Waarom wordt de 85mm lens vooral gezien als dé portretlens?

[readytoflow]

Even een nieuwsgierigheidsvraagje. Het zal waarschijnlijk een kort topic worden. Want misschien is er wel een logische standaardverklaring voor? Ik kan het echter zo snel niet vinden.

Ik ben absoluut een beginnende amateur. Ik probeer me wel in te lezen maar duidelijk is wel dat je van lezen geen betere foto's gaat maken . Maar wat me opvalt is dat er bij lensbesprekingen of bij portretfoto's de 85mm veelvuldig lens wordt gezien als portretlens.

Zelf heb ik een simpele Sony set (A55 met een 17-50, 35mm en 70-210 lens).
Ik gebruik de 35mm 1.8 als 'portretlens'.
Als ik die 70-210 lens op mijn camera zet dan moet ik zowat aan het andere eind van onze 14 meter lange kamer gaan staan.

Natuurlijk heeft dat ook te maken met het verschil tussen FF en APS-C. Maar is er nog een andere reden waarom bijvoorbeeld niet de 50mm of 100mm lens hier meer voor gebruikt worden?

[Arjan]

Omdat je met weinig mm dichter bij de persoon moet gaan staan om hem/haar beeldvullend op de sensor te krijgen, door deze beperkte afstand krijg je een gek perspectief waardoor bv. iemands neus relatief groter wordt ten opzichte van de rest

Mocht je dezelfde afstand aanhouden als wanneer je een 85mm lens gebruikt en (veel) van de foto afcropt, dan maakt het niet noodzakelijk uit, behalve natuurlijk voor de overblijvende resolutie en eventuele lenseigenschappen mbt. bokeh.

[ Voor 10% gewijzigd door Arjan op 28-11-2011 11:21 ]

[Moby]

Het "nadeel" van een 35mm lens als portretlens gebruiken is dat bijvoorbeeld de neus groter word afgebeeld dan dat hij daadwerkelijk ik. Vanaf 85mm heb je dit effect minder.

Overigens zijn het uiteraard geen vaste regels, ik maak ook portretten op 35mm van alleen een hoofd.

[alex3305]

Inderdaad wat de rest al zegt, je moet er dichter op en je kunt vertekening krijgen. Echter moet ik zeggen dat ik portretten vaak maak met 50mm of iets hoger. Deze lens heb ik als prime-lens en het voordeel daarvan is dat de lens (vind ik) erg goed is op 50mm. Alhoewel je dus niet kunt zoomen, heb je wel betere lichtopbrengst en scherpte. Iets wat ik bij portretteren erg belangrijk vind.

[qless]

Geef mij maar mijn 135 op FF (zelfde effect als 85 op crop)

[ralpje]

alex3305 schreef op maandag 28 november 2011 @ 11:24:
Deze lens heb ik als prime-lens en het voordeel daarvan is dat de lens (vind ik) erg goed is op 50mm.

Op 80mm doet 'ie het inderdaad een stuk slechter

[Wijnands]

Persoonlijke smaak speelt ook een rol. Ik heb geen 85mm, zal er ook niet snel een kopen want ik red het prima met 50 en 100mm

[Teun_2]

De meeste 85mm-lenzen hebben naast het perfectiefvoordeel vaak ook nog aangename bokeh.

[bartvl]

Teun_2 schreef op maandag 28 november 2011 @ 12:27:
De meeste 85mm-lenzen hebben naast het perfectiefvoordeel vaak ook nog aangename bokeh.

Dat in combinatie met een rustigere achtergrond (minder informatie) tov de wijdere lenzen zorgt voor nette foto's inderdaad.

[Marxje1981]

Maar volgens mij stamt dat af uit het analoge tijdperk en zou je nu afhankelijk van je crop-factor een 50 a 60 mm lens moeten gebruiken.

Zelfde als het feit dat 50mm de standaard lens is, gebaseerd op FF en analoog, op mijn crop 1,5x gebruik ik liever de 35mm (wat toevalliger 35 x 1,5 52,5mm is).

[Wijnands]

Nee. Juist in het analoge tijdperk zag je de 105 en 135mm lenzen een hoop als portretlens

[Milo.]

Voor mn analoge Nikon vind ik de 105 juist wel lekker en op canon crop een 85mm.. Ach ja smaken verschillen.

[Wijnands]

Absoluut! zolang jij krijgt wat je wilde schieten is er geen goed of fout.

[Verwijderd]

Wijnands schreef op maandag 28 november 2011 @ 12:51:
Nee. Juist in het analoge tijdperk zag je de 105 en 135mm lenzen een hoop als portretlens

Inderdaad, vandaar ook dat de Nikon portret lenzen bij uitstek, de DC lenzen, een brandpuntsafstand hebben van 105 en 135 mm. Als je dan kijkt wat 85 mm op FF oplevert, dan is dat 85*1,5 ~ 130 mm. Mooi tussen deze twee lenzen in.

De 85 mm lenzen, zijn zodanig lang (op crop), dat je inderdaad een mooie bokeh kan realiseren en de vertekening is zodanig dat uitstekende delen van het hoofd vaak net een klein beetje minder prominent in beeld komen, zonder dat het teleeffect opvallend begint te worden. Door het gemak waarmee je met je bokeh kan spelen, lukt het vrij goed om je onderwerp van de omgeving af te trekken. En door de relatieve lengte van de lens lukt het goed om zowel een pasfoto portret te maken, maar ook een wat meer body-shot. Zonder dat je daarbij van lens hoeft te wisselen. Kortom het is een mooi compromis dat zeer veelzijdig is.

[Marxje1981]

Weer wat geleerd, zo zie je, nooit te oud

[readytoflow]

Ik moet wel toegeven dat ik met de pake 'm beet 25 jaar oude Minolta 70-210 F4 mooie portretfoto's kan maken. Maar dan wel buiten. Anders moet ik simpelweg te ver van het onderwerp af gaan staan. Ik heb ook verder geen flitsset en pak gewoon de lichtgrijze egale muur als achtergrond. Dan is de relatief hoge lichtopbrengst van de 35mm 1.8 wel prettig.

APS-C is ook de reden waarom ik dus de 35mm heb gekozen t.o.z. de 50mm. Simpelweg persoonlijke voorkeur. Via lightroom kan je snel de 'portretfoto's' selecteren en dan snel zien wat de ruwweg de meest gebruikte brandpuntsafstand is met de 17-50mm. Vandaar kwam ik op de 35mm.

Het blijft maar een hobby en is al duur genoeg. Hoewel een compacte 17-300 F1.8 wel een 13e maand waard is moet ik toegeven... (gewoon niet op ingaan natuurlijk, dat snap je wel hè)

[PageFault]

Een (lichtgrijze) egale muur is ook zo saai bij de meeste portretten?

Mijn favo lenzen zijn 135mm f/2.0 en 85mm f/1.4, daarnaast heel incidenteel de 35mm f/2.0. Met 20mm heb ik het nog niet aangedurft...

In het verleden, toen ik hem nog had, heb ik 105mm vaak gebruikt. Als je 105 hebt, zoegt 85mm of 135 niet extreem veel toe en omgekeerd.

[Universal Creations]

@Wijnands en DickCAH: waarom zouden er zoveel snelle 85 en 90mm lenzen in het verleden zijn gemaakt? Omdat er ook veel fotografen met een kortere afstand of met iets meer dan alleen een hoofd+nek in beeld willen werken. Natuurlijk zijn die 105 en 135mm lenzen ook erg populair geweest op FF, maar de 85 en 90mm van weleer zijn niet gemaakt als croplenzen. De Canon 85/1.2 en Nikon 85/1.4 waren er al lang voor de intrede van APS-C, dus zullen hun doel toch hebben gehad om op 35mm kleinbeeld als portretlens te fungeren.

[Hahn]

Plaatjes zeggen meer dan 1000 woorden



Bij 70mm en hoger zie je op FF (dus zo'n 50mm op crop) vrijwel geen vervorming meer. Niet meer dan op langere brandpuntsafstanden in ieder geval. Het voordeel met een nog langere brandpuntsafstand dan ~70mm is de bokeh, zoals je ziet. Bij 70mm is de achtergrond nog vrij aanwezig, bij 100mm al een stuk minder.

[Plekuz]

Ik zou met 135mm verwachten dat het voor portretfotografie te vlakke foto's oplevert. Zeg maar het tegenovergestelde van het "grote neus" effect met pak-m-beet 35mm. Dat valt wel mee dus.

[Hahn]

Ja, ik had zelf ook meer verschillen verwacht, maar eigenlijk vind ik het na 70mm allemaal redelijk één pot nat

Maar lange brandpuntsafstanden lijken niet echt nadelige effecten te hebben over het algemeen. Tijdje terug ook een video van FStoppers (dacht ik) gezien waarmee ze geloof ik met een 800mm-lens een portretfoto gingen schieten en daar was het resultaat ook erg geslaagd van.

[ Voor 54% gewijzigd door Hahn op 28-11-2011 15:39 ]

[Universal Creations]

Hahn schreef op maandag 28 november 2011 @ 15:30:
Plaatjes zeggen meer dan 1000 woorden

[afbeelding]

Bij 70mm en hoger zie je op FF (dus zo'n 50mm op crop) vrijwel geen vervorming meer. Niet meer dan op langere brandpuntsafstanden in ieder geval. Het voordeel met een nog langere brandpuntsafstand dan ~70mm is de bokeh, zoals je ziet. Bij 70mm is de achtergrond nog vrij aanwezig, bij 100mm al een stuk minder.

Zonder diafragma-info (en in het geval van bepaalde lenzen de "Defocus Control") valt er weinig te zeggen over de bokeh. Het lens ontwerp heeft ook nog aardige invloed op de bokeh. Mijn Sigma 50/1.4 presteert qua bokeh "beter" (smaakgebonden, maar ik bedoel dus zachter) dan menig 85 of 100mm lens.

[mjtdevries]

Wel even belangrijk om het woord bokeh op de juiste manier te gebruiken.
Bokeh staat voor de kwaliteit van de vervaging, en niet voor de mate van vervaging.

De kwaliteit van de vervaging is bij de Sigma 50/1.4 erg goed.
Maar de mate van vervaging bij een langere lens groter. (zeker als de achtergrond wat verder weg is zoals hier). Door die hogere mate van vervaging zal een 100mm lens met een zwakke bokeh daardoor alsnog een rustiger achtergrond hebben dan die 50mm lens.

Overigens hebben de meeste 85 en 100mm lenzen een heel neutraal bokeh, omdat je met simpele lens ontwerpen toe kan, wat gunstig is voor de bokeh. Hoe meer er gecorrigeerd moet worden, hoe minder de bokeh meestal is. Vandaar dat zoomlenzen meestal wat slechtere bokeh hebben.

[Universal Creations]

mjtdevries schreef op maandag 28 november 2011 @ 15:59:
Wel even belangrijk om het woord bokeh op de juiste manier te gebruiken.
Bokeh staat voor de kwaliteit van de vervaging, en niet voor de mate van vervaging.

Vandaar dat ik ook even de Sigma 50/1.4 noem. Vanwege zijn uitsmerende karakter.

De kwaliteit van de vervaging is bij de Sigma 50/1.4 erg goed.
Maar de mate van vervaging bij een langere lens groter. (zeker als de achtergrond wat verder weg is zoals hier). Door die hogere mate van vervaging zal een 100mm lens met een zwakke bokeh daardoor alsnog een rustiger achtergrond hebben dan die 50mm lens.

Nog nooit de Trioplan 100/2.8 gezien zeker

[GoT]

LOL, en dan "vergeet" die nog 85 mm te nemen, want die plek moest wit blijven.

[Amrit]

Mischien ook dat je met een lange lens wat verder weg kan staan, en zowel model als fotograaf zich wat gemakkelijker voelen. Een fish-eye op je snoet geduwd krijgen lijkt me toch wat minder.

Wijnands schreef op maandag 28 november 2011 @ 12:51:
Nee. Juist in het analoge tijdperk zag je de 105 en 135mm lenzen een hoop als portretlens

De Nikon 85 1.4 AIS was toch een zeer geliefd objectief, ook nu nog 2e hands zeer aan de prijs. Daarbij ken ik geen lenzen met diafragma van 1.4 in combinatie met meer dan 85mm lengte.[zijn er mischien wel maar dan zeldzaam].

[bartvl]

Je zit met portretten dan ook echt niet aan f/1.4 vast.

[Universal Creations]

Amrit schreef op maandag 28 november 2011 @ 18:58:
Mischien ook dat je met een lange lens wat verder weg kan staan, en zowel model als fotograaf zich wat gemakkelijker voelen. Een fish-eye op je snoet geduwd krijgen lijkt me toch wat minder.


[...]

De Nikon 85 1.4 AIS was toch een zeer geliefd objectief, ook nu nog 2e hands zeer aan de prijs. Daarbij ken ik geen lenzen met diafragma van 1.4 in combinatie met meer dan 85mm lengte.[zijn er mischien wel maar dan zeldzaam].

Ze zijn er wel (Norita Noritar 135mm f/1.4 en nog een paar extreme Zoomatar lenzen), maar dat is ook niet nodig. Je kunt met 135mm f/2 (of f/1.8) ongeveer dezelfde (kleiner zelfs) DoF maken.

[Sodela]

Ook in het analoge tijdperk was de 85 al een "ideaal portretobjectief" voor veel fotografen. De huidige ontwerpen van Canon en Nikon komen immers rechtstreeks uit "de vorige eeuw". Er waren echter ook personen die 100 mm of 135 mm ook erg prettig vonden.
Bij 85 was de dieptewerking al erg mooi aanwezig en de objectieven konden nog met een redelijk diafragma worden gemaakt (1.8 of de overtreffende trap, de 1.4) en dan kon je ook daar met de scherptediepte veel doen. Tevens was de minimum instelafstand nog redelijk. Zo kon je dus al snel objecten in het portret los maken en de aandacht ergens op vestigen (met name de ogen en minder op die puist op de neus...). Bij veel merken zijn het ook mechanisch en optisch bijzonder mooie objectieven (Nikon en Canon!).

Een 135 mm had al snel 2.8 en was niet zo vaak in 2.0 betaalbaar te krijgen. Bij een 105 mm was dat wel eerder zo. In beide gevallen was de minimum afstand echter duidelijk meer dan bij de 85 mm objectieven (mij staat iets bij van 90 cm tov 1,5m). Hierdoor was dus ook de vergrotingsfactor minder prettig en dat was dus in het voordeel van de 85 mm.

Sommigen gebruik(t)en trouwens ook wel macroobjectieven (90-105 mm) voor portretten, maar die hebben meestal diafragma 2.8 (net teveel...) en zijn meestal te scherp voor een mooi portret.

De DC objectieven van Nikon waren / zijn een uitzondering. Die waren duur en die hadden nog een speciaal defocus trucje waarmee je de achtergrond (of voorgrond) kon vervagen, wel een erg mooi effect, maar dat kon je trouwens alleen zien na de opname!
Andere merken hadden vroeger trouwens ook zulke softobjectieven, maar de oplage was dermate klein dat de meeste merken ze hebben laten uitsterven in het digitale tijdperk (Minolta zelfs al in het AF tijdperk terwijl zij de eerste waren met AF massa's in de 7000 en 9000 serie).

Zelf heb ik de 85 mm 1.8 en de 105 2.0 DC (ja, Nikon) overgehouden uit dat tijdperk en die gebruik ik af en toe nog. Beiden zijn nog steeds mooie objectieven, ook in het digitale tijdperk.

Op zich is het dan vreemd dat deze range (85) het heeft overleefd in de digitale crop-wereld als optimaal portretobjectief, qua perspectief en scherptediepte nemen ze immer eerder de rol van de 135 over... Nu zou je het dus eigenlijk meer in de 50-60 mm moeten zoeken met een 1.4 om in de buurt te komen van de 85 mm...

[Fiber]

Sodela schreef op maandag 28 november 2011 @ 19:45:
...
Op zich is het dan vreemd dat deze range (85) het heeft overleefd in de digitale crop-wereld als optimaal portretobjectief, qua perspectief en scherptediepte nemen ze immer eerder de rol van de 135 over... Nu zou je het dus eigenlijk meer in de 50-60 mm moeten zoeken met een 1.4 om in de buurt te komen van de 85 mm...

Eigenlijk heeft alleen het eigenzinnige Pentax er echt werk van gemaakt voor digitale crop camera's, met de 55/1.4...

[Universal Creations]

Fiber schreef op maandag 28 november 2011 @ 22:19:
[...]

Eigenlijk heeft alleen het eigenzinnige Pentax er echt werk van gemaakt voor digitale crop camera's, met de 55/1.4...

Ach, gelukkig zijn er ook nog 55/1.2 en 58/1.2 lenzen (heb er eentje) die zich daar ook prima voor lenen.
1 Nadeel: manueel focussen.

[simon]

Amrit schreef op maandag 28 november 2011 @ 18:58:
Mischien ook dat je met een lange lens wat verder weg kan staan, en zowel model als fotograaf zich wat gemakkelijker voelen. Een fish-eye op je snoet geduwd krijgen lijkt me toch wat minder.

ja, maar dan doe je gewoon wat fout. Je kan ook met een fisheye gerust je model ontspannen krijgen. Ik denk dat het belangrijker is wat voor perspectief het beeld zich oplevert. 85 mm is een fijn perspectief om naar te kijken, het is precies plat genoeg om niet te snel teveel beeldruis te geven, en perfect 'diep' om niet onwerkelijk te ogen. Een foto van een model op '200 mm' geeft veel meer het beeld van een foto, een model op 50 mm of 85 oogt werkelijker door het perspectief. Kijk maar naar wat fotografen als Avedon gebruikten, nu was dat een ander aantal MM (vanwege ander formaat film), maar het zit altijd tussen de 40-80.

[Nismod]

Iedereen vergeet de compressie bij meer mm's, je onderwerp scheiden van de achtergrond. Alhoewel de 85/1.4 dan wel een portretlens is, is het wel een portretlens die vooral bij trouwerijen wordt gebruikt, juist door de 1.4 en het dromerige effect wat je dan krijgt. Daarnaast, wie maakt er tegenwoordig nog een simpel portret, doe eens iets spannend, pak de Nikon 14-24! Think out of zhe box!

[Chiron]

simon schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 02:34:
[...]

ja, maar dan doe je gewoon wat fout. Je kan ook met een fisheye gerust je model ontspannen krijgen. Ik denk dat het belangrijker is wat voor perspectief het beeld zich oplevert. 85 mm is een fijn perspectief om naar te kijken, het is precies plat genoeg om niet te snel teveel beeldruis te geven, en perfect 'diep' om niet onwerkelijk te ogen. Een foto van een model op '200 mm' geeft veel meer het beeld van een foto, een model op 50 mm of 85 oogt werkelijker door het perspectief. Kijk maar naar wat fotografen als Avedon gebruikten, nu was dat een ander aantal MM (vanwege ander formaat film), maar het zit altijd tussen de 40-80.

85mm is ook nog prettig in de zin dat je nog redelijk dichtbij je model kan staan om aanwijzingen te geven, je hebt zo veel beter contact dan dat je meters ver weg gaat staan met een 200mm of langer.

Voor de rest ben ik van mening dat je ook met een 14mm een prima portret kan schieten, het hangt er maar net van af wat je onder 'portret' verstaat. Puur een 'buste' (gezicht, hoogstens de schouders erbij) in de klassieke zin van het woord, of de persoon in kwestie gefotografeerd in zijn/haar omgeving, die op die manier laat zien wie die persoon is.

[FLuKee]

Eens met hierboven. Ik heb deze altijd al een supermooi "portret" gevonden Bij een reportage moet je toch sowieso wat gaan variëren, alles met een lange lens is ook maar saai.

[sapphire]

Nismod schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 06:20:
Iedereen vergeet de compressie bij meer mm's, je onderwerp scheiden van de achtergrond. Alhoewel de 85/1.4 dan wel een portretlens is, is het wel een portretlens die vooral bij trouwerijen wordt gebruikt, juist door de 1.4 en het dromerige effect wat je dan krijgt. Daarnaast, wie maakt er tegenwoordig nog een simpel portret, doe eens iets spannend, pak de Nikon 14-24! Think out of zhe box!

Ja want dat doet niemand !
Tegenwoordig is zelfs al zoveel uit-de-doos gedacht dat ik me daar zelfs niet meer druk over ga maken. UWA portretten zijn al zoveel gedaan dat dat ook al bijna standaard is. Ik gebruik lekker wat ik voor handen heb en/of denk nodig te hebben voor een bepaald doel. Vel relaxter dan wannabee tegendraads gaan doen

[yzf1kr]

Sodela schreef op maandag 28 november 2011 @ 19:45:
Andere merken hadden vroeger trouwens ook zulke softobjectieven, maar de oplage was dermate klein dat de meeste merken ze hebben laten uitsterven in het digitale tijdperk (Minolta zelfs al in het AF tijdperk terwijl zij de eerste waren met AF massa's in de 7000 en 9000 serie).

Dit klopt niet helemaal.
DC is een patent van Nikon, andere merken hebben deze objectieven dus niet. Jij bent in de war met soft focus objectieven, iets wat de Nikon DC's absoluut niet zijn.

Ik heb de 135 DC en de 85 1.4 AF-D beide van Nikon. De werkafstand van de 85 is handiger, maar wbt scherpte, bokeh en huidtinten is de 135 DC toch vele malen mooier.

[mjtdevries]

sapphire schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 11:02:
Ja want dat doet niemand !
Tegenwoordig is zelfs al zoveel uit-de-doos gedacht dat ik me daar zelfs niet meer druk over ga maken. UWA portretten zijn al zoveel gedaan dat dat ook al bijna standaard is.

Helemaal gelijk. out-of-the-box moet een middel zijn en geen doel.
Wat je tegenwoordig veel ziet is dat mensen perse out-of-the-box willen zijn, maar eigenlijk niet weten waar ze mee bezig zijn en alle lessen en ervaringenuit het verleden negeren.

Er is een reden waarom in het 35mm film tijdperk de portretten voornamelijk met 85 en 135mm lenzen geschoten werden: omdat het mooiere portretten opleverde!

Hetzelfde bij belichting en poses. De geijkte opstellingen en poses zijn zo ontstaan omdat ze effectief zijn.

[mjtdevries]

yzf1kr schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 11:32:
Dit klopt niet helemaal.
DC is een patent van Nikon, andere merken hebben deze objectieven dus niet. Jij bent in de war met soft focus objectieven, iets wat de Nikon DC's absoluut niet zijn.

Nou ja, die verwarring is begrijpelijk aangezien Nikon in hun brochure zelf zegt dat je met die lenzen de hoeveelheid soft-focus kunt regelen.

Terwijl het dus blijkbaar gaat om het regelen van de gedeeltes die niet in focus zijn. En dat is heel iets anders dan soft focus.

[Universal Creations]

FLuKee schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 09:34:
Eens met hierboven. Ik heb deze altijd al een supermooi "portret" gevonden Bij een reportage moet je toch sowieso wat gaan variëren, alles met een lange lens is ook maar saai.

Het lijkt alsof er in de foto gecropt is, maar dat kan ook aan mij liggen.

[simon]

Kun je ook vertellen wat er mooi of goed aan is? Wat is er specifiek aan die foto wat 'm goed maakt? Dat helpt wel bij het uitleggen waarom de techniek past. Sowieso, wat is een portret eigenlijk? Het kan ook gewoon een repo fototje zijn.

[Sodela]

Inderdaad, heb zelf behoorlijk meegedaan aan de verwarring . Het gaat natuurlijk om speciale effecten bij portretten, in de wandelgangen als "softfocus" bekend.

Bij de DC objectieven van Nikon kun je dit effect trouwens krijgen door op de defocusring een hogere waarde aan diafragma in te stellen dan het diafragma waarmee je fotografeert (stel maar een 5.6 in en fotografeer met 2.0 . Kijk maar een bij http://www.photozone.de/n...view--test-report?start=2 voor het effect...

Je kunt natuurlijk ook gewoon vaseline op je objectief (of beter: filter) smeren. Dat is vele malen goedkoper dan een DC objectief.

Ik doelde eigenlijk meer op objectieven als deze http://www.cameraquest.com/minsoft.htm die met de overgang naar AF in 1984 uit het gamma van Minolta verdwenen is.

[ Voor 10% gewijzigd door Sodela op 29-11-2011 14:26 ]

[yzf1kr]

Het essentiele verschil is dat bij een softfocus alle soft wordt, en bij een DC lens alleen datgene wat niet in het focus vlak ligt.

Echte softfocus kan je nooit krijgen, kijken maar in de door jou aangehaalde link van photozone. Op f/2 R5.6 is het lieveheersbeestje gewoon scherp.

Een probleem van DC is dat het focus vlak vaak wijzigd. Dat is ook hier goed te zien aan de lineaal, die overigens haarscherp blijft op het focusvlak.



Meer foto's hier: http://www.kalop.eu/Nikkor-DC_EN.htm

[Universal Creations]

Vaseline is het soft-focus effect en is anders dan het aanpassen van het focusvlak bij een DC lens. Dat soft-focus effect is wat er gebruikt wordt bij de Sony STF 135/2.8. Dit kun je ook nabootsen met een filter in de lens plaatsen. Al zullen dat niet veel mensen doen...

[mjtdevries]

Soft focus word tegenwoordig volgens mij niet meer mooi gevonden door de meeste mensen.

En bovendien is het 100% reproduceerbaar in photoshop, dus waarom zou je er dan een lens complexer mee maken?

(ik erger me kapot aan films en tv series van jaren geleden waar je bij alle vrouwen altijd soft focus ziet. Hoe mooi en/of jong ze ook zijn. Ik had liever een scherp beeld gehad...:))

[Universal Creations]

mjtdevries schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 17:12:
Soft focus word tegenwoordig volgens mij niet meer mooi gevonden door de meeste mensen.

En bovendien is het 100% reproduceerbaar in photoshop, dus waarom zou je er dan een lens complexer mee maken?

(ik erger me kapot aan films en tv series van jaren geleden waar je bij alle vrouwen altijd soft focus ziet. Hoe mooi en/of jong ze ook zijn. Ik had liever een scherp beeld gehad...:))

Mee eens! Veel van die beelden/foto's bevatten eigenlijk niets scherp meer en dat vind ik dus persoonlijk niet mooi bij veel van die beelden/foto's. Om maar even een spreekwoord te verkrachten: geen onscherpte zonder scherpte (afgeleid van "zonder donker, geen licht" en "The sweet is not as sweet without the sour").

[Verwijderd]

mjtdevries schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 17:12:
En bovendien is het 100% reproduceerbaar in photoshop, dus waarom zou je er dan een lens complexer mee maken?

Er schijnt heel veel te kunnen met photoshop. Sterker nog, soms krijg ik het idee dat je helemaal geen camera en lenzen nodig hebt als je maar photoshop hebt. Er zijn echter ook mensen die foto's maken en dat bij voorkeur zonder photoshop doen.

Tja, sorry, ik kon het even niet laten....

Zie je wel, geen camera of lens nodig, photoshop is genoeg voor een spectaculaire foto.

[mjtdevries]

Erg flauwe reactie op een zeer serieuze post.

Een heleboel dingen kun je juist niet doen in photoshop! Eigenlijk de meeste dingen waarin lenzen zich onderscheiden kun je niet doen in photoshop.

- contrastverschillen in lenzen kun je in photoshop nog wel opvangen. Tenzij het over contrast verlies bij flares hebben, want dat kan zo groot zijn dat ook photoshop het niet kan redden. Maar het verschil tussen bv een 85/1.8 en 85/1.2 is niet zo schrikbarend groot dat je het na je standaard bewerkingen in photoshop nog zou zijn.
- gekleurde ringen etc van flares kun je in photoshop bijna niet wegwerken.
- gebrek aan scherpte kun je in photoshop niet wegwerken
- kleinere DoF maken is in photoshop niet mooi te doen, en zelfs met 3rd party tools speciaal hiervoor erg moeilijk. (het is meer dan even een masker maken met een blur)
- IS kun je niet vervangen door photoshop
- extra lichtsterkte kun je niet vervangen door photoshop.
- Een lens met slecht bokeh kun je niet een beter bokeh geven met photoshop. (bokeh in de definitie van de kwaliteit van blurring en dus niet de mate van blurring)
- 5 zijdige highlights door 5 rechte diafragma bladen kun je corrigeren met photoshop.
- LoCa is moeilijk te corrigeren. (zeker de groene LoCa in de achtertrond)

Nou heb ik de belangrijkste verschillen in lens eigenschappen wel gehad geloof ik.

Zet daar dan softfocus tegenover dat ZEEEER makkelijk en snel in elk photoshop achtig programma 100% na te maken is, waarbij je veel meer controle over het eind resultaat hebt.
Wie zou daar dan nog een meerprijs voor willen betalen op zijn lens?

Het punt is duidelijk neem ik aan?

[ Voor 4% gewijzigd door mjtdevries op 30-11-2011 13:07 ]

[Verwijderd]

Ik nam aan dat de ironie wel van mijn post af zou spatten en ik had dus ook niet gedacht dat je daar serieus op zou reageren. Nu je dat wel doet, zal ik nogmaals proberen om mijn punt te maken (en deze keer de humoristische insteek maar thuis proberen te laten.)

Om verder te voorkomen dat mensen zich persoonlijk aangevallen voelen, zal ik e.a. in eerste instantie even op mijzelf betrekken.

Ik heb (heel bewust) geen photoshop of vergelijkbaar programma geïnstalleerd staan. Bewerk ik mijn foto's dan helemaal niet? Nou, zo is het ook weer niet, maar ik probeer wel mijn foto's zo "goed" en "klaar" als mogelijk uit mijn camera te laten komen. Dat is wellicht een heel andere manier van werken dan dat jij gewend bent.

Je zou kunnen zeggen dat ik probeer om op een snap-shot manier, foto's van hoge kwaliteit te produceren.

Ben ik de enige die zo werkt? Nee, zeker niet, maar het is inderdaad niet de meest populaire manier van fotograferen en zeker op een techforum als dit, vinden mensen het vaak maar raar als je zegt dat je foto's niet nabewerkt.

Echter deze manier van werken maakt het wel noodzakelijk om eventueel met een softfocusfilter aan de slag te gaan of andere filters in te zetten, waarvan de effecten ook in PhotoShop te bereiken zijn.

[simon]

Ik snap niet waarom de dogma's nodig zijn? De dogma's leggen we ons zelf op, Photoshop of geen Photoshop, het is aan jou. Een goed portret maken staat los van die dogma's. Ik snap ook de rol er niet van in de discussie, de techniek is wel interessant, maar uiteindelijk zit het bij een portret in zoveel factoren. Het gaat er wel om dat je je techniek met enig bewustzijn inzet.

Zo is het in mijn ogen wel boeiend om te kijken waarom je een bepaalde brandspuntafstand gebruikt, wat levert dat op voor het beeld en de betekenis ervan. Ik snap alleen de dogma discussie hier totaal niet.

[NeOTheMaTriXM]

simon schreef op woensdag 30 november 2011 @ 16:08:
Ik snap niet waarom de dogma's nodig zijn? De dogma's leggen we ons zelf op, Photoshop of geen Photoshop, het is aan jou. Een goed portret maken staat los van die dogma's. Ik snap ook de rol er niet van in de discussie, de techniek is wel interessant, maar uiteindelijk zit het bij een portret in zoveel factoren. Het gaat er wel om dat je je techniek met enig bewustzijn inzet.

Zo is het in mijn ogen wel boeiend om te kijken waarom je een bepaalde brandspuntafstand gebruikt, wat levert dat op voor het beeld en de betekenis ervan. Ik snap alleen de dogma discussie hier totaal niet.

Goed verwoord!

[Grubeater]

Universal Creations schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 14:40:
Vaseline is het soft-focus effect en is anders dan het aanpassen van het focusvlak bij een DC lens. Dat soft-focus effect is wat er gebruikt wordt bij de Sony STF 135/2.8. Dit kun je ook nabootsen met een filter in de lens plaatsen. Al zullen dat niet veel mensen doen...

De Minolta/Sony 135mm f2.8 [T4.50] STF is geen soft focus lens. De lens bezit een speciaal lenselement/filter dat de randen van de bokeh zachter maakt (kort door de bocht uitgelegd).

De Minolta 100mm F2.8 Soft Focus is wel een soft focus lens.

Met een Cokin setje met softfocus hoef je niet steeds de vasiline/boter van je filter te poetsen.

Nog een heel verhaal over bokeh.

[ Voor 5% gewijzigd door Grubeater op 02-12-2011 19:32 ]

[Universal Creations]

Grubeater schreef op vrijdag 02 december 2011 @ 19:22:
[...]

De Minolta/Sony 135mm f2.8 [T4.50] STF is geen soft focus lens. De lens bezit een speciaal lenselement/filter dat de randen van de bokeh zachter maakt (kort door de bocht uitgelegd).

Ik dacht dat het apodization element de sferische aberratie kon vergroten en het dus daarom een soft focus lens is. Maar goed, heb me er nooit echt in verdiept. Misschien dat AHBdV hier een licht op kan werpen.

[mjtdevries]

Wat dan ding doet is aan de randen de hoeveelheid licht verminderen, waardoor je soft edges krijgt zoals beschreven in:
http://jtra.cz/stuff/essays/bokeh/

En dat soort dus voor een mooie bokeh. (Het zorgt er ook voor dat die lens minder licht opvangt dan je aan de f waarde zou verwachten, vandaar dat ze de T waarde geven.

Maar het zorgt niet voor softfocus.

[Verwijderd]

portretten vanaf 50mm gezien de vertekening, 85mm is een heel fijn bereik vandaar:)

[Nomad]

Verwijderd schreef op maandag 12 december 2011 @ 11:26:
portretten vanaf 50mm gezien de vertekening, 85mm is een heel fijn bereik vandaar:)

je had de rest van het topic ook gelezen voordat je deze post maakte?
Het voelt een beetje als een spuitje11 enzo

[martijn_tje]

Universal Creations schreef op dinsdag 29 november 2011 @ 14:40:
Vaseline is het soft-focus effect en is anders dan het aanpassen van het focusvlak bij een DC lens. Dat soft-focus effect is wat er gebruikt wordt bij de Sony STF 135/2.8. Dit kun je ook nabootsen met een filter in de lens plaatsen. Al zullen dat niet veel mensen doen...

De minolta/Sony 135STF F2.8 T4.5 doet geen soft focus maar past een apodization filter (soort gradueel ND filter dat naar de randen toe donkerder wordt) toe om een zeer zachte bokeh te krijgen. Met de scherpte in focus is niks mis. De lens is erg scherp een heeft practisch geen last van CA of andere afwijkingen die in het focusvlak zichtbaar zijn.

De reden dat het een MF lens is, is dat zelfde apodization filter dat alle edge licht benodigd voor phase detect AF om zeep helpt. Contrast detect AF zou in de toekomst wel mogenlijk zijn (de lens heeft nu nog geen AF overbrenging of motor).

http://www.the135stf.net/index.html

[ Voor 13% gewijzigd door martijn_tje op 12-12-2011 18:46 ]