Relatiebeding: probleem bij veranderen werkgever

[shorty]

Sinds 1 november 2008 zit ik op de bank bij mijn huidige werkgever. Deze detacheerder is 180 kilometer van mijn woonplaats verwijderd. Ze waren aan het zoeken naar een opdracht in de buurt van mijn woonplaats maar dat wou niet zo goed lukken. Ook kreeg ik via-via te horen dat ze de werkzaamheden in mijn regio wouden staken.

Begin januari ben ik dus een orienterend gesprek aangegaan bij een werkgever in mijn woonplaats. Bij deze werkgever heb ik in 2008 eenmaal een intake gehad maar daar is niets uitgekomen en de zaak was daarmee afgesloten, we gingen zoeken naar een andere opdracht.

Uit dit orienterende gesprek is uiteindelijk een arbeidsovereenkomst gekomen welke ik heb geaccepteerd. Direct daarna heb ik een ontslagbrief naar mijn huidige werkgever gestuurd en een persoonlijke uitleg aan de mensen waar ik direct mee werkte. Een aantal dagen later kreeg ik te horen dat ze problemen hadden met mijn vertrek en mij aan het relatiebeding willen houden.

Mijn nieuwe werkgever heeft geen relatie met mijn huidige werkgever, behalve dat ik er in 2008 ooit eens een half uur op gesprek ben geweest. Zoals hierboven vermeld is daar niets uit gekomen en was de zaak daarmee af.

Staat mijn huidige werkgever in zijn recht om mij aan het relatiebeding te houden? Naar mijn weten is er namelijk helemaal geen tussen beide. Mijn nieuwe werkgever geeft dit ook aan. Voor mijn gesprek in 2008 had mijn nieuwe werkgever zelfs nog nooit van mijn huidige werkgever gehoord.

Ik hoor graag van jullie!

[ToolkiT]

hebben je oude en je nieuwe werkgever toevallig gezamelijke klanten?

zo niet denk ik niet dat ze veel kans maken... maar ga voor de zekerheid even langs bij buro rechtshulp.

[t_captain]

Lees je arbeidsovereenkomst goed na; een beperkende voorwaarde zoals een relatiebeding moet namelijk schriftelijk worden overeengekomen tussen werkgever en werknemer.

In dat artikel moet staan wat het werkingsgebied van het relatiebeding is: welke periode, welke bedrijven en eventueel welke werkzaamheden of regio.

Je bent van plan om in dienst te gaan bij een bedrijf dat i.i.g. vorig jaar een potentiele klant van je huidige werkgever was. Ik ga er vanuit dat de bedrijven nog ongeveer in dezelfde handel zitten als een jaar geleden. Dat betekent dat je nieuwe werkgever nog steeds een potentiele klant is van je huidige. En niet zomaar een potentiele klant van een hele andere afdeling van je huidige werkgever, maar een potentiele klant voor jouw inzet.

Kijk dus of potentiele klanten zijn genoemd in je relatiebeding. In dat geval vrees ik dat het wel degelijk rechtsgeldig is.

Dat terzijde, vaak wordt de soep niet zo heet gegeten als opgediend. Wat zijn de plannen van jouw huidige werkgever? Hebben ze een winstgevende inzet voor jou op het oog? Groot tekort aan mensen? Of willen ze eigenlijk wel een paar mensen kwijt en dreigt voor jou een lange periode van bankzitten? Afhankelijk van de situatie en vooruitzichten valt er wel of niet te onderhandelen.

[shorty]

ToolkiT schreef op maandag 26 januari 2009 @ 16:51:
hebben je oude en je nieuwe werkgever toevallig gezamelijke klanten?

zo niet denk ik niet dat ze veel kans maken... maar ga voor de zekerheid even langs bij buro rechtshulp.

Niet dat ik weet. Ze zitten sowieso 180 kilometer uit elkaar.

Morgen heb ik inderdaad een afspraak bij buro rechtshulp!

[shorty]

t_captain schreef op maandag 26 januari 2009 @ 16:58:
Lees je arbeidsovereenkomst goed na; een beperkende voorwaarde zoals een relatiebeding moet namelijk schriftelijk worden overeengekomen tussen werkgever en werknemer.

In dat artikel moet staan wat het werkingsgebied van het relatiebeding is: welke periode, welke bedrijven en eventueel welke werkzaamheden of regio.

Je bent van plan om in dienst te gaan bij een bedrijf dat i.i.g. vorig jaar een potentiele klant van je huidige werkgever was. Ik ga er vanuit dat de bedrijven nog ongeveer in dezelfde handel zitten als een jaar geleden. Dat betekent dat je nieuwe werkgever nog steeds een potentiele klant is van je huidige. En niet zomaar een potentiele klant van een hele andere afdeling van je huidige werkgever, maar een potentiele klant voor jouw inzet.

Kijk dus of potentiele klanten zijn genoemd in je relatiebeding. In dat geval vrees ik dat het wel degelijk rechtsgeldig is.

Bedankt voor jullie reacties!

Dat terzijde, vaak wordt de soep niet zo heet gegeten als opgediend. Wat zijn de plannen van jouw huidige werkgever? Hebben ze een winstgevende inzet voor jou op het oog? Groot tekort aan mensen? Of willen ze eigenlijk wel een paar mensen kwijt en dreigt voor jou een lange periode van bankzitten? Afhankelijk van de situatie en vooruitzichten valt er wel of niet te onderhandelen.

Het relatiebeding is schriftelijk overeengekomen. Ik mag binnen een periode van 1 jaar niet in dienst treden bij een relatie van mijn huidige werkgever. Er zijn geen potentiele klanten genoemd in mijn relatiebeding. Tenminste niet met naam en toenaam. Beide bedrijven zitten in dezelfde branche (detachering) maar uiteraard niet in elkaars vaarwater (als je kijkt naar de afstand).

Mijn huidige werkgever wil winst maken op mijn overgang. Ze hebben geen tekort aan mensen voor zover ik weet. Er was geen dreiging van een lange periode op de bank, maar ik had dan wel op 150+ km reistijd moeten rekenen.

Er moet ook bij verteld worden dat er sprake is van een grote positieverbetering. Niet alleen qua salaris ga ik er op vooruit maar ook op reistijd (garantie van opdracht in mijn woonplaats) en secondaire arbeidsvoorwaarden. Ik wordt ook op een ander gebied ingezet als bij mijn huidige werkgever.

[t_captain]

shorty schreef op maandag 26 januari 2009 @ 17:06:
[...]


Het relatiebeding is schriftelijk overeengekomen. Ik mag binnen een periode van 1 jaar niet in dienst treden bij een relatie van mijn huidige werkgever. Er zijn geen potentiele klanten genoemd in mijn relatiebeding. Tenminste niet met naam en toenaam. Beide bedrijven zitten in dezelfde branche (detachering) maar uiteraard niet in elkaars vaarwater (als je kijkt naar de afstand).

[...]

Er moet ook bij verteld worden dat er sprake is van een grote positieverbetering. Niet alleen qua salaris ga ik er op vooruit maar ook op reistijd (garantie van opdracht in mijn woonplaats) en secondaire arbeidsvoorwaarden. Ik wordt ook op een ander gebied ingezet als bij mijn huidige werkgever.

Het is niet nodig om bedrijven bij naam en toenaam te noemen in een relatiebeding. Het volstaat om te spreken van "alle klanten", of bijvoorbeeld "alle klanten waar werknemer beroepshalve een relatie mee heeft gehad".

Maar als uitsluitend "relaties" worden genoemd en niet "potentiele relaties", dan is het relatiebeding slechts van toepassing op bedrijven die op dit moment zaken doen (bijvoorbeeld als klant of leverancier) met je huidige werkgever. Het is niet toelaatbaar dat je werkgever eenzijdig en achteraf probeert om het werkingsgebied van het relatiebeding uit te breiden naar potentiele relaties.

Je geeft aan dat je nieuwe werkgever wel een concurrent is van je oude werkgever. Het je naast je relatiebeding ook een concurrentiebeding in je contract? Want dat zou wel eens een groter obstakel kunnen zijn dan je relatiebeding. Een paar punten over concurrentiebeding:

1. Ik ken aanmerkelijke positieverbetering als een reden om onder een concurrentiebeding uit te komen. Kort gezegd: je kunt met een concurrentiebeding voorkomen dat je chef-kok drie deuren verderop bij een ander restaurant chef-kok wordt. Maar je kunt niet voorkomen dat je ober gerant wordt. Ik weet niet of positieverbetering ook steekhoudend is tegen een relatiebeding.

2. Over reistijd e.d.: positieverbetering is het stijgen in functieniveau, waarbij de functieinhoud en (totale) beloning de leidraad zijn om te beoordelen of de nieuwe functie een hoger niveau heeft dan de oude. Woon-werk afstand verkleinen is geen positieverbetering,

3. Tenslotte een vaak vergeten aspect van concurrentiebeding: schadeloosstelling. In het geval dat je werknemer bij de concurrent gaat werken, en daar wat meer gaat verdienen, dan kunnen er twee dingen gebeuren: het concurrentiebeding wordt nietig verklaard wegens aanmerkelijke positieverbetering, of het concurrentiebeding wordt in stand gehouden omdat het concurrentie-aspect zwaarder weegt. In dat geval is echter de oude werkgever schadeplichtig jegens de werknemer.

[shorty]

t_captain schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 08:33:
[...]


Het is niet nodig om bedrijven bij naam en toenaam te noemen in een relatiebeding. Het volstaat om te spreken van "alle klanten", of bijvoorbeeld "alle klanten waar werknemer beroepshalve een relatie mee heeft gehad".

Maar als uitsluitend "relaties" worden genoemd en niet "potentiele relaties", dan is het relatiebeding slechts van toepassing op bedrijven die op dit moment zaken doen (bijvoorbeeld als klant of leverancier) met je huidige werkgever. Het is niet toelaatbaar dat je werkgever eenzijdig en achteraf probeert om het werkingsgebied van het relatiebeding uit te breiden naar potentiele relaties.

Je geeft aan dat je nieuwe werkgever wel een concurrent is van je oude werkgever. Het je naast je relatiebeding ook een concurrentiebeding in je contract? Want dat zou wel eens een groter obstakel kunnen zijn dan je relatiebeding. Een paar punten over concurrentiebeding:

1. Ik ken aanmerkelijke positieverbetering als een reden om onder een concurrentiebeding uit te komen. Kort gezegd: je kunt met een concurrentiebeding voorkomen dat je chef-kok drie deuren verderop bij een ander restaurant chef-kok wordt. Maar je kunt niet voorkomen dat je ober gerant wordt. Ik weet niet of positieverbetering ook steekhoudend is tegen een relatiebeding.

2. Over reistijd e.d.: positieverbetering is het stijgen in functieniveau, waarbij de functieinhoud en (totale) beloning de leidraad zijn om te beoordelen of de nieuwe functie een hoger niveau heeft dan de oude. Woon-werk afstand verkleinen is geen positieverbetering,

3. Tenslotte een vaak vergeten aspect van concurrentiebeding: schadeloosstelling. In het geval dat je werknemer bij de concurrent gaat werken, en daar wat meer gaat verdienen, dan kunnen er twee dingen gebeuren: het concurrentiebeding wordt nietig verklaard wegens aanmerkelijke positieverbetering, of het concurrentiebeding wordt in stand gehouden omdat het concurrentie-aspect zwaarder weegt. In dat geval is echter de oude werkgever schadeplichtig jegens de werknemer.

Als eerste nogmaals bedankt voor je goede reactie! Er wordt nergens over potentiele relaties gesproken, alleen maar over relaties. Ook heb ik geen concurrentiebeding maar alleen een relatiebeding. Ik begrijp dat een relatiebeding logisch is bij een overstap van bijvoorbeeld Logica naar Atos of andersom. In mijn geval zijn het twee erg kleine detacheerders (max 20 eigen werknemers) die ook ieder nog eens aan de andere kant van het land zitten.

Ik heb zo een afspraak bij een juridisch loket, ik laat daar de uitkomst even van horen! Wou in ieder geval hier ook even een topic openen om de discussie open te houden.

[Jiriki]

Bij een positieverbetering is het bijna niet mogelijk om je aan je RB te houden, tenzij je oude werkgever dat kan matchen natuurlijk.

Een CB of RB mag niet belemmerend voor je loopbaan zijn volgens eerdere gerechtelijke uitspraken en het kan zeker niet de bedoeling zijn dat ze het gebruiken om je dwars te zitten of er zelf beter van te worden.

[Verwijderd]

Jiriki schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 10:01:
(...)

Een CB of RB mag niet belemmerend voor je loopbaan zijn volgens eerdere gerechtelijke uitspraken en het kan zeker niet de bedoeling zijn dat ze het gebruiken om je dwars te zitten of er zelf beter van te worden.

Klopt. Het is alleen wel vervelend als zij een (op zich betwistbaar) beding inroepen en jou dagvaarden voor een boete, waarna jij vervolgens het verweer kunt gaan voeren. Dat is gewoon lullig.

[shorty]

Het is vooralsnog bij dreigen gebleven, ze hebben er nog geen actie op ondernomen. Wel zeggen ze van plan te zijn dit te doen. Kom net bij het juridisch loket vandaan en daar zeggen ze ook dat het een dubieuse relatie is. Wanneer er alleen maar een gesprek tussen twee partijen is geweest kan je het bijna geen relatie noemen, anders zou zo'n relatiebeding wel heel beperkend zijn. Dan is in principe ieder bedrijf waar ooit een gesprek, e-mail, telefonisch contact, etc. mee is geweest een relatie zijn.

Wat verwachten jullie; is het alleen dreigen en dwarsliggen omdat ze er geen vergoeding uit kunnen slepen of hebben ze echt wel een zaak in deze?

[ToolkiT]

shorty schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 12:38:
Het is vooralsnog bij dreigen gebleven, ze hebben er nog geen actie op ondernomen. Wel zeggen ze van plan te zijn dit te doen. Kom net bij het juridisch loket vandaan en daar zeggen ze ook dat het een dubieuse relatie is. Wanneer er alleen maar een gesprek tussen twee partijen is geweest kan je het bijna geen relatie noemen, anders zou zo'n relatiebeding wel heel beperkend zijn. Dan is in principe ieder bedrijf waar ooit een gesprek, e-mail, telefonisch contact, etc. mee is geweest een relatie zijn.

Wat verwachten jullie; is het alleen dreigen en dwarsliggen omdat ze er geen vergoeding uit kunnen slepen of hebben ze echt wel een zaak in deze?

het is koffie dik kijken.. als ik jou was zou ik met je nieuwe baas afspreken dat zij je ondersteunen met een eventuele juridische strijd...
Ze zullen weinig kans maken denk ik dus zal het waarschijnlijk bij bluffen blijven..

[shorty]

ToolkiT schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 12:58:
[...]

het is koffie dik kijken.. als ik jou was zou ik met je nieuwe baas afspreken dat zij je ondersteunen met een eventuele juridische strijd...
Ze zullen weinig kans maken denk ik dus zal het waarschijnlijk bij bluffen blijven..

Die afspraak is er gelukkig ook, ze staan voor de volle 100% achter mij. Ik verwacht het ook. Ik zit alleen in twijfel of ik gewoon af zal wachten tot er een eventuele dagvaarding komt of dat ik zelf nogmaals contact opneem met de vraag waar ik aan toe ben en of ze het nog door willen zetten. Dan kan ik mij namelijk ook voorbereiden doormiddel van het zoeken van een advocaat etc.

[t_captain]

shorty schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 09:56:
[...]

Ook heb ik geen concurrentiebeding maar alleen een relatiebeding. Ik begrijp dat een relatiebeding logisch is bij een overstap van bijvoorbeeld Logica naar Atos of andersom.

[...]

Precies andersom:
- Een concurrentiebeding is om te voorkomen dat je bij de concurrent gaat werken.
- Een relatiebeding is om te voorkomen dat je bij de klant gaat werken.

Een overstap Logica-Atos zou theoretisch onder het concurrentiebeding vallen en niet onder het relatiebeding (behalve dat de consultants bij Logica normaal gesproken geen concurrentiebeding hebben:) )

Ik denk dat je sterk staat met jouw verweer tegen toepassing van je relatiebeding. Als er inderdaad nooit handel is ontstaan tussen je oude en nieuwe werkgever, dan is de nieuwe werkgever geen relatie van de oude te noemen. Hooguit een potentiele klant, maar als je die wilt uitsluiten dan zul je ze expliciet moeten noemen in het relatiebeding. Achteraf, eenzijdig en mondeling zijn drie redenen waarom dit nu niet zomaar kan.

[t_captain]

shorty schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 13:04:
[...]


Die afspraak is er gelukkig ook, ze staan voor de volle 100% achter mij. Ik verwacht het ook. Ik zit alleen in twijfel of ik gewoon af zal wachten tot er een eventuele dagvaarding komt of dat ik zelf nogmaals contact opneem met de vraag waar ik aan toe ben en of ze het nog door willen zetten. Dan kan ik mij namelijk ook voorbereiden doormiddel van het zoeken van een advocaat etc.

Mijn juridische standpunt moge duidelijk zijn, al moet ik daarbij wel zeggen dat ik geen rechtenstudie heb gedaan en je dus alles moet checken met iemand die wel uitspraken daarover kan en mag doen

Maar in het algemeen ben ik een voorstander van de dialoog, omdat je daarmee heel wat leed voorkomt. De centrale vraag is: waarom heeft je werkgever zo;n probleem met jouw vertrek naar je nieuwe werkgever?

Willen ze je gewoon niet kwijt omdat ze hopen met jou omzet en winst te gaan maken? --> dan misbruiken ze het relatiebeding voor iets waarvoor het niet bedoeld is. Een relatiebeding heb je namelijk niet om werknemers te binden. Het dient om te voorkomen dat je wordt gebruikt als recruitmentbureau, en dat binnen enkele maanden de werknemer direkt bij de klant gaat werken. Of gaat freelancen voor de klant.

Of zien ze je nieuwe werkgever als een klant? Waarop baseren ze die opvatting? --> als ze een goede reden hebben om je nieuwe werkgever als klant te zien, dan is het wel begrijpelijk dat ze het concurrentiebeding willen toepassen.

Probeer een constructief gesprek aan te gaan met je huidige baas en antwoord te krijgen op de vraag waarom jouw relatiebeding zo belangrijk voor ze is. Zo'n gesprek kun je het best voeren voordat er advocaten zijn ingehuurd. Laat (zonder te dreigen) weten dat de reistijd voor jou een probleem aan het worden is, en dat je bij het mislukken van deze overstap verder gaat zoeken naar een baan in je eigen regio.
Ze moeten namelijk beseffen dat ze je niet tegen je wil kunnen vasthouden met een of andere clausule in je contract. Als dat besef geland is, stellen ze zich misschien ook niet meer zo moeilijk op over deze overstap die je wil maken.

Als je dit gedaan krijgt, dan is je volgende stap om als vrienden uit elkaar te gaan en te zorgen dat de kou uit de lucht is tussen je oude en nieuwe werkgever.

[Rukapul]

@t_captain: je stapt er wel makkelijk overheen dat een intake gesprek onderdeel is van het vormen van een zakelijke relatie. In dit geval zit er een flinke tijd tussen, maar beschouw het eens in het geval dat de tussenliggende tijd zeer kort was geweest: TS na dat intake gesprek (naar ik aanneem voortvloeiend uit acquisitie van TS' werkgever) niet ingeleend, maar direct daarna direct in dienst getreden. Uiteraard is insteek van TS dat er geen relatie is wanneer er geen zakelijke overeenstemming is bereikt, maar dat sluit een andere interpretatie niet uit zolang 'relatie' niet is gedefinieerd.

Overigens eens met de conclusies en de rest van de argumentatie.

edit:
wat je zelf dus al zegt in de tussentijds geposte reactie onder verwijzing naar "recruitmentbureau"

[ Voor 7% gewijzigd door Rukapul op 27-01-2009 13:42 ]

[shorty]

t_captain schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 13:19:
[...]


Precies andersom:
- Een concurrentiebeding is om te voorkomen dat je bij de concurrent gaat werken.
- Een relatiebeding is om te voorkomen dat je bij de klant gaat werken.

Een overstap Logica-Atos zou theoretisch onder het concurrentiebeding vallen en niet onder het relatiebeding (behalve dat de consultants bij Logica normaal gesproken geen concurrentiebeding hebben:) )

Ik denk dat je sterk staat met jouw verweer tegen toepassing van je relatiebeding. Als er inderdaad nooit handel is ontstaan tussen je oude en nieuwe werkgever, dan is de nieuwe werkgever geen relatie van de oude te noemen. Hooguit een potentiele klant, maar als je die wilt uitsluiten dan zul je ze expliciet moeten noemen in het relatiebeding. Achteraf, eenzijdig en mondeling zijn drie redenen waarom dit nu niet zomaar kan.

Mooie hiervan is dat ik ook in principe een overstap Logica-Atos maak, alleen hebben de bedrijven een andere naam. Het zijn beide detacheerders. Ik stap dus niet over naar een klant van mijn huidige bedrijf.

[Verwijderd]

Typ eens de formulering van je relatiebeding hier, dat schaft wat duidelijkheid of je per sé bij je nieuwe werkgever gewerkt moet hebben of dat ze al spreken van een relatie als hun visitekaartje bij je nieuwe werkgever in het archief zit.

[Rukapul]

shorty schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 16:33:
[...]

Mooie hiervan is dat ik ook in principe een overstap Logica-Atos maak, alleen hebben de bedrijven een andere naam. Het zijn beide detacheerders. Ik stap dus niet over naar een klant van mijn huidige bedrijf.

Hoe verhoudt zich dat dan tot de intake die je gedaan hebt?

Op zich komt het toch wel vaker voor dat mensen doorgeleend worden. Dan is men dus tegelijk concurrent en klant van elkaar.

[Verwijderd]

Aangezien er nooit iets constructiefs is gekomen uit de intake in 2008 en het hier duidelijk niet gaat om een klant, lijkt het mij geen probleem om over te stappen.. Qua concurrentie twijfel ik een beetje.. Natuurlijk zijn het allebei detacheerders, maar gezien de afstand (zo van; afstand Utrecht-Groningen), lijkt me dit ook eigenlijk wat ver gezocht..

Ik denk dat je even contact moet opzoeken met de (bijna ex) werkgever over deze zaak, want zij hebben zelf ook aangegeven dat ze eigenlijk niks voor je kunnen vinden en is er het gerucht dat ze werkzaamheden in jouw regio willen staken.. Met het oog op die punten, lijkt het me eigenlijk een beetje kinderachtig als ze het dan willen gooien op relatiebeding (aangezien het geen relatie is)..

Zoek ook even goed in je arbeidscontract wat er in staat en hoe het daar precies in staat.. Misschien kun je hier ook al iets uit afleiden wat je in het gesprek met de (ex)werkgever kan gebruiken..

[shorty]

t_captain schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 13:36:
[...]
Willen ze je gewoon niet kwijt omdat ze hopen met jou omzet en winst te gaan maken? --> dan misbruiken ze het relatiebeding voor iets waarvoor het niet bedoeld is. Een relatiebeding heb je namelijk niet om werknemers te binden. Het dient om te voorkomen dat je wordt gebruikt als recruitmentbureau, en dat binnen enkele maanden de werknemer direkt bij de klant gaat werken. Of gaat freelancen voor de klant.

Of zien ze je nieuwe werkgever als een klant? Waarop baseren ze die opvatting? --> als ze een goede reden hebben om je nieuwe werkgever als klant te zien, dan is het wel begrijpelijk dat ze het concurrentiebeding willen toepassen.

Probeer een constructief gesprek aan te gaan met je huidige baas en antwoord te krijgen op de vraag waarom jouw relatiebeding zo belangrijk voor ze is. Zo'n gesprek kun je het best voeren voordat er advocaten zijn ingehuurd. Laat (zonder te dreigen) weten dat de reistijd voor jou een probleem aan het worden is, en dat je bij het mislukken van deze overstap verder gaat zoeken naar een baan in je eigen regio.
Ze moeten namelijk beseffen dat ze je niet tegen je wil kunnen vasthouden met een of andere clausule in je contract. Als dat besef geland is, stellen ze zich misschien ook niet meer zo moeilijk op over deze overstap die je wil maken.

Als je dit gedaan krijgt, dan is je volgende stap om als vrienden uit elkaar te gaan en te zorgen dat de kou uit de lucht is tussen je oude en nieuwe werkgever.

Ze hopen sowieso winst op mij te maken. Ik ben vrij junior en ze maken zo 400% winst op mij, dat is denk ik ook vrij normaal. Plus het feit dat ze aan mijn overgang niets verdienen. Hier wou mijn nieuwe baas wel over praten maar werd meteen door mijn huidige baas van tafel geworpen.

Bovenstaande lijkt mij de reden dat ze mij aan het relatiebeding willen houden, een concurrentiebeding heb ik niet. Ze beseffen dat ik niet langer blijf, intern hebben ze zich ook allemaal neergelegd bij mijn vertrekdatum. Misschien kan ik nogmaals aangeven dat mocht het niet doorgaan bij mijn nieuwe baas ik toch echt bij mijn ontslag blijf.

[shorty]

Rukapul schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 13:40:
@t_captain: je stapt er wel makkelijk overheen dat een intake gesprek onderdeel is van het vormen van een zakelijke relatie. In dit geval zit er een flinke tijd tussen, maar beschouw het eens in het geval dat de tussenliggende tijd zeer kort was geweest: TS na dat intake gesprek (naar ik aanneem voortvloeiend uit acquisitie van TS' werkgever) niet ingeleend, maar direct daarna direct in dienst getreden. Uiteraard is insteek van TS dat er geen relatie is wanneer er geen zakelijke overeenstemming is bereikt, maar dat sluit een andere interpretatie niet uit zolang 'relatie' niet is gedefinieerd.

Overigens eens met de conclusies en de rest van de argumentatie.

edit:
wat je zelf dus al zegt in de tussentijds geposte reactie onder verwijzing naar "recruitmentbureau"

Er staat verder nergens een definitie van "relatie" in mijn contract. Ik zal even een stuk uit mijn relatiebeding hier plaatsen dan kunnen jullie misschien een beter beeld krijgen. Dit verzoek zag ik ook al in een andere post.

[shorty]

Rukapul schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 16:59:
[...]

Hoe verhoudt zich dat dan tot de intake die je gedaan hebt?

Op zich komt het toch wel vaker voor dat mensen doorgeleend worden. Dan is men dus tegelijk concurrent en klant van elkaar.

Het was inderdaad de bedoeling om mij door te lenen. Dit vond mijn huidige werkgever echter een totale no-go. Daaruit heb ik begrepen dat het ook niet mogelijk was hier over te praten en dus heb ik later zelf het initiatief genomen.

[shorty]

Verwijderd schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 17:41:
Aangezien er nooit iets constructiefs is gekomen uit de intake in 2008 en het hier duidelijk niet gaat om een klant, lijkt het mij geen probleem om over te stappen.. Qua concurrentie twijfel ik een beetje.. Natuurlijk zijn het allebei detacheerders, maar gezien de afstand (zo van; afstand Utrecht-Groningen), lijkt me dit ook eigenlijk wat ver gezocht..

Concurrentiebedig heb ik sowieso niet dus daar hoef ik mij niet druk om te maken. Ik ben van plan om nog een gesprek aan te gaan maar denk niet dat ze hier voor open staan. Dit gevoel heb ik gekregen na eerdere gesprekken die, van hun kant, niet echt prettig verliepen.

[shorty]

Verwijderd schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 16:56:
Typ eens de formulering van je relatiebeding hier, dat schaft wat duidelijkheid of je per sé bij je nieuwe werkgever gewerkt moet hebben of dat ze al spreken van een relatie als hun visitekaartje bij je nieuwe werkgever in het archief zit.

Zowel gedurende de arbeidsovereenkomst, als 12 maanden na afloop daarvan, zal het de
medewerker zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de werkgever niet zijn toegestaan
om zelfstandig of samen met derden, als ondernemer, adviseur, werknemer,
vertegenwoordiger van een persoon of rechtspersoon, dan wel als anderszins betrokkene in
welke hoedanigheid dan ook, bij een persoon of onderneming, in welke verschijningsvorm
dan ook, direct of indirect, werkzaam te zijn voor relaties van de werkgever en/of met aan de werkgever
gelieerde ondernemingen die relaties waren van de werkgever en/of met aan haar gelieerde
ondernemingen gedurende het tijdvak dat de medewerker bij de werkgever in dienst was en
waarmee de medewerker gedurende voormeld tijdvak in het kader van zijn functie contact
heeft gehad. Gedurende voormelde periode is het de medewerker evenmin toegestaan om
medewerkers van de werkgever en/of van met de werkgever gelieerde ondernemingen te bewegen om bij de werkgever en/of bij met de werkgever verbonden ondernemingen uit dienst te treden dan wel op enigerlei wijze
aan deze uitdiensttreding mee te werken.

[ToolkiT]

het zal er om gaan hangen wat de definitie van 'relatie' is.. is een 'prospect' een relatie of niet...
Dat kan verschillen.. als je oude werkgever veel werk heeft gestoken om een goede relatie op te bouwen met nieuwe bedrijf om daar een klant van te maken is er wat voor te zeggen...
Maar hebben ze 1x met elkaar gesproken dan word het al lastiger voor ze...

[kwiebus]

shorty schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 17:50:
[...]


Concurrentiebedig heb ik sowieso niet dus daar hoef ik mij niet druk om te maken.

Wat bij de één concurrentiebeding genoemd wordt kan bij de ander relatiebeding genoemd worden dus of er concurrentie- of relatiebeding in je contract staat wil niet veel zeggen, het gaat om de inhoud van het beding.

Vaak blijft het denk ik in zo'n situatie bij dreigen, de oude werkgever zal er een slaatje uit proberen te slaan.

Ik heb ooit in een dergelijke situatie gezeten: kwiebus in "Opdrachtgever wil me overnemen."

[shorty]

ToolkiT schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 18:07:
het zal er om gaan hangen wat de definitie van 'relatie' is.. is een 'prospect' een relatie of niet...
Dat kan verschillen.. als je oude werkgever veel werk heeft gestoken om een goede relatie op te bouwen met nieuwe bedrijf om daar een klant van te maken is er wat voor te zeggen...
Maar hebben ze 1x met elkaar gesproken dan word het al lastiger voor ze...

Dit is inderdaad het geval. Ze hebben er totaal geen moeite voor gedaan, ze zijn toevallig bij elkaar gekomen.

[t_captain]

shorty schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 17:53:
[...]


[...](verkort: weknemer mag tijdens dienstverband en 12 maanden daarna niet werken voor:)
ondernemingen die relaties waren van de werkgever en/of met aan haar gelieerde
ondernemingen gedurende het tijdvak dat de medewerker bij de werkgever in dienst was en
waarmee de medewerker gedurende voormeld tijdvak in het kader van zijn functie contact
heeft gehad. [...]

Het relatiebeding wordt hier dus beperkt tot ondernemingen die (1) ten tijde van het dienstverband relatie van je werkgever waren, en (2) waarmee jij in het kader van je baan contact hebt gehad.

Dat is an sich een nette formulering. Heel wat beter dan "alle clienten en potentiele clienten" o.i.d.
Een punt van aandacht is: hoe bescheidener een relatiebeding is gedefinieerd, hoe groter de kans dat het standhoudt. Dit relatiebeding is niet overdreven ruim opgesteld, dus het lijkt me geen onredelijk bezwarende clausule. Daarmee zie ik geen brood in de eerste ontsnappingsmogelijkheid, namelijk het nietig verklaren van het gehele relatiebeding omdat het onredelijk bezwarend zou zijn. Blijft over de tweede ontsnappingsmogelijkheid: aannemelijk maken dat het redelijkerwijs niet op jouw individuele situatie van toepassing kan zijn.

Als je het beding strikt naar de letter leest, dan is het toepasbaar op jouw situatie vanwege die intake in 2008. De contacten speelden ten tijde van jouw dienstverband en jij had contact uit hoofde van je functie. Kernvraag is dan of de contacten die er toen tussen jouw werkgever en jouw nieuwe werkgever waren, voldoende waren om van een "relatie" te spreken. Mijn insteek zou zijn dat een zakelijke relatie wordt gekenmerkt door het bestaan van transacties, handel dus. Praten waar geen handel uit komt lijkt mij geen relatie.
Dit zijn typisch punten waar je gebruik zou maken van juridische precedenten of het "stare decisis" principe. Heeft de een of andere rechter in een vergelijkbare zaak het begrip "relatie" gedefinieerd, dan zal die definitie in beginsel gevolgd worden in een nieuwe zaak. Wat je dus samen met je jurist moet zoeken, zijn gerechtelijke uitspraken waar "relatie" strak wordt gedefinieerd en verkennende contacten niet als het bewijs van een relatie worden gezien.

Alternatief kun je op zoek naar jurisdudentie die stelt dat een relatiebeding niet naar de letter maar naar de geest moet worden gelezen. Als je het relatiebeding naar de geest interpreteerd, dan gaat het meer om de bedoelingen dan om de strikte formulerinng. In jouw voordeel spreken dan de feiten dat (1) het nooit tot handel is gekomen, (2) er een jaar overheen is gegaan ( @Rakapul: je hebt een belangrijk punt te pakken, het zou er anders uitzien als er veel minder tijd tussen intake en nieuwe baan zat ) en (3) er van jouw kant of van de kant van je nieuwe werkgever geen kwade opzet isaan te tonen om je oude werkgever als recruiter te gebruiken.

[Verwijderd]

het is zowiezo niet handig om een aanbieding te accepteren van een bedrijf (partner\klant) van je huidige werkgever, tenzij je nooit voor je werk met hun te maken hebt gehad. het is gewoon niet netjes.

het komt er dus op neer dat ze jou wel willen, maar niet het hoge tarief willen betalen. Zo werkt het niet natuurlijk.

[Rukapul]

Je trekt conclusies die je op basis van informatie verschaft door TS niet kunt trekken waaronder het "niet netjes" en "hoge tarief willen betalen" aspect.

TS moet zijn werkgever maar eens op de man af vragen wat deze wil bereiken. Er lijkt namelijk geen enkel bedrijfseconomisch belang gediend.

[Verwijderd]

Rukapul schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 08:43:
Je trekt conclusies die je op basis van informatie verschaft door TS niet kunt trekken waaronder het "niet netjes" en "hoge tarief willen betalen" aspect.

TS moet zijn werkgever maar eens op de man af vragen wat deze wil bereiken. Er lijkt namelijk geen enkel bedrijfseconomisch belang gediend.

uit de TS:

Begin januari ben ik dus een orienterend gesprek aangegaan bij een werkgever in mijn woonplaats. Bij deze werkgever heb ik in 2008 eenmaal een intake gehad maar daar is niets uitgekomen en de zaak was daarmee afgesloten, we gingen zoeken naar een andere opdracht.

Uit dit orienterende gesprek is uiteindelijk een arbeidsovereenkomst gekomen welke ik heb geaccepteerd.

de werkgever wilde hem dus niet hebben, maar uiteindelijk toch wel. dat het het hoge tarief is dat is een speculatie, maar een andere logische reden kan ik niet bedenken. En er op deze manier vandoor gaan met klanten\partners vind ik niet netjes nee, in ieder geval niet zonder toestemming van de werkgever, die in deze ook protesteert, wat mij betreft is er redelijk veel duidelijk.

De TS beweert dat er niets uit dat gesprek (de intake) is gekomen, maar dat is dus de verdraaide werkelijkheid. Er is voor de TS een persoonlijke aanbieding uitgekomen, welke geaccepteerd is. en de (oud)werkgever is dus een opdracht misgelopen.

Ik weet niet wat voor opdracht dit is, maar een detacheringsopdracht van een jaar loopt al snel richting 100K omzet.

[ Voor 13% gewijzigd door Verwijderd op 28-01-2009 09:06 ]

[StevenK]

Het lijkt mij dat op basis van de verstrekte informatie geoordeeld moet worden dat naar de letter van de overeenkomst er sprake is van een overtreding van het relatiebeding.

Gezien de verdere omstandigheden vermoed ik echter dat een rechter het beding in deze situatie ter zijde zal stellen of zal matigen.

[Verwijderd]

[b][message=31418652,noline]
Gezien de verdere omstandigheden vermoed ik echter dat een rechter het beding in deze situatie ter zijde zal stellen of zal matigen.

Ik zou er niet al te licht over oordelen. Een rechter zal altijd eerst proberen om beide partijen onderling tot een overeenkomst te laten komen voordat hij/zij zelf een oordeel geeft.

Bel je rechtsbijstand/rechtswinkel voor juridisch advies en laat vanaf nu alle communicatie schriftelijk verlopen zodat je een dossier aan kunt leggen indien er een rechtszaak van komt.

[Rukapul]

Verwijderd schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 09:03:
[...]


uit de TS:
[...]


de werkgever wilde hem dus niet hebben, maar uiteindelijk toch wel. dat het het hoge tarief is dat is een speculatie, maar een andere logische reden kan ik niet bedenken.

maar iets daaronder staat ook:

shorty schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 17:48:
[...]

Het was inderdaad de bedoeling om mij door te lenen. Dit vond mijn huidige werkgever echter een totale no-go. Daaruit heb ik begrepen dat het ook niet mogelijk was hier over te praten [...]

Als werkgever de klant niet wil dan is het op zich vreemd om daar een flinke tijd later een probleem van te maken. Maargoed, we kennen een kant van het verhaal.

[shorty]

Verwijderd schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 08:37:
het is zowiezo niet handig om een aanbieding te accepteren van een bedrijf (partner\klant) van je huidige werkgever, tenzij je nooit voor je werk met hun te maken hebt gehad. het is gewoon niet netjes.

het komt er dus op neer dat ze jou wel willen, maar niet het hoge tarief willen betalen. Zo werkt het niet natuurlijk.

Het is zeker niet handig en ook niet netjes. Maar als er na het eerste contact in 2008 bij mijn huidige werkgever geen mogelijkheid is om hierover te praten is het wel logisch. Mijn positie gaat er in meerdere opzichten op vooruit. Niet alleen qua salaris maar vooral qua reistijd en secundaire voorwaaden. Plus dat ik meer studiemogelijkheden heb en in een hogere functie wordt weg gezet.

Mijn nieuwe werkgever had geen probleem met het tarief dat ze voor mij zouden moeten betalen. Ze wouden daarbij echter wel de garantie dat ze mij in de toekomst over konden nemen. Iets wat mijn huidige werkgever toen meteen heeft afgewezen.

t_captain schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 08:20:
[...]


Het relatiebeding wordt hier dus beperkt tot ondernemingen die (1) ten tijde van het dienstverband relatie van je werkgever waren, en (2) waarmee jij in het kader van je baan contact hebt gehad.

Dat is an sich een nette formulering. Heel wat beter dan "alle clienten en potentiele clienten" o.i.d.
Een punt van aandacht is: hoe bescheidener een relatiebeding is gedefinieerd, hoe groter de kans dat het standhoudt. Dit relatiebeding is niet overdreven ruim opgesteld, dus het lijkt me geen onredelijk bezwarende clausule. Daarmee zie ik geen brood in de eerste ontsnappingsmogelijkheid, namelijk het nietig verklaren van het gehele relatiebeding omdat het onredelijk bezwarend zou zijn. Blijft over de tweede ontsnappingsmogelijkheid: aannemelijk maken dat het redelijkerwijs niet op jouw individuele situatie van toepassing kan zijn.

Als je het beding strikt naar de letter leest, dan is het toepasbaar op jouw situatie vanwege die intake in 2008. De contacten speelden ten tijde van jouw dienstverband en jij had contact uit hoofde van je functie. Kernvraag is dan of de contacten die er toen tussen jouw werkgever en jouw nieuwe werkgever waren, voldoende waren om van een "relatie" te spreken. Mijn insteek zou zijn dat een zakelijke relatie wordt gekenmerkt door het bestaan van transacties, handel dus. Praten waar geen handel uit komt lijkt mij geen relatie.
Dit zijn typisch punten waar je gebruik zou maken van juridische precedenten of het "stare decisis" principe. Heeft de een of andere rechter in een vergelijkbare zaak het begrip "relatie" gedefinieerd, dan zal die definitie in beginsel gevolgd worden in een nieuwe zaak. Wat je dus samen met je jurist moet zoeken, zijn gerechtelijke uitspraken waar "relatie" strak wordt gedefinieerd en verkennende contacten niet als het bewijs van een relatie worden gezien.

Alternatief kun je op zoek naar jurisdudentie die stelt dat een relatiebeding niet naar de letter maar naar de geest moet worden gelezen. Als je het relatiebeding naar de geest interpreteerd, dan gaat het meer om de bedoelingen dan om de strikte formulerinng. In jouw voordeel spreken dan de feiten dat (1) het nooit tot handel is gekomen, (2) er een jaar overheen is gegaan ( @Rakapul: je hebt een belangrijk punt te pakken, het zou er anders uitzien als er veel minder tijd tussen intake en nieuwe baan zat ) en (3) er van jouw kant of van de kant van je nieuwe werkgever geen kwade opzet isaan te tonen om je oude werkgever als recruiter te gebruiken.

De definitie van het begrip "relatie" is in principe hetgeen waar het hier om gaat. Wanneer je al een relatie hebt bij bijvoorbeeld een eenmalig gesprek staat mijn huidige werkgever in haar recht. Wanneer er handel moet zijn geweest, dus facturen moeten zijn rondgestuurd, sta ik in mijn recht. Het vervelende is dat er in geen enkel rechtboek de definitie van relatie terug te vinden is.

Ik en mijn nieuwe werkgever hebben beide geen kwade bedoelingen. Het is sowieso gewoon not-done om in de detachering elkaar als recruitment bureau te gebruiken, daar maakt niemand zich populair mee. Ten tweede is het ook niet logisch voor mijn nieuwe bedrijf om mensen van mijn huidige bedrijf over te nemen. Mijn nieuwe bedrijf focust zich op één regio in Nederland. Deze regio ligt aan de andere kant van het land (in de lengte ) en het is dus helemaal niet handig om mensen vanuit daar over te nemen.

[ Voor 62% gewijzigd door shorty op 28-01-2009 11:06 ]

[t_captain]

shorty schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 10:58:
[...]


[...]


De definitie van het begrip "relatie" is in principe hetgeen waar het hier om gaat. Wanneer je al een relatie hebt bij bijvoorbeeld een eenmalig gesprek staat mijn huidige werkgever in haar recht. Wanneer er handel moet zijn geweest, dus facturen moeten zijn rondgestuurd, sta ik in mijn recht. Het vervelende is dat er in geen enkel rechtboek de definitie van relatie terug te vinden is.

[...]

Bij gebrek aan wettelijke definitie, is het aan de rechter om in zijn vonnis met een definitie te komen.

Is dat eenmaal gebeurd (en er zijn ongetwijfeld eerder uitspraken geweest in zaken rondom de toepasbaarheid van een relatiebeding), dan kan men in volgende procedures terugvallen op het vonnis in de eerdere procedure. Voorwaarde is dat de zaak vergelijkbaar is met de eerdere zaak.Twee belangrijke principes komen hierin naar voren:

1. precedent: het is de bedoeling dat de rechtspraak uniform is, en dus de toevals-factor van welke rechter je treft zoveel mogelijk wordt geminimaliseerd.
Dat betekent dat een rechter als uitgangspunt dezelfde definities en gedachtengang zal hanteren als zijn collega in een vergelijkbare zaak eerder deed. Je kunt je bijvoorbeeld bij de kantonrechter in Wageningen beroepen op een uitspraak van het kanton in Eindhoven.

2. stare decisis: lagere rechters hebben zich te houden aan hetgeen door hogere rechters is uitgesproken. Dat betekent bijvoorbeeld dat een uitspraak van het gerechtshof Den Haag bindend is voor de kantonrechter in Leiden (kanton Leiden valt onder gerechtshof Den Haag).


M.b.t. precedenten kun je zelf met Google en www.rechtspraak.nl een eind komen. Je zoekt naar vonnissen in andere zaken rondom relatiebeding en je kijkt welke relevant zijn voor jou zaak en welke uitspraken in het voordeel van de werknemer waren. M.b.t. stare decisis doe je er goed aan om een jurist erbij te betrekken. Anders loop je het risico dat je met een mooi vonnis op de proppen komt, zonder te beseffen dat het hoger beroep in de door jou aangehaalde zaak anders is uitgevallen

[shorty]

t_captain schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 12:25:
[...]


Bij gebrek aan wettelijke definitie, is het aan de rechter om in zijn vonnis met een definitie te komen.

Is dat eenmaal gebeurd (en er zijn ongetwijfeld eerder uitspraken geweest in zaken rondom de toepasbaarheid van een relatiebeding), dan kan men in volgende procedures terugvallen op het vonnis in de eerdere procedure. Voorwaarde is dat de zaak vergelijkbaar is met de eerdere zaak.Twee belangrijke principes komen hierin naar voren:

1. precedent: het is de bedoeling dat de rechtspraak uniform is, en dus de toevals-factor van welke rechter je treft zoveel mogelijk wordt geminimaliseerd.
Dat betekent dat een rechter als uitgangspunt dezelfde definities en gedachtengang zal hanteren als zijn collega in een vergelijkbare zaak eerder deed. Je kunt je bijvoorbeeld bij de kantonrechter in Wageningen beroepen op een uitspraak van het kanton in Eindhoven.

2. stare decisis: lagere rechters hebben zich te houden aan hetgeen door hogere rechters is uitgesproken. Dat betekent bijvoorbeeld dat een uitspraak van het gerechtshof Den Haag bindend is voor de kantonrechter in Leiden (kanton Leiden valt onder gerechtshof Den Haag).


M.b.t. precedenten kun je zelf met Google en www.rechtspraak.nl een eind komen. Je zoekt naar vonnissen in andere zaken rondom relatiebeding en je kijkt welke relevant zijn voor jou zaak en welke uitspraken in het voordeel van de werknemer waren. M.b.t. stare decisis doe je er goed aan om een jurist erbij te betrekken. Anders loop je het risico dat je met een mooi vonnis op de proppen komt, zonder te beseffen dat het hoger beroep in de door jou aangehaalde zaak anders is uitgevallen

Ga ik me ieder geval daar even op storten. Zijn genoeg van dit soort zaken geweest denk ik inderdaad. Feit blijft dat er nog steeds geen zaak is, ze zijn momenteel alleen nog aan het dreigen. Ik verwacht ook dat het hierbij blijft aangezien een rechtszaak veel meer geld kost als een bepaald geldbedrag dat ze eventueel voor mij kunnen krijgen.

[t_captain]

shorty schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 12:32:
[...]


Ga ik me ieder geval daar even op storten. Zijn genoeg van dit soort zaken geweest denk ik inderdaad. Feit blijft dat er nog steeds geen zaak is, ze zijn momenteel alleen nog aan het dreigen. Ik verwacht ook dat het hierbij blijft aangezien een rechtszaak veel meer geld kost als een bepaald geldbedrag dat ze eventueel voor mij kunnen krijgen.

Er hoeft ook geen rechtzaak te komen. Als je samen met een advocaat stelling neemt tegen het relatiebeding en jouw standpunt stevig kan onderbouwen, dan zullen ze het waarschijnlijk erbij laten zitten. Ze moeten (eventueel na overleg met hun eigen jurist) het gevoel krijgen dat ze waarschijnlijk bakzijl zouden halen bij de rechter. Niemand gaat graag een zaak in waarin hij zelf al geen overwinning verwacht. Ineens wegen de risico's (kosten van advocaat, veroordeling tot proceskosten tegenpartij en griffierecht) dan zwaarder dan het principe (vertrekkend werknemer aan zijn contract houden).

Dat terzijde, zorgen dat je juridisch sterk staat is onderdeel van "plan B". Plan A is om op grond van overleg en redelijkheid een oplossing te bereiken.

[BCC]

Het is zowieso in nederland heel zinloos. De wet staat boven elk contract wat je afsluit met een medewerker. Jij mag als bedrijf niet bepalen waar een burger wel of niet mag werken. Daarnaast is er bij een rechtzaak nooit een winnaar.
Stel het bedrijf wint wel: dan kun je daar niet meer werken, omdat de werkrelatie danig verstoord is.
Het bedrijf wint niet: dan werk je daar niet meer.

Al met al kost het gedoe veel geld en stress, terwijl het absoluut niets oplevert. Maar naar is het allemaal wel.

[shorty]

t_captain schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 13:28:
[...]


Er hoeft ook geen rechtzaak te komen. Als je samen met een advocaat stelling neemt tegen het relatiebeding en jouw standpunt stevig kan onderbouwen, dan zullen ze het waarschijnlijk erbij laten zitten. Ze moeten (eventueel na overleg met hun eigen jurist) het gevoel krijgen dat ze waarschijnlijk bakzijl zouden halen bij de rechter. Niemand gaat graag een zaak in waarin hij zelf al geen overwinning verwacht. Ineens wegen de risico's (kosten van advocaat, veroordeling tot proceskosten tegenpartij en griffierecht) dan zwaarder dan het principe (vertrekkend werknemer aan zijn contract houden).

Dat terzijde, zorgen dat je juridisch sterk staat is onderdeel van "plan B". Plan A is om op grond van overleg en redelijkheid een oplossing te bereiken.

Precies, ik probeer er ook eerst onderling uit te komen. Ik doe in ieder geval alles schriftelijk zodat ik bij een eventuele zaak precies duidelijk heb wat er allemaal onderling is gecommuniceerd. Is het nodig om voor dat ik de eventuele dagvaarding binnen heb een advocaat in de arm te nemen? Of kan ik dit beter pas doen als het daadwerkelijk wordt doorgezet?

BCC schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 13:34:
Het is zowieso in nederland heel zinloos. De wet staat boven elk contract wat je afsluit met een medewerker. Jij mag als bedrijf niet bepalen waar een burger wel of niet mag werken. Daarnaast is er bij een rechtzaak nooit een winnaar.
Stel het bedrijf wint wel: dan kun je daar niet meer werken, omdat de werkrelatie danig verstoord is.
Het bedrijf wint niet: dan werk je daar niet meer.

Al met al kost het gedoe veel geld en stress, terwijl het absoluut niets oplevert. Maar naar is het allemaal wel.

Uiteraad, dat ik niet meer bij mijn huidige werkgever wil en kan werken is duidelijk. Hun kunnen er nog winst uithalen door een eventuele boete en/of dat mijn nieuwe baas alsnog een bepaalde regeling treft waar hun financieel beter van worden.

Tijd, geld en stress kost het sowieso... dit is geen fijne situatie. Vooral omdat ik nu al een tijd in onzekerheid zit en er eigenlijk klaar mee wil zijn.

[ Voor 29% gewijzigd door shorty op 28-01-2009 13:53 ]

[t_captain]

shorty schreef op woensdag 28 januari 2009 @ 13:51:
[...]


Precies, ik probeer er ook eerst onderling uit te komen. Ik doe in ieder geval alles schriftelijk zodat ik bij een eventuele zaak precies duidelijk heb wat er allemaal onderling is gecommuniceerd. Is het nodig om voor dat ik de eventuele dagvaarding binnen heb een advocaat in de arm te nemen? Of kan ik dit beter pas doen als het daadwerkelijk wordt doorgezet?


[...]

Je hebt toch rechtsbijstand via het juridisch loket? Willen zij je eventueel ook bijstaan als je wordt gedagvaard? Zo niet, dan moet je zelf een moment kiezen om een advocaat in te huren.

Er zijn overigens twee bronnen van juridisch hulp:
- rechtsbijstandsverzekering
- vakbond

[Verwijderd]

Hoe is het afgelopen TS?

[makila]

t_captain schreef op dinsdag 27 januari 2009 @ 13:19:
[...]
Precies andersom:
- Een concurrentiebeding is om te voorkomen dat je bij de concurrent gaat werken.
- Een relatiebeding is om te voorkomen dat je bij de klant gaat werken.

Een klein vraagje tussendoor. Ik heb geen relatiebeding in mijn contract staan. Maar een (ex-)klant zegt me dat zij wél een relatiebeding ondertekenden die meldt dat ze mij de eerste 6 maanden na een opdracht, niet mogen aanwerven. Is zo'n constructie rechtsgeldig?

[Rukapul]

Ja. Het is gewoon een overeenkomst tussen twee partijen waar voor zover ik weet de wetgever geen nadere regels voor heeft vastgesteld. Over het algemeen gaat dat beding vergezeld met een afkoopbepaling.

[Verwijderd]

makila schreef op dinsdag 16 juni 2009 @ 21:56:
Een klein vraagje tussendoor. Ik heb geen relatiebeding in mijn contract staan. Maar een (ex-)klant zegt me dat zij wél een relatiebeding ondertekenden die meldt dat ze mij de eerste 6 maanden na een opdracht, niet mogen aanwerven. Is zo'n constructie rechtsgeldig?

Lijkt mij wel. Het verschil met de situatie van de TS is dat als jij toch een arbeidscontract aangaat met de ex-klant, er jou niets verweten kan worden. Het is de ex-klant die dan in een juridische strijd verwikkeld kan raken.

[MSalters]

Bovendien heeft een dergelijke constructie het (politieke) voordeel dat het volstrekt duidelijk is welke klanten van jouw baas daar onder vallen. Met een relatiebeding als dat van de TS (inclusief "potentiele klanten") is dat minder het geval.