Ja dat zijn oude `vintage` computers om oude dos games te kunnen spelen, zonder enkele problemen met emulators als `dosbox`. Die NEC kan trouwens in turbo modus op 12mhz draaien = 7 mhz AT snelheid..
De verkrijgbaarheid van die AT voeding speelt even geen rol, want kan er via via er best nog wel aan komen..
Maar het gaat hier even om de efficientie..
Dus voor een AT systeem gaat dit verhaal dan niet op?? Ik neem aan dat het met een 250 watt ATX voeding niet veel beter gaat worden?? (ik kan gewoon een verloop kabel gebruiken en dan werkt een ATX voeding gewoon op een AT systeem.. Die zijn te vinden op bijvoorbeeld ebay...
Klopt het wel dat als ik een 300watt gold voeding zou plaatsen dat de efficienter onder en rond de 20% er wel er beter erop word?? Plus dat ik er een schakelaar op de voeding heb zodat ik de voeding geheel kan uitzetten..
Fiber schreef op zondag 27 november 2011 @ 01:05:
Als er in een systeem bijvoorbeeld een 250 Watt voeding zit wil dat nog niet zeggen dat er ook 250 Watt gebruikt wordt. Dat is gewoon reserve, en heeft verder niet zo heel veel met zuinigheid te maken.
Ik denk dat je dit stukje dan nog niet gelezen hebt en nog niet helemaal begrijpt hoe een voeding werkt??
Efficiëntie en 80 Plus
Je wordt tegenwoordig doodgegooid met de termen 80 Plus, soms met achtervoegsels Bronze, Silver, Gold, Platinum. Om te begrijpen waarom dit bestaat en wat dit betekent moeten we een eeuwigheid (in computertermen) terug in de geschiedenis, net na de Big Bang. In de tijd dat er nog AT-voedingen waren, tot en met de tijd dat ATX een beetje begon in te burgeren (rond de eeuwwisseling) waren computers apparaten die helemaal niet zoveel verbruikten. Je moest het behoorlijk gek maken om meer dan 150W te trekken, en de CPU of grafische kaart waren daar al helemaal niet voor verantwoordelijk. Hoogstens een hele rits harde schijven. Er was verder ook vrij weinig focus op power supplies. De voeding was een volledig ondergeschoven kindje. Hoewel je op bijna elke computer uit dat tijdperk wel een mooi 'Energy Star'-logo ziet bij het opstarten had dit bijzonder weinig waarde. Het stond ervoor dat een apparaat een bepaald percentage minder verbruikt dan een 'gestandaardiseerd' systeem, maar zei niks over efficiëntie, en al helemaal niks over de omstandigheden waarbij dit verbruik werd gemeten.
Computers, echter, werden krachtiger en gingen hogere eisen stellen aan de voeding. Met de Pentium 4/Athlon Thunderbird-generatie werd het duidelijk dat voedingen een rol gingen spelen. Het verbruik van deze processoren was zowel in rust als onder belasting tussen de 50 en 100W, en met de opkomende Geforce- en Radeon-videokaarten kwam het totaalverbruik veel hoger te liggen dan in het voorgaande tijdperk. Performance van componenten ging hard omhoog maar het stroomverbruik zo mogelijk nog harder. In dit tijdperk is de ATX12V-plug uitgevonden en werd power delivery in een computer belangrijk.
Tot dan toe werd in nagenoeg elke computervoeding gebruik gemaakt van een simpele forward converter zonder PFC en met de eenheidsworst-235W nameplate capacity. De efficiëntie van die voedingen was dramatisch; 70% onder belasting, minder in rust. Je computer gebruikte dus anderhalf keer zoveel uit het stopcontact als dat de componenten daadwerkelijk gebruikten maar het leuke was: ze kregen stuk voor stuk nog steeds die Energy Star-certificeringen.
Het werd tijd dat het onderwerp in het grote licht werd gesteld, en een onafhankelijke organisatie genaamd Ecos Laboratories opperde hun zelfontwikkelde '80 Plus'-standaard als etiket voor efficiëntie van voedingen. Dit was groot nieuws, want voor het eerst was er een gestandaardiseerde, goed gedefinieerde testmethode om de efficiëntie - en dus niet het absolute verbruik - van een computer te vatten. Ongeacht wat voor computer je eraan hangt: een 80 Plus-predikaat vertelt je dat de voeding minstens 80% efficiënt is en dus geen bakken met energie weggooit als verlies. Bovendien stelt 80 Plus ook eisen aan de power factor, en zijn er 'betere' versies: 80 Plus Bronze, Silver, Gold en Platinum staan voor toenemend efficiëntere klassen, waarbij de laatste versie net zo goed '90 plus' zou kunnen worden genoemd; onder alle testomstandigheden moet de voeding daar meer dan 90% efficiëntie behalen.
Dit was 2004-5, en nu zitten we in 2011. 80 Plus heeft geweldig gewerkt. Voedingen die minder dan 80% efficiënt zijn onder de gemeten omstandigheden bestaan bijna niet meer; zeker niet in de third party (non-OEM) voedingenmarkt. Zelfs budgetvoedingen (bijv. Be Quiet Pure Power L7 300 en 350W - rond de 35 euro) halen uitstekende efficiëntiecijfers en hebben goede power factor correction. Er zijn goedkopere modelletjes - rond de 25 euro - die slechter presteren maar deze verbruiken zoveel extra stroom dat ze voor een regelmatig gebruikt systeem waarschijnlijk duurder uitvallen dan een 80 Plus-voeding. Een ander, misschien belangrijker, effect van 80 Plus is dat mensen nu een idee hebben van wat nou een goede efficiëntie is. 80% rendement of beter is nu voor iedereen, amateur of pro computerbouwer, duidelijk herkenbaar als goed.
Tot zover het goede nieuws. Er is veel bereikt in slechts vijf jaar. Nu is het tijd voor de volgende stap. Er zijn namelijk wat problemen met de 80 Plus-standaard.
Standby- en idleverbruik
Een computer staat doorgaans het grootste deel van zijn leven uit. Als hij niet uitstaat, staat hij nog steeds het grootste deel van de tijd (bijna) niks te doen. Al die tijd is er nauwelijks rekenkracht en dus nauwelijks elektriciteit nodig. In de laatste 2-3 jaar is dit doorgedrongen tot bijna alle componentenmakers. Eerst waren de processoren aan de beurt: Rond '02-03 verbruikte een processor eigenlijk altijd vrij veel stroom. Een typische Pentium 4 verbruikte 50W in ruststand en zo'n 80W onder belasting. Die 50W gaat op aan helemaal niks. Alle processorfabrikanten zagen dit in en hebben in de laatste jaren de focus gelegd op het reduceren van het idle-verbruik. Een moderne dualcore - zelfs een desktopprocessor - verbruikt minder dan 5W in rust, en zelfs AMD's hexacores en zelfs Intel's octacore verbruiken nog steeds veel minder in rust dan die oude Pentium 4's. Hetzelfde is met alle andere verbruikers in de computer gegaan; harde schijven hebben aggressievere parkeer-standen en er zijn 'groene' schijven gekomen die véél zuiniger zijn geworden dan vroeger gemiddeld was. Zelfs highend videokaarten, notoire veelverbruikers, doen tegenwoordig in rust minder dan 20W, terwijl ze onder belasting gemakkelijk de 200W passeren.
Dit alles heeft ervoor gezorgd dat een computer vandaag de dag meer dan eens in rust onder de 50W verbruikt, zelfs met discrete videokaart. De 80 Plus-standaard zegt dat een voeding een bepaalde efficiëntie moet hebben op 20, 50 en 100% belasting. De lichtste voedingen die je vandaag de dag kunt vinden zijn zo'n 350W, dus 20% daarvan is 70W. Goed, zeg je, ze verbruiken dus minder dan 70W. Dat is toch goed? Nou, ja en nee. Minder is beter,
maar een voeding wordt erg inefficiënt bij lage belasting. Dat is ook de reden dat 80 Plus niet lager test dan 20% belasting, want daaronder is het moeilijk om een voeding echt goed te laten presteren. Vaak zijn voedingen nog maar 60-65% efficiënt bij minder dan 10% belasting. En vergeet niet, veel mensen kopen liever een wat zwaardere voeding. 500, 600W. 20% dáárvan is 100 of 120W, en er zijn maar weinig (niet-SLI) configuraties die zoveel verbruiken in rust. Met andere woorden: Nu dat computers zuiniger zijn geworden, bevinden ze zich een heel groot deel van de tijd in een zone waar de voeding slecht presteert.
En dan is er nog het standby-verbruik. Niet iedereen - sterker nog, een grote minderheid - van de mensen zet de stroom op de computer helemaal uit als hij uitstaat. In standby verbruikt de computer ook nog best wat, meestal tussen de 3 en 4W, maar ik ben computers tegengekomen die richting de 10W verbruikten, helemaal uit! Een significant deel van het energieverbruik van je computer (die gemiddeld maar 10-15% van de tijd aanstaat) is het standbyverbruik. Betere efficiëntie en het drukken van het verbruik hier zijn iets waar tot voor kort geen richtlijnen voor waren. Tot voor kort, want nu zijn er de ErP en EuP-richtlijnen en het One Watt Initiative, die het standby-verbruik aan banden leggen. Let hierop als je onderdelen - specifiek een voeding en moederbord - koopt.
Het gaat hier dus om dat een voeding onder de 20% waar een computer het meeste bevind dus helemaal niet meer zo zuinig is en pas je de voordeel van een zuiniger voeding hebt als er meer dan 20 % belast word.. en dus totaal geen zin heeft om een 600watter te kopen als je systeem dat uberhaupt niet gebruikt in rust stand..
En dit zijn niet mijn worden, maar staat lettelijk hier op tweakers.net..
Een voeding op de groei kiezen? Nee!
De consequentie hiervan is dat ik een hoop tweakers op GoT zie die met alle goede bedoelingen een 80 Plus Gold-voeding kopen... van 650W, voor een computer die niet eens 150W uit het stopcontact zal gebruiken onder volle belasting! Vaak ook met de opmerking 'dan kan ik er later nog wat hardware bijzetten'. Een voeding op de groei? Dat is bijna nooit nodig, zeker niet met ATX-voedingen!
Immers, zo'n Gold-voeding kan wel heel erg efficiënt zijn, maar die is dat alleen maar op het gebied tussen 20 en 100% belasting. Het grootste deel van de tijd zal hij echter 10% of misschien zelfs minder belast worden, en daar is hij waarschijnlijk niet eens 70% efficiënt. Dan ben je beter af met een lichtere voeding die weliswaar een minder blinkend stickertje heeft, maar wel efficiënter is op jouw werkpunt.
Bovendien zijn er maar weinig configuraties die meer dan 350W vereisen. Als je een moderne high-end videokaart combineert met een high-end processor, zelfs met een lichte overklok, krijg je het zelden voor elkaar om die getallen te doorbreken. Meer dan 350W is hoogstens nodig voor de allerhoogste videokaartmodellen (200+W TDP), extreme overclocks en multi-GPU opstellingen. Kies dus een voeding die bij je configuratie past. Hoe kun je dat doen? Een ruwe methode hiervoor is:
Zoek de TDP van je videokaart op
Zoek de TDP van je processor op
Vermenigvuldig het aantal harde schijven in je systeem met 20W
De som van dit rijtje is het vermogen dat je voeding moet kunnen leveren op de 12V-lijn. Hier is een rekenvoorbeeld:
AMD Athlon II X6 1075: 125W
AMD Radeon HD6850: 151W
4xhdd: 80W
Dat is totaal 356W op de 12V-lijn, oftewel zo'n 30A. Een Antec Basiq 430BP kan dit ruim leveren en zou dus een geschikte voeding zijn. Een exactere methode om de juiste voeding voor dit systeem te berekenen is om reviews langs te zoeken voor het daadwerkelijke verbruik van deze componenten. Houd dan wel rekening met het feit dat een harde schijf bij het opstarten ongeveer 20W piekvermogen trekt.
Veel systemen verbruiken echt heel weinig. Menig Atom-systeem, maar ook dualcoresystemen zonder videokaart kunnen vaak prima af met 15-20W vermogen (aan de uitgang, dus meer uit het stopcontact) in idle. Geen enkele voeding is op zo'n moment echt efficiënt. Op dit moment is een adapter met picopsu handig om te nemen; een adapter is immers met veel lagere vermogens te krijgen. De picopsu is een noodzakelijk kwaad omdat een adapter niet de benodigde 5 en 3.3V levert. Hoewel adapters over het algemeen wat minder efficiënt zijn - kleinere voedingen zijn moeilijker efficient te maken - werken ze in dit soort systemen wel op een heel goed werkpunt waardoor ze efficiënter zijn dan bijvoorbeeld een 350W 80 Plus Bronze-voeding.
[
Voor 146% gewijzigd door
Robin4 op 27-11-2011 01:23
]
http://specs.tweak.to/12249 Nieuwe stuff, zie link links.