Magazine plaatst werk en houdt zich niet aan afspraak.

[GaryWhite]

Even een schaamteloze crosspost van Fok!, daar ik hier verwacht iets meer mensen met kennis op dit gebied tegen te komen.

Een paar maanden geleden heb ik een evenement in Montreal, Canada gefotografeerd. Die foto's zijn gepubliceerd op diverse websites en in een Nederlands blad. Dat was voor nop. Ben een beginnend fotograaf en was al blij dat ik gepubliceerd werd Kreeg keurig een handvol exemplaren van 'm, zoals afgesproken. Ik blij. Blaadje kwam uit en even later werd ik door de uitgever gemaild. Hij had van een Duits blad het verzoek gekregen mijn artikel te vertalen en of ze m'n foto's ook mochten gebruiken. Ik nog blijer. Dus ik zeg 'Ja, maar ik wil wel graag een paar exemplaren voor mezelf en voor de organisator van het event.".

We zijn nu een paar maanden verder en ik heb nu net, na meermaals verzoeken, een PDF'je gehad. Eigenlijk ben ik flink pissig. Ze krijgen een artikel, gebruiken 28(!) van mijn foto's voor een artikel van een pagina of vijf, zes en ze houden zich niet eens aan de 'prijs' van twee exemplaren van het blad in kwestie. Dat de foto's van mij zijn, lijdt geen twijfel, daar op vrijwel alle foto's mn naam staat.

Kijk, het is niet mijn bedoeling om die gasten een dikke faktuur te sturen, maar ik ben wel een beetje nijdig. Iemand een beetje een idee hoe het staat met de regelgeving omtrent ongeoorloofd gebruik van beelden in Duitsland?

Er is dus GEEN papieren overeenkomst met mijn krabbel. Het enige dat er is, is het verzoek van de uitgever om het door te plaatsen naar zijn Duitse collega's. Mijn toestemming had ie daarvoor, met als voorwaarde dat ik een paar exemplaren kreeg. Die emailcorrespondentie is uiteraard bewaard.

Hier kreeg ik op Fok! het volgende antwoord op:

Je hebt weinig met Duistland te maken denk ik zo. Je hebt namelijk een afspraak met die gast die dat artikel aan hun doorgaf als ik het zo lees.

MIn antwoord daarop was:

Dat denk ik niet. Hij heeft ze namelijk niet geplaatst. Als uitgever ben JIJ ervoor verantwoordelijk dat de rechten op je content in orde zijn. Althans, zo is het in NL (in de muziekbranche, maar volgens mij is dat één op één met print). Het Duitse blad zou dan eventueel de schade op de Nederlandse collega kunnen proberen te verhalen. Waarna hij ze weer het bos in kan sturen, daar zij niet aan de voorwaarde voldaan hebben.

Maar goed, dat is een kant die ik überhaupt liever niet op wil. Wil nl in de toekomst ook nog in de bladen komen Ik heb de Nederlandse uitgever laten weten dat ik flink narrig ben over de gang van zaken en dat ik de overeenkomst nu als nietig - en dus de foto's als onrechtmatig gebruikt - zie. Hij begreep me uiteraard volkomen en zou er nog achteraan gaan. Dat wil ik even afwachten en als daar niets op komt wil ik ze zelf gaan benaderen. Zou dan alleen wel graag willen weten hoe sterk ik sta...

[Teun_2]

Als er niets op papier staat, zijn ze eigenlijk sowieso in fout. zij moeten schriftelijke toestemming hebben om jouw foto's en het artikel te publiceren. hebben ze die niet, dan kan je in principe naar de rechter stappen. De vraag is of dat wat zal uitmaken. Heeft de website van het magazine een klachtenformulier, forum, lezersrubriek?? Ik zou het via die middelen proberen.

Hoe de wetgeving precies in elkaar zit, weet ik niet, maar veel van die dingen worden door Europa bepaald, dus veel verschil zou er niet op mogen zijn.

[ Voor 17% gewijzigd door Teun_2 op 04-02-2011 14:11 ]

[Wijnands]

Als je email correspondentie hebt met een toezegging dan moet dat in principe voldoende zijn.

Ik zou de uitgever een laatste kans geven en vervolgens een factuur sturen conform de richtprijzen. C,c,'tje naar de duitsers.

Verder kan name and shame ook nog een laatste redmiddel zijn.Consumenten programma op tv misschien?

[Barrycade]

Kijk, het is niet mijn bedoeling om die gasten een dikke faktuur te sturen, maar ik ben wel een beetje nijdig. Iemand een beetje een idee hoe het staat met de regelgeving omtrent ongeoorloofd gebruik van beelden in Duitsland

Ik denk dat je hier niet goed gaat: je hebt ingestemd met het plaatsen van foto's en het (vertaalde) artikel voor een bepaalde prijs (een aantal exemplaren van de uitgifte). Dus ongeoorloofd is het niet, je hebt namelijk mondeling ingestemd met het plaatsen. En men heeft netjes je naam bij de foto's geplaatst.

Dat je nijdig bent omdat je niet conform de afspraak een paar exemplaren van het Duitse blaadje hebt gekregen, das terecht. Maar dat zou je met de Nederlandse uitgever moeten regelen.
En krabbels op een contractje zijn nergens voor nodig: je hebt namelijk een mondelinge afspraak (met de Nederlandse uitgever).

Dus voortaan anders reageren: zeggen dat men contact met je op kan nemen zodat je met hun de prijsafspraken kan maken. Zie dit dus maar als leergeld.

@ Wijnands: een CC-tje met richtprijzen.org slaat nergens op als je al een mondelinge overeenkomst hebt voor een aantal afdrukken. Das net zoveel contractbreuk, maar dan vanaf de TS.

[ Voor 8% gewijzigd door Barrycade op 04-02-2011 16:07 ]

[lateef]

Wijnands schreef op vrijdag 04 februari 2011 @ 14:57:
[...] conform de richtprijzen.

welke richtprijzen?

Wijnands schreef op vrijdag 04 februari 2011 @ 14:57:
[...]Consumenten programma op tv misschien?

hij is geen consument in deze.


van ongeoorloofd gebruik is overigens inderdaad geen sprake, wel heel vreemd dat ze zo moeilijk doen over een bewijsexemplaar. maar ik denk dat er nog weinig voor je uit te halen valt, geld zeker niet en een bewijsexemplaar hebben ze wellicht niet meer.

[Garyu]

Je hebt met Duitsland in principe inderdaad weinig te maken.

Alsnog kan het natuurlijk helpen als je hun aanschrijft:

"Sehr geehrte Damen und Herren, In Ihrer Zeitschrift werden Fotos von mir verwendet, Sie haben die Fotos von einem Holländischen Verlag / einer holländischen Zeitschrift bekommen. Ich habe damals der Weitergabe meiner Fotos nur unter der Bedingung, dass ich auch eine physische Kopie der Zeitschrift bekomme, zugestimmt. Leider habe ich bis heute die Ausgabe nicht bekommen, wodurch ich mich ziemlich blöd vorkomme, es sind doch einige (28!) Fotos die Sie praktisch gratis verwenden haben dürfen. Ich bitte Sie daher, mir diese Kopie möglichst bald nachzuschicken.... Mit freundlichen Grüßen, X".

Of zoiets - je hoeft het niet op de juridische weg te gaan spelen, maar je kan ze in ieder geval een keertje direct aanschrijven, zodat ze in Duitsland weten dat je pissig bent.

[ Voor 2% gewijzigd door Garyu op 04-02-2011 16:45 . Reden: Hoppala - roestig Duits ]

[GaryWhite]

Bedankt voor de reakties tot op heden

Naming and shaming zie ik niets in. Ik zit in een niche markt en als ik een blad dat al erg lang bestaat door het slijk trek, heeft dat zeker z'n weerslag op mijzelf.

littlejoannes schreef op vrijdag 04 februari 2011 @ 16:05:
[...]


Ik denk dat je hier niet goed gaat: je hebt ingestemd met het plaatsen van foto's en het (vertaalde) artikel voor een bepaalde prijs (een aantal exemplaren van de uitgifte). Dus ongeoorloofd is het niet, je hebt namelijk mondeling ingestemd met het plaatsen. En men heeft netjes je naam bij de foto's geplaatst.

Dat je nijdig bent omdat je niet conform de afspraak een paar exemplaren van het Duitse blaadje hebt gekregen, das terecht. Maar dat zou je met de Nederlandse uitgever moeten regelen.
En krabbels op een contractje zijn nergens voor nodig: je hebt namelijk een mondelinge afspraak (met de Nederlandse uitgever).

Dus voortaan anders reageren: zeggen dat men contact met je op kan nemen zodat je met hun de prijsafspraken kan maken. Zie dit dus maar als leergeld.

@ Wijnands: een CC-tje met richtprijzen.org slaat nergens op als je al een mondelinge overeenkomst hebt voor een aantal afdrukken. Das net zoveel contractbreuk, maar dan vanaf de TS.

Mondeling is er niets besproken. Per mail is er duidelijk gesteld dat ze gebruikt mochten worden, op voorwaarde dat er een paar exemplaren afgestuurd werden. Aan die voorwaarde is niet voldaan, waarmee de totale overeenkomst volgens mij nietig wordt. Dat weet ik echter niet zeker, vandaar mn vraag hier.

Overigens hebben ze in een paar gevallen in mn foto's zitten knippen en op een anderen hebben ze mn naam verwijderd. Was ik ook niet zo blij mee, maar daarover waren geen afspraken.

lateef schreef op vrijdag 04 februari 2011 @ 16:18:


van ongeoorloofd gebruik is overigens inderdaad geen sprake, wel heel vreemd dat ze zo moeilijk doen over een bewijsexemplaar. maar ik denk dat er nog weinig voor je uit te halen valt, geld zeker niet en een bewijsexemplaar hebben ze wellicht niet meer.

Ik ben niet juridisch onderlegd, dus misschien een heel domme vraag: ik kom met iemadn iets overeen; pietje plaatst mijn foto's en betaalt mij daarvoor in blaadjes. Pietje houdt zich niet aan de overeenkomst. Dan vervalt de afspraak toch? Of stel ik dat te simpel?

Exemplaren zijn er nog genoeg. Het gaat hier om een nogal prijzig fetish magazine(eurootje of 15 a 20) dat nog jaren verkocht en op voorraad gaat zijn.

Zou ik bijvoorbeeld kunnen dreigen met beslagleggen op het restant van de voorraad? Om maar even iets extreems te noemen, natuurlijk... EDIT: sorry, ik bedoel natuurlijk: dreigen met terug laten halen van de voorraad en bijvoorbeeld te eisen dat mijn foto's niet meer gebruikt worden.

Voor de duidelijheid, het is absoluut niet mijn bedoeling om hier een slaatje uit te slaan. Ik ben dan ook tevreden als ze me gewoon een paar exemplaren afsturen. Het gaat me er gewoon om dat ik ze ontzettend mats met zo'n berg foto's en dat ik er van baal dat ze moeilijk doen om een paar euro handel.

[ Voor 2% gewijzigd door GaryWhite op 04-02-2011 17:00 . Reden: aanvulling ]

[GaryWhite]

Garyu schreef op vrijdag 04 februari 2011 @ 16:44:
Je hebt met Duitsland in principe inderdaad weinig te maken.

Alsnog kan het natuurlijk helpen als je hun aanschrijft:

"Sehr geehrte Damen und Herren, In Ihrer Zeitschrift werden Fotos von mir verwendet, Sie haben die Fotos von einem Holländischen Verlag / einer holländischen Zeitschrift bekommen. Ich habe damals der Weitergabe meiner Fotos nur unter der Bedingung, dass ich auch eine physische Kopie der Zeitschrift bekomme, zugestimmt. Leider habe ich bis heute die Ausgabe nicht bekommen, wodurch ich mich ziemlich blöd vorkomme, es sind doch einige (28!) Fotos die Sie praktisch gratis verwenden haben dürfen. Ich bitte Sie daher, mir diese Kopie möglichst bald nachzuschicken.... Mit freundlichen Grüßen, X".

Of zoiets - je hoeft het niet op de juridische weg te gaan spelen, maar je kan ze in ieder geval een keertje direct aanschrijven, zodat ze in Duitsland weten dat je pissig bent.

Dank Dat is ook het plan. Ik hoorde vanmorgen van de Nederlandse uitgever dat een hardcopy er ws niet in zit en toen ontplofte ik van woede. Heb hem meteen gezegd dat dan de overeenkomst wat mij betreft niet geldig is, met alle gevolgen van dien. Daarop meldde hij dat hij nogmaals met de Duitsers in conclaaf ging. Waarop ik weer antwoordde dat ik dat even zou afwachten.

De komende tien dagen kijk ik het nog aan en daarna ga ik er zelf achteraan. Vandaar dat ik even aan het uitvissen ben wat mijn rechten precies zijn, alvorens ik schuimbekkend een mailtje in elkaar knutsel

EDIT: ter aanvulling: de Nederlandse uitgever is absoluut te goeder trouw en ik wil ook zeer zeker dat de relatie tussen hem en mij geen averij oploopt.

[ Voor 4% gewijzigd door GaryWhite op 04-02-2011 17:10 ]

[Garyu]

In principe is het dan een civielrechtelijke zaak, want zij komen hun deel van de afspraak niet na. Je kan ze in gebreke stellen, met als gevolg dat ze je alsnog die kopien moeten toesturen, en uiteindelijk een rechter die ze daartoe dwingt. Een rechter kan daarbij dwangmiddelen opleggen, jij kan dat niet echt...

Het is niet heel veel anders als wanneer je de foto's verkocht zou hebben en de betaling nog steeds niet binnen is. Dan kan je een incasso-bureau inschakelen om het geld alsnog te krijgen, en uiteindelijk naar de rechter stappen. In dit geval weet ik niet of een incassobureau ook een betaling in natura gaat invorderen, ook nog over de grens, voor die paar euro's wat je hebt afgesproken, dus dan blijft uiteindelijk de rechter. En of dat de moeite waard is voor dat bedrag, nouja.

Ik zou het houden bij een (mild) pissig briefje.

[GaryWhite]

Neuh, dat is inderdaad niet de moeite. Wel heel erg vervelend. Is dan ook de laatste keer dat er iemand een mazzeltje krijgt. Het voordeel is dat het wereldje erg klein is en ik de heren van het blad in kwestie binnen een paar maanden zeker een keer ergens op de wereld tegenkom. Mogen ze in mn gezicht uitleggen waarom ze het niet nodig vonden zich aan de afspraak te houden ;-)

Wel heel zuur om een blad waar ik met vijf pagina's in sta in de winkel te moeten kopen...

En uiteraard wordt er in beperkte kring wel een rondje schandpaal gedaan.

[GerardHenninger]

Ik sta ook wel eens ik magazines en vroeger hield ik dat keurig bij (voor moeders), maar tegenwoordig boeit het me wat minder. Als ik ergens in stond dan was het vaak voldoende om even te bellen naar het blad voor een kopie of aantal kopieën.

Dus als je echt waarde hecht aan een hardcopy dan gewoon het magazine/de uitgever even bellen. Mijn ervaring is dat ze dan niet zo moeilijk zijn.

Overigens is bovenstaande tip ook te gebruiken als je gratis magazines wilt

[GaryWhite]

Och ja, als je regelmatig in bladen staat zal het inderdaad wat minder boeien, denk ik. Dit was pas m'n tweede publicatie, dus ik ben nog trots

Daarbij stoort het me mateloos dat ik er achteraan moet. Als het andersom was geweest had ik zonder te vragen een stapel gestuurd. Dubbelzuur is dat ik normaliter een hele lijst mitsen en maren meestuur ( de foto's van dit event staan ook een website of tig) zodat alles dichtgetimmerd zit. Dit kwam via iemand met wie ik lekker samenwerk en ik ging er in mijn naïviteit vanuit dat zijn kennissen dezelfde mores als hij hanteren.

Maar inderdaad. Nog even wachten en dan zelf bellen/mailen