Warp bubble

[Verwijderd]

Ik zat gisteren een van de Discovery Channels te kijken en op een gegeven moment wordt er aandacht besteedt aan de warp engine (aflevering hier). Bij de aankondiging ervan moest ik even lachen, omdat ik gewend ben (teveel Star Trek gekeken ) dat warp vaak betekent dat voorwerpen sneller dan het licht bewegen terwijl dit onmogelijk is.
Echter wordt in de aflevering duidelijk dat, met genoeg energie, de tijd-ruimte voor het voorwerp verkleind kan worden, achter het voorwerp vergroot kan worden en daardoor niet het voorwerp zelf maar de ruimte om het voorwerp heen verplaatst. Dit zou gaan volgens de formule:

Daarmee zou een "warp bubble" gecreëerd worden om het voorwerp heen om deze verbuigingen mogelijk te maken. Helaas is daar een op dit moment niet haalbare hoeveelheid negatieve energie voor nodig, waardoor dit niet snel getest zal kunnen worden.
Tot zover de aflevering: ik werd razend benieuwd naar deze theorie en ging verder zoeken op internet. Daar kom ik verscheidene werken tegen waarin wordt gesteld dat bovengenoemde "warp bubble" niet stabiel gecreëerd zou kunnen worden. Op Discovery wordt hier met geen woord over gerept.

Is de "warp bubble", aangenomen dat we ooit genoeg energie zouden kunnen aanwenden, mogelijk?

Bronnen:
http://www.sfu.ca/~adebened/funstuff/warpdrive.html
Wikipedia: Warp drive
http://arxiv.org/abs/0904.0141

[mace]

Donkere energie is niet hetzelfde als negatieve energie. Donkere energie hebben we juist heel veel van, we kunnen het alleen niet detecteren omdat het bijna geen krachten uitoefent of reageert op krachten van buitenaf.

Ik heb ook een paar afleveringen gezien van dit programma, en op zich is het best leuk, maar het is erg oppervlakkig en neemt heel veel dingen aan.

"Hoe zorgen we er voor dat we niet door de bubbel aan stukken gereten worden? Oh dan nemen we toch een force-field? Opgelost! "

Right....

[ Voor 40% gewijzigd door mace op 23-03-2010 09:51 ]

[Verwijderd]

mace schreef op dinsdag 23 maart 2010 @ 09:50:
Donkere energie is niet hetzelfde als negatieve energie. Donkere energie hebben we juist heel veel van, we kunnen het alleen niet detecteren omdat het bijna geen krachten uitoefent of reageert op krachten van buitenaf.

Je hebt gelijk, verkeerd vertaald. Zal het even verbeteren in de OP

Ik heb ook een paar afleveringen gezien van dit programma, en op zich is het best leuk, maar het is erg oppervlakkig en neemt heel veel dingen aan.

"Hoe zorgen we er voor dat we niet door de bubbel aan stukken gereten worden? Oh dan nemen we toch een force-field? Opgelost! "

Right....

Er werden wel enkele rare sprongen gemaakt inderdaad, waardoor het "science" gedeelte wel wat MEH werd.

Aan de andere kant... als we eenmaal zover zijn daadwerkelijk een warp bubble te maken, moet zo'n force-field nou ook niet echt meer een probleem zijn. Positief blijven denken

[ Voor 43% gewijzigd door Verwijderd op 23-03-2010 09:55 ]

[Mx. Alba]

Dit wordt de Alcubierre Drive genoemd: Wikipedia: Alcubierre drive en is het "real life" equivalent van de Warp Drive uit Star Trek.

However, if certain quantum inequalities [...] hold,[8] then the energy requirements for some warp drives may be absurdly gigantic, e.g. the energy equivalent of 10⁶⁷ grams might be required[9] to transport a small spaceship across the Milky Way galaxy. This is orders of magnitude greater than the mass of the universe.

[...]

Chris Van Den Broeck, in 1999, has tried to address the potential issues.[10] By contracting the 3+1 dimensional surface area of the 'bubble' being transported by the drive, while at the same time expanding the 3 dimensional volume contained inside, Van Den Broeck was able to reduce the total energy needed to transport small atoms to less than 3 solar masses. Later, by slightly modifying the Van Den Broeck metric, Krasnikov reduced the necessary total amount of negative energy to a few milligrams.[2]

Krasnikov proposed that, if tachyonic matter cannot be found or used, then a solution might be to arrange for masses along the path of the vessel to be set in motion in such a way that the required field was produced. But in this case, the Alcubierre Drive vessel is not able to go dashing around the galaxy at will. It is only able to travel routes which, like a railroad, have first been equipped with the necessary infrastructure. The pilot inside the bubble is causally disconnected with its walls and cannot carry out any action outside the bubble. Thus, because the pilot cannot place infrastructure ahead of the bubble while "in transit", the bubble cannot be used for the first trip to a distant star. In other words, to travel to Vega (which is 25 light-years from the Earth) one first has to arrange everything so that the bubble moving toward Vega with a superluminal velocity would appear and these arrangements will always take more than 25 years.[5]
Coule has argued that schemes such as the one proposed by Alcubierre are not feasible because the matter to be placed on the road beforehand has to be placed at superluminal speed. Thus, according to Coule, an Alcubierre Drive is required in order to build an Alcubierre Drive. Since none have been proven to exist already then the drive is impossible to construct, even if the metric is physically meaningful. Coule argues that an analogous objection will apply to any proposed method of constructing an Alcubierre Drive.[7]

A paper by José Natário published in 2002 showed that it would be impossible for the ship to send signals to the front of the bubble, meaning that crew members could not control, steer or stop the ship.[11]

De theorie is er dus, maar of het in de praktijk haalbaar is, is zeer twijfelachtig.

[MistrX]

Wilde ik net zeggen. Andere link over de Alcubierre drive.

Zeker interessant. Maar het warp principe in Star trek werkt ook met de ruimte als bewegende element. Nadeel van de 'warpdrive' is dat de ruimtetijd samenwordt gevouwen. Dit houdt in dat niet alleen de ruimte wordt verbogen maar ook de tijd. Wat er dan gebeurt is eigenlijk dat je voor de persoon in de 'warp bubble' amper tijd verstreken lijkt te zijn terwijl de tijd daarbuiten wel verstreken is. Dus als een afstand 10 lichtjaar ver weg zou zijn (dat betekend dat het licht er 10 jaar over doet dus) en je zou nu dit jaar vertrekken, dan betekent dat zodra je aankomt (10 lichtjaar verderop) dit voor jou bijna geen tijd gekost heb en je ziet er nog hetzelfde uit als een uur geleden toen je vertrok, terwijl de rest hier op Aarde intussen 10 jaar ouder is geworden. Ik kan de exacte dynamica daar achter niet uitleggen, dat zou je aan meneer Alcubierre vragen.

[ Voor 5% gewijzigd door MistrX op 24-03-2010 09:58 ]

[Verwijderd]

MistrX schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 09:57:
Wilde ik net zeggen. Andere link over de Alcubierre drive.

Zeker interessant. Maar het warp principe in Star trek werkt ook met de ruimte als bewegende element. Nadeel van de 'warpdrive' is dat de ruimtetijd samenwordt gevouwen. Dit houdt in dat niet alleen de ruimte wordt verbogen maar ook de tijd. Wat er dan gebeurt is eigenlijk dat je voor de persoon in de 'warp bubble' amper tijd verstreken lijkt te zijn terwijl de tijd daarbuiten wel verstreken is. Dus als een afstand 10 lichtjaar ver weg zou zijn (dat betekend dat het licht er 10 jaar over doet dus) en je zou nu dit jaar vertrekken, dan betekent dat zodra je aankomt (10 lichtjaar verderop) dit voor jou bijna geen tijd gekost heb en je ziet er nog hetzelfde uit als een uur geleden toen je vertrok, terwijl de rest hier op Aarde intussen 10 jaar ouder is geworden. Ik kan de exacte dynamica daar achter niet uitleggen, dat zou je aan meneer Alcubierre vragen.

Voordat het gene dat je hier beschrijft is helemaal geen "warp" technologie nodig. Als je met 99% van de lichtsnelheid reist, bijvoorbeeld dan loopt jouw klok 7 keer zo langzaam als die van de "buitenwereld" door tijddilatatie. Dat betekend dus dat voor jouw gevoeld je er 1 jaar over doet om 7 lichtjaar of te leggen terwijl voor de achterblijvers op aarde in tussen 7 jaar is verstreken.

[MistrX]

Klopt, alleen neemt de 'warp drive' dit principe tot een extreem omdat er hier sprake is van een eigen ruimtetijdszone is onafhankelijk van de ruimtetijdzone buiten de 'warp bubble'. Nu is 10 lichtjaar relatief dichtbij. Maar stel dat we het over 10.000 lichtjaar hebben. Als we dan met bijna-superluminale snelheid reizen hebben we alsnog generatieschepen nodig. Het is de truuk zo'n dergelijke afstand te overbruggen in minder dan 2 weken.

Het concept van 'transwarp' vind ik eigenlijk nog net iets interessanter. Het voegt 2 trek-techonolgiën bijeen: De 'warpdrive' en de 'transporter'. Transwarp wordt in Trek bereikt via zogenoemde gangen of 'conduits' terwijl de mechanica erachter uitgelegd wordt als eigenlijk geteleporteerd worden naar een sub-space laag om daar vervolgens op de gewenste plek vanuit sub-space geteleporteerd te worden. Dit zou dan mogelijk zijn omdat sub-space buiten de standaard ruimtetijd zou bestaan en dus zou je fysiek overal tegelijkertijd en op elk moment bestaan maar wel buiten standaard ruimtetijd. Reallife probleem hiermee zijn te grote aannames: Sub-space bestaat, teleportatie met behoud van leven is mogelijk.

Maar goed ik ga denk ik offtopic.

[ Voor 87% gewijzigd door MistrX op 24-03-2010 10:18 ]

[Verwijderd]

Vanaf de eerste link haalde ik juist het tegenovergesteld:
"Also, one very desirable property of this construction is that, if the crew members are moving around inside the warp bubble at much less than the speed of light, then there is no difference between the amount of time which passes inside the warp bubble and outside the warp bubble (on Earth, for example)! No second head."
Van de wiki:
"Since the ship is not moving within this bubble, but carried along as the region itself moves, conventional relativistic effects such as time dilation do not apply in the way they would in the case of a ship moving at high velocity through flat spacetime."
Van de link die je zelf aandraagt:
"Also, being locally stationary, the starship and its crew would be immune from any devastatingly high accelerations and decelerations (obviating the need for "inertial dampers"), and from relativistic effects such as time dilation (since the passage of time inside the warp bubble would be the same as that outside)."

[Verwijderd]

MistrX schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 10:08:
Klopt, alleen neemt de 'warp drive' dit principe tot een extreem omdat er hier sprake is van een eigen ruimtetijdszone is onafhankelijk van de ruimtetijdzone buiten de 'warp bubble'. Nu is 10 lichtjaar relatief dichtbij. Maar stel dat we het over 10.000 lichtjaar hebben. Als we dan met bijna-superluminale snelheid reizen hebben we alsnog generatieschepen nodig. Het is de truuk zo'n dergelijke afstand te overbruggen in minder dan 2 weken.

Is gewoon en kwestie van met 1-10^-12 van de lichtsnelheid reizen . Kost bizar veel energie, maar je hebt er verder geen aanname over exotisch materie voor nodig.

[Mx. Alba]

Ik dacht juist dat het principe van de Alcubierre-aandrijving was dat het ruimteschip zich in een bubble van onvervormde ruimte-tijd bevindt. Daaromheen wordt de ruimte-tijd vervormd waardoor die bubble zich voortbeweegt. Binnen de bubble heb je dus geen last van relativistische problemen zoals tijd-dilatatie. Het schip bevindt zich continu in vrije val; er is dus geen versnelling te merken en voor het schip lijkt het alsof het stil hangt, terwijl het stukje ruimte-tijd waarin het zich bevindt met >c naar de bestemming raast.

[MistrX]

Verwijderd schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 10:24:
Van de link die je zelf aandraagt:
"Also, being locally stationary, the starship and its crew would be immune from any devastatingly high accelerations and decelerations (obviating the need for "inertial dampers"), and from relativistic effects such as time dilation (since the passage of time inside the warp bubble would be the same as that outside)."

Met die laatste zin ben ik het ook niet echt eens. Althans, zie ik niet direct bewezen. Hoe kan je ruimte wel verbuigen en tijd ongemoeid laten? http://en.wikipedia.org/wiki/Spacetime

[Verwijderd]

MistrX schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 11:18:
[...]


Met die laatste zin ben ik het ook niet echt eens. Althans, zie ik niet direct bewezen. Hoe kan je ruimte wel verbuigen en tijd ongemoeid laten? http://en.wikipedia.org/wiki/Spacetime

Het achterliggende idee is dat binnen de warp bubble de ruimtetijd onveranderd is. Op de rand van de bubbel worden zowel ruimte als tijd gebogen.

[MistrX]

Ik zie waar ik het verkeerd formuleerde:

MistrX schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 10:08:
Klopt, alleen neemt de 'warp drive' dit principe tot een extreem omdat er hier sprake is van een eigen ruimtetijdszone is onafhankelijk van de ruimtetijdzone buiten de 'warp bubble'.

[break]

Nu is 10 lichtjaar relatief dichtbij. Maar stel dat we het over 10.000 lichtjaar hebben. Als we dan met bijna-superluminale snelheid reizen (zonder warpbubble) hebben we alsnog generatieschepen nodig. Het is de truuk zo'n dergelijke afstand te overbruggen in minder dan 2 weken.

Dit bedoelde ik. Sorry voor de verwarring.

[ Voor 3% gewijzigd door MistrX op 24-03-2010 12:34 ]

[Verwijderd]

MistrX schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 12:34:
Ik zie waar ik het verkeerd formuleerde:


[...]


Dit bedoelde ik. Sorry voor de verwarring.

Ook als je zonder warpbubbel reist met v= (1-10^-12)c dan leg je 10 000 lichtjaar (voor de achterblijvers) af in minder dan een week voor je eigen horloge. Het kost je echter wel zo'n 700 000 keer je rust massa aan energie om op die snelheid te komen.

[Gonadan]

Verwijderd schreef op dinsdag 23 maart 2010 @ 09:45:
Ik zat gisteren een van de Discovery Channels te kijken en op een gegeven moment wordt er aandacht besteedt aan de warp engine (aflevering hier). Bij de aankondiging ervan moest ik even lachen, omdat ik gewend ben (teveel Star Trek gekeken ) dat warp vaak betekent dat voorwerpen sneller dan het licht bewegen terwijl dit onmogelijk is.
Echter wordt in de aflevering duidelijk dat, met genoeg energie, de tijd-ruimte voor het voorwerp verkleind kan worden, achter het voorwerp vergroot kan worden en daardoor niet het voorwerp zelf maar de ruimte om het voorwerp heen verplaatst.

Dit is trouwens voor zover ik weet ook de techniek die ze in Star Trek gebruiken, Warp heeft in die zin dus dezelfde betekenis.

[Stept]

MistrX schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 09:57:
Wilde ik net zeggen. Andere link over de Alcubierre drive.

Zeker interessant. Maar het warp principe in Star trek werkt ook met de ruimte als bewegende element. Nadeel van de 'warpdrive' is dat de ruimtetijd samenwordt gevouwen. Dit houdt in dat niet alleen de ruimte wordt verbogen maar ook de tijd. Wat er dan gebeurt is eigenlijk dat je voor de persoon in de 'warp bubble' amper tijd verstreken lijkt te zijn terwijl de tijd daarbuiten wel verstreken is. Dus als een afstand 10 lichtjaar ver weg zou zijn (dat betekend dat het licht er 10 jaar over doet dus) en je zou nu dit jaar vertrekken, dan betekent dat zodra je aankomt (10 lichtjaar verderop) dit voor jou bijna geen tijd gekost heb en je ziet er nog hetzelfde uit als een uur geleden toen je vertrok, terwijl de rest hier op Aarde intussen 10 jaar ouder is geworden. Ik kan de exacte dynamica daar achter niet uitleggen, dat zou je aan meneer Alcubierre vragen.

Door de grote hoeveelheid energie wordt de tijd inderdaad omgebogen maar dit lijdt er juist toe dat men in ons tijdvlak blijft.

[Mx. Alba]

Het blijkt alleen dat je met zo'n Alcubierre Drive je reisdoel "zapt" met een zeer hoge lading straling. Alle deeltjes die je onderweg oppikt worden namelijk heel hard voor je uit gegooid op het moment dat je stopt. Oeps...

[Sissors]

Iedereen weet dat je daarom niet te dicht bij bewoonde planeten uit warp moet komen

Of je doet lange warp jump tot rand van zonnestelsel, en dan kortere naarbinnen, dan pak je minder rotzooi op.

[boner]

Als je op deze manier aan de ruimte kunt trekken en duwen, kun je dan niet makkelijker de ruimte vouwen? Zoiets als in DUNE wordt gedaan?

[Mutatie]

[knip]

[ Voor 98% gewijzigd door Mx. Alba op 02-04-2012 14:40 ]

[mace]

[knip]

[ Voor 90% gewijzigd door Mx. Alba op 02-04-2012 14:40 ]

[warp]

[knip]

[ Voor 74% gewijzigd door Mx. Alba op 02-04-2012 14:40 ]

[mace]

[knip]

[ Voor 80% gewijzigd door Mx. Alba op 02-04-2012 14:40 ]

[Mx. Alba]

Heren, dit is WL, niet HK.

De ruimte rekken en strekken is wel degelijk orden van grootte eenvoudiger dan ruimte dubbelvouwen. Het rekken en strekken van ruimte-tijd gebeurt sowieso al overal om ons heen door de zwaartekracht. Dubbelgevouwen ruimte is nog nooit ergens waargenomen. Om dat te kunnen doen zou je een kracht moeten kunnen uitoefenen die haaks staat op de ruimte, dus in een richting die wij niet kunnen waarnemen en waarop wij geen invloed kunnen uitoefenen, onmogelijkheid nummer één. Bovendien, wanneer je de ruimte dan eenmaal toch gevouwen zou hebben, dan moet je die op elkaar liggende stukken ruimte nog met elkaar in verbinding brengen, dus als het ware een gat maken van de ene ruimte naar de andere en er is geen enkele theorie die ook maar in de verste verte een glimp geeft van enige mogelijkheid om dat te doen...

[ Voor 92% gewijzigd door Mx. Alba op 02-04-2012 14:43 ]

[Mutatie]

Excuses Kwam eigenlijk omdat hier zo weinig mee gedaan kan worden, allemaal fantasieen. Als je de ruimte zou vouwen en een doorgang maakt dan zou die doorgang dus naar mijn idee een wormhole zijn.
Zou je een warpbubble dan niet kunnen roteren zodat die deeltjes niet mee worden genomen en ze niet je bestemming zappen? (wat kan je nou echt met zulke vragen?)

Als je de ruimte met behulp van zwaartekracht voor je in zou laten krimpen, kost die verkleinde afstand dan niet meer tijd om te overbruggen? Dan zou een warpbubble dus een soort tijdbubble zijn en als je een tijdbubble kan maken is ruimte rekken en strekken overbodig lijkt me.

[ Voor 36% gewijzigd door Mutatie op 02-04-2012 14:58 ]

[boner]

[b][message=37973764,noline]Albantar schreef op maandag 02 april 2012 @ 14:40

De ruimte rekken en strekken is wel degelijk orden van grootte eenvoudiger dan ruimte dubbelvouwen. Het rekken en strekken van ruimte-tijd gebeurt sowieso al overal om ons heen door de zwaartekracht. Dubbelgevouwen ruimte is nog nooit ergens waargenomen. Om dat te kunnen doen zou je een kracht moeten kunnen uitoefenen die haaks staat op de ruimte, dus in een richting die wij niet kunnen waarnemen en waarop wij geen invloed kunnen uitoefenen, onmogelijkheid nummer één. Bovendien, wanneer je de ruimte dan eenmaal toch gevouwen zou hebben, dan moet je die op elkaar liggende stukken ruimte nog met elkaar in verbinding brengen, dus als het ware een gat maken van de ene ruimte naar de andere en er is geen enkele theorie die ook maar in de verste verte een glimp geeft van enige mogelijkheid om dat te doen...

gelden diezelfde bezwaren niet ook voor duwen en trekken? Stel je wilt 100 lichtjaren weg. Dan moet je dus iets besturen dat 100 lichtjaren verwijderd is om jouw deel van de ruimte naar zich toe te trekken. Die stuurimpuls zal dus nooit sneller kunnen dan het licht. Dus je moet minstens 100 jaar wachten voordat er goed en wel getrokken gaat worden.Oftwel je hebt er geen moer aan.

[Mx. Alba]

Neehoor, je hoeft dat niet per se zo ver voor je al te doen... Je hoeft die 100 lichtjaar ook niet in 1 milliseconde af te leggen natuurlijk, als je er een paar uur over doet is het ook goed genoeg

[verleemen]

Ik heb de manual voor de Enterprise 1701 D al een tijdje geleden uitgeleend ( het is die van the next generation serie maar wat ik van de warp drive heb onthouden is dat alleen de ruimte rondom het schip gekromd wordt. Het is dus niet zo dat je een hele grote ruimte moet krommen. De warpcoils, (spoelen dus) zitten achterin die 2 staartvinnen en dan een stuk of 50 achter mekaar geschakeld die als een looplicht werken, dus eerst gaat de voorste benden, daarna die daar achter en dan weer eentje daar achter zodat je een bewegend krommings veld rondom het schip krijgt. Omdat er door de kromming aan de voorzijde van het schip meer ruimte is ( in 1 meter gekromde ruimte is bv 40 meter ruimte aanwezig vanaf de observer kant gezien) wordt het schip als het ware die gekromde ruimte ingezogen en dus is er verplaatsing.

De reden waarom er een maximum snelheid is komt omdat er steeds meer energie nodig is om de ruimte te krommen. Niet alleen zorgt elke warpfactor voor een logaritmische snelheidtoename, maar dus ook een energiebehoefte en om absolute kromming te krijgen, waardoor je dus op elke plek teglijk van je route zou zijn heb je dus oneindig veel energie nodig. Ik weet de getallen dus niet uit mn hoofd maar je moet denken als dat warp 1 0.3 lichtsnelheid is en warp 2 is al 0.9 x lichtsnelheid warp 3 is 4 x lichtsnelheid tot aan warp 11 en het energieverbruik gaat evenredig op.

Dan lees ik hier dat er een beetje gein wordt getrapt met het idee dat de strucktuur van het ship dan maar met een krachtveld wordt gegarandeerd. Nou volgensd mij heeft onze planeet ook een krachtveld dat de structuur van onze atmosfeer stabiliseert en bovendien heb ik ondertussen geleerd dat als mensen iets kunnen bedenken, dat het na een tijdje ook gewoonweg uitvoerbaar zal zijn om dat er altijd wel een manier wordt gevonden om het toch voor elkaar te krijgen, en dan meestal op een gewoonweg lachwekkend simpele manier

Toen ik in de jaren 80 begin met het lezen van SF en toe al best door veel mensen met de nek aangekeken werd omdat ik dat soort lektuur in mn huis durfde te hebben waren er zat zaken in die boeken die ik ook ik voor erg vergezocht zoniet onmogelijk vondt en ik hield me dan ook altijd verre van boeken en films a la star wars waasr ruimtescheepjes met scherpe bochtjes door de ruimte vlogen.

Maar ondertussen zijn we 30 jaar verder en dr hebben niet alleen al een aantal van die opnmogelijke ontwikkelingen plaatsgevonden maar we hebben zelfs al techniek die zelfs in star trek onmogelijk is:)

We leven in een wereld waar op dit moment de geruchtenkeuken van samsung beweert dat de galaxy III telefoon tot op 2 meter afstand draadloos oplaadbaar is (stond op de frontpage) Iets wat je met een gerust hart 3 jaar geleden hier op het W&L forum had kunnen zeggen als je er op uit was om zo snel mogelijk een slotje op je topic te krijgen. En er filmpjes op ted talk staan van artsen die met een 3D printer en stamcellen menselijke nieren voor transplantatie kunnen printen.

Ondertussen geloof ik dan ook oprecht dat zelfs the sky niet meer de limit is en dat die forcefield er uiteindelijk ook wel zal komen en er zelfs een manier gevonden wordt om ruimtescheepjes bochten te laten maken.

Laat ik gelijk ook maar het verhaal dat je geen ontploffingen in de ruimte kan horen onder uit trekken.
als ik een microfoon binnen de actieradius van een gasontploffing heb, van bv een ruimteschip en de boel ontploft, wat doen dan die schokgolven van dat gas met het membraam van die microfoon?

Dan kan je natuurlijk gaan zeggen dat de gene die die ontploffing ziet, niet binnen die acrtieradius staat, Maar zo ken ik genoeg filmscenes waar mensen op een afstand worden gefilmd en je toch mooi mee kunt luisteren wat er besproken wordt, omdat daar ook de camera en de microfoon op verschillende posities zijn opgesteld.

De moraal van het verhaal.

Sommigge dingen zijn inderdaad onmogelijk, maar niet alles wat er beschreven staat werkt ook zo als dat jij het in je hooft hebt. Die ontploffing in de ruimte wordt dan wel door een observer op afstand gezien maar het geluid komt van die microfoon die heel dichtbij staat.

En zo is een structuurveld misschien helemaal geen forcefield maar iets heel anders en das ook helemaal niet belangrijk. Het enige wat telt is het resultaat, dus dat de structuur van het schip behouden blijft en of je dat nou met een forcefield doet of met iets totaal anders zal zon kapitein aan boord van het schip geen bal uitmaken.

Das gelijk maar een veeg naar al die mensen die anderen de hele tijd moeten corrigeren op leesfouten. Its not the way you say it what is important, it is the message that counts!
Ik in iedergeval duik heel snel weg als iemand een revolver tegen mn hoofd aan houdt, Of die persoon nou dadelijk schiet of schied. maar blijkbaar denken anderen hier daar anders over..

Ik zou zeggen, K'aplah:)

[ Voor 31% gewijzigd door verleemen op 03-04-2012 04:52 ]

[mace]

verleemen schreef op dinsdag 03 april 2012 @ 04:27:
Dan lees ik hier dat er een beetje gein wordt getrapt met het idee dat de strucktuur van het ship dan maar met een krachtveld wordt gegarandeerd. Nou volgensd mij heeft onze planeet ook een krachtveld dat de structuur van onze atmosfeer stabiliseert en bovendien heb ik ondertussen geleerd dat als mensen iets kunnen bedenken, dat het na een tijdje ook gewoonweg uitvoerbaar zal zijn om dat er altijd wel een manier wordt gevonden om het toch voor elkaar te krijgen, en dan meestal op een gewoonweg lachwekkend simpele manier

Maar ondertussen zijn we 30 jaar verder en dr hebben niet alleen al een aantal van die opnmogelijke ontwikkelingen plaatsgevonden maar we hebben zelfs al techniek die zelfs in star trek onmogelijk is:)

We leven in een wereld waar op dit moment de geruchtenkeuken van samsung beweert dat de galaxy III telefoon tot op 2 meter afstand draadloos oplaadbaar is (stond op de frontpage) Iets wat je met een gerust hart 3 jaar geleden hier op het W&L forum had kunnen zeggen als je er op uit was om zo snel mogelijk een slotje op je topic te krijgen. En er filmpjes op ted talk staan van artsen die met een 3D printer en stamcellen menselijke nieren voor transplantatie kunnen printen.

Ondertussen geloof ik dan ook oprecht dat zelfs the sky niet meer de limit is en dat die forcefield er uiteindelijk ook wel zal komen en er zelfs een manier gevonden wordt om ruimtescheepjes bochten te laten maken.

Aan dit argument is natuurlijk niks nieuw. Ik ben het niet met je oneens.

De reden dat ik lacherig er over deed was omdat het televisieprogramma waar het in voorkwam een op wetenschap gebaseerd programma is waarbij met de huidige bekende natuurwetten mogelijkheden gezocht worden om scifi-technologie mogelijk te maken.

Als je dan zo kort door de bocht zegt: "We maken wel een forcefield om de boel bij elkaar te houden" zonder ook maar een hint over hoe heb je gefaald als programma, IMHO.

[Rey Nemaattori]

Mx. Alba schreef op maandag 02 april 2012 @ 14:40:
[mbr]Heren, dit is WL, niet HK.[/]

De ruimte rekken en strekken is wel degelijk orden van grootte eenvoudiger dan ruimte dubbelvouwen. Het rekken en strekken van ruimte-tijd gebeurt sowieso al overal om ons heen door de zwaartekracht. Dubbelgevouwen ruimte is nog nooit ergens waargenomen. Om dat te kunnen doen zou je een kracht moeten kunnen uitoefenen die haaks staat op de ruimte, dus in een richting die wij niet kunnen waarnemen en waarop wij geen invloed kunnen uitoefenen, onmogelijkheid nummer één. Bovendien, wanneer je de ruimte dan eenmaal toch gevouwen zou hebben, dan moet je die op elkaar liggende stukken ruimte nog met elkaar in verbinding brengen, dus als het ware een gat maken van de ene ruimte naar de andere en er is geen enkele theorie die ook maar in de verste verte een glimp geeft van enige mogelijkheid om dat te doen...

euh, staat zwaartekracht an sich niet al 'haaks' op de ruimte waardoor het de ruimte vervormt? (met haaks bedoel ik in 'ana' of ' kata' richting in eender hogere dimensie)

En ik betwijfel of je daadwerkelijk een 'gat' moet maken om ruimte te vouwen? Je kan prima een ' 2d' ruimte als een blaadje papier dubbelvouwen zonder er gaten in te maken? Puur het vouwen dus, niet zozeer het reizen door gevouwde ruimte.