De kille onmenselijkheid van uitzendkantoren

[Anoniem: 225957]

Even een noot over de "menselijkheid" van uitzendkantoren.

Mijn vrouw werkt af en toe in een fabriek via zo'n uitzendkantoor. Dagcontracten.

Nu een tijd geleden heel droevig nieuws, onze overbuurman, waar we heel close bij waren, komt onverwacht te overlijden. Ik bel het uitzendkantoor onmiddellijk op dat mijn vrouw vrijdag niet kan komen werken wegens begrafenis van onze buurman.

"Buurman? Pffffff, ik weet niet of ze dat gaan aanvaarden hoor", klinkt het.

Enkele dagen later - het is niet zo'n schitterend jaar voor ons - overlijdt mijn grootvader.

Ik bel het uitzendkantoor weer op met deze trieste mededeling en in plaats van een troostend woord krijg ik een diepe zucht te horen: "Ja, pffff, ik zal het dan maar doorgeven aan het bedrijf zeker."

Ik houd me kalm, of probeer, en zeg nog dat ze dan zeker de maandag erop terug op post is, en krijg daarna te horen: "Ja, ik weet wel dat je daar niet om doet, maar zorg dat zoiets niet te veel meer gebeurt, ze zien dat daar niet graag".

WTF???

Gelukkig was dit telefonisch, was je op zo'n moment face-to-face met zo'n uitzendkantoorklerelijer, dan verkocht je ze toch wel een serieuze dreun zeker??

Ik heb maar geantwoord dat ik het eigenlijk ook niet zo graag had dat mijn grootvader overleden was, maar bljkbaar snapten ze de sarcastische noot niet.

Uitzendkantoren? Menselijkheidsfactor nul. Nul komma nul.

[Exirion]

Tja, de wereld draait om geld en winst maken. "Jouw probleem is ons probleem niet". What's new?

[Dennahz]

Je hebt er rotte appels tussen zitten idd. Het lijkt heel makkelijk, zo in een uitzendbureau werken, maar de stress die erbij komt moet je niet onderschatten.

Je komt er binnen als iemand met veel geduld, maar al snel krijg je allerlei commando's om maar te presteren en verlies je alle menselijkheid als het uitzendbureau eens wat minder geld binnenkrijgt, omdat je daar persoonlijk op wordt afgerekend.

Er zitten er ook zeker tussen die er wel echt voor de mensen (uitzendkrachten) zitten, maar die worden er al snel uitgewerkt omdat zij niet genoeg opleveren. Alles gaat om presteren, presteren, presteren.

Ligt aan het management.

[ Voor 3% gewijzigd door Dennahz op 10-08-2009 20:22 ]

[defusion]

Tja, denk dat ze erg veel ervaring hebben met mensen waar iedere week wel de oma van overlijdt

Dan neem je zoiets niet gauw meer serieus.

[ACID-dude]

Ja, goed... ik kan me je verhaal wel indenken. Logisch dat je empathie verwacht als je zo'n mededeling hebt. Maar zaken zijn zaken. Zeker als het een arbeidsbureau betreft waar jij niet eens werkt en zij slechts incidenteel, dan kan ik me de reactie van de "uitzendkantoorklerelijer" wel voorstellen. Wat wil je, die horen dit soort dingen de hele dag. Ik kan alleen maar zeggen: laat het je geen seconde meer interesseren en richt je op zaken die je aandacht harder nodig hebben.

[gambieter]

Je moet het echter ook van de kant van het uitzendbureau bekijken. Er zullen er zat zijn die een overlijden als excuus zullen gebruiken om een dagje weg te blijven, en misschien was je wel de 10e die dag die afbelde wegens een overlijden?

Je generaliseert nu wel heel erg dat alle uitzendbureaus slecht zijn, en dat baseer op je op 1 ervaring. N=1 is echter te weinig .

[Rukapul]

gambieter schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:25:
Je moet het echter ook van de kant van het uitzendbureau bekijken.

Que? Er is geen enkele reden waarom een werkgever, uitzendbureaus incluis, niet een stukje empathie kunnen tonen of ten minste niet als asociale frusties zich kunnen gedragen. Mensen flexibel plaatsen bij opdrachtgevers is hun taak. De flexibiliteit komt daarbij van twee kanten en dan zijn sterfgevallen (die bij uitzendbureaus onder kort verzuim vallen en daarmee voor eigen rekening) nog wel een van de normalere redenen.

[Confusion]

De vraag is natuurlijk wel of we de waarneming van SteveIT kunnen vertrouwen. Als hij toch al niet zo positief over het uitzendbureau denkt (hey, het zijn nu eenmaal mensenhandelaren), dan kan een zich neutraal opstellende medewerker gemakkelijk negatief op hem overkomen. Sommige mensen zuchten een hoop ongeacht wat ze zeggen en veel hangt af van de exacte formulering. Als het bedrijf waar zijn vrouw werkt bijvoorbeeld een hele lastige, veel klagende, klant van ze is, dan kan de laatste opmerking ook gewoon een zinloos, maar vriendelijk bedoeld, advies zijn. Als uitzendbureau loop je denk ik nogal het risico zo slecht als de slechtste van je klanten te worden, omdat je voortdurend voor hun beleid op je hoede moet zijn.

[gambieter]

Rukapul schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:33:
Que? Er is geen enkele reden waarom een werkgever, uitzendbureaus incluis, niet een stukje empathie kunnen tonen of ten minste niet als asociale frusties zich kunnen gedragen. Mensen flexibel plaatsen bij opdrachtgevers is hun taak. De flexibiliteit komt daarbij van twee kanten en dan zijn sterfgevallen (die bij uitzendbureaus onder kort verzuim vallen en daarmee voor eigen rekening) nog wel een van de normalere redenen.

Ik zeg toch niet dat ik de handelswijze van het uitzendbureau goedkeur? Alleen heeft de TS ook geen empathie voor hoe een uitzendbureau er tegenaan kijkt. Daarnaast is er wel degelijk een hoeveelheid misbruik van excuses, en daar lijden de goeden dan soms onder de kwaden. Of verwacht je dat een uitzendbureau elk overlijden als excuus accepteert? Als het vaker gebeurt dat krachten niet op komen dagen krijgt het uitzendbureau een slechte reputatie bij de werkgever.

Van beide kanten op mag je wat empathie verwachten. Ik ben het niet eens met de TS die de hele uitzendbranche veroordeeld op 1 geisoleerd geval .

[ACID-dude]

Zoals gambieter, Confusion en defusion al terecht aangeven, is de waarneming van SteveIT niet echt steekhoudend. Een rant over een complete branche, gebaseerd op een enkele ervaring is eigenlijk geen discussievoer.

Je zult je misschien nog wel verbazen over wat voor excuusjes en (gelogen) redenen voor afwezigheid er over tafel komen daar. Die mensen daar trekken het doorgaans zich niet persoonlijk aan, dus dat zou de andere partij beter ook niet kunnen doen. Doen zij dat wel, dan heb je in feite geluk.

[ Voor 42% gewijzigd door ACID-dude op 10-08-2009 20:52 ]

[rapture]

Ze verhandelen arbeid en omdat iemand ziekteverzuim wilt plegen, kunnen ze weer de tientallen, honderdtallen telefoontjes doen om een vervanger te vinden. Een nieuwe vervanger kunnen ze weer trainen om een dagje te doen met bedenkelijke prestaties. Als ze geen vervanger vinden, dan zit de klant met gemiste omzet. Een werkgever is niet gek om bv een zieke werknemer met een paracetamolletje terug aan het werk te zetten om niet productie, omzet, verkoop, potentiële kansen,... te missen.

[MuisM4t]

Ik vind het niveau van die gasten die daar werken vaak tegenvallen en kan begrijpen dat ze mede daardoor ook zo zouden kunnen reageren.

[ Voor 4% gewijzigd door MuisM4t op 10-08-2009 20:56 ]

[ACID-dude]

MuisM4t schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:51:
Ik vind het niveau van die gasten die daar werken altijd zo tegenvallen en kan begrijpen dat ze mede daardoor ook zo zouden kunnen reageren.

Jij vermoedt een verband tussen het intellect en het inlevingsvermogen van "die gasten die daar werken"?

[MuisM4t]

ja.

[Henk007]

Wat wel eens wil werken is dit verhaal 2 niveaus hoger in de hiërarchie bij zo'n uitzendboer op tafel te leggen. Vaak heeft men dan opeens wel begrip voor de situatie, het betreffende filiaal krijgt een reprimande, maar uiteraard schiet je daar zelf weinig mee op.
Misschien is het zelfs interessant om dit op een afdeling P&O van het bedrijf waar je vrouw werkt ter sprake te brengen. Zij zijn immers klant en betalen de rekeningen.
Bottom line denk ik zelf dat ik acuut zou stoppen met werken voor zo'n firma. Afgezien van de crisis is er best wel ergens anders werk te vinden.

[ Voor 14% gewijzigd door Henk007 op 10-08-2009 20:58 ]

[Rukapul]

gambieter schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:45:
Alleen heeft de TS ook geen empathie voor hoe een uitzendbureau er tegenaan kijkt.

Empathie heb je naar mensen toe, niet naar organisaties (daarvoor is een vriendelijk zakelijke houding voldoende). De empathie naar de uitzendbureaumedewerker zal zich dus wellicht uiten in een vriendelijke bejegening, maar hoeft geen rekening te houden met het onprofessionele gezucht en gesteun van een intercedent die gewoon haar werk moet doen.

[MuisM4t]

ACID-dude schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:55:
[...]


Jij vermoedt een verband tussen het intellect en het inlevingsvermogen van "die gasten die daar werken"?

Heeft ook iets te maken met het vermogen bepaalde dingen in het juiste perspectief te zien...

[Anoniem: 225957]

Confusion schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:44:
De vraag is natuurlijk wel of we de waarneming van SteveIT kunnen vertrouwen. Als hij toch al niet zo positief over het uitzendbureau denkt (hey, het zijn nu eenmaal mensenhandelaren), dan kan een zich neutraal opstellende medewerker gemakkelijk negatief op hem overkomen. Sommige mensen zuchten een hoop ongeacht wat ze zeggen en veel hangt af van de exacte formulering. Als het bedrijf waar zijn vrouw werkt bijvoorbeeld een hele lastige, veel klagende, klant van ze is, dan kan de laatste opmerking ook gewoon een zinloos, maar vriendelijk bedoeld, advies zijn. Als uitzendbureau loop je denk ik nogal het risico zo slecht als de slechtste van je klanten te worden, omdat je voortdurend voor hun beleid op je hoede moet zijn.

Ik begrijp wat je zegt, Confusion, volledig, maar om het even welke functie iemand bekleedt, om het even hoe belangrijk of moeilijk die klant wel is en iemand meld je, met de krop in de keel en in tranen, dat grootvader overleden is, en die iemand zegt heel erg kil: "OK, maar zorg dat dat niet al te veel gebeurt", **wat** moet je dan denken over die persoon???

Ongeacht hoeveel nonsense-verhalen ze horen (en ik neem aan dat er veel idioten zijn van wie de grootmoeder overlijdt iedere keer het mooi weer is), zoiets doe je toch niet? Trouwens, ze kennen mijzelf en mijn vrouw daar ondertussen en weten wel dat wij niet zulke mensen zijn

[Anoniem: 225957]

rapture schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:51:
Ze verhandelen arbeid en omdat iemand ziekteverzuim wilt plegen, kunnen ze weer de tientallen, honderdtallen telefoontjes doen om een vervanger te vinden. Een nieuwe vervanger kunnen ze weer trainen om een dagje te doen met bedenkelijke prestaties. Als ze geen vervanger vinden, dan zit de klant met gemiste omzet. Een werkgever is niet gek om bv een zieke werknemer met een paracetamolletje terug aan het werk te zetten om niet productie, omzet, verkoop, potentiële kansen,... te missen.

Inderdaad, je zegt het, de menselijkheid is verdwenen. Natuurlijk is het "ongemakkelijk" voor hen als zo'n situatie zich voordoet, maar is het nu *zo* moeilijk om eens effe menselijk te zijn en een innige deelneming te betuigen, alvorens tot de zakelijke details over te gaan? Duurt twee seconden. Ik begrijp heus wel dat zij zaken moeten doen en ik begrijp heus wel dat ze onder druk staan maar kunnen die 2 seconden er écht niet af??

Als DBA sta ik ook vaak onder druk, krijg ik ook veel shit over me heen van nerveuze accountants die cijfers uit de warehouse moeten krijgen omdat zij door hun directeurs onder druk staan. Ik krijg ook veel schreeuwende klanten aan de telefoon, en onzinverhalen, en allerhande al dan niet ware bullshitverhalen, maar toch blijf ik begrijpend en blijf ik **menselijk**.

Of laat het me zo stellen, als ikzelf ooit **zo** onmenselijk zou zijn tegenover mijn klanten, dan vind ik dat ik onmiddellijk met dringende reden ontslagen mag worden.

En och nee, ik generaliseer niet een hele branche over één enkel "incidentje"; mijn vrouw werkt al jaren af en toe met uitzendkantoren en die gasten zijn allemaal hetzelfde in onmenselijkeheid, al moet ik zeggen dat deze wel het record verbroken heeft.

En aan ons zal het zeker niet liggen, mijn vrouw is zo'n beetje de meest correcte uitzendkracht die je kunt vinden. Altijd op post, zelf op idiote tijdstippen met een half uur vooraf een telefoontje, en als er iets is dan altijd onmiddellijk zo snel mogelijk een telefoontje om te verwittigen.

Bah, ik heb er geen ander woord voor.

[ Voor 4% gewijzigd door Anoniem: 225957 op 10-08-2009 22:06 ]

[Anoniem: 225957]

Henk007 schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:56:
Wat wel eens wil werken is dit verhaal 2 niveaus hoger in de hiërarchie bij zo'n uitzendboer op tafel te leggen. Vaak heeft men dan opeens wel begrip voor de situatie, het betreffende filiaal krijgt een reprimande, maar uiteraard schiet je daar zelf weinig mee op.
Misschien is het zelfs interessant om dit op een afdeling P&O van het bedrijf waar je vrouw werkt ter sprake te brengen. Zij zijn immers klant en betalen de rekeningen.
Bottom line denk ik zelf dat ik acuut zou stoppen met werken voor zo'n firma. Afgezien van de crisis is er best wel ergens anders werk te vinden.

Daar heb je ongetwijfeld gelijk in. Had ik ook even overwogen, maar dat helpt me toch niet. Mijn grootvader komt er niet mee terug, de vieze smaak in mijn mond van de uitzendsector gaat er niet mee weg. Dat onterechte verontschuldigingsbriefje (dat 's nachts door een scheduled job samen met honderden anderen uitgespuwd wordt) verandert er écht niet veel aan.

Gewoon verder gaan zeker (mijn vrouw is er al weer aan de slag)... (en eens "luchten" op Tweakers)

[ Voor 7% gewijzigd door Anoniem: 225957 op 10-08-2009 21:57 ]

[PHiXioN]

Botte hufters werken overal, niet alleen in de uitzendbranche.

[Anoniem: 225957]

Confusion schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:44:
... dan kan een zich neutraal opstellende medewerker gemakkelijk negatief op hem overkomen.

Sorry hoor Confusion, maar noem je dit écht "zich neutraal opstellen"???


Oh wacht, ik herinner me plots de discussie over het slecht behandelen van sollicitanten... Je hebt helemaal nergens recht op. Je hebt nog geen recht op de lucht die je inademt. Zo was het, niet? Tsja, dan zal de houding van het uitzendkantoor-meisje inderdaad wel neutral en misschien zelfs ook wel vriendelijk en medelevend zijn, ongetwijfeld.

[MSalters]

Jij mist het kernpunt van Confusion: op basis van jouw subjectieve oordeel alleen kunnen we geen oordeel vellen.

Omgekeerd zie jij wel kans om op te vallen als een persoon die overal tegen problemen aanloopt. Ook dit incident past in een patroon rondom jouw persoon, niet in een patroon wat we structureel bij uitzendburo's zien. Als jij en de wereld niet door 1 deur kunnen, dan is mijn neiging niet om de wereld de schuld te geven.

[gambieter]

Rukapul schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:56:
Empathie heb je naar mensen toe, niet naar organisaties (daarvoor is een vriendelijk zakelijke houding voldoende). De empathie naar de uitzendbureaumedewerker zal zich dus wellicht uiten in een vriendelijke bejegening, maar hoeft geen rekening te houden met het onprofessionele gezucht en gesteun van een intercedent die gewoon haar werk moet doen.

Dat is mij te gemakkelijk geredeneerd. De TS klaagt over degene die hij aan de telefoon heeft, en extrapoleert dit daarna naar een hele branche toe. Het vereist wel degelijk een tweezijdige empathie van de medewerker richting TS, en van de TS naar de medewerker die ook aan eisen moet voldoen.

Ik ben er ook niet helemaal van overtuigd dat de TS het verhaal niet aandikt, al kan het goed zijn dat dit is zoals het op hem overkwam. Maar het is duidelijk dat hij allang negatief denkt over de hele branche en dit gewoon de druppel is .

Anoniem: 225957 schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 22:19:
Sorry hoor Confusion, maar noem je dit écht "zich neutraal opstellen"???

Wat Confusion en anderen je proberen te vertellen is dat je overreageert. En dat wordt een beetje bevestigd door de "en eens "luchten" op Tweakers". Wat trouwens niet wegneemt dat het heel vervelend zal over zijn gekomen en op een slecht moment kwam, maar ik denk toch dat je iets rustiger moet blijven. Begrip moet ook van twee kanten komen .

Gecondoleerd trouwens.

[Thijs_O]

Ik denk dat er inderdaad een verschil is tussen 'zakelijk' en 'bot' zijn. Zoals hierboven al gezegd is het voor het uitzendbureau wel even flink vervelend maar als intercedent moet je dat dan toch bovenal niet afgeven op de uitzendkracht. Dat is toch juist een van de dingen die je m.i. altijd moet leren bij elke denkbare functie waarbij je representatief moet zijn, bijv. voor een bedrijf: houd interne problemen (snel een vervanger moeten zoeken) intern.

In dit geval had de intercedent tegenover SteveIT een hele andere toon kunnen aanslaan. Condoleance/medeleven betuigen en hem/haar sterkte wensen, en afspreken dat er op een later tijdstip nog wel contact wordt gezocht over het hervatten van de werkzaamheden, iets in die trant. Daarmee bereik je net zo veel. Natuurlijk denkt diezelfde intercedent op dat moment waarschijnlijk iets als "Driewerf klote, moet ik weer een vervanger zien te vinden" maar dát hoort hij/zij gewoon voor zich te houden.

Zoals gezegd: zakelijk zijn is niet hetzelfde als bot en onpersoonlijk zijn. Het is vanuit zakelijk oogpunt juist slecht om een dergelijk slecht visitekaartje af te geven.

------

Had zelf overigens ook al zoiets, laatst. Ingeschreven voor vakantiewerk bij Olympia. Een week later op maandag langsgeweest en gevraagd naar de situatie: ze konden me toen het baantje garanderen en ik zou die vrijdag een contract komen tekenen. Bellen ze me die vrijdag een half uur voordat ik zou komen op dat het toch niet doorgaat en dat ik maar pech heb. Garantie? Jammer dan.

Twee weken later word ik opnieuw opgebeld, op een donderdag, of ik die maandag daarop kan beginnen met hetzelfde vakantiebaantje waar ze me eerder niet meer nodig hadden. Ik leg uit dat ik inmiddels al wat anders heb, en krijg vervolgens een heel verhaal over dat ik mezelf als beschikbaar had opgegeven en dat dan vervolgens niet ben en hoe lastig dat wel niet voor ze is enzovoorts..

Ik snap wel dat 'het zo werkt', en dat er nog niks zwart op wit stond, maar zoals ik eerder ook al zei: zo geef je toch geen visitekaartje af als uitzendbureau? Men kan met dezelfde moeite dezelfde boodschap op veel vriendelijkere/'aantrekkelijkere' wijze overbrengen. Maar inderdaad, in plaats daarvan kiest men erg vaak voor een 'jij hebt ons nodig, wij jou niet' attitude. Jammer.

[FicoF]

Er is heel veel verschil tussen uitzendbureau`s. Als je vrouw in een fabriek werkt zal het wel een industrievestiging zijn, dat is echt de meest vervelende sector in de uitzendbranche, waarbij het enkel om de uren gaat. Ze zullen naast jouw telefoontje dagelijks allerlei telefoontjes krijgen van uitzendkrachten die niet willen werken. In het bestand zitten vast en zeker honderden uitzendkrachten die een en al leugens ophangen omtrent ziekmeldingen en verlof aanvragen.

Die intercedent mag dat uiteraard niet generaliseren over zijn hele uitzendkrachtenbestand, maar dat doe jij ook in dit topic over de uitzendbranche. Dus wat dat betreft ben je geen haar beter.

Heb je al een klacht ingediend? Of heb je enkel dit topic geopend.

[Confusion]

Anoniem: 225957 schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 22:19:
Sorry hoor Confusion, maar noem je dit écht "zich neutraal opstellen"???

Wat jij beschrijft is niet neutraal, maar de vraag is of dat inderdaad een getrouwe weergave is van wat er werkelijk gezegd is.

Je hebt nog geen recht op de lucht die je inademt. [..] dan zal de houding van het uitzendkantoor-meisje [..] misschien zelfs ook wel vriendelijk en medelevend zijn

Dat je ergens geen rechten op kunt doet gelden, betekent niet dat meteen het tegenovergesteld het geval moet zijn en dat iets je dus ontzegd moet worden. Dat was gewoon een herinnering aan de feitelijke stand van zaken. Het heeft niets te maken met wat ik ergens van vind of hoe mensen in een goed lopende maatschappij behandeld zouden moeten worden.

[Anoniem: 225957]

Confusion schreef op dinsdag 11 augustus 2009 @ 00:00:
[...]

Wat jij beschrijft is niet neutraal, maar de vraag is of dat inderdaad een getrouwe weergave is van wat er werkelijk gezegd is.


[...]

Nee, ik zit me te vervelen op kantoor en verzin een trolletje uit de jaren 90 om keet te kunnen schoppen. Confusion, wat ik daar schrijf is exact, woord voor woord, letterlijk, wat er gezegd is over de telefoon.

Uit de vele reacties onthou ik twee zaken:

1) Ik veroordeel de hele sector aan de hand van één vertegenwoordiger. Misschien. Wellicht ben ik wat te emotioneel over deze zaak, het raakt me dan ook heel erg diep. (we hebben het hier niet over een server die crasht, beste mensen, even herinneren)

Echter, als uitzendkantoor-medewerker ben je het uithangbord van je sector. Als ik bot en onbeschoft ben tegen externe, niet-IT-gerelateerde klanten, dan zijn "die van IT" ook allemaal slechte. Een beetje professionalisme was op zijn plaats geweest.

2) Iemand zei, "er is een veschil tussen zakelijk zijn en bot zijn". Ik denk dat dit nog het beste mijn gevoelens over deze hele zaak verwoordt.


(en aan die éne persoon die me condoleerde, dank!)

[ Voor 44% gewijzigd door Anoniem: 225957 op 11-08-2009 06:34 ]

[Anoniem: 294759]

Hm, TS alleen verbaast/ergert aan de voor hem gebrek aan sociale vaardigheden van uitzendbureau's in het algemeen. En ik denk dat TS graag een bevestiging wilt voor in het kader van zijn idee van fatsoen wat in zijn geval ontbrak. Mening van TS deel ik ten delen. Wat echter niet kan is het generaliseren van een hele branche. Neutraliteit over deze zaak is onmogelijk omdat aan de kant van TS een persoonlijke gebeurtenis aan gekoppelt is. En kunnen wij de gehele uitzendbranche niet uithoren of de stelling van TS deugt.

Ergo: hoe erg het ook is, zal je het toch moeten slikken. Mocht je er echt aan ergeren, schrijf de branchevereniging aan voor het eisen van verbetering. Of zet een campagne op tegen dit soort praktijken.

En nog gecondoleert.

[Gast1981]

Uitzendbureau of niet... bij zo'n aosciale uitspraak mogen ze blij zijn dat het niet face-to-face gebeurd. Durven ze waarschijnlijk ook niet... de gevolgen zullen 9 van de 10 keer niet prettig zijn.

Gecondoleerd.

[Confusion]

Anoniem: 225957 schreef op dinsdag 11 augustus 2009 @ 06:28:
Confusion, wat ik daar schrijf is exact, woord voor woord, letterlijk, wat er gezegd is over de telefoon.

Er is voldoende experimenteel bewijs dat dit soort uitspraken met een korrel zout genomen kunnen worden. Dat je geen letterlijke weergave kunt doen is zeker; de vraag is in hoeverre de strekking en de verwoording gekleurd is door ideeen die je al had, je bui op het moment, etc.

Wat je daar citeerde ("zorg ervoor dat zoiets niet te vaak gebeurd") is vrijwel gelijk aan grappen die cabaretiers zoals Herman Finkers in hun show gebruikten. Ik betwijfel dat een uitzendbureaumedewerker zoiets overduidelijk oerstoms gezegd heeft. Hij kan echter gemakkelijk iets gezegd hebben wat er veel op leek, maar lang niet zo stom was. En dat is waar het om draait.

[[object Object]]

Ik vind dat je eigenlijk van uitzendbureau zou moeten wisselen. Mensen maken het bedrijf, en als ze zo met hun mensen omgaan zou ik vertrekken. Misschien is het niet zo gemakkelijk als ik het nu zeg, maar ik zou het zeker ernstig overwegen.

Sterkte met alles!

[sanderb]

Ik denk dat je in dit geval ook de dupe bent van de hoeveelheid rotte appels die tussen de uitzendkrachten zitten. Die intercedenten maken mee dat hetzelfde familielid wel 4 keer overlijdt.
Dat praat nog niet goed dat er zo bot gereageerd wordt. Zoals hierboven al gezegd, er is een verschil tussen bot en zakelijk.

Overigens, realiseer je wel dat bij een vaste baan je ook geen verlof krijgt als een buurman overlijdt. Ongeacht je band met die buurman. De wet zit wat dat betreft misschien enigszins vreemd in elkaar. Er is bepaald waarvoor je wel en geen, al dan niet betaald, verlof voor kan krijgen. Voor het overlijden van een oma die je wellicht al jaren niet gezien hebt krijg je betaald verlof, maar voor de begrafenis van je beste vriend ben je afhankelijk van goodwil van je werkgever.
Bij een vaste baas mag en kun je wat meer coulance verwachten.

Gecondoleerd.

[Rizzi]

Ik heb beroepsmatig veel te maken met uitzendbureau's en daarmee dus ook uitzendkrachten. Mijn ervaring met uitzendbureau's is wisselend. In mijn vorige baan ging het om circa 200 uitzendkrachten die op hun beurt weer verschillende ervaringen hadden.

In het kort kun je naar mijn mening zulke problemen met het uitzendbureau het beste aankaarten bij je materiele werkgever, oftewel de direct leidinggevende. Ik weet niet hoe het bij jullie gaat, maar als werkgever (en klant van een uitzendbureau) hebben wij regelmatig overleg met een uitzendbureau. In zo'n overleg worden zulke signalen wel degelijk met het uitzendbureau besproken, iets met hoor en wederhoor. Mijn advies aan de topicstarter is dan ook dat zijn vrouw dit signaal escaleert naar haar leidinggevende. Ik vind dat je ondanks werkdruk niet zo bot met mensen moet omgaan; het kan wel degelijk menselijker, maar nog steeds ook zakelijk!

Veel sterkte!

[McMiGHtY]

Gebeurt niet alleen bij uitzendbureau's, bij mij gebeurde het volgende:

- Net dochter geboren met een aantal complicaties
- Na een aantal dagen word ze verplaatst naar een ander ziekenhuis en komt op de baby ic te liggen
- Gaat slechter
- Maatschappelijk werkster erbij die aangeeft dat ik me ziek dien te melden

So far so good..

* McMiGHtY beld de zaak op

M: Hi, de maatschappelijk werkster hier geeft aan dat ik me ziek moet melden vanwege <insert hele verhaal>
Z: Dan ga ik even kijken hoe het zit met je vakantie dagen...
M: Sorry, misschien sprak ik onduidelijk, ik zei ziekmelden..
Z: Sorry maar dat kan zo maar niet
M: Zet me dan maar even door met HR
Z: Met HR
M: Hele verhaal opnieuw
HR: Dan kijk ik even naar je vakantie dagen..
M: Nogmaals, ik zei ziekmelden
HR: Ja maar dat gaat zo maar niet..
M: Is het een idee om me ziek te melden, en dan belt de bedrijfsarts me vanzelf..?
M: Ik ga nu weer het ziekenhuis in..

's Avonds belde er een directeur op

D: Ik hoor dat je je ziek wilde melden?
M: Ja, want <insert hele verhaal>
D: Ja maar, je bent niet echt ziek dus we kunnen je eigenlijk ook niet ziekmelden..

Dit ging ongeveer een half uur zo door, en het eindigde uiteindelijk dat de bedrijfsarts me wilde zien

D: Owjah, zou je dan even langs de bedrijfsarts kunnen gaan?
M: Nou..ik zit in het Ronald McDonald huis..of in het AMC..dokters zat..dus misschien dat die even een collega langs kan sturen? Ik ga namelijk echt helemaal nergens meer heen..zoals je misschien onderhand begrepen hebt, ligt mijn dochter op de IC..

Grr..wat een gedoe..word nog kwaad als ik er aan terugdenk

Een half uur later belt de bedrijfsarts..
BA: Ik krijg een ziekmelding van je, vertel is, wat is er aan de hand?
M: <Insert hele verhaal>
BA: Okay, ik meld je ziek, als er wat is, ik stuur je een email met alle gegevens, als er iets is wat ik kan doen voor je/jullie, geef alsjeblieft een seintje..HEEEL VEEL STERTKE


Uiteindelijk is dochterlief overleden...en wat krijg je dan bij de begrafenis, juist...een hele grote krans "van al je collega's", niet veel later bleek ook dat het overlijden absoluut niet gecommuniceerd was naar de collega's, das best pijnlijk op de nieuwjaarsborrel

[Anoniem: 310788]

MuisM4t schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:51:
Ik vind het niveau van die gasten die daar werken vaak tegenvallen en kan begrijpen dat ze mede daardoor ook zo zouden kunnen reageren.

Wat kan een werknemer er aan doen dat zijn of haar oma of wat voor een familielid dan ook komt te overlijden? Wil je empathie? Neem een rouwkaart mee naar het desbetreffende uitzendkantoor en laat hem zien. Dan kun je misschien opheldering vragen wat betreft de "zielloze"reactie van de desbetreffende telefoonmiep.

Het is maar een idee.

@ McMighty

Heel veel sterkte alsnog McMighty, ik kan me voorstellen dat zo'n reactie van een directeur dan pijnlijk kan zijn. Ik kan het verkeerd hebben hoor..

[ Voor 12% gewijzigd door Anoniem: 310788 op 13-08-2009 11:46 ]

[Anoniem: 210014]

*knip*

[ Voor 97% gewijzigd door Anoniem: 210014 op 09-01-2010 23:09 ]

[Exirion]

Anoniem: 210014 schreef op donderdag 13 augustus 2009 @ 18:05:
Het leven is niet altijd rechtvaardig. Daar kun je lang en moeilijk over zitten te denken maar uiteindelijk heb je er alleen zelf last van. De wereld draait door.

Da's makkelijk praten als je nog nooit in een dergelijke situatie hebt gezeten. Als iemand dichtbij je op de IC ligt en je letterlijk in het ziekenhuis woont dan is je wereld ineens heel klein. Mensen die zo'n situatie zelf kennen hebben daar begrip voor en de rest leert het ooit nog wel.

[Borromini]

Dennahz schreef op maandag 10 augustus 2009 @ 20:21:
Er zitten er ook zeker tussen die er wel echt voor de mensen (uitzendkrachten) zitten, maar die worden er al snel uitgewerkt omdat zij niet genoeg opleveren. Alles gaat om presteren, presteren, presteren.

Ligt aan het management.

+1

Iedereen heeft de mond vol over 'people management' maar uiteindelijk kijken ze alleen naar de cijftertjes...

McMiGHtY schreef op donderdag 13 augustus 2009 @ 11:16:
Een half uur later belt de bedrijfsarts..
BA: Ik krijg een ziekmelding van je, vertel is, wat is er aan de hand?
M: <Insert hele verhaal>
BA: Okay, ik meld je ziek, als er wat is, ik stuur je een email met alle gegevens, als er iets is wat ik kan doen voor je/jullie, geef alsjeblieft een seintje..HEEEL VEEL STERTKE

Heel rot voor je... Bij mij op het bedrijf moet ik zeggen dat de verantwoordelijke wel kort (en correct) op de bal speelt bij zo'n dingen. Niet zeuren, je hebt een werknemer die het spel eerlijk speelt, dat is ook wat waard (geen beetje zelfs).

Ik had een collega die zwaar aan de drank zat en meermaals hervallen was, hij heeft van onze verantwoordelijke tweemaal de kans gekregen om zich te herpakken - niet op vakantiedagen; op ziekenverlof. Uiteindelijk is hij overleden (in onduidelijke omstandigheden...) maar zodra onze verantwoordelijke dat wist werden we daar onmiddellijk over ingelicht (ik kreeg zelfs een telefoontje voor het werk aangezien ik redelijk dik was met de collega in kwestie).

Ik wens je nog veel sterkte toe.

[ Voor 55% gewijzigd door Borromini op 13-08-2009 18:26 ]

[n4m3l355]

Betreffende de TS kan ik me goed voorstellen dat de werkgever/uitzender niet wakker ligt van je buurman. Begrijp me niet verkeerd maar de meeste bedrijven kennen enkel aparte dagen voor familie en je buurman is dit dus niet. Betreffende je grootmoeder/vader is een ander verhaal al zou dit bij mij dus nog steeds een vrije dag kosten.
Onmenselijk... niet echt dit is keurig vast gelegd bij ons in de CAO via de OR. Verder kan ik me zeker voorstellen als het lager geschoold werk is dat deze uitzenders hier moeilijk over doen. Ik heb tijdens m'n studie bij een callcenter gewerkt en echt voor de meest onnozele dingen werd wel iets verzonnen om vrij te krijgen of men kwam gewoon simpelweg niet opdagen. Bedrijven zijn asociaal gedrag van de werknemer gewend en reageren net zo min schappelijk richting de werknemer. Wilt niet zeggen dat diens vrouw.. of iemand hier zo is echter het merendeel is helaas wel zo.

[Anoniem: 225957]

sanderb schreef op woensdag 12 augustus 2009 @ 00:31:
Overigens, realiseer je wel dat bij een vaste baan je ook geen verlof krijgt als een buurman overlijdt. Ongeacht je band met die buurman.

Klopt. Maar da's nu eenmaal de aard van uitzendarbeid. Zij geven dagcontracten. Vandaag wel, morgen niet, overmorgen weer wel, een week niet, dan weer twee dagen. Geen probleem, da's nu eenmaal uitzendarbeid. Maar dat werkt wel in beide richtingen.

McMiGHtY schreef op donderdag 13 augustus 2009 @ 11:16:
...

Ik krijg koude rillingen bij het lezen van je verhaal, ik kan het me zo voorstellen en me (proberen) in je situatie te verplaatsen.

Sterkte, ik wens je heel veel sterkte toe.

Exirion schreef op donderdag 13 augustus 2009 @ 18:11:
[...]

Da's makkelijk praten als je nog nooit in een dergelijke situatie hebt gezeten. Als iemand dichtbij je op de IC ligt en je letterlijk in het ziekenhuis woont dan is je wereld ineens heel klein. Mensen die zo'n situatie zelf kennen hebben daar begrip voor en de rest leert het ooit nog wel.

Inderdaad. Als je eens drie maanden lang twee keer per dag op vaste tijdstippen een kwartiertje op bezoek geweest bent en telkens heel stilletjes terug naar huis gereden bent, dan is alles heel erg anders. Ik wens het niemand toe.

[ Voor 51% gewijzigd door Anoniem: 225957 op 14-08-2009 07:21 ]

[argro]

Anoniem: 225957 schreef op vrijdag 14 augustus 2009 @ 07:17:
[...]

Klopt. Maar da's nu eenmaal de aard van uitzendarbeid. Zij geven dagcontracten. Vandaag wel, morgen niet, overmorgen weer wel, een week niet, dan weer twee dagen. Geen probleem, da's nu eenmaal uitzendarbeid. Maar dat werkt wel in beide richtingen.

Maar dat betekent natuurlijk niet dat er sprake is van wederzijdse vrijheid blijheid is. Wanneer er een afspraak is gemaakt om te werken op een bepaalde dagn dan kunnen beide partijen daar natuurlijk niet zomaar onderuit.

[BurningSheep]

McMiGHtY schreef op donderdag 13 augustus 2009 @ 11:16:
Gebeurt niet alleen bij uitzendbureau's, bij mij gebeurde het volgende:

- Net dochter geboren met een aantal complicaties
- Na een aantal dagen word ze verplaatst naar een ander ziekenhuis en komt op de baby ic te liggen
- Gaat slechter
- Maatschappelijk werkster erbij die aangeeft dat ik me ziek dien te melden

Het klinkt mij ook raar in de oren om in dit geval jezelf ziek te melden en ik kan me de verwarring van de werkgever goed voorstellen. Waar ik werk hebben wij voor dit soort gevallen calamiteitenverlof en daarnaast hebben we ook een zorgverlof. Maar goed, wat er ook van toepassing mag zijn in deze situatie, het is volstrekt belachelijk dat jouw werkgever jou hiermee gaat lastig vallen op zo'n moment.

[Rizzi]

argro schreef op vrijdag 14 augustus 2009 @ 09:08:
[...]
Maar dat betekent natuurlijk niet dat er sprake is van wederzijdse vrijheid blijheid is. Wanneer er een afspraak is gemaakt om te werken op een bepaalde dagn dan kunnen beide partijen daar natuurlijk niet zomaar onderuit.

Inderdaad, niet zomaar. Maar het is m.i. wel een 'give and take' situatie. Als je van een werknemer weet dat diegene zich altijd goed inzet voor de zaak (bijv. door altijd op tijd te zijn en niet eerder naar huis te gaan, of af en toe overwerkt), dan vind ik dat je ook soepeler moet omgaan met zo'n werknemer. Natuurlijk moet je ergens een grens trekken, net zoals dat geldt voor waar je optreedt als leidinggevende en mens.

[Anoniem: 225957]

argro schreef op vrijdag 14 augustus 2009 @ 09:08:
[...]
Maar dat betekent natuurlijk niet dat er sprake is van wederzijdse vrijheid blijheid is. Wanneer er een afspraak is gemaakt om te werken op een bepaalde dagn dan kunnen beide partijen daar natuurlijk niet zomaar onderuit.

Zo zou het moeten zijn, inderdaad. Maar... hoeveel keer al heeft het uitzendbureau mijn vrouw (en al haar collega's) al niet verteld: "Volgende week komen jullie de hele week!!" om dan de woensdagavond te zeggen: "Oh, eigenlijk is er voor de rest van de week niet genoeg werk dus jullie moeten morgen en overmorgen niet komen" (en worden dus ook niet betaald). Herinner je, dit bedrijf biedt dagcontracten aan, en "reserveert" zijn arbeiders dus voor 5 dagen door die loze belofte, om ze dan maar 3 dagen te "gebruiken" en betalen.

Daar sta je dan, en in sommige gevallen had mijn vrouw klusjes van één of twee dagen voor die bepaalde dagen geweigerd omdat ze die dagen al in de fabriek kon gaan werken.

Netjes van het uitzendkantoor, niet? Na dit reeds zo'n 10-tal keer meegemaakt te hebben de afgelopen jaren heb ik er geen enkele moeite mee om op maandagmorgen te bellen dat ze vrijdag niet kan komen. Respect werkt nog steeds in beide richtingen.

[Hillie]

Wat volgt zal misschien niet prettig zijn, maar dan ben je vast gewaarschuwd.


Ik krijg een beetje het beeld dat jij/jullie gebukt gaan onder het geslagen hond syndroom. Klappen vangen, maar toch terugkeren naar de baas. Misschien gaat het in de toekomst beter en was de klap slechts een gefrustreerde uiting van liefde, niet? Dat idee krijg ik niet alleen hier, maar ook uit andere topics. Als dit al jaren aan de gang is en veelvuldig voorkomt, dan is het blijkbaar geen probleem. Want anders konden die andere klussen ook meer uitgewerkt en de fabriek opgezegd worden. Zeker omdat dit al jaren aan de gang is, in de "goede tijd" was het al helemaal geen probleem geweest.

Het beeld wat ik krijg is dat je je hier aardig afreageert, maar het beeld wat ik heb gekregen is dat dat in het echie niet gebeurt.

[Anoniem: 225957]

Hillie schreef op zaterdag 15 augustus 2009 @ 12:25:
Wat volgt zal misschien niet prettig zijn, maar dan ben je vast gewaarschuwd.


Ik krijg een beetje het beeld dat jij/jullie gebukt gaan onder het geslagen hond syndroom. Klappen vangen, maar toch terugkeren naar de baas. Misschien gaat het in de toekomst beter en was de klap slechts een gefrustreerde uiting van liefde, niet? Dat idee krijg ik niet alleen hier, maar ook uit andere topics. Als dit al jaren aan de gang is en veelvuldig voorkomt, dan is het blijkbaar geen probleem. Want anders konden die andere klussen ook meer uitgewerkt en de fabriek opgezegd worden. Zeker omdat dit al jaren aan de gang is, in de "goede tijd" was het al helemaal geen probleem geweest.

Het beeld wat ik krijg is dat je je hier aardig afreageert, maar het beeld wat ik heb gekregen is dat dat in het echie niet gebeurt.

Ik heb het over meerdere uitzendkantoren, die allemaal dezelfde praktijken hanteren. Let wel, tegenover ongeschoolde arbeiders.

Als Oracle DBA heb ik zelf veel betere ervaringen met uitzendkantoren. Tijdens de 'slechte tijd' toen ik door herstructurering ontslagen werd, en eventjes te lui was om zelf op zoek te gaan, had ik me toch maar ingeschreven bij een paar uitzendkantoren. Ik werd er uitstekend behandeld, wellicht omdat ze veel meer konden verdien aan mij op langere basis. Had ik mischien moeten vermelden in mijn originele topic.

[Anoniem: 39993]

argro schreef op vrijdag 14 augustus 2009 @ 09:08:
[...]
Maar dat betekent natuurlijk niet dat er sprake is van wederzijdse vrijheid blijheid is. Wanneer er een afspraak is gemaakt om te werken op een bepaalde dagn dan kunnen beide partijen daar natuurlijk niet zomaar onderuit.

In de praktijk kan dat eigenlijk wel. Zulke afspraken worden altijd mondeling gemaakt en, tenzij je de telefoongesprekken op zou nemen, heb je dus geen enkel bewijs voor het bestaan van de afspraken.

Ik heb vroeger ook vaak dagjeswerk gedaan en het kwam bij mij ook weleens voor, dat ik alleen in de ochtend zou werken (distributie-centrum) maar dat men rond 11:30 uur kwam vragen of ik 's middags ook nog even wilde order-picken. Het is ook weleens voorgekomen dat er iets minder werk was en dat we dus halverwege de dag alweer konden vertrekken. Maar dat is altijd binnen redelijke grenzen gebleven. (Er is dus nooit 5 dagen werk toegezegd, terwijl het er maar 2 werden.)

[ Voor 3% gewijzigd door Anoniem: 39993 op 17-08-2009 10:30 ]

[Miki]

Anoniem: 225957 schreef op maandag 17 augustus 2009 @ 10:09:
[...]


Ik heb het over meerdere uitzendkantoren, die allemaal dezelfde praktijken hanteren. Let wel, tegenover ongeschoolde arbeiders.

Als Oracle DBA heb ik zelf veel betere ervaringen met uitzendkantoren. Tijdens de 'slechte tijd' toen ik door herstructurering ontslagen werd, en eventjes te lui was om zelf op zoek te gaan, had ik me toch maar ingeschreven bij een paar uitzendkantoren. Ik werd er uitstekend behandeld, wellicht omdat ze veel meer konden verdien aan mij op langere basis. Had ik mischien moeten vermelden in mijn originele topic.

Ondanks dat ik het heel erg naar voor je vind hoe je behandeld bent denk ik dat je nu wel heel erg uit de bocht gaat.
Heb je je als Oracle DBA'er bij een detacheringsbureau ingeschreven of bij een soortgelijk uitzendbureau als je partner? Bij het eerste zou ik me persoonlijk zwaar beledigd voelen en raad ik je aan om achter deze discussie een punt te zetten. Het geeft namelijk des te meer aan dat je een te gekleurde mening hebt die geheel los staat van de werkelijkheid.

Als je enig idee hebt hoe groot het verloop van uitzendkrachten is heb je waarschijnlijk ook een idee waarom ze je zo oppervlakkig behandelen. Het is een branche waar het woord "vertrouwen" flinter dun is. Mijn vriendin is 2 jaar intercedente geweest dus ik kan er over meepraten

[Rizzi]

Miki schreef op maandag 17 augustus 2009 @ 10:52:
[...]


Als je enig idee hebt hoe groot het verloop van uitzendkrachten is heb je waarschijnlijk ook een idee waarom ze je zo oppervlakkig behandelen. Het is een branche waar het woord "vertrouwen" flinter dun is. Mijn vriendin is 2 jaar intercedente geweest dus ik kan er over meepraten

Het is ook een branche waarin de materiele werkgever de klant van het uitzendbureau is. En het hangt wellicht ook af van de branche waarin het uitzendbureau werkzaam is. Als er bij mij meerdere negatieve signalen binnenkomen van een bepaald uitzendbureau of een medewerker daarvan, dan volgt er wel degelijk een gesprek met dat uitzendbureau.

Uiteindelijk kan het ertoe leiden dat een uitzendbureau een bedrijf als klant kwijtraakt (hangt natuurlijk ook af van andere factoren, zoals de kwaliteit van instroom).

Een hoge uitstroom is nog geen reden om mensen oppervlakkig te behandelen. En als je uitgangspunt als intercedente is dat vertrouwen filterdun is, moet je je misschien afvragen of je wel met mensen wil werken...

[Woy]

Ik denk inderdaad dat het probleem in de uitzendbranche aan twee kanten zit. Aan de ene kant zijn er veel werknemers die het niet zo nauw nemen met afspraken, en dus vaak op het laatste moment afzeggen. Aan de andere kant zit het uitzendbureau die daar ook naar handelt.

Ik heb tijdens mijn studententijd ook een tijdje voor een uitzendbureau gewerkt, en werd ook niet echt vrolijk van de manier waarop ze met mij om gingen. Ik had er niet veel problemen mee, want het was gewoon een manier om geld te verdienen. Maar op de manier dat ik behandeld werd, had ik ook niet echt de neiging om het uitzendbureau op een nette, correcte manier te behandelen.

Zoals al een aantal keer gezegd in dit topic, respect en vertrouwen moet van 2 kanten komen. En in de uitzendbranche ontbreekt dat vaak aan 2 kanten.