JBOD en RAID0 vallen onder dezelde techniek; dat RAID redundant impliceert is niet zo slim. Het is immers gewoon een vertaallaag van meerdere schijven naar één virtuele schijf, of daar nu redundantie bij komt kijken maakt niet zoveel uit. Vandaar dat de software RAID driver onder Linux gewoon 'md' heet; Multiple Disk driver.
Antwoord voor de TS: RAID0, RAID1 en JBOD kosten je niets aan CPU load; dat is verwaarloosbaar. RAID4, RAID5 en RAID6 zijn veel zwaarder en hangt van de implementatie af, maar slechts zelden is je CPU load het probleem. RAID5 is vaak langzaam omdat het je schijven laat seeken; door de complexe trucs die nodig zijn om hoge snelheid te krijgen gaat het er vaak om of de driver wel slim genoeg is om hoge snelheden mogelijk te maken. Dus hogere snelheid (meer complexiteit) betekent ook een hogere CPU load. Simpele RAID5 laten je schijven keihard seeken maar kosten ook minder CPU load. Dan heb je dus een CPU die niets doet en je schijven traag staan te seeken. Je wilt dus juist een hogere CPU load in dit geval.
Maargoed, het gaat waarschijnlijk om Windows en Windows is zeer karig bedeeld met RAID functionaliteit. RAID0, RAID1 en JBOD zijn prima te doen; parity RAID moet je vermijden. Liefst helemaal (en iets als ZFS NAS kiezen) of anders is een hardware RAID controller met IOP nog een alternatief, overigens weer met andere haken en ogen zoals TLER schijven die nu al helemaal peperduur zijn. Reken erop dat je beter twee keer RAID0 kunt draaien met één array als backup, dan één RAID5 array. Dat laatste betekent dat je geen backup hebt en zeker met complexe RAID levels loop je dan alsnog een significant risico op gegevensverlies.