PABO, wat kun je er nog meer mee?

[BlakHawk]

Mijn vrouw werkt nu twee jaar als lerares. Maar ik heb het idee dat ze beter nu iets anders kan gaan zoeken, want anders zit ze volgend jaar overspannen thuis.

Ik zat een beetje rond te kijken, maar wat kun je nou eigenlijk nog meer met je PABO?

Het is vandaag zaterdag en weer is ze naar school om handelingsplannen voor kinderen te schrijven. De inspectie komt volgende week langs en dan kijken ze bijvoorbeeld naar de weekplanningen. De regels die daaraan vast zitten zijn werkelijk belachelijk! Er mag aan het einde van de dag bijvoorbeeld niet 5 minuten opruimen in de planning staan. Dat is namelijk geen leertijd en de volledige tijd op school moet aan leren besteed worden.
Dus kinderen hoeven tegenwoordig niet meer te leren hun zooi achter hun kont op te ruimen?

Mijn vrouw is nogal perfectionistisch en de stress die nu om de hoek komt kijken is veel te veel! Ik vroeg me dus af of er andere dingen zijn die je met dat diploma kunt doen.

Ze werkt nu veel te veel... 11 uur per dag en dan in de weekenden ook nog een uur of 6.

En als er dan rapporten aan komen/ 10 minuten gesprekken of de inspectie, dan is ze ook nog heel de avond thuis bezig.

Dit gaat zo niet langer...

Ik kom niet verder dan de kinderopvang...

[ebia]

Met de didactische kennis is ze dus wel in staat kennis over te brengen (primaire taak van een lerares). Waarom geen trainer worden in het bedrijfsleven? Ze zal dan zelf ook weer iets nieuws moeten leren, maar zo'n onlogische stap is het niet in mijn ogen.

[BlakHawk]

ebia schreef op zaterdag 06 februari 2010 @ 13:19:
Met de didactische kennis is ze dus wel in staat kennis over te brengen (primaire taak van een lerares). Waarom geen trainer worden in het bedrijfsleven? Ze zal dan zelf ook weer iets nieuws moeten leren, maar zo'n onlogische stap is het niet in mijn ogen.

Inderdaad, dan moet je enkel wel een bedrijf vinden dat wil investeren in je...
Of zelf thuis studeren, maar dat gaat niet lukken in combinatie met de huidige baan... Plus de kosten zullen ook niet gering zijn!

[ebia]

dfrenner schreef op zaterdag 06 februari 2010 @ 13:21:
[...]


Inderdaad, dan moet je enkel wel een bedrijf vinden dat wil investeren in je...
Of zelf thuis studeren, maar dat gaat niet lukken in combinatie met de huidige baan... Plus de kosten zullen ook niet gering zijn!

Dat is waar, maar ik denk wel dat ze een voorsprong heeft ivm d'r huidige opleiding. (Volgens mij zie je het best vaak, mensen die vanuit het onderwijs overstappen naar het werken als 'trainer' in het bedrijfsleven).

Je kunt ook kijken of je de echte oorzaak kunt aanpakken. Weken van 60 uur maken kan/mag gewoon niet, ook al wordt dat gecompenseerd met wat meer vrije weken dan standaard. Is dat niet iets om met de werkgever te bespreken? En hoe doen haar collega's dat?

[BlakHawk]

ebia schreef op zaterdag 06 februari 2010 @ 13:58:
[...]


Dat is waar, maar ik denk wel dat ze een voorsprong heeft ivm d'r huidige opleiding. (Volgens mij zie je het best vaak, mensen die vanuit het onderwijs overstappen naar het werken als 'trainer' in het bedrijfsleven).

Je kunt ook kijken of je de echte oorzaak kunt aanpakken. Weken van 60 uur maken kan/mag gewoon niet, ook al wordt dat gecompenseerd met wat meer vrije weken dan standaard. Is dat niet iets om met de werkgever te bespreken? En hoe doen haar collega's dat?

Veel werken er ook te veel, maar deels heeft het ook met het perfectionisme te maken. De rapporten zijn goedgekeurd en toch nog twijfelen of er een matig die ze heeft gegeven, toch nog een keer apart observeren dat onderdeel, want stel je voor dat een ouder daar commentaar over heeft... Als je dan 28 leerlingen hebt en die stuk voor stuk gaat observeren voor bepaalde onderdelen NAAST de standaard werkzaamheden. Dan kan het wel eens te veel worden.

Ik denk zelf:
- Perfectionisme i.c.m. een vorm van faalangst naar de ouders toe.

Als een kind ergens niet goed in is trekt ze zich het ook heel erg aan.

[gambieter]

dfrenner schreef op zaterdag 06 februari 2010 @ 14:41:
Veel werken er ook te veel, maar deels heeft het ook met het perfectionisme te maken.

Is het dan niet verstandig om een keer met een psycholoog te gaan praten, of aan te geven aan de werkgever dat de druk heel hoog is (en evt ARBO-arts etc)? Dit komt deels "self-inflicted" over, en je kan er beter vroeg bij zijn dan dat een burn-out moeten "repareren".

Maar je vrouw zal zelf moeten inzien dat in ieder geval een deel van het probleem bij haar ligt, en daar aan moeten gaan werken .

[Arfman]

dfrenner: ik ken de symptomen

Mijn advies is om je vriendin eens met een psycholoog te laten praten. Als ze daar een beetje open voor staat kan het heel erg helpen.

[BlakHawk]

Arfman schreef op zaterdag 06 februari 2010 @ 14:50:
dfrenner: ik ken de symptomen

Mijn advies is om je vriendin eens met een psycholoog te laten praten. Als ze daar een beetje open voor staat kan het heel erg helpen.

Ja, gaat dat dan via de huisarts?

Ze wil sowieso denk ik wel iets anders, waar de werkdruk ook minder hoog is...
Misschien is kinderopvang dan niet eens zo'n gek idee, om tijdelijk tot rust te komen...

[Arfman]

dfrenner schreef op zaterdag 06 februari 2010 @ 15:18:
[...]


Ja, gaat dat dan via de huisarts?

Ze wil sowieso denk ik wel iets anders, waar de werkdruk ook minder hoog is...
Misschien is kinderopvang dan niet eens zo'n gek idee, om tijdelijk tot rust te komen...

Bij mijn vriendin ishet via haar werk gegaan; het viel mensen op dat ze er slecht uit begon te zien, ziek, veel stress, etc. Toen hebben ze haar via de ARBO arts naar de psych gestuurd, en dat heeft absoluut geholpen.

[Michael Knight]

Ik vrees, dat het op veel plaatsen zo is (ik werk zelf in het VO en zie dit terug bij veel mensen) en de hoeveelheid werk i.c.m. allerhande van bovenaf opgelegde zaken (bijvoorbeeld als gevolg van een bezoek van de inspectie) zorgen voor een nog hogere werkdruk.

De kunst is jezelf los te maken van het werk. Introduceer wat regels; tijdens het eten en `s avonds na een bepaald tijdstip gewoon niet meer over het werk praten. Reserveer tijd voor wat andere dingen buiten de correcties/verslagen/handlingsplannen.

Het vervelende is, dat het onderwijs een erg sociale aangelegenheid is, waardoor je je snel zaken gaat aantrekken. Dat kan een mentorleerling zijn, maar ook de thuissituatie van een kind. Probeer je daarvan los te koppelen...het is immers niet jouw (of haar) leven. Ondergaan aan de ellende van anderen, lijkt me niet de bedoeling... mogelijk heeft ze iemand nodig om dit te beseffen (op een helder moment).

Daarnaast zou je ook even na kunnen gaan of je vriendin niet veel te veel werk doet. Hoe staat ze er momenteel voor in haar urenoverzicht. Staan al haar taken er wel in. Wordt alles beloond? Zo nee, dan wordt het ook eens tijd voor een gesprek over extra beloning/waardering of lastenvermindering.

[Railgunner]

Mocht je vriendin inderdaad een andere baan overwegen en toch graag in de educatieve hoek willen blijven, dan zou ze ook bijv. eens bij een museum kunnen kijken. Elk wat groter museum heeft een educatieve functie/afdeling. Is best leuk werk; bijv. rondleidingen voor schoolklassen voorbereiden, materiaal verzamelen, naar scholen gaan om voorlichting te geven etc.

Zomaar een ideetje

[Verwijderd]

11 uur werken per dag? Da's van 08.00u tot 20.00u op school zitten!! (rekening houdend met 1 uur lunchpauze).
Zo lang zitten de juffen hier niet op school, behalve dan in de tijd (zoals nu) van de 10-minutengesprekjes.
Je schrijft dat ze een beoordeling in een rapport toch 'second-guessed'. Die heeft ze toch d.m.v. cito-toetsen, methodetoetsen en dergelijke prima onderbouwd? Commentaar van ouders kun je dan prima weerleggen: gemiddelde score is dit, uw kind scoort dit. Daaruit kom dit rapportcijfer/-beoordeling.
Ik denk, als ik je beschrijving zo lees, dat een overstap naar het bedrijfsleven niet per definitie meer rust zal bieden. Ook daar zul je veel uren moeten steken in het goed voorbereiden van je trainingen, tegen mensen aanlopen die het met je uitleg/aanpak niet eens zullen zijn.
Ik weet niet welke groep ze draait, maar wellicht is een overstap naar een minder zware groep ook een optie? Ik kan me voorstellen dat groep 7 en 8 toch als beginnende juf als zwaarder ervaren zullen worden dan groep 1-2-3. (kinderen minder kneedbaar, moeten meer leren enzo)
Misschien toch op school met een collega of zo gaan praten over de onzekerheden waar ze op haar werk tegenaanloopt en of daar vanuit school geen oplossing/hulp bij geboden kan worden?

[Michael Knight]

Verwijderd schreef op dinsdag 09 februari 2010 @ 11:41:
11 uur werken per dag? Da's van 08.00u tot 20.00u op school zitten!! (rekening houdend met 1 uur lunchpauze).
Zo lang zitten de juffen hier niet op school, behalve dan in de tijd (zoals nu) van de 10-minutengesprekjes.
Je schrijft dat ze een beoordeling in een rapport toch 'second-guessed'. Die heeft ze toch d.m.v. cito-toetsen, methodetoetsen en dergelijke prima onderbouwd? Commentaar van ouders kun je dan prima weerleggen: gemiddelde score is dit, uw kind scoort dit. Daaruit kom dit rapportcijfer/-beoordeling.
Ik denk, als ik je beschrijving zo lees, dat een overstap naar het bedrijfsleven niet per definitie meer rust zal bieden. Ook daar zul je veel uren moeten steken in het goed voorbereiden van je trainingen, tegen mensen aanlopen die het met je uitleg/aanpak niet eens zullen zijn.
Ik weet niet welke groep ze draait, maar wellicht is een overstap naar een minder zware groep ook een optie? Ik kan me voorstellen dat groep 7 en 8 toch als beginnende juf als zwaarder ervaren zullen worden dan groep 1-2-3. (kinderen minder kneedbaar, moeten meer leren enzo)
Misschien toch op school met een collega of zo gaan praten over de onzekerheden waar ze op haar werk tegenaanloopt en of daar vanuit school geen oplossing/hulp bij geboden kan worden?

Je moest eens weten wat men tegenwoordig aan crap verkoopt tijdens zo`n gesprek als motivatie voor ondermaatse prestaties... erge is, de schoolleiding neemt het maar al te graag aan om leerlingen niet naar een andere school te laten gaan (die mogelijk een hoger advies geeft).

Overigens draai ik in het VO ook dagelijks van 08.00u tot 16.30u en dan thuis na het eten zit ik nog 3-4 uur aan correcties en voorbereidingen. Die "11 uur" is veelgehoord

[Marzman]

Is ze een gewone lerares of doet ze de planning voor iedereen? Anders zou ze eens met collega's kunnen praten hoe die dat oplossen. Waarschijnlijk schrijven die gewoon niet op dat ze kinderen laten opruimen en als je ze iets uitvoerends laat doen kun je in die tijd alvast dingen nakijken (toetsen). Ook lijkt me dat je wel dingen kunt hergebruiken in een volgend schooljaar.

[Verwijderd]

Michael Knight schreef op dinsdag 09 februari 2010 @ 11:51:
[...]


Je moest eens weten wat men tegenwoordig aan crap verkoopt tijdens zo`n gesprek als motivatie voor ondermaatse prestaties... erge is, de schoolleiding neemt het maar al te graag aan om leerlingen niet naar een andere school te laten gaan (die mogelijk een hoger advies geeft).

Overigens draai ik in het VO ook dagelijks van 08.00u tot 16.30u en dan thuis na het eten zit ik nog 3-4 uur aan correcties en voorbereidingen. Die "11 uur" is veelgehoord

Ik (als ouder van 2 kinderen in het BO) zal als laatste beweren dat die toetsen en tests niets/niet alles zeggen, maar het was meer voor de vriendin van TS bedoeld: zij komt vaak terug op gegeven beoordelingen, om klagende ouders tegemoet te komen. Dat zou niet hoeven toch, daar kun je 'objectieve' uitslagen voor gebruiken.
Wij hebben toevallig gisteren ons 10-minuten gesprekje gehad.. kind scoort matig/slecht (o.a. DMT EEE, AVI M3, zit in gr. 4). Nu hang ik zeker niet alles op aan die tests, maar ze maken dingen wel inzichtelijk: kind komt met de groep duidelijk niet mee, waar dat door komt is een 2e. Daarover verschillen school en wij wellicht van mening.
Maar zoals TS het beschreef gaat zijn vriendin bij zowat alle kinderen extra observaties doen en ik kan me voorstellen dat je uren dan erg snel vollopen.
Wij hebben met onze kinderen door de wol geverfde, van de 'oude stempel' (die nog gym mogen geven zeg maar) leerkrachten en net-van-school-af-leerkrachten gehad. Ik krijg de indruk dat die laatste categorie meer last heeft van de problemen die TS hierboven schetst. In elk geval is dat wel onze persoonlijke ervaring op onze school.

[Wilke]

Als ze eenmaal wat meer ervaring heeft gaat alles vast sneller, 11 uur/dag en dan nog in het weekend etc. is absurd. Het zou vast helpen om minder perfectionistisch te zijn. Dat voorbeeld wat je noemt over die weekplanningen bv, natuurlijk is het leuk als die enigszins klopt met de werkelijkheid, maar hoe boeiend is dat? Als daar sommige dingen niet of juist wel in moeten staan, zet ze er dan lekker wel of niet in. Wat je in werkelijkheid exact doet en of dat wel precies overeenkomt met die weekplanning, daar kraait zeer waarschijnlijk geen haan naar - dus zie het gewoon als papierwerk dat moet gebeuren en als de werkelijkheid er in grote lijnen mee overeenkomt dan klaar, prima.

[Arfman]

Wilke schreef op dinsdag 09 februari 2010 @ 13:28:
Als ze eenmaal wat meer ervaring heeft gaat alles vast sneller, 11 uur/dag en dan nog in het weekend etc. is absurd. Het zou vast helpen om minder perfectionistisch te zijn.

Dat weet ze waarschijnlijk zelf ook wel

Dat voorbeeld wat je noemt over die weekplanningen bv, natuurlijk is het leuk als die enigszins klopt met de werkelijkheid, maar hoe boeiend is dat? Als daar sommige dingen niet of juist wel in moeten staan, zet ze er dan lekker wel of niet in. Wat je in werkelijkheid exact doet en of dat wel precies overeenkomt met die weekplanning, daar kraait zeer waarschijnlijk geen haan naar - dus zie het gewoon als papierwerk dat moet gebeuren en als de werkelijkheid er in grote lijnen mee overeenkomt dan klaar, prima.

Leuk, maar jij hebt duidelijk geen ervaring met vrienden/vriendinnen/collega's die zo zijn. Het perfectionistische zit in hun systeem, dat krijg je er niet zomaar uit. Dit soort (goedbedoelde) adviezen zijn leuk, maar helpen geen snars.

[Michael Knight]

Daarbij gaat het niet om het perfectionisme, maar om de extra werklast (hoeveelheid) die je krijgt.

Doe je het 'minder goed', krijg je het alsnog terug (na inspectie) met bijbehorend evaluatiegesprek van je direct leidinggevende, waarin men ff laat blijken dat je slordig bent... Dus wederom hetzelfde pak werk + een negatieve beoordeling.. je wordt in het onderwijs (meestal) gewoon keihard afgerekend op dat soort dingen.