Confusion schreef op maandag 09 maart 2009 @ 07:03:
[...]
Nee, dat kunnen ze niet. Ze hebben het namelijk druk genoeg met voorzien in basalere levensbehoeften. Ze hebben minder welvaart dan wij en toegang tot bepaalde technologie is pas mogelijk vanaf een bepaald welvaartsniveau. Door scholen te bouwen en putten te graven leveren we wat van onze welvaart in en stellen we ze in staat hun welvaartsniveau sneller op te hogen dan dat 'vanzelf' zou gebeuren.
geloof je 't zelf? Weet je eigenlijk wat ontwikkelingshulp is? Dat is iets anders dan noodhulp.
Neem nu India. Daar heb ik uitgebreide persoonlijke ervaringen van. Die kunnen zelf namelijk heel goed scholen bouwen, en putten slaan. Die hebben zelf namelijk bakken aan NGO's. Ik ken er toevallig een stel heel goed, en ik weet dat ze 't eigenlijk zelf ook wel kunnen. Maar wat gebeurt er dan, dan komen er 20 blanke mensen, van die 'redders in nood', die even de wereld komen verbeteren. Die gaan even een school bouwen bijvoorbeeld. Nou, die landen zitten vaak met zware werkeloosheid. Als die ongeschoolde 20 blanke lui komen helpen, kost ze dat 20 eigen werknemers.
Of we gaan ze dan iets leren, bijvoorbeeld. We sturen artsen om hun ogen te fiksen. Maar heb je daar eigenlijk wel eens in verdiept hoe vaak dat mis gaat? Hoe vaak ontwikkelingshulp faalt omdat het onderdacht en onevenwichtig is?
Of neem nu Zimbabwe. Op dit moment is de situatie er schrijnend en er zijn dingen die ze inderdaad niet zelf kunnen. Maar dat noemen wij noodhulp. Dat is directe humanitaire hulp voor de basisvoorzieningen. Maar dat mag nooit lang duren. Humanitaire hulp moet zodra 't land 't zelf kan stopgezet worden. Omdat anders het land afhankelijk wordt. Er is ook maar een klein deel van de derde wereld landen afhankelijk van deze hulp. Maar Zimbabwe heeft een uitgebreid netwerk aan NGO's die het zelf heel goed verder kunnen. Zaken als Aids onderwijs, uitleg over irrigatie, etc etc.. Kunnen ze heel goed zelf. Ik heb 't daar uitgebreid over gehad met een team Zimbabwanen uit Mutare van verschillende organisaties.
Jouw reactie is een typische westerse reactie. Ze kunnen 't niet zelf dus moeten we helpen. Het gevolg daarvan is zichtbaar in veel derde werelds landen. Ken je 't verhaal van Frank Westerman, hij vertelt over hoe hij in Peru werkt aan een irrigatiesysteem. Maar, door het ontwikkelen van zijn systeem werd het sociale systeem waarin de waterverdeling bepaald werd vernietigd. Het gevolg was dat de sociale structuur in het stadje kapot ging. (Het boek erover, El Negro en Ik is echt een aanrader)
Het is een voorbeeld van de gevolgen van ons ingrijpen. Kijk ook maar naar de rapportage van Zembla van gister over de ontwikkelingshulp die wij aan Palestina geven. Dan zie je dat er allemaal nadelen aan kleven. Veel ontwikkelingshulp leidt eigenlijk tot een sterke afhankelijkheids relatie. Organisaties zoals Plan Nederland zijn behoorlijk vernietigend.
Nog zo'n voorbeeld waar ik echt van walg. Kleren voor arme kindjes. Want ja, dat hebben ze niet. Vaak gaan die kleren naar landen waar de productie van kleding behoorlijk groot is. Misschien een idee om daar de veel goedkopere kleding voor die kids te ondersteunen door 't daar in te kopen. Maar ja, das wel minder feel good, want das niet van ons zelf. Humana vind ik dan ook geen goed doel. Het is afkopen van onze koloniale schuld.
Dus Confusion, dit is niet als flame bedoeld, maar lees je echt in.
Software maken voor arme landen vind ik een rare gedachte. Het is eenzijdig vanuit 't oogpunt dat je er geen partner mee hebt in een ander land. Je onderschat daarmee ook de kennis die in veel derde wereldslanden aanwezig is. Wist je dat 't merendeel van die landen gewoon goede universiteiten heeft?
Om nog een voorbeeldje te geven, maar dan een verhaal van een groepje italiaanse oog artsen. Verhaal komt van gastcollege op UMCG over tropengeneeskunde, en kan 't niet helemaal verifieren, maar 't is niet een opzichzelfstaand iets. Groepje italiaanse artsen gaan naar land in Afrika. Willen daar fiks helpen. Kiezen random ziekenhuis uit. Ziekenhuis is zwaar understacked, geen generator, geen anesthesie, etc etc etc. Gevolg? De artsen die kunnen niet werken, want ja, die kunnen alleen werken in westerse situaties. De artsen fiksen dus een generator, scoren allerlei stuff, en beginnen met de operaties. Na een paar weken vertrekken ze weer, werk erop. Maar wat laten ze nu achter? Puinhoop. Patienten die nazorg nodig hebben. Rekeningen van de generator, etc etc.
Zo gaat 't heel vaak. Niemand leert er wat van. 't is de vis geven, en niet de man leren vissen. Dat is nu putten bouwen, of scholen bouwen. Je legt ze namelijk iets op. Die putten zijn handig in de eerste fase, als er humanitaire directe hulp nodig is. Maar wat je daarna nodig hebt is een collectief proces waarbij je mensen stimuleert te ontwikkelen, en waarbij zij ook kijken naar een stimulans terug. En dat laatste is ook heel belangrijk. Je moet begrijpen waarom die landen arm zijn. Je moet ontdekken hoe is die relatie van armoede met de rijkdom die wij hebben. De noord/zuid verdeling blijft bestaan als je niet gaat kijken naar waarom die bestaat, maar er gewoon hulp tegen aan gooit.