Kunnen alle medewerkers bij een bank mijn saldo zien?

[DeBaroN]

Kunnen alle medewerkers bij een bank mijn saldo zien?
Als ik bijvoorbeeld iemand heb in mijn vriendengroep die bij een bank werkt. En die is nogal nieuwsgierig naar mijn saldo. Dan kan diegene mijn saldo toch gewoon opvragen?

[Ardana]

Wellicht dat hij dat kan zien, maar ik ga ervan uit dat hij dan de regels van zijn arbeidsovereenkomst overtreed en er sancties tegen hem getroffen zullen worden als dat uitkomt. Het lijkt me in ieder geval niet toegestaan.

Maar waarom vraag je dat niet na bij je bank?

[Fish]

Lijkt me dat de schoonmaker of facilities daar geen inzage in heeft
Beetje rara vraag imho

er is geheid iemand die dat in kan zien (duh)
Mijn vrouwtje zat ook een tijdje bij vermogensbeheer van een bank, daar zag je toch leuke bedragen van bekende nederlanders voorbij komen zeg maar.

[ Voor 52% gewijzigd door Fish op 13-07-2010 20:13 ]

[ManiacsHouse]

Volgens mij mogen ze alleen maar naar je saldo kijken als daar een reden voor is vanuit de klant of vanuit de bank, hoewel ik vermoed dat de bank daar wel erg ruime begrippen voor aanhoud.
Het is niet de bedoeling dat mensen voor privé er in gaan zitten gluren. Vermoed zelfs dat hij dan de laan uit vliegt. Hou hem dat maar voor, dat je wel even een belletje doet als hij zich blijkbaar toch misdraagt.

[swtimmer]

fish schreef op dinsdag 13 juli 2010 @ 20:12:
Lijkt me dat de schoonmaker of facilities daar geen inzage in heeft
Beetje rara vraag imho

er is geheid iemand die dat in kan zien (duh)
Mijn vrouwtje zat ook een tijdje bij vermogensbeheer van een bank, daar zag je toch leuke bedragen van bekende nederlanders voorbij komen zeg maar.

Ook niet helemaal netjes dat jij dat soort dingen weet, klinkt niet professioneel van je vrouwtje.

Ik ga er vanuit dat de bank automatisch markeringen maakt in het systeem van wat,wie,waar welke gegeven opvraagt. Waarschijnlijk hebben ze gewoon een systeem lopen dat automatische vreemde dingen eruit pakt. Als jouw vriend dus besluit om zonder rede jouw account te openen loopt die kans om gepakt te worden en waarschijnlijk de laan uit te vliegen. Lijkt me ook niet erg goed als je later nog een keer een referentie nodig heb ;-)

[SmartDoDo]

=> WI

[Fish]

swtimmer schreef op dinsdag 13 juli 2010 @ 20:18:
[...]


Ook niet helemaal netjes dat jij dat soort dingen weet, klinkt niet professioneel van je vrouwtje.

Sjoah ... en ik geef geen bedragen en geen namen. En het is niets meer dan wat jij nog niet wist. Wat is er niet netjes dan ?
Dat we het soms onderling over ons werk hebben?

btw, ik zeg ook niet dat ik persoonlijk alle bedragen zie, maar soms hoorde je wat

[ Voor 9% gewijzigd door Fish op 13-07-2010 20:49 ]

[Naboo]

Ik werk ook in de financiele branche en heb dus ook bij banken gewerkt. In principe krijg je voor je functie bepaalde rechten. En ja, het kunnen inzien van een bankrekening is wel zo'n beetje standaard bij elke bankfunctie. Dus ja, als je een kennis hebt die bij de bank werkt waar jij je rekening hebt, dan kan hij als ie wil jouw gegevens zien.
Niet dat dat erg netjes is, maar goed, hij heeft zich te houden aan geheimhouding, dus mocht je hem ergens op betrappen kan je dat melden bij de bank.

Ik weet verder niet of banken exact bijhouden wie z'n gegevens je bekijkt. Ik zag voor mijn werkzaamheden zo een paar honderd bankrekeningen voorbij komen.

@ fish; ik weet niet bij welke bank jouw vrouwtje werkt, maar waar ik gewerkt heb, mocht ik dat soort zaken ook niet met mijn wederhelft delen.

[ Voor 10% gewijzigd door Naboo op 13-07-2010 21:29 ]

[Fish]

sja daar kunnen we niks meer aan doen he, gedane zaken.
Laten we het er maar op houden dat het kan

[n4m3l355]

Bij het inzien van een account dienen ze (bij de ABN althans) eerst hun pas erdoor te halen. Althans een accountmanager, allicht dat andere functies andere rechten.

[Patten]

Bij een bank zullen ze ongetwijfeld (net als bij politie/justitie) een audittrail hebben.
Zo is er precies in het systeem te zien waar iemand op welk moment zat te neuzen/muteren.
Ik werk in de (zakelijke)dienstverlening en bij ons zit ook (bijna) overal een audittrail in.
Van mail tot internet tot noem maar op. Dat zal bij een bank zeker niet anders zijn.
En ik heb in het verleden wel eens ontslagenen meegemaakt o.b.v. auditgegevens een half jaar na dato.
Misbruik heb je zo te pakken, zeker als je gericht kunt zoeken.
En bij de meeste instellingen houden ze vrij strenge santies aan bij misbruik.....
(owja, ik ben al 15+ jaar werkzaam in de ICT en heb wel het e.e.a. gezien en meegemaakt)

[ Voor 6% gewijzigd door Patten op 13-07-2010 23:37 ]

[swtimmer]

fish schreef op dinsdag 13 juli 2010 @ 20:42:
[...]


Sjoah ... en ik geef geen bedragen en geen namen. En het is niets meer dan wat jij nog niet wist. Wat is er niet netjes dan ?
Dat we het soms onderling over ons werk hebben?

btw, ik zeg ook niet dat ik persoonlijk alle bedragen zie, maar soms hoorde je wat

Het zou hetzelfde zijn als ik samen met mijn vriendin de patient gegevens van mijn studie eens lekker doorneem. Zit misschien ook wel een BUK (bekende uk-er) tussen. Maar dat doe ik niet, ik ben totaal niet geïnteresseerd in dat soort triviale dingen. Ik teken dat ik dat soort data alleen voor mijn werk gebruik en ik ga zelfs zover dat ik geen kopie op mijn werklaptop wil hebben omdat ik niet diegene wil zijn die dit soort gegevens kwijtraak. Het punt is dat je vrouwtje getekend heeft (lijkt me) voor geheimhouding en je volgens mij best over je werk kan praten zonder personalia te vermelden.....

[Anoniem: 64033]

fish schreef op dinsdag 13 juli 2010 @ 20:42:
[...]


Sjoah ... en ik geef geen bedragen en geen namen. En het is niets meer dan wat jij nog niet wist. Wat is er niet netjes dan ?
Dat we het soms onderling over ons werk hebben?

btw, ik zeg ook niet dat ik persoonlijk alle bedragen zie, maar soms hoorde je wat

En dan kun je er ook nog vanuit gaan dat die BN'ers van jou bij verschillende banken verschillende rekeningen onder verschillende (bedrijfs)namen hebben lopen om risico's te spreiden. Dus de bedragen die jij van één weet is maar een gedeelte van wat diegene heeft.

[tecsman]

fish schreef op dinsdag 13 juli 2010 @ 20:42:
[...]

Sjoah ... en ik geef geen bedragen en geen namen. En het is niets meer dan wat jij nog niet wist. Wat is er niet netjes dan ?
Dat we het soms onderling over ons werk hebben?

btw, ik zeg ook niet dat ik persoonlijk alle bedragen zie, maar soms hoorde je wat

Dat een medewerker van alles ziet, daar heb ik geen moeite mee;
als klant heb je daar mee te leven.

Maar dat een partner dingen hoort, vind ik niet kunnen. Het gaat er niet om of jij je mond houd, maar je vrouw hoort dat voor zich te houden (namen/bedragen).

[readytoflow]

Ik kan alleen praten over de Rabo en de ING. En als hij een functie heeft op de afdeling, bedrijven, particulieren dan is het zeer waarschijnlijk dat hij saldo's kan zien. Werkt hij op particulieren dan is de kans groot dat hij zelfs elke financiële transactie op je rekening kan zien.

Maar het is afhankelijk van zijn functie (en welke bank het is dus, bij ABN is het zo te lezen al meer beveiligd?)

Maar ja, wat moet je ermee...? Ik zou me er niet druk om maken.

[SinergyX]

Kort: Ze kunnen het. Maargoed, 'werken bij een bank' is wel een bizar groot begrip (je doet de catering ).

Echt weinig speciaals, het is voor je werk dat je inzage moet hebben, maar genoeg regels en logging die jou er verder niets over mogen laten vertellen.

Ik zie koopcontracten van huizen langskomen, van BN'ers en van vrienden, leuk om te weten maar wat zou ik er mee moeten doen?

[ Voor 12% gewijzigd door SinergyX op 14-07-2010 10:51 ]

[The Eagle]

* The Eagle zit momenteel @een grote internationale bank / financiele instelling en al werk ik met het financiele systeem, ik kan echt geen rekeninggegevens inzien. Wil ik ook niet, waarom zou ik? Alsof mij het boeit dat persoon X zo en zoveel geld op zijn rekening heeft staan.

Verder: ik heb een hele tijd beheer van het personele systeem van een van de ministeries gedaan, en dan zie je dus van verschillende bekende personen ook de salarissen, adresgegevens, sofinummers etc voorbij komen. Om zoiets te mogen krijg je sowieso een screening van te voren. En vanzelfsprekend sancties als je iets al dan niet per ongeluk laat lekken. Maar ik zou niet weten waatom ik dat zou doen.

Moraal van het verhaal: eigenlijk alles wat dit betreft valt of staat met de integriteit des persoons in combinatie met de maatregelen die er tegen misbruik zijn genomen.

[AtleX]

The Eagle schreef op woensdag 14 juli 2010 @ 10:55:
Verder: ik heb een hele tijd beheer van het personele systeem van een van de ministeries gedaan, en dan zie je dus van verschillende bekende personen ook de salarissen, adresgegevens, sofinummers etc voorbij komen. Om zoiets te mogen krijg je sowieso een screening van te voren.

Nu is de overheid sowieso panisch daarover. Ik heb weleens wat werk voor ministeries gedaan en daar moest ik ook een verklaring van goed gedrag enzo voor inleveren. Daarnaast werd ik bij binnenkomst en vertrek gefouilleerd en toen ik in de werkkamer van de minister bezig was zonder blijkbaar de vereiste toestemming ben ik door 2 niet-zo-blije bewakers die kamer uit gesleurd en 2 uur lang ondervraagd over wie ik was, wat ik deed, wat ik in die kamer te zoeken had, waar ik woonde, etc. Dat was geen pretje kan ik je wel vertellen.

[Lulukai]

Kunnen: ja. Mogen: neen.

[Anoniem: 14124]

Uiteraard kunnen ze het zien, bij de Rabobank in ieder geval wel. Daar kwam ik aan de balie om een bedrag te storten, en ik kon ten eerste volledig meekijken op het computerscherm en stonden alle betaal- en spaarrekeningen (incl. de gemachtigden) in een overzicht, en werd mij - gestuurd op het saldo - an passant nog even medegedeeld of ik niet gebruik wilde gaan maken van de beleggingsprodukten van de Rabobank.

En die controles, en veiligheid stellen ook niet zoveel voor hoor. Zolang mijn vrouw daar zonder paspoort en pasje aan de balie komt, en de medewerker op basis van een mondeling gecommuniceerd rekeningnummer de administratie opent heb ik daar niet zo gek veel vertrouwen in.

Wordt niet gevraagd naar identificatie, geboortedatum, adres, woonplaats, naam of wat dan ook. Als ze een willekeurig rekeningnummer had geroepen had ze een overzicht gekregen.

[swtimmer]

AtleX schreef op woensdag 14 juli 2010 @ 10:59:
[...]

Nu is de overheid sowieso panisch daarover. Ik heb weleens wat werk voor ministeries gedaan en daar moest ik ook een verklaring van goed gedrag enzo voor inleveren. Daarnaast werd ik bij binnenkomst en vertrek gefouilleerd en toen ik in de werkkamer van de minister bezig was zonder blijkbaar de vereiste toestemming ben ik door 2 niet-zo-blije bewakers die kamer uit gesleurd en 2 uur lang ondervraagd over wie ik was, wat ik deed, wat ik in die kamer te zoeken had, waar ik woonde, etc. Dat was geen pretje kan ik je wel vertellen.

Lijkt me toch vrij logisch als een onbekend persoon zonder de juiste papieren aan het rommelen is in de kamer van de minister?

Wordt niet gevraagd naar identificatie, geboortedatum, adres, woonplaats, naam of wat dan ook. Als ze een willekeurig rekeningnummer had geroepen had ze een overzicht gekregen.

Dat vind ik nu wel goed aan mijn huidige bank. Als ik daarheen ga moet ik me identificeren door te pinnen zonder bedrag en ik moet id laten zien (al is dat misschien omdat ik buitenlander ben?!).

[ Voor 20% gewijzigd door swtimmer op 14-07-2010 11:11 ]

[Teckna]

Ik heb ooit eens een sollicitatie doorgelopen voor een functie bij een bank waarbij ik moest tekenen dat inlichtingendiensten mijn geschiedenis mochten natrekken en moest ik ook verklaringen tekenen (alleen voor de sollicitatie) ondanks dat ik het niet geworden ben denk ik dat het allemaal wel redelijk goed in de gaten wordt gehouden. ook wordt alles natuurlijk gewoon bijgehouden in logfiles e.d. zeker als het al zo strict is tijdens de sollicitatie alleen al.

Maar dit is niet enkel voor banken hoor. bij deloitte & touche moest je ook verklaring van goed gedrag overhandigen en had ik een geheimhoudings clausule in mijn contract.. En toen ik als werk het digitaliseren had van oude patient dossiers moest ik ook een verklaring tekenen.

Ja, (sommige) mensen kunnen je financieen inzien. Maar dit is dan altijd onderdeel van hun werk. hetzelfde met een ziekenhuis die bij je gegevens kan (regionale patient dossiers) of een belasting medewerker, of een politie agent.

Helaas ligt de awareness bij de meeste medewerkers laag wat deze gegevens allemaal (kunnen) betekenen maar dat is weer een heel ander verhaal. hierdoor werkt social engineering ook zo goed.

[AtleX]

swtimmer schreef op woensdag 14 juli 2010 @ 11:09:
[...]


Lijkt me toch vrij logisch als een onbekend persoon zonder de juiste papieren aan het rommelen is in de kamer van de minister?

Nouja, ik was van te voren aangemeld bij de bewakingsdienst, ik ben gefouilleerd, ik heb een rode toegangskaart gebruikt om op die verdieping te komen, ik heb me daar gemeld bij de bewaker die dat gecontroleerd heeft bij de beveiliging en die me weer gefouilleerd heeft, ik heb me gemeld bij het secretariaat van de minister en ik ben binnengelaten door de secretaresse van de minister. Dat ze er toen pas achterkwamen dat ik nog een formulier miste vind ik nogal slordig, vooral omdat ik daar toen al 3 weken aan het werk was.

[swtimmer]

AtleX schreef op woensdag 14 juli 2010 @ 11:18:
[...]

Nouja, ik was van te voren aangemeld bij de bewakingsdienst, ik ben gefouilleerd, ik heb een rode toegangskaart gebruikt om op die verdieping te komen, ik heb me daar gemeld bij de bewaker die dat gecontroleerd heeft bij de beveiliging en die me weer gefouilleerd heeft, ik heb me gemeld bij het secretariaat van de minister en ik ben binnengelaten door de secretaresse van de minister. Dat ze er toen pas achterkwamen dat ik nog een formulier miste vind ik nogal slordig, vooral omdat ik daar toen al 3 weken aan het werk was.

Dat maakt het verhaal dan wel erg knullig! Maar ik geloof dat we beide wel inzien dat het logisch is dat er een soort van beveiliging is voordat je op dat soort plekken komt. :-)

[Spixo]

Laatst was ik in Breda bij een filiaal van de ING bank met een vraag over mijn creditcard. Op de balie stond een computer waar de medewerker mijn gironummer invoerde, en tada voor mijn neus verscheen mijn saldo + laatste af en bijschrijvingen.

[RemcoDelft]

swtimmer schreef op dinsdag 13 juli 2010 @ 20:18:
[...]
Ook niet helemaal netjes dat jij dat soort dingen weet, klinkt niet professioneel van je vrouwtje.

Juist dat soort bijzonderheden worden heel snel besproken met de partner. Niet professioneel, wel menselijk.

[Anoniem: 14124]

Anders krijg je inderdaad een beetje het Mr. en Ms. Smith syndroom.

[Gitarist]

Ik heb zelf bij een Rabobank gewerkt en daar kon ik idd iedereens bankgegevens zien die bij die bank klant was (Rabobank is verdeeld in lokale banken, ik kon dus alleen de info van de klanten van mijn lokale bank zien). Iedereen kon die gegevens benaderen (m.u.v. afd. facilities).

Maar uiteraard dus niet de gegevens van klanten van andere banken.

[BikkelZ]

Ik heb bij Van Lanschot Bankiers gewerkt en er waren wel degelijk accounts waar ik niks in kon zien of doen. Overigens gaf dat ook wel weer wat problemen soms voor die klant omdat je niet door iedereen geholpen kon worden maar naar een soort speciale gevallen balie moest bellen zo gauw een medewerker niet verder kon komen. Het was het niet zo dat iedere BN'er daar in viel, er waren mensen waar ik nog nooit van gehoord had die wel daar onder vielen en dan bekende voetballers weer niet.

Maar er wordt volgens mij wel degelijk gekeken of er afwijkende activiteit rondom een bepaald account is qua inzien etcetera.

[rinkel]

Ik heb ooit, heel lang geleden, bij een bank gewerkt, en ja, ik kon bij alle bankgegevens van klanten.
Hier geldt echter een geheimhouding, als je die overtreedt volgt een strafrechtelijke procedure.

[Frogmen]

Het is zo nederlands om je banksaldo en salaris geheim te houden of vooral mysterieus over te doen. Amerikanen zijn er trots op en zetten het op hun visitekaartje, ook overdreven maar toch.

[smesjz]

Frogmen schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 13:59:
Het is zo nederlands om je banksaldo en salaris geheim te houden of vooral mysterieus over te doen. Amerikanen zijn er trots op en zetten het op hun visitekaartje, ook overdreven maar toch.

Dan nog. Als ik wil dat iemand mijn salaris of saldo weet, dan wil ik dat graag zelf vertellen. In Amerika houden ze weer hun SSN geheim terwijl dat hier een stuk minder boeit.

Buiten dat, ik heb in mijn functie getekend voor geheimhouding en ga mijn baan niet op het spel zetten door hetgeen dat ik zie aan anderen te vertellen.

[Anoniem: 35978]

[ Voor 100% gewijzigd door Anoniem: 35978 op 21-08-2010 23:30 ]

[EQJim]

Anoniem: 35978 schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 14:09:
Als in mijn vriendengroep iemand zoiets zou flikken is het gelijk exit met die gast. Zulke vrienden hoef ik niet, ongeacht of hij het wel of niet zou kunnen.

Vind ik ook wel weer wat overdreven. Waarom toch altijd dat panische (imo) gedrag als het over geld gaat? Privacy is wat er in je hoofd zit, al de rest.... long gone.

Maar om OT te blijven: ja natuurlijk, ze moeten je toch kunnen helpen? En zoals hiervoor al een aantal keer verteld, daar is je geheimhoudingsplicht voor.

[Anoniem: 35978]

[ Voor 100% gewijzigd door Anoniem: 35978 op 21-08-2010 23:30 ]

[engelbertus]

ach. iemand die iets met fancien doet voor zijn werk, kan ook van klanten de bkr registratiegegevens inzien. dat vind ik ook wel een aardig risico, zo niet een groter risico.

buiten het feit om dat het ook gewoon schending van de privacy is.

[smesjz]

engelbertus schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 14:27:
ach. iemand die iets met fancien doet voor zijn werk, kan ook van klanten de bkr registratiegegevens inzien. dat vind ik ook wel een aardig risico, zo niet een groter risico.

buiten het feit om dat het ook gewoon schending van de privacy is.

BKR gegevens opvragen wordt in de regel gedaan om voor de geldverstrekker de risico's in te kunnen schatten, raadplegen dient dus een hoger doel. In mijn geval staat er alleen een telefoonabonnement geregistreerd.
En als een bankmedewerker een BKR check doet, wordt dat echt wel geregistreerd hoor omdat de bank gewoon betaalt gewoon het raadplegen.

BKR gegevens raadplegen vind ik niet te vergelijken met zo maar in iemand's gegevens neuzen terwijl je daar op dat moment voor je functie niks mee te maken hebt.

[swtimmer]

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 14:20:
[...]


Vind ik ook wel weer wat overdreven. Waarom toch altijd dat panische (imo) gedrag als het over geld gaat? Privacy is wat er in je hoofd zit, al de rest.... long gone.

Maar om OT te blijven: ja natuurlijk, ze moeten je toch kunnen helpen? En zoals hiervoor al een aantal keer verteld, daar is je geheimhoudingsplicht voor.

Financien maken je niet uit, maar wat nu als ik je medische record zou hebben? Of in een studie toegang tot je genotype. Moeten mensen dan ook niet zeuren of dan opeens wel? Het lijkt me dat je je eigen keuze mag maken of je dit soort gegevens met je vrienden wil delen, is toch niet zo vreemd?

[Slasher]

Ardana schreef op dinsdag 13 juli 2010 @ 20:09:
Wellicht dat hij dat kan zien, maar ik ga ervan uit dat hij dan de regels van zijn arbeidsovereenkomst overtreed en er sancties tegen hem getroffen zullen worden als dat uitkomt. Het lijkt me in ieder geval niet toegestaan.

Natuurlijk is het wel toegestaan, maar het gaat er om wat hij met die informatie doet, als hij het voor zich zelf houd is het geen probleem

[EQJim]

Anoniem: 35978 schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 14:25:
Het heeft niks met panisch gedoe over geld te maken maar het feit dat mensen schijnbaar niet in staat zijn je privacy te respecteren. Zo'n "vriend" zou in andere situaties ook je privacy niet respecteren.

Ik vind jou niet zo heel vergevingsgezind ten opzichte van je vrienden. Dat zeg ik niet om je aan te vallen, maar dit lijkt mij persoonlijk nogal een heftige reactie.

Kleine illustratie: je bent 15 jaar vrienden met iemand, lief en leed, jada jada, getuige op z'n bruiloft. Hij werkt bij bank. Hij zegt bij een biertje: zo, zou je niet eens opslag vragen bij je baas. Jij verdient ook niet zo veel. Jouw reactie: mijn huis uit! Nu!

Of om het nog anders uit te leggen: je vriend adviseert je om je hypotheek/pensioen/spaargeld ergens anders te parkeren omdat hij ziet dat je het niet maximale eruit haalt (of gewoon benadeeld wordt). Ook maar de deur wijzen?

@ swtimmer, geld en je gezondheid zie ik inderdaad als andere dingen. Dus ja, ik ben het met je eens. Maar het gaat mij niet om het feit dat mensen er inzage in hebben, dat is evident als ze het nodig hebben om hun functie uit te voeren. Het gaat erom wat mensen ermee doen. Zien ze het (per ongeluk/expres, mij maakt het niet zoveel uit) en slaan ze het in hun hoofd op? Of vertellen ze het zelfs aan hun vrouw (wat een boeven!)? Of posten ze het op twitter? Een stukje nuance is hier mijns inziens wel geoorloofd.

Nog een toevoeging: als je vriend tevens je dokter is kan het moeilijk anders he? Het gaat er maar net om welke 'pet' iemand opheeft als hij dit soort gevoelige info tegenkomt. Een vriend kan meerdere petten ophebben waarbij soms de ene boven de andere prevaleert.

[ Voor 9% gewijzigd door EQJim op 15-07-2010 15:08 ]

[Slasher]

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:02:
[...]

Ik vind jou niet zo heel vergevingsgezind ten opzichte van je vrienden. Dat zeg ik niet om je aan te vallen, maar dit lijkt mij persoonlijk nogal een heftige reactie.

Kleine illustratie: je bent 15 jaar vrienden met iemand, lief en leed, jada jada, getuige op z'n bruiloft. Hij werkt bij bank. Hij zegt bij een biertje: zo, zou je niet eens opslag vragen bij je baas. Jij verdient ook niet zo veel. Jouw reactie: mijn huis uit! Nu!

Als iemand zoiets zou vertellen zou ik de dag erop even een telefoontje naar zijn leidinggevende plegen want dit soort dingen kunnen mijn inziens echt niet.....

[EQJim]

Slasher schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:14:
[...]


Als iemand zoiets zou vertellen zou ik de dag erop even een telefoontje naar zijn leidinggevende plegen want dit soort dingen kunnen mijn inziens echt niet.....

En hem laten ontslaan/in de problemen brengen... Lijkt mij wederom nogal heftig, maar blijkbaar ligt mijn grens van vriendschap/privacy wat anders. Ik hecht toch echt wel meer waarde aan mijn vriendschappen dan aan de privacy van mijn geld tov mijn vrienden. Zolang ze het niet in de Telegraaf zetten... Al mijn vrienden mogen weten wat ik verdien, misschien kunnen ze er zelf nog wat mee!

En wat vind je dan van het voorbeeld wat ik onder de gequote tekst geef? Ik ben wel benieuwd.

[ Voor 6% gewijzigd door EQJim op 15-07-2010 15:32 ]

[Roenie]

Frogmen schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 13:59:
Het is zo nederlands om je banksaldo en salaris geheim te houden of vooral mysterieus over te doen. Amerikanen zijn er trots op en zetten het op hun visitekaartje, ook overdreven maar toch.

Het is toch niet erg als iemand dat voor zich wil houden? Je doet nu net of je maar niet zo moeilijk over zoiets hoort te doen.

De persoon zelf is degene die beslist met wie hij/zij die informatie deelt. Als een bankmedewerker dit aan anderen verteld, ook al is het een stelletje, dan gaat dat gewoon te ver. Dan schaadt je als bank het vertrouwen van je klanten. En vertrouwen in banken is al iets dat onder druk staat op het moment.

engelbertus schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 14:27:
ach. iemand die iets met fancien doet voor zijn werk, kan ook van klanten de bkr registratiegegevens inzien. dat vind ik ook wel een aardig risico, zo niet een groter risico.

buiten het feit om dat het ook gewoon schending van de privacy is.

Two wrongs don't make one right.

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:02:
...Kleine illustratie: je bent 15 jaar vrienden met iemand, lief en leed, jada jada, getuige op z'n bruiloft. Hij werkt bij bank. Hij zegt bij een biertje: zo, zou je niet eens opslag vragen bij je baas. Jij verdient ook niet zo veel. Jouw reactie: mijn huis uit! Nu!

Als een vriend wil weten wat mijn salaris is, dan kan hij het vragen en dan vertel ik hem dat wel zelf. Hij hoeft niet gelijk mijn huis uit, maar ik zal hem wel duidelijk maken dat ik daar niet van gediend ben. Als hij dat begrijpt dan mag hij blijven

[EQJim]

Roenie schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:31:
[...]
Het is toch niet erg als iemand dat voor zich wil houden? Je doet nu net of je maar niet zo moeilijk over

[...]
Als een vriend wil weten wat mijn salaris is, dan kan hij het vragen en dan vertel ik hem dat wel zelf. Hij hoeft niet gelijk mijn huis uit, maar ik zal hem wel duidelijk maken dat ik daar niet van gediend ben. Als hij dat begrijpt dan mag hij blijven

Dit zou ook meer op mijn reactie lijken.

Hey klootzak, bemoei je even met je eigen zaken zeg. Als je dat nog eens doet krijg je een schop onder je hol en vertel ik je vriendin dat je pr0n op je pc hebt!

[pakt biertje, neemt paar slokken]

Maar vind je echt dat ik te weinig verdien/een andere hypotheek moet/beter mijn geld kan beleggen?

Zo zou ik zelf reageren denk ik, met de nuance dat het hier over financien gaat.

[gambieter]

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:28:
En hem laten ontslaan/in de problemen brengen...

Nee. De enige die hem in de problemen brengt is de persoon zelf, die toont niet in staat te zijn om met vertrouwelijke gegevens om te gaan en nieuwsgierigheid en loslippigheid combineert. Het is een overduidelijk geval van eigen schuld.

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:02:
Nog een toevoeging: als je vriend tevens je dokter is kan het moeilijk anders he? Het gaat er maar net om welke 'pet' iemand opheeft als hij dit soort gevoelige info tegenkomt. Een vriend kan meerdere petten ophebben waarbij soms de ene boven de andere prevaleert.

Ook een dokter moet om kunnen gaan met vertrouwelijke gegevens, en er is een plek en een tijd voor dergelijke discussies.

[EQJim]

gambieter schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:42:
[...]

Nee. De enige die hem in de problemen brengt is de persoon zelf, die toont niet in staat te zijn om met vertrouwelijke gegevens om te gaan en nieuwsgierigheid en loslippigheid combineert. Het is een overduidelijk geval van eigen schuld.

Dat is zo, maar nogmaals, het gaat hier om een vriend. Ik zou toch niet (om deze reden) iemand laten ontslaan hoor. Enige relativering lijkt mij op z'n plaats. Het gaat hier niet om diefstal of geweld, zelfs niet om fraude. Zijn jullie (wie de schoen past trekt hem aan ) dan echt zo principieel? Kennen jullie geen nieuwsgierigheid? Is een vriendschap dan zo weinig waard en een schending van privacy dan zoveel? Ik probeer het niet goed te praten, privacy is een groot goed, maar vergevingsgezindheid en vriendschap zijn dat ook. De wereld is niet zwart of wit, hell, de wereld is niet eens rond! Hij die zonder zonde is, verbreke de eerste vriendschap!

[...]


Ook een dokter moet om kunnen gaan met vertrouwelijke gegevens, en er is een plek en een tijd voor dergelijke discussies.

Het ging er hier om dat een vriend het uberhaupt weet. Wat hij/zij ermee doet heb ik al vaker onderstreept als (wat mij betreft) het allerbelangrijkste. Als een dokter dit niet aan de grote klok hangt voldoet hij wat mij betreft aan jouw criterium 'moet om kunnen gaan met vertrouwelijke gegevens'.

[gambieter]

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 16:24:
Dat is zo, maar nogmaals, het gaat hier om een vriend. Ik zou toch niet (om deze reden) iemand laten ontslaan hoor. Enige relativering lijkt mij op z'n plaats. Het gaat hier niet om diefstal of geweld, zelfs niet om fraude. Zijn jullie (wie de schoen past trekt hem aan ) dan echt zo principieel? Kennen jullie geen nieuwsgierigheid? Is een vriendschap dan zo weinig waard en een schending van privacy dan zoveel? Ik probeer het niet goed te praten, privacy is een groot goed, maar vergevingsgezindheid en vriendschap zijn dat ook. De wereld is niet zwart of wit, hell, de wereld is niet eens rond! Hij die zonder zonde is, verbreke de eerste vriendschap!

Omdat het om een vriend gaat, zou ik inderdaad een gesprek aanvragen met zijn leidinggevende en aangeven dat het me verontrust dat de instantie een slechte beveiliging heeft, en aangeven dat alhoewel ik het mijn vriend zeer kwalijk neem (en hem dat ook heb verteld), de schuld mede bij de organisatie ligt en deze dan ook daar coulance voor dient te tonen.

Het ging er hier om dat een vriend het uberhaupt weet. Wat hij/zij ermee doet heb ik al vaker onderstreept als (wat mij betreft) het allerbelangrijkste. Als een dokter dit niet aan de grote klok hangt voldoet hij wat mij betreft aan jouw criterium 'moet om kunnen gaan met vertrouwelijke gegevens'.

Nee, dat is dan iemand die aantoont niet in een dergelijke branche te moeten werken. Integriteit is een groot goed, en iemand die zo dom is om dergelijke dingen en public te doen is gewoon te dom om toegang tot dergelijke gegevens te hebben.

Als dit je denkwijze is, dan zou ik je aanraden om ook niet een functie te zoeken waar met dergelijke gegevens gewerkt wordt. De meeste mensen denken er niet zo lichtjes over als jij.

[EQJim]

gambieter schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 16:39:


[...]

Nee, dat is dan iemand die aantoont niet in een dergelijke branche te moeten werken. Integriteit is een groot goed, en iemand die zo dom is om dergelijke dingen en public te doen is gewoon te dom om toegang tot dergelijke gegevens te hebben.


Als dit je denkwijze is, dan zou ik je aanraden om ook niet een functie te zoeken waar met dergelijke gegevens gewerkt wordt. De meeste mensen denken er niet zo lichtjes over als jij.

Volgens mij begrijp je me niet. Mijn voorbeeld was dat een vriend je arts is. 2 'petten' ophebben enzo. Het feit dat een persoon vanuit zijn beroep iets weet kan op zichzelf toch geen probleem zijn? Het gaat erom wat hij ermee doet, en om dit iets uit te breiden, op welke (onethische) manier hij hieraan gekomen is.

En om op je laatste alinea te reageren: ik werk met 'gevoelig' materiaal (geen leven en dood, maar wel financieel) en ik ben afgestudeerd op identiteitsfraude bij banken dus de materie is me niet vreemd. Ik heb over mijn werk nog nooit iets inhoudelijk gevoeligs aan een ander verteld, ook niet aan m'n partner. Dat geldt voor genoeg mensen die bij banken bijv in schuldsanering werken of met leningen werken. Als ik daarbij in de toekomst een bekende tegenkom (BN'ers kom je sowieso snel tegen, dus die ervaring heb ik al), zeker als dit een goede vriend is, zou het zomaar kunnen zijn dat ik daar wel iets over zeg tegen deze persoon. Het hoeft toch niet allemaal zo zwaar en heftig te zijn? Kan toch ook zijn: Hey, ik zag je hypotheek gisteren in ons systeem passeren! Vind je dat 'onethisch'? Vraag jezelf dan eens af of je het niet 'onethischer' vind om het wel te weten en niks te zeggen. Dat vind ik dus persoonlijk niet helemaal kies. Waarom gaan mensen altijd uit van kwade opzet of gaan ze ervan uit dat je iemand zwart probeert te maken? A fucked up world we live in als je zelfs je vrienden geen krediet (phun intended) meer gunt.

Kleine toevoeging: banken houden het zoekgedrag van hun personeel wel in de gaten. Ze weten wat de reputatieschade kan zijn als gevoelige info op straat komt dus ze werken er aan om dit risico te beperken. Als je Wendy van Dijk opzoekt is de kans aanwezig dat je hierop aangesproken wordt, zeker als je dit herhaaldelijk doet.

[ Voor 7% gewijzigd door EQJim op 15-07-2010 17:12 ]

[smesjz]

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 17:04:
[...]


Volgens mij begrijp je me niet. Mijn voorbeeld was dat een vriend je arts is. 2 'petten' ophebben enzo. Het feit dat een persoon vanuit zijn beroep iets weet kan op zichzelf toch geen probleem zijn? Het gaat erom wat hij ermee doet, en om dit iets uit te breiden, op welke (onethische) manier hij hieraan gekomen is.

En om op je laatste alinea te reageren: ik werk met 'gevoelig' materiaal (geen leven en dood, maar wel financieel) en ik ben afgestudeerd op identiteitsfraude bij banken dus de materie is me niet vreemd. Ik heb over mijn werk nog nooit iets inhoudelijk gevoeligs aan een ander verteld, ook niet aan m'n partner. Dat geldt voor genoeg mensen die bij banken bijv in schuldsanering werken of met leningen werken. Als ik daarbij in de toekomst een bekende tegenkom (BN'ers kom je sowieso snel tegen, dus die ervaring heb ik al), zeker als dit een goede vriend is, zou het zomaar kunnen zijn dat ik daar wel iets over zeg tegen deze persoon. Het hoeft toch niet allemaal zo zwaar en heftig te zijn? Kan toch ook zijn: Hey, ik zag je hypotheek gisteren in ons systeem passeren! Vind je dat 'onethisch'? Vraag jezelf dan eens af of je het niet 'onethischer' vind om het wel te weten en niks te zeggen. Dat vind ik dus persoonlijk niet helemaal kies. Waarom gaan mensen altijd uit van kwade opzet of gaan ze ervan uit dat je iemand zwart probeert te maken? A fucked up world we live in als je zelfs je vrienden geen krediet (phun intended) meer gunt.

Persoonlijk zou ik nooit een vriend als dokter/psychiater/schuldhulpverlener etc willen hebben, sommige zaken wil ik graag gescheiden gehouden. Niet omdat ik ze niet vertrouw, maar zelfs m'n vrienden hoeven niet alles te weten.

Als ik bij een bank werk en ik zie toevallig de hypotheek van een vriend passeren houd ik m'n mond, net zoals een bevriende laborant z'n mond moet houden als ie toevallig een vaderschapstest / bloedproef e.d. van mij ziet.

Het gaat er niet om wat je weet, het gaat er om wat je er mee doet.

[tazzman]

Het is geheel afhankelijk van de functie. Ik heb bij diverse grote banken werkt en had daar wel degelijk inzicht in alle klant gegevens, inclusief inkomen, late betalingen etc. Maar goed, dat was ook deel van mijn werk. Veel mensen buiten het bankwezen doen daar erg panisch over maar zonder toegang tot zulke gegevens is het onmogelijk voor afdelingen als risk management etc om hun werk te doen.

Echter, geheimhouding, discretie en een uiterst professionele omgang met deze data was voor iedereen vereist en ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand zat te "gluren" of zo. Dat zou dan ook direct aanleiding zijn tot een tik op de vingers of direkt ontslag (bij het aantoonbaar schenden van de geheimhouding).

Zodra ik aan mijn bureau zit gaat gewoon de "knop om" - ik heb inderdaad bank gegevens onder ogen gehad van mensen die ik persoonlijk ken maar in "analist mode" denk ik daar niet bij na en heb daar ook echt geen interesse in. Op een gegeven moment worden gegevens zoals jaarinkomen, uitstaande late betalingen, aantal aanmaningen, risico groep code etc enkel nummertjes in je rapportages etc.

[ Voor 21% gewijzigd door tazzman op 18-07-2010 14:07 ]

[gambieter]

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 17:04:
Volgens mij begrijp je me niet. Mijn voorbeeld was dat een vriend je arts is. 2 'petten' ophebben enzo. Het feit dat een persoon vanuit zijn beroep iets weet kan op zichzelf toch geen probleem zijn? Het gaat erom wat hij ermee doet, en om dit iets uit te breiden, op welke (onethische) manier hij hieraan gekomen is.

Er is geen grijs hier. Er zijn heel erg duidelijke ethische barrieres en elke overtreding dient keihard te worden bestraft. Juist de houding "ach het is toch niet zo erg" resulteert heel snel in de verschuiving van de morele grenzen. Het begint met een pen meenemen van het werk, dan een keer een boek kopieren en voor je het weet komen vrienden even een boek kopieren of een doosje pennen halen.

En om op je laatste alinea te reageren: ik werk met 'gevoelig' materiaal (geen leven en dood, maar wel financieel) en ik ben afgestudeerd op identiteitsfraude bij banken dus de materie is me niet vreemd. Ik heb over mijn werk nog nooit iets inhoudelijk gevoeligs aan een ander verteld, ook niet aan m'n partner.

Mooi. Houden zo.

Dat geldt voor genoeg mensen die bij banken bijv in schuldsanering werken of met leningen werken. Als ik daarbij in de toekomst een bekende tegenkom (BN'ers kom je sowieso snel tegen, dus die ervaring heb ik al), zeker als dit een goede vriend is, zou het zomaar kunnen zijn dat ik daar wel iets over zeg tegen deze persoon. Het hoeft toch niet allemaal zo zwaar en heftig te zijn?

Ja, dat is zeer zwaar en zeer heftig, en wat mij betreft reden voor ontslag of het verplaatsen naar een functie waar je geen toegang meer hebt tot dergelijke gegevens. Zonder toestemming die gegevens bestuderen en dan de geheimhouding niet respecteren is een zeer kwalijke actie, en het beschamen van het vertrouwen dat in je gesteld is.

Kan toch ook zijn: Hey, ik zag je hypotheek gisteren in ons systeem passeren! Vind je dat 'onethisch'?

Ja.

Vraag jezelf dan eens af of je het niet 'onethischer' vind om het wel te weten en niks te zeggen. Dat vind ik dus persoonlijk niet helemaal kies. Waarom gaan mensen altijd uit van kwade opzet of gaan ze ervan uit dat je iemand zwart probeert te maken? A fucked up world we live in als je zelfs je vrienden geen krediet (phun intended) meer gunt.

Dan nog heb je eerst toestemming te vragen aan de persoon en aan je werkgever voor je dergelijke compromitterende acties onderneemt. Het heeft niets met krediet te maken, maar alles met het niet kunnen omgaan of respecteren van vertrouwelijkheid en privacy.

Waar het op neerkomt: jij hebt geen enkel recht om de beslissing te nemen wat wel en niet toegelaten is.

[EQJim]

Waar het op neerkomt: jij hebt geen enkel recht om de beslissing te nemen wat wel en niet toegelaten is.

Nee. Nou en? Dat doe ik toch ook niet? Mag ik je vragen waar deze frustratie vandaan komt? En daarnaast beschrijf je verschillende scenarios die ik helemaal niet herken. "Zonder toestemming". Daar begon dit topic mee. Die toestemming heeft dus praktisch iedereen. Daarmee is 'sec' de kous af. Nul overtreding ethiek.

Je kunt het mooi uiteen zetten maar ik ben het op verschillende punten gewoon niet met je eens. Vooral je rigiditeit en ongenuanceerdheid kan ik moeilijk bevatten. Het lijkt wel alsof je de wereld bekijkt als een laboratorium waarin alles in wetmatigheden te vatten is. Ethiek is dit niet. Het is niet voor niks dat vele beroepsgroepen een ethische commissie hebben met meerdere 'oude en wijze' dames en heren. Mag jij je afvragen waarom dat is. Daarnaast is 'ethiek' ook nog eens aan andere factoren afhankelijk, denk aan ruimte en tijd. Mijns inziens: de wereld is niet zwart of wit, niet eens grijs, misschien niet eens een kleur die wij kunnen zien. Ik denk niet dat jij en ik elkaar op dit punt zullen begrijpen als je dat niet in ziet.

Ik blijf bij mijn standpunt: simpelweg (en al helemaal per ongeluk) ergens weet van krijgen kan nooit onethisch zijn en al helemaal niet als dit ook nog eens binnen je beroepsfunctie valt. Ik onderschrijf daarmee compleet wat smezjs ook schrijft, het gaat er niet om wat je weet, maar wat je ermee doet.

En om even een flinke stap zijwaarts te nemen, enkel het volgen van regels is ook niet zaligmakend. Uiteindelijk moet je bij elke stap die je neemt je eigen verantwoordelijkheid nemen. Is dat volgens de ethische guidelines, komt dat mooi uit. Is dan niet zo, moet je je afvragen waarom dat zo is. Dingen, tijden, mensen, omstandigheden, ideeen, techniek... Alles verandert. Laten we dus vooral alles bij het oude houden zonder daarover na te denken.

[gambieter]

EQJim schreef op zondag 18 juli 2010 @ 16:53:
Waar het op neerkomt: jij hebt geen enkel recht om de beslissing te nemen wat wel en niet toegelaten is.

Nee. Nou en? Dat doe ik toch ook niet? Mag ik je vragen waar deze frustratie vandaan komt? En daarnaast beschrijf je verschillende scenarios die ik helemaal niet herken. "Zonder toestemming". Daar begon dit topic mee. Die toestemming heeft dus praktisch iedereen. Daarmee is 'sec' de kous af. Nul overtreding ethiek.

Niets frustratie, hoogstens met dat je blijkbaar niet kunt zien war je de fout ingaat. Jij mag niet de beslissing mag nemen om wat met die informatie te doen. En dat doe je wel zodra je iemand prive benaderd gebaseerd op informatie die je professioneel ingezien hebt. Het gaat erom dat je actie onderneemt, daar waar je alleen passief die informatie mag hebben.

Stel dat je bij de politie werkt en een dossier ziet waar een kennis verdacht wordt van het bezit van kinderp*rno. Ga je dan ook naar die persoon toe en zeg je "ik zag je naam in dat dossier, toch wat betere beveiliging aanbrengen of je beheersen"?

Je kunt het mooi uiteen zetten maar ik ben het op verschillende punten gewoon niet met je eens. Vooral je rigiditeit en ongenuanceerdheid kan ik moeilijk bevatten.

Mijn standpunt ongenuanceerd? Als je bedoelt dat ik niet allerlei professionele blunders rationaliseer omdat het om "vrienden" gaat, ja dan ben ik ongenuanceerd. Maar liever ongenuanceerd dan onprofessioneel.

Het lijkt wel alsof je de wereld bekijkt als een laboratorium waarin alles in wetmatigheden te vatten is. Ethiek is dit niet. Het is niet voor niks dat vele beroepsgroepen een ethische commissie hebben met meerdere 'oude en wijze' dames en heren. Mag jij je afvragen waarom dat is.

. Leg het maar eens uit aan iemand die werkt met patientengegevens, beursaanvragen, sollicitaties en medisch/dierproeven ethische commissies. En waarom je geheimhoudingsverklaringen etc moet ondertekenen, en waarom niet iedereen inzage krijgt in dergelijke gegevens. Juist omdat je nooit zonder toestemming professioneel verkregen gegevens voor privedoeleinden mag gebruiken. En wie geeft die toestemming: je werkgever, niet jij.

Daarnaast is 'ethiek' ook nog eens aan andere factoren afhankelijk, denk aan ruimte en tijd. Mijns inziens: de wereld is niet zwart of wit, niet eens grijs, misschien niet eens een kleur die wij kunnen zien. Ik denk niet dat jij en ik elkaar op dit punt zullen begrijpen als je dat niet in ziet.

ALs je bedoelt dat je alles kunt rationaliseren waarmee je nooit een schuldgevoel hebt omdat je het goed bedoelde, ja, dan zullen we elkaar nooit begrijpen. Maar ethiek is inderdaad niet geheel vast, maar ook niet flexibel inzetbaar zoals je hier probeert.

Ik blijf bij mijn standpunt: simpelweg (en al helemaal per ongeluk) ergens weet van krijgen kan nooit onethisch zijn en al helemaal niet als dit ook nog eens binnen je beroepsfunctie valt. Ik onderschrijf daarmee compleet wat smezjs ook schrijft, het gaat er niet om wat je weet, maar wat je ermee doet.

Begrijp je het verschil nu echt niet tussen de informatie hebben en er actie op ondernemen? Het eerste is geen probleem zolang je niet expres je vrienden of vijanden gaat opzoeken, het tweede is een no-go area als je geen opdracht/toestemming van je werkgever en van de persoon hebt. Als je dat niet kunt begrijpen, dan hoor je niet met vertrouwelijke gegevens om te gaan.

En om even een flinke stap zijwaarts te nemen, enkel het volgen van regels is ook niet zaligmakend. Uiteindelijk moet je bij elke stap die je neemt je eigen verantwoordelijkheid nemen. Is dat volgens de ethische guidelines, komt dat mooi uit. Is dan niet zo, moet je je afvragen waarom dat zo is. Dingen, tijden, mensen, omstandigheden, ideeen, techniek... Alles verandert. Laten we dus vooral alles bij het oude houden zonder daarover na te denken.

Dat is echter geen excuus om te doen waar je zelf zin in hebt. Zelfs als je van mening bent dat de regels niet voldoen, dan nog heb je geen volledige vrijheid om te doen en laten wat je wilt, en je moet de consequenties aanvaarden.

[EQJim]

gambieter schreef op zondag 18 juli 2010 @ 17:44:


Begrijp je het verschil nu echt niet tussen de informatie hebben en er actie op ondernemen? Het eerste is geen probleem zolang je niet expres je vrienden of vijanden gaat opzoeken, het tweede is een no-go area als je geen opdracht/toestemming van je werkgever en van de persoon hebt. Als je dat niet kunt begrijpen, dan hoor je niet met vertrouwelijke gegevens om te gaan.

Haha, hier moet ik even om lachen. Het hoge woord is eruit. Lees nou mijn stukken nog eens terug en mag je mij aanwijzen waar ik wijs naar iets als 'opzoeken van vrienden'. Als ik al iets dergelijks beschreef ging het over 'tegenkomen'. Ik heb het voorbeeld wat je hier nu beschrijft al minstens 3 keer gegeven, maar nu kom je er zelf mee als argument. Het zal wel... Ik ben er wel klaar mee.

[gambieter]

EQJim schreef op zondag 18 juli 2010 @ 22:44:
Haha, hier moet ik even om lachen. Het hoge woord is eruit. Lees nou mijn stukken nog eens terug en mag je mij aanwijzen waar ik wijs naar iets als 'opzoeken van vrienden'. Als ik al iets dergelijks beschreef ging het over 'tegenkomen'. Ik heb het voorbeeld wat je hier nu beschrijft al minstens 3 keer gegeven, maar nu kom je er zelf mee als argument. Het zal wel... Ik ben er wel klaar mee.

Leuk geprobeerd, maar zo ga je er niet onderuit komen. Zie:

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 17:04:
Als ik daarbij in de toekomst een bekende tegenkom (BN'ers kom je sowieso snel tegen, dus die ervaring heb ik al), zeker als dit een goede vriend is, zou het zomaar kunnen zijn dat ik daar wel iets over zeg tegen deze persoon. Het hoeft toch niet allemaal zo zwaar en heftig te zijn? Kan toch ook zijn: Hey, ik zag je hypotheek gisteren in ons systeem passeren! Vind je dat 'onethisch'?

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:02:
Kleine illustratie: je bent 15 jaar vrienden met iemand, lief en leed, jada jada, getuige op z'n bruiloft. Hij werkt bij bank. Hij zegt bij een biertje: zo, zou je niet eens opslag vragen bij je baas. Jij verdient ook niet zo veel. Jouw reactie: mijn huis uit! Nu!

Of om het nog anders uit te leggen: je vriend adviseert je om je hypotheek/pensioen/spaargeld ergens anders te parkeren omdat hij ziet dat je het niet maximale eruit haalt (of gewoon benadeeld wordt). Ook maar de deur wijzen?

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 16:24:
Als een dokter dit niet aan de grote klok hangt voldoet hij wat mij betreft aan jouw criterium 'moet om kunnen gaan met vertrouwelijke gegevens'.

Jij vindt het maar een "klein" overtredinkje als iemand die gegevens ziet (kan gebeuren) en dan daar iets mee doet (iemand aanspreken). Maar dat is gewoon heel erg duidelijk over de grens, het weten is 1, het er actie op ondernemen is gewoon fout. Maar jij blijft dat bagatelisseren, is helemaal niet zo erg, goed bedoeld etc. En ja, ook het aanspreken van vrienden is het ondernemen van actie. Ik zou zelfs op zo'n feestje zeggen als iemand mij zou vragen "weet je wat over mijn hypotheek" beantwoorden met "joh, als je iets over je hypotheek wilt weten, kom dan langs op het werk, doen we het netjes en openbaar".

Maar goed, blijkbaar vind je dat er niets aan de hand is. Dan neem ik aan dat je ook openlijk je werkgever zal vertellen dat je prive-informatie van klanten bediscussieerd zonder voorgaande toestemming? Want als er niets aan de hand is, dan moet je dat ook rustig kunnen doen.

"Chef, ik zag dat een vriend van me een voor hem slechte hypotheek heeft afgesloten, en ik heb hem geadviseerd dat te veranderen". Zal gewaardeerd worden.

[ Voor 24% gewijzigd door gambieter op 19-07-2010 01:19 ]

[EQJim]

gambieter schreef op maandag 19 juli 2010 @ 00:51:
[...]


Jij vindt het maar een "klein" overtredinkje als iemand die gegevens ziet (kan gebeuren)

Ja, zonder 'opzoeken' absoluut. Dan nog kan je het bij twijfel altijd aan een chef melden.

en dan daar iets mee doet (iemand aanspreken).

Ik begrijp je punt wel. Dit onderscheid heb ik toch zelf ook al enkele malen gemaakt? En jij blijft erbij dat ik dit bagatelliseer. Ik ben geen idioot en ik snap dat ethische regels er zijn om gedrag in goede banen te leiden. Toch blijf ik erbij dat er zich situaties kunnen voordoen waarbij een persoonlijke band met iemand kan prevaleren boven een zakelijke band. Voorbeelden hiervan zouden nogal extreem zijn, maar ik zou mij situaties voor kunnen stellen (overigens niet snel in mijn werkveld).

[Anoniem: 225957]

Hangt er van af wat ze doen, maar als ze een DBA functie op een zeker niveau hebben en verstand hebben van wat ze doen (dus: weten hoe audit trails werken en hoe die te omzeilen) dan kan dit inderdaad.

(Ik neem dan aan dat je het ove IT functies hebt uiteraard. De bediende achter het loket waar je gaat kan dit uiteraard zien en de bankdirecteur ook.)

[ Voor 28% gewijzigd door Anoniem: 225957 op 19-07-2010 08:35 ]

[Abom]

* Abom is gelukkig geen vriend van Gambieter.

Vriendschap > *

Vooral wanneer het om financiele zaken gaat. Ik kan me wel voorstellen dat je er problemen mee zou hebben wanneer je financiele problemen hebt en je daarvoor schaamt. Echter kan ik me niet anders voorstellen dan dat een vriend (die in de financiele sector werkt) je ermee wil helpen.

[gambieter]

Abom schreef op maandag 19 juli 2010 @ 10:35:
* Abom is gelukkig geen vriend van Gambieter.

Vriendschap > *

Ach, ik neem mijn verantwoordelijkheid voor mijn acties ipv me achter vriendschap te verschuilen. Er zijn heel wat meer opties dan niets doen, hoor.

Vooral wanneer het om financiele zaken gaat. Ik kan me wel voorstellen dat je er problemen mee zou hebben wanneer je financiele problemen hebt en je daarvoor schaamt. Echter kan ik me niet anders voorstellen dan dat een vriend (die in de financiele sector werkt) je ermee wil helpen.

Waar leg je de grens? Hoe weet je dat je helpt? Er is iets wat het moeras der goede bedoelingen wordt genoemd; evangelisten hebben zogenaamd ook goede bedoelingen, Jehova's ook. Ook is het erg gemakzuchtig om te denken dat het alleen om schaamte voor financiele problemen zou gaan.

Maar begrijp je niet dat je a) aantoont dat je bedrijf onvoldoende beveiliging heeft en medewerkers die weinig integriteit tonen en b) je je bemoeit met dingen die je niet aangaan?

Om een voorbeeld te geven: ik heb een mooi spaarpotje maar wil niet beleggen. Volgens verschillende mensen ben ik een dief van mijn eigen geld. Denk je nu echt dat ik een vriend wil hebben die mijn gegevens ziet, en dan nog eens tegen me begint "jij moet beleggen". Waar bemoei je je mee, je weet niet of iemand een bewuste beslissing neemt.

Dus niets schaamte, maar ik verwacht van een financiele (of medische) instelling integriteit, en ook van haar medewerkers. Jullie vinden integriteit blijkbaar niet belangrijk.

[engelbertus]

smesjz schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 14:34:
[...]


BKR gegevens opvragen wordt in de regel gedaan om voor de geldverstrekker de risico's in te kunnen schatten, raadplegen dient dus een hoger doel. In mijn geval staat er alleen een telefoonabonnement geregistreerd.
En als een bankmedewerker een BKR check doet, wordt dat echt wel geregistreerd hoor omdat de bank gewoon betaalt gewoon het raadplegen.

BKR gegevens raadplegen vind ik niet te vergelijken met zo maar in iemand's gegevens neuzen terwijl je daar op dat moment voor je functie niks mee te maken hebt.

Roenie schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 15:31:
[...]
Het is toch niet erg als iemand dat voor zich wil houden? Je doet nu net of je maar niet zo moeilijk over zoiets hoort te doen.

De persoon zelf is degene die beslist met wie hij/zij die informatie deelt. Als een bankmedewerker dit aan anderen verteld, ook al is het een stelletje, dan gaat dat gewoon te ver. Dan schaadt je als bank het vertrouwen van je klanten. En vertrouwen in banken is al iets dat onder druk staat op het moment.


[...]
Two wrongs don't make one right.


[...]
Als een vriend wil weten wat mijn salaris is, dan kan hij het vragen en dan vertel ik hem dat wel zelf. Hij hoeft niet gelijk mijn huis uit, maar ik zal hem wel duidelijk maken dat ik daar niet van gediend ben. Als hij dat begrijpt dan mag hij blijven

ik zeg ook niet dat bkr gegevens hetzelfde zijn als banksaldo, maar wel dat het principe van wel of niet mogelijk, en wel of niet "wenselijk" exact gelijk zijn. ik ben het dus niet met je eens dat BKR gegevens voor een doel worden gechecked, en dus te rechtvaardigen. dat is met een banksaldo ook zo als dat legitiem gebeurt.

er zijn ook mensen die niet bij een bank werken, en niet gekluisterd zijn aan hun werkstation op hun bureau, die wel bij de BKR gegevens kunnen komen ( vertegenwoordigers in bijvoorbeeld kredieten voor autos)
dat er in jou geval niets geregistreerd staat waar jij je druk om maakt heeft voor een ander totaal geen waarde.

dus Two Wrongs dont make it right idd. Maar als het er dan om gaat "wat maakt het uit dat iedereen het weet"' dan heb ik liever dat ze zien dat er wel geld op mijn rekening staat dan dat ze weten hoeveel schulden of betalingsachterstanden ik heb. ik kan me dus voorstellen dat mensen die zich druk maken om vrienden die bij een bank werken, nog wel eens meer te vrezen hebben dan ze dachten.

[EQJim]

gambieter schreef op maandag 19 juli 2010 @ 10:53:
[...]

Ach, ik neem mijn verantwoordelijkheid voor mijn acties ipv me achter vriendschap te verschuilen. Er zijn heel wat meer opties dan niets doen, hoor.

[...]

Lekker zwart-wit weer (je vriendschap is toch ook een verantwoordelijkheid?), om direct daarna over te springen op "er zijn meer opties dan niets doen".


Om een voorbeeld te geven: ik heb een mooi spaarpotje maar wil niet beleggen. Volgens verschillende mensen ben ik een dief van mijn eigen geld. Denk je nu echt dat ik een vriend wil hebben die mijn gegevens ziet, en dan nog eens tegen me begint "jij moet beleggen". Waar bemoei je je mee, je weet niet of iemand een bewuste beslissing neemt.

Of je zo'n vriend wil hebben kan ik onmogelijk over oordelen. Over die bewuste beslissing: heb je helemaal gelijk in, maar los van het feit hoe de persoon in kwestie aan deze informatie is gekomen, dat kun je hem dan toch ook vertellen? Daar ben je toch ook vrienden voor, om elkaar dingen te leren. Leg die vriend dan uit waarom hij dat niet kan maken in jouw ogen. Hij kan er alleen beter van worden, en zo ook de 'integriteit' van het bedrijf waar hij voor werkt. Een baas bellen heeft in mijn ogen enkel negatieve bijeffecten. Je kan zoiets altijd nog ondernemen als je het idee hebt dat iemand herhaaldelijk flagrante fouten blijft maken.

Dus niets schaamte, maar ik verwacht van een financiele (of medische) instelling integriteit, en ook van haar medewerkers. Jullie vinden integriteit blijkbaar niet belangrijk.

Klopt, ik (wij) vinden integriteit totaal onbelangrijk. Als dat je conclusie is heeft enige discussie echt geen zin meer. Kom toch uit die ivoren toren, Gambieter! Natuurlijk is het bijzonder belangrijk, maar integriteit gaat toch nooit naar een enkel instituut? Sinds wanneer is integriteit voorbehouden aan/naar werkgevers? Ik probeer mijn volledige integriteit te bewaken naar een groot aantal rechtspersonen maar ik sluit niet uit dat er zich tegengestelde belangen kunnen voordoen. Dat kan (hypothetisch) ten koste gaan van de integriteit naar een andere partij toe. Maar nee, ik vind integriteit totaal onbelangrijk. Zonde om me er druk over te maken.

[ Voor 8% gewijzigd door EQJim op 19-07-2010 11:24 ]

[Abom]

gambieter schreef op maandag 19 juli 2010 @ 10:53:
[...]

Ach, ik neem mijn verantwoordelijkheid voor mijn acties ipv me achter vriendschap te verschuilen. Er zijn heel wat meer opties dan niets doen, hoor.

Ik zeg helemaal niet dat ik niets zou doen! Misschien zou ik hem wel een beuk verkopen...weet ik veel. Op dit moment boeit het mij niet, volgens mij weten bijna al mijn vrienden wat ik verdien, wat ik op de bank heb staan en hoeveel ik uitgeef. Ze weten ook dat ik de staatsloterij heb gewonnen...ohnee dat heb ik vannacht gedroomd

Ik kan me alleen niet voorstellen dat ik de vriendschap naar de klote zou helpen door naar de bank te stappen en mijn vriend zijn leven moeilijk gaan maken door even te vertellen dat hij zich niet aan de regeltjes heeft gehouden. Wanneer ik er niet van gediend zou zijn, zou ik een stevig gesprek met de betreffende vriend hebben en pas wanneer hij niet in zou zien dat hij iets verkeerds heeft gedaan en het hem niet schijnt te boeie, zou ik overwegen om maatregelen te nemen.

Waar leg je de grens? Hoe weet je dat je helpt? Er is iets wat het moeras der goede bedoelingen wordt genoemd; evangelisten hebben zogenaamd ook goede bedoelingen, Jehova's ook. Ook is het erg gemakzuchtig om te denken dat het alleen om schaamte voor financiele problemen zou gaan.

Wanneer een kennis in de financiele wereld werkt, zal hij er vast meer van begrijpen dan iemand die met financiele problemen zit te kijken. Professionals vergelijken met evangelisten slaat natuurlijk nergens op. Evangelisten geloven in een fabeltje, professionals hebben dagelijks te maken met het onderwerp waar ze waarschijnlijk voor gestudeerd hebben.

Maar begrijp je niet dat je a) aantoont dat je bedrijf onvoldoende beveiliging heeft en medewerkers die weinig integriteit tonen en b) je je bemoeit met dingen die je niet aangaan?

Wat is er mis met een bank (balie) medewerker die bij gegevens van bankrekeningen kan komen? Weet je uberhaupt dat allerlei instanties in Amerika die mogelijkheden ook hebben? Daar zou ik me meer zorgen om maken. Ga je naar de VS...komen ze erachter dat je recent 50k van je spaarrekening hebt gehaald, wordt je bij de douane aangehouden om dat even te verklaren...

Om een voorbeeld te geven: ik heb een mooi spaarpotje maar wil niet beleggen. Volgens verschillende mensen ben ik een dief van mijn eigen geld. Denk je nu echt dat ik een vriend wil hebben die mijn gegevens ziet, en dan nog eens tegen me begint "jij moet beleggen". Waar bemoei je je mee, je weet niet of iemand een bewuste beslissing neemt.

Dus niets schaamte, maar ik verwacht van een financiele (of medische) instelling integriteit, en ook van haar medewerkers. Jullie vinden integriteit blijkbaar niet belangrijk.

Ik zou ook niet zo snel advies inwinnen over beleggen bij vrienden, diegene die het doen zijn er niet heel erg goed in.

[ Voor 4% gewijzigd door Abom op 19-07-2010 11:34 ]

[gambieter]

Abom schreef op maandag 19 juli 2010 @ 11:32:
Ik zeg helemaal niet dat ik niets zou doen! Misschien zou ik hem wel een beuk verkopen...weet ik veel. Op dit moment boeit het mij niet, volgens mij weten bijna al mijn vrienden wat ik verdien, wat ik op de bank heb staan en hoeveel ik uitgeef. Ze weten ook dat ik de staatsloterij heb gewonnen...ohnee dat heb ik vannacht gedroomd

Ik kan me alleen niet voorstellen dat ik de vriendschap naar de klote zou helpen door naar de bank te stappen en mijn vriend zijn leven moeilijk gaan maken door even te vertellen dat hij zich niet aan de regeltjes heeft gehouden. Wanneer ik er niet van gediend zou zijn, zou ik een stevig gesprek met de betreffende vriend hebben en pas wanneer hij niet in zou zien dat hij iets verkeerds heeft gedaan en het hem niet schijnt te boeie, zou ik overwegen om maatregelen te nemen.

Nou, als we dit topic een voorbeeld nemen (en we zijn niet eens vrienden ), dan zie je al dat er mensen zijn die dit helemaal niet ernstig vinden, en ook niet inzien dat ze wat verkeerd doen.

Wanneer een kennis in de financiele wereld werkt, zal hij er vast meer van begrijpen dan iemand die met financiele problemen zit te kijken. Professionals vergelijken met evangelisten slaat natuurlijk nergens op. Evangelisten geloven in een fabeltje, professionals hebben dagelijks te maken met het onderwerp waar ze waarschijnlijk voor gestudeerd hebben.

Het is ook een fabeltje dat je verschillend professioneel naar vreemden en vrienden kunt zijn. Toch geloven sommigen hier daarin. En vergis je niet: veel evangelisten zijn professionals in hun beroepsgroep. De vergelijking gaat echt wel op.

Wat is er mis met een bank (balie) medewerker die bij gegevens van bankrekeningen kan komen?

Daar is in principe niets mis mee zolang het professioneel gebeurt en ook beveiligingsmaatregelen tegen misbruik zijn genomen. Er is echter wel heel veel mis met iemand die dan actie onderneemt om dan over die gegevens met anderen te gaan praten buiten het bedrijf om. Dat is uitermate onprofessioneel.

Ik zou ook niet zo snel advies inwinnen over beleggen bij vrienden, diegene die het doen zijn er niet heel erg goed in.

Het waren toch professionals?

[Abom]

gambieter schreef op maandag 19 juli 2010 @ 12:03:
[...]

Het is ook een fabeltje dat je verschillend professioneel naar vreemden en vrienden kunt zijn. Toch geloven sommigen hier daarin. En vergis je niet: veel evangelisten zijn professionals in hun beroepsgroep. De vergelijking gaat echt wel op.

Je wilt toch dat een professional altijd professioneel is, of het je financieel adviseur is of je vriend, dat zou niet uit moeten maken.
Evangelisten zijn imho mensen die brainwashed zijn en dat op willen dringen op anderen. Ja, dat is heel iets anders dan iemand die je adviseerd met reeële zaken in de wereld.

Daar is in principe niets mis mee zolang het professioneel gebeurt en ook beveiligingsmaatregelen tegen misbruik zijn genomen. Er is echter wel heel veel mis met iemand die dan actie onderneemt om dan over die gegevens met anderen te gaan praten buiten het bedrijf om. Dat is uitermate onprofessioneel.

Ah kijk, daar komen we ergens, onprofessioneel, eens! Echter is het geen tekortkoming in de beveiliging van de bank, maar een menselijke tekortkoming.

Het waren toch professionals?

Je haalt het eea door mekaar.

[Bram®]

EQJim schreef op donderdag 15 juli 2010 @ 17:04:
[...]
Kleine toevoeging: banken houden het zoekgedrag van hun personeel wel in de gaten. Ze weten wat de reputatieschade kan zijn als gevoelige info op straat komt dus ze werken er aan om dit risico te beperken. Als je Wendy van Dijk opzoekt is de kans aanwezig dat je hierop aangesproken wordt, zeker als je dit herhaaldelijk doet.

Inderdaad. Ga er maar gerust van uit dat audit trails binnen banken (maar ook verzekeraars en sommige beursgenoteerde instellingen) geanalyseerd worden en dat er naar verdachte of afwijkende patronen wordt gekeken.
En dat geldt echt niet alleen het zoeken voor BN'ers.
Beroepsmatig heb ik zelf dit soort systemen en processen ontworpen en geïmplementeerd voor dergelijke instellingen.

[bangkirai]

Weet je wat pas erg is:

De post, die je bankpost opent onder het motto van: Controle of het wel voldoende gefrankeerd drukwerk is.

[Anoniem: 267667]

bangkirai schreef op woensdag 21 juli 2010 @ 23:00:
Weet je wat pas erg is:

De post, die je bankpost opent onder het motto van: Controle of het wel voldoende gefrankeerd drukwerk is.

Waarom zou de Post hiervoor de post moeten openen? Het gefrankeerde is opgenomen op de buitenkant van de envellop en het te frankeren is afhankelijk van het gewicht. Of denk ik nu te simpel?

[BrammeS]

Ik heb sinds kort ook een creditcard(rabobank), toen ik bij die miep in zo'n kantoortje zat had ze ook in 10 seconden al mijn rekeningegevens + saldo's op haar scherm staan, daar was ik toch wel enigsinds verbaasd over.

[TDB]

BrammeS schreef op donderdag 22 juli 2010 @ 09:44:
Ik heb sinds kort ook een creditcard(rabobank), toen ik bij die miep in zo'n kantoortje zat had ze ook in 10 seconden al mijn rekeningegevens + saldo's op haar scherm staan, daar was ik toch wel enigsinds verbaasd over.

Zo'n "miep" dient ook toegang te hebben tot je rekeninggegevens. Trust me: er zijn maar weinig mensen binnen een bank die toegang hebben tot de rekeninggegevens + saldo's van een klant. Hier zijn heel veel procedures voor. Zelfde geldt ook voor o.a. hypotheekgegevens.

[readytoflow]

Toegang tot klantgegevens valt bijna onder de standaardapplicaties wanneer je bij de Rabo werkt.
Siebel (zo heet(te) het CRM systeem van de Rabo), daar kreeg bijna iedereen toegang toe die iets met klanten te maken had. Daarin zag je saldo's van betaal- en spaarrekeningen, kreditlimieten, en hypotheken (saldo&rente%). Plus de contactmomenten die er waren geweest met de klant. Je kon ook zien of er nog bij andere Rabobanken iets liep qua rekeningen (alleen zag je dan de saldo's nog niet).

Even uit mijn hoofd van een paar jaar geleden:
Rabobank, zo ongeveer iedereen op de afdeling Bedrijven, Particulieren en Private Banking heeft standaard toegang tot dergelijke gegevens. Een gedeelte daarvan heeft ook nog eens toegang tot een applicatie (VIN?)waarbij je direct alle transacties op rekeningen kan zien.
Dit geldt ook voor een groot deel van de medewerkers van het Financieel Administratie Centrum.
Het is (tenzij dat veranderd is) niet afgeschermd voor bepaalde klanten. Dus je kan ook het saldo van de bankdirecteur zien. Maar nogmaals, wat moet je ermee...?

Als ik bijvoorbeeld het saldo van Guus Meeuwis bij de Rabo wil zien, dan weet ik toch nog niet wat hij bij de ABN allemaal nog heeft staan?

Als je er toegang toe hebt kan je ook gewoon een BKR uitvoeren voor iedereen waarvan je de naam en geboortedatum weet (en postcode). En als je dat een keer doet, zal waarschijnlijk niemand daar achter komen. Maar als ze erachter komen, heb je een grote kans dat het je laatste werkdag is geweest.

Bij de Rabobank was er een jaar of 10 terug een directeur die zijn a.s. schoonzoon en familie eens ging bekijken. Dat heeft geleid tot zijn ontslag. Maar eigenlijk alleen maar omdat die directeur die andere man confronteerde met zijn bevindingen. Anders valt zo'n BKR check niet op.

Ik heb honderden van die BKR dingen uitgevoerd en vaak ben je de verkeerde persoon aan het bekijken. Je kijkt namelijk eerst op naam en geboortedatum soms zijn er meerdere personen die daaraan voldoen en kijk je dus eigenlijk naar de BKR van een ander persoon. Dat is niet te vookomen. Zo ook bij de postcode check. Het kan zijn dat mensen zich onder een andere naam inschrijven ergens maar op hetzelfde adres.
Daar komt niemand achter en de mensen hebben er ook geen weet van (denk maar eens na bij je eigen hypotheek, heb je iets gemerkt van de BKR check?).

Maar nogmaals, wat moet je ermee want je mag er verder niks mee doen, want dat is wel strafbaar (volgens je geheimhoudingsverklaring).

[Anoniem: 39993]

Ik heb ooit eens op de binnendienst van de hypotheekafdeling van een Rabobank gewerkt. Was een tijdelijke klus om zwangerschapsverlof, ziekte en vakantieperiode op te vangen. Tja, je hebt die gegevens gewoon nodig om het dossier voor de adviseurs voor te bereiden. Ik had ook toegang tot het archief met hypotheekaktes e.d.. Ik kon overigens geen transacties bekijken van betaal- en spaarrekeningen, wel actuele saldi. Je hebt het vaak gewoon nodig om je werk te kunnen doen.

Zodra ze erachter komen, dat je misbruik maakt van deze mogelijkheden, sta je met een beetje pech binnen het halfuur op straat - zonder werk. Hoef je ook meteen niet meer te proberen om nog te solliciteren op een vergelijkbare functie bij een bank of andere financiële instelling.

Er hoeft maar 1 iemand te gaan klagen over privacy-schending en ze kunnen zo achterhalen of je inderdaad gegevens hebt opgevraagd en of je die gegevens nodig had.

Ik ga er gewoon vanuit, dat veel mensen bij mijn bank bij mijn gegevens kunnen. Als je je bank niet vertrouwt, moet je naar een andere bank of je spaargeld in een safe-loket stoppen. Daar kunnen de medewerkers niet bij, zonder jouw aanwezigheid.

[tazzman]

TDB schreef op donderdag 22 juli 2010 @ 09:50:
[...]

Zo'n "miep" dient ook toegang te hebben tot je rekeninggegevens. Trust me: er zijn maar weinig mensen binnen een bank die toegang hebben tot de rekeninggegevens + saldo's van een klant. Hier zijn heel veel procedures voor. Zelfde geldt ook voor o.a. hypotheekgegevens.

Trust me: er hebben veel meer mensen met toegang tot je bank gegevens dan "een miep" achter het loket.

En al die mensen hebben die gegevens nodig voor hun werk alhoewel het detail niveau van die gegevens verschilend is per doelgroep. Marketing en Sales zullen weinig met detail gegevens doen, die zijn meer geintereseerd in de classificatie van klanten, doelgroep clusters, product performance, etc etc.

Maar Finance & Control, Underwriting, Arrears / Special Servicing, Risk Management, Product Development & Modeling hebben meestal wel toegang tot alle detail gegevens. Qua IT heeft de BI afdeling meestal wel toegang tot deze gegevens maar in de meeste banken waar ik gewerkt heb, valt BI niet onder IT maar onder FICO.

De meeste audit systemen zijn meer gericht op veranderingen in de data dan in het vast leggen van alle queries. Ik heb voor verschillende banken in NL, DE en de VS gewerkt en 90% van de audit focus ligt toch meer op data edits dan queries. En als de query data wordt opgeslagen, dan wordt hier meestal niet bijzonder veel meegedaan tenzij er aanleiding is voor een intern onderzoek. Bij deze banken voeren medewerkers en interne / externe systemen miljoenen queries per dag uit.

Ik heb ook gewerkt aan fraude systemen en deze zijn meer gericht op dubieze transacties of transacties die aan bepaalde patronen voldoen dan te zoeken of iemand intern zit te grasduinen zonder daarvoor een goede reden te hebben.

[argro]

Toen mijn toemalig huisgenoot bij de ABN-Amro was voor een gesprek over een hypotheek kreeg hij, na zijn (en dus ook mijn) postcode en huisnummer opgegeven te hebben, o.a. mijn saldo te zien op het scherm waarop hij aan het meekijken was. Niet echt netjes van de ABN-Amro en raar dat zoiets zomaar kan.

[ Voor 3% gewijzigd door argro op 26-07-2010 10:03 ]

[EQJim]

Dat is inderdaad niet netjes, maar lastig te voorkomen als je (enkel) adres als zoekcriterium gebruikt. Kunnen ze beter geboortedatum + adres gebruiken.

[Wobcat]

Mijn vader heeft +/- 40 jaar bij de ABN-Amro (eerst Amrobank) gewerkt, diverse functies gehad en geëindigd als hoofdkassier zakelijke transacties o.i.d. Was in ieder geval verantwoordelijk en aanspreekpunt voor alle zakelijke transacties binnen de regio (mits client vd bank natuurlijk) Vaak met hem gehad over geldzaken, geldstromen enzo maar nooit heeft hij specifieke namen en of bedragen genoemd. Ook was er een soort van 'beroepsblindheid' opgetreden t.o.v. geld, hij zag het gewoon als papier. Soms klopte het niet en moest er handmatig door diverse personen nageteld worden, tig duizenden guldens, gewoon cijfertjes optellen was 't dan.
Wat ik wil zeggen, de meeste bankmedewerkers interesseerd het geen r**t hoeveel er bij jou binnenkomt / uitgaat. Er is maar één rekening die me interesseerd zei m'n vader, en dat is de mijne.

[nare man]

EQJim schreef op maandag 26 juli 2010 @ 10:11:
Dat is inderdaad niet netjes, maar lastig te voorkomen als je (enkel) adres als zoekcriterium gebruikt. Kunnen ze beter geboortedatum + adres gebruiken.

Het zou handiger zijn geweest als de software na het zoeken op alleen een postcode zou tonen welke bankrekeningen er op dat adres geregistreerd staan, waarna de gebruiker vervolgens uiteraard alleen die rekening moet selecteren die hoort bij de persoon die tegenover hem zit. Dan vermijd je dus dat iemand meteen alle saldi van alle bankrekeningen op dat adres ziet.

Maar software van banken is vaak hopeloos ouderwets. Ik heb zelf > 10 jaar geleden ook bij een niet nader te noemen grote Nederlandse bank gewerkt als vakantiekracht (kas-baliemedewerker) en daar kon ik gewoon de saldi inzien van alle rekeninghouders die bij dat kantoor hun rekening hadden geopend, dus ook van ondernemingen uit de regio e.d. Dat doe je in het begin wel eens als geintje, maar daarna wordt het al snel oninteressant.

Het fenomeen hierboven ken ik ook nog uit die tijd: na sluitingstijd moest je de kas natellen, waaronder toen ook nog vreemde valuta, om te kijken of het eindsaldo van de kas klopte met de contante uitgiftes die je gedurende de dag had gedaan. Zat je met duizenden Amerikaanse dollars, Britse ponden en Zwitserse franken door je handen te gaan. Maar op een gegeven moment betekent dat helemaal niets meer. Geld is echt alleen maar papier.

[ Voor 3% gewijzigd door nare man op 27-07-2010 17:08 ]