Er is op dit moment een ware hype gaande omtrent zuinige auto's en auto's die zo weinig uitstoten dat ze onder een voordelige belastingregeling vallen. Fabrikanten proberen met turbo's en andere slimme technieken zo veel mogelijk vermogen uit zo weinig mogelijk kubieke centimeters te persen om hieraan te voldoen.
Nu zie ik zelf de Volkswagen Lupo 3L als een van de eerste auto's die daarin succesvol was. Toen ik hem voor het eerste zag echter, snapte ik niet direct dat die 3L niet op de motorinhoud, maar op het gemiddeld ~100 kilometer-verbruik sloeg.
That got me thinking. Als ik mijn eigen auto in 'rust' stand bekijk (idle verbruik) schakelt de boordcomputer over op een 'per uur' verbruik in plaats van 'per kilometer'. Zolang je onder de ~10 km/h rijdt blijft dat ook zo. Vooral diesels staan erom bekend dat ze onderin best wel wat koppel hebben. Niet te negeren zijn de motoren die je in Bussen en Vrachtwagens tegenkomt die zelden boven de 1500 toeren uitkomen en letterlijk wagonladingen koppel aan de dag leggen.
Nu loop ik het risico een domme vraag te stellen die vast allang is onderzocht door de autoboeren die onze wereld domineren, maar zou het niet mogelijk zijn om een lichte auto uit te rusten met een relatief zware/koppelkrachtige motor die zodanig aangepast word dat hij (bijna) idle draait? Je zou zoals dit bij scooters gedaan word een slipkoppeling kunnen gebruiken waarbij de motor eigenlijk puur op stationair koppel blijft draaien, maar door de simpele hoeveelheid ervan, in combinatie met een licht chassis / lage rolweerstand verkrijg je een auto die erg weinig verbruikt en toch normaal met het verkeer mee komt.
In de nieuwe Opel Ampera word een benzinemotor gebruikt, een aangepast 1.4 blok dat juist om de reden dat hij alleen maar een generator hoeft aan te drijven (en geen complete auto) een verbruik van 1.6 liter / 100km kan realiseren. Dit blok zal door alle aanpassingen niet meer in staat zijn de auto direct aan te drijven, maar dit hoeft ook niet, de auto rijdt in feite altijd elektrisch.
Dat moet toch ook andersom mogelijk zijn?
Nu zie ik zelf de Volkswagen Lupo 3L als een van de eerste auto's die daarin succesvol was. Toen ik hem voor het eerste zag echter, snapte ik niet direct dat die 3L niet op de motorinhoud, maar op het gemiddeld ~100 kilometer-verbruik sloeg.
That got me thinking. Als ik mijn eigen auto in 'rust' stand bekijk (idle verbruik) schakelt de boordcomputer over op een 'per uur' verbruik in plaats van 'per kilometer'. Zolang je onder de ~10 km/h rijdt blijft dat ook zo. Vooral diesels staan erom bekend dat ze onderin best wel wat koppel hebben. Niet te negeren zijn de motoren die je in Bussen en Vrachtwagens tegenkomt die zelden boven de 1500 toeren uitkomen en letterlijk wagonladingen koppel aan de dag leggen.
Nu loop ik het risico een domme vraag te stellen die vast allang is onderzocht door de autoboeren die onze wereld domineren, maar zou het niet mogelijk zijn om een lichte auto uit te rusten met een relatief zware/koppelkrachtige motor die zodanig aangepast word dat hij (bijna) idle draait? Je zou zoals dit bij scooters gedaan word een slipkoppeling kunnen gebruiken waarbij de motor eigenlijk puur op stationair koppel blijft draaien, maar door de simpele hoeveelheid ervan, in combinatie met een licht chassis / lage rolweerstand verkrijg je een auto die erg weinig verbruikt en toch normaal met het verkeer mee komt.
In de nieuwe Opel Ampera word een benzinemotor gebruikt, een aangepast 1.4 blok dat juist om de reden dat hij alleen maar een generator hoeft aan te drijven (en geen complete auto) een verbruik van 1.6 liter / 100km kan realiseren. Dit blok zal door alle aanpassingen niet meer in staat zijn de auto direct aan te drijven, maar dit hoeft ook niet, de auto rijdt in feite altijd elektrisch.
Dat moet toch ook andersom mogelijk zijn?