Mijn vriendin werkt ruim 10 jaarbij een bedrijf en heeft daar inverband met kinderen nu op basis van de wet aanpassing arbeidsduur een verzoek ingedient om 24 uur te werken.
Het bedrijf probeerde in eerste instantie op allerlei manieren te voorkomen dat mijn vriendin dit verzoek deed, door te dreigen met ontslag, keihard nee te zeggen op het verzoek (zonder gegronde reden) en treiterijen.
Na een schriftelijk verzoek met verwijzingen naar de bepaling en artikel 2 heeft het bedrijf alnog ingestemd met het verzoek.
Het bedrijf wil echter graag dat er in plaats van 24 een aabeidsduur wordt aangegaan van 16uur per week, waarbij in beide gevallen een clausule wordt toegevoegd waarin staat dat er in deze werkuren onder geen beding vrijgevraagt kan worden zo ook niet voor calamiteiten.
Wanneer bijvoorbeeld ons kind ziek word mag ze onder geen enkel beding thuisblijven, maar moet ons kind hoe ziek dan ook maar ergens onder brengen, lukt dit niet dan zal dit resulteren in ontslag. Gaat ze hiermee niet accoord zal ook de aanpassing niet verleend worden
Natuurlijk zal ik in veel gevallen ziekte of andere calamiteiten op kunnen vangen, maar niet alles. Mij lijkt dat mijn baas daar ook niet vrolijk van zal worden.
Naar mijn mening mag een bedrijf een dermate eis niet stellen en zal dit ook nooit stand houden als ze inderdaad op basis hiervan ontslagen wordt (let op ze heeft een vast contract), daarbij mag dit naar mijn mening nooit een reden zijn het verzoek te weigeren.
Maar naar mijn mening is natuurlijk een gedachtengang die niet op feiten is gebaseerd. Klopt mijn gedachtengang hierin een beetje of heeft het bedrijf gelijk en mogen ze een dergelijke clausule inbouwen?
Het bedrijf probeerde in eerste instantie op allerlei manieren te voorkomen dat mijn vriendin dit verzoek deed, door te dreigen met ontslag, keihard nee te zeggen op het verzoek (zonder gegronde reden) en treiterijen.
Na een schriftelijk verzoek met verwijzingen naar de bepaling en artikel 2 heeft het bedrijf alnog ingestemd met het verzoek.
Het bedrijf wil echter graag dat er in plaats van 24 een aabeidsduur wordt aangegaan van 16uur per week, waarbij in beide gevallen een clausule wordt toegevoegd waarin staat dat er in deze werkuren onder geen beding vrijgevraagt kan worden zo ook niet voor calamiteiten.
Wanneer bijvoorbeeld ons kind ziek word mag ze onder geen enkel beding thuisblijven, maar moet ons kind hoe ziek dan ook maar ergens onder brengen, lukt dit niet dan zal dit resulteren in ontslag. Gaat ze hiermee niet accoord zal ook de aanpassing niet verleend worden
Natuurlijk zal ik in veel gevallen ziekte of andere calamiteiten op kunnen vangen, maar niet alles. Mij lijkt dat mijn baas daar ook niet vrolijk van zal worden.
Naar mijn mening mag een bedrijf een dermate eis niet stellen en zal dit ook nooit stand houden als ze inderdaad op basis hiervan ontslagen wordt (let op ze heeft een vast contract), daarbij mag dit naar mijn mening nooit een reden zijn het verzoek te weigeren.
Maar naar mijn mening is natuurlijk een gedachtengang die niet op feiten is gebaseerd. Klopt mijn gedachtengang hierin een beetje of heeft het bedrijf gelijk en mogen ze een dergelijke clausule inbouwen?