Hallo,
Vorig jaar ben ik halverwege mijn fulltime opleiding netwerkbeheerder gestopt Dit door de reden dat ik me zeer ongelukkig voelde door de situatie die er heerste. Namelijk dat ik als 23 jarige die graag erg goed wilt worden in de ICT werd behandelt als een op hol geslagen puber die ik totaal niet ben.
Ik had een stage gedaan waar ik het erg naar mijn zin had. Het werk wat ik daar deed werd erg gewaardeerd en vond het ook leuk iets te kunnen betekenen. Vandaar mijn keuze voor meer geluk te kiezen en mijn opleiding in de avonduren af te ronden naast een baan waar ik aan mezelf kon werken.
Echter. Dit besluit heb ik begin van het voorjaar genomen. ik heb mezelf behoorlijk op het solliciteren gestort maar het mocht niet baten. Ondanks dat ik heel zeker weet dat ik ruim voldoende kennis in huis heb heb ik erg veel moeite om aan het werk te komen.. Ik solliciteer momenteel op functies als Servicedesk medewerker, Helpdesk medewerker en Medewerker ICT. Allemaal functies waarbij de functieomschijving totaal aansluit bij wat ik kan. Daarnaast heb ik een reverentie die dit kan bevestigen.
Ondanks krijg ik vaak geen reactie van werkgevers als ik solliciteer ( wat ik overigens erg onbeschoft vind ) En als ik word uitgenodigd krijg ik na een zeer goed eerste gesprek een mailtje/belletje dat ze ondanks het goede gesprek toch niet met mij in zee willen gaan omdat ik niet de jaren ervaring heb.
In de tussentijd heb ik op eigen kosten mijn MCDST en ITIL behaald. Te meer omdat ik dan betere papieren heb om aan te kunnen tonen dat ik geschrikt ben. Echt aan kennis ontbreekt het mij niet. Echter wel aan de altijd gevraagde 2 tot 5 jaar werkervaring die ze vrijwel altijd vragen.
Hoe moet een starter als ik in hemelsnaam aan het werk komen? En hoe zijn andere starters aan het werk gekomen? Als je op monsterboard zoekt naar functies waar ze starters vragen hou je maximaal 4 vacatures over. En daar nog vragen ze mensen die volgens mij niet bestaan. Een junior met HBO werk en denk niveau aangevuld met een berg peperdure certificaten die een student op eigen kosten niet kan financieren.
Ik heb verschillende opties bekeken en uitgevoerd.
-Ik heb certificering behaald, mocht niet baten.
-Bekeken of het niet verstandig zou zijn fulltime door te leren, Echter zie ik hier enorm tegenop omdat ik 2 werkelijk klote jaren aan over heb gehouden. Ik wil graag belanden in een omgeving waar serieus word gewerkt en na wat onderzoek naar verschillende scholen bij mij in de buurt bestaat dat simpelweg helaas niet. Ik heb heb/had mijn hoop gevestigd om een avondschool waar ik met mensen te maken zou krijgen van mijn leeftijd of ouder die serieus te werk gaan in plaats van stoned wat rondhangen en niks uitvoeren. En die laatste heb ik dus 2 jaar mee moeten samenwerken tot ergernis aan toe.
-Detachering.
Ik heb aardig wat belletjes mogen ontvangen van grote detacheringsbureau's. Na wat gesprekken en een hoop gelezen te hebben op dit forum is dat niks voor mij. Ik heb de vrees dat ik dalijk 3 uur of meer per dag aan het reizen ben om vervolgens 8 uur per dag printers aan te sluiten. Het risico dat mijn kwaliteiten niet tot mijn recht komen is mij te groot. Daarbij weegt ook mee dat ik graag een persoon ben in plaats van een nummer. Het salaris vind ik als starter minder belangrijk.
De moed begint me nu een beetje in mijn schoenen te zakken. Ik solliciteer gewoon door en probeer me keer op keer te bewijzen dat ik waardevol kan zijn maar het lijkt geen zin te hebben. Mensen met de werkervaring gaan voor. Ergens ook wel terecht in deze tijd om voor zekerheid te kiezen dat voor een starter.
Maar hoe gaan andere starters hier mee om? of anders. Hoe is een starter zelf ooit aan het werk gekomen?
Alvast bedankt.
Mvg,
goof
Vorig jaar ben ik halverwege mijn fulltime opleiding netwerkbeheerder gestopt Dit door de reden dat ik me zeer ongelukkig voelde door de situatie die er heerste. Namelijk dat ik als 23 jarige die graag erg goed wilt worden in de ICT werd behandelt als een op hol geslagen puber die ik totaal niet ben.
Ik had een stage gedaan waar ik het erg naar mijn zin had. Het werk wat ik daar deed werd erg gewaardeerd en vond het ook leuk iets te kunnen betekenen. Vandaar mijn keuze voor meer geluk te kiezen en mijn opleiding in de avonduren af te ronden naast een baan waar ik aan mezelf kon werken.
Echter. Dit besluit heb ik begin van het voorjaar genomen. ik heb mezelf behoorlijk op het solliciteren gestort maar het mocht niet baten. Ondanks dat ik heel zeker weet dat ik ruim voldoende kennis in huis heb heb ik erg veel moeite om aan het werk te komen.. Ik solliciteer momenteel op functies als Servicedesk medewerker, Helpdesk medewerker en Medewerker ICT. Allemaal functies waarbij de functieomschijving totaal aansluit bij wat ik kan. Daarnaast heb ik een reverentie die dit kan bevestigen.
Ondanks krijg ik vaak geen reactie van werkgevers als ik solliciteer ( wat ik overigens erg onbeschoft vind ) En als ik word uitgenodigd krijg ik na een zeer goed eerste gesprek een mailtje/belletje dat ze ondanks het goede gesprek toch niet met mij in zee willen gaan omdat ik niet de jaren ervaring heb.
In de tussentijd heb ik op eigen kosten mijn MCDST en ITIL behaald. Te meer omdat ik dan betere papieren heb om aan te kunnen tonen dat ik geschrikt ben. Echt aan kennis ontbreekt het mij niet. Echter wel aan de altijd gevraagde 2 tot 5 jaar werkervaring die ze vrijwel altijd vragen.
Hoe moet een starter als ik in hemelsnaam aan het werk komen? En hoe zijn andere starters aan het werk gekomen? Als je op monsterboard zoekt naar functies waar ze starters vragen hou je maximaal 4 vacatures over. En daar nog vragen ze mensen die volgens mij niet bestaan. Een junior met HBO werk en denk niveau aangevuld met een berg peperdure certificaten die een student op eigen kosten niet kan financieren.
Ik heb verschillende opties bekeken en uitgevoerd.
-Ik heb certificering behaald, mocht niet baten.
-Bekeken of het niet verstandig zou zijn fulltime door te leren, Echter zie ik hier enorm tegenop omdat ik 2 werkelijk klote jaren aan over heb gehouden. Ik wil graag belanden in een omgeving waar serieus word gewerkt en na wat onderzoek naar verschillende scholen bij mij in de buurt bestaat dat simpelweg helaas niet. Ik heb heb/had mijn hoop gevestigd om een avondschool waar ik met mensen te maken zou krijgen van mijn leeftijd of ouder die serieus te werk gaan in plaats van stoned wat rondhangen en niks uitvoeren. En die laatste heb ik dus 2 jaar mee moeten samenwerken tot ergernis aan toe.
-Detachering.
Ik heb aardig wat belletjes mogen ontvangen van grote detacheringsbureau's. Na wat gesprekken en een hoop gelezen te hebben op dit forum is dat niks voor mij. Ik heb de vrees dat ik dalijk 3 uur of meer per dag aan het reizen ben om vervolgens 8 uur per dag printers aan te sluiten. Het risico dat mijn kwaliteiten niet tot mijn recht komen is mij te groot. Daarbij weegt ook mee dat ik graag een persoon ben in plaats van een nummer. Het salaris vind ik als starter minder belangrijk.
De moed begint me nu een beetje in mijn schoenen te zakken. Ik solliciteer gewoon door en probeer me keer op keer te bewijzen dat ik waardevol kan zijn maar het lijkt geen zin te hebben. Mensen met de werkervaring gaan voor. Ergens ook wel terecht in deze tijd om voor zekerheid te kiezen dat voor een starter.
Maar hoe gaan andere starters hier mee om? of anders. Hoe is een starter zelf ooit aan het werk gekomen?
Alvast bedankt.
Mvg,
goof
Uiteindelijk zit onze manager er alleen voor spek en bonus.. - Loesje