Even een schets van de situatie: ik werk nu 3,5 jaar bij een klein handelskantoor. Ik heb een vast contract.
Sinds drie kwart jaar is de motivatie wat minder aan het worden, ik merkte dat ik uit m'n functie aan het groeien was en had gewoon extra uitdagingen nodig. Een herstructurering op de afdeling, van ongeveer een jaar geleden, zorgde er ook voor dat ik meer werk kreeg wat mij minder goed lag (vooral erg bewerkelijke klussen, niet zozeer van een hoger niveau). Bovendien signaleerde ik bepaalde structurele problemen binnen het bedrijf die mijn motivatie en de voldoening die ik uit m'n werk haalde, nog verder drukten.
Bij mijn laatste functioneringsgesprek (afgelopen September, met mijn manager en de enige pz medewerker die we hebben) heb ik dit ook helder en uitgebreid aangegeven en een aantal mogelijke oplossingen aangedragen. Dat gesprek an sich was heel positief en er werd instemmend gereageerd op de problemen en oplossingen die ik op tafel legde.
Sowieso zijn alle functionerings- en beoordelingsgesprekken die ik bij dit bedrijf heb gehad altijd erg positief geweest.
Na dit functioneringsgesprek is de relatie met mijn manager (die altijd zeer goed was, ik was haar rechterhand op de afdeling - we zitten ook naast elkaar - en we hadden ook buiten werk om goed contact) hard achteruit gegaan. We hebben toen een aantal weken amper met elkaar gecommuniceerd. De onkunde van mijn manager om het probleem degelijk aan te pakken voedde mijn irritatie alleen maar. Ze had mij gewoon even apart moeten nemen en dan waren we er waarschijnlijk wel uitgekomen. In plaats hiervan deed ze dit op de afdeling, en op een hele aanvallende toon. Daarnaast zette ze me onaangekondigd voor het blok met een (in haar ogen) officiëel gesprek (waar ik achteraf het verslag van heb geweigerd in te zien en/of te ondertekenen vanwege de onaangekondigde aard van het gesprek). Op mijn initiatief hebben we uiteindelijk even een 1-op-1 gesprek gehad waarin we het uitgesproken hebben. Dat dacht ik althans.
Na ruim een week ging het alweer mis. Ik merkte dat ze me gewoon weer begon te negeren terwijl ik m'n best deed om de draad weer op te pakken. Daar was ik na een paar dagen dus ook klaar mee en ik heb het communiceren ook maar beperkt tot het broodnodige (wat eigenlijk nihil was).
Ondertussen gingen de gesprekken over eventuele andere taken of een nieuwe functie door. Deze voerde ik direct met de CFO van de groep, die direct boven mijn manager staat.
Eerlijk gezegd kwam daar ook nooit een concreet voorstel uit. Op alle andere punten die ik tijdens mijn functioneringsgesprek opgevoerd heb, is overigens nooit meer iemand terug gekomen.
Op een gegeven moment was ik de incompetentie en besluiteloosheid om mij heen wel een beetje zat en heb ik de koe bij de hoorns gevat. Ik heb aangegeven dat ik de functie van mijn manager ambieer. Uiteraard goed beargumenteerd met wat ik vond wat mijn meerwaarde is, waar mijn huidige manager tekort schiet en wat de voordelen voor het bedrijf zouden zijn. Ik had overigens niet de verwachting dat men hier serieus gehoor aan zou geven. Daarvoor zouden ze mijn manager moeten weg promoveren, en daar is eigenlijk geen ruimte voor.
Afijn, een week later kreeg ik te horen dat ik kon vertrekken, en of ik met een voorstel wilde komen voor het afkopen van mijn contract. Opzich sta ik open voor een afkoopsom, wat ik mooi als startkapitaaltje kan gebruiken om als zzp'er aan de slag te gaan.
Als reactie hierop heb ik nog even een nette mail gestuurd om mezelf in te dekken en mijn onderhandelingspositie te verbeteren. Hierin gaf ik o.a. aan dat ik het betreur dat mijn werkgever niet meer via de dialoog naar een oplossing te zoeken of te kijken of ze mij eventueel een andere functie kunnen bieden.
De directeur van ons kantoor kreeg hier lucht van en heeft me gevraagd me het probleem uit te leggen, zodat hij nog naar een oplossing kon zoeken. Ik heb uiteraard aangegeven dat ik zeker open stond voor een oplossing. Nu heeft hij me echter laten weten, in samenspraak met onze personeelsfunctionaris, dat ze blijven bij de beslissing om mij te verzoeken te vertrekken. Ongetwijfeld redelijk beïnvloed door de meer dan waarschijnlijke onwil van mijn manager om nog met mij samen te werken.
Nu natuurlijk de vraag: wat ga ik eisen?
Ik heb me al een beetje ingelezen (o.a. dit stukje vond ik helder), maar ik krijg de indruk dat het bedrag gewoon afhangt van hoe hard je onderhandelt en wat het bedrijf bereid is te betalen. Heeft iemand daar ervaring mee/ideeen over?
Factoren die meespelen zijn natuurlijk dat je geen rechten hebt zoals bij een ontslag (zoals een ww uitkering), moeilijke tijden op de banenmarkt, etc.
Ik sta in mijn ogen vrij sterk in deze onderhandeling omdat alles wat op papier staat in mijn voordeel is (functionerings- en beoordelingsgesprekken, terugkoppeling en bevestiging van een aantal gesprekken per mail), en een verstoorde werkrelatie in principe geen reden voor ontslag kan zijn.
Edit: ontslagpremie is eigenlijk niet het juiste woord, het is natuurlijk meer een oprotpremie.
Sinds drie kwart jaar is de motivatie wat minder aan het worden, ik merkte dat ik uit m'n functie aan het groeien was en had gewoon extra uitdagingen nodig. Een herstructurering op de afdeling, van ongeveer een jaar geleden, zorgde er ook voor dat ik meer werk kreeg wat mij minder goed lag (vooral erg bewerkelijke klussen, niet zozeer van een hoger niveau). Bovendien signaleerde ik bepaalde structurele problemen binnen het bedrijf die mijn motivatie en de voldoening die ik uit m'n werk haalde, nog verder drukten.
Bij mijn laatste functioneringsgesprek (afgelopen September, met mijn manager en de enige pz medewerker die we hebben) heb ik dit ook helder en uitgebreid aangegeven en een aantal mogelijke oplossingen aangedragen. Dat gesprek an sich was heel positief en er werd instemmend gereageerd op de problemen en oplossingen die ik op tafel legde.
Sowieso zijn alle functionerings- en beoordelingsgesprekken die ik bij dit bedrijf heb gehad altijd erg positief geweest.
Na dit functioneringsgesprek is de relatie met mijn manager (die altijd zeer goed was, ik was haar rechterhand op de afdeling - we zitten ook naast elkaar - en we hadden ook buiten werk om goed contact) hard achteruit gegaan. We hebben toen een aantal weken amper met elkaar gecommuniceerd. De onkunde van mijn manager om het probleem degelijk aan te pakken voedde mijn irritatie alleen maar. Ze had mij gewoon even apart moeten nemen en dan waren we er waarschijnlijk wel uitgekomen. In plaats hiervan deed ze dit op de afdeling, en op een hele aanvallende toon. Daarnaast zette ze me onaangekondigd voor het blok met een (in haar ogen) officiëel gesprek (waar ik achteraf het verslag van heb geweigerd in te zien en/of te ondertekenen vanwege de onaangekondigde aard van het gesprek). Op mijn initiatief hebben we uiteindelijk even een 1-op-1 gesprek gehad waarin we het uitgesproken hebben. Dat dacht ik althans.
Na ruim een week ging het alweer mis. Ik merkte dat ze me gewoon weer begon te negeren terwijl ik m'n best deed om de draad weer op te pakken. Daar was ik na een paar dagen dus ook klaar mee en ik heb het communiceren ook maar beperkt tot het broodnodige (wat eigenlijk nihil was).
Ondertussen gingen de gesprekken over eventuele andere taken of een nieuwe functie door. Deze voerde ik direct met de CFO van de groep, die direct boven mijn manager staat.
Eerlijk gezegd kwam daar ook nooit een concreet voorstel uit. Op alle andere punten die ik tijdens mijn functioneringsgesprek opgevoerd heb, is overigens nooit meer iemand terug gekomen.
Op een gegeven moment was ik de incompetentie en besluiteloosheid om mij heen wel een beetje zat en heb ik de koe bij de hoorns gevat. Ik heb aangegeven dat ik de functie van mijn manager ambieer. Uiteraard goed beargumenteerd met wat ik vond wat mijn meerwaarde is, waar mijn huidige manager tekort schiet en wat de voordelen voor het bedrijf zouden zijn. Ik had overigens niet de verwachting dat men hier serieus gehoor aan zou geven. Daarvoor zouden ze mijn manager moeten weg promoveren, en daar is eigenlijk geen ruimte voor.
Afijn, een week later kreeg ik te horen dat ik kon vertrekken, en of ik met een voorstel wilde komen voor het afkopen van mijn contract. Opzich sta ik open voor een afkoopsom, wat ik mooi als startkapitaaltje kan gebruiken om als zzp'er aan de slag te gaan.
Als reactie hierop heb ik nog even een nette mail gestuurd om mezelf in te dekken en mijn onderhandelingspositie te verbeteren. Hierin gaf ik o.a. aan dat ik het betreur dat mijn werkgever niet meer via de dialoog naar een oplossing te zoeken of te kijken of ze mij eventueel een andere functie kunnen bieden.
De directeur van ons kantoor kreeg hier lucht van en heeft me gevraagd me het probleem uit te leggen, zodat hij nog naar een oplossing kon zoeken. Ik heb uiteraard aangegeven dat ik zeker open stond voor een oplossing. Nu heeft hij me echter laten weten, in samenspraak met onze personeelsfunctionaris, dat ze blijven bij de beslissing om mij te verzoeken te vertrekken. Ongetwijfeld redelijk beïnvloed door de meer dan waarschijnlijke onwil van mijn manager om nog met mij samen te werken.
Nu natuurlijk de vraag: wat ga ik eisen?
Ik heb me al een beetje ingelezen (o.a. dit stukje vond ik helder), maar ik krijg de indruk dat het bedrag gewoon afhangt van hoe hard je onderhandelt en wat het bedrijf bereid is te betalen. Heeft iemand daar ervaring mee/ideeen over?
Factoren die meespelen zijn natuurlijk dat je geen rechten hebt zoals bij een ontslag (zoals een ww uitkering), moeilijke tijden op de banenmarkt, etc.
Ik sta in mijn ogen vrij sterk in deze onderhandeling omdat alles wat op papier staat in mijn voordeel is (functionerings- en beoordelingsgesprekken, terugkoppeling en bevestiging van een aantal gesprekken per mail), en een verstoorde werkrelatie in principe geen reden voor ontslag kan zijn.
Edit: ontslagpremie is eigenlijk niet het juiste woord, het is natuurlijk meer een oprotpremie.
[ Voor 3% gewijzigd door Zamorano op 31-01-2012 15:43 ]