Naar aanleiding van een bericht op t.net vanmiddag wil ik jullie de volgende vraag stellen:
Wat ben jij bereid om in te leveren om de veiligheid van een enkeling te kunnen blijven waarborgen?
Het bericht van vanmiddag ging over de roep van een aantal mensen in de Britse overheid om nog meer gegevens te kunnen loggen van burgers. De data van oa sociale netwerksites en instant messengers.
Dit gaat vrij ver, er word al zoveel geregistreerd en opgeslagen en deze data (die over het algemeen toch erg persoonlijk van aard is) is mijn inziens weer een forse inbreuk op onze privacy. Vanzelfsprekend gaat dit weer onder het kopje veiligheid
Nu hebben we het hier wel over de UK en niet over NL maar dat is voor mijn vraag niet zo relevant.
Persoonlijk ben ik van mening dat wat ik doe in mijn leven, en zeker in mijn vrije tijd, niemand anders iets aangaat. Of ik nu wel of niets te verbergen heb vind ik niet relevant. Als ik mijn buurvrouw uitnodig voor een kopje koffie gaat dat niemand iets aan en ik zie het nut er ook niet van in om zulke info op te slaan. Ik wil dit soort info gewoon niet delen tenzij ik er bewust kies om dat te doen.
Dit gaat steeds verder.
Als ik naar de huidige trend kijk van de roep om meer opgeslagen data vs moore’s law vs de ontwikkkelingen in de techniek dan is het niet ondenkbaar dat over een jaar of 15 iemand maar op 1 knop hoeft te drukken en er komt een gedetailleerd verslag uitrollen wat jij die dag hebt gedaan. Van minuut tot minuut, woord voor woord, plaats tot plaats.
Misschien is dit een extreem (Orwelliaans) voorbeeld maar ik denk dat de meeste tweakers zullen moeten toegeven dat de techniek hiervoor over niet al te lange tijd beschikbaar zal zijn.
Daarbij zie ik de roep vanuit overheden om meer data over burgers voorlopig ook nog niet afnemen.
Hieraan denkend vroeg ik mijzelf af in hoeverre ik nog bereid ben om dit soort vrijheden en privacy in te leveren om een aantal individuen in de maatschappij te kunnen beschermen.
Om mijn vraag iets concreter uit te beelden een klein voorbeeldje.
Een aantal jaar geleden las ik een artikel over de NS die een bepaald veiligheidsysteem in treinen niet hadden doorgevoerd. Hun redenatie daarvoor was simpel. De invoering van dat systeem zou tig miljoen hebben gekost en de geschatte mensenlevens die er per jaar door gespaard zouden worden was 2.
Conclusie, 2 mensenlevens is de investering van tig miljoen niet waard.
Vertaling naar mijn vraag, hoeveel mensenlevens is jouw privacy en vrijheid je waard?
Zelf begin ik zo langzamerhand op het punt te komen dat ik een aantal geredde mensenlevens, jong of oud, het niet meer waard vind om er nog meer privacy en vrijheid voor in te leveren.
Hard? Misschien wel.. maar waar ligt dan de grens? Hoever moeten we dan gaan? Zouden we de wereld met dit soort maatregelen toch echt veiliger maken? Is het individu toch wel belangrijker dan de som van ons allen?
Wat ben jij bereid om in te leveren om de veiligheid van een enkeling te kunnen blijven waarborgen?
Het bericht van vanmiddag ging over de roep van een aantal mensen in de Britse overheid om nog meer gegevens te kunnen loggen van burgers. De data van oa sociale netwerksites en instant messengers.
Dit gaat vrij ver, er word al zoveel geregistreerd en opgeslagen en deze data (die over het algemeen toch erg persoonlijk van aard is) is mijn inziens weer een forse inbreuk op onze privacy. Vanzelfsprekend gaat dit weer onder het kopje veiligheid
Nu hebben we het hier wel over de UK en niet over NL maar dat is voor mijn vraag niet zo relevant.
Persoonlijk ben ik van mening dat wat ik doe in mijn leven, en zeker in mijn vrije tijd, niemand anders iets aangaat. Of ik nu wel of niets te verbergen heb vind ik niet relevant. Als ik mijn buurvrouw uitnodig voor een kopje koffie gaat dat niemand iets aan en ik zie het nut er ook niet van in om zulke info op te slaan. Ik wil dit soort info gewoon niet delen tenzij ik er bewust kies om dat te doen.
Dit gaat steeds verder.
Als ik naar de huidige trend kijk van de roep om meer opgeslagen data vs moore’s law vs de ontwikkkelingen in de techniek dan is het niet ondenkbaar dat over een jaar of 15 iemand maar op 1 knop hoeft te drukken en er komt een gedetailleerd verslag uitrollen wat jij die dag hebt gedaan. Van minuut tot minuut, woord voor woord, plaats tot plaats.
Misschien is dit een extreem (Orwelliaans) voorbeeld maar ik denk dat de meeste tweakers zullen moeten toegeven dat de techniek hiervoor over niet al te lange tijd beschikbaar zal zijn.
Daarbij zie ik de roep vanuit overheden om meer data over burgers voorlopig ook nog niet afnemen.
Hieraan denkend vroeg ik mijzelf af in hoeverre ik nog bereid ben om dit soort vrijheden en privacy in te leveren om een aantal individuen in de maatschappij te kunnen beschermen.
Om mijn vraag iets concreter uit te beelden een klein voorbeeldje.
Een aantal jaar geleden las ik een artikel over de NS die een bepaald veiligheidsysteem in treinen niet hadden doorgevoerd. Hun redenatie daarvoor was simpel. De invoering van dat systeem zou tig miljoen hebben gekost en de geschatte mensenlevens die er per jaar door gespaard zouden worden was 2.
Conclusie, 2 mensenlevens is de investering van tig miljoen niet waard.
Vertaling naar mijn vraag, hoeveel mensenlevens is jouw privacy en vrijheid je waard?
Zelf begin ik zo langzamerhand op het punt te komen dat ik een aantal geredde mensenlevens, jong of oud, het niet meer waard vind om er nog meer privacy en vrijheid voor in te leveren.
Hard? Misschien wel.. maar waar ligt dan de grens? Hoever moeten we dan gaan? Zouden we de wereld met dit soort maatregelen toch echt veiliger maken? Is het individu toch wel belangrijker dan de som van ons allen?