Extreem verschil in inkomen bij samenwonen

[Anoniem: 356343]

Ik heb met veel interesse een aantal van de topics hier gelezen, en zou jullie advies eens willen vragen. Mijn vriend en ik wonen sinds kort samen en weten niet goed hoe we de inkomsten en uitgaven moeten regelen.

Hij verdient (letterlijk) vijf keer meer dan ik en heeft een enorme spaarpot. Ik heb die niet, maar heb wel een huis in het buitenland dat ik afbetaal en waar we tijdens het weekend verblijven. De huur van ons huis in Nederland wordt door hem betaald. We hebben een rekening voor boodschappen en dergelijke, waar we elke maand een percentage van ons loon op storten. De vaste kosten worden in Nederland door hem betaald, in het buitenland door mij.

So far so good; daar zijn we allebei blij mee. De problemen ontstaan wanneer het over levensstijl gaat. Hij houdt van dure wijn, heeft dure hobby's, wil graag verre reizen maken. Hij wil zijn levensstandaard niet verlagen, maar ik kan niet met hem meedoen. Hij betaalt reizen voor me, maar verwacht dat ik dan de uitgaven ter plaatse voor mijn rekening neem, en dat lukt niet. Ik zou een beetje eenvoudiger willen leven, maar dat wil hij niet. Hij werkt erg hard en wil in zijn vrije tijd volop genieten, wat ik begrijp. Maar we komen wel in een situatie terecht waar hij met een vriend op reis gaat omdat ik het me niet kan veroorloven, en waar hij in dure kleren naar feestjes gaat, terwijl ik in een goedkoop jurkje naast hem loop. We worden allebei armer van hoe we het nu doen; ik omdat ik voor een stuk mee ga in zijn levensstijl, hij omdat hij veel voor me betaalt.

Ik wil niet steeds weer geld van hem aanvaarden; ik zou liever wat eenvoudiger gaan leven, maar dat wil hij niet. Zijn er nog mensen bij wie het inkomstenverschil erg groot is? Hoe lossen jullie dit op?

[netvor]

Je eerste opmerking is een typische Huiskamerpost en die past niet in Werk en Inkomen

om toch maar met meer te komen dan het bovenstaande: je stelt dat de huidige situatie voor jou vervelend is en voor hem ook; maar is dat wel zo? Er zijn veel mannen die het, bewust of onbewust, fijn vinden dat ze hun partner "uit eigen zak" van luxe kunnen voorzien; de mecenas kunnen zijn, bij wijze van spreken. En misschien komen al die luxe-uitgaven van zijn kant deels voort uit het feit dat hij voelt dat jij "te weinig hebt" en dat wil compenseren? Als dat het geval is, zal hij tot het inzicht moeten komen dat jij ook met minder gelukkig kan zijn, en zal jij moeten proberen je minder schuldig te voelen wanneer hij je die dure Dom Perignon inschenkt. Het echte aanpassen en gelijkstellen van de levensstijlen lijkt me een veel zwaardere en wellicht onmogelijke opgave, dus je zal er mee moeten leren leven.

[ Voor 76% gewijzigd door SmartDoDo op 21-04-2010 19:38 ]

[Anoniem: 20531]

Als ik in jou vriend zijn schoenen zou staan dan zal ik daar helemaal geen probleem mee hebben maar ik geef dan ook helemaal niets om geld maar wel om de relatie met mijn vriendin.

Er is denk ik geen andere oplossing dan leren leven met het grote verschil en zijn geld aanvaarden.

[Anoniem: 32410]

Daar is geen oplossing voor qua regeling.
Hij moet gewoon zijn levensstandaard aanpassen zodat het voor jou ook leefbaar blijft,
Als hij echt met je wil samenwonen, kan hij toch ook meer geld op een gezamenlijke rekening zetten dan jij? Waarom met percentage werken als het verschil zo groot is?

En trouwens: op reis gaan met een vriend ipv jij, omdat je het niet kan betalen.. indien ik in je plaats was zou ik eens een heel hartig woordje babbelen..

[Anoniem: 342634]

Met een groot inkomensverschil zou ik persoonlijk alles op 1 hoop gooien, dan kunnen jullie er inprincipe allebei dezelfde levensstijl aan overhouden.

Dat verdelen van de inkomsten naar ratio zorgt naar mijn inziens altijd voor gezeur, dan kan je beter ook gescheiden van elkaar wonen.

En dat jullie allebei van deze relatie armer van worden is ook een beetje een vreemde gedachte, alsof je een winst uit je investering (relatie?) verwacht.

[ Voor 21% gewijzigd door Anoniem: 342634 op 21-04-2010 13:54 ]

[DeeJee]

Anoniem: 356343 schreef op woensdag 21 april 2010 @ 13:41:
... Maar we komen wel in een situatie terecht waar hij met een vriend op reis gaat omdat ik het me niet kan veroorloven, en waar hij in dure kleren naar feestjes gaat, terwijl ik in een goedkoop jurkje naast hem loop.

Dat is best triest eigenlijk. Je zou verwachten dat hij wat beter voor zijn meisje zou zorgen als hij zoveel geld heeft.
En dan met een vriend op reis omdat zijn meisje geen geld heeft

Sorry hoor maar dan zou ik maar eens goed gaan nadenken als ik jou was.

[Lukin]

Anoniem: 342634 schreef op woensdag 21 april 2010 @ 13:51:
Met een groot inkomensverschil zou ik persoonlijk alles op 1 hoop gooien, dan kunnen jullie er inprincipe allebei dezelfde levensstijl aan overhouden.

Dat verdelen van de inkomsten naar ratio zorgt naar mijn inziens altijd voor gezeur, dan kan je beter ook gescheiden van elkaar wonen.

Ben ik het volledig mee eens.

Stel dat jullie straks kinderen krijgen en bv. jij thuis blijft om de kleine te verzorgen (gezien de verhouding ook de financiele verstandige keuze). Dan verdien jij technisch gezien ook niets en zullen jullie ook moeten leven van alleen zijn salaris.

Een relaties betekent geven en nemen tussen twee partijen. Samen uit en samen thuis, als de éne partij zijn gedrag dan niet wil aanpassen moet je je gaan afvragen of je wel in een relatie zit. Blijkbaar ervaar jij dit namelijk als een serieus issue en is hij niet bereid daar voldoende rekening mee te houden.

[ Voor 18% gewijzigd door Lukin op 21-04-2010 14:01 ]

[MrSleeves]

^^ met velen hierboven.

Bij ons is het verschil tussen inkomens niet zo heel groot, maar bij ons gaat alles op één hoop minus een vast bedrag voor allebei. Alle gezamenlijke dingen worden van die grote hoop betaald (maar bij ons is zelfs onze mobiele telefoonrekening gezamenlijk).

Maar sterker nog, stel dat ik € 5000 zou verdienen en mijn vriendin € 0, dan is het € 5000 op de gezamenlijke rekening en een x bedrag van de gezamenlijke naar beide prive-rekeningen.

Als het om het geld gaat, is het redelijk communistisch bij ons..

[ Voor 7% gewijzigd door MrSleeves op 21-04-2010 13:59 ]

[Anoniem: 20531]

DeeJee schreef op woensdag 21 april 2010 @ 13:53:
[...]


Dat is best triest eigenlijk. Je zou verwachten dat hij wat beter voor zijn meisje zou zorgen als hij zoveel geld heeft.
En dan met een vriend op reis omdat zijn meisje geen geld heeft

Sorry hoor maar dan zou ik maar eens goed gaan nadenken als ik jou was.

Lees wel de laatste regel van de TS. Ze wil zelf niet altijd het geld aanvaarden van haar vriend. Dit probleem blijf je dan altijd houden.

Alles op 1 hoop gooien en van het leven gaan genieten zou ook mijn voorkeur zijn. Ik zou alleen goed vastleggen wat je gaat doen met de berg geld als de relatie fout gaat (verdeling).

[ Voor 8% gewijzigd door Anoniem: 20531 op 21-04-2010 14:00 ]

[EnzoMatrix]

Als je gaat samenwonen, en je botst vanwege geld, moet je dan wel samenwonen?
Of is het sinds kort dat ie gezegd heeft wat ie verdiend? Ik vind dat soort dingen gewoon vreemd. Op vakantie zonder partner is niet netjes misschien. Dat gezegd hebbende, je kiest om dit te vertellen, en dat is voor onze beeldvorming - snap ik. Maar dan word de tendens ook negatief. En als je al denkt aan samenwonen, zullen er ook wel positieve kanten aan je vriend zitten, nietwaar?

[Gé Brander]

Ik zie in je profiel dat je nu nog een trainee bent. Daar hoort over het algemeen een laag salaris bij. Dus dan heb je snel grote verschillen. Hoe lang ben je nog trainee, en kan jij hem zijn vrijheid geven om met vrienden dingen te doen omdat jij zijn geld niet altijd aan wilt nemen? Op een gegeven moment ga je waarschijnlijk ook een hoger bedrag verdienen en is het verschil kleiner.

Op zich is vrijheid geven aan elkaar erg belangrijk, en als jij niet altijd geld wilt aannemen en hij niet altijd alles wilt betalen, dan is een oplossing zoals nu, dat hij met een vriend op stap gaat, een goede oplossing.

Soms ga ik ook los van mijn vrouw op vakantie (lang weekend) en zij ook los van mij op vakantie (skiën). Daar hebben we beide vrede mee, en het heeft niet altijd te maken met geld, maar soms ook elkaar gewoon wat gunnen.

Dus ga goed bij jezelf en je vriend te rade wat acceptabel is en vind daarin een oplossing.

[CeesKees]

Zegt het woord SAMENwonen niet alles in deze...

Samen de lusten en samen de lasten... Je maakt toch een volwassen keuze om het samen te doen?

Doe het dan ook samen.

[EMP]

Hoe apart (van elkaar) is jullie relatie verder...? En hoe stabiel/lang?

De meeste topics hier gaan over (relatief) kleine verschillen in inkomen, en relatief kleine verschillen in uitgaven (dure/goedkope hobbies) maar niet over een verschil van 1:5 in inkomen en een leefstijl die zo erg verschild dat de drankjes bij het uitgaan voor de een het budget voor een week eten voor de ander is...

Een gelijk inkomen hebben (oftewel de mogelijkeid om veel uit te geven) is alleen op te lossen door veel meer te gaan verdienen (of parner van TS in inkomen terug te schroeven) en is daarom wat onrealistisch. Een gelijke levensstijl lijkt opzich wel mogelijk...

Is het een optie om al jullie bezittingen op 1 hoop te gooien, al jullie inkomsten op 1 hoop te gooien en voortaan alles samen te doen? Dan ben je van al het gedoe af. Zal wel betekenen dat hij een stukje terug gaat in levensstandaard (het geld wordt ineens door 2 personen opgemaakt ), maar qua uitgaven bezigheden zijn jullie in 1x van het probleem af. Dat jullie niet gelijk inbrengen maakt opzich niet uit als jullie van plan zijn om op termijn te gaan trouwen... uiteindelijk is dan toch alles van jullie samen.

Als jullie echt jullie inkomsten gescheiden willen houden, dan zal het leven en uitgeven ook apart moeten blijven, en zullen jullie dat op jullie individuele tred moeten blijven doen. Je kunt niet boven je stand leven zonder het te hebben (ja, eventjes, maar het houdt natuurlijk een keer op).

Het gevoel bekruipt mij dat de relatie OF heel pril is, OF dat hij wel de lusten maar niet de lasten van een relatie wilt hebben. Als je ervoor kiest samen met iemand door het leven te gaan dan krijg je ook alles. De leuke, maar ook de minder leuke dingen.

Het is kiezen... OF zowel de inkomens als de uitgavepatronen zijn verschillend (ik denk zelfs, gezien het verschil, een dat jullie dan een erg separaat leven zullen leiden...) OF de inkomens worden gelijk verdeelt tussen jullie twee, dan kunnen jullie op een zelfde manier uitgeven en leven.

Hoe dan ook zullen jullie er eens goed over moeten praten... Hij kan toch ook niet willen dat jij jezelf de schulden in werkt...?

edit:
jemig wat snel wat veel reacties... Met bovenstaande in veel gevallen dus

[netvor]

DeeJee schreef op woensdag 21 april 2010 @ 13:53:
Dat is best triest eigenlijk. Je zou verwachten dat hij wat beter voor zijn meisje zou zorgen als hij zoveel geld heeft.
En dan met een vriend op reis omdat zijn meisje geen geld heeft

Als ik echt graag op een dure verre reis zou willen gaan en ik weet dat mijn partner daar om meerdere redenen (waaronder een financiële) geen zin in heeft, dan zou ik liever alleen of met iemand anders gaan dan dat ik haar tegen haar wil in meesleur. Althans, zolang zij daar geen bezwaar tegen heeft. In een relatie moet je elkaar ook de vrijheid gunnen om te doen wat je zelf boeit, je hoeft niet perse in alles een compromis te vinden.

Daarnaast: in de meeste relaties wordt het verschil in levensstijlen met de tijd van zichzelf kleiner, daar hoef je niet eens moeite voor te doen. En de relaties waar dit niet vanzelf gaat zijn vaak degenen die vastlopen en dan bij Dr. Phil of Jerry Springer gaan lopen bekvechten "of je auto eruit, of jij eruit!" -- wanneer je eenmaal een paar jaar samenwoont weet je wel met welke van de twee je te maken hebt.

[M-Opensource]

M'n vriendin en ik wonen sinds een paar jaar samen, eerst in de situatie waarin ik fulltime werkte en waarin zij nog studeerde. Inmiddels hebben we krap een jaar geleden een huis gekocht in Utrecht.

Onze inkomens verschillen ook wel redelijk, ik verdien ongeveer 2 keer zoveel als haar. Beide vinden we dat geen probleem maar zij maakte zich ook zorgen in het begin. Ik ben daar heel simpel in geweest, de vaste lasten (hypotheek, gas/licht/water) berekenen we op basis van draagkracht. Daarnaast betaal ik graag meer dan haar, ik breng immers meer binnen.

Zelf vind ik dit absoluut geen probleem, zij had daar veel meer moeite mee omdat ik voor haar gevoel veel meer betaalde. Wat boodschappen betreft zijn we allebei wel hetzelfde. Zij kookt meestal en houdt ook een oogje op het boodschappengeld, de verdeling van betaling is ongeveer 50-50. Soms haal ik graag wat extra dingen in huis (denk aan extra bier/chips/snacks voor tussendoor of bij een filmpje). Dit doe ik dan altijd van m'n eigen geld, puur omdat ik haar niet met mijn snack-hongerigheid wil belasten... ben een grote eter

Soms als we uit eten gaan ben ik graag degene die betaalt, dat heeft niet met draagkracht te maken maar meer met dat ik wat ouderwets denk op dat soort dingen. Als ik m'n vriendin mee uit neem, dan betaal ik ook het avondje uit. Zij vindt dit soms moeilijk omdat het voelt alsof zij niks bijdraagt... Ik maak haar altijd duidelijk dat ik graag dingen voor haar betaal omdat ze m'n meisje is! Meestal heeft ze daar vrede mee, soms niet...

Maar het blijft inderdaad een lastig gedoe... Ik neem aan dat je dit al eens uitvoerig besproken hebt met je vriend? Wat vindt hij er van dat hij zoveel voor je betaald?

(edit) zoals een voorganger in dit topic zei: ik geef meer om m'n vriendin en de relatie met haar dan om m'n geld... ik geef het graag aan haar uit en ik denk dat veel mannen daar geen probleem mee hebben.

Daarnaast moet ik ook even kwijt dat ik het niet chique van hem vindt om met een vriend op reis te gaan omdat jij het je niet kan veroorloven... erg jammer van hem.

[ Voor 9% gewijzigd door M-Opensource op 21-04-2010 14:21 ]

[nare man]

Ik zit zelf in een vergelijkbare situatie. Ik werk fulltime als advocaat en heb een voor mijn expertise marktconform salaris. Mijn vriendin daarentegen studeert nog en heeft alleen haar studiefinanciering (door diverse redenen is ze pas op wat latere leeftijd begonnen met studeren).

Het komt in zo'n geval gewoon aan op flexibiliteit. Ben je als 'kostwinner' bereid om een stapje terug te doen in uitgavenpatroon en levensstijl, of ben je dat niet? In dat laatste geval forceer je toch uiteindelijk een breuk in je relatie. Hoe goed de liefde ook lijkt te zijn, uiteindelijkt wreekt een enorm verschil in levenshouding c.q. levensstijl zich toch.

Wij hebben het gewoon zo opgelost dat ik geen gekke dingen doe met mijn geld, dus geen vakanties die zij nooit zou kunnen betalen, geen extreem dure kleren die zij nooit zou dragen e.d. Leuke dingen zoals vakanties, uitgaan et cetera betalen we samen volgens een bepaalde verdeelsleutel, waarbij zij bijvoorbeeld de wat kleinere dingen voor haar rekening neemt (terrasje overdag) en ik de wat duurdere dingen ('s avonds ergens iets eten). Zij betaalt haar eigen studie en boeken en betaalt aan mij hetzelfde bedrag aan huur, gas water en licht dat ze zonder mij kwijt zou zijn geweest aan een 'gewone' studentenkamer. Daarmee heeft zij niet het gevoel dat ze gratis aan het meeliften is en op mijn zak teert, terwijl ik niet het gevoel heb dat ik alles voor haar betaal.

Het scheelt natuurlijk ook wel dat ik zelf totaal niet exorbitant leef en niet met mijn geld te koop loop. Het is voor mij dus makkelijk om af te zien van dure etentjes, een grote en dure wagen of extreem prijzige vakanties. Als jouw vriend daar heel erg aan gehecht is en geen afstand wil doen, tsja...dat ligt dan toch echt aan hem. Je hoeft het niet breed te laten hangen, ook al kun je het op zich wel, maar als je die levensstijl verkiest boven harmonie in je relatie, dan vraag ik me af wat voor verwachtingen hij eigenlijk van jullie relatie heeft.

[ Voor 7% gewijzigd door nare man op 21-04-2010 14:31 ]

[Cobb]

Ik verdien ruwweg 2x zoveel als mijn vriendin, en het zal mij een worst wezen wat ze met het geld doet. Zolang de rekeningen maar betaald worden en er netjes gespaard wordt vind ik het prima. Lijkt mij niet meer dan logisch nu ze part time is gaan werken om voor de kleine te zorgen. (Maar ook daarvoor ging alles op de grote hoop).

[Arnout]

M-Opensource schreef op woensdag 21 april 2010 @ 14:16:

Daarnaast moet ik ook even kwijt dat ik het niet chique van hem vindt om met een vriend op reis te gaan omdat jij het je niet kan veroorloven... erg jammer van hem.

Mja dat kan een keuze in overleg zijn geweest waarbij iedereen zich het beste voelt.

Waar de schoen wringt is het feit dat je vriend zich niet wil aanpassen, wat een relatie toch met zich mee brengt.

1. levenstandaard niet willen verlagen
2. verwachten dat jij daar in meedoet, en behoorlijk meebetaalt

Hij maakt zich er vrij makkelijk vanaf, afgaande op je verhaal.

[EnzoMatrix]

Arnout schreef op woensdag 21 april 2010 @ 14:36:
[...]
Hij maakt zich er vrij makkelijk vanaf, afgaande op je verhaal.

En daar schiet mij een House-ism te binnen...

Juist het feit dat die vakantie hier staat stuurt ons wel een bepaalde kant op.

[Anoniem: 39993]

TS heeft het over "zijn levensstijl" en "mijn levensstijl". Dat valt me op. Eigenlijk zouden deze 2 naar verloop van tijd, vanzelf, toch wat dichter bij elkaar moeten komen te liggen. Dat lijkt mij toch een beetje het principe van "Samen".

Ik verdien ook 3x zoveel als mijn vriendin. Wij gaan zo vaak op vakantie, als "Wij" dat kunnen. Het moet natuurlijk niet zo zijn, dat "Hij" zovaak op vakantie gaat als "Hij" dat betalen kan en dat jij dan mee mag, als je het toevallig ook kunt betalen. (Om eerlijk te zijn: daar zou ik me echt niet goed bij voelen. Dan ga ik ook niet.)

Mijn vriendin geeft in verhouding misschien zelfs wel een groter deel van haar inkomen uit aan "Ons". Daarnaast doet ze ook het meeste in het huishouden en hoeft ze dus absoluut niet te denken dat ze niet genoeg bijdraagt.

[Anoniem: 229285]

Je kan gewoon niet allebei hebben. Hij kan niet een reis voor je betalen en dan verwachten dat jij dingen koopt die je jezelf niet kan permiteren. Als hij perse die dure uitgaven moet doen en ook met jou wil zijn, moet hij het gat tussen jullie mogelijkheden opvullen. Als hij dat niet perse wil, dan is hij egoistisch bezig en dat gaat hem op de lange termijn niet worden. Ik lees ook dat jij het niet wil, dat kan ik me voorstellen, maar als hij bereid is om dat te doen, moet je het misschien maar gewoon accepteren.

Er zijn volgens mij maar 2 mogelijkheden: Samen eenvoudiger gaan leven of idd het geld op een hoop gooien en allebei accepteren dat hij meer lasten draagt dan jij, maar wel allebei naar draagkracht.

[418O2]

Praat er gewoon over? Gooi het op tafel...

Lieverd. ik kan je niet bijbenen, ik heb veel minder vrij te besteden dan jij en er moet een oplossing komen want dit ga ik niet lang volhouden.

En de rest van het gesprek mag je zelf verzinnen

[ManiacsHouse]

Tsja... Als hij echt voor jullie wil gaan zal hij toch echt aanpassingen moeten doen. En misschien ook wat minder hard werken... Meer tijd aan elkaar besteden. Dit klinkt als vrijheid blijheid. En dat gaat niet werken als je gaat samenwonen.

Maar als ik het zo lees hebben jullie het beide niet zo slecht. Een huis in het buitenland dat jij betaald? En waar jullie in het weekend verblijven? Dat heeft niet iedereen (bijna niemand...).

Volgens mij begint dit hele verhaal bij een goed gesprek met z'n tweeen... Over wat jullie allebei willen of niet. En dan kom je er snel genoeg achter wat de oplossing is... Je verhaal klinkt erg zakelijk en niet als een leuke fijne gezellige relatie. Kan me vergissen, maar trek daar je conclusies uit.

[nare man]

Anoniem: 39993 schreef op woensdag 21 april 2010 @ 14:44:
(...)

Mijn vriendin geeft in verhouding misschien zelfs wel een groter deel van haar inkomen uit aan "Ons". Daarnaast doet ze ook het meeste in het huishouden en hoeft ze dus absoluut niet te denken dat ze niet genoeg bijdraagt.

Dat is een goede gang van zaken maar ik denk dat er ook wel situaties zullen zijn waarin de dame in kwestie niet tevreden is met het bijdragen van haar deel enkel door het verrichten van huishoudelijke taken. Als de vrouw minder verdient dan de man gaat het al snel de kant op van 'kostwinner en huisvrouwtje' en niet alle dames hebben daar zin in. Zeker als er nog geen kinderen zijn en beiden nog jong zijn kan ik me voorstellen dat de dame er niet akkoord mee is om in de keuken te staan in ruil voor levensonderhoud.

[Mx. Alba]

Tsja, door omstandigheden hebben wij ook zo'n groot inkomensverschil. Ik ben fulltime aan het werk en ben daarnaast freelancer, en mijn vrouw is werkzoekende. Als ze wel werk heeft verdient ze de helft van wat ik verdien. Maar voor ons is dat in ieder geval geen enkel probleem...

Zelfde bij mijn zusje. Zij werkt bij een reisbureau, haar vriend is huisarts. Het moge duidelijk zijn hoe de inkomensverhoudingen daar liggen

Het is alleen maar een probleem als je er een probleem van maakt. Wat dachten jullie ervan om alles op één hoop te gooien? Eén E/O rekening waar alle inkomsten op komen en waar alle uitgaven uit gaan. Grote kans dat dan het "van mij, van jou" probleem als sneeuw voor de zon verdwijnt, want het is dan gewoon allemaal "van ons".

[Jeroen V]

Ik ben ook een voorstander van de 'grote hoop' maar dat is volgens mij niet wat de TS zou willen. Ze zegt zelf: "Ik wil niet steeds weer geld van hem aanvaarden."

Aan de andere kant verwacht je wel dat je vriend een beetje eenvoudiger gaat leven, en ik kan me goed voorstellen dat hij daar geen zin in heeft. (zou ik namelijk ook niet hebben)

Ik verdien netto ongeveer 3 keer zoveel als mijn vriendin, en wij gooien ook alles op de grote hoop. Naar mijn mening krijg je dan geen scheven gezichten en kunnen beide gewoon lekker leven....

[Anoniem: 39993]

nare man schreef op woensdag 21 april 2010 @ 15:01:
[...]


Dat is een goede gang van zaken maar ik denk dat er ook wel situaties zullen zijn waarin de dame in kwestie niet tevreden is met het bijdragen van haar deel enkel door het verrichten van huishoudelijke taken. Als de vrouw minder verdient dan de man gaat het al snel de kant op van 'kostwinner en huisvrouwtje' en niet alle dames hebben daar zin in. Zeker als er nog geen kinderen zijn en beiden nog jong zijn kan ik me voorstellen dat de dame er niet akkoord mee is om in de keuken te staan in ruil voor levensonderhoud.

Maar dat hoeft ook niet. Bij ons komt het toevallig zo uit, dat zij meer doet in huis dan ik. Daarnaast geeft ze nog steeds, in verhouding, meer geld uit aan "Ons". Dat het in absolute getallen minder is, vind ik minder belangrijk.

[Anoniem: 14124]

Ik snap - en ik hoor het meer om me heen - ook niet de houding van partners als ze gaan samenwonen. Je woont samen, je slaapt samen, je leeft samen, waarom alles gescheiden houden.

Ook hier, mijn inkomsten zijn veel hoger die dan van mijn vrouw. We hebben dan wel gescheiden rekeningen maar dat is puur uit administratief oogpunt voor het overzicht. Salaris komt binnen op de eigen rekening, dat sluizen we door naar een gezamelijke rekening (structurele kosten, hypotheek, energie, onderhoud) en de spaarrekeningen.

In feite komt al het geld in één pot terecht. Wil ik wat kopen wat logischerwijs duurder is (lees; ben nog bezig om een formeel akkoord te krijgen op een Canon 70-200 2.8 IS ... is wat lastiger nog), dan wordt dit gewoon even overlegd. Ziet mijn vrouw dure schoenen, dan wordt dat overlegd. Maar in the end, als haar rekening leeg is gaat ze door op mijn rekening. Blijft er geld over, dan proppen we het op de spaarrekening erbij.

Either way, het komt op één hoop. En dat er losse rekeningen zijn is puur om te zorgen dat je een beetje overzicht kan behouden dus inkomsten, uitgaven, en structurele uitgaven.

[Freakertje]

Voor mijn gevoel is het een egocentrische persoonlijkheid. Hij wil zijn levensstandaard niet verlagen EN de jouwe niet met zijn geld verhogen. Jij staat dus schijnbaar op plaats twee (of drie, of...). Het conclusietrekken laat ik aan jou over....

[Eijkb]

Duidelijk een probleem waarin de 2 individuen teveel waarde aan geld hechten. Geld is om op te maken, niet om macht mee uit te oefenen of verschillen mee aan te geven mijn inziens. Alles op één hoop is de beste oplossing maar ik denk beide partijen daar niet mee overweg kunnen. In dat geval verschil je gewoon te veel van "karakter" (lees: inkomen) om samen te leven.

[EvaluationCopy]

Anoniem: 14124 schreef op woensdag 21 april 2010 @ 15:54:

In feite komt al het geld in één pot terecht. Wil ik wat kopen wat logischerwijs duurder is (lees; ben nog bezig om een formeel akkoord te krijgen op een Canon 70-200 2.8 IS ... is wat lastiger nog), dan wordt dit gewoon even overlegd. Ziet mijn vrouw dure schoenen, dan wordt dat overlegd. Maar in the end, als haar rekening leeg is gaat ze door op mijn rekening. Blijft er geld over, dan proppen we het op de spaarrekening erbij.

Ik moet er niet aan denken dat ik toestemming zou moeten vragen aan mijn vrouw om iets te kopen. Je zegt het grappig (formeel akkoord), maar daar komt het natuurlijk wel op neer. Continu overleg voeren, dat leidt toch juist tot conflicten?

Wij maken een groot deel van het salaris over naar een gezamenlijke rekening voor vaste lasten, sparen, gezamenlijke uitgaven etc... Perfect in tweeën gehakt. Zij verdient flink meer en houdt dus meer over maar ja. Een derde blijft er bij mij over en daar heeft ze zich niet mee te bemoeien. (En doet ze ook niet). Net als ik me niet bemoei met haar idiote voorraad laarzen en handtassen.

[KatirZan]

grootste ruzies ontstaan 9 van de 10 keer door geld, geldgebrek of verschil aan inkomen...

Ook ik heb tot 2 jaar terug veel meer verdient dan mijn vriendin, lekker interessant, ik geef zelf niets om geld en betaal graag alles voor haar.
Tegenwoordig ligt het inkomen dichter bij elkaar waardoor het veranderd, echter, ik betaal nog steeds heel erg veel voor haar omdat ik dat graag doe!

je moet wat voor elkaar over hebben en niet verwachten dat iemand met een klein inkomen dure dingen kan doen.

[Anoniem: 14124]

EvaluationCopy schreef op woensdag 21 april 2010 @ 16:31:
Ik moet er niet aan denken dat ik toestemming zou moeten vragen aan mijn vrouw om iets te kopen. Je zegt het grappig (formeel akkoord), maar daar komt het natuurlijk wel op neer. Continu overleg voeren, dat leidt toch juist tot conflicten?

Nee, ik vind het heel logisch om bij grote uitgaven dit even te overleggen met elkaar. Het voorbeeld wat ik aanhaalde kost € 1600,-

Ik vind het niet normaal dat je dat 'even' uit geeft, zonder vorm van overleg.

[croxz]

EvaluationCopy schreef op woensdag 21 april 2010 @ 16:31:
[...]
Zij verdient flink meer en houdt dus meer over maar ja. Een derde blijft er bij mij over en daar heeft ze zich niet mee te bemoeien.

Ik kan me dan weer niet voorstellen dat in een langdurige relatie de een meer te besteden heeft dan de ander omdat die een hoger salaris heeft. Wij gooien alles op een hoop en werken met budgetten, of je overlegt even voordat een dure aankoop wordt gedaan.

[Mx. Alba]

Jeroen V schreef op woensdag 21 april 2010 @ 15:16:
Ik ben ook een voorstander van de 'grote hoop' maar dat is volgens mij niet wat de TS zou willen. Ze zegt zelf: "Ik wil niet steeds weer geld van hem aanvaarden."

Aan de andere kant verwacht je wel dat je vriend een beetje eenvoudiger gaat leven, en ik kan me goed voorstellen dat hij daar geen zin in heeft. (zou ik namelijk ook niet hebben)

Ik verdien netto ongeveer 3 keer zoveel als mijn vriendin, en wij gooien ook alles op de grote hoop. Naar mijn mening krijg je dan geen scheven gezichten en kunnen beide gewoon lekker leven....

Maar dat gevoel van "geld van hem aanvaarden" wordt juist ondervangen door het feit dat het niet "zijn geld" is, maar "ons geld".

[nare man]

Mx. Alba schreef op woensdag 21 april 2010 @ 17:43:
[...]


Maar dat gevoel van "geld van hem aanvaarden" wordt juist ondervangen door het feit dat het niet "zijn geld" is, maar "ons geld".

Dat is natuurlijk maar de vraag. Als je spreekt over 'ons geld' als een pot waar de een 10% aan bijdraagt en de ander 90% dan impliceert dat toch nog steeds dat de vrouw geld van de man aanvaardt c.q. door de man wordt onderhouden. De dame in kwestie moet voor zichzelf bepalen of ze dat wil. Mijn vriendin wil bijvoorbeeld niet dat ik alles voor haar betaal omdat ze zich dan naar eigen zeggen een gansje voelt dat op mijn zak teert en dat kan ik ook wel begrijpen. Het heeft denk ik ook te maken met je leeftijd, met de opleidingen c.q. de werkmogelijkheden van beiden et cetera. Als je vriendin ook gewoon wil werken en daarvoor hard studeert, dan is het logisch dat ze niet (in alles) van je afhankelijk wil zijn, terwijl als je vriendin inmiddels je vrouw is en zeker als er een kind bij is, ze waarschijnlijk geen probleem zal hebben met onderhouden worden door de ander.

Conclusie is dat het helemaal afhangt van de dame in kwestie

[MSalters]

Anoniem: 14124 schreef op woensdag 21 april 2010 @ 17:29:
[...]
Nee, ik vind het heel logisch om bij grote uitgaven dit even te overleggen met elkaar. Het voorbeeld wat ik aanhaalde kost € 1600,- Ik vind het niet normaal dat je dat 'even' uit geeft, zonder vorm van overleg.

1600 euro is niet zo'n grote uitgave voor iemand die 5x meer verdient dan trainees. Die laatsten zitten al niet op minimumloon, dus bij 5 keer dat heb je het over een salaris van ruim boven een ton euro.

[LauPro]

Anoniem: 356343 schreef op woensdag 21 april 2010 @ 13:41:
Ik wil niet steeds weer geld van hem aanvaarden; ik zou liever wat eenvoudiger gaan leven, maar dat wil hij niet. Zijn er nog mensen bij wie het inkomstenverschil erg groot is? Hoe lossen jullie dit op?

Dit laatste snap ik niet helemaal. Klassiek is het natuurlijk zo dat de man geld verdient en de vrouw het huishouden doet en voor de kinderen zorgt. Blijkbaar voel je je feministisch genoeg om je van dit beeld los te breken maar lukt het financieel nog niet helemaal .

Zelf ben ik ook een keer eerder in de situatie geweest waar mijn toenmalige vriendin elke dag elk dubbeltje 3 keer om moest draaien. Ik ben centenneuker eerste klas, laat dat duidelijk zijn, maar heb voor mijzelf het beleid dat ik maximaal 10 euro per dag aan eten kwijt wil zijn en wil kunnen uitgeven (gemiddeld, max 3500e/jaar). Natuurlijk kan ik mij best schikken maar ik betaal dan liever haar eten dan dat ik elke dag moet horen dat het loon nog niet is gestort etc.

Natuurlijk kan het best voorkomen dat je om wat voor een reden dan ook even geen geld hebt, maar het zou voor mij structureel niet werkbaar zijn.

Dus óf committeren aan het feit dat hij nou eenmaal veel dingen voor je betaalt (en waarom zou je niet, veel vrouwen kicken hierop). Of de relatie uitmaken want deze spanningen zijn niet echt goed voor je relatie.

En iemand die bovenmodaal verdient die heeft echt geen zin om elke dag Euroshoppergoed weg te kanen.

[EvaluationCopy]

croxz schreef op woensdag 21 april 2010 @ 17:37:
[...]

Ik kan me dan weer niet voorstellen dat in een langdurige relatie de een meer te besteden heeft dan de ander omdat die een hoger salaris heeft. Wij gooien alles op een hoop en werken met budgetten, of je overlegt even voordat een dure aankoop wordt gedaan.

Tja. Dat gaat vanzelf verder, zij betaalt eerder etentjes en vakanties enzo. Het gaat erom dat ik het prettig vind om een deel gewoon voor mezelf te hebben, zonder aan wie dan ook verantwoording over dat geld af te leggen. Als ik een auto koop wil ik geen zeurende vriendin in m'n nek hebben 'dat die wel heel onzuinig is'.

Of als ik een te dure (in haar ogen) computer koop. Er is een tijd geweest dat ze 3x zoveel verdiende als ik en zelfs toen betaalde ik gewoon de helft van alle vaste lasten. Kun je daar nooit gezeur om krijgen, ideaal. Inmiddels kom ik steeds dichter in de buurt dus het is geen issue meer.

[ Voor 3% gewijzigd door EvaluationCopy op 21-04-2010 18:53 ]

[Mx. Alba]

nare man schreef op woensdag 21 april 2010 @ 17:54:
Dat is natuurlijk maar de vraag. Als je spreekt over 'ons geld' als een pot waar de een 10% aan bijdraagt en de ander 90% dan impliceert dat toch nog steeds dat de vrouw geld van de man aanvaardt c.q. door de man wordt onderhouden. De dame in kwestie moet voor zichzelf bepalen of ze dat wil. Mijn vriendin wil bijvoorbeeld niet dat ik alles voor haar betaal omdat ze zich dan naar eigen zeggen een gansje voelt dat op mijn zak teert en dat kan ik ook wel begrijpen. Het heeft denk ik ook te maken met je leeftijd, met de opleidingen c.q. de werkmogelijkheden van beiden et cetera. Als je vriendin ook gewoon wil werken en daarvoor hard studeert, dan is het logisch dat ze niet (in alles) van je afhankelijk wil zijn, terwijl als je vriendin inmiddels je vrouw is en zeker als er een kind bij is, ze waarschijnlijk geen probleem zal hebben met onderhouden worden door de ander.

Conclusie is dat het helemaal afhangt van de dame in kwestie

Tsja, wat ik zeg, mijn vrouw is momenteel werkeloos en ontvangt ook geen uitkering meer. Ze leeft dus nu (tijdelijk) 100% op mijn inkomsten. Voor ons is dat geen probleem. Ik haal het geld binnen, en mijn vrouw zorgt meer voor de verzorging van ons dochtertje en het huishouden. Als zij ook werkt dan verschuiven die taken ook meer naar mij toe, want we werken allebei dus moeten we ook allebei het huishouden doen. Of ik nu €4.000 verdien en zijn €1.000, we steken daar allebei 40 uur per week in en dat is dus "evenveel". Tenminste, dat is onze redenering.

[feej]

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 18:13:
(en waarom zou je niet, veel vrouwen kicken hierop)

W t f is *dit* nu weer voor een reactie

Ik ken weinig vrouwen die "kicken op" het financieel afhankelijk zijn van hun man. Vaak, zoals Albantar uitlegt, is dat een situatie die een beetje zo ontstaan is. Maar zoals jij het brengt, dat een vrouw er letterlijk een goed gevoel van overhoudt om op de vent z'n zak te teren, die ken ik nauwelijks..

ontopic:
Ik denk dat, zoals altijd eigenlijk, de kwestie ligt in goede communicatie (schat, ik voel me onprettig bij..) en allebei een beetje water bij de wijn doen. Dus, voor de veelverdiener om soms iets rustiger aan te spenden zodat de minderverdiener een beetje kan bijbenen, en voor de minderverdiener om soms te accepteren dat de veelverdiener iets betaald. Ik denk niet dat er een gouden regel is zoals je je financieën moet regelen . De sleutel ligt in compromissen en communicatie .

[ Voor 32% gewijzigd door feej op 21-04-2010 19:27 ]

[LauPro]

fee-tje schreef op woensdag 21 april 2010 @ 19:25:
W t f is *dit* nu weer voor een reactie

Ik ken weinig vrouwen die "kicken op" het financieel afhankelijk zijn van hun man. Vaak, zoals Albantar uitlegt, is dat een situatie die een beetje zo ontstaan is. Maar zoals jij het brengt, dat een vrouw er letterlijk een goed gevoel van overhoudt om op de vent z'n zak te teren, die ken ik nauwelijks..

Dit is een realistische reactie .

Het hele klassieke christelijke huwelijk is op deze pijlers gebaseerd (zegmaar tot de jaren 70 vorige eeuw). Het huwelijk is een verbond waarbij de man zich verplicht aan het leveren van een vast inkomen en de vrouw zich verplicht aan het onderhouden van het huishouden en de kinderen.

Volgens mij ontstaan praktisch alle situaties zoals ze ontstaan . Veel vrouwen willen gewoon een man met een leuk inkomen die maatschappelijk gezien hoog op de ladder van aanzien staat. Dus ja letterlijk gezegd genieten die ervan om op de ander zijn 'zak' te teren. De meeste mannen vinden dat ook niet erg overigens.

De paar feministen uitgezonderd, maar die geraken dan ook niet snel aan een man .

[feej]

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 19:39:
Volgens mij ontstaan praktisch alle situaties zoals ze ontstaan . Veel vrouwen willen gewoon een man met een leuk inkomen die maatschappelijk gezien hoog op de ladder van aanzien staat. Dus ja letterlijk gezegd genieten die ervan om op de ander zijn 'zak' te teren. De meeste mannen vinden dat ook niet erg overigens.

Ik denk dat dit een heel eenzijdige kijk is op hoe dingen lopen . Ik denk idd dat mensen (niet alleen vrouwen, ook mannen) de stabiele basis die hun partner wel of niet kan bieden meenemen in hun overweging of dit wel of niet een langdurige relatie gaat worden. Dat is o.a. maatschappelijke status, inkomen, vaste baan, gezondheid, levensomstandigheden etc. Ik denk *niet* dat dat valt onder "kicken op" of "genieten van", meer een "zou wenselijk zijn dat". Ik zie overigens ook niet hoe in deze tijd, waarin de meeste vrouwen net zo goed een opleiding en een baan kunnen krijgen als mannen, dat meteen betekent dat je teert op de zak van een ander. De meestverdienende partner zal vaak meer bijdragen omdat je anders idd niet samen uit eten kunt of op vakantie, maar ik denk ook dat dat meer voortvloeit uit het samenleven dan uit een of andere kronkel "nou zal ik ff lekker op zijn zak teren".

Over de jaren 50-70 kun je echt niks zeggen in deze vergelijking, niet in een tijd dat anticonceptie nog geen gemeengoed was, vrouwen nog amper werkten in hoger opgeleide beroepen en sowieso nauwelijks meer nadat ze kinderen hadden gekregen danwel getrouwd waren .

[LauPro]

fee-tje schreef op woensdag 21 april 2010 @ 19:48:
Ik denk idd dat mensen (niet alleen vrouwen, ook mannen) de stabiele basis die hun partner wel of niet kan bieden meenemen in hun overweging of dit wel of niet een langdurige relatie gaat worden. Dat is o.a. maatschappelijke status, inkomen, vaste baan, gezondheid, levensomstandigheden etc. Ik denk *niet* dat dat valt onder "kicken op" of "genieten van", meer een "zou wenselijk zijn dat".

Ik heb inmiddels genoeg voorbeelden gezien dat veel vrouwen gewoon keihard afgaan op de maatschappelijke positie. En ja die kicken gewoon op alle prettige bijkomstigheden. Auto's, huizen, duur uitgaansleven etc.

Ik zie overigens ook niet hoe in deze tijd, waarin de meeste vrouwen net zo goed een opleiding en een baan kunnen krijgen als mannen, dat meteen betekent dat je teert op de zak van een ander. De meestverdienende partner zal vaak meer bijdragen omdat je anders idd niet samen uit eten kunt of op vakantie, maar ik denk ook dat dat meer voortvloeit uit het samenleven dan uit een of andere kronkel "nou zal ik ff lekker op zijn zak teren".

Vrouwen zijn onafhankelijker geworden doordat ze ook gewoon, net zoals mannen, een degelijke opleiding achter de rug hebben. Toch kiezen er dan veel voor om lekker moeder te worden en thuis te gaan zitten en zodoende dus toch afhankelijk te worden van hun man. Overigens zeg ik nergens dat dit slecht is, dit is gewoon iets dat in ons als beestje zit.

Over de jaren 50-70 kun je echt niks zeggen in deze vergelijking, niet in een tijd dat anticonceptie nog geen gemeengoed was, vrouwen nog amper werkten in hoger opgeleide beroepen en sowieso nauwelijks meer nadat ze kinderen hadden gekregen danwel getrouwd waren .

Het is voor veel mensen een referentie van hoe je een relatie moet voeren.

[feej]

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 20:04:
Ik heb inmiddels genoeg voorbeelden gezien dat veel vrouwen gewoon keihard afgaan op de maatschappelijke positie. En ja die kicken gewoon op alle prettige bijkomstigheden. Auto's, huizen, duur uitgaansleven etc.

Het gebeurt ongetwijfeld, maar imho nog steeds in een minderheid van de gevallen .

Vrouwen zijn onafhankelijker geworden doordat ze ook gewoon, net zoals mannen, een degelijke opleiding achter de rug hebben. Toch kiezen er dan veel voor om lekker moeder te worden en thuis te gaan zitten en zodoende dus toch afhankelijk te worden van hun man. Overigens zeg ik nergens dat dit slecht is, dit is gewoon iets dat in ons als beestje zit.

Maar dit valt imho niet onder "kicken op teren op andermans zak". Het doel hierbij is om een gezin te stichten, en daarvoor is de man als kostwinner een middel. Zeg dan dat ze kicken op het uitpoepen van kinderen . (Daar zou ik me btw wel in kunnen vinden, in zo'n uitspraak.)

Het is voor veel mensen een referentie van hoe je een relatie moet voeren.

Sowieso is er geen "hoe je een relatie MOET voeren" imho, wel een heleboel "hoe je een relatie ZOU KUNNEN voeren". En nja, terugkomende op , laat ik zeggen dat het niet mijn droombeeld zou zijn en dat ik weinig vrouwen ken die zo'n droombeeld hebben. Maar goed, ik kom uit een omgeving met veel hoger opgeleide en met name zelfstandige vrouwen, die denken er toch net even wat anders over dan jij schijnbaar bent tegengekomen.
Die jaren '50 blik op relaties en vrouwen past wel heel goed bij je eerdere uitspraak waar ik net op ageerde.

[rinkel]

Op deze manier zou iemand die veel verdient dus eigenlijk nooit een relatie kunnen krijgen met iemand die weinig verdient, of andersom.
Vroeger trouwde men in gemeenschap van goederen, dus alles op een grote hoop. Maar in datzelfde vroeger had de vrouw ook minder vaak een baan, blijft lastig.
Ik snap dat je geen geld wilt aannemen, en dat siert je, maar jullie hebben nu eenmaal een relatie en jij draagt je steentje bij, ook al is dat ongelijk. Ik denk dat je nog eens met je vriend moet praten over wat jullie beiden nu precies willen, wat jullie levensstandaard zou moeten zijn, welke vakanties wel/net, etc. In een relatie zijn nu eenmaal altijd concessies, kwestie van naar elkaar toe komen dus denk ik.

[Roenie]

rinkel schreef op woensdag 21 april 2010 @ 20:19:
Op deze manier zou iemand die veel verdient dus eigenlijk nooit een relatie kunnen krijgen met iemand die weinig verdient, of andersom. ...

Dat is van alle tijden. Zonder dit gegeven zouden een boel films en toneelstukken niet bestaan

Meestal is het de familie die er tegen is, die van de rijke tak wel te verstaan

Edit: Maar over de TS, er zijn meer dingen inbrengen in een relatie dan geld.

[ Voor 9% gewijzigd door Roenie op 21-04-2010 20:25 ]

[LauPro]

fee-tje schreef op woensdag 21 april 2010 @ 20:13:
Het gebeurt ongetwijfeld, maar imho nog steeds in een minderheid van de gevallen .

Als je een vrouw laat kiezen tussen 2 mannen, één laag opgeleid zonder auto in een huurhuis en de ander succesvol met een paar auto's en een eigen villa dan zal 90% toch nog steeds kiezen voor die jup . En inderdaad, vrouwen die hoog opgeleid zijn die gaan snel minder af op geld.

Maar dit valt imho niet onder "kicken op teren op andermans zak". Het doel hierbij is om een gezin te stichten, en daarvoor is de man als kostwinner een middel. Zeg dan dat ze kicken op het uitpoepen van kinderen . (Daar zou ik me btw wel in kunnen vinden, in zo'n uitspraak.)

Als je een gezin gaat stichten is het toch heel prettig dat je een stabiele relatie hebt waarbij er een kostwinner is (volgens het klassieke model). Ik zou zeggen rij eens rond in Bilhoven, Blaricum etc en kijk wat voor een mensen daar wonen. Ik durf te wedden dat de meesten vrouwen die daar gewoon lekker thuis zitten. Niets mis mee overigens, leven en laten leven. Dát bedoel ik met mijn opmerking 'veel vrouwen kicken erop'.

Sowieso is er geen "hoe je een relatie MOET voeren" imho, wel een heleboel "hoe je een relatie ZOU KUNNEN voeren". En nja, terugkomende op , laat ik zeggen dat het niet mijn droombeeld zou zijn en dat ik weinig vrouwen ken die zo'n droombeeld hebben.

Wat wil je de kracht van tradities ondermijnen? De meesten zijn gewoon gebonden aan familiaire verplichtingen wat dat betreft.

Maar goed, ik kom uit een omgeving met veel hoger opgeleide en met name zelfstandige vrouwen, die denken er toch net even wat anders over dan jij schijnbaar bent tegengekomen.

Ik weet niet wat voor een steek onderwater dit is . Blijkbaar schieten mijn uitspraken bij jou in het verkeerde keelgat. Mijn ervaring is anders, en juist bij veel hoogopgeleiden kom je dergelijke relaties tegen.

Die jaren '50 blik op relaties en vrouwen past wel heel goed bij je eerdere uitspraak waar ik net op ageerde.

Ik constateer gewoon dat veel mensen de bijbelse rolverdeling erg graag aannemen. Ondanks alle stimulatie vanuit de overheid dat vrouwen meer moeten werken etc.

[n4m3l355]

De TS haar probleem daar gelaten kan ik hetgeen wat aangegeven wordt inzake dat de traditionele opbouw qua relaties nog steeds de situatie is gezien de statistieken. Als 1 item op dit moment wel hot is, is het vrouwen aan de top, de realiteit is dat vrouwen in Nederland op Europees niveau het minste werken, ook op hoog niveau.

Nu de TS haar probleem, persoonlijk.. maar goed ieder zo zijn of haar voorkeur zou ik er niet aan moeten denken om een relatie te hebben die bij voorbaat scheef is. Ik zou zelf net zo min compromissen sluiten als mijn partner beduidend minder verdient waardoor ik mijn levensstijl moet aanpassen. Wat mij daarintegen dan ook verwondert is juist dat je vriend voor jou kiest en samen daarmee oa het verschil in inkomen. Kortweg zou ik hem vragen hoe hij dit in de toekomst ziet aangezien dit alleen maar verder scheef zal groeien(?). Hij zal lijkt mij toch ook wel inzien dat de huidige situatie niet houdbaar is en dat daar met name op financieel niveau wat moet veranderen. Als dit niet het geval is, zou ik eerlijk gezegd niet inzien waarom de relatie zal standhouden tenzij je accepteert dat je ondergeschikt blijft in zijn ogen.

[Mx. Alba]

n4m3l355, waarom zou het onhoudbaar zijn? Waarom zou je geen "scheve" relatie aan willen gaan? Eeuwenlang was de man de kostwinner en de vrouw huisvrouw. Ja, tijden en mentaliteiten zijn veranderd, maar nog steeds bestaat in overmaat nog steeds het klassieke gezin waarin de man hoofdkostwinner is. Vrouwen werken vaker part-time en verdienen over het algemeen minder. Dat is in onze huidige maatschappij een "fact of life" en daar kan je gewoon niet omheen.

Zoals gezegd werkt mijn zusje bij een reisbureau, en haar vriend is huisarts. Al vanaf het begin was het voor hen duidelijk dat wanneer er kinderen zouden komen, mijn zusje minder zou gaan werken. Zij verdient minder dan de helft van wat haar vriend verdient, dus wanneer hij één of twee dagen minder zou werken dan zou dat 2x zoveel impact hebben op het gezinsinkomen als wanneer zij dat zou doen... Bovendien heb je als huisarts vaak niet echt de keus. Je moet soms nacht- en weekeinddiensten draaien, en het is ook niet echt een standaard 40-uurs-baantje...

In mijn geval zou mijn vrouw wel willen werken, maar de banen voor iemand die niet perfect Nederlands spreekt liggen nou niet echt voor het oprapen. Ja, in de schoonmaak en de productie, maar ze heeft rugproblemen; ze heeft schoonmaak bij een hotel en productiewerk wel geprobeerd maar ze houdt dat niet langer dan een paar weken vol en dan vergaat ze van de pijn. Dan dus maar blijven zoeken en hopen op een administratieve baan bij een bedrijf waar specifiek iemand wordt gezocht die vooral vloeiend Frans spreekt...

Bij mijn ouders het zelfde. Mijn moeder is lerares en is gestopt met werken toen ik eraan zat te komen. Ze is weer gaan werken toen mijn zusje 10 was, maar dan mis je dus 12 jaar loonontwikkeling. Ondertussen liggen de verhoudingen eerder andersom, want pa is al een paar jaar met vervroegd pensioen en krijgt nog geen AOW, maar ma werkt nog Ook geen probleem.

Maar dat is allemaal offtopic. Zoals al gezegd is het zowel voor mij als voor mijn zusje geen enkel probleem dat de verhoudingen "scheef" liggen. Alle inkomsten gaan in een gemeenschappelijke pot, en daaruit worden alle uitgaven betaald. "Gemeenschap van goederen" heet dat. Dat lijkt mij de enige gezonde manier om een modern gezin te runnen, want verschillen zullen er toch altijd blijven...

[Roenie]

n4m3l355 schreef op woensdag 21 april 2010 @ 22:35:
...Wat mij daarintegen dan ook verwondert is juist dat je vriend voor jou kiest en samen daarmee oa het verschil in inkomen....

Misschien dat hij het stiekem wel fijn vind om degene te zijn die meer salaris krijgt en dat hij zich daardoor 'het mannetje' voelt? Er zijn mannen die het niet prettig vinden om minder te verdienen dan hun vrouw of vriendin.

Kijken naar alleen de inbreng van geld in een relatie blijf ik echter een beperkte visie vinden. Een relatie is zoveel meer.

Daarbij komt dat hoewel de één voor 40 uur meer geld krijgt dan de ander, ze allebei nog 40 uur per week bijdragen in de financien van de relatie. Kortom, kijk eens naar het verschil in uren en niet in geld.

[DGTL_Magician]

Ook bij ons is er een extreem verschil in inkomen. Mijn vrouw werkt met behoud van uitkering en ik heb een goed lopend bedrijf. Dit zorgt er voor dat de verhoudingen financieel erg scheef liggen bij ons.

Maar bij ons is dat nog nooit een issue geweest. Mijn vrouw is wie ze is en doet wat ze doet en ik ook. Juist doordat mijn vrouw veel thuis is en weinig verdient stelt ze mij in staat om zo te kunnen werken. Zij doet het huishouden en de belangrijke administratie en zorgt uiteraard voor ons kind.

Bij ons gaat al het geld op 1 hoop en we nemen samen een beslissing over hoe het er uit gaat. Overigens hebben we de beslissing hoe het erin komt ook samen gemaakt, 60 - 70 uur werken per week gaat namelijk niet zonder steun van je partner.

[Unknown Alien]

Sorry ik zie het probleem niet echt. Ik krijg ook meer geld gestort dan me meisie dubbele dan maar. Maar als ik ergens heen wil of ze heeft\wil iets hebben wta ze op het moment niet zou kunnen betalen dan betaal i kdat toch. boeiend wie er betaald. je woont samen en in mijn ogen zolang ik van mijn vrouw hou is alles wat ik heb ook van haar.

Geld = financieele rijkdom als je die met ze tweeen deelt ben je iig al 2 x zo rijk dna dat je het in je eentje opmaakt

[BlakHawk]

Mijn vrouw en ik zijn getrouwd (hoe logisch). We zijn beide nog starters en hebben niet echt een inkomsten verschil. Netto blijft er bij beide ongeveer evenveel over, mede doordat ik een leaseauto heb, dat drukt aardig op de netto inkomsten.
Maar ik betaal gewoon alle vaste lasten en dan is mijn salaris wel redelijk op. Maar voor alle overig zaken gebruiken we de rekening van mijn vrouw.

We zijn samen getrouwd (in gemeenschap van goederen), we hebben samen een huis gekocht en ik vind dat al het geld dan ook van ons samen is. Dus het boeit mij persoonlijk geen fluit dat ik niets over houd aan het einde van de maand. Als ik dingen nodig heb/graag wil hebben kan dat toch wel.

Ik vind het wel een fijne situatie, geen gezeur over verdelen etc. Daarbij met oog op de toekomst weet je precies wat je "over" hebt. Als de vrouw minder gaat werken (wat vroeg of laat toch gaat gebeuren), weet je precies wat er te besteden is... Ik blijf toch wel full time werken.

Ook als ik tegen die tijd meer verdien dan mijn vrouw, dan wil ik ook gewoon samen verantwoordelijk zijn voor de inkomsten en uitgaven. Wil je vriend wel samen zijn? Ik vind het zo op het oog een vreemde situatie. Vooral het dan maar samen met een vriend op vakantie gaan is m.i. echt not done...

[ Voor 13% gewijzigd door BlakHawk op 22-04-2010 10:14 ]

[HMS]

Mx. Alba schreef op woensdag 21 april 2010 @ 23:16:
In mijn geval zou mijn vrouw wel willen werken, maar de banen voor iemand die niet perfect Nederlands spreekt liggen nou niet echt voor het oprapen. Ja, in de schoonmaak en de productie, maar ze heeft rugproblemen; ze heeft schoonmaak bij een hotel en productiewerk wel geprobeerd maar ze houdt dat niet langer dan een paar weken vol en dan vergaat ze van de pijn. Dan dus maar blijven zoeken en hopen op een administratieve baan bij een bedrijf waar specifiek iemand wordt gezocht die vooral vloeiend Frans spreekt...

offtopic:
Je vrouw zou eens bij OVH kunnen kijken, als Frans bedrijf staan daar ook functies op voor Frans sprekende mensen, het is dan wel in Rotterdam. (Werk zelf niet bij OVH btw, maar zag het zo staan en dacht dat het misschien interessant is .

[Franck]

Ik snap het probleem niet helemaal. Hij is toch zeker sinterklaas niet? Voor het zelfde geld wonen ze pas 2 maanden samen. Dan geef je toch niet gelijk de helft van je geld aan je partner (ja misschien als je niet zo veel geld hebt dat het niet uit maakt ofzo?)? Klinkt knap naief in mijn oren.

Je kunt toch prima samen zijn zonder dat je volgens zijn standaard leeft? En dat hij met vrienden of een vriend op vakantie gaat lijkt me toch logisch? Moet hij dan maar niet op vakantie gaan omdat zijn vriendin niet kan? Als je gelijk alles samen gaat doen zodra je samenwoont houd je geen leven over, zeg al je vrienden maar vaarwel dan.

Ik verdien ook een stuk meer dan mijn partner (ongeveer 7x zo veel). Heb vele dure hooby's en ga veel op (verre) reizen. Ik werk hard voor mn geld en zeg al tijd play hard work hard. Mijn vriendin vindt het prima, ze doet een hoop dingen die ze anders nooit zou doen. Ik betaal veel voor haar, maar ga haar niet te veel "verwennen". Een meid moet ook zelfstandig (kunnen) zijn. Soms betaal ik een vakantie maar ik blijf niet bezig. We zijn toch zeker geen 40 en getrouwd met kinderen e.d. Dat is een hele andere situatie. Dat je dan alles op een hoop gooit oké.

[BlakHawk]

Franck schreef op donderdag 22 april 2010 @ 11:07:
Ik snap het probleem niet helemaal. Hij is toch zeker sinterklaas niet? Voor het zelfde geld wonen ze pas 2 maanden samen. Dan geef je toch niet gelijk de helft van je geld aan je partner (ja misschien als je niet zo veel geld hebt dat het niet uit maakt ofzo?)? Klinkt knap naief in mijn oren.

Je kunt toch prima samen zijn zonder dat je volgens zijn standaard leeft? En dat hij met vrienden of een vriend op vakantie gaat lijkt me toch logisch? Moet hij dan maar niet op vakantie gaan omdat zijn vriendin niet kan? Als je gelijk alles samen gaat doen zodra je samenwoont houd je geen leven over, zeg al je vrienden maar vaarwel dan.

Ik verdien ook een stuk meer dan mijn partner. Heb vele dure hooby's en ga veel op (verre) reizen. Ik werk hard voor mn geld en zeg al tijd play hard work hard. Mijn vriendin vindt het prima, ze doet een hoop dingen die ze anders nooit zou doen. Ik betaal veel voor haar, maar ga haar niet te veel "verwennen". Een meid moet ook zelfstandig (kunnen) zijn. Soms betaal ik een vakantie maar ik blijf niet bezig. We zijn toch zeker geen 40 en getrouwd met kinderen e.d. Dat is een hele andere situatie. Dat je dan alles op een hoop gooit oké.

Ligt maar helemaal aan je instelling... Wil je verder met je vriendin? Wil je echt samen zijn?
Natuurlijk speelt ook mee hoeveel tijd je al samen bent.

Maar als ik naar mezelf kijk, je kunt niet zeggen je hebt beide een eigen leven, nee, we hebben samen één leven. We leven samen.
In mijn geval is het ook nog een wettelijk geregeld, want ik ben getrouwd. Maar ik zou ook echt niet anders willen...

[DeeJee]

Overigens wel vreemd dat de TS zelf helemaal niet meer reageert. Wel een topic starten en vervolgens niet meer reageren.

[Franck]

dfrenner schreef op donderdag 22 april 2010 @ 11:36:
[...]


Ligt maar helemaal aan je instelling... Wil je verder met je vriendin? Wil je echt samen zijn?
Natuurlijk speelt ook mee hoeveel tijd je al samen bent.

Maar als ik naar mezelf kijk, je kunt niet zeggen je hebt beide een eigen leven, nee, we hebben samen één leven. We leven samen.
In mijn geval is het ook nog een wettelijk geregeld, want ik ben getrouwd. Maar ik zou ook echt niet anders willen...

Op het gegeven moment groeien je levens meer en meer aan elkaar, klopt (denk ik, zo ver ben ik nog niet). Dat je met elkaar verder wil betekent niet dat het in de toekomst nog zo zal zijn (hoeveel scheidingen ook al weer per jaar?) Ik ben het met je eens dat je op een gegeven moment op een punt komt waarop je dit risico opzij schuift voor jullie geluk (en dit punt zou mijns inziens na een x aantal jaar / maanden samenwonen pas moeten zijn). Wie zegt dat zij / hij op dat punt zijn / is?

Ik vind de racties hier knap naief en een eigen situatie waarin je getrouwd bent reflecteren op een mogelijk totaal andere situatie van de topic starter echt niet kunnen. Ik heb ontzettend veel mensen uitelkaar zien gaan die veel te naief, veel te snel stappen ondernamen zoals alles op een hoop. Vervolgens zitten ze met de shit van samen een huis, en alle andere zorgen van het zo snel delen van materialistische dingen.

[croxz]

EvaluationCopy schreef op woensdag 21 april 2010 @ 18:36:
[...]
Het gaat erom dat ik het prettig vind om een deel gewoon voor mezelf te hebben, zonder aan wie dan ook verantwoording over dat geld af te leggen. Als ik een auto koop wil ik geen zeurende vriendin in m'n nek hebben 'dat die wel heel onzuinig is'.

Mee eens, maar dat kan ook door beide hetzelfde bedrag toe te kennen dat vrij gebruikt mag worden (soort van zakgeld). De rest gaat dan in de pot.

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 20:40:
[...]
En inderdaad, vrouwen die hoog opgeleid zijn die gaan snel minder af op geld.

Nederland kent een vrij strikte sociale scheiding: hoogopgeleide vrouwen kiezen voor een hoogopgeleide man. In het algemeen verdienen hoger opgeleide mannen meer dan lager opgeleide mannen, dus indirect kiest een hoogogeleide vrouw voor een 'rijke' man.

Franck schreef op donderdag 22 april 2010 @ 11:07:
Ik snap het probleem niet helemaal. Hij is toch zeker sinterklaas niet? Voor het zelfde geld wonen ze pas 2 maanden samen. Dan geef je toch niet gelijk de helft van je geld aan je partner (ja misschien als je niet zo veel geld hebt dat het niet uit maakt ofzo?)? Klinkt knap naief in mijn oren.

Dat je je spaargeld niet direct overhandigt kan ik mee inkomen. Maar wat is het probleem van het delen van je maandelijkse inkomsten? Het is toch niet zo dat je zelf dan tekort komt? Ik zie als doel van samenwonen om te komen tot een gemeenschappelijke huishouding. Daar hoort wat mij betreft een gedeelde levensstijl en daar hoort bij dat beide hetzelfde te besteden hebben.

[Edit]
Ik zie dat je al weer een reactie hebt geplaatst. Ik zie zoals gezegd wel een verschil in opgebouwd vermogen en maandelijks inkomen. Tuurlijk hoeft bij samenwonen niet je huis en spaargeld overhandigd te worden, maar in het delen van inkomen zie ik weinig tot geen risico's. Het niet delen van inkomen leidt tot verschillende levensstlijlen en dat past voor mij niet bij samenwonen.

[ Voor 10% gewijzigd door croxz op 22-04-2010 11:49 ]

[MrSleeves]

Franck schreef op donderdag 22 april 2010 @ 11:44:
[...]

Ik vind de racties hier knap naief en een eigen situatie waarin je getrouwd bent reflecteren op een mogelijk totaal andere situatie van de topic starter echt niet kunnen. Ik heb ontzettend veel mensen uitelkaar zien gaan die veel te naief, veel te snel stappen ondernamen zoals alles op een hoop. Vervolgens zitten ze met de shit van samen een huis, en alle andere zorgen van het zo snel delen van materialistische dingen.

Maar in het geval van de TS zou die scheiding ook kunnen ontstaan door het grote verschil van vrij besteed bij inkomen.

Vanaf het begin houden wij het zakgeldmodel aan, omdat we ervan uitgaan dat we allebei net zoveel energie in ons werk, relatie (en in ons geval ook kind) steken.

[DeeJee]

Ik vraag mij af hoe oud de TS is en hoelang ze al samenwonen/relatie hebben.

[Anoniem: 233889]

Mx. Alba schreef op woensdag 21 april 2010 @ 23:16:
n4m3l355, waarom zou het onhoudbaar zijn? Waarom zou je geen "scheve" relatie aan willen gaan? Eeuwenlang was de man de kostwinner en de vrouw huisvrouw. Ja, tijden en mentaliteiten zijn veranderd, maar nog steeds bestaat in overmaat nog steeds het klassieke gezin waarin de man hoofdkostwinner is. Vrouwen werken vaker part-time en verdienen over het algemeen minder. Dat is in onze huidige maatschappij een "fact of life" en daar kan je gewoon niet omheen.

Zoals gezegd werkt mijn zusje bij een reisbureau, en haar vriend is huisarts. Al vanaf het begin was het voor hen duidelijk dat wanneer er kinderen zouden komen, mijn zusje minder zou gaan werken. Zij verdient minder dan de helft van wat haar vriend verdient, dus wanneer hij één of twee dagen minder zou werken dan zou dat 2x zoveel impact hebben op het gezinsinkomen als wanneer zij dat zou doen... Bovendien heb je als huisarts vaak niet echt de keus. Je moet soms nacht- en weekeinddiensten draaien, en het is ook niet echt een standaard 40-uurs-baantje...

In mijn geval zou mijn vrouw wel willen werken, maar de banen voor iemand die niet perfect Nederlands spreekt liggen nou niet echt voor het oprapen. Ja, in de schoonmaak en de productie, maar ze heeft rugproblemen; ze heeft schoonmaak bij een hotel en productiewerk wel geprobeerd maar ze houdt dat niet langer dan een paar weken vol en dan vergaat ze van de pijn. Dan dus maar blijven zoeken en hopen op een administratieve baan bij een bedrijf waar specifiek iemand wordt gezocht die vooral vloeiend Frans spreekt...

Bij mijn ouders het zelfde. Mijn moeder is lerares en is gestopt met werken toen ik eraan zat te komen. Ze is weer gaan werken toen mijn zusje 10 was, maar dan mis je dus 12 jaar loonontwikkeling. Ondertussen liggen de verhoudingen eerder andersom, want pa is al een paar jaar met vervroegd pensioen en krijgt nog geen AOW, maar ma werkt nog Ook geen probleem.

Maar dat is allemaal offtopic. Zoals al gezegd is het zowel voor mij als voor mijn zusje geen enkel probleem dat de verhoudingen "scheef" liggen. Alle inkomsten gaan in een gemeenschappelijke pot, en daaruit worden alle uitgaven betaald. "Gemeenschap van goederen" heet dat. Dat lijkt mij de enige gezonde manier om een modern gezin te runnen, want verschillen zullen er toch altijd blijven...

Toevallig heb ik daar wel een baantje voor gezien, in de zomervakantie zoeken ze bij uitzendbureau's mensen die vloeiend frans spreken om nederlanders in frankrijk met auto- of andere problemen te helpen .

[Anoniem: 275731]

Volgens mij is hier meer input van de TS nodig. Hoe lang zijn jullie samen? Wat zijn jullie toekomstplannen? Kunnen er consessies gedaan worden? Enz.

Bij ons thuis is het zo dat mn vriendin flink meer verdient dan ik, alleen niet met een 1:5 verhouding. We werken echter beide fulltime. Onze beide salarissen komen op 1 rekening binnen waar alle vaste lasten van worden betaald, en waarvan een vrij besteedbaar deel wordt overgemaakt op een "uitgeef-rekening" waar we beide een pas van hebben. Uiteraard overleggen we wat we kopen van die rekening, maar op zich gaan alle losse aankopen daar vanaf. De verschillen in inkomen komen hierbij nooit ter sprake.

Bij een etentje wordt er dus gewoon met diezelfde rekening betaald, waardoor er automisch een perfecte verdeelsleutel naar inkomen wordt toegepast. Maarja, het moet allemaal in goed overleg, en je moet vertrouwen hebben in relatie. Als ook maar het minste idee hebt dat je relatie geen stand gaat houden is deze constructie eigenlijk geen doen.

[BlakHawk]

Franck schreef op donderdag 22 april 2010 @ 11:44:
[...]


Op het gegeven moment groeien je levens meer en meer aan elkaar, klopt (denk ik, zo ver ben ik nog niet). Dat je met elkaar verder wil betekent niet dat het in de toekomst nog zo zal zijn (hoeveel scheidingen ook al weer per jaar?) Ik ben het met je eens dat je op een gegeven moment op een punt komt waarop je dit risico opzij schuift voor jullie geluk (en dit punt zou mijns inziens na een x aantal jaar / maanden samenwonen pas moeten zijn). Wie zegt dat zij / hij op dat punt zijn / is?

Ik vind de racties hier knap naief en een eigen situatie waarin je getrouwd bent reflecteren op een mogelijk totaal andere situatie van de topic starter echt niet kunnen. Ik heb ontzettend veel mensen uitelkaar zien gaan die veel te naief, veel te snel stappen ondernamen zoals alles op een hoop. Vervolgens zitten ze met de shit van samen een huis, en alle andere zorgen van het zo snel delen van materialistische dingen.

Het zou ook heel goed averechts kunnen werken. Juist door de levens te veel gescheiden te houden, kun je scheidingen veroorzaken.
In het geval van de TS (nogmaals: hangt natuurlijk van de duur van de relatie af en de stand van zaken), kan ik me voorstellen dat ze geen zin meer in de relatie heeft, door zijn gedrag. Als ze dan getrouwd waren, ja dan gingen ze scheiden...

[Mx. Alba]

Anoniem: 233889 schreef op donderdag 22 april 2010 @ 11:58:
Toevallig heb ik daar wel een baantje voor gezien, in de zomervakantie zoeken ze bij uitzendbureau's mensen die vloeiend frans spreken om nederlanders in frankrijk met auto- of andere problemen te helpen .

Klopt, heeft ze ook een keer gedaan voor Route Mobiel

[Anoniem: 313723]

Wat is in godesnaam het probleem als iemand zonder zijn vrouw/vriendin op vakantie gaat?

[EnzoMatrix]

Anoniem: 313723 schreef op donderdag 22 april 2010 @ 14:29:
Wat is in godesnaam het probleem als iemand zonder zijn vrouw/vriendin op vakantie gaat?

Het voorgeschotelde verhaal doet voorkomen dat dit gedaan is nadat duidelijk werd dat TS de zaken niet kon betalen. Dan spring je toch bij.

Ander punt, de TS schittert door afwezigheid

[DeeJee]

EnzoMatrix schreef op donderdag 22 april 2010 @ 14:33:
[...]

Ander punt, de TS schittert door afwezigheid

Dan ga je op een computerforum een account aanmaken om je relatieproblemen te bespreken

[EnzoMatrix]

Na drie pagina's vol reacties had ik ook eens de ingeving toch ff te spieken, maar er is nog steeds maar 1 comment gemaakt door TS, dat vind ik inderdaad nogal vreemd. Er word toch meerdere malen gevraagd/gehint naar meer info van TS.

[Mx. Alba]

Ze heeft idd maar één post op haar naam staan... Gisteren rond 20:30 was ze een minuut of 20 online maar daarna niet meer. Misschien dat we vanavond een reactie van haar kunnen krijgen?

[Unknown Alien]

Nou als ik 5x of 7x zoveel als me vriendin zou verdienen dan ga ik echt niet gierig doen en alles voor mezelf houden. Als je alles voro jezelf wilt houden blijf dan lekker alleen wonen en neem een lat relatie. trouwen\samen wonen wilt toch zeggen dat je je leven wilt delen met die persoon of ben ik nou gek
15K netto p/m zou niet gek zijn

[418O2]

Het zou mij niet verbazen als dit gewoon een testje is

[Inferno]

Wat me in dit topic opvalt is dat iedereen die post meer verdient dan zijn partner, of bijna gelijk zit en het vervolgens niet erg vind om te delen. Vanuit dat perspectief is het volgens mij makkelijker te zeggen dan andersom. Ik zou er in ieder geval geen relaxed gevoel aan overhouden om dat geld te accepteren of zelfs als 50/50 te zien.

[Mx. Alba]

Inferno schreef op donderdag 22 april 2010 @ 15:58:
Wat me in dit topic opvalt is dat iedereen die post meer verdient dan zijn partner, of bijna gelijk zit en het vervolgens niet erg vind om te delen. Vanuit dat perspectief is het volgens mij makkelijker te zeggen dan andersom. Ik zou er in ieder geval geen relaxed gevoel aan overhouden om dat geld te accepteren of zelfs als 50/50 te zien.

Klopt inderdaad, maar het overgrote deel van de GoTters is mannelijk en zoals al gezegd, verdienen mannen over het algemeen meer dan vrouwen.

Om trouwens ook de kant van de vriend van de topicstarter eens te bekijken: hij wil zijn luxe leventje niet opgeven. Dan vraag ik me af, wat wil je dan? Ik heb het voordeel dat ik vanuit mijn studententijd zo mijn relatie ben ingerold en dus geen "vette jaren" heb gekend. Maar ik kan me inderdaad voorstellen dat je, als je gewend bent aan een lekker luxe leven, wel even moet slikken als je dat deels moet gaan inleveren. Toch rijst de vraag, waarom zou je je luxe leventje boven je liefde stellen?

[EnzoMatrix]

Mx. Alba schreef op donderdag 22 april 2010 @ 16:06:
[...]


Klopt inderdaad, maar het overgrote deel van de GoTters is mannelijk en zoals al gezegd, verdienen mannen over het algemeen meer dan vrouwen.

Om trouwens ook de kant van de vriend van de topicstarter eens te bekijken: hij wil zijn luxe leventje niet opgeven. Dan vraag ik me af, wat wil je dan? Ik heb het voordeel dat ik vanuit mijn studententijd zo mijn relatie ben ingerold en dus geen "vette jaren" heb gekend. Maar ik kan me inderdaad voorstellen dat je, als je gewend bent aan een lekker luxe leven, wel even moet slikken als je dat deels moet gaan inleveren. Toch rijst de vraag, waarom zou je je luxe leventje boven je liefde stellen?

Als ik dan nog even de zaken her-lees, dan zie ik staan dat er een huis in het buitenland word afbetaald door 1 persoon, namelijk TS. Excusez-moi, maar goed - hebben we het dan nog over 'ik loop in goedkope jurkjes en mijn vriend in designerkleding'? Dan vraag ik me af hoe verstandig dat tweede huis 'voor de weekends' is

Want als je krom ligt om een huis voor de weekends af te betalen, dan moet je niet een huis voor de weekends nemen. Ik bedoel....duh

[Anoniem: 35872]

Zoals ik het hier lees denk ik dat deze relatie gedoemd is te mislukken.
Hij gunt haar niet het luxe leven zoals hij dat wel kan veroorloven.
Zij wil dat hij zich verlaagd naar haar niveau, want ze wil het geld van hem niet opmaken, dus hij mag dat ook niet opmaken voor zijn plezier.
Hij wil zich niet verlagen tot haar levensstandaard.

Enige wat volgens mij goed is in deze relatie is de sex.

[LED-Maniak]

Anoniem: 35872 schreef op donderdag 22 april 2010 @ 16:27:
Enige wat volgens mij goed is in deze relatie is de sex.

Jij deelt weleens de slaapkamer met hun? Volgens mij heeft ze het daar niet over hoor

[Mx. Alba]

EnzoMatrix schreef op donderdag 22 april 2010 @ 16:20:
Als ik dan nog even de zaken her-lees, dan zie ik staan dat er een huis in het buitenland word afbetaald door 1 persoon, namelijk TS. Excusez-moi, maar goed - hebben we het dan nog over 'ik loop in goedkope jurkjes en mijn vriend in designerkleding'? Dan vraag ik me af hoe verstandig dat tweede huis 'voor de weekends' is

Want als je krom ligt om een huis voor de weekends af te betalen, dan moet je niet een huis voor de weekends nemen. Ik bedoel....duh

Als mijn googlekunsten me niet in de steek laten vermoed ik dat TS een huis in België heeft omdat ze daar vandaan komt, terwijl haar vriend een Nederlander is. Ze hebben in dat geval dus geen huis in het buitenland gekocht, maar dat huis had ze al.

[EnzoMatrix]

Ok, goed. Toch heb ik hier een raar gevoel bij, als je een huis afbetaald met 1 persoon, dan moet je een goed salaris hebben, of een stukgelopen vorige relatie waarbij TS met het huis is blijven zitten.

In geval 1 verdient zij zelf ook dik (genoeg). Als ik zie wat ik verdien en overhoud, en aangezien ik maar een lullig bedrag mag lenen.
In geval 2, zal je toch verwachten binnen een relatie te stuiten op begrip van een partner, en medewerking.
Helemaal juist als ze al samen gaan wonen.

Dit gekoppeld aan een lack of response (binnen een uur van post 1 was er een shitload aan reacties, dan kijk je toch ff?) doet me vermoeden dat we ons hier voor niks druk maken

[LauPro]

De discussie over de zin van discussies op GoT is inmiddels toch wel een gepasseerd station .

Ik ben het eens met Remko24 zijn standpunt dat de twee partners waarschijnlijk zich erg lichamelijk tot elkaar aangetrokken voelen maar niet in hun sociale klasse.

Dat laatste kan aan worden gewerkt maar ik blijf erbij dat als je veel verdient je geen zin hebt om voor sommige zaken elke keer weer een discussie te starten. En zoals gezegd, als je uiteindelijk echt helemaal wil samenwonen dat moet je je eraan committeren dat alles op 1 hoop gaat. Misschien is het wel handig om dan een pinpas van de gezamelijke rekening te hebben zodat je niet steeds rood hoeft te staan voor elke uitgave.

[Ardana]

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 19:39:
Veel vrouwen willen gewoon een man met een leuk inkomen die maatschappelijk gezien hoog op de ladder van aanzien staat. Dus ja letterlijk gezegd genieten die ervan om op de ander zijn 'zak' te teren. De meeste mannen vinden dat ook niet erg overigens.
De paar feministen uitgezonderd, maar die geraken dan ook niet snel aan een man .

Argh... in welke eeuw leef jij? Ow, wacht, de jaren 70 van de vorige eeuw, dat zei je net... Ik ken geen 90% van de vrouwelijke bevolking, en jij volgens mij ook niet, dus, wat zijn je bronnen? De kriebels in je onderbuik?

Ik vind je echt vreselijk denigrerend, je zegt in feite "als je als vrouw niet wil teren op de zak van een man, ben je feministisch, en zul je geen man vinden".

En hoe zit het dan met de relaties waarin de vrouw meer verdient dan de man (ja, die zijn er)? Heb je daar ook zo'n uitgesproken, archaische mening over? Zijn die mannen soms sissy's dan? Ook ben ik wel benieuwd hoe je over je eigen vriendin denkt... (als je die hebt, 'k weet 't niet).

[LauPro]

Ik vind het wel toevallig dat juist de vrouwen op GoT over deze beweringen vallen .

Ik leef in de 21ste eeuw. Mijn bronnen heb ik aangegeven. Ga eens rondrijden/vragen in de wat welvarende wijken in Nederland en kijk hoe de verdeling daar is.

Wat is er denigrerend? Heb je mijn knipoog gemist? En ja, ik ken zat vrouwen die eeuwig op zoek zijn naar de man op het witte paard maar die er maar niet aankomen, vaak omdat ze zelf niet bereid zijn om concessies te doen terwijl ze (vaak kijkende naar hun ouders) wel een klassieke rolverdeling verwachten. En dan loopt het dus spaak. Vroeger werd je een keer in je leven gekoppeld als je begin 20 was. Tegenwoordig is dat anders.

En in de situatie waarbij de vrouw meer verdient gaat de situatie nog steeds op maar dan omgedraaid. Als de man het geld niet aan wil nemen omdat hij zich dan te min voelt dan moet hij dat gewoon accepteren of de relatie verbreken.

Persoonlijk zou ik er geen probleem mee hebben om geld te delen, ookal heb ik minder. Als je echt voor elkaar wil gaan dan deel je toch gewoon alles wat je hebt? In gemeenschap van goederen noemen we dat zoals dat mooi werd gezegd in deze thread.

Daarnaast is het hebben van een relatie helemaal niet verplicht. Maar ik ben wel iemand van A zeggen is ook B doen.

[feej]

LauPro schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 00:59:
Ik vind het wel toevallig dat juist de vrouwen op GoT over deze beweringen vallen .

Nou uh, jij post het in nogal negatieve bewoordingen ten opzichte van vrouwen . "Kicken op" en "teren op andersmans zak" zijn nou niet bepaald positieve uitdrukkingen zeg maar. Dat maakt dat ik in elk geval (kan niet spreken voor ardana) dat een beetje las als een Hans-Teeuwen-reactie (alle vrouwen zijn...). Die vind ik vaak sowieso ongepast, maar in dit draadje slaat dat echt nergens op gezien TS juist wel haar steentje wil bijdragen.

Vanuit je laatste reactie op mij (met de woorden bijbelse traditie, uit mijn hoofd) snap ik in elk geval beter waar jouw ideeën vandaan komen. Ik ben het er niet mee eens, maar ik vat het in elk geval niet meer beledigend op. In een meer traditionele christelijke omgeving is het idee van "het gezin" gewoon anders dan wat ik in mijn omgeving meemaak, waar vrouwen gewoon niet vanaf het begin van hun relatie-carrière zoeken naar een rijke man om hun kind te voeden.

In mijn omgeving is "het gezin" echt iets wat pas komt na tig jaar relatie, en is het helemaal niet zo standaard om daar een man=kostwinner principe op toe te passen. Bovendien zijn de meeste vrouwen die ik ken juist een beetje huiverig om geld of spullen van hun man aan te nemen, omdat ze niet willen dat hij of de omgeving denkt dat de dame in kwestie alleen op z'n geld uit is. We zijn potdomme geen hoeren .

Gelukkig zie ik in mijn omgeving niet dat we allemaal ongeschoren alleenstaande feministen zijn zonder kerel . Maar then again, ook de mannen in mijn omgeving zitten niet bepaald te wachten op een vrouw die al vanaf het begin aast op een kerel om der kinderen te onderhouden.

[418O2]

ik ben het wel eens met de vrouwen. Je hebt een erg denigrerende en simpele, wellicht zelfs ouderwetse, kijk op de zaak.

Er zijn vast wel vrouwen die aan je beschrijving voldoen, maar, en dat zal je wellicht verbazen, de meeste vrouwen zijn net gewone mensen!

[Anoniem: 35872]

fee-tje schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 11:59:
[...]

Gelukkig zie ik in mijn omgeving niet dat we allemaal ongeschoren alleenstaande feministen zijn zonder kerel . Maar then again, ook de mannen in mijn omgeving zitten niet bepaald te wachten op een vrouw die al vanaf het begin aast op een kerel om der kinderen te onderhouden.

Wij zitten in een situatie dat mijn vrouw minder gaat werken vanaf volgend jaar, helemaal stoppen ziet ze niet zitten maar haar inkomen zal niet meer zijn dan een 500-600 euro netto.
Je zou dus kunnen zeggen dat ze een groot deel op mijn salaris leeft. En ik vind dit niet erg.. Enige waar ik mij druk om kan maken qua geld is dat als het door onzinnige uitgaven niet toereikend is om het eind van de maand te halen.
Maar ik ken mijn vriendin zo goed dat dit ook niet zal gebeuren, omdat we al eerder 2 jaar op alleen mijn salaris geleefd hebben.

Bij ons is een kind de reden dat ze minder wil werken, ik vind het alleen maar mooi en moedig haar ook aan om voor ons kind te zorgen. Ik word dan de hoofdkostwinner en 80% zal ook van mijn salaris betaald worden. Ik vind het een eer om mijn vrouw en ook mijn kind de (financiele) ruimte te geven om ons kind op te voeden / op te laten groeien.

Haar salaris gebruiken we dan voor de leuke dingen zoals vakanties en andere luxe uitgaves...

[feej]

Anoniem: 35872 schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 13:41:
Wij zitten in een situatie dat mijn vrouw minder gaat werken vanaf volgend jaar, helemaal stoppen ziet ze niet zitten maar haar inkomen zal niet meer zijn dan een 500-600 euro netto.
Je zou dus kunnen zeggen dat ze een groot deel op mijn salaris leeft. En ik vind dit niet erg.. Enige waar ik mij druk om kan maken qua geld is dat als het door onzinnige uitgaven niet toereikend is om het eind van de maand te halen.
Maar ik ken mijn vriendin zo goed dat dit ook niet zal gebeuren, omdat we al eerder 2 jaar op alleen mijn salaris geleefd hebben.

Wat ik bedoelde is meer: toen jouw vrouw in het begin van jullie relatie jou ontmoette, zal ze niet bij dag 1 gedacht hebben "die kerel kan mooi mijn kinderwens betalen".

[LauPro]

fee-tje schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 11:59:
Nou uh, jij post het in nogal negatieve bewoordingen ten opzichte van vrouwen . "Kicken op" en "teren op andersmans zak" zijn nou niet bepaald positieve uitdrukkingen zeg maar.

Ik vind het wel frappant dat opmerkingen die ik maak over 'sommige vrouwen' meteen worden toegeschreven aan 'alle vrouwen'.

Vanuit je laatste reactie op mij (met de woorden bijbelse traditie, uit mijn hoofd) snap ik in elk geval beter waar jouw ideeën vandaan komen. Ik ben het er niet mee eens, maar ik vat het in elk geval niet meer beledigend op.

FYI, ik ben niet gelovig maar toch zie ik veel mensen naar deze traditie neigen, en dat is verder heel logisch en natuurlijk imo.

Gelukkig zie ik in mijn omgeving niet dat we allemaal ongeschoren alleenstaande feministen zijn zonder kerel .

Nu doe je het weer...

418O2 schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 12:24:
ik ben het wel eens met de vrouwen. Je hebt een erg denigrerende en simpele, wellicht zelfs ouderwetse, kijk op de zaak.

Lees mijn berichten nog eens goed.

Er zijn vast wel vrouwen die aan je beschrijving voldoen, maar, en dat zal je wellicht verbazen, de meeste vrouwen zijn net gewone mensen!

De meeste vrouwen die ik ken zijn gelukkig ook gewone mensen hor .

[Anoniem: 35872]

fee-tje schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 13:46:
[...]


Wat ik bedoelde is meer: toen jouw vrouw in het begin van jullie relatie jou ontmoette, zal ze niet bij dag 1 gedacht hebben "die kerel kan mooi mijn kinderwens betalen".

Nee misschien niet,
Toen wij mekaar ontmoette woonden we beide nog bij onze ouders.
Op een gegevens moment ging ik op mezelf en is mijn vriendin erbij ingetrokken.
Op dat moment had ze geen inkomen dus het was wel een keus voor mij of ik alles voor haar wilde betalen.

En die keus hebben we onlangs weer gemaakt en daar is uit gekomen dat ze ip 36 uur maar 20 uuur gaat werken, zodat ze meer tijd heeft om ons kind op te voeden. en moeten we dus een klein stapje terug doen qua inkomen (400-500 euro netto in de maand)

[feej]

LauPro schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 13:51:
[...]
Ik vind het wel frappant dat opmerkingen die ik maak over 'sommige vrouwen' meteen worden toegeschreven aan 'alle vrouwen'.

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 18:13:
Dus óf committeren aan het feit dat hij nou eenmaal veel dingen voor je betaalt (en waarom zou je niet, veel vrouwen kicken hierop).

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 19:39:
Veel vrouwen willen gewoon een man met een leuk inkomen die maatschappelijk gezien hoog op de ladder van aanzien staat. Dus ja letterlijk gezegd genieten die ervan om op de ander zijn 'zak' te teren. De meeste mannen vinden dat ook niet erg overigens.

De paar feministen uitgezonderd, maar die geraken dan ook niet snel aan een man .

LauPro schreef op woensdag 21 april 2010 @ 20:40:
Als je een vrouw laat kiezen tussen 2 mannen, één laag opgeleid zonder auto in een huurhuis en de ander succesvol met een paar auto's en een eigen villa dan zal 90% toch nog steeds kiezen voor die jup .
[...]
Ik durf te wedden dat de meesten vrouwen die daar gewoon lekker thuis zitten. Niets mis mee overigens, leven en laten leven.

Wat je zegt, is niet "sommige vrouwen". Dat bedoel je wellicht (wat je bedoelt kan ik niet ruiken).
Wat je zegt, zijn termen als "veel vrouwen", "90%", "een paar uitgezonderd".

Zeg maar, de combinatie van die soort over-een-kam-scheer bewoordingen en negatieve uitdrukkingen zoals ik in mijn vorige post noemde, maakt dat ik en blijkbaar ardana het idee krijgen dat je een beeld hebt van vrouwen, wat ze doen en wat ze zouden moeten doen, waar ik persoonlijk de kriebels van krijg.

Let op: ik zeg dus dat jouw posts dat beeld van jou uitdragen, met name door je woordkeus. Wat je nou precies bedoelt of denkt weet ik niet, maar dit draag je over.

[EvaluationCopy]

Anoniem: 35872 schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 13:57:
[...]


Nee misschien niet,
Toen wij mekaar ontmoette woonden we beide nog bij onze ouders.
Op een gegevens moment ging ik op mezelf en is mijn vriendin erbij ingetrokken.
Op dat moment had ze geen inkomen dus het was wel een keus voor mij of ik alles voor haar wilde betalen.

En die keus hebben we onlangs weer gemaakt en daar is uit gekomen dat ze ip 36 uur maar 20 uuur gaat werken, zodat ze meer tijd heeft om ons kind op te voeden. en moeten we dus een klein stapje terug doen qua inkomen (400-500 euro netto in de maand)

Jezus wat een loon, zit ze achter de kassa?

[BlakHawk]

Ardana schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 00:44:
[...]

Argh... in welke eeuw leef jij? Ow, wacht, de jaren 70 van de vorige eeuw, dat zei je net... Ik ken geen 90% van de vrouwelijke bevolking, en jij volgens mij ook niet, dus, wat zijn je bronnen? De kriebels in je onderbuik?

Ik vind je echt vreselijk denigrerend, je zegt in feite "als je als vrouw niet wil teren op de zak van een man, ben je feministisch, en zul je geen man vinden".

En hoe zit het dan met de relaties waarin de vrouw meer verdient dan de man (ja, die zijn er)? Heb je daar ook zo'n uitgesproken, archaische mening over? Zijn die mannen soms sissy's dan? Ook ben ik wel benieuwd hoe je over je eigen vriendin denkt... (als je die hebt, 'k weet 't niet).

Volgens mij kun je over het algemeen wel zeggen dat vrouwen niet full time willen werken.
Ik heb het even bij mijn collega's hier nagevraagd en werkelijk geen één collega, werkt de vrouw full-time van. Mijn vrouw is dus de enige van de partners hier... En mijn vrouw wil graag een kind en 3 dagen gaan werken.
Vrouwen hebben nu eenmaal dat moeder gevoel en willen graag een kind.

(Vast niet allemaal, maar dat gevoel komt niet bij de man vandaan)

Het is niet mijn bedoeling om te denigreren, maar over het algemeen heb ik het idee dat die 90% best klopt. En daar is niets mis mee! Ik vind het juist heel belangrijk dat één van ons straks thuis is voor het kind. Dat zal niet alle dagen haalbaar zijn, maar in iedere geval twee dagen.

[LauPro]

fee-tje schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 14:01:
Wat je zegt, is niet "sommige vrouwen". Dat bedoel je wellicht (wat je bedoelt kan ik niet ruiken).
Wat je zegt, zijn termen als "veel vrouwen", "90%", "een paar uitgezonderd".

10% zijn al heel veel vrouwen . Ik denk dat daar de schoen een beetje wringt. Veel vrouwen is voor mij niet 90% overigens, dit ligt aan de context. En zoals ik probeerde te staven hebben mensen vanuit het klassieke (en overigens ook evolutionair gezien) liever een man waar ze meer kansen hebben.

Let op: ik zeg dus dat jouw posts dat beeld van jou uitdragen, met name door je woordkeus. Wat je nou precies bedoelt of denkt weet ik niet, maar dit draag je over.

Mijn woordkeuze is scherp. Als door die scherpte de inhoud verloren gaat dan is dat zeer jammer.

[Anoniem: 313723]

Dan moet je misschien de term 'veel', die op zichzelf niet zoveel inhoud heeft, beter definieren danwel afbakenen.

[Anoniem: 35872]

EvaluationCopy schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 14:02:
[...]


Jezus wat een loon, zit ze achter de kassa?

Niet iedereen heeft een topbaan....
In haar werkgebied (Dieren speciaalzaken) is gewoon niet veel te verdienen of je moet eigenaar zijn..

[Bigfoot]

fee-tje schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 11:59:
[...]
Bovendien zijn de meeste vrouwen die ik ken juist een beetje huiverig om geld of spullen van hun man aan te nemen, omdat ze niet willen dat hij of de omgeving denkt dat de dame in kwestie alleen op z'n geld uit is. We zijn potdomme geen hoeren .

Zo leren we nog eens wat op de vrijdagmiddag!

[LauPro]

Anoniem: 313723 schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 14:15:
Dan moet je misschien de term 'veel', die op zichzelf niet zoveel inhoud heeft, beter definieren danwel afbakenen.

Dit signaal zie ik gewoon veel, nog even een kijktip:
http://player.omroep.nl/?aflID=10899660

[Roenie]

fee-tje schreef op vrijdag 23 april 2010 @ 11:59:
[...]... Bovendien zijn de meeste vrouwen die ik ken juist een beetje huiverig om geld of spullen van hun man aan te nemen, omdat ze niet willen dat hij of de omgeving denkt dat de dame in kwestie alleen op z'n geld uit is. We zijn potdomme geen hoeren ...

Dit kan ik alleen maar beamen. De meeste vrouwen storten zich pas op je geld als je van ze gaat scheiden

[foppe-jan]

Mx. Alba schreef op donderdag 22 april 2010 @ 16:06:
[...]


Klopt inderdaad, maar het overgrote deel van de GoTters is mannelijk en zoals al gezegd, verdienen mannen over het algemeen meer dan vrouwen.

Om trouwens ook de kant van de vriend van de topicstarter eens te bekijken: hij wil zijn luxe leventje niet opgeven. Dan vraag ik me af, wat wil je dan? Ik heb het voordeel dat ik vanuit mijn studententijd zo mijn relatie ben ingerold en dus geen "vette jaren" heb gekend. Maar ik kan me inderdaad voorstellen dat je, als je gewend bent aan een lekker luxe leven, wel even moet slikken als je dat deels moet gaan inleveren. Toch rijst de vraag, waarom zou je je luxe leventje boven je liefde stellen?

Omdat je 5x meer verdient en een vriendenkring bezit die je stimuleert in dat soort gedrag, terwijl je vrouwelijke vrienden nooit echt serieus hebt genomen? Ik wil vermoeden dat dit redelijk wat mensen beschrijft die bij de wat ballerigere studentenverenigingen "volwassen" zijn geworden. ;-)
Ik weet niet of je wel eens naar shows van Youp van t Hek hebt geluisterd (), maar die lui bestaan...

[ Voor 9% gewijzigd door foppe-jan op 26-04-2010 18:13 ]

[poing]

Mx. Alba schreef op donderdag 22 april 2010 @ 16:06:
[...]
Maar ik kan me inderdaad voorstellen dat je, als je gewend bent aan een lekker luxe leven, wel even moet slikken als je dat deels moet gaan inleveren. Toch rijst de vraag, waarom zou je je luxe leventje boven je liefde stellen?

Voor de liefde

Anders blijft hij ervan profiteren tot hij een rijkere tegen komt en dan past het plaatje wel

PS: De keuze aan smilies is hier toch super he.

[ Voor 5% gewijzigd door poing op 26-04-2010 21:43 ]