Debian raadt dit ook aan, omdat de dependency resolution van aptitude beter is dan van apt-get.
Apart. Vziw is aptitude niets meer dan een schil om apt-get heen. Dependency resolving is wel iets beter, want je krijgt verschillende opties voorgeschoteld, maar anders dan dat krijg je precies hetzelfde. Kies je voor de eerste de beste optie, dan zit je op het zelfde niveau als apt-get.
ik vind het alleen niet zo overzichtelijk om de updates te vinden met aptitude. Iemand een how-to?
Kijk eens in de preferences. Daar pas ik het volgende altijd aan, omdat die view nogal onoverzichtelijk is met main, multiverse, universe, etc.
code:
1
2
| The default grouping method for package views:
status,pattern(~O,!~O => Other) |
Eventueel kan je het volgende nog aanpassen, dan heb je wat beter overzicht met de versie en in welke tree (main, updates, security) de package vandaan komt. Bij Debian zie je dan of het bij Testing, Unstable, Stable of Backports vandaan komt).
code:
1
2
| The display format for package views
%c%a%M%S %p %Z %v# %V# %t |
Toevoeging is dus de # bij de twee v's en %t.
Ik zet ook altijd het automatisch installeren van recommende packages uit. Krijg je alleen maar meer software die je niet altijd gebruikt. Ik kijk wel als ik een nieuwe package installeer wat 't recommend, en als 't wat is, voeg ik 't bij de lijst om te installeren, maar meer ook niet. Ik gebruik alleen maar aptitude om m'n packages te managen. Geen parameters of opties, gewoon puur aptitude, van daaruit doe ik de rest (updaten, installeren, verwijderen).