3D schadelijk voor kinderen?

[Mx. Alba]

Gelezen op Slashdot...

3D-beelden zoals die geproduceerd worden door moderne 3D-beeld-apparatuur zou de ontwikkeling van echt 3D-zicht bij kinderen negatief en mogelijk permanent kunnen beïnvloeden. 15 jaar geleden zou dit al ontdekt zijn door Sega toen die werkten aan een VR-systeem maar dit is toen snel onder het tapijt geveegd, evenals de VR-bril.

Hoewel het voor kinderen dus permanente schade kan doen omdat ze door "virtual 3D" het risico lopen om nooit goed echt 3D te leren zien, bestaat er ook een (tijdelijk) risico voor volwassenen:

Some people report being temporarily disoriented when walking out of a 3D movie. Walking into the light while your vision shifts back to active binocular depth perception can indeed be disorienting for anyone. The effect is described by virtual reality researcher and co-developer of VRML Mark Pesce as an effect similar to having sea legs.

When you take off the 3D glasses, Pesce says, “…it takes time to get your land legs back”. During that lag period where you’re re-learning binocular vision, your depth perception is compromised and you may lack the visual acuity required to perform tasks, such as driving.

[knip]

Conclusion

Children under seven are at risk of strabismus – period.

Going to a 3D movie each month probably won’t hurt anyone’s vision, especially adults; however, if we introduce the 3D effect into the home, we dramatically increase our exposure. We could sit at home with our new 3D HDTV and watch non-stop 3D for days. Even 2D video that hasn’t been coded for the FHD3D format can be upconverted by consumer-grade 3D HDTV through 3D interpolation mode.

Now you’ve gone from tricking your optic nerves into self-imposed strabismus once or twice a month to potentially hours every day – and evidence already suggests this could be harmful to your vision.

Marathon video game sessions in 2D are already difficult on the eyes because you’ve had to focus intensely at a single depth for hours. How will you step away from a marathon video game session in 3D?

So far, the only real research we have on the effect of prolonged exposure to 3D virtual environments has concluded that the health risks are real. The only defense the Consumer Electronics industry has for the new line of 3D HDTV is that since the research is over fifteen years old, maybe there are new factors using the modern implementation of the technology. So, more research needs to be done before we can conclude that 3D HDTV is safe, even for adults.

The good news is that your new 3D HDTV is also very good at displaying 2D images. So, until we get more information, we advise protecting yourself and your family by using that new HDTV for standard 2D viewing a majority of your time.

Artikel op Audioholics

De comments op het artikel laten wat tegengeluid horen:

Patrick_Wolf posts on June 26, 2010 12:47
Seems likely that many people wouldn't be affected at all from prolonged viewing. I don't recall any disorientation after a 2 hr. movie... I'll have to pay closer attention next time to see if I do feel something. Maybe it would be a different story after say 4-5 hrs of gaming.

ned posts on June 25, 2010 21:38
This what we called LIABILITY.

In our very litigious society disclaimer has to be claimed in order to reduce liability. Incidence are rare and direct correlation to the product is inconclusive at best.

Obviously hyped by media.

Hmmm... Wat denken mede-tweakers hiervan?

[ Voor 9% gewijzigd door Mx. Alba op 26-06-2010 23:42 ]

[Krizzie]

Mobiele telefoons zijn ook dodelijk volgens vele.

Edit: Ow shit dacht dat ik in de HK zat.

[ Voor 31% gewijzigd door Krizzie op 26-06-2010 23:43 ]

[Mx. Alba]

Krizzie schreef op zaterdag 26 juni 2010 @ 23:41:
Mobiele telefoons zijn ook dodelijk volgens vele.

Tsja... Maar ik kan me wel voorstellen dat het voor kinderen wel schadelijk kan zijn omdat hun zicht zich nog aan het ontwikkelen is, en dat volwassenen ook tijdelijk gedisoriënteerd kunnen zijn na een 3D-film.

[Verwijderd]

Ik had dat na Avatar inderdaad ook, beetje gevoel alsof ik dronken was. Het duurde echt zeker 10 - 15 minuten voordat ik weer normaal kon kijken en scherpstellen.

[RamO]

Ik denk dat het risico voor kinderen er wel degelijk is (je leert kinderen scheel kijken, iets wat nodig is om 3d films te kunnen zien), maar alleen als de exposure veel groter is dan alleen 1 keer in de maand naar een 3d film.

[ymmv]

Wat een onzin. Elk mens kijkt vanaf het moment dat hij geboren wordt in 3D. Een kind van 10 heeft al 88.000 in 3D gekeken. En dan zou een paar uur films kijken of gamen met een brilletje voldoende moeten zijn om die aangeboren functionaliteit te verstoren...? Het klinkt als het zoveelste semi-wetenschappelijke krantenartikel dat de technologische vooruitgang verdoemt.

[Onbekend]

Ik denk dat dat per persoon verschilt.
Het heeft denk ik ook veel te maken met de kwaliteit van de film zelf. Meestal zijn de films een beetje onscherp, waardoor jouw ogen toch zicht proberen scherp te stellen.

[djexplo]

ymmv schreef op zondag 27 juni 2010 @ 09:51:
..... En dan zou een paar uur films kijken of gamen met een brilletje voldoende moeten zijn om die aangeboren functionaliteit te verstoren...? ...

Als je kijkt naar lui-oog behandeling, waar ze het goed oog afplakken, zie je dat ze met 2 uur per dag 4 maanden lang al effect bereiken. De hersenen van kinderen zijn nog heel maakbaar ... Ik vraag me ook af of 3D kijken nature is of nurture

After four months of treatment, children with moderate amblyopia who wore an adhesive patch daily for two hours over their unaffected eye showed the same improvement in vision as those who wore a patch for six hours. Placing an opaque adhesive patch, or eye bandage, over the unaffected eye for six hours daily is considered one of the standard treatments for moderate amblyopia

[McKaamos]

ymmv schreef op zondag 27 juni 2010 @ 09:51:
Wat een onzin. Elk mens kijkt vanaf het moment dat hij geboren wordt in 3D. Een kind van 10 heeft al 88.000 in 3D gekeken. En dan zou een paar uur films kijken of gamen met een brilletje voldoende moeten zijn om die aangeboren functionaliteit te verstoren...? Het klinkt als het zoveelste semi-wetenschappelijke krantenartikel dat de technologische vooruitgang verdoemt.

Het gaat er om dat als 3D TV naar de huiskamer komt, een kind dan dagelijks uren blootgesteld wordt aan iets wat potentieel de ontwikkeling van het zicht in gevaar brengt.
1 keer per maand een filmpje pakken in de bios lijkt mij geen punt.

Verwijderd schreef op zondag 27 juni 2010 @ 09:43:
Ik had dat na Avatar inderdaad ook, beetje gevoel alsof ik dronken was. Het duurde echt zeker 10 - 15 minuten voordat ik weer normaal kon kijken en scherpstellen.

Sja, na een normale film (ben nog niet naar een 3D film geweest) ben ik ook suf en is kijken ook lastig. Je gaat oppeens van een meerdere uren lange sessie in het donker naar normaal licht.

[ Voor 24% gewijzigd door McKaamos op 27-06-2010 10:08 ]

[mschol]

djexplo schreef op zondag 27 juni 2010 @ 10:00:
[...]

Als je kijkt naar lui-oog behandeling, waar ze het goed oog afplakken, zie je dat ze met 2 uur per dag 4 maanden lang al effect bereiken. De hersenen van kinderen zijn nog heel maakbaar ... Ik vraag me ook af of 3D kijken nature is of nurture

[...]

dat is nog geen garantie voor succes hoor..

ik heb nog steeds een lui oog en dat is maar even minder geworden, ondanks de vele oogpleisters

[MaxxMark]

RamO schreef op zondag 27 juni 2010 @ 09:51:
Ik denk dat het risico voor kinderen er wel degelijk is (je leert kinderen scheel kijken, iets wat nodig is om 3d films te kunnen zien), maar alleen als de exposure veel groter is dan alleen 1 keer in de maand naar een 3d film.

Waar haal je dat idee vandaan? Dat is helemaal niet het geval. Je hebt wel dat je "crossed eye" 3d kunt gaan kijken met een side-by-side weergave (wat voor niemand is aan te raden). Maar scheel kijken heb je met shutterglasses en polarisatie niet het geval.

De enige situatie waar je zeer beperkt een 'cross eyed' situatie krijgt is als er gebruik gemaakt wordt van een barrière vlak voor je TV oppervlak (zoals bij sommige 3dtvs waar je geen bril nodig hebt; nu alleen nog in concept fase). Daar mee wordt dan de scheiding tussen links en rechts gemaakt.

Daarbij is het zo dat de mens van nature al scheel kijkt. Hou 2 vingers achter elkaar en focus achtereenvolgens eerst op de ene vinger en dan op de andere.

Het probleem met 3d is niet zo zeer de manier van kijken zelf (aangezien je dat zelf ook doet) maar de discrepantie tussen waar een object zich lijkt te bevinden en waar je ogen zich op focussen.

Door het 3d effect (stereoscopisch zicht) lijkt een object zich voor (of achter) de werkelijke plek van het scherm te bevinden. Doordat je ogen op dit object dat zich voor(ofachter) het scherm willen focussen (waar geen object is) wordt het niet mogelijk om te focussen op dat object.

Mensen die minder last van hoofdpijn hebben bij een film hebben al snel aangeleerd dat ze niet moeten proberen hun focus te veranderen en het 3d gewoon 'over zich heen' moeten laten komen.

De mensen die er wel last van hebben (ikzelf ook) zijn waarschijnlijk onderbewust bezig met excessief focussen, wat resulteert in hoofdpijn.

Ik denk dat mensen met misselijkheid dit krijgen als gevolg van de afwezigheid van een horizon. Een beetje het zelfde als wagenziekte. Ik denk dat misselijkheid geen grondslag in 3d vind. Deze mensen worden waarschijnlijk ook misselijk als ze in een auto zitten en niet naar buiten kijken.


Zelf denk ik dat het uiteindelijk mee zal vallen (ook voor kinderen). Ik denk dat het een gewenningsperiode is. Net zoals dat men vroeger ook zei dat een trein het einde van de mensheid zou worden, omdat mensen misselijk werden en hoofdpijn kregen. Het zou te snel gaan voor de mens. Uiteindelijk zijn we nog steeds niet dood

[RamO]

Misschien is scheel kijken een slechte benaming, maar idd het 'onnatuurlijk' focussen is wel een reden waarom je hoofdpijn kan krijgen van 3D kijken.

[joep doei]

Er zijn ook studies waaruit zou blijken dat veel tv-kijken voor dezelfde leeftijdscategorie so-wie-so slecht zou zijn voor de ontwikkeling. Dus thuis proberen wij het tv-kijken beperkt te houden, maar niet te verbieden. Naar mijn mening geldt hier "Alles met mate". Af en toe een keer kijken kan geen kwaad, maar veel kijken zou tot problemen kunnen leiden. Maar "Alles met mate" is overigens een goed advies voor veel dingen in het leven.

[Verwijderd]

Samsung heeft al een flinke disclaimer op haar Australische site geplaatst, zie http://www.samsung.com/au/tv/warning.html en http://www.dailymail.co.u...ys-electronics-giant.html

Advies: kijk als volwassene met mate 3D. Ervaar je problemen dan alleen 2D kijken. Kleine kinderen niet 3D laten kijken. Iets oudere kinderen alleen zeer incidenteel en voor zover ze er geen last van hebben. Kinderen met een aandoening op het gebied van evenwicht/ogen sowieso niet 3D laten kijken. En dat allemaal onder het motto 'better safe than sorry'.

[ Voor 10% gewijzigd door Verwijderd op 27-06-2010 18:17 ]

[aapelite]

Ik ben benieuwd wat de grondslag hier dan van is. We nemen 3D waar doordat we de ogen sensorische input geven die ze normaliter ook zouden krijgen in een echte 3D situatie, om een 3D perceptie te laten plaatsvinden. Het is dus hetzelfde als van nature al gebruikt, alleen is de input naar de afzonderlijke ogen gemanipuleerd.

Het enige echte probleem dat ik me wel kan voorstellen, is dat die kan optreden bij het te kort aan verandering van de feedback door veranderen van hoofdpositie bijvoorbeeld. Normaal veranderen onderlinge afstanden en verhoudingen dan minimaal en bij 3D beelden is dat niet echt het geval. Je kan niet zeg maar werkelijk naar de zijkant van een object kijken, ondanks het 3D. Dit zou ook beter verklaren waarom mensen soms een dronken achtige visie of beweging hebben.
Ik kan me de zorgen dan ook wel voorstellen, het is niet zo dat minimaal kijken een probleem zou vormen, maar er zijn kinderen die inderdaad nu al uren achter een beeldscherm of TV doorbrengen. Wanneer dit allemaal in 3D zou zijn heb je het wel over een potentieel risico.

Als dit het geval is, is het zaak dus kinderen goed vast te binden alvorens we ze 3D laten kijken

[Mx. Alba]

aapelite schreef op zondag 27 juni 2010 @ 20:01:
Ik ben benieuwd wat de grondslag hier dan van is. We nemen 3D waar doordat we de ogen sensorische input geven die ze normaliter ook zouden krijgen in een echte 3D situatie, om een 3D perceptie te laten plaatsvinden. Het is dus hetzelfde als van nature al gebruikt, alleen is de input naar de afzonderlijke ogen gemanipuleerd.

Het verschil is dat wanneer je naar een object kijkt dat zich op een bepaalde afstand bevindt, je ogen zich op twee manieren daarop instellen: de kijkrichting en het scherpstellen. Die twee zijn aan elkaar gelinkt.

Als je een 3D-beeld op een televisie of filmscherm bekijkt, dan wordt die link verbroken. Je stelt namelijk altijd scherp op de afstand van het scherm, hoe dicht bij of ver weg het object ook lijkt te zijn.

[aapelite]

Mx. Alba schreef op zondag 27 juni 2010 @ 20:15:
[...]


Het verschil is dat wanneer je naar een object kijkt dat zich op een bepaalde afstand bevindt, je ogen zich op twee manieren daarop instellen: de kijkrichting en het scherpstellen. Die twee zijn aan elkaar gelinkt.

Als je een 3D-beeld op een televisie of filmscherm bekijkt, dan wordt die link verbroken. Je stelt namelijk altijd scherp op de afstand van het scherm, hoe dicht bij of ver weg het object ook lijkt te zijn.

Dat klopt, wat geen probleem zou moeten zijn wanneer er niets verandert en het object van scherpstelling ook altijd zou "kloppen" met waar je echt op scherpstelt. Het komt een beetje neer op het statische karakter van een 3D beeld tenopzichte van werkelijke beelden. Zoals ik al aanhaalde met dat je niet daadwerkelijk om dingen heen kan kijken en inderdaad ook de scherptestelling.

[Mx. Alba]

Maar bij een 3D-film klopt er sowieso niets van. Je moet namelijk altijd scherpstellen op het scherm, dus bij een tv ongeveer 3 meter. Stel je ziet een vliegtuig dat 100m ver weg lijkt, maar je ogen moeten toch scherpstellen op 3 meter. Of je ziet een mes op 50cm naar je toe komen, maar nog steeds moeten je ogen scherpstellen op 3 meter. Daar zit hem het probleem.

[Death1ord]

Het is eerder je hersenen dat moeite hebben om dat allemaal te volgen, de ogen zijn alleen maar detectoren. En juist daarmee denk ik wel dat er een gegronde basis zit in het feit dat 3D kijken niet echt aan te raden is omdat het "onnatuurlijk" is en omdat het een trukje is om je brein te laten geloven dat het object 3D is ipv 2D.

Zelf zie ik er de noodzaak niet van in om films in 3D te bekijken en de 3D rage irriteert mij daarom in zekere zin.

[Verwijderd]

misterdoom schreef op zondag 27 juni 2010 @ 22:21:
Het is eerder je hersenen dat moeite hebben om dat allemaal te volgen, de ogen zijn alleen maar detectoren. En juist daarmee denk ik wel dat er een gegronde basis zit in het feit dat 3D kijken niet echt aan te raden is omdat het "onnatuurlijk" is en omdat het een trukje is om je brein te laten geloven dat het object 3D is ipv 2D.

Zelf zie ik er de noodzaak niet van in om films in 3D te bekijken en de 3D rage irriteert mij daarom in zekere zin.

Ben het helemaal met je eens. Het is een hype die niet is ontstaan door de vraag van de consument maar er door gedrukt wordt door de industrie. Laat de industrie eerst maar eens serieus werk maken van grotere OLED schermen met als tussenstap betere kijkhoeken bij LCD, betere zwartwaardes.

[Mx. Alba]

misterdoom schreef op zondag 27 juni 2010 @ 22:21:
Het is eerder je hersenen dat moeite hebben om dat allemaal te volgen, de ogen zijn alleen maar detectoren. En juist daarmee denk ik wel dat er een gegronde basis zit in het feit dat 3D kijken niet echt aan te raden is omdat het "onnatuurlijk" is en omdat het een trukje is om je brein te laten geloven dat het object 3D is ipv 2D.

Zelf zie ik er de noodzaak niet van in om films in 3D te bekijken en de 3D rage irriteert mij daarom in zekere zin.

Maar bij kinderen zijn de hersenen juist nog aan het leren hoe ze dat moeten doen. Als je ze dan constant verkeerde dingen zou voorschotelen, zullen ze zich misschien niet correct ontwikkelen.

[Grrrrrene]

Mx. Alba schreef op zondag 27 juni 2010 @ 21:06:
Maar bij een 3D-film klopt er sowieso niets van. Je moet namelijk altijd scherpstellen op het scherm, dus bij een tv ongeveer 3 meter. Stel je ziet een vliegtuig dat 100m ver weg lijkt, maar je ogen moeten toch scherpstellen op 3 meter. Of je ziet een mes op 50cm naar je toe komen, maar nog steeds moeten je ogen scherpstellen op 3 meter. Daar zit hem het probleem.

Interessant. Ik vroeg me nml af waarom laboranten die de hele dag door een stereoscopische microscoop kijken hier geen last van hebben. We hebben er op werk ook een staan en het vergt even gewenning om door zo'n ding 3D te zien.

McKaamos schreef op zondag 27 juni 2010 @ 10:05:
[...]

Het gaat er om dat als 3D TV naar de huiskamer komt, een kind dan dagelijks uren blootgesteld wordt aan iets wat potentieel de ontwikkeling van het zicht in gevaar brengt.
1 keer per maand een filmpje pakken in de bios lijkt mij geen punt.

Maar dat is heel eenvoudig te regelen: gewoon geen 3D kinderprogramma's en/of geen 3D voor een bepaalde (bed)tijd. En ik denk ook niet dat we in de toekomst urenlang 3D content gaan krijgen hoor. Het is leuk voor films, maar ik zie de toegevoegde waarde niet zo voor een documentaire, reclameblok, quiz of real life soap

Mx. Alba schreef op zondag 27 juni 2010 @ 23:08:
[...]


Maar bij kinderen zijn de hersenen juist nog aan het leren hoe ze dat moeten doen. Als je ze dan constant verkeerde dingen zou voorschotelen, zullen ze zich misschien niet correct ontwikkelen.

Maar waarom raken kinderen dan niet in de war als ze een 2D beeld op de televisie zien, terwijl hetgeen gefilmd is 3D is?

[ Voor 13% gewijzigd door Grrrrrene op 27-06-2010 23:21 ]

[Stoney3K]

MaxxMark schreef op zondag 27 juni 2010 @ 10:22:
[...]


Waar haal je dat idee vandaan? Dat is helemaal niet het geval. Je hebt wel dat je "crossed eye" 3d kunt gaan kijken met een side-by-side weergave (wat voor niemand is aan te raden). Maar scheel kijken heb je met shutterglasses en polarisatie niet het geval.

Waar het probleem zit is dat je hersenen andere informatie krijgen dan je ogen.

Als een voorwerp in een 3D-film dichterbij komt, geven je hersenen gelijk aan je ogen de instructie "ga op die en die diepte scherpstellen". Normaal passen je ogen zich dus ook aan diepte aan en draaien ze naar elkaar toe om een voorwerp dichterbij te kunnen zien.

Wat er in een 3D-film gebeurt is dat het werkelijke beeld op dezelfde afstand blijft, maar het 'virtuele' voorwerp op een andere diepte geprojecteerd wordt. Het zijn dus niet je ogen, maar je hersenen die dan in de war raken.

Grrrrrene schreef op zondag 27 juni 2010 @ 23:19:
[...]
Interessant. Ik vroeg me nml af waarom laboranten die de hele dag door een stereoscopische microscoop kijken hier geen last van hebben. We hebben er op werk ook een staan en het vergt even gewenning om door zo'n ding 3D te zien.

Een stereoscopische microscoop is (net zoals een verrekijker) erop gemaakt dat je ogen zich kunnen ontspannen en op oneindig gefocust kunnen blijven. Als je door zo'n microscoop kijkt, denken je hersenen dat het voorwerp erg ver weg is en kunnen je ogen ook op 'oneindig' focussen.

Mx. Alba schreef op zondag 27 juni 2010 @ 21:06:
Maar bij een 3D-film klopt er sowieso niets van. Je moet namelijk altijd scherpstellen op het scherm, dus bij een tv ongeveer 3 meter. Stel je ziet een vliegtuig dat 100m ver weg lijkt, maar je ogen moeten toch scherpstellen op 3 meter. Of je ziet een mes op 50cm naar je toe komen, maar nog steeds moeten je ogen scherpstellen op 3 meter. Daar zit hem het probleem.

Daarom heb je er in een bioscoop ook veel minder last van dan in de huiskamer. Een bioscoopscherm is al gauw zo'n 7,5-10 meter weg in een grote zaal, dat is voor je ogen al het punt waarop ze 'oneindig' scherpstellen. (Ooit wel eens een verkeersbord proberen te lezen aan de overkant van de straat?)

De meeste goeie 3D films zorgen er ook voor dat de scherpstel-afstand niet verder naar voren komt dan de grens van het bioscoopscherm. Dan is het misschien geen attractie zoals de Pandadromen, maar het is wel een veel gemakkelijker manier van kijken, want je kijkt in feite door het bioscoopscherm heen. En dat ligt dus altijd verder weg dan de 'oneindig' afstand.

[ Voor 51% gewijzigd door Stoney3K op 28-06-2010 02:52 ]

[Skinkie]

Ik zou me eerder druk maken om veel schadelijkere zaken zoals nasynchronisatie. Het is niet alleen slechter voor de taalontwikkeling van een kind, maar zorgt er ook voor dat je geen visual cue constraints meer op pikt. Gebeurt overigens ook door tekenfilms. Je foutcorrectie vermogen in taal gaat dus naar beneden, en je zult dus eerder doof zijn dan iemand die ook let op hoe lippen bewegen.

Je kunt het met een proefje uit het McGurk effect testen.


Wat 3D films doen zijn een aantal visual cues ondermijnen om een effect te realiseren. Je hebt minimiaal een handje vol cues nodig om over een tipping point van ervaren heen te gaan. Of je moet geprimed worden op de aan- of afwezigheid van een cue, net als de aanpassing die je nodig hebt om door een bril te kijken. Echter als je nu wordt geleerd dat die andere cues helemaal niet van belang zijn voor 3d perceptie worden je cues gerangschikt. Zulke modellen kun je terug vinden in bijvoorbeeld het 'Gradual Learning Algorithm'.

Persoonlijk denk ik dat het net als met alles werkt, wat je vaak doet wordt slecht, en je specialiseert je te veel op een ding. Een kind moet niet de hele dag Avatar kijken, maar gewoon lekker buiten spelen.

[Osiris]

Skinkie schreef op maandag 28 juni 2010 @ 02:55:
Wat 3D films doen zijn een aantal visual cues ondermijnen om een effect te realiseren. Je hebt minimiaal een handje vol cues nodig om over een tipping point van ervaren heen te gaan. Of je moet geprimed worden op de aan- of afwezigheid van een cue, net als de aanpassing die je nodig hebt om door een bril te kijken. Echter als je nu wordt geleerd dat die andere cues helemaal niet van belang zijn voor 3d perceptie worden je cues gerangschikt. Zulke modellen kun je terug vinden in bijvoorbeeld het 'Gradual Learning Algorithm'.

Hoog mumbo-jumbo-gehalte? Cues? Geprimed?

Iets concreter?

M'n Principles of Neural Science had het over een ander beeld op beide retina's. En daar heeft scherpstellen dus weinig mee te maken. Ik gok dat als het al een cue is, dat 't dan sowieso al lager gerangschikt staat dan verschillend beeld op de retina's en convergentie.

[ Voor 19% gewijzigd door Osiris op 28-06-2010 03:15 ]

[Soultaker]

Tja, het is toch ook algemeen bekend dat je hersen- dan wel testiculaire kanker krijgt van je mobiele telefoon en dat als de stoomtrein langs een weiland rijdt de koeien zure melk geven? Dus lijkt het me vanzelfsprekend dat kinderen spontaan scheel gaan kijken van Avatar, zeker als een betrouwbare bron als Slashdot het post (en dan met name als 't artikel van topredacteur kdawson afkomstig is).

Kortom, ik geloof er vooralsnog weinig van, en ik wacht graag op een onafhankelijk onderzoek gepubliceerd in een respectabel tijdschrift tot ik van gedachte verander. Een random website als strabismus.org leg ik liever naast me neer, zeker als die claimt dat 3D TV slecht is maar stereogrammen juist weer goed zijn, zonder gedegen motivatie.

Intuïtief lijkt het me sowieso geen goed idee om je kinderen uren per dag achter de televisie te parkeren, maar daar zijn meer redenen voor te verzinnen dan de kans op luie ogen. Sowieso lijkt me dat ieder gezond kind iedere dag minstens een uur of 10 in de gewone wereld rondkijkt, dus met die ontwikkeling van het zicht zal het wel goedkomen.

[Bulls]

Ik denk dat het wel slecht is, net als de hele dag beetje met 80 cm van een beeldscherm afzitten dichtbij te kijken/focussen.

[Skinkie]

Osiris schreef op maandag 28 juni 2010 @ 03:00:
[...]

Hoog mumbo-jumbo-gehalte? Cues? Geprimed?

Iets concreter?

Lees je maar even in hoe perceptie werkt tussen je oren. Of dit nu audio is of video is.

Iets als constraints for auditory visual integration.

De opsomming voor 3d perceptie: Wikipedia: Depth perception

[ Voor 15% gewijzigd door Skinkie op 28-06-2010 04:51 ]

[Mx. Alba]

Skinkie schreef op maandag 28 juni 2010 @ 04:49:
[...]

Lees je maar even in hoe perceptie werkt tussen je oren. Of dit nu audio is of video is.

Iets als constraints for auditory visual integration.

De opsomming voor 3d perceptie: Wikipedia: Depth perception

Ja maar mag het dan misschien in gewoon Nederlands?

[MaxxMark]

Stoney3K schreef op maandag 28 juni 2010 @ 02:40:
[...]


Waar het probleem zit is dat je hersenen andere informatie krijgen dan je ogen.

Als een voorwerp in een 3D-film dichterbij komt, geven je hersenen gelijk aan je ogen de instructie "ga op die en die diepte scherpstellen". Normaal passen je ogen zich dus ook aan diepte aan en draaien ze naar elkaar toe om een voorwerp dichterbij te kunnen zien.

Wat er in een 3D-film gebeurt is dat het werkelijke beeld op dezelfde afstand blijft, maar het 'virtuele' voorwerp op een andere diepte geprojecteerd wordt. Het zijn dus niet je ogen, maar je hersenen die dan in de war raken.

Had je de rest van mijn reactie wel gelezen, of was je gestopt na de eerste 2 alinea's?

Want wat je hier beschrijft is exact wat ik ook beschrijf in de rest van mijn post

[Mx. Alba]

Soultaker schreef op maandag 28 juni 2010 @ 03:05:
Tja, het is toch ook algemeen bekend dat je hersen- dan wel testiculaire kanker krijgt van je mobiele telefoon en dat als de stoomtrein langs een weiland rijdt de koeien zure melk geven? Dus lijkt het me vanzelfsprekend dat kinderen spontaan scheel gaan kijken van Avatar, zeker als een betrouwbare bron als Slashdot het post (en dan met name als 't artikel van topredacteur kdawson afkomstig is).

Hmmm, ik hoop dat jij geen wetenschapper bent, Soultaker.

"Algemeen bekend" betekent niets. Waar zijn je referenties van onderzoeken? Ik meen me juist te herinneren dat er veel onderzoek naar is gedaan maar dat de meeste onderzoeken geen enkele correlatie hebben kunnen vinden tussen gebruik van wat voor elektronische apparatuur dan ook en kanker.

"Vanzelfsprekend" is ook zo'n drogreden... Bovendien heeft GSMs vs kanker niets maar dan ook helemaal niets te maken met 3D-films vs strabisme. Een nonsequitur zo groot als een Afrikaanse olifant

[ Voor 7% gewijzigd door Mx. Alba op 28-06-2010 11:19 ]

[w4rguy]

Ik heb wel eens gelezen van een onderzoek. dan hadden ze mensen een bril gegeven die alles in spiegelbeeld neer zette. Na verloop van tijd gingen zijn hersenen het beeld omdraaien zodat hij weer "normaal" zag. Je ogen nemen van oorsprong namelijk al een spiegelbeeld weer en je hersenen zetten dat om. Als je dan ineens constant spiegelbeeld ziet, draaien je hersenen het weer om, zal me niet verbazen als 3d datzelfde effect kan geven.

[Grrrrrene]

Mx. Alba schreef op maandag 28 juni 2010 @ 11:19:
[...]


Hmmm, ik hoop dat jij geen wetenschapper bent, Soultaker.

"Algemeen bekend" betekent niets. Waar zijn je referenties van onderzoeken? Ik meen me juist te herinneren dat er veel onderzoek naar is gedaan maar dat de meeste onderzoeken geen enkele correlatie hebben kunnen vinden tussen gebruik van wat voor elektronische apparatuur dan ook en kanker.

"Vanzelfsprekend" is ook zo'n drogreden... Bovendien heeft GSMs vs kanker niets maar dan ook helemaal niets te maken met 3D-films vs strabisme. Een nonsequitur zo groot als een Afrikaanse olifant

Je gaat veel te serieus in op Soultaker's post Vroeger dacht men dat de melk zuur zou worden van treinen die hard (alles is relatief) langs een weiland zouden rijden. Bovendien zou het menselijk lichaam niet bestand zijn tegen snelheden boven de 20km/u ofzo. Mensen zijn bang voor nieuwe technieken en zodra iemand beweert dat het slecht voor de gezondheid is, blijft die gedachte al snel lang hangen, onderbouwd of niet.

[Skinkie]

w4rguy schreef op maandag 28 juni 2010 @ 11:22:
Ik heb wel eens gelezen van een onderzoek. dan hadden ze mensen een bril gegeven die alles in spiegelbeeld neer zette. Na verloop van tijd gingen zijn hersenen het beeld omdraaien zodat hij weer "normaal" zag. Je ogen nemen van oorsprong namelijk al een spiegelbeeld weer en je hersenen zetten dat om. Als je dan ineens constant spiegelbeeld ziet, draaien je hersenen het weer om, zal me niet verbazen als 3d datzelfde effect kan geven.

Inderdaad hier is ook een (tijdelijk) herschikken van cue-constraints in werking. Het interressante wordt als je door (te) veel naar 3D te kijken andere dingen (meer of minder) oppikt dan de niet-3D kijker.

[Blorgg]

Mx. Alba schreef op zondag 27 juni 2010 @ 23:08:
[...]


Maar bij kinderen zijn de hersenen juist nog aan het leren hoe ze dat moeten doen. Als je ze dan constant verkeerde dingen zou voorschotelen, zullen ze zich misschien niet correct ontwikkelen.

Een tijdje terug een leuke docu van de BBC gezien over the human body. Daar kwam op een gegeven moment een persoon in voor die blind was geworden op jonge leeftijd, en door voortschrijdende medische wetenschap als volwassene toch weer zicht kreeg.

Het bleek dat deze man niet zomaar ineens kon zien zoals de meeste mensen dat doen. Hij kon bijvoorbeeld wel een stoeprand zien, maar 'wist' dan niet dat dit betekende dat er een afstap volgde. De hersenen leggen in de eerste, pak em beet, 10 levensjaren verbindingen tussen objecten die we zien en hun 'betekenis' in drie dimensies. Zo leer je bijvoorbeeld dat, en hoe, objecten interactie met elkaar kunnen hebben. Je leert ook hoe 'groot' je lichaam in de ruimte is zodat je weet of je iets op kunt pakken of dat je er eerst naartoe moet lopen. Kort gezegd, deze man kon wel zien, maar kon de beelden slechts moeizaam interpreteren. Autorijden zou hij bijvoorbeeld nooit kunnen, terwijl zijn zicht beter is dan dat van velen.

Als je kinderen in die fase een fout 3D beeld voorschotelt, dan kan ik me goed voorstellen dat ze minder bedreven worden in het zien in werkelijk 3D omdat de hersenen telkens een omschakeling tussen het foute en het correcte beeld moeten maken waardoor het leermoment onderbroken of zelfs verstoord wordt. Anderzijds zou je natuurlijk ook kunnen stellen dat, gezien hersenen van kinderen bijzonder kneedbaar zijn, ze zich ook aan deze situatie prima aan kunnen passen.

[Jejking]

Soultaker schreef op maandag 28 juni 2010 @ 03:05:
Tja, het is toch ook algemeen bekend dat je hersen- dan wel testiculaire kanker krijgt van je mobiele telefoon en dat als de stoomtrein langs een weiland rijdt de koeien zure melk geven? Dus lijkt het me vanzelfsprekend dat kinderen spontaan scheel gaan kijken van Avatar, zeker als een betrouwbare bron als Slashdot het post (en dan met name als 't artikel van topredacteur kdawson afkomstig is).

Ik mis onderbouwing... Sarcasme druipt er vanaf maar concrete voorbeelden noem je niet. Draai dat eens om en enlighten us, nou wil ik het weten ook.