De ontwikkeling van een mens

[Verwijderd]

Sinds een aantal weken zit ik met een prangende vraag omtrent de fysiek van een mens. Een mens wordt geboren, (vol)groeit zijn botten, wisselt zijn kindertanden in voor volwaardige tanden, ontwikkelt diverse immuumsystemen, en tot zijn 23e zal hij sneller genezen dan hij gedaan zou hebben in eerdere levensjaren.

Maar waarom gaat het vanaf daar bergafwaarts? Waarom begint een mens vanaf dat moment met het afbouwen van het tempo waarin hij/zij zichzelf kan genezen, oftewel begint met verouderen? En waarom kunnen we, in tegenstelling tot veel andere dieren, slechts 2 paar tanden groeien?

Waarom kunnen wij geen ledematen opnieuw aangroeien als we iets verliezen? Een hagedis kan zijn staart immers ook weer aangroeien. Ik studeer geen anatomie of iets anders, dus ik heb hier misschien niet een heldere kijk op, maar ik vraag me altijd af waarom mensen ouder worden, terwijl we juist heel veel dingen zelfstandig kunnen genezen aan ons zelf. We kunnen botten groeien, dus waarom kunnen we die botten niet op kracht blijven houden, we kunnen tanden groeien, maar waarom niet meer als je je 2e gebit eenmaal hebt, we leren tot onze 23e steeds sneller genezen, maar waarom daarna niet meer?

Wie oh wie gaat me hier mee helpen?

[Mutatie]

Heb je zelf al wat zaken onderzocht? Zo moeilijk lijkt me dit niet. Het zit nou eenmaal zo in onze blauwdruk, ons DNA.
Dat zit dusdanig in elkaar dat wij zijn zoals we zijn (duh!).
Een haai of krokodil heeft bepaalde genen die ervoor zorgen dat er constant gewisseld wordt, wij hebben dat niet dus valt een tand uit, dan issie weg!
Qua ouderdom lijkt me dat dat te maken heeft met je stofwisseling en celdeling/regeneratie. Er gaan constant cellen dood en worden vervangen, enkel heeft elke cel een soort "timer" in dna, op geven moment is die op en kan die cel zich niet meer delen of vervangen worden.
Soorten die lang leven hebben een langere "timer" in hun DNA
Dat is in heeeeel grove lijnen wat ik ervan weet, wat niet klopt zie ik graag verbeterd worden

[ Voor 4% gewijzigd door Mutatie op 10-11-2008 18:40 ]

[Verwijderd]

Dat heb ik inderdaad ook begrepen, maar dat is de vraag niet helemaal, de vraag is, wáárom is die blauwprint om het even zo te noemen zo? We kunnen met stoffen van buitenaf (vruchten, groenten, vlees, etc) bouwstoffen maken, stoffen in ons lijf om te regenereren. Waarom 'verlopen' dan toch die cellen in ons lijf? Waarom slijt een mens terwijl we de kracht horen te hebben om overal van te genezen, immers, dat hebben we de eerste 23 jaar van ons leven ook...

[-Lars-]

Over het waarom. Ik denk dat je richting de evolutietheorie moet kijken. Uiteindelijk is het voor de overleving van een soort voordelig als oudere exemplaren, die inmiddels allerlei lichamelijke en geestelijke gebreken hebben kunnen oplopen, sterven nadat ze zich hebben voortgeplant. We zijn de mens die we nu zijn omdat er een cyclus bestaat met als belangrijkste onderdelen (1) geboren worden, (2) voortplanten en vervolgens (3) sterven. Alleen zo is evolutie mogelijk.

Over het hoe. Veroudering is een veelomvattend proces. Men meent dat de verkorting van telomeren hierbij een rol speelt.

Om DNA te dupliceren is een hele 'fabriek' van allerlei enzymen nodig. Nu loopt deze fabriek als geheel in de lengte langs een DNA-streng. Om te kunnen werken op een bepaalde plaats moet de fabriek iets verderop op het DNA al kunnen aangrijpen. Met andere woorden: voor het kopiëren van een bepaald gedeelte DNA moet er iets verderop ook nog een stukje DNA-streng aanwezig zijn. Dit leidt tot problemen aan de uiteinden (telomeren) van DNA-strengen (hier is immers geen DNA-materiaal verderop aanwezig). Als gevolg hiervan worden DNA-strengen waarschijnlijk bij iedere replicatie iets korter. Nu is dat in eerste instantie geen groot probleem: de telomeren bevatten geen informatie van echt belang.

Echter, na een heleboel replicaties en dus een heleboel verkortingen wordt het wat anders. De kans is groot dat er inmiddels kleine foutjes in het DNA zijn gekomen na al die delingen. Het is daarom van belang dat de betreffende cel niet nogmaals kan delen: de cel moet sterven. Doordat de telomeren op een gegeven moment bijna geheel zijn verdwenen van de DNA-strengen, worden de DNA-strengen automatisch geselecteerd voor vernietiging. De cel sterft dan.

Bepaalde eiwitten (telomerase) kunnen de telomeren weer verlengen. Hierdoor hebben stamcellen bijvoorbeeld het (bijna) eeuwige leven en trekken kankercellen (die meestal telomerase in overvloed aanmaken) zich niets aan van de normale regels bij celdelingen. De meeste lichaamscellen maken echter geen telomerase aan. Dit is dan waarschijnlijk ook de grondslag van veroudering.

[Mutatie]

Dat bedoelde ik eigenlijk met de "timer" Op een gegeven moment gaan cellen fouten maken in het repliceren.
Qua botten is het meer dat je geboren wordt met vooral kraakbeen, in de loop van je leven wordt daar constant kalk aan toegevoegd waardoor ze brozer worden, in combinatie met verouderen (slechter delende cellen) veroorzaakt dus die problemen.
Na de pubertijd ben je volgroeid, dat is het voornaamste belang, voort kunnen planten en daar ben je op gebouwd, daarna lijkt het dus meer op volhouden met wat je hebt.
Maar je vroeg je veel meer af, lichaamsdelen e.d. laten aangroeien. Maar da's best simpel, die functie ontbreekt gewoon bij onze soort, zit niet in ons DNA. Andere soorten die hebben een ander evolutionair pad gevolgd en hebben ergens die functies verworven of geactiveerd. Ik denk dat het mischien in de toekomst mogelijk wordt onszelf die functies te kunnen geven (hoop ik, gebitsproblemen klinken daar "simpel" bij en een nieuwe kies laten groeien staat me wel aan )
Lijkt me trouwens sterk dat je tot je 23e overal van kan genezen

[ Voor 28% gewijzigd door Mutatie op 10-11-2008 20:07 ]

[Spheroid]

-Lars- schreef op maandag 10 november 2008 @ 19:46:
Over het waarom. Ik denk dat je richting de evolutietheorie moet kijken. Uiteindelijk is het voor de overleving van een soort voordelig als oudere exemplaren, die inmiddels allerlei lichamelijke en geestelijke gebreken hebben kunnen oplopen, sterven nadat ze zich hebben voortgeplant. We zijn de mens die we nu zijn omdat er een cyclus bestaat met als belangrijkste onderdelen (1) geboren worden, (2) voortplanten en vervolgens (3) sterven. Alleen zo is evolutie mogelijk.

Ah, maar een soort die zo zou evolueren dat er geen foutjes zouden optreden zou enorm in het voordeel zijn tegenover de rest. Dat gebeurt niet, want helaas is de evolutietheorie geen god. Het onmogelijke is niet mogelijk door de evolutietheorie.

Verder is selectie op oude individuen in een soort zwakker dan op jonge individuen. Beesten die zich al voortgeplant hebben, hebben hun genen al vermenigvuldigd. De evolutionaire voordelen van een comfortabele oude dag worden daardoor tenietgedaan. Alleen als een goede oude dag de overlevingskansen van het nageslacht enorm zou vergroten zou selectie hier een krachtig effect sorteren.

En oude familieleden heeft niet veel evolutionaire voordelen vanwege de hieronder beschreven processen:

Om DNA te dupliceren is een hele 'fabriek' van allerlei enzymen nodig. Nu loopt deze fabriek als geheel in de lengte langs een DNA-streng. Om te kunnen werken op een bepaalde plaats moet de fabriek iets verderop op het DNA al kunnen aangrijpen. Met andere woorden: voor het kopiëren van een bepaald gedeelte DNA moet er iets verderop ook nog een stukje DNA-streng aanwezig zijn. Dit leidt tot problemen aan de uiteinden (telomeren) van DNA-strengen (hier is immers geen DNA-materiaal verderop aanwezig). Als gevolg hiervan worden DNA-strengen waarschijnlijk bij iedere replicatie iets korter. Nu is dat in eerste instantie geen groot probleem: de telomeren bevatten geen informatie van echt belang.

Echter, na een heleboel replicaties en dus een heleboel verkortingen wordt het wat anders. De kans is groot dat er inmiddels kleine foutjes in het DNA zijn gekomen na al die delingen. Het is daarom van belang dat de betreffende cel niet nogmaals kan delen: de cel moet sterven. Doordat de telomeren op een gegeven moment bijna geheel zijn verdwenen van de DNA-strengen, worden de DNA-strengen automatisch geselecteerd voor vernietiging. De cel sterft dan.

Bepaalde eiwitten (telomerase) kunnen de telomeren weer verlengen. Hierdoor hebben stamcellen bijvoorbeeld het (bijna) eeuwige leven en trekken kankercellen (die meestal telomerase in overvloed aanmaken) zich niets aan van de normale regels bij celdelingen. De meeste lichaamscellen maken echter geen telomerase aan. Dit is dan waarschijnlijk ook de grondslag van veroudering.

Het is dus een soort vicieuze cirkel.

[BtM909]

Er zijn dagelijks wetenschappers bezig met stamcel (Wikipedia: Stamcel) onderzoeken welke wellicht gebruikt kunnen gaan worden om "reparaties" uit te kunnen voeren aan 't lichaam

[Verwijderd]

Wow, dat is behoorlijk verhelderend, ik wist ook niet dat het DNA zó belangrijk was bij het herstellen etc! Ik sta er vooral bij stil nu dat het inderdaad ook goed is dat we 'vervangen' worden voor nieuwe en betere exemplaren, dat is toch eigenlijk ook wel logisch als je er achteraf over na denkt. Ik ga de genoemde dingen nog eens rustig na lezen (nu tentamen tijd) maar ik ben al een heel stuk verder.

Overigens blijf ik het apart vinden dat we niet door kunnen blijven ontwikkelen, en dus afbreken, maar de evolutietheorie geeft eigenlijk wel een goede reden waarom we zo gebouwd zijn!

[MicroWhale]

Dit is ook een verhelderend verhaal over wat er precies gebeurt bij het opbouwen van een organisme.

[Verwijderd]

Het lijkt nu alsof alles zo'n beetje gezegd is in dit topic. Vooral de eerste reactie is bizar:

Heb je zelf al wat zaken onderzocht? Zo moeilijk lijkt me dit niet.

Waarom worden mensen ouder? Simpel vraagje toch? Heb je al op wikipedia gekeken. Even googlen geeft je zo het antwoord. Nauwelijks een topic waard. Onzin!!

Dit is een superboeiende vraag! Het is namelijk nog helemaal niet zo duidelijk waarom mensen eigenlijk ouder worden! Goed, telomeren geeft het antwoord op de vraag waarom cellen sterven, maar dan is nog steeds niet gezegd waarom er niet steeds nieuwe cellen kunnen komen die de oude perfect vervangen.

Er is een theorie dat het met ontstekingen te maken heeft. Er ontstaan steeds meer ontstekingen en ouder worden is in feite niets meer dan een steeds heftigere strijd tussen immuun systeem en ontstekingen. Maar het laatste woord is hierover nog lang niet gezegd. Ik denk dat het nog wel even duurt voor we voldoende antwoord op deze vraag hebben. Lees dit korte artikel maar eens.

Andere theorieën zijn:

de vrije radicalen theorie,
erfelijkheid,
telomeren theorie,
inflammatie,
methylering en demethylering van DNA
endocriene theorie ( geslachtshormonen dalen en de DHEA daalt )
glycatie, ofwel veranderingen in de extracellulaire matrix,
mutaties in mitochondriaal DNA,
mutaties in kern DNA,
vervuiling van in de lichaamscellen, en
vervuiling buiten de lichaamscellen

Het mysterie van "ouder worden" zal altijd mensen blijven boeien, omdat er altijd mensen zullen zijn die de eindigheid van het leven niet kunnen accepteren en proberen het "probleem" van ouder worden op te lossen.

[ Voor 19% gewijzigd door Verwijderd op 24-11-2008 06:15 ]