Volgens mij was de verzendende groep verantwoordelijk voor een goede levering (ik weet niet of dat ook geld voor particulieren).
In beginsel wel ja, tenzij hier afspraken over zijn gemaakt. Integenstelling tot een consumentenkoop, staat het je als particulier vrij om hier andere afspraken over te maken. Voor B2C is het dwingend recht.
De koper heeft een inspectieplicht en als hij akkoord gaat met versturen ziet hij daar impliciet vanaf.
Kan je dit ergens mee onderbouwen? Naar mijn idee mag je namelijk ook afgaan op wat de verkoper vertelt over een product. Als iemand bv beweert dat iets nieuw is, dan zie ik geen reden tot enige inspectie.
Zelf neem ik gewoon altijd spullen terug waarvan mensen zeggen dat het niet meer werkt, en geef ze hun geld terug. Verzendkosten terug zijn voor de koper. Het is wat mij betreft heel belangrijker dat mensen fatsoenlijke service krijgen bij hun aankoop, al is het tweedehands
Rare stelling, met name omtrent verzendkosten. Als je er in meegaat dat iets (kennelijk) niet werkt, dan zou ik de koper toch wel álle kosten terugbetalen.
En dat vind ik eigenlijk altijd als er iets mis is. De koper hoeft niet voor enige kosten op te draaien dan.
Tja, ik heb zelf wel gezegd dat het naar mijn idee zou moeten werken in zijn iMac.
In tegenstelling tot een aantal andere mensen, ben ik dan wel van mening dat je het product terug moet nemen. Je wekt immers de indruk dat het zou werken, een koper mag ook vertrouwen op de informatie die hem gegeven wordt.
En als de koper daarmee akkoord gaat, is het zijn verantwoordelijkheid voor het geval het wel of niet werkt.
Juist niet lijkt me?
Maar dat betekent nog niet dat je dat garandeert of dat kán garanderen.
Wat is het nut dan van die uitspraak?
Koper heeft een prima werkend product gekocht. Dat het niet geschikt is voor zijn doeleinden is vervelend, maar niet iets wat jij veroorzaakt hebt en jij dus moet oplossen.
JUIST WEL, door te stellen dat je denkt dat het wel zou werken.
Ik had me van tevoren prima ingelezen. Het geheugen zou moeten werken
Oe nu wordt het weer lastiger. Zeker omdat ook de verkoper ditzelfde idee had. Want nu leun je dus niet alleen op zijn idee, maar ook op je eigen en dat maakt de nuances toch wel even anders.
Hoe los je dit dan als fatsoenlijke mensen op?
Als je zelf voor de koop ook vond dat het geheugen zou moeten werken, dan is het eigen risico.
Test het geheugen nog even op een ander systeem. Kapot? Probleem verkoper. Heel? Jouw probleem.
Ik ben het er verder wel helemaal mee eens dat je als tweedehands verkoper geen eindeloze verantwoordelijkheid hoeft te nemen
Ik denk dat dat geheel aan de situatie ligt. Wat waren de vragen/vereisten/informatie etc.?
Iemand alleen maar succes wensen met z'n kapotte hardware is wat kort door de bocht en onvriendelijk inderdaad, ook al hoef je strikt genomen niets anders te doen.
Dat laatste vind ik dan weer kort door de bocht. Ook bij dergelijke verkopen is het conformiteitsgebeuren gewoon van toepassing.
Heb dit een keer gehad met een moederbord. Heb deze werkend gezien bij de persoon die ik ophaalde. Er zat toen maar 1 geheugenbankje in. Later bleek dat de tweede geheugenbank kapot was en hij hiervan op de hoogte was. Hij wees mij erop dat ik het had moeten controleren..
Daar is maar 1 antwoord op mogelijk: hier heb je het spul terug en ik mijn geld. Informatie achterhouden is niet de bedoeling en al helemaal niet slim om achteraf dat ook te zeggen. En daarbij is het per wet ook niet toegestaan op deze manier te handelen. Als je gebreken kent, of behoort te kennen, dan dien je deze te melden.