Hieronder een artikel van gamez.nl. De beste man is behoorlijk negatief vindt ik zelf, helemaal als je aanneemt dat hij een beta versie heeft kunnen testen (het spel is immers nog niet uit) waarin nog een hoop veranderingen kunnen worden doorgevoerd.
Artikel op Gamez.nl:
Met games als Fallout: New Vegas, Mass Effect 2 en Dragon Age moet een singleplayer RPG op de pc van hoge huize komen, wil het opvallen. In plaats van een direct vervolg, hebben de makers van Drakensang gekozen voor een prequel.
Door: Michael Brookhuis (
www.gamez.nl)
In Drakensang: The River of Time volg je het verhaal van een zelf te benoemen avonturier. Je hoofddoel van je reis is om je training voort te zetten in een nieuwe locatie, aangezien je dit al enige tijd hebt laten verslonzen. Als dit het enige was dat zou gebeuren in de game, dan zou het verhaal snel ten einde zijn.
Kerstman
Je wordt tijdens je reis naar je bestemming echter al snel aangevallen door piraten. Gezien de hoeveelheid, kun je hier niet tegenop en zal je bewusteloos worden geslagen. Gelukkig overleef je het dankzij je reisgenoten en kom je aan op je bestemming. Hier ontmoet je een vreemde man, die eigenlijk nooit welkom is in je aankomsthaven wegens zijn vreemde voorspellingen. Zet deze man een rode muts op, trek hem een rood pakje aan en het zou zo de Kerstman kunnen zijn.
Hier begint het mysterie, aangezien deze man al meteen een voorspelling voor jou heeft. Je zal nog grote keuzes moeten maken en een belangrijke rol spelen in de toekomst. Of in zijn woorden: de River Father heeft nog plannen voor je. Lekker vaag dus, maar hoe kan het ook anders in een RPG als deze. Wat volgt is een hoofdverhaal dat je op je eigen tempo kunt afwisselen met side quests.
Standaard riedeltje
Als je Drakensang start, kun je een eigen personage aanmaken. Deze kun je weer aardig personaliseren naar aanleiding van jouw interesses. Houd je meer van close combat, dan kies je voor een human warrior, dwarf of viking-achtig personage. Ben je meer iemand die van afstand aanvalt, dan kies je voor een mage of een boogschutter. Allemaal vrij simpel en toegankelijk, maar we kennen deze klassen ondertussen wel.
Daarnaast heeft elke klasse maar één of twee punten waarin deze gespecialiseerd is. De rest is vrijwel gelijk getrokken, waardoor je alsnog met een aardig standaard personage begint. Dat niet alleen, ook aan het uiterlijk is weinig te veranderen. Je kiest een standaard kapsel en bouw van een personage en daarmee is het wel klaar. Dit voelt toch een beetje aan als half werk.
Verborgen turn based
De quests die je gaat doen, hangen ook weer af van welk soort personage je uitgaat. Als Elf moet je bijvoorbeeld veel side quests doen die te maken hebben met de natuur. Denk hierbij aan het beschermen van dieren en het onklaar maken van vallen. Tijdens deze quests krijg je natuurlijk tevens te maken met vijanden, waarbij het combat-systeem niet altijd even fijn werkt. Dit systeem is namelijk semi turn based. Radon Labs heeft net zoals in het eerste deel geprobeerd dit te verhullen door de gevechten real time plaats te laten vinden, maar het is heel duidelijk te zien als twee boogschutters precies tegelijk schieten. Dat niet alleen, ook de andere personages wachten netjes elke keer hun beurt af.
Aansturen van teamleden
Loont het dan om de gevechten in real time plaats te laten vinden? Het antwoord hierop is simpel: nee. Soms krijg je een aardige horde aan tegenstanders en het is dan aan jou om je eigen personages en de andere personages in je team duidelijke instructies te geven. Niets is vervelender dan een teamgenoot dat één keer een goede aanval doet en vervolgens de meest standaard aanval, wat tevens de zwakste is.
Het is overigens wel heel eenvoudig om je personages aan te sturen. Met een simpele druk op de spatiebalk pauzeer je het spel, waarna je elk teamlid specifieke instructies kunt geven. Dit kan eventueel dus ook in real time, maar dat werkt niet zo lekker, ondanks de snelkoppelingen voor aanvallen en items onderin het scherm.
Zoethouder
Zoals het een goede RPG betaamt, zal je behoorlijk wat tijd in Drakensang: The River of Time kunnen steken. Je zal naast de main quest regelmatig van het spoor afwijken om side quests te doen, maar ook om te grinden. Dit om weer het benodigde geld te krijgen voor betere wapens en dergelijke. Dit zal je ook zeker nodig hebben, gezien de hoeveelheden aan tegenstanders die je tegenkomt en natuurlijk het feit dat je veel van je statistieken moet verbeteren om verder te komen.
Je hebt te maken met een redelijk grote map die je kunt verkennen, maar waar ook wel wat foutjes in zitten. Zo werkt de fast travel-functie regelmatig niet, wat neerkomt op veel heen en weer rennen. Dit zou normaal niet zo'n ramp zijn, maar als je dan niet kunt springen of vast staat bij een heuveltje waar je normaal gewoon naar beneden zou lopen, is dat niet heel handig.
Grafische pracht, of niet?
Eén van de dingen die als eerste opvalt, is de kwaliteit van de cut scenes. Deze zijn sfeervol opgezet en zien er mooi uit. De voice acting is daarbij doorgaans zeer goed. Ook is de achtergrondmuziek erg sterk en sfeerverhogend. Het is alleen jammer dat de kwaliteit van de tussenfilmpjes niet kan worden doorgezet in de gameplay-beelden. De omgevingen zijn redelijk, maar daar is ook alles mee gezegd. Natuurlijk hebben we te maken met een grote wereld, maar we hebben veel beter gezien ondertussen. Dit komt ook mede door de glitches en frame drops.
Al met al kun je zeggen dat Drakensang: The River of Time zich niet kan meten met de huidige toppers in het genre. We hebben veel elementen al eerder gezien en er is weinig uniek aan de klassen en het vechten. Toch zorgt het verhaal ervoor dat je benieuwd bent naar wat er verder gaat gebeuren en kun je door de lengte van de game aardig lang zoet zijn. Daarbij moet je dan wel door enkele foutjes heen kunnen kijken, maar de complete sfeer maakt veel goed.
If you can't take the heat, don't tickle the dragon.