Hoi,
Stel dat we er vanuit gaan dat het welvaartsniveau blijft stijgen en de kwaliteit van het onderwijs ook: op een gegeven moment komt er punt dat mensen gewoon geen zin meer hebben in lowlife-werk. Zelfs jongeren en studenten die vroeger crappy baantjes vervulden willen dit nu niet meer, blijkt uit het bovenstaande artikel. Dan zijn er m.i. drie opties:
1) de grenzen nog meer openstellen (dus niet alleen talenten gemakkelijk het land binnen laten komen), om mensen uit het buitenland te halen voor dit werk. Dit is maar een tijdelijke oplossing: want die mensen en hun kinderen willen op een gegeven moment ook beter werk na enige integratie. De vraag is nog meer immigranten de oplossing is en wenselijk is: is vooral een politieke beslissing (en bijbehorende integratieproblematiek).
2) de lonen voor 'slechte' banen gaan in de toekomst een stuk omhoog omdat anders deze plaatsen niet vervuld worden: hiervoor hoeft geen actie voor te worden ondernomen, gewoon een kwestie van vraag & aanbod.
3) het sociale stelsel in NL moet op de schop: dus vermindering sociaal vangnet, zoals in de US. Zodat mensen minder snel 'lui' thuis kunnen zitten en eindeloos (nep) solliciteren tot dat ze een baan op hun niveau hebben gevonden, maar onderwijl wel lekker betaald dus thuiszitten terwijl ze in de tussentijd ook ander werk hadden kunnen doen. Door een brakker sociaal vangnet worden mensen eerder gedwongen tot behouden en vinden van werk: al mogen de echt zwakke hiervan niet het dupe worden (mensen met een beperking enz): wel HBO-ers die weigeren onder niveau te werken etc.
Er zullen altijd schoonmakers, toiletjuffrouwen, rioolreinigers, vuilnismannen enz. nodig blijven: maar de vraag is of in de toekomst (ik spreek over 10-20 jaar) dergelijke functies nog wel gemakkelijk vervuld gaan worden, zonder niets te veranderen. Wat denken jullie? Wordt dit een probleem: of -als we naar de geschiedenis kijken- zullen dit soort banen altijd wel vervuld blijven worden.
Ik las net: http://www.nu.nl/economie...antiebaan-aan-studie.htmlStudenten aan de productieband is niet meer van deze tijd. ''Dat werk is vooral overgenomen door de Polen'', weet de Koning.
Stel dat we er vanuit gaan dat het welvaartsniveau blijft stijgen en de kwaliteit van het onderwijs ook: op een gegeven moment komt er punt dat mensen gewoon geen zin meer hebben in lowlife-werk. Zelfs jongeren en studenten die vroeger crappy baantjes vervulden willen dit nu niet meer, blijkt uit het bovenstaande artikel. Dan zijn er m.i. drie opties:
1) de grenzen nog meer openstellen (dus niet alleen talenten gemakkelijk het land binnen laten komen), om mensen uit het buitenland te halen voor dit werk. Dit is maar een tijdelijke oplossing: want die mensen en hun kinderen willen op een gegeven moment ook beter werk na enige integratie. De vraag is nog meer immigranten de oplossing is en wenselijk is: is vooral een politieke beslissing (en bijbehorende integratieproblematiek).
2) de lonen voor 'slechte' banen gaan in de toekomst een stuk omhoog omdat anders deze plaatsen niet vervuld worden: hiervoor hoeft geen actie voor te worden ondernomen, gewoon een kwestie van vraag & aanbod.
3) het sociale stelsel in NL moet op de schop: dus vermindering sociaal vangnet, zoals in de US. Zodat mensen minder snel 'lui' thuis kunnen zitten en eindeloos (nep) solliciteren tot dat ze een baan op hun niveau hebben gevonden, maar onderwijl wel lekker betaald dus thuiszitten terwijl ze in de tussentijd ook ander werk hadden kunnen doen. Door een brakker sociaal vangnet worden mensen eerder gedwongen tot behouden en vinden van werk: al mogen de echt zwakke hiervan niet het dupe worden (mensen met een beperking enz): wel HBO-ers die weigeren onder niveau te werken etc.
Er zullen altijd schoonmakers, toiletjuffrouwen, rioolreinigers, vuilnismannen enz. nodig blijven: maar de vraag is of in de toekomst (ik spreek over 10-20 jaar) dergelijke functies nog wel gemakkelijk vervuld gaan worden, zonder niets te veranderen. Wat denken jullie? Wordt dit een probleem: of -als we naar de geschiedenis kijken- zullen dit soort banen altijd wel vervuld blijven worden.