Consumentenrecht: verschil particulier / zakelijk?

[Anoniem: 160183]

Ik weet niet of dit hier thuis hoort, maar ik heb een algemene vraag ivm consumentenrecht.

Indien een toestel 1 jaar fabrieksgarantie heeft en wettelijk als consument men 2 jaar recht dient te krijgen, dan moet een leverancier dit ook naleven.

Vandaag werd mij verteld dat een toestel/product gekocht als zakelijke consument altijd maar recht heeft op de wettelijke fabrieksgarantie en niet op de twee jaar consumentengarantie. Als je zakelijk iets koopt, dan zou de consumentengarantie vervallen.

Weet iemand hier meer over? Graag met de nodige bronnen svp. Dank.

[Mx. Alba]

Dit klopt inderdaad. Voor de meeste producten wordt de verwachte levensduur bepaald aan de hand van het gebruik dat een gemiddelde consument ermee doet. Neem een koffiezetapparaat: bij een consument thuis wordt er twee à drie keer per dag een pot koffie gezet. Zet het zelfde apparaat in een bedrijfskeuken neer, en het ding staat de hele dag door te stampen. Nogal logisch dat hij dan niet de normaal verwachte levensduur haalt.

[evEndzhar]

Zakelijke consument is een oxymoron. Een consument is een natuurlijk persoon die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf (artikel 5 lid 1 boek 7 burgerlijk wetboek). Consumentenrecht is dus niet van toepassing wanneer je zakelijk iets koopt.

[StevenK]

evEndzhar schreef op maandag 22 februari 2010 @ 14:03:
Zakelijke consument is een oxymoron. Een consument is een natuurlijk persoon die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf (artikel 5 lid 1 boek 7 burgerlijk wetboek). Consumentenrecht is dus niet van toepassing wanneer je zakelijk iets koopt.

O.a. in Duitsland is er al wat jurisprudentie waar de ondernemer die iets koopt wat niet tot zijn ondernemingsdoel behoort, dus de advocaat die een vaatwasser koopt, als consument aangemerkt wordt.

Overigens is het niet zo dat consumentenrecht niet van toepassing is bij niet-consumenten, maar bij niet-consumenten is het geen dwingend recht en mag er dus van afgeweken worden in de overeenkomst.

[Anoniem: 160183]

Ik heb natuurlijk ook wat nagelezen en voor zover ik heb begrepen kan het consumentenrecht alleen worden overruled als dat expliciet ook zo in de leveringsvoorwaarden staat. Men mag er immers vanuit gaan dat bij normaal gebruik elk product ook mag genieten van een degelijke termijn aan garantie.

[PolarBear]

Ja er is verschil tussen consumentenrecht (veel bescherming voor de koper) en zakelijke transacties.

[Anoniem: 160183]

Dwingend recht (Boek 7, Artikel 6 lid 1 Burgerlijk Wetboek)

"Bij een consumentenkoop kan van de afdelingen 1-7 [= Artikel 1 t.m. 38] van deze titel niet ten nadele van de koper worden afgeweken en kunnen de rechten en vorderingen die de wet aan de koper ter zake van een tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen van de koper toekent, niet worden beperkt of uitgesloten [...]".

Het is dus niet mogelijk om als leverancier die rechten van de klant af te pakken, zelfs niet als de klant daar mee accoord zou gaan.

Bij een zakelijke klant worden die rechten doorgaans in de leveringsvoorwaarden 'afgepakt'. (maar dan moet het wel explicit in de leveringsvoorwaarden staan)

[Caeruleus]

Anoniem: 160183 schreef op maandag 22 februari 2010 @ 14:22:
Dwingend recht (Boek 7, Artikel 6 lid 1 Burgerlijk Wetboek)

"Bij een consumentenkoop kan van de afdelingen 1-7 [= Artikel 1 t.m. 38] van deze titel niet ten nadele van de koper worden afgeweken en kunnen de rechten en vorderingen die de wet aan de koper ter zake van een tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen van de koper toekent, niet worden beperkt of uitgesloten [...]".

Het is dus niet mogelijk om als leverancier die rechten van de klant af te pakken, zelfs niet als de klant daar mee accoord zou gaan.

Bij een zakelijke klant worden die rechten doorgaans in de leveringsvoorwaarden 'afgepakt'. (maar dan moet het wel explicit in de leveringsvoorwaarden staan)

Had je deze reply gezien:

evEndzhar schreef op maandag 22 februari 2010 @ 14:03:
Zakelijke consument is een oxymoron. Een consument is een natuurlijk persoon die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf (artikel 5 lid 1 boek 7 burgerlijk wetboek). Consumentenrecht is dus niet van toepassing wanneer je zakelijk iets koopt.

Zodra het een zakelijke besteling is kun je alles mbt consumentenrecht skippen.

[evEndzhar]

StevenK schreef op maandag 22 februari 2010 @ 14:10:
O.a. in Duitsland is er al wat jurisprudentie waar de ondernemer die iets koopt wat niet tot zijn ondernemingsdoel behoort, dus de advocaat die een vaatwasser koopt, als consument aangemerkt wordt.

Heb je daar ook een bron van? Ik kan met er best in vinden dat in bepaalde gevallen het consumentenrecht van toepassing verklaard wordt, maar om dat altijd te doen bij het kopen van goederen die niet tot het ondernemingsdoel behoren lijkt me geen goede zaak.

Overigens is het niet zo dat consumentenrecht niet van toepassing is bij niet-consumenten, maar bij niet-consumenten is het geen dwingend recht en mag er dus van afgeweken worden in de overeenkomst.

In de praktijk zullen de meeste bedrijven die verwachten met andere ondernemingen te gaan handelen hier natuurlijk rekening mee houden in hun algemene voorwaarden. Indien een bedrijf dat niet doet, tja, er staat natuurlijk nergens dat er niet ten voordele van koper afgeweken mag worden.

[Anoniem: 27535]

StevenK schreef op maandag 22 februari 2010 @ 14:10:
[...]

O.a. in Duitsland is er al wat jurisprudentie waar de ondernemer die iets koopt wat niet tot zijn ondernemingsdoel behoort, dus de advocaat die een vaatwasser koopt, als consument aangemerkt wordt.

Overigens is het niet zo dat consumentenrecht niet van toepassing is bij niet-consumenten, maar bij niet-consumenten is het geen dwingend recht en mag er dus van afgeweken worden in de overeenkomst.

Ik gok daar wel bij dat ze in Nederland simpel kijken naar of de BTW is afgetrokken: is die afgetrokken, dan is het een aanschaf geweest die moet bijdragen aan de bedrijfsvoering - een vaatwasser maakt het mede mogelijk klanten te ontvangen en te voorzien van een hapje, drankje en schone spullen - ook voor werknemers. In die zin is de aankoop zinnig voor het bedrijf, en denk ik niet dat ze het gaan zien als consumentenaanschaf. Maar goed, ik ben geen advocaat

[nare man]

evEndzhar schreef op maandag 22 februari 2010 @ 15:01:
[...]

Heb je daar ook een bron van? Ik kan met er best in vinden dat in bepaalde gevallen het consumentenrecht van toepassing verklaard wordt, maar om dat altijd te doen bij het kopen van goederen die niet tot het ondernemingsdoel behoren lijkt me geen goede zaak.

De hele materie speelt sowieso alleen bij ondernemers-natuurlijke personen, omdat de wet in de Nederlandse situatie spreekt over een natuurlijk persoon die niet handelt in de uitoefening van beroep of bedrijf. Ondernemingen die rechtspersoonlijkheid bezitten zullen er per definitie niet onder vallen (al is vrijwillige toepassing van het consumentenrecht natuurlijk niet uitgesloten, maar dat zal geen waarschijnlijke situatie zijn).

De afgrenzingen zijn niet altijd duidelijk. Zoals hierboven wordt opgemerkt kan de advocaat de vaatwasser ook hebben gekocht voor de inrichting van de pantry in zijn nieuwe praktijkruimte. Is er dan nog sprake van een 'handelen in de uitoefening van het (advocaten)beroep' op het moment van de aanschaf? Daar kun je natuurlijk over twisten.

[joppybt]

Anoniem: 160183 schreef op maandag 22 februari 2010 @ 13:39:
Vandaag werd mij verteld dat een toestel/product gekocht als zakelijke consument altijd maar recht heeft op de wettelijke fabrieksgarantie en niet op de twee jaar consumentengarantie.

Volgens mij bestaat er helemaal niet zoiets als een wettelijke fabrieksgarantie.
Een fabrikant is hoogstens wettelijk aansprakelijkheid bij gevaarlijke producten (weigerende remmen en zo). Fabrieksgarantie is altijd vrijwillig.
(geen bron maar ik heb nog nooit ergens het tegendeel gelezen)

[Anoniem: 63813]

Anoniem: 27535 schreef op maandag 22 februari 2010 @ 17:08:
[...]


Ik gok daar wel bij dat ze in Nederland simpel kijken naar of de BTW is afgetrokken: is die afgetrokken, dan is het een aanschaf geweest die moet bijdragen aan de bedrijfsvoering - een vaatwasser maakt het mede mogelijk klanten te ontvangen en te voorzien van een hapje, drankje en schone spullen - ook voor werknemers. In die zin is de aankoop zinnig voor het bedrijf, en denk ik niet dat ze het gaan zien als consumentenaanschaf. Maar goed, ik ben geen advocaat

Dat is niet helemaal zo. Immers gaat het in principe om een obligatoire relatie tussen verkoper en koper welke voor beide partijen duidelijk zou moeten zijn op het moment van het sluiten van de overeenkomst; dat de ondernemer de zaak die hij als ondernemer heeft gekocht een dag daarna privé besluit te gebruiken kan de verkoper uiteraard niet tegengeworpen worden. Idem voor de vermogensetiketering die ondernemer wat betreft de BTW loslaat op de zaak. Het kan meespelen als bewijs, maar er zal zeker niet zonder meer bij aangeknoopt worden. Meer relevant - met het oog op de rechtszekerheid - zijn de gedragingen van de koper voor en tijdens de aankoop; wordt er bezorging op een zakelijk adres overeengekomen? geeft de koper een bedrijfsnaam op bij de aankoop? Wordt er betaald via incasso op een bedrijfsrekening? Dat soort zaken zullen beslissend zijn.

Consequentie van het verliezen van de status 'consument' bij een aankoop is al genoemd: een reeks bepalingen (o.a. die welke betrekking hebben op conformiteit) worden van regelend recht; er kan dus bij overeenkomst vanaf geweken worden. Tevens zullen sommige regelingen uit het BW geheel niet van toepassing zijn (zoals de wet koop op afstand).

[ Voor 12% gewijzigd door Anoniem: 63813 op 22-02-2010 20:42 ]

[Anoniem: 27535]

Anoniem: 63813 schreef op maandag 22 februari 2010 @ 20:34:
[...]


Dat is niet helemaal zo. Immers gaat het in principe om een obligatoire relatie tussen verkoper en koper welke voor beide partijen duidelijk zou moeten zijn op het moment van het sluiten van de overeenkomst; dat de ondernemer de zaak die hij als ondernemer heeft gekocht een dag daarna privé besluit te gebruiken kan de verkoper uiteraard niet tegengeworpen worden. Idem voor de vermogensetiketering die ondernemer wat betreft de BTW loslaat op de zaak. Het kan meespelen als bewijs, maar er zal zeker niet zonder meer bij aangeknoopt worden. Meer relevant - met het oog op de rechtszekerheid - zijn de gedragingen van de koper voor en tijdens de aankoop; wordt er bezorging op een zakelijk adres overeengekomen? geeft de koper een bedrijfsnaam op bij de aankoop? Wordt er betaald via incasso op een bedrijfsrekening? Dat soort zaken zullen beslissend zijn.

Consequentie van het verliezen van de status 'consument' bij een aankoop is al genoemd: een reeks bepalingen (o.a. die welke betrekking hebben op conformiteit) worden van regelend recht; er kan dus bij overeenkomst vanaf geweken worden. Tevens zullen sommige regelingen uit het BW geheel niet van toepassing zijn (zoals de wet koop op afstand).

Ik heb er een onderbuikgevoel bij dat zowel de verkoper als de wetgever van een zakelijke verkoop uitgaan van het opgeven van een KvK nummer. Dankzij je reactie bedenk ik me echter dat het ook heel prima mogelijk is bonnetjes to overleggen waar geen KvK nummer is genoemd. Sterker nog, vaak is dat alleen benodigd bij groothandelsaankopen.

Dan is de afweging een consumentenprijs te betalen zonder opgave KvK nummer of een groothandelsprijs met opgave KvK. De vraag is: mogen we dan simpelweg vanwege het gekozen kanaal en betaalde prijs een bepaalde garantie koppelen? Interesting...

[croxz]

Anoniem: 27535 schreef op maandag 22 februari 2010 @ 20:56:
[...]
en betaalde prijs een bepaalde garantie koppelen? Interesting...

Het lijkt mij dat bij zakelijke verkopen een lagere prijs gehanteerd kan worden omdat de kosten voor garantie en service lager uitvalt omdat het uitgebreide consumentenrecht niet geldt. Of omgekeerd: consumenten betalen meer omdat ze bepaalde voordelen genieten. Prijs en garantie hangen dan dus direct van elkaar af.

[ Voor 5% gewijzigd door croxz op 22-02-2010 21:57 ]

[Rukapul]

offtopic:
SG->SF

[Anoniem: 63813]

Anoniem: 27535 schreef op maandag 22 februari 2010 @ 20:56:
[...]


Ik heb er een onderbuikgevoel bij dat zowel de verkoper als de wetgever van een zakelijke verkoop uitgaan van het opgeven van een KvK nummer. Dankzij je reactie bedenk ik me echter dat het ook heel prima mogelijk is bonnetjes to overleggen waar geen KvK nummer is genoemd. Sterker nog, vaak is dat alleen benodigd bij groothandelsaankopen.

Dan is de afweging een consumentenprijs te betalen zonder opgave KvK nummer of een groothandelsprijs met opgave KvK. De vraag is: mogen we dan simpelweg vanwege het gekozen kanaal en betaalde prijs een bepaalde garantie koppelen? Interesting...

Het kanaal kan natuurlijk een indicatie zijn, maar de prijs is een wat moeilijker handvat. Tenzij de winkel zelf een onderscheid maakt tussen consumenten en niet-consumentenkoop is het natuurlijk wat moeilijk om binnen de normale marges waarin winkels opereren aan te wijzen wat wel, en wat niet een 'consumenten'-prijs zou zijn.