar de werkgever moet meer aan zichzelf denken (klinkt bijna als een pleonamse haha, maar in dit geval wel van toepassing) dan aan de werknemer en hoeft geen overdreven rekening te houden met de situatie van de werknemer...

[driedees]

@P.O. Box: CWI/UWV/sociale dienst is helemaal geen partij in deze. Het gaat om een arbeidsrelatie tussen werknemer en werkgever. Als een van de partijen die overeenkomst wilt verbreken/aanpassen, maar ze komen er niet samen uit, dan komt de rechter om de hoek kijken. De uitkeringsverstrekker heeft geen enkele zeggenschap in een dergelijke situatie, deze zal ook zeker geen bemiddelende rol kunnen vervullen.

De werknemer heeft zijn recht op uitkering ter sprake gebracht, na aankondiging van ontslag. De werkgever heeft, in mijn ogen, meer dan voldoende inzet getoond om werknemer hierin tegemoet te komen.

[Gast1981]

P.O. Box schreef op woensdag 25 juli 2012 @ 11:24:
[...]
soms moet iemand de bodem van de afgrond raken om de ladder omhoog te kunnen vinden... ik zeg niet dat het de taak is van de werkgever om de werknemer de afgrond in te duwen, maar de werkgever moet meer aan zichzelf denken

Rock bottom lijkt werknemer met spoed op te zoeken momenteel Tja, dat is dan aan hem hoe ermee om te gaan... de werkgever heeft daar verder geen belang meer bij, zijn prioriteit is stoppen van overbodig salarisbetaling en ontbinding van het contract, zodat er weer een nieuwe werknemer aangenomen kan worden. En verder het liefst zo min mogelijk rompslomp met de afhandeling ervan (en werknemer zelf), mede daarom besloten niet op eigen initiatief de SD of UWV in te lichten.

[Fish]

laat de werknemer dit even lezen

http://www.uwv.nl/Particu...ens_met_mijn_ontslag.aspx

[Gast1981]

Lees het verleden van deze topic even, en overzie dan je posting nog eens

[junk01]

driedees schreef op woensdag 25 juli 2012 @ 11:35:
@P.O. Box: CWI/UWV/sociale dienst is helemaal geen partij in deze. Het gaat om een arbeidsrelatie tussen werknemer en werkgever. Als een van de partijen die overeenkomst wilt verbreken/aanpassen, maar ze komen er niet samen uit, dan komt de rechter om de hoek kijken. De uitkeringsverstrekker heeft geen enkele zeggenschap in een dergelijke situatie, deze zal ook zeker geen bemiddelende rol kunnen vervullen.

Als de werknemer en de werkgever een relatie zijn aangegaan buiten de UWV/SD om, hebben deze instanties er inderdaad niks mee te maken wat er tussen de werkgever en de werknemer, in dit geval, bij ontslag, gebeurd, met uitzondering, er zal gekeken worden of de werknemer verwijtbaar is geweest bij ontslag als er een uitkering moet worden aangevraagd of als meneer ook nog een uitkering als aanvulling heeft, naast het werk.

Als de UWV/SD een werk of stage plek regelen, blijven zij normaal gesproken het traject en de vooruitgang ook volgen. Op dat moment hoort er ook een contact persoon te zijn bij de UWV of de SD. Die persoon kan wel ingrijpen en/of maatregelen treffen als het misgaat.

Werk gaat voor een uitkering. Meneer wil schijnbaar niet werken aangezien hij niet komt opdagen wanneer er gewerkt moet worden, komt afspraken ook niet na en reageerd ook niet op waarschuwingen of voorstellen. Dus is hij verwijtbaar. Doei uitkering.

[AllSeeyinEye]

Was mijn idee ook bij de stand van zaken na pagina 1 van dit topic (inmiddels achterhaald door recente(re) ontwikkelingen:

Stuur de medewerker een brief met het vriendelijke doch dringende verzoek om volgens de overeenkomst te komen werken. Geef daarin ook aan dat het alternatief is dat, omdat er sprake is van een verstoorde werkverhouding, het contract na vervaldatum niet gecontinueerd zal worden en dat, mocht de werknemer menen dat hij niet meer zou kunnen werken, de werkgever de verschillende opties heeft overwogen en geconcludeerd heeft dat een afkoopsom economisch het minst nadelig is.

Eindig de brief met de tekst:
"Een kopie van deze brief hebben wij verzonden naar de heer/mevrouw Y, medewerker UWV / Sociale Dienst / Whatever."

[junk01]

we zijn 2 weken verder. Hoe is het afgelopen? Heeft die werknemer nog iets van zich laten horen of heeft hij zich er bij neergelegd dat hij zijn baan nu definitief kwijt is?

[Phantasmagoria]

Eea illustreert wel treffend het statische en overbeschermende karakter van de nederlandse arbeidsmarkt. Geen wonder dat in 2011 maar 2000 personen een vast contract kregen. Je komt er nooit meer / alleen met ontzettend veel rompslomp weer vanaf. Wat meer dynamiek zou geen kwaad kunnen, dat kan best, zonder meteen naar het amerikaanse model over te gaan.

[Gunner]

Phantasmagoria schreef op zondag 05 augustus 2012 @ 11:46:
Geen wonder dat in 2011 maar 2000 personen een vast contract kregen.

Als je doelt op datgene wat onlangs in de media is geweest, en wat door onder andere RTL enorm werd opgeblazen; er zijn echt wel meer 'vaste' contracten uitgedeeld, alleen die 2000 doelt op het aantal wat direct bij indiensttreding een vaste aanstelling kreeg.

[ari3]

Seraphin schreef op donderdag 12 juli 2012 @ 15:06:
Zaken als "auto stuk", "file", "geen oppas" zijn natuurlijk geen redenen voor verzuim.

"geen oppas" is wel een legitieme reden voor verzuim. Hiervoor mag een werknemer calamiteitenverlof voor opnemen. Wel moet de werknemer de werkgever onmiddelijk in kennis stellen en is de duur van het verlof beperkt.

[ Voor 15% gewijzigd door ari3 op 05-08-2012 23:33 ]

[Cyberpope]

ari3 schreef op zondag 05 augustus 2012 @ 23:19:
[...]


"geen oppas" is wel een legitieme reden voor verzuim. Hiervoor mag een werknemer calamiteitenverlof voor opnemen. Wel moet de werknemer de werkgever onmiddelijk in kennis stellen en is de duur van het verlof beperkt.

Alleen als de werkgever hier mee instemt.. En er echt een calamiteit aan ten grondslag ligt. En oppas ziek is geen calamiteit.

[schwarzenegger]

Cyberpope schreef op zondag 05 augustus 2012 @ 23:37:
[...]

Alleen als de werkgever hier mee instemt.. En er echt een calamiteit aan ten grondslag ligt. En oppas ziek is geen calamiteit.

Calamiteitenverlof
Ik vrees dat een zieke oppas er wel onder valt als ik dit zo zie.

[Lolhozer]

Cyberpope schreef op zondag 05 augustus 2012 @ 23:37:
[...]

Alleen als de werkgever hier mee instemt.. En er echt een calamiteit aan ten grondslag ligt. En oppas ziek is geen calamiteit.

Wat moet er dan wel aan de hand zijn met de oppas wil het een calamiteit zijn? Opeens ziek valt niet te voorspellen.

[ Voor 5% gewijzigd door Lolhozer op 05-08-2012 23:45 ]

[Gast1981]

junk01 schreef op zaterdag 04 augustus 2012 @ 14:13:
we zijn 2 weken verder. Hoe is het afgelopen? Heeft die werknemer nog iets van zich laten horen of heeft hij zich er bij neergelegd dat hij zijn baan nu definitief kwijt is?

Er is eigenlijk nog weinig vooruitgang. De aangetekende brief met de ontslagmededeling is ontvangen en gelezen door hem. De (ex-)werknemer heeft daarop nog steeds geen officiële reactie gegeven, alleen een e-mailtje dat hij het allemaal maar onzin vond en dat hij zijn werkgever erg veel succes wenst met het verhalen van de schade op iemand die toch geen cent heeft.
Of het uiteindelijk zo ver komt is nog maar de vraag, die vriend van me vindt die paar honderd eigenlijk de moeite niet meer waard om nog een heel proces te beginnen. Hij is allang blij er vanaf te zijn nu. Wat hij nu verder nog moet en/of gaat doen weet ik eigenlijk niet, zal eens vragen. Maar goed, die werknemer mag nog een half jaar lang hiertegen in beroep gaan volgens mij, dus je weet nooit of er nog een verrassing volgt.

[dusty]

Ik zou wel een beroep tegen zijn ontslag verwachten aangezien nu zijn ontslag wel door zijn eigen toedoen tot stand is gekomen. En in principe dus gekort zal/zou moeten worden op welke uitkering ook dat hij mogelijk zou krijgen.

[Seraphin]

Mja, beroep of niet: werknemer is al een tijdje niet op komen dagen begrijp ik (ook vóórdat hem het ontslag werd aangezegd, en daar is audit-trail van), dus of hij nu wel of niet in beroep gaat, van loonbetaling zal geen sprake meer zijn. --> lekker laten miepen als het komt maar geen kosten meer voor maken.

Ik kan me in ieder geval niet voorstellen dat er een rechter is te vinden die én vindt dat het ontslag ongegrond is, én concludeert dat de arbeidsrelatie nu zodanig verstoord is dat een terugkeer niet mogelijk is, én ook nog eens verordent dat het salaris vergoed moet worden... But then again IANAL and stranger things have (probably) happened.

[ralpje]

Gast1981 schreef op maandag 06 augustus 2012 @ 09:42:
[...]
De (ex-)werknemer heeft daarop nog steeds geen officiële reactie gegeven, alleen een e-mailtje dat hij het allemaal maar onzin vond en dat hij zijn werkgever erg veel succes wenst met het verhalen van de schade op iemand die toch geen cent heeft.
Of het uiteindelijk zo ver komt is nog maar de vraag, die vriend van me vindt die paar honderd eigenlijk de moeite niet meer waard om nog een heel proces te beginnen.

Alleen dat zou voor mij al reden zijn om er een zaak van te maken.

[Gast1981]

dusty schreef op maandag 06 augustus 2012 @ 16:12:
Ik zou wel een beroep tegen zijn ontslag verwachten aangezien nu zijn ontslag wel door zijn eigen toedoen tot stand is gekomen.

Is inmiddels 2,5 week geleden en nog steeds geen officieel beroep of reactie ontvangen, enkel dus een loos mailtje. Naar ik aanneem zal hij toch met zijn uitkeringsinstantie vroeg of laat een keer deze zaak moeten uitspreken? Of zullen zij zomaar overgaan tot opnieuw uitbetalen van de bijstand? Lijkt me niet... maar goed, hoe langer meneer X wacht, hoe slechter hij er voor staat.

ralpje schreef op maandag 06 augustus 2012 @ 17:00:
[...]
Alleen dat zou voor mij al reden zijn om er een zaak van te maken.

Ik snap wel dat hij gewoon van het hele gedonder af wil zijn, maar inderdaad zou ik er ook graag een zaak tegenaan gooien. Hard met hard bestrijden, wetende dat je gewoon in je recht staat en dit soort uitvreters niks zou moeten gunnen na zo'n "behandeling"
Maar, veel gedoe, plus uiteraard altijd de kans dat de rechter anders beslist, kan ik de keuze van hem nu wel begrijpen.

[dusty]

Gast1981 schreef op dinsdag 07 augustus 2012 @ 08:54:
[...]
Of zullen zij zomaar overgaan tot opnieuw uitbetalen van de bijstand? Lijkt me niet... maar goed, hoe langer meneer X wacht, hoe slechter hij er voor staat.
[...]

Zomaar overgaan? Bijstand? Nope lijkt mij inderdaad niet het geval, maar hoe langer hij wacht, des te sterker het bedrijf staat. (wat natuurlijk goed is voor het bedrijf, en wat mij betreft ook goed voor het sociaal stelsel)

Maar zodra meneer X daar achter komt zal hij wel (ongegrond) gaan mekkeren.

[Gast1981]

Jaja, er is weer een update. En voor onze kant zelfs uitstekend

Er is over en weer contact geweest, ditmaal inclusief de werkcoach. Die was in eerste instantie aangeschreven om wat feiten op papier bevestigd te krijgen, t.b.v. zoveel mogelijk bewijsmateriaal over de gang van zaken te verzamelen. Maar goed, zoals verwacht kwam daar ook het besef dat ontslag op staande voet wel stand zou houden en nogal wat nadelige gevolgen kon hebben. Deze werkcoach heeft vervolgens alles op alles gezet om toch de eerste optie, beëindiging dienstverband met wederzijds goedvinden, door de ex-werknemer ondertekend te krijgen. Et voila, met de juiste pressie is dat uiteindelijk toch gelukt! Uiteraard eerst zien dan geloven, gezien eerdere ervaringen, maar inderdaad is pas geleden het door beide partijen ondertekende document ontvangen
Voor zover ik weet gaan ze nu kijken on hoeverre ze dit nog 'officieel' moeten maken, maar dat zal zich wel redden. Die krabbel eronder was het belangrijkste, evenals medewerking van de werkcoach. En zoals die werkgever al eerder had gezegd, als het hiermee afgesloten is gaat hij geen moeite meer doen voor die paar Euro's schadevergoeding. Hij is blij er vanaf te zijn.

[Seraphin]

Zo. Daar heeft die werknemer in kwestie dan toch wel een relaxte werkcoach te pakken; dat hij nog die moeite heeft gedaan om namens werknemer de zaak op te pakken en er formeel bezien een "ontbinding arbeidsovereenkomst zonder blaam" van te maken.

Ik kan me zo voorstellen dat er ook coaches zijn die, eenmaal geconfronteerd met de situatie, de boel rustig escaleren. (of schat ik de diverse instanties nu te hard / zakelijk in?)

Either way; prettig voor de werkgever dat er nu zicht is op een afsluiting zonder vervelende/langudrige nasleep.