Vanaf welke leeftijd beginnen met sparen.

[battler]

Op dit moment ben ik 20 jaar en studeer en werk parttime (20 uur p.w).
Nu is mijn vraag op welke leeftijd is het handig om te gaan sparen en hoe
doen jullie dat? Sparen jullie een percentage van het maandinkomen?
Is het juist helemaal niet handig om te sparen maar pas als je volledige
werkt?

Wat zijn jullie ideeën hierover?
Poll: Hoe sparen
• Niet
• Na je studie
• tijdens je studie tot 5.000,-
• tijdens je studie tot 10.000,-
• tijdens je studie tot 15.000,-
• Zoveel mogelijk
<sup>Tussenstand:

Ook een poll maken? Klik hier</sup>

[ Voor 53% gewijzigd door battler op 02-04-2009 10:43 ]

[SmartDoDo]

Ik zou beginnen met sparen zodra je geld over hebt En dat het nu wellicht nog relatief weinig geld is maakt niet uit, iedere keer dat je wat apart zet groeit je spaargeld toch.

Het gaat denk ik ook om de routine dat je spaart en dat je er rekening mee wilt houden bij het uitgeven van je geld. De hoeveelheid die je kunt sparen wordt vanzelf groter als je meer inkomsten krijgt.

Bij het bepalen van mijn spaarbedrag hou ik rekening met de vaste kosten die ik heb en een deel wat ik vrij te besteden heb per maand. Wat ik overhoud gaat de spaarpot in. Heb ik een maand een tegenvaller, dan spaar ik minder. Heb ik een meevaller, dan spaar ik meer

[battler]

Geld wat je overhoudt opzij zetten doe ik al jaren. Maar wat ik eigenlijk is specifiek sparen.
Bv. 50% van je salaris opzij zetten, zodra het gestort wordt. Hierbij is het dus een omgedraaide wereld.
Het sparen zelf zie ik dan al als een uitgave. Dit heeft wel als nadeel dat je veel minder bestedingsruimte hebt, en goed zal moeten begroten.

[Sabelhout]

battler schreef op woensdag 01 april 2009 @ 23:42:
Geld wat je overhoudt opzij zetten doe ik al jaren. Maar wat ik eigenlijk is specifiek sparen.
Bv. 50% van je salaris opzij zetten, zodra het gestort wordt. Hierbij is het dus een omgedraaide wereld.
Het sparen zelf zie ik dan al als een uitgave. Dit heeft wel als nadeel dat je veel minder bestedingsruimte hebt, en goed zal moeten begroten.

50% van je salaris lijkt me nogal veel.... Tenzij je natuurlijk in een kartonnen doos woont en op een houtje bijt

[sPENKMAN]

Sabelhout schreef op donderdag 02 april 2009 @ 07:18:
50% van je salaris lijkt me nogal veel.... Tenzij je natuurlijk in een kartonnen doos woont en op een houtje bijt

Of nog bij je ouders thuis woont natuurlijk, toen kon ik ook makkelijk zo'n 75+% van mijn loon sparen

Ik ben zelf geen spender aan kleine zaken en hou dan ook iedere maand wat centjes over welke naar mijn spaarrekening gaan voordat mijn volgende loon wordt gestort. Aangezien huishoudelijke apparaten ook naar verloop van tijd kapot gaan sparen mijn vriendin en ik iedere maand 5 tientjes op de huishoud rekening voor eventuele vervanging/reparatie van apparatuur.

Vroeg sparen is net als een pensioen opbouwen IMHO, hoe eerder hoe beter

[Silver7]

Er is ook een website waarin je kunt berekenen wat een bedrag is dat je minimaal moet overhouden voor noodgevallen. Daarnaast wat er bovenop komt, is je vrij te besteden geld.

[macciez]

Ik hoor ook wel vaak, dat je zo 3 maandlonen minstens moet hebben gespaard. Daarmee kun je dan noodsituaties overbruggen.
Ikzelf "spaar" wat elke maand overblijft en het werkt goed!
Als je een bepaald percentage elke maand van je loon wilt afhalen, moet je loon wel een bepaalde hoogte hebben.
Het is precies wat SmartDoDo zegt, kijk naar hoeveel je elke maand nodig hebt, hoeveel verdien je, hoeveel wil je uitgeven. wat houd je over -> is je percentage.

[TrailBlazer]

Spaar je met een doel (vakantie/auto) of wil je gewoon wat reserve hebben voor eventualiteiten. In het 1e geval zou ik sparen wat ik kan zodat ik zo snel mogelijk dat doel kan realiseren. In het 2e geval kijken wat die eventualiteiten zouden kosten en dat geld op een spaarrekening zetten en constant houden.

[zomertje]

Het is ook fijn om wat geld achter de hand te hebben als je bijvoorbeeld zou willen gaan verhuizen/een huis kopen En zo zijn er nog meer doelen om geld voor apart te zetten.

[argro]

battler schreef op woensdag 01 april 2009 @ 23:42:
Geld wat je overhoudt opzij zetten doe ik al jaren. Maar wat ik eigenlijk is specifiek sparen.
Bv. 50% van je salaris opzij zetten, zodra het gestort wordt. Hierbij is het dus een omgedraaide wereld.
Het sparen zelf zie ik dan al als een uitgave. Dit heeft wel als nadeel dat je veel minder bestedingsruimte hebt, en goed zal moeten begroten.

Waneer je een beetje een vast bestedingspatroon hebt zijn beide methodes aan elkaar gelijk. Ik weet aardig goed hoeveel geld ik aan het einde van de maand over ga houden bijvoorbeeld. Ik ga niet wachten tot het einde van de maand met het wegzetten van dat geld, dat doe ik direct aan het begin. Hierdoor kom ik iedere maand op 0 uit in plaats van op +x. Die x heb ik namelijk aan het begin van de maand al opzij gezet.

[t_captain]

battler schreef op woensdag 01 april 2009 @ 23:10:
Op dit moment ben ik 20 jaar en studeer en werk parttime (20 uur p.w).
Nu is mijn vraag op welke leeftijd is het handig om te gaan sparen en hoe
doen jullie dat? Sparen jullie een percentage van het maandinkomen?
Is het juist helemaal niet handig om te sparen maar pas als je volledige
werkt?

Wat zijn jullie ideeën hierover?

Algemene wijsheid: een gemiddeld huishouden moet een paar honderd euro per maand sparen. Dan worden ze nog geen steek rijker, dat geld is gewoon nodig om de koelkast, TV, bank, etc te kunnen vervangen wanneer die aan hun eind komen. Zou je niet sparen, dan boer je dus achteruit omdat je spullen verslijten en je ze niet kunt vervangen zonder schulden te maken.

Dan over jouw situatie: je moet goed kijken wat jouw doelen zijn. Wat wil je bereiken en wanneer?
Je kunt besluiten om nog even lekker ruim te leven en te genieten van de situatie dat je geen echte lasten hebt. Misschien wordt het lastig om straks afscheid te nemen van die situatie en je uitgavenpatroon. Je kunt ook kiezen om te sparen voor een uitzet van meubels en andere spullen voor als je straks op jezelf gaat wonen. Een huis inrichten (meubels, bestek, servies, linnengoed, etc) kost tussen de 2500 en 50.000 euro, waarbij een starter eerder in de 2500-5000 range zit dan in de 50.000 range
Als je bijvoorbeeld twee jaar wilt sparen om 5.000 te bereiken, dan is dat 200 euro per maand.

[Rey Nemaattori]

Sabelhout schreef op donderdag 02 april 2009 @ 07:18:
[...]


50% van je salaris lijkt me nogal veel.... Tenzij je natuurlijk in een kartonnen doos woont en op een houtje bijt

Valt best mee... m'n din en ik kunnen ( ze heeft 't eens uitrekenen) gezamenlijk 1900 euro in de maand sparen(zoals zij het had berekend is dat onze maximale aflossingscapaciteit aan schulden) dit is ong. 2/3e van ons gezamelijke netto inkomen. Nu wonen we vrij goedkoop maar als je bijv. geen auto hebt, weinig energie verbruikt etc. etc. kom je heel ver. Nadeeltje: we moeten dan wel op bijstandsniveau leven, dus in de praktijk zetten we eerder de helft daarvan opzij zodat we nog een beetje kunnen leven

zomertje schreef op donderdag 02 april 2009 @ 08:12:
Het is ook fijn om wat geld achter de hand te hebben als je bijvoorbeeld zou willen gaan verhuizen/een huis kopen En zo zijn er nog meer doelen om geld voor apart te zetten.

Anderszijds denk ik niet dat als je met een baan van 20/u in de week het e.e.a spaart je daarwerkelijk ook maar een deuk kan slaan in de bedragen die komen kijken als je een huis wilt kopen...

[argro]

Rey Nemaattori schreef op donderdag 02 april 2009 @ 09:52:
[...]

Anderszijds denk ik niet dat als je met een baan van 20/u in de week het e.e.a spaart je daarwerkelijk ook maar een deuk kan slaan in de bedragen die komen kijken als je een huis wilt kopen...

Je kunt je inderdaad afvragen hoe zinvol het is om tijdens je studententijd veel moeite te doen om van de beperkte inkmost die je hebt ook nog eens te gaan sparen. Het resultaat zal zijn dat je na je studie misschien 5k€ bij elkaar gespaart hebt met veel moeite. Je kunt er ook voor kiezen om een studentetijd te beleven met iets meer financiële armslag, maar zonder spaarsaldo aan het einde, en te beginnen met sparen zodra de eerste baan daar is.

[Sabelhout]

Rey Nemaattori schreef op donderdag 02 april 2009 @ 09:52:
[...]


Valt best mee... m'n din en ik kunnen ( ze heeft 't eens uitrekenen) gezamenlijk 1900 euro in de maand sparen(zoals zij het had berekend is dat onze maximale aflossingscapaciteit aan schulden) dit is ong. 2/3e van ons gezamelijke netto inkomen. Nu wonen we vrij goedkoop maar als je bijv. geen auto hebt, weinig energie verbruikt etc. etc. kom je heel ver. Nadeeltje: we moeten dan wel op bijstandsniveau leven, dus in de praktijk zetten we eerder de helft daarvan opzij zodat we nog een beetje kunnen leven


[...]


Anderszijds denk ik niet dat als je met een baan van 20/u in de week het e.e.a spaart je daarwerkelijk ook maar een deuk kan slaan in de bedragen die komen kijken als je een huis wilt kopen...

Wij sparen ook ruim 1/3 van ons gezamenlijke netto inkomen, wonen inderdaad vrij goedkoop (woonquote van 12%), maar hebben twee auto's, een motor, hobby's en houden van op reis gaan. Sparen is een absolute aanrader, maar je moet niet tot de limit gaan door jezelf allerlei dingen te ontzeggen, lijkt mij.

[Stoffel]

Een beetje afhankelijk van op welke leeftijd je klaar bent met studeren, en of je ouders dat goed vinden natuurlijk, zou je er ook voor kunnen kiezen om een jaartje te sparen als je gaat werken door thuis te blijven wonen. Dan heb je zo een 15-20K bij elkaar als je wil, wat een heel mooi startkapitaal is als starter om je eerste huis te kopen.

Ik heb zelf direct na mijn studie (na 3 maanden) een huis gekocht, en had eigenlijk niet echt veel spaargeld. Zeg maar net genoeg voor mijn inboedel, en dan had er verder niet veel moeten gebeuren. Nu, een jaar later, is alles wel weer aangevuld, maar het is wel een risico. Ik had liever wat meer gespaard, maar wilde echt graag een eigen stekje

[Verwijderd]

Sparen tijdens je studententijd vind ik eigenlijk niet zo nuttig, even ervan uitgaande dat je een 'normale' studententijd hebt en dus niet al je vrije tijd steekt om zoveel mogelijk bijbaantjes te hebben. Kort gezegd is in je studententijd een euro veel meer waard (en ook veel moeilijker om te behouden) dan in je werkzame leven. Zoals ik het zie, kun je in je studententijd beter niet sparen. Waarom zou je ook? Je moet daar gewoon lol hebben.

Als je éénmaal werkt en natuurlijk veel meer te besteden hebt dan kun je wel gaan sparen. Je kunt dan ook veel méér opzij zetten. Als je qua werk een beetje op een goede plek zit dan kun je in een kleine driekwart jaar die 5k bij elkaar sparen waar je in je studententijd waarschijnlijk zes jaar over zou hebben gedaan met heel veel avondwerk er nog bij.

Als je kunstgrepen toepast, zoals thuis blijven wonen terwijl je al werkt, dan kun je het in een nog kortere tijd nog verder oppotten, maar dan moet je natuurlijk wel bereid zijn om nog bij je ouders te blijven wonen (en je ouders moeten daar zelf ook nog zin in hebben hetgeen natuurlijk zeer de vraag is )

[ Voor 16% gewijzigd door Verwijderd op 02-04-2009 10:09 ]

[battler]

argro schreef op donderdag 02 april 2009 @ 09:58:
[...]
Je kunt je inderdaad afvragen hoe zinvol het is om tijdens je studententijd veel moeite te doen om van de beperkte inkmost die je hebt ook nog eens te gaan sparen. Het resultaat zal zijn dat je na je studie misschien 5k€ bij elkaar gespaart hebt met veel moeite. Je kunt er ook voor kiezen om een studentetijd te beleven met iets meer financiële armslag, maar zonder spaarsaldo aan het einde, en te beginnen met sparen zodra de eerste baan daar is.

Dit is precies de vraag waar ik mee zit.
Praktisch voorbeeld: Ik heb genoeg geld gespaard voor mijn motorbewijs + motor. Gezien het feit dat ik al een scooter en een auto hebt, is het dus niet echt nodig.

Pros:
Je leeft maar een keer, en nu kan je er super veel plezier aan beleven.
Je weet niet of je later zoiets kunt veroorloven.
Je hebt het geld toch niet dringend nodig dus waarom niet iets leuks kopen.

Cons:
Als je op deze manier leeft, bouw je nooit een spaarsaldo op. Tenminste totdat je
fulltime werkt bv. Dan ga je echt sparen.

Dit is maar 1 van de vragen waar ik op dit moment mee zit.

Is die moeite het echt waard om aan het eind van je studie een paar duizend euro te hebben gespaard?

[Maverick]

battler schreef op donderdag 02 april 2009 @ 10:09:
[...]
Is die moeite het echt waard om aan het eind van je studie een paar duizend euro te hebben gespaard?

Ik heb zelf terwijl ik op dit moment studeer een substantieel bedrag in bezit. Sinds ik op mijzelf woon is dat bedrag niet meer hoger geworden maar ook niet veel lager. Ik heb hierdoor wel veel bestedingsruimte (hoewel ik die lang niet altijd gebruik) en hoef me voor mijn studie niet in de schulden te steken. Als ik klaar ben met mijn studie en ik heb op dat moment nog een positief saldo ipv een schuld bij de IB dan zal ik daar tevreden mee zijn.
Het bedrag wat ik nu heb nog verhogen kost veel moeite en levert weinig op. Ik zou zo'n zelfde bedrag in 2 a 3 jaar werken al weer bij elkaar hebben.

Overigens, ik zou ook niet te veel sparen. Als je er echt dingen voor moet gaan laten kan dit wel eens zonde zijn, je leeft niet eeuwig en je kunt het niet mee je graf innemen. Beter van je geld genieten zolang het kan

[Gast1981]

battler schreef op donderdag 02 april 2009 @ 10:09:
[...]
Dit is maar 1 van de vragen waar ik op dit moment mee zit.

Is die moeite het echt waard om aan het eind van je studie een paar duizend euro te hebben gespaard?

Tja, wat men hier al zegt: dat ligt eraan wat je ermee van plan bent.
Ben je van plan na je studie een huis te gaan kopen?
Wil je een lange (wereld)reis gaan maken?
Misschien wil je een eigen bedrijfje starten?
Dan is het wel handig om enkele duizenden Euro's gespaard te hebben ja

Maar als je alleen wilt sparen om het sparen, zonder een echt doel te hebben voor je spaargeld, dan zou ik wachten tot je daar ruim voldoende financiële middelen voor hebt, en tot die tijd lekker te genieten van het studentenleven. Een beetje reserve is dan wel handig voor bijv weekendjes weg, feestjes, impuls aankopen, enz. maar echt spaargeld lijk je niet nodig te hebben. Werken en sparen komt vanzelf wel

In mijn studententijd werkte ik zo'n 10-12 uur per week, soms wat extra's.
Dat, plus IBG, was voldoende om mijn relatief lage huur en (niet al te dure) levenstijl te bekostigen.
Af en toe bleef er dan iets over, en dat zette ik opzij voor de vakanties etc. Ging prima.
Het echte sparen begon pas toen de studie voorbij was, en het werken begon.
Ik bleef nog een paar jaar goedkoop wonen, en heb in die tijd een leuk zakcentje bij elkaar gesprokkeld waarvan ik nu een koophuis kon inrichten, enkele leuke vakantietrips heb kunnen maken, en straks een trouwerij van kan betalen. Blij toe dat ik daartoe niet in mijn studententijd krom heb hoeven liggen

Ik zou beginnen met sparen zodra je geld over hebt

Een betere vuistregel is er niet!

[Mr Hackenbacker]

Puur je eigen visie, wat betreft het sparen. Ik ben ook student, en heb een duizendje of 2 'gespaard'. Ik doe gewoon de dingen die ik leuk vind, spendeer daar mijn geld aan. Je moet niet teveel vooruit kijken. Sparen als student is leuk, maar het vervelende ervan is dat je er dingen voor moet laten. Je moet niet te veel bezig zijn met geld als student, lekker laten rollen .De bedragen die je spaart in je studententijd zullen hoogstwaarschijnlijk na 1 jaar fulltime werken, equivalent zijn.
'Sparen doe je als je oud bent.'

[Ardana]

Ik denk dat de vraag wanneer te sparen heel erg samenhangt met het doel waarvoor je spaart. Is er noodzaak om te sparen bijvoorbeeld? Onze spullen zijn bijna allemaal gloednieuw én we zijn in staat om minimaal 3 duurzame aparaten per maand te vervangen op basis van ons reguliere inkomen. Daarnaast hebben we geen autokosten, noch een koopwoning. We zullen dus eigenlijk nooit tegen kosten aanlopen die we niet van ons reguliere inkomen kunnen betalen.

Wij sparen dan ook niet. Tenminste, niet met 'n vooropgezet doel. 'k Heb wel afgelopen maand € 1.500 naar m'n spaarrekening overgeboekt, maar dat was gewoon wat ik die maand had overgehouden. Er zijn ook gerust maanden dat ik niks overhou, omdat ik wat ruimer leef, m'n kledingkast aanvul of de vakantie betaal, of 'n keer 'n paar leuke gatgets koop of 'n keer vrienden help.

"Geld over" is zo'n relatief begrip... ik werk nu ruim 5 jaar tegen 'n behoorlijk loon en heb zeer lage maandlasten... pas sinds 'n half jaartje durf ik te zeggen dat ik af en toe "geld over" heb. Zou ik een minder ruim inkomen hebben, zou ik veel meer noodzaak hebben om te sparen: dan kan ik m'n wasmachine niet vervangen van 't geld dat ik in 'n maand overhou. Zou ik 'n eigen woning hebben, zou er ook veel meer noodzaak zijn om te sparen, 'tzelfde geldt voor een eigen auto.

Je moet dus meerdere factoren meenemen bij het bepalen van het antwoord op die vraag.

[KatirZan]

tja, heb een goed inkomen, mijn vriendin ook, eigen huis, 2 auto's etc.. etc...

30% van mijn salaris gaat naar de spaarrekening zelfde geldt voor mijn vriendin

zijn gewoon nogal zuinig....

[Verwijderd]

Ardana schreef op donderdag 02 april 2009 @ 11:32:
Ik denk dat de vraag wanneer te sparen heel erg samenhangt met het doel waarvoor je spaart. Is er noodzaak om te sparen bijvoorbeeld? Onze spullen zijn bijna allemaal gloednieuw én we zijn in staat om minimaal 3 duurzame aparaten per maand te vervangen op basis van ons reguliere inkomen. Daarnaast hebben we geen autokosten, noch een koopwoning. We zullen dus eigenlijk nooit tegen kosten aanlopen die we niet van ons reguliere inkomen kunnen betalen.

Wij sparen dan ook niet. Tenminste, niet met 'n vooropgezet doel. 'k Heb wel afgelopen maand € 1.500 naar m'n spaarrekening overgeboekt, maar dat was gewoon wat ik die maand had overgehouden. Er zijn ook gerust maanden dat ik niks overhou, omdat ik wat ruimer leef, m'n kledingkast aanvul of de vakantie betaal, of 'n keer 'n paar leuke gatgets koop of 'n keer vrienden help.

"Geld over" is zo'n relatief begrip... ik werk nu ruim 5 jaar tegen 'n behoorlijk loon en heb zeer lage maandlasten... pas sinds 'n half jaartje durf ik te zeggen dat ik af en toe "geld over" heb. Zou ik een minder ruim inkomen hebben, zou ik veel meer noodzaak hebben om te sparen: dan kan ik m'n wasmachine niet vervangen van 't geld dat ik in 'n maand overhou. Zou ik 'n eigen woning hebben, zou er ook veel meer noodzaak zijn om te sparen, 'tzelfde geldt voor een eigen auto.

Je moet dus meerdere factoren meenemen bij het bepalen van het antwoord op die vraag.

Moet je een doel hebben om te sparen dan? Ik zit in een vergelijkbare situatie als jij. Ik heb ook geen koophuis, zodat ik voor grote zaken waar je als koper zelf voor opdraait (groot onderhoud, schilderen, cv-ketel, badkamer et cetera) ook nog eens niets hoef te reserveren. Gaat een bij het huis behorend apparaat kapot (ook de keukenapparatuur hoort daarbij) dan kost me dat niets.

Net als jij kan ik ook mijn eigen duurzame apparaten (wasmachine, computer) makkelijk uit de maandelijkse 'vrije kasstroom' betalen. Maar er blijft toch veel over, terwijl ik geen 'noodzaak' heb om te sparen. Moet je dat dan gaan uitgeven? Dat lijkt me ook weer niet goed. Ik 'spaar' dus gewoon een wasmachine en een vaatwasser per maand. Ik vind het gewoon fijn om het ergens opzij te zetten. Stiekem vind ik het ook wel fijn om gewoon veel liquide middelen te hebben (dan wel vastgelegd in financiële activa, maar dat is in de huidige tijd even wat minder opportuun).

Maar misschien is die geestelijke bevrediging dan wel het doel van sparen: cash money rules everything around us, dolla dolla bill y'all Ik heb in ieder geval nog nooit iemand gezien die in de kroeg probeerde te betalen met een stukje van zijn koophuis

[Gast1981]

Verwijderd schreef op donderdag 02 april 2009 @ 12:01:
[...]
... terwijl ik geen 'noodzaak' heb om te sparen. Moet je dat dan gaan uitgeven?

Lijkt me niet. Opzij zetten wat je niet direct nodig hebt lijkt me niets mis mee.
Bovendien, met dat geld kan je vervolgens meer geld maken als je een slimme spaarmethode kiest
Vroeg of laat heb je het een keertje nodig, dan is het handig om er niet om verlegen te zitten.

[DrivinUCrazy]

Ik vind de titel eigenlijk een beetje verkeerd. "Vanaf welke leeftijd beginnen met sparen?" Imho kun je niet vroeg genoeg beginnen. Bij de geboorte van een kind krijgt dat kind vaak al een spaarrekening. Leer het kind vervolgens om daar goed mee om te gaan, en het hoeft zelf niet te beginnen met sparen. Het kind weet gewoon niet beter. Breng het simpelweg bij dat niet iedere cent die het krijgt of verdient uitgegeven moet worden.

[Joosie200]

Inkomsten - uitgaven = alles wat over blijft parkeer ik op mijn spaarrekening. Niet met een doel voor ogen om voor te sparen, maar om incidentele uitgaven e.d. te kunnen opvangen. Zo is het al eens voorgekomen dat ik 't een en ander moest voorschieten, uitgaven die plots om de hoek komen kijken en tja, betaalt moet er dan hoe maakt niet uit. Dit doe ik eigenlijk al sinds 't moment dat ik mijn 1ste spaarrekening opende Maar toen was het nog met zakgeld à 2,50 gulden/week, nu zo ong. 20% van mijn inkomsten. Vind het iig fijn om te weten dat ik onvoorziene omstandigheden kan opvangen.

Daarnaast is het ook gewoon handig, want aangezien je toch weet dat je elke maand xx bedrag parkeert op je spaarrekening kun je ook uitgaves voorschieten. Zo had ik bijv. geld bij elkaar gespaard voor mijn rijlessen rijbewijs B. Ondertussen is dat alweer foetsie, want dit kwam tussendoor, dat kwam tussendoor, zus moest voorgeschoten worden. Tis alweer opgevuld en allemaal prima op tijd want pas eind mei/begin juni moet ik 't geld bij elkaar hebben. Zou er iig niet aan moeten denken geen reserve te hebben staan op mijn spaarrekening. Bij 't minste of geringste, meest simpele incidentele uitgave en je bent al genekt in je maandelijkse budget. Dat merkte ik bijv. in mijn eerste jaar op kamers. Bam, klapband. Kassa, 50 euro verder die ik niet had. Hoe opvangen? Interen op boodschappengeld omdat het niet anders kon. Achja, leer je ook creatief om te springen met 1 week door te komen voor xx euro aan eten

[CodeCaster]

battler schreef op donderdag 02 april 2009 @ 10:09:
Is die moeite het echt waard om aan het eind van je studie een paar duizend euro te hebben gespaard?

Is het bezitten van geld dat je op korte termijn nodig gaat hebben nadelig voor je?

Ik heb een leuke bijbaan naast m'n studie die ervoor zorgt dat ik maandelijks een paar honderd euro opzij kan zetten, en ik ben echt wel blij dat ik, als ik straks klaar ben met m'n opleiding, iets leuks kan gaan doen van dat geld. Of dat nou een wereldreis is of een huis inrichten: ik heb geld, dus ik heb opties.

[Testert]

Sparen en reserveren zijn verschillende dingen!

[CodeCaster]

Testert schreef op donderdag 02 april 2009 @ 13:16:
Sparen en reserveren zijn verschillende dingen!

Klopt.

quote: http://www.vandale.nl/van...denboek/?zoekwoord=sparen

spa·ren spaarde, h gespaard 1 door zuinig te zijn overhouden

quote: http://www.vandale.nl/van...oek/?zoekwoord=reserveren

re·ser·ve·ren -veerde, h gereserveerd 1 in reserve houden, bewaren

Your point being?

[Verwijderd]

Sparen zonder doel is lastig.

Ik heb jaren geleefd zonder spaarsaldo. als iets kapot ging kon ik het via marktplaats ofzo wel goedkoop vervangen. al het geld ging op aan leuke dingen.
Tot een moment dat ik huis wilde kopen.. tjaa verhuizen kost geld en dat had ik niet.
toen even een jaar lang zuiniger geleefd en zo bijna 8000 euro gespaard. hier heb ik het huis van kunnen opknappen. (vloertje, gordijntjes en verf etc)

vanaf dat moment had ik zeer zeker de indruk dat geld achter de hand toch wel heel makkelijk is.
ook voor vervanging van spullen.
Nu hebben wij met ons 2en 20.000 euro als buffer. Als er iets kapot gaat dan betalen we dat hiervan. zoals laatst hadden we de vakantie geboekt en wat spullen voor in het interieur. we hadden geen extra spaargeld meer bovenop die 20k. maarja toen ging de auto defect. reparatie was te duur en hebben dus een andere 2e handse aangeschaft. aangezien ik 40.000km per jaar rijd heb ik een betrouwbare auto nodig dus koste ons 5.000 euro. zonder die buffer had ik met me handen in het haar gezeten en had ik hele drastische maatregelen moeten nemen.

Ik heb zo'n hoog bedrag omdat ik weet dat sommige dingen gewoon heel duur kunnen uitvallen. bv dak lekkage en je dak moet (gedeeltelijk) vervangen worden. dit kost je gewoon echt duizenden euro's.
en als sommige dingen tegelijk vallen dan gaat het heel hard.

dus 20k is voor ons de bodem. hebben wij geen extra geld doen we ook geen buitengewone uitgaven.
En eigenlijk vind ik dit nog te weinig maarja je moet ergens een grens stellen. en voorlopig is dat bij ons met 20k euro.

Als student is het natuurlijk onzin om met zulke bedragen in reserve te zitten maar als je bv 2-3000 euro als buffer houd en er komt iets leuks voorbij of je hebt iets nodig hoef je het niet te laten omdat je geen geld hebt,

[Ardana]

Verwijderd schreef op donderdag 02 april 2009 @ 12:01:
Moet je dat dan gaan uitgeven? Dat lijkt me ook weer niet goed.

Tsja, ik draai het om: Moet ik gaan sparen? Dat lijkt me niet. Beiden klopt, ik heb geen dringende reden om het uit te geven, ik heb geen dringende reden om te sparen. Maar kennelijk lukt het me vaker wel dan niet om 't geld uit te geven.

Als ik geen reden heb om te gaan sparen, waarom zou ik dan "bezuinigen"? Dat is meer mijn punt... waarom zou ik mezelf gaan beperken in wat ik leuk vind om te doen? 'n Vage reden als "wellicht dat het in de toekomst minder goed gaat" werkt voor mij niet, maar 'k vind 't ergens wel "slecht" dat ik helemaal niet "kan" sparen...

[Rukapul]

Sparen is van alle (leef)tijden.

Ik heb gespaard als kind (zelf m'n eigen nieuwe fietsje van moeten betalen ), als tiener (eerste PC van gekocht, rijbewijs), als student (nauwelijks gebruikt behalve 5mnd levensonderhoud ter overbrugging einde stufi/stagevergoeding tot eerste salaris en woninginrichting), als werkende (opknappen en inrichten koopwoning).

Ik sluit me dan ook geheel bij nare man uit dat cash king is. Overigens zie ik me nu niet zo snel spaargeld gebruiken gezien de enorme vrije kasstroom op twee salarissen.

[ Voor 11% gewijzigd door Rukapul op 02-04-2009 14:10 ]

[argro]

Vanaf wanneer en hoeveel je moet sparen hangt van zoveel factoren af. In sommige gevallen kun je best flink sparen tijdens je studie, in andere gevallen kun je dat beter niet doen. De poll in de OP is dus ook een beetje vreemd, met name m.b.t het sparen tijdens de studie.

Pietje krijgt een beurs van €250,--, zijn ouders betalen zijn kamer, boeken, collegegeld, vakanties en wat al niet meer, hij kijgt daar bovenop nog €500,-- per maand van zijn ouders, ook verdient hij nog €400 per maand met webdesign klusjes.
Jantje krijgt een beurs van €250,--, zijn ouders betalen €200,-- per maand en verder moet Jantje alles zelf betalen. Om dit te kunnen doen heeft Jantje een bijbaan en leent hij een beperkt bedrag van de IBG.

Pietje zou best kunnen sparen tijdens zijn studie. Jantje zou ik aan willen raden om het beetje geld wat hij heeft te investeren in levensvreugde in plaats van dat hij krom moet liggen om zo nodig te sparen.

[ Voor 3% gewijzigd door argro op 02-04-2009 14:36 ]

[kmf]

Ik heb nu best wel spijt van dat ik zoveel moeite deed om te sparen tijdens mijn studietijd, aangezien ik nu in 1 maand netto meer krijgt dan een jaar lang sparen in mijn studietijd.

( Sparen voor het "potje" dan. Sparen voor een vakantie of wat dan ook is natuurlijk wel nodig.)

Verwijderd schreef op donderdag 02 april 2009 @ 13:29:
Sparen zonder doel is lastig.

Ik heb zo'n hoog bedrag omdat ik weet dat sommige dingen gewoon heel duur kunnen uitvallen. bv dak lekkage en je dak moet (gedeeltelijk) vervangen worden. dit kost je gewoon echt duizenden euro's.
en als sommige dingen tegelijk vallen dan gaat het heel hard.

dus 20k is voor ons de bodem. hebben wij geen extra geld doen we ook geen buitengewone uitgaven.
En eigenlijk vind ik dit nog te weinig maarja je moet ergens een grens stellen. en voorlopig is dat bij ons met 20k euro.

Als je niet boven je stand leeft (of eerder je inkomen) dan kan je inkomen een mooie leidraad zijn om je spaarpot te definieren. 1 jaar aan brutoloon als buffer, en je krijgt het niet makkelijk benauwd meer.
En als je meer gaat verdienen (en dus ook wat meer zal uitgeven), moet je buffer ook meegegroeid zijn.

[ Voor 62% gewijzigd door kmf op 02-04-2009 15:24 ]

[Rukapul]

kmf schreef op donderdag 02 april 2009 @ 15:18:
Ik heb nu best wel spijt van dat ik zoveel moeite deed om te sparen tijdens mijn studietijd, aangezien ik nu in 1 maand netto meer krijgt dan een jaar lang sparen in mijn studietijd.

Het ligt er ook maar net aan hoe hard je hebt moeten werken om te kunnen sparen. Het grootste deel van m'n studententijd heb ik tegen een leuk salaris, leuk werk kunnen doen in hele praktische omstandigheden (op de uni zelf).

Ik vond het uitermate relaxed om met dat geld de periode naar het eerste salaris te overbruggen en huis in te richten zonder op leefcomfort in te leveren

Schat dat ik op het hoogtepunt va de dotcom bubble wel goed was voor bijna 30k gulden oid Daarna iets minder

Dat je nu veel meer kunt sparen is niet echt een argument om in het verleden niet te sparen tenzij je toen al heel zeker wist dat je het geld tussen die twee levensfasen niet nodig zou hebben.

[AMDFreak]

Ik heb altijd wel gespaard, zo had ik op me 18de al een eigen auto. Waar veel klasgenootjes jaloers op waren.
Heb toen altijd hard moeten werken om me auto te kunnen blijven rijden. Zo ben ik me ook erg bewust geworden van het fenomeen vaste lasten.

Nu werk ik full-time, woon nog lekker bij me ouders. Wat ik per maand weg kan zetten gigantisch, ik probeer ook gewoon nog leuke dingen te doen. Ben ook wel lekker aan het sparen om straks het huis uit te kunnen gaan. Geduld is een schone zaak. En geniet van het leven.
Kijk een beetje naar je toekomst plannen, wanneer wil je het huis uit, hoe zit het met je baan na je studie?

[Ardana]

kmf schreef op donderdag 02 april 2009 @ 15:18:
1 jaar aan brutoloon als buffer, en je krijgt het niet makkelijk benauwd meer.

Dat betekent dat je al snel tussen de 30 en 50.000 aan spaargeld hebt... bij een samenwonend/getrouwd stel al gauw 70 tot 90.000. Ik vind dat echt mega-veel, en meer dan veel te veel. 2 keer je maandinkomen kan in inkomen, misschien zelfs bruto gerekend, maar meer vind ik onzin... Ik zie 't niet zo zitten om de overheid op die manier te sponsoren, zeker niet als daartegenover een leuk bedrag aan schuld (hypotheek) staat.

[DrivinUCrazy]

Stel, je wordt ontslagen. Het is immers crisis; voor je het weet sta je op straat. Dan krijg je (tijdelijk) WW. Zeker als je nog niet zo lang op de arbeidsmarkt actief bent, valt dat vies tegen. Een baan krijgen is op dit moment in diverse sectoren behoorlijk lastig. Als je dan maar 2 maanden buffer hebt... Die zijn zo om!

[ Voor 45% gewijzigd door DrivinUCrazy op 03-04-2009 15:05 . Reden: voorganger quoten is niet nodig ]

[Verwijderd]

Ik probeer zelf (als student) gewoon zo weinig mogelijk van het IB te lenen. Alles wat ik niet leen hoef ik later immers niet terug te betalen. Dit versta ik ook onder 'sparen'.

[drooger]

Verwijderd schreef op vrijdag 03 april 2009 @ 15:07:
Ik probeer zelf (als student) gewoon zo weinig mogelijk van het IB te lenen. Alles wat ik niet leen hoef ik later immers niet terug te betalen. Dit versta ik ook onder 'sparen'.

Ik heb straks een half jaar dat ik zonder stufi moet doen, dan ga ik wel lenen bij de ib-groep. Als ik dat doe, moet ik later € 2000,- o.i.d. meer terug betalen en kan ik na mijn studie gaan emigreren naar Nieuw-Zeeland. Anders zal ik eerst een half jaar/jaar moeten werken in Nederland en dan tijdelijk huurhuis o.i.d. regelen (ik woon momenteeel op de campus) en die zal ook ingericht moeten worden. Om nog maar niet te spreken van tijdelijk vervoer naar werk e.d.

Momenteel spaar ik voor mijn emigratie en zodra ik daar ben, zal ik blijven sparen voor terugbetalen aan IB-Groep en voor andere dingen, zoals inboedel, toekomstig koophuis, auto e.d.

[Verwijderd]

DrivinUCrazy schreef op vrijdag 03 april 2009 @ 15:05:
Stel, je wordt ontslagen. Het is immers crisis; voor je het weet sta je op straat. Dan krijg je (tijdelijk) WW. Zeker als je nog niet zo lang op de arbeidsmarkt actief bent, valt dat vies tegen. Een baan krijgen is op dit moment in diverse sectoren behoorlijk lastig. Als je dan maar 2 maanden buffer hebt... Die zijn zo om!

2 maanden buffer is bv 5000 euro als je 2500 bruto verdient (even makkelijk rekenen)
als je in de WW komt krijg je 70% oftwel 1750 euro.
Bruto ga je er 750 achteruit netto zal dit ongeveer 400 euro zijn.

oftwel 5000/400 is12,5 maand om je inkomen op peil te houden.

als je kortere ww tijd hebt en in de sociale dienst komt heb je minder lang maarja in 6-9 maanden moet een jong iemand wel een baantje weer kunnen vinden toch? al is het in een andere richting.

[argro]

DrivinUCrazy schreef op vrijdag 03 april 2009 @ 15:05:
Stel, je wordt ontslagen. Het is immers crisis; voor je het weet sta je op straat. Dan krijg je (tijdelijk) WW. Zeker als je nog niet zo lang op de arbeidsmarkt actief bent, valt dat vies tegen. Een baan krijgen is op dit moment in diverse sectoren behoorlijk lastig. Als je dan maar 2 maanden buffer hebt... Die zijn zo om!

Wanneer je ontslagen wordt ga je je uitgavepatroon natuurlijk ook aanpassen. Een buffer van twee maanden is dan voldoende om 4 maanden van te leven.

Stel je verdient €2.500 netto. Dit geef je als volgt uit:
1: vaste lasten (€1.000)
2: eten (250)
3: sparen (€600)
4: kleding (200)
5: gadgets (€150)
6: stappen en uit eten (€300)

Zodra je ontslagen wordt vervallen posten 3 tot en met 6. Met een buffer van 2 maanden (€5.000) kun je het dus 4 maanden uitzingen, zelfs zonder uitkering.

[flashin]

Ja dat zou kunnen, al blijkt dat vaak nogal lastig omdat je opeens tijd hebt om te besteden

[Verwijderd]

DrivinUCrazy schreef op vrijdag 03 april 2009 @ 15:05:
Stel, je wordt ontslagen. Het is immers crisis; voor je het weet sta je op straat. Dan krijg je (tijdelijk) WW. Zeker als je nog niet zo lang op de arbeidsmarkt actief bent, valt dat vies tegen. Een baan krijgen is op dit moment in diverse sectoren behoorlijk lastig. Als je dan maar 2 maanden buffer hebt... Die zijn zo om!

Ja, maar goed, dat is iets dat denk ik niet te vermijden valt. Als je net op de arbeidsmarkt actief bent dan zul je ook nog niet zoveel loonstijgingen hebben meegemaakt en zul je nog niet zoveel kans hebben gehad om (veel) te sparen. Vaak zul je van je studentenkamertje naar een eigen plek gaan waar ook weer geld voor moet worden uitgegeven e.d.

Je zult dus zelden mensen treffen die al aan het begin van hun carrière al loaded zijn met spaargeld. Je hebt natuurlijk van die figuren, die altijd alles oppotten, maar dat is niet het gangbare beeld. Het gangbare beeld is dat een pas afgestudeerde niet of nauwelijks heeft gespaard maar wel een fikse IBG-schuld heeft. Dus je kunt het bijna niet vermijden dat je al snel terugvalt op bijstandsniveau als je jong ontslagen wordt.

Daar staat tegenover dat je als jonge hoogopgeleide wel weer makkelijk aan een nieuwe baan komt. Je bent jong en je kunt bergen verzetten, dus dat moet geen probleem zijn. Het gevaar van jong ontslag zonder grote buffer pleit er overigens ook wel weer voor om niet meteen een huis te kopen met een zware hypotheekverplichting. Ik zie in mijn omgeving minstens bij drie of vier personen grote problemen omdat ze meteen bij < 6 maanden in hun eerste baan een huis hebben gekocht, nu wordt hun contract niet voortgezet of zelfs actief beëindigd, en dan zit je met de gebakken peren.

[odysseus]

Waarom hangt al of niet sparen samen met leeftijd? Ik zou het veel logischer vinden om sparen op te delen in twee types, zoals in een eerdere post al beschreven werd: sparen voor voorziene uitgaven (reserveren) en sparen om een buffer op te bouwen voor onvoorziene uitgaven.

In het eerste geval is het simpel: afhankelijk van hoe graag je het gewenste object wilt aankopen (en eventuele deadlines, zoals bij bijvoorbeeld vakanties), reserveer je meer of minder per maand. Dat is onafhankelijk van je leeftijd: of je nu een nieuwe barbiepop of een nieuwe auto wilt kopen, reserveren gaat op een vergelijkbare manier.

Een buffer opbouwen is niet eens zo heel veel anders: de hoogte van het benodigde bedrag is wat minder goed gedefinieerd en de termijn waarop het bij elkaar moet zijn is niet altijd duidelijk, maar buiten dat is het niet anders dan het hierboven beschreven reserveren. De grootte van het buffer is natuurlijk afhankelijk van je leefomstandigheden en daarmee in veel gevallen van je leeftijd, omdat mensen naarmate de jaren vorderen over het algemeen een grotere cashflow hebben en daarmee een groter buffer kunnen gebruiken. Dat patroon gaat echter niet altijd op en daarom vind ik een vraag over hoe euro je tijdens je studie moet sparen niet goed: met alleen het woord 'studeren' is de leefsituatie nog niet omschreven en daarmee ook het benodigde buffer nog niet, laat staan hoe snel het opgebouwd zou moeten worden.

Een meer algemene vraag kan je wel stellen: in hoeverre moet je je financieel voorbereiden op een verwachte andere levensstandaard? Na een studie gaan inkomsten over het algemeen hard omhoog en de uitgaven stijgen vaak navenant mee. Dan is ook een groter buffer nodig en er is wat voor te zeggen om daar al tijdens de studie rekening mee te houden. Ik denk persoonlijk dat dat niet nodig is, omdat je het uitgavenniveau bijna altijd trager kunt laten oplopen dan het inkomstenniveau en je op die manier een buffer kunt creeren, maar daar kun je over van mening verschillen .

Een laatste categorie blijft over: tijdens je studie een buffer opbouwen voor een verwachte periode van onbalans in inkomsten en uitgaven direct na de studie. Dat is een gegronde angst: zaken als het inrichten van nieuwe huisvesting, een sollicitatieperiode voor de eerste baan of desnoods passende kleding voor het uit te oefenen beroep - het kan allemaal nodig zijn. Dat lijkt me een onzekerheid waar je je op wilt voorbereiden en op basis van de geschatte kosten van dat soort zaken is het opbouwen van een buffer richting het einde van de studententijd dus een goed idee .

Let wel: ik zeg niet dat het verkeerd is om te sparen tijdens je studie (meer geld later komt altijd van pas), maar in de meeste gevallen lijkt het me niet zo zinnig - alleen als overbruggingskapitaal tot het eerste inkomen uit een baan binnenkomt lijkt het me belangrijk en daar zou ik de hoogte dus op afstemmen. Meer spaargeld zit niet snel in de weg, dus als je het over hebt, kan het net zo goed op de spaarrekening, maar ik zou me er tijdens het studeren niet zo druk over maken .

[djfisjtik]

Bij m'n eerste vaste inkomsten (krantenwijk) kon ik het niet opbrengen om twee weken te sparen. Zodra het geld was gestort (wekelijks), "moest" ik een nieuw spel kopen voor de Playstation. Dat ik na een één week alleen geld genoeg had voor een tweedehands spel was bijzaak Dit gedrag heeft zich voortgezet over meerdere baantjes en interesses waar ik m'n geld aan spendeerde.

Sparen is bij mij op een gegeven moment vanzelf begonnen: Er komt meer geld binnen dan er wordt uitgegeven. Het is er bij mij absoluut niet met de paplepel ingegoten, hoewel m'n ouders wel twee tegenpolen waren wat betreft sparen en uitgeven.

Naarmate m'n "vermogen" groeit, word ik wel kritischer over waar ik m'n geld aan uitgeef.

Nog een tip voor het kapotte dak (e.a. grote kosten aan het huis) argument: Ik zou dat liefst niet financieren met spaargeld. Wellicht heeft je hypotheek een hogere inschrijving en kan je makkelijk extra geld bijlenen. Dan heb je ook nog het voordeel van HRA.

Op deze pagina zag ik trouwens dat het gemiddelde huishouden in 2002 €24.000 op de spaarrekening had staan.

[Verwijderd]

Ik verbaas mij toch wel over sommige berichten die ik hierzo lees. Waarom zou je pas kunnen gaan sparen als je een baan hebt? Of als je student bent?

Ik ben zo opgevoed dat ik al van jongs af aan spaar.. Op mijn 14e een krantenwijk waarvan ik altijd minimaal 50% naar mijn spaarrekening moest doorsluiten. Zo ook met verjaardagsgeld, etc etc.
Later moest ik nog steeds 50% naar mijn spaarrekening overzetten en kreeg ik van huis uit mee dat € 100,- per maand uitgeven voor eigen dingen (bios, drinken, etc) hartstikke veel geld is.

Vanaf mijn 16e eigenlijk altijd gewerkt, ik kan mij niet herinneren dat ik ooit in de zomervakantie langer dan een week vrij heb gehad. Maargoed, dat is blijkbaar tegenwoordig ook al uniek omdat men tegenwoordig vindt dat 'ze het hele jaar al naar school gaan en nu wel eens vakantie willen houden'.

Je kan makkelijk op je 18e een bedrag van zeker € 10.000,- hebben gespaard als je van huis uit hebt geleerd om met geld om te gaan. En sparen voor niks? Natuurlijk niet, je spaart voor later! Voor als je je rijbewijs wilt halen en op jezelf wil gaan, zodat je geld hebt voor meubelen, etc

Ik moet wel toegeven dat ik verder voor mijn studie niks hoef te betalen (schoolgeld, boekengeld), omdat mijn ouders vinden dat scholing een deel van de opvoeding is waar zij 'verantwoordelijk voor zijn'. Dat scheelt natuurlijk wel behoorlijk in de kosten

[Dennahz]

Ik moet wel toegeven dat ik verder voor mijn studie niks hoef te betalen (schoolgeld, boekengeld), omdat mijn ouders vinden dat scholing een deel van de opvoeding is waar zij 'verantwoordelijk voor zijn'. Dat scheelt natuurlijk wel behoorlijk in de kosten

Tja, niet iedereen heeft dat geluk. In geval van scheiding en meerdere kinderen is dit vaak onmogelijk en moet je als kind lenen. En van geleend geld sparen.. tja, het kan wel, maar dan leen je teveel.

Sparen is wel zeer belangrijk. Wij zetten aan het begin van de maand bijna een compleet loon weg naar verschillende rekeningen (internet spaarrekening, spaar voor vakantie, spaar voor autokosten, geld voor afbetalen IBG...). Daarnaast geven we gewoon niet extreem veel uit. We letten ook niet echt op het geld overigens... gewoon doen waar we zin in hebben.

Als we het niet wegzetten is het op

[CodeCaster]

Verwijderd schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 09:24:
Ik verbaas mij toch wel over sommige berichten die ik hierzo lees. Waarom zou je pas kunnen gaan sparen als je een baan hebt? Of als je student bent?

Ik ben zo opgevoed dat ik al van jongs af aan spaar.. Op mijn 14e een krantenwijk waarvan ik altijd minimaal 50% naar mijn spaarrekening moest doorsluiten. Zo ook met verjaardagsgeld, etc etc.
Later moest ik nog steeds 50% naar mijn spaarrekening overzetten en kreeg ik van huis uit mee dat € 100,- per maand uitgeven voor eigen dingen (bios, drinken, etc) hartstikke veel geld is.

Vanaf mijn 16e eigenlijk altijd gewerkt, ik kan mij niet herinneren dat ik ooit in de zomervakantie langer dan een week vrij heb gehad. Maargoed, dat is blijkbaar tegenwoordig ook al uniek omdat men tegenwoordig vindt dat 'ze het hele jaar al naar school gaan en nu wel eens vakantie willen houden'.

Je kan makkelijk op je 18e een bedrag van zeker € 10.000,- hebben gespaard als je van huis uit hebt geleerd om met geld om te gaan. En sparen voor niks? Natuurlijk niet, je spaart voor later! Voor als je je rijbewijs wilt halen en op jezelf wil gaan, zodat je geld hebt voor meubelen, etc

Ik moet wel toegeven dat ik verder voor mijn studie niks hoef te betalen (schoolgeld, boekengeld), omdat mijn ouders vinden dat scholing een deel van de opvoeding is waar zij 'verantwoordelijk voor zijn'. Dat scheelt natuurlijk wel behoorlijk in de kosten

Tsja, kwestie van opvoeding. Ik hield geen honderd gulden over aan een verjaardag, maar bij wijze van spreken een doosje Lego en een tientje.

Toen ik op m'n dertiende voor het eerst een baantje had was ik o zo blij met m'n drie gulden per uur, maar wegens omstandigheden woonde ik zo'n twintig kilometer van de middelbare school, en kocht dus op de dag dat ik 16 werd een scooter van m'n spaargeld (2000 gulden tegen die tijd). Dag spaargeld. En dat ding reed ook niet bepaald op water, en onderhoud van zo'n barrel is ook een bitch.

Vervolgens mocht ik m'n MBO volledig zelf betalen, want ja, gezin van vier kinderen, wat wederom 2000 euro per jaar kostte. Dus je kunt wel stellen dat iedereen "makkelijk" 10K gespaard kan hebben op z'n 18^e, maar niet iedereen heeft dezelfde luxesituatie als jij.

[Verwijderd]

CodeCaster schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 09:45:
[...]

Tsja, kwestie van opvoeding. Ik hield geen honderd gulden over aan een verjaardag, maar bij wijze van spreken een doosje Lego en een tientje.

Toen ik op m'n dertiende voor het eerst een baantje had was ik o zo blij met m'n drie gulden per uur, maar wegens omstandigheden woonde ik zo'n twintig kilometer van de middelbare school, en kocht dus op de dag dat ik 16 werd een scooter van m'n spaargeld (2000 gulden tegen die tijd). Dag spaargeld. En dat ding reed ook niet bepaald op water, en onderhoud van zo'n barrel is ook een bitch.

Hmzz tja, ik zou dan gewoon moeten fietsen omdat een scooter een luxe probleem is

Vervolgens mocht ik m'n MBO volledig zelf betalen, want ja, gezin van vier kinderen, wat wederom 2000 euro per jaar kostte. Dus je kunt wel stellen dat iedereen "makkelijk" 10K gespaard kan hebben op z'n 18^e, maar niet iedereen heeft dezelfde luxesituatie als jij.

Tja, hier ook gezien van vier kinderen waarvan 3 MBO opleiding volgen/hebben gevolgd en ik zelf HBO doe. Maargoed, ik ben dan ook zuinig opgevoed. Wij kochten niet van alles, wij gingen nooit op vakantie, etc

[zomertje]

Op zich is het gewoon handig om altijd ergens een reserve buffertje te hebben. Als je wordt ontslagen dan moet je nog wel eens lang op je uitkering wachten heb ik vaak gehoord. En dan moet je toch die maand overbruggen. Je wil verhuizen, toch altijd een maandje dubbele kosten, enz. En het geeft ook veel gemoedsrust, althans bij mij

[feej]

Verwijderd schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 09:24:
Ik ben zo opgevoed dat ik al van jongs af aan spaar.. Op mijn 14e een krantenwijk waarvan ik altijd minimaal 50% naar mijn spaarrekening moest doorsluiten. Zo ook met verjaardagsgeld, etc etc.
Later moest ik nog steeds 50% naar mijn spaarrekening overzetten en kreeg ik van huis uit mee dat € 100,- per maand uitgeven voor eigen dingen (bios, drinken, etc) hartstikke veel geld is.

Dat is dan een beetje afhankelijk van wat je er allemaal zelf van moet betalen he . Ik moest bijvoorbeeld bijdragen aan de telefoonrekening toen we internet kregen over de telefoonlijn, en ik betaalde m'n kleren zelf. Mijn ouders betaalden dan bijvoorbeeld de "grote" spullen als jassen en schoenen, maar broeken kon ik echt zelf halen hoor. 100 euro aan stappen en bios haalde ik ook niet op m'n 16e, maar ik heb wel behoorlijk wat dingen zelf betaald. Als mn ouders hadden moeten betalen dan had ik waarschijnlijk minder broeken of minder leuke broeken (je bent een puber of niet) gehad, en ik vond het wel prima zo.

Sparen is wel belangrijk, maar mijn ouders hebben echt niet gezegd dat het moest. Waar ik voor werkte was mijn geld, en zij vonden dat ze niet recht hadden om te zeggen wat ik daarmee moest doen. Imho, kids van 15 moet je nog niet verplichten om zoiets te doen, die laat je lekker werken voor wat ze zelf leuk vinden en als ze een scooter willen kopen leren ze sowieso wel sparen.

[Verwijderd]

fee-tje schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 10:38:
Sparen is wel belangrijk, maar mijn ouders hebben echt niet gezegd dat het moest. Waar ik voor werkte was mijn geld, en zij vonden dat ze niet recht hadden om te zeggen wat ik daarmee moest doen. Imho, kids van 15 moet je nog niet verplichten om zoiets te doen, die laat je lekker werken voor wat ze zelf leuk vinden en als ze een scooter willen kopen leren ze sowieso wel sparen.

Nouja, als ik mezelf vergelijk met anderen heb ik het idee dat de opvoeding die ik heb gehad anders wel werkt. Anders had ik nu misschien op mijn 24e 2.000 euro op mijn rekening gehad ipv het tienvoudige...

Als ik zie hoe 'de jeugd van vandaag' gigantisch veel geld verbrast aan niks (zuipen, roken, merken, whatever) vraag ik mezelf af hoe deze later hun eigen kinderen gaan opvoeden.

[Graviton12]

Imo hangt het er vanaf waarvoor je wilt sparen.
Voor je pensioen moet je maar eens uittellen wat 50 euro op je 20ste geworden is tegen je, laat ons zeggen 65ste, dan val je achterover zoveel. Op dit moment is een spaarrekening natuurlijk niet de ideale manier omdat het zo laag staat, misschien kasbons of zo.
Als het voor iets anders is met een kortere termijn hoef je niet zozeer naar de intrest te kijken.
Maar een "appeltje voor de dorst" is nooit weg, clichés zijn er voor een reden
Zolang als je jezelf niets gaat ontzeggen wat belangrijk is (wat je gevoelsmatig nodig hebt, lees gelukkiger maakt, als dat al mogelijk is met materiële zaken), en dan praat ik niet over eten en een dak boven je hoofd en je kan het ... do it, ken de cijfers niet maar er zijn in België en Nederland miljoenen mensen die moeite hebben met de eindjes aan elkaar te knopen, veelal door niet te sparen, of de mogelijkheid niet te hebben gehad, schulden gemaakt zonder na te denken over de intresten etc.
Ben zelf iemand die eigenlijk nooit echt gespaard heeft zoals het moet, ben nu 35, moet nog altijd gaan zien voor een huis te kopen, trust me, het is niet makkelijk

[Mr Hackenbacker]

Je kan wel heel erg bezig zijn met de toekomst, maar je moet ook van het leven genieten. Stel dat je ziek wordt of dat je een ongeluk krijgt, dan is het leuk dat je veel geld op je rekening hebt staan. Maar dan heb je er weinig aan. Dit is natuurlijk doemdenken, maar het is iets om over na te denken .Een buffer is natuurlijk handig, daar ben ik zelf ook wel mee bezig, maar ik ben nu, op 20 jarige leeftijd, niet van plan om een heel kapitaal bijeen te sparen. De 'echte' bedragen komen pas als ik ga werken, dan ga ik me er meer mee bezig houden.

[Verwijderd]

Mr Hackenbacker schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 11:27:
Je kan wel heel erg bezig zijn met de toekomst, maar je moet ook van het leven genieten. Stel dat je ziek wordt of dat je een ongeluk krijgt, dan is het leuk dat je veel geld op je rekening hebt staan. Maar dan heb je er weinig aan. Dit is natuurlijk doemdenken, maar het is iets om over na te denken .Een buffer is natuurlijk handig, daar ben ik zelf ook wel mee bezig, maar ik ben nu, op 20 jarige leeftijd, niet van plan om een heel kapitaal bijeen te sparen. De 'echte' bedragen komen pas als ik ga werken, dan ga ik me er meer mee bezig houden.

Nee, maar als je ziek wordt of een ongeluk krijgt is het wel handig dat er geld is voor je nabestaanden om de begrafenis te financieren . En het is ook handig dat je geld hebt om je leven wat makkelijker te maken

[Rukapul]

Mr Hackenbacker schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 11:27:
Je kan wel heel erg bezig zijn met de toekomst, maar je moet ook van het leven genieten.

Wie zegt dat het een het ander uitsluit. Ik blijf bij mijn aloude stelling dat sparen heel makkelijk kan door met het inkomen van voor de laatste inkomensstijging te leven. Je leeft geen minuut ongelukkiger door evenveel te besteden als in het verleden of door een deel van het inkomen niet te consumeren. En dat heeft niets te maken met hoe oud je bent en wat je inkomen is op een paar kleine uitzonderingen na. Een andere wijze om hier tegenaan te kijken is als volgt: geniet iemand die meer te besteden heeft per definitie meer van het leven?

Stel dat je ziek wordt of dat je een ongeluk krijgt, dan is het leuk dat je veel geld op je rekening hebt staan. Maar dan heb je er weinig aan.

Zelfs in dit soort gevallen is het hebben van (erg veel) geld erg praktisch. Een aangepaste auto kopen in plaats van afgescheept worden met een scootmobiel die 2 jaar later een keer afgeleverd wordt in de kleur die je niet mooi vindt. Hulpmiddelen die niet vergoed worden (dure prothesen, etc.). Die mogelijkheden openen zich als je geld hebt en anders wordt het eindeloos lobbyen bij het CIZ, zorgverzekeraar, WMO-loket en organisaties waar je nu nog helemaal geen weet van hebt. Geld hebben in deze gevallen verbetert direct de kwaliteit van leven op een wijze die je als gezond mens niet voor mogelijk houdt.

Een goed voorbeeld bij het geval van een ongeluk is het voorschieten van de enorme juridische kosten (voor degenen met een goedkoop rechtsbijstandsverzekeringetje van Das: failure by design). Ik ken iemand waarbij de teller inmiddels op zo'n anderhalve ton staat (naast de directe (letsel)schade!) zonder dat de zaak afgehandeld is.

Geld is het meest handig wanneer de situatie het meest verrot is, de dood en een paar andere condities uitgezonderd.

[ Voor 8% gewijzigd door Rukapul op 04-04-2009 11:59 ]

[LuPo]

Ik denk dat je in dit topic een nooit stoppende discussie kunt houden. Er zijn namelijk mensen waarvan de ouders altijd veel hebben bijgedragen aan de studie, waardoor de kinderen konden sparen. Er zijn ook mensen waarvan de ouders nooit - of niet veel - hebben bijgedragen (vanwegen eigen omstandigheden), waardoor die kinderen niét konden sparen en al hun geld gelijk uit moesten geven. Ook is er nog een groot verschil in baantjes. Sommigen hebben het geluk een bijbaantje te vinden dat heel goed betaald, anderen moeten het doen met een minimumloon (vakkenvullen etc).

Imho is er dus erg veel verschil en kun je niet zomaar stellen dat iedereen op z'n achttiende €10K moet hebben gespaard.

Zelf heb ik het geluk dat mijn ouders in de positie waren om altijd veel bij te dragen aan studie, vakanties, kleding etc. Daardoor heb ik veel kunnen sparen. Maar zoals gezegd gaat die vlieger lang niet voor iedereen op.

@ TS: natuurlijk is het goed (of beter gezegd: beter) om zo vroeg mogelijk te beginnen met sparen. Maar wat je niet moet vergeten is dat je ook écht moet leven. Daar bedoel ik mee dat je moet genieten van elke dag die je hebt. In mijn geval heb ik dus al aardig wat spaargeld, maar sinds ik studeer spaar ik niet meer. Het zou misschien in theorie nog wel kunnen, maar dan moet je continu heel goed blijven opletten. Zodra ik ga werken dan begint het echte sparen weer (voor huis, inrichting etc). Echter ben ik niet van plan om me hele leven alleen maar geld apart te zetten 'voor later'. Het is handig om geld veilig te stellen voor vervanging van auto, inrichting, vakantie etc. Maar daar houdt het in principe voor mij ook op. Ik probeer te genieten van elke dag die ik hier heb!

[Mr Hackenbacker]

Ik sluit mij aan bij LuPo. Ik zal niet ingaan op de 2 posters hierboven, want dat zal hoogstwaarschijnlijk resulteren in een eindeloze discussie.

[Gizz]

Ik heb gespaard vanaf mijn 8e denk ik (gewoon sinds ik zakgeld krijg). Moest ook wel, want ik kreeg dan een gulden per week (oid) terwijl ik dan iets wilde hebben dat 20 gulden kostte. Dan kun je lang wachten als je het elke week gewoon aan snoep uit zou geven

Jong geleerd is oud gedaan zullen we maar zeggen.

Als je pas na je 20e eens geld opzij gaat zetten voor een grote aankoop, dan heb je vroeger teveel cadeaus gekregen/teveel zakgeld/was je al blij met een snoepje elke week.

Ikzelf ben ook bewust in deeltijd gaan studeren zodat ik ernaast kon werken. Dat levert zowel nuttige ervaring als geld op.

Er zijn ook mensen waarvan de ouders nooit - of niet veel - hebben bijgedragen (vanwegen eigen omstandigheden), waardoor die kinderen niét konden sparen

Mijn vriendin heeft vanaf haar 16e alles zelf moeten betalen (studiekosten/kleding/verzekeringen/vervoer/computer/eten), alleen het dak boven haar hoofd betaalt haar moeder (woont nog thuis) En toch heeft ze met bijbaantjes (oppassen, horeca) 5 jaar later wel een paar duizend euro nu op haar rekening staan.
Maar daar werkt ze wel keihard voor en ze hangt niet 3 avonden per week in de kroeg alles weg te drinken.

De situatie die jij schetst lijkt me alleen om de echt schrijnende gevallen te gaan die op hun 15e ofzo al het huis uitgeschopt zijn en echt alles zelf moeten betalen. Je kunt je afvragen hoe groot die groep is natuurlijk.

[ Voor 8% gewijzigd door Gizz op 04-04-2009 12:49 ]

[battler]

Gelukkig zijn de meningen hier net zo verdeeld als in mijzelf. Ik vind sparen een goed u dat als eerste.
De meningen zijn erg verdeeld waarom je moet sparen.

1- Sparen voor een doel?
En als je dit doel hebt gehaald? Dan gewoon weer sparen voor een nieuw doel?
Als je je doel bereikt hebt, dan heb je totaal geen spaargeld meer.
* In mijn geval sparen voor de motor?
2- Sparen als fallback, wanneer je je baan verliest of iets stuk/kapot gaat.
Je kan niet eindeloos blijven sparen als fallback, uiteindelijk heb je wel genoeg geld.
* Auto is nieuw en allrisk verzekerd, dus ik houd alleen scooter en baan verlies over.
Ik kan een half jaar overleven zonder baan (en dan hetzelfde uitgaven patroon houden als nu).
En een scooter kan ik nieuw kopen. Dus hier zie ik dan niet echt reden voor verbetering.
3- Sparen voor later.
Tja dit is een lastige voor mij.. Kunnen mensen die dit doen nog iets meer vertellen waarom en hoe?
Het lijkt me noodzakelijk om te sparen voor meubels en erg grote aankopen (nieuwe auto misschien?).
Maar hoe, en hoeveel daar moet ik nog even goed overdenken.

Ik ben 20 jaar, woon bij mijn ouders en zit nu in het eerste jaar van mijn opleiding TI.
Daarnaast werk ik ongeveer 1,5 jaar bij een klein (qua personeel) maar goedlopend bedrijf. Ik heb nooit langer
dan 1,5 maand zonder werk gezeten sinds mijn 14e. Ook acht ik de kans op ontslag bij
mijn huidige baan erg klein.
Uiteindelijk denk ik daarom dat mijn spaarplan voor de komende 2 jaar er ongeveer zo uit zal zien:

1: Sparen voor een doel pas als ik een doel heb.
2: 5000,- hebben als Fallback
3: Sparen voor later ben ik nog niet uit.

[ Voor 20% gewijzigd door battler op 04-04-2009 15:08 ]

[Cliffie]

Ik zorg er voor dat ik me een goede levensstijl heb, dus niet op alles maximaal bezuinigen en leven van een droge cracker en alles gaan sparen, maar gewoon goed leven, niet alles over de balk smijten en bewust zijn van je uitgaven.

De rest spaar ik en dat wordt steeds meer naarmate ik meer verdien. We gaan wel iets luxer leven, maar dat gaat vooral in de duurdere vakanties zitten en het betere eten.

Spaargeld geeft je vrijheid, ik spaar ook niet echt voor een doel, maar ik creeer wel mogelijkheden in de toekomst, zonder dat ik nu het gevoel heb op bijstandsnivo te leven

[Rukapul]

battler schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 13:30:

M'n complimenten dat je uit al die ruis deze analyse hebt weten te maken Ben het er wel mee eens eigenlijk.

3- Sparen voor later.
Tja dit is een lastige voor mij.. Kunnen mensen die dit doen nog iets meer vertellen waarom en hoe?
Het lijkt me noodzakelijk om te sparen voor meubels en erg grote aankopen (nieuwe auto misschien?).
Maar hoe, en hoeveel daar moet ik nog even goed overdenken.

Sparen voor later overlapt volgens deze definitie met sparen voor een doel al is de termijn anders bedoeld.

Sparen voor later is mijn inziens het sparen voor een volgende levensfase uitgaande van een gelijke levensstandaard. Dit zou dus een levensfase moeten zijn waar inkomsten structureel lager liggen en/of uitgaven structureel hoger. Hierbij kun je denken aan (pre)pensioen, gezin met kinderen (al valt daar nauwelijks tegen te sparen), etc.

Sparen voor later is dus meest geeigend in een levensfase waarin het inkomen hoger is dan de fase erna. Andersom heeft nauwelijks zin. Kortom, als student 'voor later' sparen is niet zo nuttig terwijl als student sparen voor een doel of buffer wel nuttig is. Meubels, auto en andere grote aankopen zou ik scharen onder sparen voor een doel of buffer.

[Gizz]

battler schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 13:30:
3- Sparen voor later.
Kunnen mensen die dit doen nog iets meer vertellen waarom en hoe?

Ikzelf schaar me onder die groep. Waarom? Omdat ik qua spullen alles heb wat ik wil (leuke camera, 30" beeldscherm) en ik vrij riant op vakantie ga. Toch hou ik geld over, wat ik gewoon spaar voor 'later'.

Wat zou ik anders moeten doen met het geld? Ik kan wel dure auto's gaan kopen, maar ik doe toch alles op de fiets. Nog duurdere vakanties? Ik zit dit jaar al bijna 2 maanden in het buitenland op een imho vrij riant niveau. Dus dan maar alles wat overblijft naar een spaarrekening (en deels spelen met aandelen)

Het lijkt me noodzakelijk om te sparen voor meubels en erg grote aankopen

Klopt, daar doe ik het deels voor. Wil binnenkort een huisje gaan kopen.

Maar hoe, en hoeveel daar moet ik nog even goed overdenken.

Daar hoef je toch geen doel voor te stellen? Alles wat je overhoudt gaat gewoon richting de spaarrekening. Ik heb ook geen specifiek doel, 80% van mijn inkomen gaat gewoon richting mijn spaarrekening.

Verder maakt geld niet gelukkig, maar het kan wel wat gemoedsrust geven. Zo vind ik het erg fijn dat ik nu iets van 22 maandsalarissen op mijn rekening heb staan en met een minder royale levenstijl (wat makkelijk kan) zou ik het misschien zelfs 4 jaar kunnen uithouden zonder ook maar een dag te werken.
Alleen al het idee dat ik een auto van €X0.000 meteen zou kunnen kopen geeft me voldoening, terwijl ik lekker alles op mijn fietsje blijf doen

[feej]

Gizz schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 13:54:
[...]

Ikzelf schaar me onder die groep. Waarom? Omdat ik qua spullen alles heb wat ik wil (leuke camera, 30" beeldscherm) en ik vrij riant op vakantie ga. Toch hou ik geld over, wat ik gewoon spaar voor 'later'.

Wat zou ik anders moeten doen met het geld? Ik kan wel dure auto's gaan kopen, maar ik doe toch alles op de fiets. Nog duurdere vakanties? Ik zit dit jaar al bijna 2 maanden in het buitenland op een imho vrij riant niveau. Dus dan maar alles wat overblijft naar een spaarrekening (en deels spelen met aandelen)

Ik vind het nog wel (misschien gevoelsmatig) een verschil of je elke maand vast 100-200-weetikveel euro opzij zet en dus 100-200-weetikveel euro minder te besteden hebt, of dat je wegzet wat je over houdt. Ik vind niet dat geld wat je hebt, maar meteen op straat gegooid moet worden bij wijze van. Maar als je gaat "sparen voor later" zoals hier omschreven (eik doelloos het geld dat je over hebt wegzetten) dan zou ik er de voorkeur voor hebben om dat te doen met het geld dat je over hebt, of dat nou deze maand 100 of 1000 euro is, ipv zo'n vast bedrag per maand. Vaste bedragen vind ik zelf meer voor "reserveringen" met doel zoals je vakantie of je buffer.

[bombadil]

M.i. hangt het juiste spaarmoment maar net af van de omstandigheden en je persoonlijke doelen. Nu is een appeltje voor de dorst altijd verstandig maar als je daar studietijd voor moet opofferen dan is het op de lange termijn wellicht onverstandig. Woon je thuis en werk je al full-time dan is het natuurlijk een ideaal moment om veel opzij te zetten. Nooit zal je meer zo snel je spaarpot kunnen vullen. Anderen steken het liever in een dikke auto al is dat wellicht niet zo snugger..
Het carrièreperspectief speelt natuurlijk ook een rol; ben je goed bezig met je accountancy-opleiding dan verdien je nog niet veel maar de financiële toekomst is rooskleurig. Dan zou ik niet veel opzij zetten

[ Voor 23% gewijzigd door bombadil op 05-04-2009 10:28 ]

[Sefyu]

Ikzelf ben nu 17 jaar, ik denk dat ik sinds een jaar of anderhalf tot 2 echt spaar. Ik laat elke maand automatisch een bedrag overboeken naar mijn spaarrekening, ongeacht het bedrag dat ik verdien.
Momenteen gaat er per maand 125 naar de spaarrekening voor de toekomst, ik heb nog geen idee voor wat, het kan vanalles zijn, rijbewijs, auto, investeringen in apparatuur, noodgevallen, etc.
Ik werk nu ongeveer 20 uur per week naast school(HAVO 5), ik kan dit makkelijke opschroeven naar 30 uur per week of meer, maar dat is me iets te veel...

Het geeft sowieso een goed gevoel als je weet dat je gewoon vanuit het niets in principe een dure camera van €1000 kan kopen, of dat je meteen wanneer je 18 wordt, je rijbewijs in 1 keer kunt betalen en al op zoek kunt gaan naar een leuk auto'tje

[André]

Weet je wat moeilijk is: vroeger fietste ik vanaf school langs de supermarkt en zag aan de borden naast de supermarkt wat er in de reclame was: en dat aten we ook die avond. We hadden geen cent over, en ik heb mijn hele jeugd alles zelf moeten betalen met krantenbaantjes en vakantiewerk. Van de bijstand kregen we gewoon niet meer.

Nu heb ik zelf kinderen (-3 maand, 2 en 4) en moet ik ze de waarde van geld leren. Maar ik heb het nu goed en wil de kinderen daar graag in laten delen. Toch wil ik ze ook graag de waarde van eigen geld in de opvoeding meegeven. Maar wat gebeurd er: 1e keer langs de speelgoedwinkel: "nee, dat kunnen we niet kopen, daar moet je voor sparen". De 2de keer: "je hebt nu lang genoeg gespaard, we gaan het kopen". En dan hebben ze amper gespaard, ik gun het ze gewoon veels te veel.

Aan de ene kant is het niet erg dat ze de waarde van geld niet kennen, als je je hele leven daar geen zorgen over hoeft te maken heb je die kennis ook niet nodig. Maar aan de andere kant: als je die waarde wel kent ben je een stuk weerbaarder en kun je beter met je geld omgaan.

[bombadil]

André schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 23:50: We hadden geen cent over, en ik heb mijn hele jeugd alles zelf moeten betalen

Ik verdien op mijn dertigste al meer dan mijn vader ooit deed. Veel van onze leeftijdsgenoten zitten in een dergelijke situatie. Een vreemd gevoel.
Desondanks durf ik niet te stellen dat onze ouders het 30 jaar geleden slechter hadden, dat geloof ik niet. Geld is niet alles.

[ Voor 6% gewijzigd door bombadil op 05-04-2009 10:32 ]

[zomertje]

En als je elke maand geld overhoud om te sparen, ofwel je verdient eigenlijk meer dan je structureel nodig hebt. Dan kun je als je buffer groot genoeg is ook minder gaan werken. 36 of 32 uur. Drie dagen weekend, meer tijd voor leuke dingen. Parttime al met pensioen

Dat is heel wat anders dan door moeten tot je 67e (of weet jij veel wat het over 20 of 30 jaar is)
Beetje jammer als je op je 66e ziek wordt, dan heb je ook weer zo weinig aan dat pensioen.

[DrivinUCrazy]

André schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 23:50:
Aan de ene kant is het niet erg dat ze de waarde van geld niet kennen, als je je hele leven daar geen zorgen over hoeft te maken heb je die kennis ook niet nodig. Maar aan de andere kant: als je die waarde wel kent ben je een stuk weerbaarder en kun je beter met je geld omgaan.

Blijf jij het hele leven van je kinderen de financiële zaken van je kinderen beheren? En blijf je alles voor ze betalen??
Met andere woorden: iedereen zal met geld te maken krijgen; dus iedereen zal er mee moeten omgaan. Ik neig dus sterk naar de 2e optie:
- Kinderen de waarde van geld leren. Soms betekent dat dat je ze iets moet ontzeggen.
- Zorgen dat ze niet alles direct verbrassen.
- Ze aanleren dat je luxe artikelen gewoon niet kunt kopen als je er geen geld voor hebt. Lenen is uiteindelijk altijd duurder, en het verhoogt je vaste lasten.
- En vergeet de voldoening die je krijgt niet, als je iets kunt kopen wat je zelf hebt verdiend! (Ik denk dat iedereen zich zijn eerste salaris nog wel kan herinneren)

[TrailBlazer]

zomertje schreef op zondag 05 april 2009 @ 11:23:
En als je elke maand geld overhoud om te sparen, ofwel je verdient eigenlijk meer dan je structureel nodig hebt. Dan kun je als je buffer groot genoeg is ook minder gaan werken. 36 of 32 uur. Drie dagen weekend, meer tijd voor leuke dingen. Parttime al met pensioen

Dat is heel wat anders dan door moeten tot je 67e (of weet jij veel wat het over 20 of 30 jaar is)
Beetje jammer als je op je 66e ziek wordt, dan heb je ook weer zo weinig aan dat pensioen.

Dit is ook mijn plan op het moment dat ik een huis gekocht heb. Ga ik na een jaar of vijd mijn financieen eens goed bekijken en kijken wat ik overhoud. Dan vervolgens tegen mijn baas zeggen allemaal leuk een aardig dat geld ik heb er alleen liever wat vakantiedagen bij/minder uur werken. Geld is leuk maar vrije tijd en leuke dingen doen is nog leuker.

[Cocytus]

.

[ Voor 99% gewijzigd door Cocytus op 03-03-2011 19:49 ]

[Verwijderd]

Volgens mij wordt het hele spaar-concept hier nogal academisch benaderd. Dat is op zich niet slecht of zo, maar ik vraag me af hoe nuttig het is.

Of je wel of niet kan sparen ligt aan je inkomen en je 'cash management skills'. Ik heb als kind geleerd om te sparen, en doe dat dan ook goed. Sowieso spaar ik een vast bedrag per maand. Hoe hoog dat bedrag is, groeit bij mij eigenlijk redelijk organisch: toen ik begon met werken, merkte ik dat ik geld overhield. Dat geld werd dus gespaard. Echter, je bestedingspatroon wordt anders, dus dat bedrag werd op een bepaald moment lager. Vervolgens kreeg ik een nieuwe baan. Hogere inkomsten, dus ik hield weer meer geld over. Dat volledige verschil ging ik gewoon sparen. Kwam ik er later achter dat dat toch teveel was, dan ging ik gewoon wat minder sparen.

Daarnaast spaar ik ook alles wat ik overhoud. Overhouden is, zoals Cocytus al zegt, relatief: een stapel gadgets had/heb ik niet nodig, maar ik kocht ze toch. Maar ook dan hou ik nog wel eens wat over, en dat spaar ik dan. Onverwachte inkomsten, of zaken die 'in bulk' binnenkomen (vakantiegeld, bonus, belastingteruggave, substantiele cadeautjes van familie), gaan in principe ook linea recta naar de spaarrekening.

Dan het doel: ten eerste een buffer, ten tweede een doel voor toekomstige uitgaven (vakanties indien ik dat niet gewoon van mijn lopende rekening kan betalen, een eventuele verhuizing, waarbij het spaargeld alleen ingezet wordt voor het kopen van meubels/inrichting). 'Sparen voor later' doe ik eigenlijk niet, daar zijn andere methoden voor (pensioen, hypotheek), en je weet toch niet of het bedrag wat je bij elkaar spaart over 40 jaar nog wel een deuk in een pakje boter slaat; misschien kan ik over 20 jaar het bedrag wat ik nu heb staan wel in 3 maanden bij elkaar sparen (gecorrigeerd voor inflatie).

Ik heb nu bijna een (netto) jaarsalaris op mijn spaarrekening staan. Dat is veel meer dan nodig, maar then again, het is ook niet alsof ik het geld ergens aan wil besteden. Ik heb me vorig jaar aardig tegoed gedaan aan bestedingen voor het huis (meubels en media / entertainment apparatuur), dus dit jaar doe ik het wat rustiger aan. Als ik eventueel ga verhuizen, wat ik graag zou doen binnen nu en 2 jaar, dan gaat er een hoop van dat spaargeld zo down the drain. Wat helemaal mooi zou zijn, is als ik een deuk in de aankoopprijs van een huis kon slaan met wat spaargeld, maar dat is denk ik een beetje overmoedig.

Ik denk dat de volgende vuistregel wel nuttig is: spaar met discipline, vooral als je spaart voor een overzichtelijk doel (overbrugging, grote uitgaven die je verwacht te moeten doen). Pas echter op met jezelf beperken ('ja maar ik moet deze maand zoveel sparen') als je buiten die overzichtelijke doelen aan het sparen bent: je weet toch niet waar je het geld voor spaart, dus je kan ook niet weten welke prioriteit het moet krijgen. Zorg er dan in ieder geval voor dat je geniet van het leven en het geld dat je verdiend hebt. Daar is het uiteindelijk voor.

[tooter]

Heel makkelijk.
Ik krijg mijn loon om de 4 weken.
Als ik mijn loon heb dan doe ik daar 4 maand mee en alles wat er aan het einde van die 4 weken over is gaat op de spaarrekening.De ene maand is het veel en de andere maand is het weinig. maar je spaargeld groeit wel elke 4 weken iets.Dit doe ik nu al bijna 4 jaar lang en vind het zo goed gaan en mijn ouders vinden dat ook.

[Sport_Life]

Tijdens mijn studententijd had ik altijd zoiets van geld sparen kan altijd nog en heb dan ook nooit gespaard, stond meestal ook iets van 500 euro rood. Als ik geld "over" had dan kocht ik weer wat leuks en ging graag stappen. Overigens heb ik wel altijd bijbaantjes gehad. Daar heb ik nooit spijt van gehad, heb altijd leuke dingen kunnen doen. Heb slechts 1 maand van de IBG groep geleend (voor een vakantie ) en zelfs daar geen spijt van, betaal dat binnenkort een keertje terug van mn fulltime inkomen, nu merk ik van die 300 euro minder (eenmalig) toch niet zoveel.

Ik ben nu een half jaar full time aan het werk en mijn doelstelling was om iedere maand toch zeker 500 euro te sparen (= inkomen minus alle vaste kosten en eten, leuke dingen etc., woon samen in huurhuis). Dan zou ik nu dus €3000,- gespaard moeten hebben. Helaas is me dat maar voor de helft gelukt, je gaat toch altijd weer meer uitgeven dan je van plan bent te doen. De reden voor mij om te sparen is trouwens om een zeker gevoel te hebben, en niet afhankelijk te zijn van anderen (ouders). Eigenlijk spaar ik dus wat ik overhoud.

zomertje schreef op zaterdag 04 april 2009 @ 10:20:
Op zich is het gewoon handig om altijd ergens een reserve buffertje te hebben. Als je wordt ontslagen dan moet je nog wel eens lang op je uitkering wachten heb ik vaak gehoord. En dan moet je toch die maand overbruggen. Je wil verhuizen, toch altijd een maandje dubbele kosten, enz. En het geeft ook veel gemoedsrust, althans bij mij

Mocht ik ontslagen worden dan bel ik een aantal ex-werkgevers op van mijn studentenbaantjes en heb ik zo weer een baan, daar ben ik niet bang voor. Meer dingen als plotseling moeten verhuizen oid waar ik dan voor spaar en omdat het zonde is om een (redelijk) fulltime inkomen te spenderen.

Cocytus schreef op zondag 05 april 2009 @ 12:50:
[...]


Overhouden is relatief. Er zijn altijd wel gadgets die je wil hebben. Een iPod, toch ook maar een iPod Nano voor als je gaat hardlopen, oeps telefoon stuk en ik wil niet met een ding van een paar tientjes rondlopen, een Wii is wel grappig, hee op de Xbox is ook een spel wat ik wil spelen, ik heb nu een 20" scherm maar ik wil eigenlijk een 24" want dat is full hd, nieuwe videokaart want nu kan ik geen spelletjes meer spelen op de native resolutie van dat scherm -- als ik die dingen niet koop omdat ik het geld naar m'n spaarrekening sluis, heb ik dan 200 euro minder te besteden of had ik dat geld eigenlijk over?

*herkenbaar

Ben best wel een gadget freak met 5 mp3spelers waaronder 2 nieuwe Ipods, snelle PC, nieuwe telefoon etc . Gelukkig kan ik mezelf er van weerhouden een full HD tv te kopen, ben benieuwd hoe lang dat goed gaat

[ Voor 77% gewijzigd door Sport_Life op 06-04-2009 00:33 ]

[Ardana]

Cocytus schreef op zondag 05 april 2009 @ 12:50:
Overhouden is relatief. Er zijn altijd wel gadgets die je wil hebben. Een iPod, toch ook maar een iPod Nano voor als je gaat hardlopen, oeps telefoon stuk en ik wil niet met een ding van een paar tientjes rondlopen, een Wii is wel grappig, hee op de Xbox is ook een spel wat ik wil spelen, ik heb nu een 20" scherm maar ik wil eigenlijk een 24" want dat is full hd, nieuwe videokaart want nu kan ik geen spelletjes meer spelen op de native resolutie van dat scherm -- als ik die dingen niet koop omdat ik het geld naar m'n spaarrekening sluis, heb ik dan 200 euro minder te besteden of had ik dat geld eigenlijk over?

Kijk, eindelijk iemand die opschrijft wat ik ervaar. Ik ben dan wel niet zo gadget-geil, maar merk wel veel te vaak dat ik halverwege de maand 'n paar honder euro over heb - meer dan genoeg genoeg om tot 't einde van de maand ruim te leven, niet genoeg om ruim te sparen.
Gisteren maar 'ns nieuwe kleren gekocht, 'k had eigenlijk niets meer dat ik met goed fatsoen aankon: € 325 achteruit (maar kan wel weer de hele zomer toe). Duur? Ik vind van niet. Veel geld? Vind ik ook niet. Maar 't is wel weer € 325 die ik minder kan sparen. Vorige maand was 't de huur van de tent voor CampZone, de maand daarvoor de toegang van CZ en wat andere events. Daarnaast ook wat spelletjes, en ditjes en datjes. Allemaal bedragen (opgeteld) tussen de € 300 en € 400. En da's toch best wel wat: 12 mnd x € 400 = € 4.800. Leuk bedrag toch?

[Gast1981]

Is toch niets mis mee?
Als je voor die 400€ een goed doel gevonden hebt, en je hebt geen noodzaak tot sparen, dan zie ik geen probleem.

Strekking van het topic is inmiddels wel helder;
Iedereen spaart (of niet) om eigen redenen, op zijn eigen wijze
De één gaat voor de gadgets, games, vrije levensstijl, en spaart wat er overblijft.
De ander spaart vaste bedragen, en past z'n levensstijl daarop aan (indien nodig).
Zo te lezen zorgt in elk geval iedereen er wel voor dat ze enigzins een buffertje hebben voor 'nood' situaties.

[ Voor 35% gewijzigd door Gast1981 op 06-04-2009 12:27 ]

[Blue-eagle]

Zelf ben ik begonnen met sparen toen ik fulltime ging werken, ik was 17 Nu 25 inmiddels, en de spaarpot is aardig gegroeid. Kan een flink gedeelte van mijn eerste koopwoning afbetalen als ik dat zou willen. Dus sparen wanneer je kan is altijd handig. Geld wat je niet nodig hebt uitgeven aan futiliteiten is zonde. Vind ik dan. Een vakantie, een mooie TV, etc. - dat kan wel. Maar ga niet 50 Euro per avond wegzuipen in een bar alleen omdat het kan

[Verwijderd]

Ardana schreef op maandag 06 april 2009 @ 08:06:
Gisteren maar 'ns nieuwe kleren gekocht, 'k had eigenlijk niets meer dat ik met goed fatsoen aankon: € 325 achteruit (maar kan wel weer de hele zomer toe). Duur? Ik vind van niet. Veel geld? Vind ik ook niet.

Of dat 'veel' is, dat hangt heel erg af van je inkomsten, denk ik. Als ik kleding koop, doe ik het in 1x, en koop ik veel. Buiten die ene keer komt het maar zelden voor dat ik iets koop - ik heb een hekel aan winkelen namelijk. De vorige keer dat ik dit deed, was ergens in oktober of zo. Toen heb ik 900e uitgegeven. De keer daarvoor was in januari, en toen is er 2500e doorheen gegaan (maar dat kwam vooral door het feit dat ik me even helemaal in moest richten op het consultancy werk dat ik nu doe, inclusief de voor sommige opdrachten verplichte pakken).

Veel? Fokkit, ik heb precies gekocht wat ik nodig had, en ik kon het betalen. Voor de rest zal ik me niet druk maken om de hoeveelheid geld die ik eraan gespendeerd heb.

[SlinkingAnt]

Met interesse alle reacties doorgelezen, vooral grappig hoeveel verschillen er zijn in de opvattingen over het sparen.

Zelf val ik in de categorie 'sparen voor later'. Nu 2.5jr fulltime aan het werk, en vanaf maand 1 maak ik €350,- over naar m'n 'uitgeef-rekening', daar worden alle leuke dingen van betaald, dus pc-meuk, games, bios, kleding (ardana is erg herkenbaar, 2x p/j wat nieuws kopen, en dan meteen voor €300+), etc..

Wat overblijft van m'n salaris gaat de zorgverzekering, telefoon en autoverzekering/wegenbelasting nog vanaf.
De rest gaat aan het eind van de maand richting een spaarrekening, om straks een eigen huis te kunnen kopen en de inrichting te kunnen, zonder meteen krom te liggen van de hypotheek

Die €350 gaat eigenlijk elke maand wel 'op', als je het objectief bekijkt is het best veel op jaarbasis, ruim € 4.000,- wat weggaat aan leuke dingen, maar als je per jaar het dubbele voor een huis kan sparen, dan valt het weer mee. Het is heerlijk om bijv. een videokaart van €160 als impulsaankoop te kunnen doen, zonder dat ik mezelf schuldig voel . Laatste 2jr toch minstens €3000 in pc-hardware geinvesteerd, waarvan minstens de helft alweer afgeschreven is

[Sport_Life]

SlinkingAnt schreef op woensdag 08 april 2009 @ 15:44:
Met interesse alle reacties doorgelezen, vooral grappig hoeveel verschillen er zijn in de opvattingen over het sparen.

Eerste onderscheid kan worden gemaakt tussen uit- en thuiswoners..

[NeoMe]

Denk dat dat onderscheid ook meteen het belangrijkste is. Die hebben het vaak wat luxer, maar hebben weer niet de vrijheid van op jezelf wonen. Alles heeft voor en nadelen, maar ik spaar al sinds ik één jaar ben. Heb nog steeds kapitaaltje, beleg en spaar wat voor later maar leef voor nu. Doe HBO Bank & Verzekeringen dus zit in de financiele wereld.

[ Voor 9% gewijzigd door NeoMe op 09-04-2009 19:28 ]

[argro]

Sport_Life schreef op donderdag 09 april 2009 @ 19:26:
[...]
Eerste onderscheid kan worden gemaakt tussen uit- en thuiswoners..

offtopic:
Blijf uit- en thuiswonen vreemde woorden vinden. Ik heb nog nooit ergens anders gewoond dan thuis. Mijn thuis was vroeger bij mijn ouders, daarna was thuis mijn studentenkamer en nu is thuis mijn appartement. Uitwonen heb ik nog nooit aan gedaan voor mijn gevoel.

[Verwijderd]

*check je PM*

[ Voor 89% gewijzigd door Rukapul op 09-04-2009 22:48 ]

[LuPo]

argro schreef op donderdag 09 april 2009 @ 21:32:
[...]

offtopic:
Blijf uit- en thuiswonen vreemde woorden vinden. Ik heb nog nooit ergens anders gewoond dan thuis. Mijn thuis was vroeger bij mijn ouders, daarna was thuis mijn studentenkamer en nu is thuis mijn appartement. Uitwonen heb ik nog nooit aan gedaan voor mijn gevoel.

Het is enkel en alleen om aan te geven dat je niet meer bij je ouders (thuis) woont. Het is imho dus geen negatieve uitlating. Zelfs de IBG gebruikt het om aan te geven dat je op kamers woont (verschil in uitwonende en thuiswonende beurs).

Nu wordt er door m'n ouders nog flink betaald voor mijn studie. Thuis is dus nu nog bij mijn ouders. Zodra ik mezelf financieël kan bedruipen wordt thuis een nieuwe plek. Nu keer ik namelijk elk weekeinde naar iets terug dat in mijn ogen nog steeds thuis is. Zodra je niet meer teruggekeert (om te leven, slapen en dergelijken) naar je ouders dan is het geen thuis meer.

Het is natuurlijk maar net hoe je het bekijkt, maar uit- en thuiswonen vreemde woorden? Nee.

[argro]

LuPo schreef op vrijdag 10 april 2009 @ 10:05:
[...]

Het is enkel en alleen om aan te geven dat je niet meer bij je ouders (thuis) woont. Het is imho dus geen negatieve uitlating. Zelfs de IBG gebruikt het om aan te geven dat je op kamers woont (verschil in uitwonende en thuiswonende beurs).

Nu wordt er door m'n ouders nog flink betaald voor mijn studie. Thuis is dus nu nog bij mijn ouders. Zodra ik mezelf financieël kan bedruipen wordt thuis een nieuwe plek. Nu keer ik namelijk elk weekeinde naar iets terug dat in mijn ogen nog steeds thuis is. Zodra je niet meer teruggekeert (om te leven, slapen en dergelijken) naar je ouders dan is het geen thuis meer.

Het is natuurlijk maar net hoe je het bekijkt, maar uit- en thuiswonen vreemde woorden? Nee..

offtopic:
Om aan te geven of iemand nog bij zijn ouders woont of niet vind ik 'uitwonen' en 'thuiswonen' ongelukkig gekozen woorden. Het heeft mijns inziens namelijk niets met al dan niet thuis wonen te maken, iedereen woont mijns inziens thuis, waar dat ook is (daklozen vormen hierop wellicht een uitzondering).

Ik weet vanzelfsprekend dat ook de IBG deze woorden gebruikt. Dat maakt echter nog niet dat deze woorden meer of minder logisch zijn.

Als mij wordt/werd gevraagd of ik thuis woonde antwoorde ik altijd: "maar natuurlijk, ik heb nog nooit ergens anders gewoond dan thuis".

Voor studenten die het liefst zo weinig mogelijk tijd op hun kamer doorbrengen en het liefst zo vaak mogelijk bij hun ouders zijn ligt het misschien anders. Voor hen is thuis wellicht het huis van hun ouders in plaats van de eigen kamer. Dat is echter maar een kleine groep volgens mij.

De discussie in het kader van sparen ging overigens om de groep mensen die zichzelf financiëel ruimschoots kunnen bedruipen maar toch nog bij hun ouders wonen, niet zozeer over studenten dus. Die groep heeft qua sparen een gunstige positie.

[ Voor 34% gewijzigd door argro op 10-04-2009 10:38 ]

[Sport_Life]

argro schreef op vrijdag 10 april 2009 @ 10:32:
[...]

offtopic:
Om aan te geven of iemand nog bij zijn ouders woont of niet vind ik 'uitwonen' en 'thuiswonen' ongelukkig gekozen woorden. Het heeft mijns inziens namelijk niets met al dan niet thuis wonen te maken, iedereen woont mijns inziens thuis, waar dat ook is (daklozen vormen hierop wellicht een uitzondering).

Ik weet vanzelfsprekend dat ook de IBG deze woorden gebruikt. Dat maakt echter nog niet dat deze woorden meer of minder logisch zijn.

Als mij wordt/werd gevraagd of ik thuis woonde antwoorde ik altijd: "maar natuurlijk, ik heb nog nooit ergens anders gewoond dan thuis".

Voor studenten die het liefst zo weinig mogelijk tijd op hun kamer doorbrengen en het liefst zo vaak mogelijk bij hun ouders zijn ligt het misschien anders. Voor hen is thuis wellicht het huis van hun ouders in plaats van de eigen kamer. Dat is echter maar een kleine groep volgens mij.

De discussie in het kader van sparen ging overigens om de groep mensen die zichzelf financiëel ruimschoots kunnen bedruipen maar toch nog bij hun ouders wonen, niet zozeer over studenten dus. Die groep heeft qua sparen een gunstige positie.

offtopic:
de strekking lijkt mij duidelijk . Overigens noemde wij ons ouderlijk huis "thuis-thuis" en de studentenkamer "thuis", om aan te geven dat het eigenlijk 2 thuizen zijn, ik heb me dan ook nog een hele tijd "thuis" gevoeld in mn ouderlijk huis .

Veel vrienden van me die nog langer bij hun ouders bleven wonen kochten een auto, gingen minder stappen, maar meer uitgeven per keer (in 't weekend zo 100 euro erdoor jagen, terwijl ik 3x 10 euro uit gaf in een week aan stappen)

[ Voor 56% gewijzigd door Sport_Life op 10-04-2009 22:31 ]