• Juup
  • Registratie: Februari 2000
  • Niet online
In het Stern-gerlach experiment wordt een electron (met spin +1/2 of -1/2) naar boven of naar onder afgebogen door een inhomogeen magnetisch veld.

Ik snap niet waarom daar een inhomogeen veld voor nodig is.

Als een spin up en een spin down electron zich in een homogeen magnetisch veld bevinden dan gaat het ene electron (kringstroompje) toch naar boven en het andere naar beneden?

Een wappie is iemand die gevallen is voor de (jarenlange) Russische desinformatiecampagnes.
Wantrouwen en confirmation bias doen de rest.


Verwijderd

Het Stern-Grelach experiment wordt doorgaans uitgevoerd met neutrale deeltjes met spin bijvoorbeeld neutronen of atomen. Om een kracht uit te oefenen op een dergelijke magnetische dipool heb je een inhomogeen veld nodig.

De makkelijkste manier om dit in te zien is door de magnetische dipool voor te stellen als een stokje met aan een kant een positieve magnetische lading en aan de andere kant een negatieve magnetische lading.* In een homogeen magnetisch veld zullen de krachten op beide uiteinden gelijk van grote en tegengesteld gericht zijn met als resultaat, netto geen kracht op de dipool. In een inhomogeen veld zal de kracht op een van de polen groter zijn dan op de andere en is er wel een netto kracht op de dipool en zal hij dus afbuigen.

*In het echt bestaat er zover we weten geen magnetische lading, maar dit is wiskundig een redelijke manier om de werkelijkheid te benaderen.

  • Juup
  • Registratie: Februari 2000
  • Niet online
Hoezo is spin een magnetische dipool?

Het is toch gewoon een soort kringstroompje met een soort donutvorm aan magnetisch veld?

Edit: oh die donut is natuurlijk de dipool, anders zou het gewoon een bol zijn.
Edit2: na de krachtenbalans uitgetekend te hebben van een electrische dipool in een inhomogeen e-veld is het me duidelijk geworden.

Bedankt voor de hulp Trias!

[ Voor 51% gewijzigd door Juup op 16-11-2010 15:09 ]

Een wappie is iemand die gevallen is voor de (jarenlange) Russische desinformatiecampagnes.
Wantrouwen en confirmation bias doen de rest.


  • Techneut
  • Registratie: September 2007
  • Niet online
Verwijderd schreef op dinsdag 16 november 2010 @ 14:22:
....
De makkelijkste manier om dit in te zien is door de magnetische dipool voor te stellen als een stokje met aan een kant een positieve magnetische lading en aan de andere kant een negatieve magnetische lading.*
.....
Ik heb maar een heel klein beetje verstand van sub-atomaire deeltjes, wel van electrotechniek. Vandaar mijn vraag of je dit echt zo bedoelt. Ik heb nl. nog nooit van positieve en negatieve magnetische ladingen gehoord, wel van electrische ladingen. Bij magnetisme daarentegen alleen van noord- en zuidpolen ofwel van richting van krachtlijnen. In de elementaire electrotechniek spreekt men bij magnetisme niet over ladingen. Bij die deeltjestheorie wel?

Verwijderd

Techneut schreef op dinsdag 16 november 2010 @ 23:13:
[...]

Ik heb maar een heel klein beetje verstand van sub-atomaire deeltjes, wel van electrotechniek. Vandaar mijn vraag of je dit echt zo bedoelt. Ik heb nl. nog nooit van positieve en negatieve magnetische ladingen gehoord, wel van electrische ladingen. Bij magnetisme daarentegen alleen van noord- en zuidpolen ofwel van richting van krachtlijnen. In de elementaire electrotechniek spreekt men bij magnetisme niet over ladingen. Bij die deeltjestheorie wel?
Zie dan ook mijn noot bij die zin. :)

Het punt is dat hoewel magnetische lading niet (lijkt) bestaat, het makkelijk is om het effect van een magnetisch veld op een magnetische dipool in te zien door de dipool te beschouwen als of het een staafje is met twee magnetische ladingen.