Check alle échte Black Friday-deals Ook zo moe van nepaanbiedingen? Wij laten alleen échte deals zien

  • Lukin
  • Registratie: Mei 2006
  • Niet online
Ik zit sinds korte tijd met een keuze die ik moet maken waarbij beide opties zowel positieve als “negatieve” kanten hebben. Op het moment dat ik denk dat ik eruit ben dan begin ik een dag later weer te twijfelen als ik het er met iemand over heb.

Daarom dacht ik laat ik het eens uitschrijven en voorleggen op tweakers, misschien dat dit bepaalde aspecten naar boven haalt waar ik nog niet aan gedacht had.

Achtergrond:
Ik ben 2 jaar geleden afgestuurd in bedrijfskundige informatica (HBO). Sindsdien ben ik aan het werk bij de overheid in een positie waarbij mijn werkzaamheden bestaan uit adviseren (o.a. inkoop trajecten, algemeen ICT advies, KPI’s vast stellen) en ontwikkel en beheer activiteiten zoals rapporten, frameworks (Cognos) en ETL/DWH (Sequel Server 2008). Dit contract loop echter af aan het eind van het jaar.

Ik had 2 jaar geleden al de ambitie om een master te gaan volgen via mijn huidige werkgever maar door omstandigheden is daar toen vanaf gezien en vervangen door een aantal op zich zelf staande cursussen (duur master was te lang ten opzichte van contractduur). De master in kwestie is Information Sciences aan de VU welke een verplicht pre-master jaar heeft van 60 ECs. Ik ben op dit moment 27.

Situatie:
Nu ben ik al een tijdje in gesprek met mijn leidinggevende over wat de mogelijkheden nu zijn. In de eerste instantie was er geen sprake van een mogelijkheid tot blijven in verband met de huidige economische crisis. Toen heeft hij aangegeven dat het waarschijnlijk wel mogelijk was om naast de studie 1-2 dagen te blijven werken in een pure ontwikkel/beheer capaciteit (niet mijn favoriete bezigheid maar “it pays the bills…”).

Echter doen ze dit graag via een uitzendbureau (overheid + structureel formatie is een gevoelige kwestie). Wat betekend geen pensioen opbouw en geen zekerheid (je bent namelijk makkelijk er uit te werken). Hij heeft nog geen uitspraak gedaan over de mogelijkheid om op de payrol te blijven voor de twee dagen.

Door omstandigheden (vroeg pensioen van een medewerker in mei 2011 en een medewerker die minder gaat werken vanaf januari 2011) is er nu wel formatie beschikbaar die ingevuld moet / gaat worden. Over arbeidsvoorwaarden zijn nog niet gesproken.

De financiering van de master en overige kosten voor de aankomende twee jaar kan ik dekken met mijn spaargeld. Met twee dagen per week werken hoef ik dit niet aan te tasten, met één dag minimaal, omdat ik vrij lage maand lasten heb.

Het Dillema:
De vrijgekomen functie is zo ingevuld dat die niet kan worden uitgevoerd naast een master die 3 volledige dagen per week op eist. Ik denk wel dat dit een functie is waar ik voorlopig (3-5 jaar) voldoening uit kan putten. Daarnaast is het bij een werkgever waar ik bekend mee ben (goede sfeer, goede collega’s, afwisselend werk).

Aan de andere kant als ik deze functie accepteer dan is de waarschijnlijkheid klein dat ik ooit nog een master ga starten binnen afzienbare tijd gezien andere factoren zoals o.a. een hypotheek / huis en mogelijk een gezin die in de komende 3-5 jaar een belangrijke rol in mijn leven zullen gaan spelen. Een master betekent een uitstel deze aspecten van minstens twee jaar.

Daarnaast bestaat de kans dat ik in een later stadium van mijn leven spijt van zal krijgen dat ik niet op zijn minst geprobeerd heb een master te halen. De kans bestaat natuurlijk ook dat ik het niet haal waardoor ik een aantal jaren werkervaring heb verspild.

Werken in de commerciële sector is niet iets wat echt bij mij past (voor zover ik ervaren heb) wat betekend dat de semioverheid en overheid overblijft. Nu zijn we ons natuurlijk allemaal bewust dat vanaf volgend jaar de bezem door de begrotingen gaat waardoor alle niveaus van overheid het moeten gaan rooien met veel minder geld. Ik verwacht daarom dat tegen de tijd ik afgestudeerd ben de kans bestaat dat het vinden van een baan in die markt moeilijk zal zijn.

Dit wetende, zie ik iets over het hoofd en welke weg zouden jullie inslaan?

  • ebia
  • Registratie: Maart 2007
  • Laatst online: 15-10 13:47
Lukin schreef op vrijdag 18 juni 2010 @ 10:42:
Het Dillema:
De vrijgekomen functie is zo ingevuld dat die niet kan worden uitgevoerd naast een master die 3 volledige dagen per week op eist. Ik denk wel dat dit een functie is waar ik voorlopig (3-5 jaar) voldoening uit kan putten. Daarnaast is het bij een werkgever waar ik bekend mee ben (goede sfeer, goede collega’s, afwisselend werk).
En de master eventueel uitsmeren over een langere periode? Dan doe je er wel een jaar of twee langer over, maar kan wellicht beter ingepast worden in de werkzaamheden binnen die nieuwe functie. Los daarvan: wil men überhaupt wel jou die functie aanbieden? Dat moet je natuurlijk wel zeker weten. Daarnaast heb je het over het inzetten van spaargeld voor de bekostiging; is dat niet iets waar je werkgever ook in kan bijdragen? Overheden staan bekend om 'lager' salaris, maar dit soort zaken zijn meestal goed geregeld.
Aan de andere kant als ik deze functie accepteer dan is de waarschijnlijkheid klein dat ik ooit nog een master ga starten binnen afzienbare tijd gezien andere factoren zoals o.a. een hypotheek / huis en mogelijk een gezin die in de komende 3-5 jaar een belangrijke rol in mijn leven zullen gaan spelen. Een master betekent een uitstel deze aspecten van minstens twee jaar.
Uitstel van een master lijkt me niet een onoverkomelijk probleem. Als je snel had willen zijn ben je toch te laat, dan had je het eigenlijk direct na je hbo moeten doen. Je zegt over 3 tot 5 jaar andere dingen als hypotheek of kinderen te willen hebben. In hoeverre is dit relevant? Door allerlei omstandigheden kan het zomaar zijn dat over 3 tot 5 jaar je leven er toch compleet anders uitziet dan je nu verwacht, ik zou er niet teveel rekening mee houden ten behoeve van keuzes die je nu wil/moet maken. En aan alles is een mouw te passen, je kunt net zo goed een groter huis huren. Ook is de combinatie studie/kinderen misschien juist makkelijker dan werk/kinderen.
Daarnaast bestaat de kans dat ik in een later stadium van mijn leven spijt van zal krijgen dat ik niet op zijn minst geprobeerd heb een master te halen. De kans bestaat natuurlijk ook dat ik het niet haal waardoor ik een aantal jaren werkervaring heb verspild.
Dan ga je hem alsnog doen toch? Volgens mij doen universiteiten niet zo moeilijk over oudere studenten, zolang ze maar gemotiveerd zijn...
Werken in de commerciële sector is niet iets wat echt bij mij past (voor zover ik ervaren heb) wat betekend dat de semioverheid en overheid overblijft. Nu zijn we ons natuurlijk allemaal bewust dat vanaf volgend jaar de bezem door de begrotingen gaat waardoor alle niveaus van overheid het moeten gaan rooien met veel minder geld. Ik verwacht daarom dat tegen de tijd ik afgestudeerd ben de kans bestaat dat het vinden van een baan in die markt moeilijk zal zijn.
Voor wat betreft de werkgelegenheid binnen de overheid heb je een punt. Maar er is een bepaalde hoeveelheid werk die toch gedaan moet worden, als jij behoort tot de betere in je werkgebied dan zal je niet zomaar zonder baan komen te zitten lijkt me. Ik zou ook het bedrijfsleven niet zomaar afschrijven, ik heb ervaring met beide branches en voor allebei is wat te zeggen. Wat is het waar je precies moeite mee hebt binnen de commerciële sector? Ik heb nooit echt een verschil gemerkt namelijk, behalve dat het tempo en arbeidsproductiviteit van de gemiddelde werknemer binnen de overheid ietsje langzamer ligt dan binnen het bedrijfsleven. Persoonlijk vind ik dat laatste eigenlijk alleen maar jammer in plaats van als een voordeel te zien.

  • N1traat
  • Registratie: September 2003
  • Laatst online: 16:10
Er zijn ook masters die 1 dag in de week zijn. Waarom 3 volledige dagen?

  • Lukin
  • Registratie: Mei 2006
  • Niet online
ebia schreef op vrijdag 18 juni 2010 @ 12:52:
En de master eventueel uitsmeren over een langere periode? Dan doe je er wel een jaar of twee langer over, maar kan wellicht beter ingepast worden in de werkzaamheden binnen die nieuwe functie. Los daarvan: wil men überhaupt wel jou die functie aanbieden? Dat moet je natuurlijk wel zeker weten. Daarnaast heb je het over het inzetten van spaargeld voor de bekostiging; is dat niet iets waar je werkgever ook in kan bijdragen? Overheden staan bekend om 'lager' salaris, maar dit soort zaken zijn meestal goed geregeld.
Pre-master jaar ben je verplicht om te halen binnen één jaar dus kan niet over een langere periode worden uitgespreid. De feitelijke master kan duaal worden gedaan, maar dan moet je wel het pre-master jaar succesvol afgesloten hebben.

Voor de duidelijkheid, ja ze bieden mij die functie aan. Echter als ik ga studeren dan zullen de twee dagen die ik dan zou werken via een "uitzendbureau" gaan en sta ik dus niet op de loon lijst. Hierdoor hoeft de werkgever niets bij te dragen, kan wel, maar kans is praktisch nihil.
Uitstel van een master lijkt me niet een onoverkomelijk probleem. Als je snel had willen zijn ben je toch te laat, dan had je het eigenlijk direct na je hbo moeten doen. Je zegt over 3 tot 5 jaar andere dingen als hypotheek of kinderen te willen hebben. In hoeverre is dit relevant? Door allerlei omstandigheden kan het zomaar zijn dat over 3 tot 5 jaar je leven er toch compleet anders uitziet dan je nu verwacht, ik zou er niet teveel rekening mee houden ten behoeve van keuzes die je nu wil/moet maken. En aan alles is een mouw te passen, je kunt net zo goed een groter huis huren. Ook is de combinatie studie/kinderen misschien juist makkelijker dan werk/kinderen.
Dan ga je hem alsnog doen toch? Volgens mij doen universiteiten niet zo moeilijk over oudere studenten, zolang ze maar gemotiveerd zijn...
Snelheid en leeftijd zijn niet het issue. Mijn verwachting (en volgens mij vaak realiteit) is simpelweg dat hoe langer je het uitstelt hoe groter de kans wordt dat je het uiteindelijk toch nooit doet. Zoals ik al aangaf hoe langer je commit richting een bepaalde keuze hoe moeilijker de overstap wordt. Neem de financiele ruimte die ik nu heb, die heb ik straks dus niet meer met een hypotheek (of huur) en/of kinderen omdat prioriteiten dan nou eenmaal anders liggen. Maar misschien moet ik hier nog wat meer over nadenken.
Voor wat betreft de werkgelegenheid binnen de overheid heb je een punt. Maar er is een bepaalde hoeveelheid werk die toch gedaan moet worden, als jij behoort tot de betere in je werkgebied dan zal je niet zomaar zonder baan komen te zitten lijkt me. Ik zou ook het bedrijfsleven niet zomaar afschrijven, ik heb ervaring met beide branches en voor allebei is wat te zeggen. Wat is het waar je precies moeite mee hebt binnen de commerciële sector? Ik heb nooit echt een verschil gemerkt namelijk, behalve dat het tempo en arbeidsproductiviteit van de gemiddelde werknemer binnen de overheid ietsje langzamer ligt dan binnen het bedrijfsleven. Persoonlijk vind ik dat laatste eigenlijk alleen maar jammer in plaats van als een voordeel te zien.
Mijn moeite met de commerciele sector is de mentaliteit en de sfeer. Het verdienen van geld is en blijft de primaire drijfveer van een commerciele onderneming. Bij de publieke sector zijn de dingen die ik doe van een meer sociale aard of dat daadwerkelijk zo is of dat het alleen maar zo voelt is een tweede, ik voel me in ieder geval prettiger erbij.
Zendith schreef op vrijdag 18 juni 2010 @ 13:30
Er zijn ook masters die 1 dag in de week zijn. Waarom 3 volledige dagen?
De reden daarvan is dat de inhoud van deze master mij het meeste aanspreekt. Daarnaast zal ik altijd een pre-master jaar moeten volgens bij overheids universiteiten. Pre-master trajecten nemen een hoop tijd in beslag. De masters die door de commerciele organisaties worden aangeboden zijn soms niet geaccredeerd. Daarnaast denk ik (correct me if I am wrong) dat een master van een non overheids instantie niet dezelfde waarde heeft als één van een overheids instantie.

  • ebia
  • Registratie: Maart 2007
  • Laatst online: 15-10 13:47
Lukin schreef op vrijdag 18 juni 2010 @ 14:23:
Pre-master jaar ben je verplicht om te halen binnen één jaar dus kan niet over een langere periode worden uitgespreid. De feitelijke master kan duaal worden gedaan, maar dan moet je wel het pre-master jaar succesvol afgesloten hebben.
Dat maakt het wel lastig ja. Is dat bij elke universiteit zo geregeld, of geldt dat alleen voor deze specifieke opleiding? Anders zou je nog kunnen uitwijken naar een andere uni...
Voor de duidelijkheid, ja ze bieden mij die functie aan. Echter als ik ga studeren dan zullen de twee dagen die ik dan zou werken via een "uitzendbureau" gaan en sta ik dus niet op de loon lijst. Hierdoor hoeft de werkgever niets bij te dragen, kan wel, maar kans is praktisch nihil.
En als je niet gaat studeren, dan kun je wel gewoon voor 5 dagen op loonlijst blijven? En misschien nog belangrijker; krijg je een vaste aanstelling? Eenmaal die ambtenarenstatus pakken ze niet zo maar af natuurlijk...

Uiteindelijk gaat het er om dat je je geld verdient op een manier die je leuk vindt natuurlijk, als je denk dat de master jouw daar verder mee gaat helpen moet je het gewoon doen. Twijfel je (want dat doe je) dan zou ik het idee toch laten varen... Immers staat je carrière een tijdje stil, idem met je pensioenopbouw, en er is natuurlijk een grotere kans dat 'externen' het veld moeten ruimen bij een financiële opruimactie. En probeer dan maar zo snel een geschikte functie te vinden voor 'slechts' 2 dagen in de week.
[...]


Snelheid en leeftijd zijn niet het issue. Mijn verwachting (en volgens mij vaak realiteit) is simpelweg dat hoe langer je het uitstelt hoe groter de kans wordt dat je het uiteindelijk toch nooit doet. Zoals ik al aangaf hoe langer je commit richting een bepaalde keuze hoe moeilijker de overstap wordt. Neem de financiele ruimte die ik nu heb, die heb ik straks dus niet meer met een hypotheek (of huur) en/of kinderen omdat prioriteiten dan nou eenmaal anders liggen. Maar misschien moet ik hier nog wat meer over nadenken.
Ik ben het daar niet mee eens. Als je maar graag genoeg wilt kun je evengoed op een later moment in je carrière de keuze maken om weer te gaan studeren. En als je dat maar op de juiste manier bij je chef kunt verkopen, kun je dat wellicht zo regelen zonder dat je financiën er onder komen te lijden. Ik doe dat op het ogenblik ook en het kost mij verder geen enkele cent. Als ik nu een huis koop of een kind krijg is dat eigenlijk helemaal geen probleem. Het zou pas een probleem worden als ik de enige kostwinnaar was...
[...]


Mijn moeite met de commerciele sector is de mentaliteit en de sfeer. Het verdienen van geld is en blijft de primaire drijfveer van een commerciele onderneming. Bij de publieke sector zijn de dingen die ik doe van een meer sociale aard of dat daadwerkelijk zo is of dat het alleen maar zo voelt is een tweede, ik voel me in ieder geval prettiger erbij.
Ja daar heb je een punt. Maar mijn ervaring is juist dat dit ook wel weer een voordeel kan zijn. Niet aanrommelen met te dure en te slecht geleidde projecten die in het bedrijfsleven allang afgeschoten hadden geweest. Niet die zanik collega die geen ene reet meer uitvoert 'omdat ie toch bijna met pensioen is', dat gedoe wat je maar al te vaak ziet binnen de overheid. Zelf werk ik nu al weer aardig wat jaren voor de publieke zaak, maar begin toch wel steeds meer te voelen dat mijn volgende baan weer bij een commerciële partij moet zijn. Ook denk ik dat gezien de aard van het IT werk, je ook minder dicht bij het vuur zit als bijvoorbeeld een sales medewerker als het aankomt op 'presteren voor de pecunia'.