Hi,
Ik zal laatst een stuk te lezen over de theorie van Lakoff & Johnson: 'metaphors we live by'. In het kort: wanneer we bepaalde gebieden (bv. bepaalde emoties) niet exact onder woorden kunnen brengen metaforen de uitkomst. Maar uit die metaforen gaat ook een dwingende kracht vanuit, het vormt vervolgens ons denken. Een metafoor is simpelweg het omgaan met A in termen van B (A is als B ).
Een voorbeeld:
"Discussion is war"
- He won the argument, She lost the argument.
- He shot down all his opponents arguments.
- She lead the discussion (leader)
- He defended his argument sufficiently.
Of: "Love is fire"
- My heart is on fire.
- He was burning with love.
- She set my heart on fire.
- There were sparks.
- She is his latest flame.
- The fire (of love) slowly went out.
- I don't want to get burned again. ('to fall in love and be disappointed');
- I just melted when she looked at me.
De stelling is kortgezegd: dat wanneer we naar metaforen grijpen om gebied A (liefde) in termen van gebied (B ) proberen te begrjipen - daarvan ook een dwingende kracht uitgaat.
Zo gebruiken de metafoor van oorlog tegen de strijd van het terrorisme: het wordt dan onmiddelijk duidelijk dat er sprake is van een strijd die gewonnen moet worden, dat ze vijand zijn, dat in een oorlog alles geoorloofd is enz. En dichter bij huis: dat we in het westen (metaforen zijn meestal cultureel gebonden) discussie zien als een strijd (een oorlog) ipv een samenwerken om tot een bepaalde gemeenschappelijk standpunt te komen. Een discussie kent bij ons winnaars en verliezers, juist omdat we het zien als een strijd.
Hetzelfde geldt dat we voor het positieve vaak grijpen naar omhoog en al het negatieve naar beneden: 'hij legde zich er bij neer', 'hij klom uit het dal', 'hij viel van z'n troon', 'hij kwam er weer bovenop', 'hij liet het er niet bij zitten', 'hij sprong in de lucht van geluk', 'hij was in een diep dal', 'hij voelde zich top', 'hij bevond zich aan de top', 'zij voelde zich aan de grond', 'hij maakte een topcarriere', 'hij bevond zich in een diep dal'.
Nog een voorbeeld: HET LEVEN IS EEN REIS: ' hij belandde op het verkeerde pad', 'hij was de weg kwijt', 'hij had wat richting nodig in z'n leven', ' hij ging de verkeerde kant op', ' het volgde de weg van God ', ' zijn leven nam een onverwachte wending', 'hij komt nergens in z'n leven als hij zo doorgaat', 'hij heeft niks bereikt in z'n leven', enz.
Het leuke aan een metafoor is natuurlijk dat het niet 'echt' zo kan zijn, je hart is niet in vuur & vlam, of je schiet niet werkelijk de argumenten van je opponent neer: dat is juist het doel van een metafoor, iets begrijpen in termen van het ander. Naast de genoemde voorbeelden liggen er een boel (soms verborgen) metaforen aan ons denken ten grondslag, maar zij vormen volgens L&J wel ons denken. Zo denken andere culturen bv. niet in termen van 'discussion is war' of zien het leven niet als een reis.
Wat denken jullie domineren metaforen ons denken? Moeten we bij stellingen als 'de oorlog tegen het terrorisme' of 'hij won de discussie' voortaan beter nadenken: is dat wel zo? moet zoiets wel zo zijn? Moeten we wel de strijd tegen het terrorisme in termen van een oorlog aanschouwen? Moeten wel discussies als een strijd beschouwen? Is dat een correcte metafoor om het probleem tastelijk te maken?
Ik zal laatst een stuk te lezen over de theorie van Lakoff & Johnson: 'metaphors we live by'. In het kort: wanneer we bepaalde gebieden (bv. bepaalde emoties) niet exact onder woorden kunnen brengen metaforen de uitkomst. Maar uit die metaforen gaat ook een dwingende kracht vanuit, het vormt vervolgens ons denken. Een metafoor is simpelweg het omgaan met A in termen van B (A is als B ).
Een voorbeeld:
"Discussion is war"
- He won the argument, She lost the argument.
- He shot down all his opponents arguments.
- She lead the discussion (leader)
- He defended his argument sufficiently.
Of: "Love is fire"
- My heart is on fire.
- He was burning with love.
- She set my heart on fire.
- There were sparks.
- She is his latest flame.
- The fire (of love) slowly went out.
- I don't want to get burned again. ('to fall in love and be disappointed');
- I just melted when she looked at me.
De stelling is kortgezegd: dat wanneer we naar metaforen grijpen om gebied A (liefde) in termen van gebied (B ) proberen te begrjipen - daarvan ook een dwingende kracht uitgaat.
Zo gebruiken de metafoor van oorlog tegen de strijd van het terrorisme: het wordt dan onmiddelijk duidelijk dat er sprake is van een strijd die gewonnen moet worden, dat ze vijand zijn, dat in een oorlog alles geoorloofd is enz. En dichter bij huis: dat we in het westen (metaforen zijn meestal cultureel gebonden) discussie zien als een strijd (een oorlog) ipv een samenwerken om tot een bepaalde gemeenschappelijk standpunt te komen. Een discussie kent bij ons winnaars en verliezers, juist omdat we het zien als een strijd.
Hetzelfde geldt dat we voor het positieve vaak grijpen naar omhoog en al het negatieve naar beneden: 'hij legde zich er bij neer', 'hij klom uit het dal', 'hij viel van z'n troon', 'hij kwam er weer bovenop', 'hij liet het er niet bij zitten', 'hij sprong in de lucht van geluk', 'hij was in een diep dal', 'hij voelde zich top', 'hij bevond zich aan de top', 'zij voelde zich aan de grond', 'hij maakte een topcarriere', 'hij bevond zich in een diep dal'.
Nog een voorbeeld: HET LEVEN IS EEN REIS: ' hij belandde op het verkeerde pad', 'hij was de weg kwijt', 'hij had wat richting nodig in z'n leven', ' hij ging de verkeerde kant op', ' het volgde de weg van God ', ' zijn leven nam een onverwachte wending', 'hij komt nergens in z'n leven als hij zo doorgaat', 'hij heeft niks bereikt in z'n leven', enz.
Het leuke aan een metafoor is natuurlijk dat het niet 'echt' zo kan zijn, je hart is niet in vuur & vlam, of je schiet niet werkelijk de argumenten van je opponent neer: dat is juist het doel van een metafoor, iets begrijpen in termen van het ander. Naast de genoemde voorbeelden liggen er een boel (soms verborgen) metaforen aan ons denken ten grondslag, maar zij vormen volgens L&J wel ons denken. Zo denken andere culturen bv. niet in termen van 'discussion is war' of zien het leven niet als een reis.
Wat denken jullie domineren metaforen ons denken? Moeten we bij stellingen als 'de oorlog tegen het terrorisme' of 'hij won de discussie' voortaan beter nadenken: is dat wel zo? moet zoiets wel zo zijn? Moeten we wel de strijd tegen het terrorisme in termen van een oorlog aanschouwen? Moeten wel discussies als een strijd beschouwen? Is dat een correcte metafoor om het probleem tastelijk te maken?
[ Voor 11% gewijzigd door Verwijderd op 16-07-2009 09:11 ]