[All] Games, waar gaat het mis?

[maniak]

Wat is er aan de hand op de gamemarkt? Wat is dat toch met die slecht afgewerkte games of games die totaal de plank misslaan? Mijn historie met games begint met een MSX VG8020 en ik vraag me sterk af of het dit jaar eindigt.

Ik heb de afgelopen maand Startrek Online gekocht en gisteren Dante’s Inferno voor de PS3. Ik ga hier geen review van de games doen maar ze stellen wel teleur. Startrek die de plank toch wel misslaat en Dante die een afgeraffeld einde kent.

En zo gaat het de afgelopen jaren al. Ik koop een spel om er vervolgens, na een tijdje spelen, weer voelt als een miskoop.

Waar gaat het mis volgens jullie? Heb ik gewoon te hoge eisen? Zijn de developers niet goed genoeg? Of zijn het de geldschieters die met een minimale inleg een maximaal rendement proberen te halen?

[Obiter dictum]

Wordt jij misschien een jaartje ouder? Vroeger gamede ik ook veel, sinds ik een academische studie volg kan ik er gewoon niet meer van genieten omdat me steeds het gevoel bekruipt dat ik wel wat beters te doen heb... Sowieso ga je kritischer naar games kijken als je langer gegamed hebt, zal het eerder teleurstellen dus...

[beany]

Je verwachtingen zijn te hoog denk ik.

Ik denk dat de industrie best wel goede games aflevert(er zitten altijd drama gevallen tussen) maar dat de gamers te divers zijn om een game te maken die voor iedereen goed is. Er zijn altijd groepen mensen die wel wat te klagen hebben.

Er zijn altijd onderdelen van een spel die minder zijn. Maar dat is ook zo met films. Zit altijd wel een scene in die ik minder vind. En het einde van sommige films zijn echt bedroevend. Maar ook dat is een kwestie van smaak lijkt me.

[DeX]

Ik kan me op zich wel hierbij aansluiten. Zelf denk ik dat de gamesmarkt veel te weinig doet aan kwaliteit en het uitgeven van "try-before-you-buy" demo's. Als ze dit wél zouden doen, zouden veel mensen een betere aanschaf kunnen doen. Helaas word er dan zoals je zegt zaarschijnlijk minder gekocht.

Dit alles met uitzondering op enkele studios, die IMHO wel een prima handelsethiek hebben. Blizzard: Het spel komt pas uit als het klaar is, niet als een door management bepaalde deadline is bereikt. Daarnaars geeft Blizz wel demo's en tryouts uit van hun games, omdat ze geloven in de kwaliteit van hun producten.

Heel soms sluit de "hype" en "marketing" wel aan op een IMHO prima game: Modern Warfare 1 en 2 bijvoorbeeld.

De PC heeft dan als "voordeel" dat we games (vrij makkelijk) illegaal kunnen krijgen en daarmee deze games uit te proberen, zo ben ik ook aan 90 % van mijn (legale) games gekomen.

[Meelobee]

Naar mijn idee komen de 'afgeraffelde' games op de markt omdat de uitgevers onwijs pushen bij de developers. Van veel games wordt er 2 jaar van te voren al een deadline (releasedate) ingesteld en voor die tijd moet het af, ongeacht de kwaliteit. (vaak zodat het nog in het huidige fiscale jaar valt.)

Daarom snap ik ook nooit dat mensen klagen over uitstel van games, tuurlijk het is jammer dat we als gamers iets langer wachten tot de games uitkomen, maar liever 2 maanden langer wachten dan dat we games krijgen die gerushed zijn.

[MrHarry]

vindt dat ts wel gelijk heeft de games van tegewoordig zijn mega ruk, die speel je in 10 of 20 uur uit en zijn slecht uitgewerkt. vroeger hadden de games toch wel iets meer inhoud terwijl die veel kleiner waren! vooral uitgevers zoals EA raffelen de games af en verpesten ze omdat er $$$$ druk achter zit.

[DeX]

MrHarry schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 09:05:
vindt dat ts wel gelijk heeft de games van tegewoordig zijn mega ruk, die speel je in 10 of 20 uur uit en zijn slecht uitgewerkt. vroeger hadden de games toch wel iets meer inhoud terwijl die veel kleiner waren! vooral uitgevers zoals EA raffelen de games af en verpesten ze omdat er $$$$ druk achter zit.

De tijd die ik in een game steek maakt me weinig uit. Het gaat om de ervaring die je na afloop meeneemt. Portal Bijvoorbeeld heb je binnen 5 uur uitgespeeld, maar na afloop heb je ziets van: aaaah.... Lekker...

[ChojinZ]

Ik vraag me ook af in hoevere de complexiteit van games een rol speelt.
De games van nu zijn zeer complex en vragen dus meer code. Meer code maakt de kans op fouten groter met als gevolg dat er meer bugs optreden.

Daarnaast kreeg ik vroeger het idee dat veel ontwikkelaars spellen maakte vanwege een passie. Nu lijkt geld de grootste motivator te zijn...

[Aganim]

Volgens mij ging het mis vanaf het moment dat:

- Graphics belangrijker werden dan gameplay/lengte van een spel.
en/of
- Games ontwikkeld werden voor consoles en vervolgens geport werden naar de pc, ipv andersom.

Heel soms sluit de "hype" en "marketing" wel aan op een IMHO prima game: Modern Warfare 1 en 2 bijvoorbeeld.

Mwa, opzich geen slechte spellen, maar je rent er zo doorheen. Als je geen multiplayerfan bent, is de replayvalue laag.

Misschien pure nostalgie, maar een antiek spel als Unreal voor de zoveelste keer doorspelen vind ik boeiender dan spellen als Modern Warfare 2. Misschien zijn we gewoon te verwend geworden, ik weet het niet.
Of misschien komt het omdat 'vroegah' veel meer moeite gedaan moest worden om met, naar huidige maatstaven, beperkte middelen toch een bepaalde sfeer op te roepen. Wie zal het zeggen.

[Marzman]

Crap-games zijn van alle tijden. Ook in de tijd van de NES waren er slechte spellen. Alleen die kocht bijna niemand dus herrinnerd iedereen zich de goede spellen.

[Verwijderd]

Ik zit een beetje met hetzelfde gevoel als Obiter dictum. Met twee studies en een parttime baan heb ik de laatste tijd steeds vaker het gevoel dat ik mijn tijd beter kan besteden. Ik beleef ook lang niet zo veel plezier meer aan games als vroeger. Het gevoel bekruipt me ook dat het allemaal steeds hetzelfde is. Bioshock 2 bijvoorbeeld....ik ben begonnen met die game en na een half uurtje begon ik me al te vervelen.

Voor mij lag de 'oplossing' (of 'verlossing' misschien) in retrogames. Ik ben weer spellen voor de Snes en N64 gaan spelen en die kunnen me nog steeds uren achter elkaar boeien, zo heb ik gemerkt. En je bent over het algemeen ook veel goedkoper uit, dat scheelt ook weer

[Willybubba]

Nouja Dante's Inferno is nou niet zo'n goed voorbeeld. Een beetje reviews lezen en dan had je dat afgeraffelde einde al overal als minpunt gezien. Ik heb 'm ook en ben er op voorbereid. Kijk dan vervolgens eens naar een game als Mass Effect 2. Dat einde daarvan, dat is echt superb.

Je brengt het alsof alle games afgeraffeld en plank-missland zijn, terwijl je door wat onderzoek vooraf écht wel de krenten uit de pap kan halen.

Vroeger waren ook LANG niet alle games zo goed als je voordoet.

[Jumpman]

Klinkt bekend.

Zelf speel ik ook al sinds 1992 actief games. In die tijd als er een game uit kwam, zag je echt een half jaar erna dat die game nog steeds goed verkocht en overal nog gespeeld werd (Super Mario World, C&C, NFS etc.). Dit kwam omdat er:

1. Minder games werden uitgebracht, minder platformen dan nu.
2. De doelgroep veel kleiner was (games worden nu door veel meer verschillende leeftijden gespeeld, er zijn ook al veel meer mensen met het fenomeen game opgegroeid).
3. Patchen na release was er niet meer bij, de game moest meteen goed zijn, anders terugroepactie (geen/beperkt Internet.

Andere reden waarom je nu minder geniet zijn inderdaad:

4. Je wordt naarmate je ouder wordt kritischer.
5. De tijd die je nog hebt naast je volledige baan en/of studie (als je wat ouder bent).
6. De technologische vooruitgang van games maakte in het begin enorme stappen. De ene na de andere game blies jou weg op gameplay of graphics, er kwamen nieuwe genre's. Nu spelen de meeste ontwikkelaars op safe, er verschijnen nu nog wel innovatieve vernieuwingen daar niet van, maar niet meer op zo'n rap tempo als in het verleden. En tuurlijk worden de graphics nog steeds beter, maar wel in kleinere stapjes dan in het verleden.

[amgoo]

Dit snap ik niet helemaal, er komen juist veel topgames uit. Kijk maar naar Heavy rain, Battlefield bad company 2, dante's inferno, god of war III en Final fantasy XIII
Natuurlijk komt er ook wat rotzooi uit maar daar erger ik me niet aan.

[DeX]

Is iedereen van mening dat de lengte van een spel belangerijker is dan de spelervaring?

[Verwijderd]

Crap-games zijn van alle tijden. Ook in de tijd van de NES waren er slechte spellen. Alleen die kocht bijna niemand dus herrinnerd iedereen zich de goede spellen.

Volgens mij ging het mis vanaf het moment dat:

- Graphics belangrijker werden dan gameplay/lengte van een spel.

Wordt jij misschien een jaartje ouder? Vroeger gamede ik ook veel, sinds ik een academische studie volg kan ik er gewoon niet meer van genieten omdat me steeds het gevoel bekruipt dat ik wel wat beters te doen heb...

Naar mijn idee komen de 'afgeraffelde' games op de markt omdat de uitgevers onwijs pushen bij de developers.

Ik denk dat het een cocktail is van al de bovengenoemde punten.

Vroeger kwam er relatief minder uit maar haalde je veel meer uit een spel. Tegenwoordig wordt je overspoelt met games. Waar dan het grootste deel van slecht is. Je moet beter zoeken naar de krenten in de pap.
Dit geldt overigens ook voor de muziekindustrie. kwantiteit > kwaliteit

[maniak]

Misschien heb ik dat dikke pech telkens. Maar ik koop/speel niet veel spellen meer, waarschijnlijk omdat ik al vader ben van 2 kids

Ik heb zelf wel veel 'been there done that' gevoel bij games. Het gevoel dat ik had met Warcraft 1, Dune 2, Monkey Islands, enz.. heb ik absoluut niet meer met de huidige games, afgezien van World of Warcraft (mijn eerste MMO).

Spellen zoals Zone of the Enders (uitgespeeld in 2 uur), Spore, Vanguard, etc.. waren toch grote namen waar veel van verwacht werd (mss Zone of the Enders niet ) en toch totaal geen diepgang, niet afgewerkt.. etc..

[Kraziey]

Denk dat het inderdaad deels met jezelf heeft te maken, maar ook zeker met de ontwikkelingen in de industrie. Bij mijzelf merk ik het tegenwoordig ook. Toen ik echt serieus begon te gamen op de PS1 speelde ik een spel helemaal grijs en met alle secrets (FF VII) maar tegenwoordig heb ik geen zin meer in die extra’s / trophy’s. Gewoon verhaallijn en klaar.
Ook het gemak van internet speelt bij een rol. Vroeger moest ik alles gewoon zelf uitzoeken (heb ooit 1x de Nintendo Hotline gebeld voor hulp in Megaman, d8 ik), terwijl als ik nu ergens twee dagen lang vastzit, ik gewoon op internet kijk voor de oplossing. En hoewel ik dit van mijzelf weet (en haat dat ik het doe) gebeurt het toch elke keer weer…

Ik heb mijzelf wel voorgenomen om er verandering in te brengen zodra FF XIII uit is, hopen dat ik mijzelf eraan kan houden..

[Jumpman]

Spore was ook een EA draak. Veel marketing, veel bugs/issues dus afgerafeld en erg kort. Binnen enkele weken was alles weggeëbt.

[Fridge]

Ik merk dat ik tegenwoordig ook veel meer spellen helemaal niet meer tot het einde speel, maar na een paar dagen al zat ben. Denk ook dat het ligt aan de gedachte achter een game. Tegenwoordig moet je bijvoorbeeld allerhande combo's, knopcombinaties en weet ik wat dan bestuderen voor een spel voordat je em goed kunt spelen. Kennis waar je verder niks aan hebt, dus daar wil ik mijn tijd niet aan verspillen.

Al mogen spellen best complex zijn, maar doe het dan goed. Civ heb ik me bijvoorbeeld echt ruim een jaar mee kunnen vermaken. En nu Dwarf Fortress, het ziet er niet uit, maar wat een geweldige diepgang zeg. Plannen van je fort, strategie, altijd wat te doen. Eindelijk weer een spel dat me wat langer dan twee dagen weet te boeien. Daarvoor hoef je geen gekke combinaties te leren, het is gewoon logica. Ik moet ineens ook aan Braid denken, pareltje! Zonde dat niet meer spellen zo zijn.

Je hebt die combo's en knopcombinaties trouwens ook helemaal niet nodig hoor, daarvoor zijn de spellen van tegenwoordig vaak ook te makkelijk. De uitdaging is weg denk ik. Neem die Prince Of Persia waarbij je niet meer dood kon gaan omdat je telkens wordt gered door die dame die je bij je hebt. Wat een belachelijk stom idee!! Dan is de hele spanning er toch direct vanaf? De gevolgen van dood gaan nul maken is gewoon niks aan. Geef iemand continue's en zijn ze op: dikke pech, begin de level maar opnieuw. Bij Mario kon je zelfs weer vanaf het begin beginnen, succes!

En wat dacht je van een goed verhaal/goede gameplay? Waarom moeten spellen perse zo realistisch mogelijk en moet het allemaal vooral zo open als maar kan? Het is een spel, gooi me in de actie en maak het intuïtief en creatief.

[Edmin]

DeX schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 09:24:
Is iedereen van mening dat de lengte van een spel belangerijker is dan de spelervaring?

Zo strak kan je dat imho niet stellen. MAar er is wel zoiets als een prijs / speelduur verhouding. Ik leg iig niet graag €50 neer voor 5 uurtjes lol. Aan de andere kant zit ik nu al op bijna 100 uur spelplezier in Dragon Age: Origins, wat ik voor €20 kocht. Dat is wellicht ook wat veel van het goede.

[SinergyX]

Persoonlijke voorkeur en verwachtingen, daar gaat het allemaal mis. Het aanbod van games is nu eenmaal bizar groter dan 'vroegah' en ook je eisen zijn omhoog gegaan. Er zijn mensen die zich maandan, mischien jaren vermaken met simpel ogende games zoals Transport Tycoon of Civilisation, andere die nog steeds CS of UT spelen.

Lang speelbare games zijn er nog steeds, de eigenschappen van games zijn enkel veranderd en misschien moet je zelf daarin wat aanpassen.
(dwarf fortress is ultiem voorbeeld, laat dit spel zien aan 1000 man, zeker 500 laten het direct links liggen na het zien van de graphics, 250 snappen de ballen er niet van, 100 vinden het grappig maar verder niets, die laatste 150 man weet je nog wel te boeien, waar uiteindelijk mischien 50 man het langer dan een maand speelt*).

*fictieve cijfers

[ Voor 27% gewijzigd door SinergyX op 19-02-2010 09:52 ]

[veincode]

Ik heb het afgelopen jaar voor mijn gevoel weinig miskopen gedaan. Ik heb me goed vermaakt met o.a. Fable II, Batman Arkham Asylum en nu met Mass Effect 2.
Wel vond ik de vroegere RPG's stiekem iets meer hebben dan bijv. Dragon Age: Origins, maar dat kan ook komen omdat ik real-life D&D speelde en ik dat een beetje mis in DA:O
(ok, en het verhaal/rpg-opties in bijv. Baldur's Gate of het fantastische Planescape: Torment worden tegenwoordig voor mijn gevoel niet meer geëvenaard).

Ik dacht heel even dat de meeste games tegenwoordig gewoon meer mainstream gemaakt worden. Ik denk dat hier wel een kern van waarheid in kan zitten, hoewel ik heb begrepen dat voor de PS3 nog steeds hardcore games uitkomen (Demon's Souls).

[rallygek]

Zelf sluit ik me bij de vraag van Maniak aan,
er is iets mis met de games en ik weet het , wij worden ouder en misschien kritischer maar ik weet niet of jullie ook allemaal zo genoten hebben met de nostalgische spelen als :
Doom, Quake, Forsaken, Unreal, Unreal tournament, Delta Force, Half Life reeks, COD en MOHAA en nog zeker veel meer leuke titels van vroeger. Deze allemaal hadden en veel betere singelplayer verhaal en in multiplayer boden ze veel meer spelgenot dan de recente spellen die vak alleen voor "pracht en praal" moeten zorgen maar missen ze helemaal het gevoel die je verwacht in een game.
en heb ik niet eens over race spellen, daar is ook zelfde verhaal. Dirt2 is tot het game van 2009 uitgeroepen... misschien overdrijf ik wel even.... maar hoe mooi dat spel ook niet is er zit iets niet in wat wel in colin 1,2,4,5 zat.... Dirt was leuk maar echte rally gevoel is gewoon ver te zoeken... alles draait om stof, water visuele effecten aan je auto... maar het gaat toch om meer in een spel. En ik vind dat tegenwoordig veel spelen heel mooi zijn maar voldoen niet aan nostalgische titels van vroeger ( het lijkt echt dat vroeger alles beter was )
Misschien ligt het aan mij, maar gelukkig ben ik niet alleen met het zelfde vraag, dus wat is er mis met de ontwikkelars van spellen van deze tijd!!??
Misschien heb ik dan over 2 soorten , FPS en race... maar ik denk of bang voor ben dat de rest ook met zelfde probleem kampt.

[Kraziey]

Ik denk dat hier wel een kern van waarheid in kan zitten, hoewel ik heb begrepen dat voor de PS3 nog steeds hardcore games uitkomen (Demon's Souls).

Goed voorbeeld noem je daar. Had deze geimporteerd uit Amerika, maar ben halverwege gestopt omdat ik er geen "zin" meer in had. Zo zonde!!! En dit terwijl het echt een goed spel is waarvoor je gewoon voor moet gaan zitten.

[Shabbaman]

Marzman schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 09:12:
Crap-games zijn van alle tijden. Ook in de tijd van de NES waren er slechte spellen. Alleen die kocht bijna niemand dus herrinnerd iedereen zich de goede spellen.

Vroeger kocht ik ze niet, maar speelde ik ze wel. Maar laat ik het zo zeggen: de spellen waren vroeger echt veel en veel slechter. Tienduizend variaties op donkey kong, frogger, arkanoid... Tegenwoordig koop ik wel gewoon spellen, en ik kijk wel goed naar wat ik koop. Ik koop ook bijna nooit spellen gelijk na de release, ik wil eerst wel eens een kritisch geluid horen. Veel spellen worden ook gereleased in de betafase en zijn pas na een of twee patches speelbaar. En tegen die tijd haal ik ze gewoon voor 20 euro bij play.com (of een soortgelijke webshop).

beany schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 08:56:
Je verwachtingen zijn te hoog denk ik.

Dat denk ik ook. De meeste spellen worden behoorlijk gehyped (bijna een nederlands woord...). Reviewers zijn ook maar beperkt objectief, het is hun vak tenslotte. En verder denk ik ook dat niet alle spellen voor iedereen even leuk zijn. GTA4 kan nog zo goed zijn, ik weet zeker dat het me niet boeit.

Maar ja, de meeste mensen boeit het wel. Dus komt iedere studio met een slap aftreksel. Moet je dat dan gaan spelen omdat je GTA4 leuk vindt? Nee. Betekent dat dat er slechte games gemaakt worden? Nee, want GTA4 bestaat nog steeds. Maar hoe slecht een spel als The Simpsons Game ook is, het is altijd nog beter dan die vele platformers die ik vroeger op de MSX speelde.

Trouwens, lol @ iedereen die nu studeert en het over "leeftijd" heeft.

[Edmin]

Ik denk dat voornamelijk de hoeveelheid crap veel groter is geworden. Gaming is big business en iedereen probeert ervan te profiteren. Tegelijkertijd worden games op een ander publiek gericht. De hardcore gamer is een beperkte groep. Als je mainstream / casual gamers aan kunt spreken is je afzetmarkt veel groter en dus je winst ook. Daarbij heeft een uitgever er niets aan als je 100 uur aan een enkele game zit. In de tussentijd koop je immers niets nieuws.

Ik merk zelf dat in de loop der jaren mijn focus iets is verschoven. Verslond ik vroeger fps games, nu leg ik ze vaak naa een uurtje opzij. RTS games met goede diepgang en RPG's zijn me veel meer gaan trekken.

[kloos2]

Ik denk dat het ook wel te maken kan hebben met de kosten om een game te maken. Die lopen tegenwoordig ook steeds hoger op door bijvoorbeeld de hoge graphics eisen. Het moet het ruim binnen het budget worden afgemaakt om nog enigzins rendabel te zijn. Hierdoor kunnen games ook worden afgeraffeld of gekort op content.

[PWM]

Het is nooit anders geweest. Bij elk genre waar een succestitel voor was, kwam een lading bagger er achteraan.

De Mario achtige platform games op de NES, stapels en stapels, allemaal bagger. Gaan we wat verder in de tijd dan zie je een succes voor Simcity. In zijn gevolgd allemaal rotzooi games die hetzelfde wilde doen.

Naast Doom en Quake waren er destijds nog veel meer FPS games, misschien wel meer dan nu, die de floppy/diskette/CD eigenlijk niet waard waren.

Normaal hoorde je nooit van deze titels, tegenwoordig weet je van het bestaan doordat wij alles kunnen zien op internet.

Vroeger was er meer troep dan vandaag. Het is dat ik tegenwoordig niet meer de tijd heb, maar ik heb veeeel meer titels op mijn wishlist dan ik kan spelen.

[rallygek]

het valt wel mee hoeveel bagger vroeger geproduceerd was in FSP. zie link.
ik heb ze bijna allemaal gespeld en niet allemaal uitgespeld door te kort aan tijd ook toen al
Maar ik heb persoonlijk veel meer van genoten als nu ik van geniet in de nieuwe titels.
en dat is dus de vraag. Wat gaat het mis met de gemes ??
ik weet het ook wel dat jongere mensen anders zijn opgegroeid met de ontwikkeling en misschien komen de games ook anders aan bij de nieuwe generatie dat kan ook wel gedeeltelijk mee te maken hebben.

Wikipedia: First-person shooter

[PWM]

rallygek schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 11:38:
het valt wel mee hoeveel bagger vroeger geproduceerd was in FSP. zie link.
ik heb ze bijna allemaal gespeld en niet allemaal uitgespeld door te kort aan tijd ook toen al

Ja, daar staan alle goede titels

De 13 in een dozijn FPS-en die er toen waren staan er niet vermeld, je herinnert je alleen nog maar de toppers Daardoor vergeet iedereen het: "Holy Fuck wat is dit voor een troep" moment wat we ook allemaal in 1995 al hadden Of 1985 for that mather

[Ikkuh84]

DeX schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 09:24:
Is iedereen van mening dat de lengte van een spel belangerijker is dan de spelervaring?

Ikzelf stel toch wel spelervaring boven de lengte van een game. Vaak vind ik een game te lang duren, waardoor ik hem niet meer ga uitspelen, omdat er weer andere games zijn. Of mijn interesse gaat dan verloren na een tijdje. Het liefst speel ik spellen die je lekker snel uit kunt spelen (althans meeste van jullie spelen hem snel uit, ik doe er nog steeds 2 maanden over ofzo Denk aan Prince of Persia of Gears of War enz. )

[rallygek]

Ja, je hebt wel gelijk ... maar nu gaat het juist om.... wat missen de nieuwe toppers in vergelijking met de oude top titels.
omdat iets is wat er ontbreekt in de sfeer,
Ik game niet veel meer, maar probeer ik ze wel allemaal en enkele Top games spel ik uit.
Nostalgisch doen, wil ik helemaal niet maar het gaat om gevoel die ik mis.
DRT 2 kon ik moeilijk op wachten, nu heb ik hem en..... super mooie game met veel mogelijkheden maar echt een rally gevoel is gewoon weg. De echte kenners zeggen moet je dan RBR pakken, maar het gaat niet om. waarom kunnen ze niet pakkende aspecten in een spel stopen om essentie er van te verhogen.
Wat ik dus al paar keer heb aangegeven in ander discussies over Dirt en Dirt 2 , waar zijn de weeromstandigheden gebleven... het is altijd zonnig en stoffig, wordt niet meer in donker gereden ( ik bedoel stages ) en ook niet meer in sneeuw of regen waar de ondergrond drastisch ging veranderen.
In Colin reeks kon je daar zelf voor kiezen als je time stage pakte .... maar ja... dat is dus maar een "ijsbergtopje" voorbeeld.
Er zijn altijd goeie en slechte spellen geweest maar het gaat om het gemis van het sfeer in gros van de nieuwe games

[Marcks]

Sterker nog, ik trek nog regelmatig eens een game uit de kast van vorige eeuw en dan kun je weinig anders dan concluderen dat het nostalgie geweest is die het spel mooier heeft gemaakt dan het is. Duke Nukem 1 speel je in een enkele middag uit. Mario Kart 64 is even hilarisch, maar na een uurtje ben je er ook wel weer klaar mee. 'Gameplay belangrijker dan graphics' is een cliché dat zijn betekenis mijns inziens aan het verliezen is. Waar ik enerzijds enorm kan genieten van een game als Dwarf Fortress, erger ik me mateloos aan de abominabele grafische kwaliteiten van de eerste games die zich aan 3D waagden. En zo kan ik uren doorgaan.

Hoeveel games ik vijftien jaar geleden ook grijs heb gespeeld, ik was minder kritisch en mijn verwachtingen lagen lager. Er zijn maar weinig zulke games die me ook nu nog kunnen bekoren, maar het zijn we de games als StarCraft, Supaplex, Final Fantasy VII die me het dichtst bij de geest staan. Ik geloof niet dat die pareltjes daadwerkelijk zeldzamer zijn geworden.

[Willybubba]

Volgens mij zou je dezelfde discussie ook in 1985 hebben als er toen al internetfora waren

Tuurlijk is er een hoop meuk, maar dat is van alle tijden. Ik ben ook al 33, wordt dit jaar 34, en still going strong wat gamen betreft. Gebrek aan sfeer? Echt niet. Ik bedoel, Mass Effect 2 of Bioshock hebben echt wel meer sfeer dan Frogger

Wat wel zo is, is dat ook gaming ten prooi valt aan de consumptiemaatschappij: meer, sneller en mooier. Een game wordt nu max nog een jaar gespeeld, dan is the next big thing er al. Zoiets als een Counterstrike zul je nu niet snel meer zien.

Een paar maanden geleden was het nog CoD MW2 wat de klok sloeg op Mp gebied, nu zit iedereen al te azen op BC2, en Medal of Honor staat al om de hoek te wachten om daar de stok van over te nemen.

[SinergyX]

rallygek schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 12:12:
Er zijn altijd goeie en slechte spellen geweest maar het gaat om het gemis van het sfeer in gros van de nieuwe games

De eerste is altijd de beste, alles daarna zal vaak niet meer hetzelfde gevoel geven.

Neem nu MMO's, voor het gros is WoW de eerste en veelal enige MMO die ze hebben gespeeld, als wat er naast, voor, na of nog uitkomt is het allemaal 'net niet', maar voor iemand die WoW nooit speelde mischien een wereld game.

Mijn ervaring met MMO's is niet anders, 1 van de allereerste MMO's die ik speelde, blijft vooralsnog (10 jaar later) nog steeds de beste MMO die ik ooit heb gespeeld. Maakt dat de huidige en komende MMO's slechter? Absoluut niet.

Een spel heeft geen standaard definitie voor 'slecht' of 'goed', elke speler heeft een eigen mening op het spel, voor de 1 is het de perfecte sfeer, de ander vind het spel 10x niets. Zelfs als ze het orgineel tot in detail namaken, enkel met wat state-of-the-art graphics, zal het nog niet het gevoel terug brengen dat jij jaren geleden had bij het spel (zie bv Transport Tycoon, of deels CS->CS:S, zelfs Dune 2 vs 2000).

De gamewereld is mischien nu 10-100x groter dan 'toen', logisch dat er nog meer games komen om iets van de wereld op te pikken. Sommige games worden door het gros de grond in getrapt, en toch weet het een bepaalde groep spelers te bereiken en zijn plekje in 'goede game' box te vinden.

[himlims_]

- hoge productie kosten
- druk van management/aandeelhouders
- het kan achteraf toch nog gepatched worden

(en geen EA games meer kopen helpt ook!!)

[Willybubba]

himlims_ schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 12:23:
(en geen EA games meer kopen helpt ook!!)

Toch even reageren: die zijn wat mij betreft echt goed teruggekomen van begin jaren '00. Nieuwe IP's als Dante's Inferno, de doorstart van Need for Speed, Mirror's edge, Dead Space.

Activision is de nieuwe EA

[rscheper]

Kraziey schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 09:32:
Denk dat het inderdaad deels met jezelf heeft te maken, maar ook zeker met de ontwikkelingen in de industrie. Bij mijzelf merk ik het tegenwoordig ook. Toen ik echt serieus begon te gamen op de PS1 speelde ik een spel helemaal grijs en met alle secrets (FF VII) maar tegenwoordig heb ik geen zin meer in die extra’s / trophy’s. Gewoon verhaallijn en klaar.
Ook het gemak van internet speelt bij een rol. Vroeger moest ik alles gewoon zelf uitzoeken (heb ooit 1x de Nintendo Hotline gebeld voor hulp in Megaman, d8 ik), terwijl als ik nu ergens twee dagen lang vastzit, ik gewoon op internet kijk voor de oplossing. En hoewel ik dit van mijzelf weet (en haat dat ik het doe) gebeurt het toch elke keer weer…

Ik heb mijzelf wel voorgenomen om er verandering in te brengen zodra FF XIII uit is, hopen dat ik mijzelf eraan kan houden..

Fridge schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 09:46:
Ik merk dat ik tegenwoordig ook veel meer spellen helemaal niet meer tot het einde speel, maar na een paar dagen al zat ben. Denk ook dat het ligt aan de gedachte achter een game. Tegenwoordig moet je bijvoorbeeld allerhande combo's, knopcombinaties en weet ik wat dan bestuderen voor een spel voordat je em goed kunt spelen. Kennis waar je verder niks aan hebt, dus daar wil ik mijn tijd niet aan verspillen.

Je hebt die combo's en knopcombinaties trouwens ook helemaal niet nodig hoor, daarvoor zijn de spellen van tegenwoordig vaak ook te makkelijk. De uitdaging is weg denk ik. Neem die Prince Of Persia waarbij je niet meer dood kon gaan omdat je telkens wordt gered door die dame die je bij je hebt. Wat een belachelijk stom idee!! Dan is de hele spanning er toch direct vanaf? De gevolgen van dood gaan nul maken is gewoon niks aan. Geef iemand continue's en zijn ze op: dikke pech, begin de level maar opnieuw. Bij Mario kon je zelfs weer vanaf het begin beginnen, succes!

En wat dacht je van een goed verhaal/goede gameplay? Waarom moeten spellen perse zo realistisch mogelijk en moet het allemaal vooral zo open als maar kan? Het is een spel, gooi me in de actie en maak het intuïtief en creatief.

Met bovenstaande uitspraken ben ik het helemaal eens.. Mijn gamehistorie gaat niet zo heel ver terug, maar wat ik me bijv. herrinner van de N64 met bijv Mario en Mario Kart, met Mario wou ik in ieder geval heel graag alle sterren halen, daar ging je dan ook voor, ook al was het spel in principe uitgespeeld.. Zelfde voor Mario Kart, alle bonus circuits en unlocks ging je gewoon voor, met de huidge Mario & Mario Kart @ de Wii heb ik dat veel en veel minder..

Daarnaast, over realistisch.. Op de N64 hadden we het spel Wayne Gretzky's 3D Hockey.. Dat speelde heerlijk, niets knoppencombinaties, maar gewoon gaan en met een bepaalde knop schieten, passen en een check uitdelen.. Tegenwoordig kan dat niet meer, je moet veel meer doen om een in de buurt van de andere goal te komen of een tegenstander voor bij te komen..

Nu snap ik dat alles gewoon met zijn tijd meegaat, iedereen eist ook gewoon mooier, sneller en beter.. Maar het blijft gewoon zonde, "vroeger" had je naar mijn idee inderdaad veel meer lol met de spelletjes, ook was het spel uitgespeeld.

Waar Nintendo het volgens mij een klein beetje begint te snappen met New Super Mario Bros. voor de Wii.. Ik ga hem pas vanmiddag halen, maar dat is wel echt een spel waar ik naar uit kijk, en volgens mij ook weer ontzettend veel lol aan ga hebben..

[ Voor 3% gewijzigd door rscheper op 19-02-2010 12:39 ]

[maniak]

Waar Nintendo het volgens mij een klein beetje begint te snappen met New Super Mario Bros. voor de Wii.. Ik ga hem pas vanmiddag halen, maar dat is wel echt een spel waar ik naar uit kijk, en volgens mij ook weer ontzettend veel lol aan ga hebben..

Dat dacht ik ook, totdat ik een uurtje gespeeld had...

Als ik iedereen zo lees komt het volgende antwoord in mij op:

Bij elke generatie gebasseerd is op het orgineel (bv Dune 2 - C&C - Total Annihilation - Supreme Commander) wordt het steeds minder leuk ondanks dat het spel erg goed in elkaar kan zitten.

Conclusie: Gameindustrie moet meer innoveren. Mijn leeftijd heeft er minder mee te maken maar meer mijn lange game historie waardoor ik al erg veel type spellen heb gezien en gespeeld. Lijkt erop dat ik een andere hobby moet gaan zoeken

[SToRM666]

Ik vind het gamen tegenwoordig eigenlijk wel leuker dan ooit. Als je kijkt hoe intens een game als Dead Space is met de prachtige graphics en het dolby surround geluid of hoe sterk het verhaal is in games als Uncharted, dan kan ik wel concluderen dat games alleen maar beter geworden zijn. Ook de mogelijkheid om online tegen anderen te kunnen spelen vind ik een enorme vooruitgang ten opzichte van vroeger.

[Verwijderd]

ouder worden, en al jarenlange gamer zijn zijn de voornaamste oorzaken vrees ik...

ikzelf heb enorm veel gegamet tussen 1988 en 2005 (+/-), tegenwoordig echter kan het me amper nog boeien. Andere dingen worden belangrijker, kan je nu eenmaal niet omheen.

Oja en het bekende... it's been done.

echter kan ik wel nog genieten van een game die lekker weg speelt, gewoon even tussendoor (in mijn drukke dagschema), eenvoudig en vlug aan en uit zijn hier dan de sleutelwoorden.

[himlims_]

Willybubba schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 12:24:
[...]


Toch even reageren: die zijn wat mij betreft echt goed teruggekomen van begin jaren '00. Nieuwe IP's als Dante's Inferno, de doorstart van Need for Speed, Mirror's edge, Dead Space.

Activision is de nieuwe EA

Dantes Inferno is zeker niet slecht, maar het einde van de game is afgeraffeld (deadline issue??)
N4S - daat is mijn aandacht allang kwijt
Mirros edge - innovatief leuk (maar zooo buggy op de PC)
Dead Space kan ik niet over oordelen, nooit gedaan.

[Marzman]

Shabbaman schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 10:06:
[...]

Maar ja, de meeste mensen boeit het wel. Dus komt iedere studio met een slap aftreksel. Moet je dat dan gaan spelen omdat je GTA4 leuk vindt? Nee. Betekent dat dat er slechte games gemaakt worden? Nee, want GTA4 bestaat nog steeds. Maar hoe slecht een spel als The Simpsons Game ook is, het is altijd nog beter dan die vele platformers die ik vroeger op de MSX speelde.

Trouwens, lol @ iedereen die nu studeert en het over "leeftijd" heeft.

Veel van die MSX spellen zijn 1:1 naar de NES geport. Veel mensen weten dat niet eens meer want die spellen werden niet verkocht. Waarom zou je een zoveelste Arkanoid kopen die er oudbolliger uitziet als Super Mario Brothers 3 wat ook beschikbaar was.

En je veranderd zelf ook. Als je net drie films hebt gezien over een bankoverval dan zul je de 3e (als ze evengoed zijn) minder vinden en misschien voorspelbaar. Zo werkt dat ook bij games. Bovendien wordt je ouder en krijg je door extra verantwoordelijkheden minder vrije tijd waardoor je kritischer wordt hoe je deze tijd invult.

[himlims_]

Denk dat er tegenwoordig ook meer gekeken wordt naar de geile graphics dan na de gameplay.
Hoeveel reacties op de frontpage zie je wel niet; 'ziet er niet uit, dat ga ik niet spelen' - dat is schijnbaar de instelling van de huidige consument. Of wij worden oude zeurpieten, kan ook. Maar voor mij telt 1 ding bij een game; gameplay. Maakt toch niet uit hoe het eruit ziet? Gaat om de ervaring die de game op jou over brengt. (dan vind ik persoonlijk die gloom/bloom effecten zelfs vaak om te )

[Marcks]

himlims_ schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 14:13:
Denk dat er tegenwoordig ook meer gekeken wordt naar de geile graphics dan na de gameplay.
Hoeveel reacties op de frontpage zie je wel niet; 'ziet er niet uit, dat ga ik niet spelen' - dat is schijnbaar de instelling van de huidige consument.

Dit argument hoor ik vaak. Zo vaak, dat ik me afvraag waar al die mensen dan zijn die zich op graphics blindstaren.

Maar je zegt zelf al, het gaat om de ervaring. Gameplay is maar een klein elementje van zo'n ervaring. De verhouding en weging ervan verschilt per persoon en per game. Niet betogend dat graphics belangrijker zijn dan gameplay, meen ik dat sfeer, daaraan verwant, minstens zo'n grote factor kan zijn. Dat behelst verhaal, personages, muziek, stilistiek, etcetera, maar ook visuele kwaliteiten. Nog voorbij het argument van 'suspension of disbelief', goede graphics versterken het effect van een spannende scène en brengen de clichématige nachtelijke wandeling door een verlaten steegje waar het bloed nog van de wanden druipt, tot leven. Wanneer de game mij om wat voor reden dan ook een indrukwekkend vergezicht wil voorschotelen, helpt het dat de engine me ook daadwerkelijk een beeld toont dat mijn mond doet openvallen.

Zo is 'The Witcher' nog altijd mijn favoriete RPG voor het pc-platform, ondanks de stuitend simplistische gevechten, de chaotische inventory en het kansloze ervaringssysteem.

[PWM]

Marcks schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 14:52:
[...]


Dit argument hoor ik vaak. Zo vaak, dat ik me afvraag waar al die mensen dan zijn die zich op graphics blindstaren.

Kijk eens op de FP bij een willekeurig game nieuws bericht. Grote delen gaan over de GFX (voornamelijk pc gamers overigens). De screenshots worden altijd gefileerd.

Dan heb je ook nog van die heerlijke one-liners als: "Ziet er best goed uit, voor een console"
Imho zijn graphics zwaar overrated, zeker nu we op het huidige niveau zijn beland.

Kijk hier eens, bijvoorbeeld, reactie 1: reviews: X10: Preview Crackdown 2

Of, wederom reactie 1: reviews: X10: Preview Fable III

[ Voor 20% gewijzigd door PWM op 19-02-2010 15:01 ]

[Tharulerz]

In reactie op de OP:

Ondanks dat er waarschijnlijk wel een bron van waardheid steekt in je rant, ruik ik toch een ongefundeerde mening.

Een groot deel van je post is gebaseerd op het principe 'vroeger was het beter'. Dit is een natuurlijke menselijke reflex, omdat goede herinneringen langer en levendiger worden opgeslagen als kleine slechtere details.

Ik kan me perfect inbeelden dat we binnen 5 jaar zeggen: "Weet je nog hoe vet de spellen van vroeger waren zoals Fallout 3, World of Warcraft, Left 4 Dead, Bioshock, Call of Duty 6, etc" (the list goes on).

En uiteraard is het goed mogelijk dat de lijst van supergoede spellen met veel diepgang korter is geworden, maar hier zijn veel verklaringen voor, die reeds genoemd zijn in dit topic.

In ieder geval lijkt het me niet zo dramatisch als jij het voorstelt.

[page404]

kijk voor de grap eens op machinarium.net . Er zijn wel spellen met coole graphics, goeie interface en een beetje humor, maar soms moet je goed zoeken

[Haay]

maniak schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 13:00:
Als ik iedereen zo lees komt het volgende antwoord in mij op:

Bij elke generatie gebasseerd is op het orgineel (bv Dune 2 - C&C - Total Annihilation - Supreme Commander) wordt het steeds minder leuk ondanks dat het spel erg goed in elkaar kan zitten.

Met dit specifieke voorbeeld ben ik het niet met je eens. Ben zelf 38 en game al sinds het C64 tijdperk. Dune 2 was destijds briljant en ik heb het meerdere keren met groot plezier uitgespeeld, voor alle facties. Maar toen C&C uitkwam was Dune 2 ineens toch wel verouderd en miste je gewoon bepaalde zaken die in C&C simpelweg beter uitgewerkt waren.

Total Annihilation was z'n tijd ver vooruit, had bepaalde innovatieve zaken die de gameplay heel sterk maakten. En wat heb ik TA veel gespeeld, zowel alleen als samen met vrienden! Tot Supreme Commander uitkwam, wat nog verder verbeterd werd met de Forged Alliance uitbreiding. Ik heb na een tijdje SupCom spelen nog eens TA geprobeerd en vond de gameplay ineens zo traag! Het vloeiend inzoomen en uitzoomen van SupCom is echt briljant en dat mis je in een oudere RTS die dat niet heeft.

Ik heb nog wel nostalgische gevoelens over Dune 2 en StarCraft en Total Annihilation, omdat ze in HUN tijd geweldig waren. Maar als ik ze nu opnieuw speel ga ik me alleen maar irriteren aan dingen die nu in SupComFA simpelweg beter zijn en de gameplay voor mij persoonlijk beter maken.

[Malthus]

maniak schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 13:00:
Conclusie: Gameindustrie moet meer innoveren. Mijn leeftijd heeft er minder mee te maken maar meer mijn lange game historie waardoor ik al erg veel type spellen heb gezien en gespeeld. Lijkt erop dat ik een andere hobby moet gaan zoeken

Nou, ik denk dat de gameindustrie best wel innovatief bezig is geweest de afgelopen jaren, maar dat de gamers steevast voor de begaande paden hebben gekozen. Als je kijkt hoeveel bijzondere en vernieuwende games*, die bovendien nog goede reviews kregen toch niet erg succesvol waren, terwijl FIFA 20xx en Call of Duty XX goed blijven verkopen, dan is de keuze voor de developer en de uitgever niet moeilijk. Die zal helaas (en ik denk dat game developers dat zelf ook jammer vinden) voor de vervolgen van de kassuccessen gaan.

* Ik denk zo snel even aan Majesty, Psychonauts, Beyond Good and Evil, maar er zijn ongetwijfeld meer voorbeelden.

[Marzman]

Marcks schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 14:52:
[...]


Dit argument hoor ik vaak. Zo vaak, dat ik me afvraag waar al die mensen dan zijn die zich op graphics blindstaren.

Maar je zegt zelf al, het gaat om de ervaring. Gameplay is maar een klein elementje van zo'n ervaring. De verhouding en weging ervan verschilt per persoon en per game. Niet betogend dat graphics belangrijker zijn dan gameplay, meen ik dat sfeer, daaraan verwant, minstens zo'n grote factor kan zijn. Dat behelst verhaal, personages, muziek, stilistiek, etcetera, maar ook visuele kwaliteiten. Nog voorbij het argument van 'suspension of disbelief', goede graphics versterken het effect van een spannende scène en brengen de clichématige nachtelijke wandeling door een verlaten steegje waar het bloed nog van de wanden druipt, tot leven. Wanneer de game mij om wat voor reden dan ook een indrukwekkend vergezicht wil voorschotelen, helpt het dat de engine me ook daadwerkelijk een beeld toont dat mijn mond doet openvallen.

Zo is 'The Witcher' nog altijd mijn favoriete RPG voor het pc-platform, ondanks de stuitend simplistische gevechten, de chaotische inventory en het kansloze ervaringssysteem.

In een spel als GTAIV (ik vind ze geweldig) is graphics toch wel een onderdeel van de ervaring al dacht ik tot GTA San Andreas dat dit niet zo was. Daarna nog een keertje Vice CIty gespeeld en je mist gewoon dinge. Met GTAIV zijn er weer dingen toegevoegd die je gaat missen (krassen op auto's, ramen die kapot kunnen, auto's die niet bij default ontploffen als je ze over de kop rolt).. Nu je krassen op auto's ziet, kapotte ramen ziet, werkende verlichting hebt mis je die dingen gewoon, werkende verlichting. Niet alles heeft met het grafische aspect te maken maar veel wel.

[BdK9001]

Ik moet iedereen zeker gelijk geven in dat er vroeger ook ontzettend veel (zo niet meer) crap verkocht werd, maar de crap werd vroeger niet aan de man gebracht als toptitel, en de toptitels waren geen halfbakken ports (ik noem onder andere GTA (vanaf III) en de nieuwere NFS-en (bijv ruk ondersteuning voor racen met keyboard waardoor je alleen maar volgas of noodstop kan doen)

En eerlijk gezegd lijkt de nadruk de laatste jaren behoorlijk naar grafische kwaliteit geschoven te zijn ipv vernieuwing in gameplay (en dan doel ik meer op originele levels/missies dan op meer mogelijkheden). Niet dat verhoging van de grafische kwaliteit am sich slecht is (Marzman geeft hierboven een prachtig voorbeeld uit GTA IV waarom grafische kwaliteit juist de moeite is), maar de leukste spellen die ik in de afgelopen jaren gespeeld heb waren echt niet de mooiste (of nieuwste). Naar mijn idee is deze ontwikkeling gestart met Doom 3, supermooi destijds, maar op de Boss-levels na echt ontzettend eentonig (hé die hoek is erg donker, zou er misschien een beest spawnen... er spawnt een beest -> dit x1000 en dat was mijn beleving van Doom 3).

Ook lijkt de focus meer en meer naar multiplayer te gaan (logisch, iedereen heeft tegenwoordig snel internet en het is altijd leuk om te kijken of je tegen echte mensen ook zo goed bent als tegen bots), maar dit gaat vaak wel ten koste van de singleplayer beleveving. Te beginnen met echt baggerslechte AI in de meest FPS (bijv vijanden die vrolijk een turret blijven bemannen waar ik al hun kameraden 1 voor 1 uitsnipe)

In het kader van oude spellen zijn cool ben ik nog steeds fan van UT (jaa, de eerste), speel ik nog steeds zo nu en dan Stunts/4dDriving en heb ik 2 jaar geleden Outlaws nog gespeeld (die overigens in Call of Juarez wel een goede 'opvolger' heeft). En, last but not least, een aantal weken geleden vond een van mn huisgenoten zijn SNES terug en heb ik samen met 4 anderen 2,5 week lang 4-8 uur per dag SuperMario World zitten spelen (toen we dat uitgespeeld hadden voelden we ook alle 5 een soort leegte in ons leven )

Op het moment game ik vrij weinig (hoewel ik er als rechtenstudent best tijd voor heb). Op het moment is het eigenlijk alleen af en toe een potje Alliance of Valiant Arms, of UT. Ik zit met smart te wachten op Mafia II (die ook al in pre-order staat). En ik moest maar eens op zoek naar een HDD en graka zodat ik een XP systeem kan bouwen om BF1942 en BF2 (met de geweldige Forgotten Hope en BF1918 mods) op kan spelen.

ja ik zal eerlijk toegeven dat ik voornamelijk FPS en racegames genoemd heb, maar ben op AOE II, Morrowind/Oblivion en SimCity2000 nooit lang buiten die genres geweest.

[maniak]

Er is trouwens 1 game waar ik zeker veel fun aan gehad heb, Risen.

@paar posts terug, mijn bedoeling met deze topic is niet ranten Ik baal er gewoon van dat ik vroeger veel meer plezier en voldoening uit games kon halen dan nu. Is het iets wat ik bij mezelf moet zoeken of is het een algemeen gevoel en moeten de developers toch dingen anders gaan aanpakken?

[Verwijderd]

Ik mag dan wel 14 zijn en een relatief korte game-carriere hebben.
Maar ik vind ook dat het tegenwoordig helemaal niks meer is.
Geen enkele game weet dat geweldige old-scool gevoel dat ik had bij Cod 1/2 had te overtreffen.
Lekker een hele avond S&D Rifle Only spelen en als je dood was maakte het niet uit, dan ging je lekker even praten met de andere vaste serverbezoekers.
Als fan van strategy games is het tegenwoordig al helemaal triest, waar is de tijd van age of empires en age of mythology? De tijd van Rome total war?
En zelfs in de door mij wat minder geliefde genres vind ik het ook slechter worden. Gta: San Andreas was vroeger altijd leuk, gewoon altijd doen wat je wilde met een mooie zonnige wereld. Nu heb ik GTA: IV gespeeld, en daarin is dat hele gevoel dat je kan doen wat je wilt een beetje weg bij mij, daar zit geen lol meer in als je even door de stad rijdt.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op zaterdag 20 februari 2010 @ 11:05:
Ik mag dan wel 14 zijn en een relatief korte game-carriere hebben.
Maar ik vind ook dat het tegenwoordig helemaal niks meer is.
Geen enkele game weet dat geweldige old-scool gevoel dat ik had bij Cod 1/2 had te overtreffen.
Lekker een hele avond S&D Rifle Only spelen en als je dood was maakte het niet uit, dan ging je lekker even praten met de andere vaste serverbezoekers.
Als fan van strategy games is het tegenwoordig al helemaal triest, waar is de tijd van age of empires en age of mythology? De tijd van Rome total war?
En zelfs in de door mij wat minder geliefde genres vind ik het ook slechter worden. Gta: San Andreas was vroeger altijd leuk, gewoon altijd doen wat je wilde met een mooie zonnige wereld. Nu heb ik GTA: IV gespeeld, en daarin is dat hele gevoel dat je kan doen wat je wilt een beetje weg bij mij, daar zit geen lol meer in als je even door de stad rijdt.

GTAIV kun je nog steeds doen wat je wilt? Ok, er zijn minder dingen te doen, je kunt gebouwen bijna niet in.
Maar dat realisme vind ik zelf zo heerlijk.

Ik game nu denk ik een jaar of 27 en vermaak me de meeste tijd toch prima met games.
Al moet ik zeggen dat de charme wel een beetje weg is, vroeger met een cassette recorder waar je de koppen moest verstellen om de game werkend te krijgen.

Ook denk ik dat het te maken heeft met veel herhaling, alles kan maar 1x uitgevonden worden. Daarom heb ik destijds ook zo enorm genoten van Dune 2000. Dat was voor mij een van de eerste keren dat ik zelf de controle had over een basis, zelf units kon bouwen en oppermachtig was als ik de tegenstander uitschakelde.
De games die later uitkwamen leken daar natuurlijk op, en op een gegeven moment is het vernieuwende er wel een beetje af en kun je je er minder voor interesseren.

[Tettie]

Wat mij opvalt als trend de laatste paar jaar is dat games steeds meer stats, graphics en multiplayer georienteerd worden. Graphics zijn leuk maar na 10 minuten let je er al niet meer op. Stats en het unlocken van allerlei bagger heb ik niets mee, ik hoef geen e-peen contest. En multiplayer vind ik nauwelijks interessant.

Daarnaast zijn spellen steeds vaker bij lange na niet af bij release (neem Empire total war en Hearts of iron 3 afgelopen jaar, twee spelen waar ik erg naar uit keek). Empire total war heb ik inmiddels (na 4 patches en een hele dikke mod) nu wel veel gespeeld, maar zit nog steeds met crashes en vastlopers. Hearts of Iron 3 kan ik me nog steeds niet toe zetten, zelfs niet na patch 1.4. Terwijl HOI2 bij mij over de 300-400 uur gametime heeft.

Ander punt is de ook steeds meer toenemende flauwekul rondom DRM. Neem nu ubisoft met zijn nieuwe tactiek om een 100% internetconnectie verplicht te stellen tijdens het spelen van Silent Hunter 5. Als consument wordt je steeds verder afgezeken onder het mom van DRM, terwijl goed werkende en bugvrije games kennelijk te veel zijn gevraagd voor dat geld. Speelt voor mij zeker een rol in de lol die ik heb in games.

Ik zal niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar ergens hierboven werd al een opmerking gemaakt over de simpelheid van games vroeger. Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen, maar je verzon er de helft zelf bij. Neem bijvoorbeeld theme hospital, een spel wat heel simpel was, karikaturaal qua graphics. Maar toch enorm leuk om te spelen.

Een van de weinige positieve uitzonderingen van afgelopen jaar is voor mij footballmanager 2010. Die hebben nu de tactics weer zo versimpeld dat het voor mij weer net zo snel en intuitief speelt als in 1993, met de eerste versie. Want dat is weer een ander punt: het continue maar blijven uitbreiden van opties is ook geen garantie voor succes, neem Civ3. Dat was ook zo'n draak van een ding.

Mijn wens: breng spellen die eenvoudig zijn maar wel diepgang hebben, af zijn, intuitieve controls en menus en die herspeelbaar zijn.

Mij maken ze niet blij met al die achievements, multiplayer shit en dikke graphics die stijf staan van de bugs.

[Big Womly]

Ik vind de laatste tijd veel games repetitief aanvoelen (voorbeeld bij uitstek: Assassins creed), andere games voelen dan weer aan dat ze gemaakt zijn voor de omzet ipv het spelplezier.
Games waar je je uren aan kunt vermaken, met een aangrijpend verhaal, waar de characters zich in ontwikkellen en groeien, maar waar de mogelijkheden toch niet te uitgebreid en ingewikkeld worden, dat zijn de games die ik het liefste speel.
De games waar ik me ooit het meest met heb geamuseerd:
Mystic Quest (Final Fantasy Adventure) voor Game Boy
Final Fantasy VII en VIII
Zelda: Twilight Princess
Severance: Blade of Darkness (hoewel dit bij een 2e keer spelen te voorspelbaar wordt)
En op dit moment: Mario Bros WII

[Fridge]

Ook nu worden er trouwens nog wel spellen gemaakt die me kunnen bekoren. Neem Batman: Arkham Asylum, mooi sfeertje, goed verhaal en lekkere gameplay. Denk ook dat dat de kracht is van het spel: het is zo intuïtief. Het speelt heerlijk weg en de eventuele (simpele) combo's worden stap voor stap geïntroduceerd en het wordt niet nodeloos ingewikkeld. Je kijkt omhoog, het spel geeft aan: druk op x en je hooked em deze kant op, heerlijk. Heel belangrijk: de besturing moet gewoon goed werken. En de flow in de combat is ook erg goed gedaan.

Dat mis ik in veel spellen, het moet allemaal vooral veel opties hebben, combo's en eindeloze zijwegen en sidemissies. Door al die sidemissies verlies je de inleving in het verhaal, zeker als het van die standaard missies zijn die zich herhalen in het spel.

In Batman was het allemaal vrij duidelijk wat de volgende stap was, maar het was ook niet erg als je een beetje op verkenningstour door Arkham ging. Er zaten ook wel bonussen in, maar de uitdaging was dan ook: hoe kom ik daar? Dat was juist lachen. En die vraagtekens/riddles zoeken was dan wel weer erg grappig.

Dus er worden ook nu gelukkig nog wel goede spellen gemaakt. Ik denk inderdaad wel dat het voor de 'oudere' generatie meespeelt dat het 'been there, done that'-gevoel snel de kop op steekt bij veel spellen. Wij moeten het toch meer hebben van iets compleet nieuws, en niet de zoveelste variatie op Dune 2, Wolfenstein, etc. Het moet toch echt wel iets vernieuwends hebben, iets 'anders'.

[BitchCrew]

waar ik me vooral in teleurstel is het mutliplayer concept.

waar is de tijd dat je met 1 console met 2 players leuk kon spelen.
meeste games zijn 1 player games waarmee je via online met je vrienden kan samen spelen.

voorbeeld: Coolboarders van vroeger. kon je met 2 lekker racen
nu heb je shauwn white. 1 player per console.

Ook de free worlds steke me wa tegen, je weet niet goed wat je moet doen, waar je moet zijn soms.
waar je vroeger gewoon races kon doen en missies kon kiezen.
Die vrijheid is niet altijd leuk vind ik persoonlijk.

Ook mis ik de leuke maar simpelere games uit de tijd van de sega nog.
games waar je met een helicopter missies ging doen.
games waar je met 1 of 2 kon vechten.( niet tegen elkaar maar samen) ( zo waar je niet verder kon als de ene persoon bleef staan)

Ik ben mss te oud ofzo, ik steek mss niet genoeg tijd erin.
maar games boeien mij niet meer zolang precies, je moet echt oefenen en moeite doen.

wat ik nog wel graag doe:
Fifa tegen elkaar op de bank.
lans met vrienden : trackmania, cod, cnc.

[Seth_Chaos]

Ik denk dat managers en directie leden van game studio's de echte goede games de nek om hebben gedraaid, omdat zich hebben "bemoeid" met het creatieve proces en zich vooral gefocused hebben op de cijfertjes. Heel veel goede game reeksen zijn in de koelkast gezet omdat ze te weinig opleverden. Neem titels als dungeon keeper, Evil genius, Homeworld en vrijwel iedere andere RTS game. Je ziet de laatste jaren dat RTS games volledig uitgekleed worden tot mismaakte console games, omdat die games meer opleveren dan de oude bekende RTS reeksen. Helaas kopen veel gamers die console misbaksels uit nostalgie en vertrouwen in de game developers. Alleen Blizzard lijkt te begrijpen dat er met een complete en goede game op ieder platform een bak met geld te verdienen valt, zonder dat je concessies hoeft te doen in de gameplay.

[SToRM666]

Ik ben het wel eens met BitchCrew over dat er tegenwoordig erg weinig spellen lijken te zijn die nog een goeie 2-speler optie hebben... De Resistance coop was bijvoorbeeld erg leuk om samen te spelen.

[daandegoeiste]

Veel mensen hebben het gevoel dat het vroeger beter was. Bij een geliefde game van, pak em beet, 15 jaar terug herinner je je nog dat het er toen goed uit zag en de gameplay erg verslavend was. Hoewel ik nog geen tientallen jaren games speel kreeg ik laatst ook dat gevoel.

Toen ben ik simpelweg die games weer gaan spelen die ik toen speelde op vooral de PC.

Conclusie: Games zien er lelijk uit (niet alleen qua graphics, maar ook level design was soms te simpel voor woorden) en de gameplay mist ontzettend veel elementen wat er tegenwoordig wel in zit.

Dan nog even over de speelduur van een game: tegenwoordig vind men COD MW2 zeer kort voor zijn prijs. Voor de SNES kocht je vroeger voor 130 gulden Donkey Kong Country, goed uitziende sidescroller met goed leveldesign. Binnen 2 uur uitgespeeld en goede multiplayer was er niet, in tegenstelling tot COD MW2 welke je tientallen uren online kan spelen.

Nee, dat gevoel dat het vroeger allemaal beter was verdwijnt bij mij als ik alles opnieuw ga spelen en vergelijken en niet af ga op herinneringen.

[YellowOnline]

Ik sluit me aan bij de meeste oudere gamers hier. Was het vroeger beter? Neen. Spellen waren relatief duurder dan nu en je speelde ze zo lang omdat er 1) niet zoveel aanbod was als nu; 2) je minder spellen had; en 3) de mogelijkheid om te saven bestond nog niet.

Zoals gezegd waren de spelletjes vroeger duurder. Ik heb nu bijvoorbeeld Assassin's Creed 2 gekocht voor €49.99 - dat is een normale prijs voor een spel dat net verschenen is anno 2010. Ik herinner me nog dat ik in 1988 van mijn ouders Wonder Boy in Monster Land kreeg. Kostprijs: 4000 frank (= €100). Als je daar de inflatie bij meetelt kom je op €182 in 2010. Voor één spelletje.

Over de speelduur: onlangs speelde ik nog Sonic The Hedgehog. Ik denk niet dat het me een uur heeft gekost om het uit te spelen. Nochtans heb ik dat als kind maandenlang gespeeld. Bij andere spellen is het net zo: ik ben als gamer veel beter geworden en heb een groter aanbod, dus er is geen reden waardoor ik verplicht ben om lange tijd hetzelfde spel te spelen.

Inhoudelijk dan: zelfs de slechtste game van tegenwoordig heeft een beter uitgewerkte verhaallijn dan het leeuwendeel van de spellen van vroeger - als er al een verhaallijn was, dan bestond die uit enkele korte zinnen zoals je wel ziet in stomme films uit de jaren '20. "You are a warrior trying to free the Princess" in het begin. "You killed the bad Sultan" op het einde.

Gameplay: in Super Mario Bros had je één toets nodig, nl. springen. Alle mogelijkheden waren variaties op ergen op springen of ergens tegen springen. Ik denk niet dat er nu nog games op de markt zijn met zo'n eenzijdige - en eenvoudige - besturing.

Qua grafische pracht begin ik er zelfs niet aan om het (pre-)8/16/32bit tijdperk te vergelijken met de huidige games

Neen, het is er alleen maar beter op geworden.

[SToRM666]

PSN en XBLA hebben trouwens ook enkele titels die zeker de moeite waard zijn. Op de 1 of andere manier doen die spellen mij ook wat meer aan de spellen van vroeger denken. Het zijn vaak wat eenvoudigere spellen die je vrij snel door kunt spelen.

Enkele toppers die momenteel op PSN staan zijn onder andere Super Stardust HD, Braid, Worms, Flower en de Pixeljunk games.

[PaulBloem]

page404 schreef op vrijdag 19 februari 2010 @ 15:12:
kijk voor de grap eens op machinarium.net . Er zijn wel spellen met coole graphics, goeie interface en een beetje humor, maar soms moet je goed zoeken

briljant... ben er nu alweer een uur aan kwijt

[Meelobee]

BitchCrew schreef op woensdag 24 februari 2010 @ 11:22:
waar ik me vooral in teleurstel is het mutliplayer concept.

waar is de tijd dat je met 1 console met 2 players leuk kon spelen.
meeste games zijn 1 player games waarmee je via online met je vrienden kan samen spelen.

voorbeeld: Coolboarders van vroeger. kon je met 2 lekker racen
nu heb je shauwn white. 1 player per console.

Volgens mij ontbreekt de coop/multiplay op splitscreen tegenwoordig zo vaak omdat de games grafisch dan te zwaar worden op de console's. Goed voorbeeld daarvan is Wipeout HD Singleplay draait als een zonnetje, constant 60fps, maar zodra je splitscreen gaat spelen stort de framerate in en wordt het op drukke momenten bijna onspeelbaar.

[ Voor 14% gewijzigd door Meelobee op 24-02-2010 15:43 ]

[Rinzwind]

Leuke games op xbox live arcade (en zoek ook even op psn)
Prince of Persia Classic (goede remake met behoud van gameplay)
Bionic Commando Rearmed (wederom goede remake)
Space Invaders (remake, erg leuk voor tussendoor)
Trails
...

Over herspelen van oude games: Oude 3D games verouderen snel, zien er niet uit. Dat idee had ik toen ook al trouwens. Moesten het toen van hun "grafische pracht" hebben. Ik vond dat het niveau nog niet hoog genoeg was om er grafisch iets blijvends van te maken. 2D spellen blijven gewoon leuk eruit zien, al is het maar door de aparte stijl.

[ Voor 42% gewijzigd door Rinzwind op 24-02-2010 21:59 ]

[kaasaanfiets]

Goed topic waar ik het mee eens ben. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar Command en Conquer / Red Alert / Need For Speed series
De eerste delen van C&C en RA waren top en toen ging het heel langzaam bergafwaarts. Toen het overgenomen was door EA was het helemaal mis. Grote bedrijven als EA geven niks om games maar alleen om winst daar kan je niet omheen als je ziet hoeveel kotsgames ze op de markt spuien.

Ze komen hiermee weg omdat ze de drempel in games veel lager leggen zodat elk persoon het kan spelen. En de afgelopen jaren is het gamen ook steeds populairder aan het worden is waarom er steeds meer games bij komen en de verkopen blijven stijgen. Dus ongeacht de kwaliteit van games blijven de verkopen hoog dus waarom nog energie steken in iets moois.

Naar mijn mening komen de mooiste games van bedrijven die niet al te groot zijn en die echt iets moois op de markt willen zetten. een heel simpel voorbeeld hiervan is S.T.A.L.K.E.R.

[DeX]

GoT mist dus duidelijk een "Het Grote Indie-games topic".
Machinarium, Brais en World-of-Goo etc zijn de laatste jaren IMHO zéér belangerijk geweest voor het behoud van mijn game-hobby. Vertrouwen in de grotere studios is flink weggedonderd. EA is na wat koekoek zegt bij mij ook aan de kant geschoven. "Hey een nieuwe game! klinkt interessant. EA... Hmm eerst maar even "testen".

Ubisoft doet het nog vrij goed (vooral de dingen die uit Montreal komen) en daar grijp ik niet zo vaak mis. Maar die indie games jongens, zullen IMHO belangerijk worden in de toekomst.