:strip_exif()/u/30886/yg3.gif?f=community)
Er circuleren nogal wat tegenstrijdige reviews over GST+MP op internet. Sommigen beweren dat een soort summum aan realisme is bereikt qua bediening, anderen beweren dat de leercurve veel te steil is of dat er gewoon fouten in de bediening zitten waardoor het spel onbespeelbaar moeilijk wordt.
Ik heb het spel nog slechts een dag en kan voorlopig erg goed begrijpen waarom mensen het tweede beweren.
Ten eerste, in vergelijking met WST (wii sport tennis), zit er een lag tussen jouw beweging en wat jouw poppetje doet van ongeveer een seconde. Hierdoor voelt het spel veel minder direkt aan dan WST en is de charme van dat spel al weer half naar de haaien. Het lijkt wel 2 jaar achteruit in ontwikkeling in plaats van vooruit.
Je kunt het spel op 4 manieren bedienen
controller +/- wii motion plus +/- nunchuck
Zonder motion plus richt je net als in WST door timing. Deze mode is het makkelijkst (als je WST gewend ben). Ik kon gemakkelijk de finale van de eerste grand slam halen, totdat ik een netspeler tegenkwam in de finale. Het passeren van een netspeler blijkt ineens (voorlopig voor mij) onmogelik te zijn. Je kan een lob slaan maar die wordt genadeloos 100% teruggesmasht, de tegenstander haalt alle ballen. Je kunt m vrijwel alleen verschalken als hij toevallig naar het net aan het rennen is.
Door de motion plus moet je echte tennisslagen maken om richting aan de bal te geven. Dit werkt op zich veelbelovend maar helaas raakt demotion plus nogal eens uit het gareel hetgeen bij matchpoin tegen niet fijn is. Je poppetje maakt bovendien premature sla bewegingen terwijl jij niets doet, waardoor hij zozeer uit balans is waardoor je vervolgens kansloos ben. Of je poppetje staat een beetje heen en weer te flippen twijfelend of hij back of forehand zal doen. Tegen de tijd dat de bal je is gepasseerd weet je het. Of je poppetje gaat tot het boizarre aan toe om de backhad heenlopen terwijl toch echt dacht dat je een backhandshot zou moeten spelen.
De laatste bezwaren zijn te vermijden door de nunchuck aan te sluiten. Hierdoor bepaal je zelf waar je staat en dus ook hoe je slaat. Helaas is hierdoor het direkte en intuitieve helemaal verdwenen en dat is, om even nog bij aan te wennen, erg moeilijk.
De lol is er dus al een beetje af voor mij. De sfeer en nabootsing van entourage en personage zij subliem overigens. Maar wat mij betreft zou het ideale tennisspel een voortborduren op WST zijn qua bediening, waarbij, wat ze ook verzinnen, het direkte en intuitieve van WST compromisloos zouden moeten worden nagstreefd.
Maar ik ben benieuwd wat de gebruikerservaringen van anderen zullen zijn. Of positieve reviews betrouwbaar zijn moet je altijd maar weer afwachten.
Ik heb het spel nog slechts een dag en kan voorlopig erg goed begrijpen waarom mensen het tweede beweren.
Ten eerste, in vergelijking met WST (wii sport tennis), zit er een lag tussen jouw beweging en wat jouw poppetje doet van ongeveer een seconde. Hierdoor voelt het spel veel minder direkt aan dan WST en is de charme van dat spel al weer half naar de haaien. Het lijkt wel 2 jaar achteruit in ontwikkeling in plaats van vooruit.
Je kunt het spel op 4 manieren bedienen
controller +/- wii motion plus +/- nunchuck
Zonder motion plus richt je net als in WST door timing. Deze mode is het makkelijkst (als je WST gewend ben). Ik kon gemakkelijk de finale van de eerste grand slam halen, totdat ik een netspeler tegenkwam in de finale. Het passeren van een netspeler blijkt ineens (voorlopig voor mij) onmogelik te zijn. Je kan een lob slaan maar die wordt genadeloos 100% teruggesmasht, de tegenstander haalt alle ballen. Je kunt m vrijwel alleen verschalken als hij toevallig naar het net aan het rennen is.
Door de motion plus moet je echte tennisslagen maken om richting aan de bal te geven. Dit werkt op zich veelbelovend maar helaas raakt demotion plus nogal eens uit het gareel hetgeen bij matchpoin tegen niet fijn is. Je poppetje maakt bovendien premature sla bewegingen terwijl jij niets doet, waardoor hij zozeer uit balans is waardoor je vervolgens kansloos ben. Of je poppetje staat een beetje heen en weer te flippen twijfelend of hij back of forehand zal doen. Tegen de tijd dat de bal je is gepasseerd weet je het. Of je poppetje gaat tot het boizarre aan toe om de backhad heenlopen terwijl toch echt dacht dat je een backhandshot zou moeten spelen.
De laatste bezwaren zijn te vermijden door de nunchuck aan te sluiten. Hierdoor bepaal je zelf waar je staat en dus ook hoe je slaat. Helaas is hierdoor het direkte en intuitieve helemaal verdwenen en dat is, om even nog bij aan te wennen, erg moeilijk.
De lol is er dus al een beetje af voor mij. De sfeer en nabootsing van entourage en personage zij subliem overigens. Maar wat mij betreft zou het ideale tennisspel een voortborduren op WST zijn qua bediening, waarbij, wat ze ook verzinnen, het direkte en intuitieve van WST compromisloos zouden moeten worden nagstreefd.
Maar ik ben benieuwd wat de gebruikerservaringen van anderen zullen zijn. Of positieve reviews betrouwbaar zijn moet je altijd maar weer afwachten.
Nikon D3, nikkor 24-70 2.8, nikkor 14-24 2.8
:strip_icc():strip_exif()/u/170517/AutobotDFF.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/209941/Gotharan.jpg?f=community)