Bepalen welke (soort) baan nu bij je past

[Frenkpie]

Ik heb eerst MBO ICT gedaan toen HBO Bedrijfskundige Informatica...ineens ik was klaar en wat wilde ik doen? Geen flauw idee.... ik heb van alles wat gehad... van (MBO) systeembeheer tot architectuur, IT-auditing, systeemontwikkeling, databases... van álles en nog wat (maar natuurlijk vrij oppervlakkig). Ik ben dus breed opgeleid maar nooit echt ergens in gespecialiseerd, laat staan dat ik had nagedacht over wat voor soort werk nu echt bij mij past. (dom dom I know..) Ik heb in de loop der jaren ook gemerkt dat ik de werking van het lichaam (voornamelijk m.b.t. voeding en sport) en zelfs ook de evolutie van het lichaam, ons gedrag en zelfs onze hersenen ook erg boeiend ben gaan vinden. Maar ik kon niet echt iets bedenken / vinden wat bij deze brede interesse nu zou passen qua carrière (dacht daar sowieso weinig aan tijdens m'n MBO / HBO periode)

Uiteindelijk twee verschillende baantjes gehad (in crisistijd..) als 'consultant'... Gekozen omdat ik dacht dat het wel een leuke baan zou zijn en dat m'n interesse wel zou groeien tijdens de baan. Alleen dit was dus midden in de crisis en heb daardoor veel tijd op kantoor gezeten zonder een opdracht....Uiteindelijk geswitched omdat ik dacht dat ik bij een andere werkgever wel lekker aan de slag kon... maar hier heb ik zelfs gewoon vanaf de eerste dag 4-5 maanden lang, alleen maar op kantoor gezeten en moest zelf maar intern opzoek gaan naar werk om mezelf bezig te houden. Ik vond dit verschrikkelijk... elke dag in m'n leaseauto in de file naar kantoor om daar mezelf zo nuttig mogelijk in te zetten en te 'wachten' op een opdracht.

Uiteindelijk ben ik na een jaar weer begonnen met studeren omdat er gewoon geen verandering leek te komen, sowieso voelde ik mij niet thuis tussen de mensen. Nu doe ik de WO opleiding Informatiekunde en het curriculum van de studie is erg interessant en de vakken dat ik tot nu toe gehad heb waren ook erg interessant (het nadenken in het algemeen en de sociale en psychologische aspecten die hierin terugkomen zijn erg leuk). Ik merk dat ik weer energie krijg en ben weer met interessante dingen bezig. Ook de afwisseling van achter de computer werken, lezen, volgen van colleges en het voeren van interessante discussies met je medestudenten is erg leuk. Alleen nu komt het...hoe nu als ik over een 2 jaar klaar ben (als alles goed gaat)? Weer op kantoor zitten? Weer gefrustreerd in de files zitten en proberen m'n tijd te vullen met zelf bedacht werk op kantoor? Weer in een omgeving zitten met 'snelle jongens' of de techneuten die z'n boterhammen achter de pc eten en alleen maar over voetbal, auto's en computergames kunnen praten?

Op een of andere manier heb ik (nu?) een soort van afkeur tegen kantoorbanen..vooral een film zoals "Officespace" spreekt heel erg tot mijn verbeelding en elke keer toen ik in mijn werkperiode in de ellenlange files stond en om mij heen die gefrustreerde / verveelde gezichten om mij heen zag, dacht ik: "Waarom leven we zo? Is dit nu hoe ik de rest van mijn resterende 40-45 jarige werkleven wil doormaken?" Elk weekend keek ik als ene berg op om weer de hele week op kantoor te zitten... elke dag uitgeput en gaar thuiskomen omdat je alleen maar geestdodend achter je laptop zat...Duidelijk een teken om er nu écht wat aan te doen.. beter te laat dan nooit hè?

Dus ik heb nu nagedacht over wat ik nu leuk en niet leuk vindt:
Leuk:

• Met vriendelijke mensen (samen)werken: Dingen uitleggen, mensen helpen: interessante en diepgaande dialogen / discussies
• Nadenken en filosoferen over (wetenschappelijke) theorieën / definities / gewoontes etc. en proberen dit concreet toe te passen in de praktijk
• Diepgang in m'n sociale contacten (op het werk): ik ben geen extreme netwerker / borrelman die goed is in het maken van gevatte (tegen)opmerkingen met een berg contacten en 'vrienden'. Ik ben meer een denker die graag diepergaande en respectvolle en open gesprekken wil aangaan met mensen.
• Werk met een afwisseling tussen lezen, dialoog / discussie en computerwerk
• Persoonlijke ontwikkeling (en dan niet zozeer in functie / carrière maar meer in de vorm van persoonlijkheid)
• Fysieke activiteit (maarja, utopie natuurlijk...)

Niet leuk:

• Commerciële functies met (sorry ik weet het niet objectiever te omschrijven) (ruige) macho of populaire 'snelle jongens' cultuur. Gebakken lucht... strakke pakken en mooie praatjes, maar weinig inhoud
• Veel reizen (vnl. autorijden / filerijden) en onzekerheid over waar ik straks weer moet zitten (welke klant?)
• Achter een PC zitten en urenlang dag in dag uit daar m'n tijd volmaken
• Veel uren werken (ik zie het niet zitten om 50-60 uur p/w te werken.... ik zou gelukkiger zijn met een 36 urige werkweek en een leuk sociaal leven)

Wat mij niet boeit:

• Veel geld verdienen. Een modaal inkomen of iets meer is prima
• Carriere / aanzien van anderen omwille m'n baan / functie whatever
• Auto en andere materiële zaken (natuurlijk gerelateerd met punt 1)

Vraag: Is het realistisch om te stellen dat er een geschikte baan is binnen deze sector die bij mij past? Of zit ik echt helemaal in een verkeerde sector? Of is dit een doodlopende verhaal en moet ik maar op m'n 25e een complete switch maken?

[ebia]

Frenkpie schreef op donderdag 18 maart 2010 @ 21:13:
Op een of andere manier heb ik (nu?) een soort van afkeur tegen kantoorbanen..vooral een film zoals "Officespace" spreekt heel erg tot mijn verbeelding en elke keer toen ik in mijn werkperiode in de ellenlange files stond en om mij heen die gefrustreerde / verveelde gezichten om mij heen zag, dacht ik: "Waarom leven we zo? Is dit nu hoe ik de rest van mijn resterende 40-45 jarige werkleven wil doormaken?" Elk weekend keek ik als ene berg op om weer de hele week op kantoor te zitten... elke dag uitgeput en gaar thuiskomen omdat je alleen maar geestdodend achter je laptop zat...Duidelijk een teken om er nu écht wat aan te doen.. beter te laat dan nooit hè?

Sinds ik ben gaan werken denk ik er ongeveer net zo over. Ik denk dat het erg belangrijk is met welke groep mensen je werkt, die je werk en werkomgeving interessant houden. Jammer genoeg heb je een wat slechte start gemaakt en weinig van je zelf kunnen inbrengen. Maar ik geloof dat er wel degelijk werkplekken zijn waar je je ei goed in kwijt kunt, maar het is net een beetje dat geluk hebben in werkgeversland.

Dus ik heb nu nagedacht over wat ik nu leuk en niet leuk vindt:
Leuk:

• Met vriendelijke mensen (samen)werken: Dingen uitleggen, mensen helpen: interessante en diepgaande dialogen / discussies
• Nadenken en filosoferen over (wetenschappelijke) theorieën / definities / gewoontes etc. en proberen dit concreet toe te passen in de praktijk
• Diepgang in m'n sociale contacten (op het werk): ik ben geen extreme netwerker / borrelman die goed is in het maken van gevatte (tegen)opmerkingen met een berg contacten en 'vrienden'. Ik ben meer een denker die graag diepergaande en respectvolle en open gesprekken wil aangaan met mensen.
• Werk met een afwisseling tussen lezen, dialoog / discussie en computerwerk
• Persoonlijke ontwikkeling (en dan niet zozeer in functie / carrière maar meer in de vorm van persoonlijkheid)
• Fysieke activiteit (maarja, utopie natuurlijk...)

Als ik dit zo lees moet je vooral op een werkplek zitten met een wat hogere intellectuele standaard. Het is misschien een beetje een open deur, maar je vindt deze bijvoorbeeld op universiteiten, instituten, technologiebedrijven, etc. Ik denk dat de omvang van het bedrijf er niet erg toe doet, maar wel zeker van de groep mensen met wie je werkt. Als deze te groot is wordt het allemaal wat onpersoonlijker, dus hiermee kun je ook rekening houden bij sollicitatie.

Niet leuk:

• Commerciële functies met (sorry ik weet het niet objectiever te omschrijven) (ruige) macho of populaire 'snelle jongens' cultuur. Gebakken lucht... strakke pakken en mooie praatjes, maar weinig inhoud
• Veel reizen (vnl. autorijden / filerijden) en onzekerheid over waar ik straks weer moet zitten (welke klant?)
• Achter een PC zitten en urenlang dag in dag uit daar m'n tijd volmaken
• Veel uren werken (ik zie het niet zitten om 50-60 uur p/w te werken.... ik zou gelukkiger zijn met een 36 urige werkweek en een leuk sociaal leven)

Nou, dus in ieder geval geen sales Geen detachering. Functies waarbij een lease-auto niet inbegrepen is helpen je vaak de goede weg op Het ligt er maar net aan welke functie je vervult, maar werk zonder computer vind je niet meer vaak tegenwoordig. Je kunt bijvoorbeeld wel de experimentele kant op, onderzoek etc, maar met een IT achtergrond krijg je al toch snel dat je in de IT blijft (en dus ook niet zo snel achter een pc vandaan te meppen bent).

Wat mij niet boeit:

• Veel geld verdienen. Een modaal inkomen of iets meer is prima
• Carriere / aanzien van anderen omwille m'n baan / functie whatever
• Auto en andere materiële zaken (natuurlijk gerelateerd met punt 1)

Vraag: Is het realistisch om te stellen dat er een geschikte baan is binnen deze sector die bij mij past? Of zit ik echt helemaal in een verkeerde sector? Of is dit een doodlopende verhaal en moet ik maar op m'n 25e een complete switch maken?

Je hoeft dus niet een manager-pipo te zijn, en daarmee zal je wens tot het maken van niet zo veel uren ook wel aansluiten. Ik denk dat je met je opleiding heel wat kunt, maar de IT sector is inderdaad wat minder fraai als je zulke eisen stelt. Maar je hoeft natuurlijk niet perse in de IT sector te werken! Zelf werk ik nu bij een onderzoeksinstituut, waar ik dus de IT doe. Ondanks dat het werk niet echt geavanceerd is, heb ik wel zeer interessante en betrokken collega's (familiegevoel) die nog interessanter werk uitvoeren waar ik ook nog eens wat van opsteek (lectures e.d.).

Mijn vorige werkplek was een zelfstandig bestuursorgaan. De sfeer op de IT afdeling (wat verder niks met de taken van de zbo te maken had) was ook erg goed, ik ga nog regelmatig op stap met mijn ex-collega's. Ondanks dat ik de IT-wereld soms verafschuw, en dat ik redelijk conservatief ben op ontwikkelingen op dat vlak (niet echt tech-savvy bling bling dus) heb ik toch altijd het idee dat er een plek is voor 'mensen zoals ik' (en jij). Degelijk werk, geen fratsen, integer, lange termijnvisie, etc. Vaak te vinden binnen de overheid (mits ze niet gek gemaakt is door allerlei externe consultants that is) of bij kleinere specialistische toko's.

[Frenkpie]

Allereerst mijn dank voor je reactie. Het is goed om te lezen dat er meer mensen dit (ongeveer) hetzelfde ervaren zoals ik dat heb gedaan. Hier wat dingen in je verhaal die mij aanspraken:

ebia schreef op vrijdag 19 maart 2010 @ 00:29:
[...]

Sinds ik ben gaan werken denk ik er ongeveer net zo over. Ik denk dat het erg belangrijk is met welke groep mensen je werkt, die je werk en werkomgeving interessant houden.

Dat is idd zo belangrijk... ook wat je hieronder schreef over dat semi-familie gevoel die je kunt opbouwen met een groep(je) collega's is erg fijn. Ik heb gemerkt dat bij vrijwel alle kantoorbaantjes die ik heb gehad, er veel nadruk ligt op het veel 'socializen' met elkaar. En dan veel in de vorm van verschillende mensen. Maar vrijwel al het socializing dat je deed 'moest' oppervlakkig blijven: voetbal, auto's, simpele tv programma's, 'slap ouwehoeren / grappen maken (liefst over elkaar en elkaar proberen onderuit te halen)' en werk natuurlijk. Praten over diepgaander (sociale/filosofische/psychologische of gewoon zelfs algemene wetenschappelijke) onderwerpen wordt over t algemeen vermeden.

Ondanks dat het werk niet echt geavanceerd is, heb ik wel zeer interessante en betrokken collega's (familiegevoel) die nog interessanter werk uitvoeren waar ik ook nog eens wat van opsteek (lectures e.d.).

Ondanks dat ik de IT-wereld soms verafschuw, en dat ik redelijk conservatief ben op ontwikkelingen op dat vlak (niet echt tech-savvy bling bling dus) heb ik toch altijd het idee dat er een plek is voor 'mensen zoals ik' (en jij). Degelijk werk, geen fratsen, integer, lange termijnvisie, etc.

X-actly my thoughts.

Vaak te vinden binnen de overheid (mits ze niet gek gemaakt is door allerlei externe consultants that is) of bij kleinere specialistische toko's.

Over overheid heb ik alleen maar slechte verhalen gehoord tot nu toe: mensen die bij de belastingdienst werken op een kantoor, maar echt werken hoefde en deed hij ook niet omdat zijn afdeling waar hij werkte al bestond (vanwege interne bureaucratie) en het werk al min of meer werd gedaan. En dus de hele dag maar wat koffie aan t drinken was.

Vriend van me heeft bij een gemeente stagegelopen en kwam altijd met verhalen van collega's die (letterlijk) half zaten te slapen achter de pc, patience speelden, een aantal uur naar buiten aan het staren waren etc.

En ook dat bijv. afdelingen bij de belastingdienst gewoon aan het einde van het jaar onnodige aankopen deden omdat ze een bep. budget kregen toegewezen en als ze dat niet 'opmaakten' kregen ze het jaar daarop minder budget.

Maar goed, ik denk dat dit mij niet moet afschrikken. Waar ik zelf aan moet denken zijn:

• Leraar: Ik heb een harde stem en leg heel graag dingen uit. Misschien even kijken of ik een soort van kopstudie na mn WO hiervoor kan doen.
• Werken als Informatiespecialist bij Semi-overheid (Zorgverzekeraars of ziekenhuizen?)

[akaro]

Ik begrijp je verloren gevoel wel. Ik ben in 2001 aan het begin van de toenmalige it-crisis ingestapt en heb ook lang op kantoor mogen 'klussen'. Dat is inderdaad dagelijks naar kantoor om jezelf bezig te houden en nuttig te maken. Ik heb toen wel gemerkt dat mijn inzet en mijn volharding in het blijven op komen drven heeft geleid tot een leuke baan op kantoor zelf. heb ik erg veel geleerd en leuke dingen gedaan.
bvorig jaar kwam de herhaling, stapje omhoog gedaan en over gestapt. En jawel er komt crisistijd en er is weer een tijd van op kantoor komen en bezighouden aangekomen.
Wat voor mij wel scheelt is dat ik wel weet wat ik in de IT wil, dat maakt het volhouden en wachten op betere tijden wat makkelijker.

Bij wat je leuk zou vinden om te doen denk ik eigenlijk gelijk aan een functie van trainer. Daar al aan gedacht?

[Frenkpie]

akaro schreef op vrijdag 19 maart 2010 @ 09:34:

Bij wat je leuk zou vinden om te doen denk ik eigenlijk gelijk aan een functie van trainer. Daar al aan gedacht?

Trainer? Wat houdt dat precies in?

[Standeman]

Ik denk dat je met je studie wel een baan kan vinden die bij jou past. Als ik het zo lees moet je hotshot detachering bureau's e.d. mijden als de pest.

Ik denk dan meer aan werkgevers zoals TNO, Nederlands Forensisch Instituut, R&D afdelingen van Siemens / Philips medical, het KNMI, Academische ziekenhuizen of SARA in Amsterdam.

[Dentheman]

Het 1e wat (ook) in mijn opkomt als ik je stukje lees is het onderwijs in, veel sociaal contact, mensen kennis bijbrengen, begeleiden, sturen, over het algemeen wat intelligenter volk om je heen

Wat voor onderwijs precies bij jou past zou ik niet weten maar ik zou het in die richting zoeken

[akaro]

Trainer? Wat houdt dat precies in?

Eigenlijk bedoel ik daarmee simpelweg leraar, maar dan op het zakelijke vlak.

Ik weet dat microsoft daar aparte certificering voor heeft waarmee je miscrosoft trainingen mag geven, maar er is uiteraard veel meer op IT vlak.
Daarnaast kun je als IT-trainer natuurlijk gewoon proberen om af en toe ook een project in de praktijk mee te doen om zo praktijkervaring op te doen en feeling te houden met 'de echte wereld'.

[Testert]

Ik heb een tijd bij een grote verzekeraar als functioneel beheerder gewerkt. Een erg leuke, afwisselende tijd gehad waarbij de tijd omvloog. Gestart in een tijd dat er veel te verbeteren viel. Kwam ’s morgens binnen en het was maar afwachten hoe de nachtelijke batchprogramma’s gedraaid hadden.

Ging dat goed, dan hield ik me bezig met wijzigingen op het systeem. Van initiatie tot implementatie, dat hield in: requirements verzamelen, testplannen maken, reviewsessies organiseren, releasemanagement, gebruikersinstructies (laten) maken, bedrijfsprocessen aanpassen en in gebruikname organiseren. Veel van wat daarbij komt kijken gaat het best als je dat in nauw overleg doet met de belanghebbenden (lees: eindgebruikers). Ik heb hen wat bij kunnen brengen mbt acceptatietesten en van hen heb ik veel geleerd over het complexe verzekeringsproduct. Aan de andere kant richting techniek veel gedaan moeten krijgen om de testomgevingen op orde te krijgen en te houden.

Ging dat niet goed, dan werd alles in het werk gesteld om de productieverstoring te verhelpen, diagnose stellen, technici in stelling brengen, organisatie informeren over de impact & verwachtingen.

Toen anderhalf jaar later veel processen geprofessionaliseerd waren kon ik vervangen worden door een part-time interne medewerker met focus op requirements analyse.

Wat ik er leuk aan vond:
- Complex product wat aan particulieren verkocht wordt via internet. Je ziet direct resultaten van het oplossen van fouten en krijgt direct respons als er iets niet of juist heel goed gaat met een mailing van 50.000 stuks.
- Een brug slaan met andere teams: beheerteam website, technisch beheer, printstraat, marketing & verschillende callcenters.
- Een omgeving met mannen & vrouwen uit alle lagen van de samenleving. Business analisten met academische achtergond, commerciële managers, herintredende vrouwen bij het polisbeheer, studenten met bijbaantje aan de telefoon en stugge zestigers bij het technisch beheer. Wat worden sommige van die mammoeten ondergewaardeerd zeg!
- Het is een functie waarin je te maken hebt met ICT in de breedste vorm. Ik heb me vermaakt met gebruikersondersteuning (opleiden voor nieuwe functies & processen), procesorganisatie waarbij ik het halve bedrijf met elkaar moest laten samenwerken, technische analyse van productieverstoringen, ontwikkelen van BI zaken.
- Vijf minuten fietsen! Hier kun je nog vlak buiten het centrum in een huis van 350m3 wonen met een waarde van 1,5 ton. Om de hoek staat trouwens een kleiner huis te koop voor nog geen ton, moet wel wat gemoderniseerd worden : )

Wat ik er niet leuk aan vond:
- Soms zijn mensen zonder affiniteit met ICT ontzettend irritant.
- Altijd moeten verantwoorden dat als je iets voor iemand doet, dat je dan iets anders NIET kunt doen.
- Projectleiders die hun project af willen ronden, terwijl jij de stortvloed incidenten al ziet komen.
- Afhankelijkheid van andere domeinen op testmachines.

Als ik eerder bekend was geweest met functioneel beheer had ik dit graag als startersfunctie gehad. Aan de andere kant, testanalist was ook een leuke startersfunctie. Is wel heel afhankelijk van de juiste klussen!

Succes met het maken van je keuzes!

Edit: Ik geef en coördineer intern bij Logica ook trainingen, maar dat doe ik erbij. Dat gaat om een paar dagen per jaar. Ik zou het niet fulltime willen doen en juist vanuit je dagelijkse praktijk die training geven geeft bij ons veel toegevoegde waarde. Starters die richting testanalist willen krijgen van mensen als ik de theoretische basis bijgebracht. Als je daar meer over wilt weten, let me know.

[ Voor 7% gewijzigd door Testert op 19-03-2010 11:04 ]

[sebasd]

Ik zat ook aan het testvak te denken (omdat ik daar zelf ook in zit), maar dan expliciet niet in de detachering. Nadeel is dat er voor interne testvacatures vaak mensen met een paar jaar ervaring worden gezocht.

[ebia]

Frenkpie schreef op vrijdag 19 maart 2010 @ 09:29:
Dat is idd zo belangrijk... ook wat je hieronder schreef over dat semi-familie gevoel die je kunt opbouwen met een groep(je) collega's is erg fijn. Ik heb gemerkt dat bij vrijwel alle kantoorbaantjes die ik heb gehad, er veel nadruk ligt op het veel 'socializen' met elkaar. En dan veel in de vorm van verschillende mensen. Maar vrijwel al het socializing dat je deed 'moest' oppervlakkig blijven: voetbal, auto's, simpele tv programma's, 'slap ouwehoeren / grappen maken (liefst over elkaar en elkaar proberen onderuit te halen)' en werk natuurlijk. Praten over diepgaander (sociale/filosofische/psychologische of gewoon zelfs algemene wetenschappelijke) onderwerpen wordt over t algemeen vermeden.

Let wel, je collega's hebben (hoe nerdy deze dan ook zijn) niet altijd dezelfde behoeftes als jij natuurlijk. Bij ons werken vrijwel alleen maar 'nerds', maar dat wil nog niet zeggen dat er niet over auto's, voetbal, vrouwen, etc. gepraat wordt. Je moet mensen ook soms prikkelen om over bepaalde onderwerpen te praten, dan is het natuurlijk wel handig als collega's hebt die er voor openstaan/iets vanaf weten. Maar afdwingen kun je het nooit, wat dat betreft moet je soms ook gewoon geluk hebben in wat voor een nest je terecht komt.

[...]


Over overheid heb ik alleen maar slechte verhalen gehoord tot nu toe: mensen die bij de belastingdienst werken op een kantoor, maar echt werken hoefde en deed hij ook niet omdat zijn afdeling waar hij werkte al bestond (vanwege interne bureaucratie) en het werk al min of meer werd gedaan. En dus de hele dag maar wat koffie aan t drinken was.

Ja de belastingdienst is een geval apart. Ik heb er ook ooit gewerkt (niet in de IT overigens), maar ik heb gemengde gevoelens over die overheid. Soms heb je inderdaad van die formatieplaatsen die maar opgevuld moeten zijn om ze op te vullen. Ik vond het werk na een paar maanden al niet meer interessant, ik kon me dan ook amper voorstellen dat er mensen waren die al tientallen jaren hetzelfde soort werk deden. Maar voor de één komt dat als een rust, lekker betrouwbaar, veel van het zelfde, niet behoefte aan die carrièresprong of uitdaging in het werk. Gewoon, komen, werken, gaan en betaald krijgen.

Ik ken ook een meisje dat het juist daar prima naar haar zin heeft en echt haar ei kwijt kan, ze is dan ook naar haar afstuderen blijven plakken. Ook m'n ouwe heer werkt daar al meer dan 40 jaar, en heeft in die periode best veel soorten dingen gedaan (met alleen middelbare schooldiploma, zoals dat vroegâh ging).

Vriend van me heeft bij een gemeente stagegelopen en kwam altijd met verhalen van collega's die (letterlijk) half zaten te slapen achter de pc, patience speelden, een aantal uur naar buiten aan het staren waren etc.

Haha, typisch voor gemeenten ja. Maar op gebied van de IT is het altijd wel wat, ik kan me niet voorstellen dat de gemiddelde ITer de tijd heeft om te slapen achter z'n bureau. Maar verveelde collega's is niet echt goed voor het gehele arbeidsmoraal natuurlijk.

En ook dat bijv. afdelingen bij de belastingdienst gewoon aan het einde van het jaar onnodige aankopen deden omdat ze een bep. budget kregen toegewezen en als ze dat niet 'opmaakten' kregen ze het jaar daarop minder budget.

Klopt, maar dat is overal wel zo waar ze werken met budgetten. Zo hebben wij onlangs nog een hele berg laptops gekocht om zo maar het IT budget op niveau te houden. Ik weet het, eigenlijk is het ernstig triest, maar anderzijds hebben we weer wel leuk nieuw speelgoed wat weer werk verschaft

Maar goed, ik denk dat dit mij niet moet afschrikken. Waar ik zelf aan moet denken zijn:

• Leraar: Ik heb een harde stem en leg heel graag dingen uit. Misschien even kijken of ik een soort van kopstudie na mn WO hiervoor kan doen.
• Werken als Informatiespecialist bij Semi-overheid (Zorgverzekeraars of ziekenhuizen?)

Leraar zeker interessant! Dan kun je mensen zelf jouw behoeftes om te praten over andere dingen dan auto's autoritair opleggen, zalig lijkt me dat
Informatiespecialist ligt gezien je opleiding natuurlijk wat meer in je straatje, kwestie van proberen lijkt me?

Nu nog een gouden tip (niet te serieus nemen), kijk hoe men de boterhammen opeet in de bedrijfskantine. Waar ze in de bedrijfskantine eten met mes en vork is dat over het algemeen een slecht teken, dit volk probeert zich aan de etiquette te houden en boven haar stand te leven om maar het aanzien binnen de gevestigde groep niet te verliezen. Waar men het brood gewoon naar de mond brengt met de hand kan het gaan om een simpele werkplaats zijn waar men niet beter weet/geen keuze heeft, of juist het vrijgevochten intelligente wezen wat het gebruik van gereedschap om boterhammen naar je mond te brengen overbodig en dus onzinnig vindt

Bij een organisatie als de laatste heeft men blijkbaar veel respect voor de vrijheden van het individu. Dit zijn meestal dan ook de mensen die wat verder denken (en doen) dan hun neus lang is, en ik weet zeker dat je het daar het meest naar je zin zult hebben (althans, dat heb ik wel). Als je helemaal 'baldadig' wil zijn kom je gewoon lekker casual gekleed naar je sollicitatie, who cares wat je aan hebt? Zo lang jij maar goed bent toch in je vak toch!? Dan weet je meteen ook meteen waar je in de toekomst op wordt afgerekend.

[Frenkpie]

ebia schreef op vrijdag 19 maart 2010 @ 23:19:
Nu nog een gouden tip (niet te serieus nemen), kijk hoe men de boterhammen opeet in de bedrijfskantine. Waar ze in de bedrijfskantine eten met mes en vork is dat over het algemeen een slecht teken, dit volk probeert zich aan de etiquette te houden en boven haar stand te leven om maar het aanzien binnen de gevestigde groep niet te verliezen. Waar men het brood gewoon naar de mond brengt met de hand kan het gaan om een simpele werkplaats zijn waar men niet beter weet/geen keuze heeft, of juist het vrijgevochten intelligente wezen wat het gebruik van gereedschap om boterhammen naar je mond te brengen overbodig en dus onzinnig vindt

hehe, ik moet wel zeggen dat ik dit ook precies zo heb ervaren bij m'n vorige werkgevers....Had dit toen ook met m'n vriendin over gehad en zij had daar ook een raar gevoel bij. Erg grappig dat je dit nu vertelt

Bij een organisatie als de laatste heeft men blijkbaar veel respect voor de vrijheden van het individu. Dit zijn meestal dan ook de mensen die wat verder denken (en doen) dan hun neus lang is, en ik weet zeker dat je het daar het meest naar je zin zult hebben (althans, dat heb ik wel). Als je helemaal 'baldadig' wil zijn kom je gewoon lekker casual gekleed naar je sollicitatie, who cares wat je aan hebt? Zo lang jij maar goed bent toch in je vak toch!? Dan weet je meteen ook meteen waar je in de toekomst op wordt afgerekend.

Goede tip! Casual maar netjes gekleed (net overhemd met spijkerbroek en nette schoenen) is eigenlijk een goede representatie van wie ik ben en waar ik bij pas. Misschien dat ik dat wel ga overwegen om zo naar een sollicitatiegesprek te gaan

[Frenkpie]

Ik ben toevallig aan het rondkijken en ik zie dat ik na m'n WO eventueel een studie als docent kan volgen. Maar dat is weer 1-1,5 jaar langer studeren. Zijn er mensen die na z'n HBO en of WO Informatiekunde (of Informatica) studie, een baan als docent hebben kunnen vinden? Of is zo'n vervolgstudie wel noodzakelijk om een beroep als (MBO of HBO?) leraar te mogen vervullen?

[Verwijderd]

Het lijkt wel alsof ik dit topic gestart heb....

Tijdens m'n studie werkte ik als programmeur, uurtje of 20 in de week. Na een maand of 8 had ik zoiets van hmm, ik ga een software huis opzoeken voor m'n afstuderen. Zo gezegd zo gedaan, afgestudeerd met erg fijne cijfers, contract gekregen. Na een klein jaartje begon ik echter tegen muren aan te lopen en wist niet wat ik er mee aan moest.
Naar een psycholoog gegaan en een levenslang vermoeden werd bevestigd, ADHD, oke leuk om te weten. Behandeling met Ritalin gestart en het begon wat rustiger van boven te worden. Ondertussen zat ik al bij een andere werkgever, dus het kwam precies op tijd.
Na 3 maanden in dienst te zijn geweest kreeg ik een contract voor onbepaalde tijd aangeboden. Een stukje zekerheid voor ons beide, aldus mijn baas.

Dat is inmiddels 3 maanden terug en ik zit weer compleet vast in een psychologische kooi van onvrede over m'n werk. Ik kom compleet uitgeblust thuis uit m'n werk. Fysiek en emotioneel afgebrand. Sporten helpt gelukkig wel wat, 's avonds knap ik weer op, tot de wekker weer gaat. De onvrede over het werk gaat gepaard met een enorm gebrek aan concentratie en een schuldgevoel tegenover m'n collega's. Een grote muur.
In de afgelopen 2,5 jaar ben ik afgepeigerd van een zeer vrolijke, sociale, ietwat drukke, happy-go-lucky gozer, naar iemand die met constante vermoeidheid, en een soort extreme innerlijke gehaastheid worstelt.

Als iemand me had verteld dat een diepe onvrede over je werk je zo diep zou kunnen raken had ik het niet gelooft. Als dit nog een jaar door zou gaan zit ik gegarandeerd met een burn-out thuis, iets wat ik in de verste verte bij iemand als ik niet aan had kunnen zien komen.
Ik was iemand die dit soort dingen eerder naar het rijk der aanstelleritus en fabeltjes zou verwijzen. Nou, niet meer.

Het werk schept zo verschrikkelijk weinig voldoening. Excel rapportages maken in VBA, ERP-software stapels invoerschermpjes, het kan me niet bekoren, boeien of interesseren. Het voelt zo verschrikkelijk onbelangrijk om zulk werk te doen voor een of andere aandeelhouder op een of ander kantoor. Het vermoeid me tot op het bot en het laat me met een compleet nutteloos gevoel achter.

Wat nu? Nou, ik heb me ingeschreven bij de universiteit en ga een compleet andere richting uit.
Het is even een stap, van ruim modaal, naar een studentensalaris, maar het is gewoon nodig. Dit kan zo niet langer, soms heb ik het gevoel dat ik mezelf niet eens meer ken.
Ik ga een baan in het onderwijs en onderzoek najagen. Om exact die redenen die jij geeft!!

Wat is nou de moraal van het verhaal? Nou eigenlijk wilde ik even mijn frustratie van me afschrijven, maar je er ook op attenderen dat je absoluut compleet ongelukkig gaat worden als je werk gaat doen waar je een hekel aan hebt. Sommige mensen kunnen die onvrede naast zich neerleggen, maar jij (en ik) niet. Doe er alsjeblieft wat aan! Ik ben ook 25, doe wat je hart je ingeeft en leg je omgeving of twijfels naast je neer. Al was het alleen maar om het te proberen. Anders vergeef je het jezelf nooit en zul je je altijd blijven afvragen: what if.!

[martijn_tje]

Het belangrijkste van werk is dat je het er naar je zin hebt en dat het bij jou past, dat is op de lange termijn veel belangrijker als dat het bij je opleiding past of het salaris (binnen bepaalde grenzen).

Ik werk nu als afleveraar/monteur in de revalidatitechniek. Onder m'n nivo (HBO bewegingstechnologie) maar het is afwisselend, het team is gezellig en je hoeft je geen seconde te vervelen. Doorgroei mogenlijkheden zijn er ook zat dus we zien wel wat de komende jaren gaan brengen.

Direct contact met de klanten is in det geval zowel een voordeel als een nadeel. (soms ook best uitdagend)

[ Voor 12% gewijzigd door martijn_tje op 25-03-2010 19:37 ]

[Frenkpie]

Verwijderd schreef op donderdag 25 maart 2010 @ 17:20:
Het lijkt wel alsof ik dit topic gestart heb....

Het werk schept zo verschrikkelijk weinig voldoening. Excel rapportages maken in VBA, ERP-software stapels invoerschermpjes, het kan me niet bekoren, boeien of interesseren. Het voelt zo verschrikkelijk onbelangrijk om zulk werk te doen voor een of andere aandeelhouder op een of ander kantoor. Het vermoeid me tot op het bot en het laat me met een compleet nutteloos gevoel achter.

zooooo herkenbaar.. !!

Wat nu? Nou, ik heb me ingeschreven bij de universiteit en ga een compleet andere richting uit.
Het is even een stap, van ruim modaal, naar een studentensalaris, maar het is gewoon nodig. Dit kan zo niet langer, soms heb ik het gevoel dat ik mezelf niet eens meer ken.
Ik ga een baan in het onderwijs en onderzoek najagen. Om exact die redenen die jij geeft!!

Wat voor studie ga je nu doen? En heb je enig idee of je me een HBO en WO Informatica/informatiekunde diploma ook gewoon het onderwijs in kunt? Of is zo'n 1jarig programma waar ik over las verplicht om daar terecht te kunnen komen?

Wat is nou de moraal van het verhaal? Nou eigenlijk wilde ik even mijn frustratie van me afschrijven, maar je er ook op attenderen dat je absoluut compleet ongelukkig gaat worden als je werk gaat doen waar je een hekel aan hebt. Sommige mensen kunnen die onvrede naast zich neerleggen, maar jij (en ik) niet. Doe er alsjeblieft wat aan! Ik ben ook 25, doe wat je hart je ingeeft en leg je omgeving of twijfels naast je neer. Al was het alleen maar om het te proberen. Anders vergeef je het jezelf nooit en zul je je altijd blijven afvragen: what if.!

Ik denk dat dit de kern van het verhaal is...ik hoor veel om me heen van mensen die balen van z'n werk (vorm en of inhoud), maar gewoon op autopiloot door kunnen gaan en z'n heil uit andere dingen kunnen halen: bijv. het dikke salaris / aanzien / whatever of gewoon iets naast z'n werk hebben wat het leven leuk houdt. Maar dat eerste doet mij (en jou zo te lezen) weinig en het 2e doe ik al (sport fanatiek) maar dat compenseert het kutgevoel van een baan dat je niet boeit totaal niet

[Verwijderd]

Inderdaad, blijkbaar moet werk voor mij toch meer zijn dan 'gewoon een baan'. Had Karl Marx misschien toch een beetje gelijk
Natuurlijk zijn er wel een hoop dingen waar ik wel lol aan beleef, gelukkig, maar 40 uur ellendig zijn op kantoor is gewoon niet prettig. En het kutte is, een fijnere werkplek dan deze kun je je niet wensen. Elke vrijdag wordt er wel een visje gehaad , ruimte voor ontspanning (soms hoor je opeens frag-geluiden uit de PC van m'n baas komen), de sfeer is goed, ergggg flexibel, salaris is prima, het is lekker dichtbij (met de fiets, dus nooit file), bijzonder informeel, allemaal super. Ze vertrouwen in me en ergens doe ik ook wel wat goed, maar ondanks dit alles is het werk zelf nog steeds het belangrijkst. En als dat niet lekker zit...

Anyway, ik heb geen plannen om direct als docent aan de slag te gaan of iets dergelijks, heb eerst een ander doel voor ogen. Dus hoe je daar precies direct in kan rollen kun je het best op de site van je hogeschool/uni naar keuze bekijken.
Succes iig!1

[flashin]

Als je voldoening mist, zie ik maar 2 oplossingen.

1. totaal andere richting op gaan die je wel voldoening zou kunnen brengen. Denk er wel aan, elke baan heeft nare aspecten en leuke aspecten. De kunst is om je gemoedstoestand niet te laten beinvloeden door het negatieve van je werk. Je zit iig totaal niet op je plek als het meerendeel van het werk, niet brengt wat jij ervan verwacht.
2. voldoening verkrijgen door iets te doen wat uit jezelf komt (onderneming starten), je vindt een studentensalaris niet erg, waarom verzin je geen goede start-up en ga je aan de slag?

[tlpeter]

Denk eens aan de telecom en dan vooral voip.
Afwisselend en toch zijn er veel overeenkomsten met de ICT.

Eigen baas zou je ook nog kunnen overwegen, kun je zelf je tijd indelen en wat je waar doet.

[Leftblank]

Frenkpie schreef op woensdag 24 maart 2010 @ 10:05:
Ik ben toevallig aan het rondkijken en ik zie dat ik na m'n WO eventueel een studie als docent kan volgen. Maar dat is weer 1-1,5 jaar langer studeren. Zijn er mensen die na z'n HBO en of WO Informatiekunde (of Informatica) studie, een baan als docent hebben kunnen vinden? Of is zo'n vervolgstudie wel noodzakelijk om een beroep als (MBO of HBO?) leraar te mogen vervullen?

Je kunt in veel gevallen in de minor van je WO bachelor (dus niet een WO master, ik kan uit je verhaal niet direct opmaken welke je nu mee bezig bent) al een beperkte cursus tot docent eerste/tweedegraads afronden. Waarschijnlijk heeft elke universiteit hier ondertussen wel mogelijkheden voor, gezien het tekort aan docenten. Qua mogelijkheden kun je natuurlijk een studieadviseur aan je faculteit raadplegen

[Zorg]

ik heb zelf ook in een soortgelijke situatie gezeten. Niet dat ik er aan onder doorging maar ik had echt wel het idee van jeetje, ik moet nog zoveel jaren werken, wil ik dan iedere morgen dezelfde weg rijden met me boterhammetjes naast me om om 5 uur weer naar huis te gaan? Ik heb gekozen om wat anders te doen. Het werk wat ik deed was wel leuk, de sfeer in het bedrijf en de collegas waren ook allemaal erg gezellig maar de 9-17 manier van werken dat was voor mij gewoon niet van het.

Ik heb toen eerst me baan opgezegd, me spullen verkocht en ben naar Zuid Amerika gegaan. Daar mijn vriendin opgezocht (wie ik eerder in NL al had ontmoet) en we hebben een half jaartje daar gezeten, beetje rond reizen e.d. allemaal erg leuk.

Nu uiteindelijk zijn we getrouwd, wonen we in Belgie en studeer ik Bedrijfskunde aan de universiteit. Leven is echt heel anders dan een paar jaar terug maar ik vind het nog iedere dag heerlijk. Wat we daarna gaan doen? Zien we dan wel weer, niet te ver vooruitplannen.