Laatst bedacht ik een allegorie, waarin ik de mensheid als schimmel op een appel (de aarde) in beschouwing nam.
De discussie was namelijk dat, hoe de mens nu werkt (bouwen van huizen, dumpen van chemisch afval) nergens anders in de natuur voorkomt. Andere diersoorten produceren enkel biologische afvalproducten.
Stel je een appel voor. Deze appel, welke bestaat uit losse cellen die samenwerken om de appel in goede conditie te houden, kan het behoorlijk lang uithouden op zichzelf. Nu komt er op een moment een schimmelsoort op de appel terecht, welke de cellen van de appel verbruikt en zo gifstoffen produceert welke de appel verteren. Omdat er weinig is om de schimmel te bestreiden, kan de schimmel zich moeiteloos over de appel verspreiden en binnen een korte tijd heeft het de hele appel bedekt. Een voor een gaan de cellen kapot, en komen er meer gifstoffen op de appel terecht.
De vraag die ons nu laat, is of de mensheid nu werkelijk een natuurlijk balans verstoord. Immers, dan zou datzelfde toch ook voor een schimmel op een appel moeten gelden? Deze verstoort eveneens een balans, en brengt de appel in een slechtere conditie. En het is een proces welke stoffen produceert die de appel vreemd zijn, en niet door de cellen van de appel geproduceerd of afgebroken kunnen worden.
Ten eerste vraag ik me af of iemand kritiek heeft op deze allegorie, en daarnaast zou ik graag een discussie zien over het al dan niet natuurlijk zijn van hoe de mens de aarde 'verteert'.
De discussie was namelijk dat, hoe de mens nu werkt (bouwen van huizen, dumpen van chemisch afval) nergens anders in de natuur voorkomt. Andere diersoorten produceren enkel biologische afvalproducten.
Stel je een appel voor. Deze appel, welke bestaat uit losse cellen die samenwerken om de appel in goede conditie te houden, kan het behoorlijk lang uithouden op zichzelf. Nu komt er op een moment een schimmelsoort op de appel terecht, welke de cellen van de appel verbruikt en zo gifstoffen produceert welke de appel verteren. Omdat er weinig is om de schimmel te bestreiden, kan de schimmel zich moeiteloos over de appel verspreiden en binnen een korte tijd heeft het de hele appel bedekt. Een voor een gaan de cellen kapot, en komen er meer gifstoffen op de appel terecht.
De vraag die ons nu laat, is of de mensheid nu werkelijk een natuurlijk balans verstoord. Immers, dan zou datzelfde toch ook voor een schimmel op een appel moeten gelden? Deze verstoort eveneens een balans, en brengt de appel in een slechtere conditie. En het is een proces welke stoffen produceert die de appel vreemd zijn, en niet door de cellen van de appel geproduceerd of afgebroken kunnen worden.
Ten eerste vraag ik me af of iemand kritiek heeft op deze allegorie, en daarnaast zou ik graag een discussie zien over het al dan niet natuurlijk zijn van hoe de mens de aarde 'verteert'.
IF IF = THEN THEN THEN = ELSE ELSE ELSE = IF;