Nu we toch even moeten wachten op de reactie van Remko in dit topic of zijn buitenland avontuur doorgaat, even terugkomen op de volgende stelling:
TS vraagt gewoon netjes om advies. Voor iemand die nog nooit voor zakelijke trips (of überhaupt) nooit in het buitenland geweest kunnen de consequenties daarvan niet altijd overzien worden.
Reizen heeft positieve kanten: De afwisseling met collega's en werkplek. Je doet nieuwe ervaringen op. Het staat goed op je C.V. Je vult een vacature op die ze blijkbaar moeilijk kunnen inlossen, dat geeft je meteen status als je daar binnenkomt, want ze zullen je niet 123 willen inlossen op een ander.
Nadelen: Zo'n middellange reis moet je wat verder uitkauwen en voorbereiden (je spullen inpakken kan moeilijk op het werk, al dit soort zaken moet je dus meerekenen als privé-reistijd). Als zo'n reis vertraagd om wat voor reden ben gaat dat ook ten koste van je privé-tijd.
Het zijn kleine puntjes, maar om teleurstelling te voorkomen moet je er wel vanaf weten. Zelf maak ik enkele keren per jaar een zakelijk tripje voor conferenties e.d. Er wordt nogal gelet op de kosten en dagvergoedingen; business-class reizen en luxe hotels zitten er dus niet in. Over een taxi kan al moeilijk worden gedaan bij wijze van spreke. Ik neem dat verder voor lief omdat de rest wel geheel wordt vergoed en gewoon wordt gezien als werktijd. Soms ben je inderdaad wat langer onderweg in eigenlijke privé-tijd, maar als ik vrijdag halverwege de dag terug ben ga ik daarna echt niet meer naar m'n werk. Beetje geven en nemen principe dus.
Als het echt zo nauw luistert dat elk uurtje er één is voor je baas dan zou ik wel m'n eisen wat optrekken. In-checken bij de business balie, met de taxi van en naar het vliegveld, hotel naar keuze, dat soort kleine zaken om je reis wat te vergemakkelijken. Dat lijkt me natuurlijk altijd bespreekbaar, zeker als ze al zo'n tijd een vacante plek hebben. Je kunt ongetwijfeld nog eens navragen wat de voorwaarden zijn als vergoedingen, vliegtuigmaatschappij, hotels e.d. Sommige bedrijven hebben lopende 'accounts' bij allerhande bedrijven. Dat kan makkelijk zijn, meestal krijg je dan vanzelf privileges onderweg. Anderzijds, als je vaste vliegtuigmaatschappij ryan-air wordt en die koffie á 4 euro 50 zelf moet lappen dan wordt je daar ook niet vrolijk van.
Zelf solliciteerde ik ooit op een functie waar reizen gewoon echt een part-of-the-job was. Helft van de maand op kantoor (om de hoek) en de helft daarvan in het verre buitenland (buiten Europa). Omdat ik vrij lang ben wilde ik gewoon business-class kunnen vliegen, want een tripje van pak hem beet 14 uur naar Singapore doe ik gewoon niet opgevouwen in een stoel wetende dat diegene die er echt van profiteert je baas is. Dat dat niet kon bleek een onoverkomelijk punt te zijn voor die werkgever. Hij had er begrip voor, maar wilde dat niet aan mij toekennen aangezien hij dan een probleem had met het zittende personeel welke ook niet business class mochten vliegen. Jammer dan. Het salaris was meer dan goed te noemen, maar ik ga echt niet als een sardientje zo'n 10 van die lange vluchten per maand maken (nog los van de jet-lag), dat houdt ik zelf ook niet 3 maanden vol.
Mensen die blij zijn 'geen' goed betaalde baan te hebben? In Nederland is het trouwens conform een hoop CAO's zelf zo geregeld: boven bepaalde salarisschalen wordt overwerk niet gerekend als overwerk. Daarmee dus automatisch de lagere salarisgroepen wel. Zo gek is het dus niet om reizen in de baas zijn tijd af te dwingen als je salaris voor de rest niet zo spannend is. Technisch gezien kan ik die privé-tijd dat ik aan het reizen ben tijdens zo'n trip ook declareren dus, ik doe het niet, maar dat komt omdat de baas ook niet moeilijk doet over een trip á paar duizend euro waar de resultaten (in financiële zin) niet of nauwelijks uit te drukken zijn. Daarnaast is er nog een verschil of je 'gedwongen' wordt te reizen (zoals bij TS) en of je uit eigen beweging met de goedkeuring van je baas op kosten van de werkgever een bepaalde conferentie opzoekt imho.