Verwijderd

Topicstarter
Hallo,

Even een mededeling die echt van mijn hart moet en die een discussie waard is.

Mijn vader (59) heeft al gedurende 14 jaar Multiple Sclerose. De ziekte die de myeline van de zunuwhalzen afvreet verstoort een goede zenuwwerking met lichamelijk ongemak als gevolg.
Dit is progressief en wordt allen maar erger. Nu hij al bij de minder validen hoort en al 4 jaar in een verzorgenshuis zit krijgt hij slikproblemen met verslikken tot gevolg. De koffie moet al ingedikt worden en dit speeld al 14 maanden. Nu moet hij over op intrafeneuze voeding en dat weigert hij stellig want het is een ware liefhebber van goed eten en alleen maar op bed liggen wil hij niet, dus weigerd hij medische hulp bij verslikken of een hartstilstand (reanimatieverbod door wil patiënt),
Zijn toestand is slecht en hij heeft weinig dan mij en mijn 2 zussen die hem regelmatig bezoeken. Praten is amper mogelijk, zijn geheugen is slecht en zo mager als een lat, damn beroerd dus.

Wat doe je dan. Hij is gescheiden met mijn moeder een tijdje terug en het is alleen bergafwaarts gegaan.

De vraag is of wij dit toestaan en mijn antwoord was even kort als bondig, maar eerlijk
"Ik oordeel nooit en te nimmer over een mensenleven"
"Er zal geen oordeel van mij komen, punt"
Dus laat ik de vraag open aan mijn zussen want ik kan veel, weet veel en kan goed leren, maar op dat gebied klap ik dicht.

Ik ben dus heel erg verdrietig en ik hoop dat als ik wat uitspat op het forum dat je weet dat ik het even moeilijk heb als mens want dit is een kwestie van weken volgens de arts, dus 2 dingen

Mijn vader ligt 'principtieel/potentieel' op sterven


Als het jouw vader zou zijn? Hoe zou je handelen? Wat zou je denken?
Damn, ben er echt niet happy mee, ehh

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 25-10-2008 22:00 ]


  • Banjy
  • Registratie: Januari 2005
  • Laatst online: 07-12 06:50
Normaliter reageer ik niet in deze topics, omdat ze doorgaans al direct vol met replies staan (of ik lees ze pas heel erg laat). Ten eerste is MS inderdaad een afschuwelijke ziekte en de situatie lijkt mij ontzettend zwaar voor jou, je zussen en natuurlijk je vader. Zelf zie ik niet direct of je nog een concrete vraag hebt, behalve uiteraard het uitspatten op dit forum (wat een prima argument verder is)

Je vraagt echter wel of jullie dit willen toestaan (het weigeren van je vader wat betreft (centraal?) veneuze voeding, is sonde voeding trouwens niet meer mogelijk?) Ik ga er van uit dat men jou vader nog niet als handelingsonbekwaam heeft bestempeld of dat hij een van jullie aangewezen heeft als vertegenwoordiger want in dit geval is het juridisch gezien relatief 'simpel' jou vader heeft het recht om medische zorg te weigeren. Hem aansporen/motiveren een bepaalde keuze te maken is uiteraard gewoon mogelijk.

Ik raad je persoonlijk aan toch te proberen hier een mening in te vormen, nu komt het neer op je zussen en ik denk dat het gemakkelijker is als jullie alle drie tot een gedeelde mening kunnen komen, zeker in de toekomst. Wat die mening/standpunt moet worden dat laat ik aan jullie, jullie kennen je vader het best. Puur jou verhaal zo in een notendop gelezen zal denk ik het gros hier op het forum suggeren het wellicht hier maar bij te laten en in te gaan op je vader zijn wil. Maar nogmaals dat is slechts gebaseerd op een heel klein stukje tekst in combinatie met veel rationaliteit doordat men er hier erg ver vanaf staat.

Succes en sterkte!

Photography Portfolio Straaljager filmpje


Verwijderd

Topicstarter
Je bent aardiger dan je zelf denkt.

Daar hebben we ook over gepraat, maar de juridische zaken liggen mijn mijn Tante; Elma in Zwolle en mijn oudste zus is 2e behartiger.

Zoals ik zei kan ik veel, hoog IQ, bla bla, maar op dit soort punten komt toch een zwakheid van mijn naar boven want ik kan hier gewoon niet tot hem doordringen en ik ben geen psycholoog. Ik mag wel medicijnen studeren, maar ik heb hem al het idee geopperd te gaan blowen. Dit is hard schrikken voor veel mensen want blowen is ergens not done, maar het helpt zeker tegen MS in elke fase en verlicht de symptomen zodat er een betere kans is op een wat prettiger leven. Ik blow ook tegen een ziekte (die ik niet noem, doet even niet ter zake) en bij mij werkt het heel erg goed, dus spreek ik ergens uit ervaring.
Mijn vader ziet dat niet erg zitten en is er ergens fel op tegen, maar als het zijn leven wat meer tint kan geven, waarom dan al dood willen gaan op je 59ste?
Ik ga dat idee gewoon opperen en dan krijgt hij gewoon medische wiet uit de apotheek en geen kans op goedkope shit van de shop (ik beperk me ook tot de duurste soorten omdat ze 'schoner en sterker' zijn).

Ik denk nu maar even hardop. Ik zou zoiets hebben van als het mij gebeurde van; give it a try. Krijg je het niet door je keel dan kun je de cannabis ook koken in volle melk..

Ik heb dan zoiets van; koop een goede hoofdtelefoon en luister al je favoriete muziek af. Zijn die CD's rot dan kom ik het aan (ik ben principtieel tegen downloaden van illegale content, maar dit gaat mijn principe te boven). Ik zorg wel dat je alles weer hebt van de Beatles, The Rolling stones en die mik meer wat meneer maar wil, hij hoeft het alleen maar te vragen. Ik kan het hem niet verplichten. Dikke snaak erbij en geniet en heb ook iets om elke dag naar uit te zien. Lekker aan de vijver en niemand stoort je. Fuck the world, dat idee.

Ik haal zijn stuff dan wel en ik draai ze ook nog voor (heb zelf in de shop gewerkt vroeger) Ik ben 33. Ik weet wel wat wel en niet door de beugel kan qua kwaliteit en mij besodemieter je niet als shop, ik zie het gelijk.

Sorry, liet me even gaan, maar ben wel serieus en vat het ook serieus op.


Sondevoeding, ja, mijn tikfout. Pardon.

Hij is erg bedliggerig en dat vind ik ook jammer. Hij wil er nimmer voor 11 uur uit en in de avond er om 9 uur weer in. WTF moet je zolang doen op bed? Als het leven je zo barweinig kan schelen ben je dan niet gewoon even een partij depressief? Ik weet het even niet meer, maar ik ga toch even wat medische info halen over Cannabis, MS en titeringen.

Ik krijg nu echt een rollend gevoel in mijn onderbuik van onbehagen, dit raakt me goed.

[ Voor 15% gewijzigd door Verwijderd op 25-10-2008 22:47 ]


Verwijderd

Als het jouw vader zou zijn? Hoe zou je handelen? Wat zou je denken?
Mijn vader heeft mij op de wereld gezet en heeft inmiddels 23jaar voor mij gezorgd. Als hij wil sterven, wie ben ik dan om hem dat te verbieden? Ik ben zijn kind, als hij wil sterven betekent dat dat hij pijn heeft... Waarom zou ik hem dan tegen zijn wil in leven houden? Vind ik persoonlijk respectloos en hem in leven laten zou alleen maar egoistisch zijn.

Natuurlijk is dit een moeilijk punt: mag je beslissen over een ander? Aan de ene kant natuurlijk niet, omdat het ook gewoon een mens is. Aan de andere kant wil je toch het beste voor de ander. Een goede vraag die je dan ook zou kunnen stellen is: stel dat jij je in die positie bevindt, wat zou jij willen?

  • gambieter
  • Registratie: Oktober 2006
  • Niet online

gambieter

Just me & my cat

Belangrijk is dat je je vader de vraag stelt wat hij wil, nu hij nog handelingsbekwaam is. Zet dat ook op papier, en heel belangrijk: licht iedereen over die beslissing in. Heel belangrijk is dat jullie je allemaal realiseren dat het niet om jullie wens gaat, maar dat de wens van je vader boven alles gaat.

Helaas krijg je bij onduidelijke wensen nog wel eens mensen die hun mening gaan doordrukken, en als ze bijvoorbeeld uit religieuze overwegingen tegen euthanasie of versterven zijn, dit tegen gaan houden; of andersom, als de wens van de persoon zelf is om in leven te worden gehouden, ze hun wil gaan doordrukken voor versterven. Het is verstandig dat te voorkomen, hoe moeilijk dit ook zal liggen.

Sterkte :) .

I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.


  • JvW
  • Registratie: Februari 2005
  • Laatst online: 26-06 15:52

JvW

On my way home...

In de eerste plaats wil ik even mijn medeleven betuigen aan de TS. Dit is een moeilijke situatie die je met alle verstand en intelligentie van de wereld niet makkelijker kan maken.

Ik ben werkzaam in de zorg, en heb veel te maken met patienten/clienten die hulp weigeren. Zolang er geen maatregelen zijn afgekondigd (Rechterlijke machtiging of IBS) is het aan de persoon om zelf te beschikken over zijn of haar leven. Mocht je vader alle medische hulp weigeren dan kun je daar niet veel aan doen, zeker als hij dit nu al heeft vastgelegd (nu hij nog adequaat is)

Verder is dit echt iets wat jullie onderling, als familie, zullen moeten bespreken. Je vader incluis.

“What could I say to you that would be of value, except that perhaps you seek too much, that as a result of your seeking you cannot find.” - Hermann Hesse


Verwijderd

Topicstarter
Ja, jongens, dit is zijn wens en we kunnen het hem niet verbieden (ik niet) en daarom schreef ik dat er van mijn zijde geen oordeel zal komen.
Hij heeft gelukkig weinig tot geen pijn zover ik weet en een hele goede vraag was als ik het zou zijn.
Dan zou ik hetgeen doen wat in mijn 2e post staat en vooruit dan maar ; ik heb parkinson en ik blow er ook tegen en het werk heel goed. Niet dat ik klachtenvrij ben want als ik moe ben kan ik niet meer typen en nu heel vlug.

Wat jullie zeggen is gewoon waar, hij is bij machte zelf te beslissen en deze keuze verhinderen in ergens zeker egoïstisch want dan houden wij hem tegen zijn wil in in leven, maar ik probeer toch met goede ideën te komen voor papa zodat er misschien nog een paar jaar aan gelijmd kan worden, snap je.

Maar mijn zussen zijn beide volwassen en zijn het met me eens dat je hier niet zo makkelijk tegenin gaat. Gelukkig is de band tussen mijn familie en mij bijzonder goed te noemen, we hebben een warm gezin en komen uit een warm en veilig nest, dus ik heb de diepste respect voor beide ouders en de vriend van mijn moeder is ook een toffe peer.

Ik ga iets van mijn zondag maken voordat ik weer moet werken (ben morgen vrij, maar toch) en laat het even rusten.

Maar begrijp mijn moraal ook, ik vind het gewoon zonde om al voor je 60ste te moeten gaan door ellende want de verslikkings/stikkingsdood is afschuwelijk en gun ik geen enkel mens en zelfs mijn ergste vijand niet.

Ik ben bang dat hij niet weet waar hij over oordeelt, maar dat ben ik.

  • lemming_nl
  • Registratie: Juli 2004
  • Niet online
Verwijderd schreef op zondag 26 oktober 2008 @ 08:41:
...
Maar begrijp mijn moraal ook, ik vind het gewoon zonde om al voor je 60ste te moeten gaan door ellende want de verslikkings/stikkingsdood is afschuwelijk en gun ik geen enkel mens en zelfs mijn ergste vijand niet.

Ik ben bang dat hij niet weet waar hij over oordeelt, maar dat ben ik.
Waarom zou zijn situatie beter worden met blowen? Hij weet dan nog steeds dat hij uiteindelijk ten onder zal gaan aan zijn ziekte. Vervolgens kan hij waarschijnlijk nog steeds het bed niet uit. Wat schiet je daar dan mee op? Ik zou echt verschrikkelijk depressief worden als ik weet dat ik nooit meer mijn bed uit kom. Dat is toch ook behoorlijk ellendig? Als hij zelf aangeeft dat hij zo niet verder wil dan denk ik dat hij daar vrede mee heeft en dan ook beter af is (puur door vrede met zijn situatie) dan wanneer hij stoned in bed ligt te wachten tot er een eind aan komt.

-edit-

Op de vraag van, wat zou ik doen: Ik zou uitzoeken hoe je hier het beste vrede mee kan krijgen. Daarvoor is mede dit topic neem ik aan maar ik zou ook nadenken over lagere termijn. Dingen zoals bijvoorbeeld begrafenis. Hier wil je natuurlijk helemaal niet aan denken maar toch zou ik zelf hier over nadenken. Hier bijvoorbeeld eens met je vader over praten wij hij mooi vind zodat wanneer hij overlijd, hij dit op een waardige manier kan doen waarbij je zelf ook rust kan vinden omdat dingen gegaan zijn zoals je vader wilde.

[ Voor 21% gewijzigd door lemming_nl op 27-10-2008 15:19 ]

Geluk is een weerloos oud vrouwtje, alleen op straat met een bom geld


  • TrailBlazer
  • Registratie: Oktober 2000
  • Laatst online: 10:43

TrailBlazer

Karnemelk FTW

Wat ik op dit moment van de situatie in kan schatten zou ik de keuze respecteren als het mijn vader zou zijn. Ik zie niet in wat het voordeel is van krampachtig aan het leven vast blijven houden als het zo'n lijdensweg is.
Ik zeg niet dat jij het er mee eens mee moet zijn, maar ik zou wel uitspreken tegen je vader dat je zijn keus respecteert.

  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

Ik zou ook de keuze van mijn vader respecteren als ik in jouw schoenen stond. Wat is voor hem het minst pijnlijk/zwaar/lijden? Kun je hem daarin wat besparen?

Wij hebben in april dit jaar ook bij de arts gestaan en hebben toen gezegd dat hij moest doen wat het beste voor mijn vader was. Voor ons was dat voldoende.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


Verwijderd

Topicstarter
Is ook waar wat jullie zeggen.

Maar even een issue. Nadenken over de begrafenis kan ik niet, dat is me op de een of andere manioer nog te ver van mijn bed alhoewel het close is. Mijn zussen zijn op dat punt net wat sterker hierin en regelen al het een en ander en ik wil er niets mee te maken hebben. Ik hou van mijn vader en iedereen die gaat waarvan ik hou vind ik erg, heel erg.

Ik beschuldig de verzorging niet, maar ik verwijt het de overheid wel dat er niet een iets groter budget is om met deze mensen iets leuks te gaan doen. Mijn vader zit in zijn stoel overdag TV te kijken en mag roken op zijn kamer, dus dat blowen was nog niet zo'n verkeerd idee. het heft vele klachten van MS wel op en ieder mens weet dat ie uiteindelijk sterft, maar van de laatste weken toch nog iets leuks maken zou mijn idee zijn en dat is persoonlijk, weet ik, maar als ik zou weten dat ik in zeg maar 3 weken te overlijden kom maak ik er een dikke party van. Ik ga niet kwenen tot de dood.

Ik beschuldig ook min of meer de medische wetenschap want met een meer aduquaat ingrijpen in het verleden had dit uitgesteld kunnen worden?? Hadden ze toen Cannabis toegestaan dan was het minder erg geweest en ik blow ook tegen parkisonisme want als ik moe ben bijvoorbeeld kan ik niet tikken en ook geen koffie meer drinken ivm continue omstoten en daarom slaap ik 2x per dag. In de nacht 6 uur en overdag 2 uur zodat ik in de avond nog iets waard ben en zodra ik niet blow verslechterd mijn situatie direct. Ik fiets ook op een elektrische fiets rond en heb een elektrische scooter, maar mijn levensverwachting is nog heel lang en de prognose vrij gunstig mede de Akineton.

Ik weet wat een ziekte hebben is en daarom klinkt het zo ver van mijn bed, kan het moeilijk uitleggen, maar ik vat het niet goed meer allemaal.
Ik bezoek hem met grote regelmaat en mijn zussen ook en nu kan het nog, dit is echt helemaal geen vrolijk idee want telkens komt zijn dood aan bod en mag ik dan zeggen van "je bent nog niet dood"??

  • Barrycade
  • Registratie: November 2003
  • Laatst online: 14-12 14:44

Barrycade

Through the...

Vervelend verhaal. :/

Ik heb een oom met MS en daar werkt wiet totaal niet, maakt 'm alleen maar zieker. Terwijl hij toen hij jonger was (voor de constatering) wel al wiet heeft gerookt en het toen niet negatieve effecten had.

Ik denk hoe moeilijk het ook is je toch stilaan vrede met de beslissing van je vader moet krijgen.

Je bent je nu voor mijn gevoel aan het afzetten tegen het feit dat het helaas niet meer lang kan gaan duren.

En hoe logisch de reactie ook is de ziekte van je vader externen aan te rekenen.

En je hebt mogelijk nog maar weinig tijd met je vader te besteden. Dus steek die energie in tijd met je vader.

  • gambieter
  • Registratie: Oktober 2006
  • Niet online

gambieter

Just me & my cat

Verwijderd schreef op dinsdag 28 oktober 2008 @ 09:26:
Ik beschuldig ook min of meer de medische wetenschap want met een meer aduquaat ingrijpen in het verleden had dit uitgesteld kunnen worden?? Hadden ze toen Cannabis toegestaan dan was het minder erg geweest en ik blow ook tegen parkisonisme want als ik moe ben bijvoorbeeld kan ik niet tikken en ook geen koffie meer drinken ivm continue omstoten en daarom slaap ik 2x per dag.
Je beschuldigd de verkeerde beroepstak. Het zijn politici die beslissen over legaliteit cannabis, niet medici. Hou er verder rekening mee dat cannabis geen wondermiddel is :) .
Ik bezoek hem met grote regelmaat en mijn zussen ook en nu kan het nog, dit is echt helemaal geen vrolijk idee want telkens komt zijn dood aan bod en mag ik dan zeggen van "je bent nog niet dood"??
Het geeft hem blijkbaar meer rust als het goed geregeld is, en dat is toch wel te begrijpen :) . Je moet ook uitkijken dat je het onderwerp niet taboe gaat maken omdat je je er oncomfortabel bij voelt, terwijl je vader er graag over wil praten.

[ Voor 25% gewijzigd door gambieter op 28-10-2008 10:22 ]

I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.


Verwijderd

Ik snap heel goed dat je heel emotioneel bent. Het is verschrikkelijk moeilijk om een ouder te verliezen, zeker als die ouder ook in een bepaald opzicht een langer leven weigert. Misschien maakt dat idee je zelfs wel kwaad. Dat geeft niks, je mag kwaad zijn, je mag verdriet hebben.
Cannabis is geen wondermiddel. Het verlicht misschien de klachten even, maar het zal de progressie van de MS niet remmen. Dat moet jij, als student geneeskunde, ook weten. Misschien had hij minder last gehad van de progressie, had hij eerder cannabis kunnen gebruiken, maar dat is niet het geval. Blijf niet hangen in "wat er gebeurd zou zijn als...". Dat zijn gedachten waar je niks verder mee komt en die je vader nu ook niet meer kunnen helpen.

Ik geloof er in dat elk mens, wat zo ziek is, volledig beseft heeft van het feit dat hij gaat sterven. Jouw vader kiest er nu bewust, willens en wetens voor, dat hij liever nu zonder teveel poespas aan zijn lijf sterft dan na een lijdensweg van misschien nog jaren. Ik weet niet wat voor man je vader vroeger was, maar ik kan me heel goed voorstellen dat hij nu de dingen die 'ie "voor de MS" deed nu allang niet meer kan. Misschien voelt voor je vader zijn leven al als over. Verwar de wil om te sterven niet met de wil om van de ziekte af te zijn. Ik geloof nooit dat je vader niet meer wil leven, hij wil enkel niet zo ziek zijn.

Daarnaast, ik ben psychologiestudente, en ik kan je verzekeren dat het niet de taak van elke weldenkende psycholoog is om je vader van gedachten te doen veranderen. De psycholoog mag alleen afwegen of je vader bij wille is om die keuze te maken, hij kan 'm niet voor 'm veranderen.

Herinner de tijd die je had met je vader en koester die. Zeg nu nog de dingen die je nog wil zeggen en neem afscheid. Pak die kans, want jij kan dat. Er zijn genoeg kinderen die zonder waarschuwing een ouder verliezen, ongewild, zonder keuze. Dat gebeurd bij jou niet, jij hebt nu nog de kans om je hart uit te storten; doe dat, het zal je later ongetwijfeld veel troost bieden bij het verwerkingsproces.

  • Karel V
  • Registratie: November 2003
  • Laatst online: 13-12 16:07

Karel V

Een simpele ziel

Als ik het goed begrijp leeft je vader wel, maar als een stervende.
Feitelijk heeft hij zich tot nu toe zelf kunnen onderhouden.
Het is de vraag of je jezelf via sondevoeding kunt onderhouden.
Zolang hij dit zelf kan lijkt het mij dat hij nog leeft, ondanks zijn achteruitgang.
Zodra hij zichzelf niet meer kan voeden, een ander moet hem onderhouden terwijl hij zelf niet de kracht heeft daar iets aan af of toe te doen en hij in wezen al dood zou zijn maar in leven wordt gehouden, wel, kun je dan nog van zelfmoord spreken? Lijkt mij niet. Je sterft, maar nu sneller en natuurlijker. Als hij kans op verbetering zou hebben, dan licht dat nog iets anders, maar in deze situatie niet.
Ik zou proberen met argumenten te pogen hem te laten inzien dat zolang hij zichzelf als het mogelijk is, met hulpmiddelen in leven te houden er in weze sprake is van levensbeindiging en dus zelfmoord. Ook een kerngezond mens dat zwaar depressief is en zijn leven als mensonwaardig ziet pleegt zelfmoord. Terwijl mensen die naar onze maatstaven mensonwaardig leven (blind, invalide en doof) juist in leven wensen te blijven.
Er is ook een andere kant, als je vader weigert te leven, kerngezond zou zijn en voor de trein springt, zou je hem dan kunnen tegenhouden? Nee.
1:Als je het wist, hij altijd zou weigeren te leven en pogen voor de trein of whatever te springen, en je kan hem tegenhouden. Zou je het dan moeten doen? Nee, want uiteindelijk zal hij zichzelf toch doden.
2:Als je het weet, hij nu weigert te leven en poogt voor de trein te springen, maar later de mogelijkheid heeft wilskracht tot leven te hebben, dan is het je plicht hem op dat moment tegen zijn wil in leven te houden. Hij zal er je later dankbaar voor zijn.
1:Nu hij ziek is, en als hij zichzelf kan onderhouden d.m.v. sondevoeding, hij echter nooit meer de wil zal hebben te leven. Je ondanks al jou en je omgevings pogingen geen mogelijkheid hebt hem op andere gedachten te brengen, nu en in de toekomst niet. Wel moet je hem dan tegenhouden en dwingen tot sondevoeding? Dat helpt niet, daar hij van doodslust wegkwijnt en daarmee zijn ziekte versterkt en dood versneld.
2:Als hij nu sondevoeding weigert, hij later echter dankbaar zal zijn dat je hem tot sondevoeding had gedwongen, dan is het goed hem er nu tegen zijn wil voor sondevoeding te besluiten.

In deze redenering is echter een probleem. Je weet nooit of je vader ooit de lust zal herkrijgen te leven. Dit is in wezen een duivels dilema. Wel wat kun je dan? Ik zou pogen dit dilema duidelijk te maken aan vader en je vader vragen duidelijk te zijn en jullie te ontslaan van die verantwoordelijkheid nu hij wettelijk bij machte is daar nog zelf over te beslissen en daarbij proberen hem het zoveel mogelijk nog gelukkig te maken zodat jij/jullie vrij van schuld bent mocht hij toch besluiten en laten vastleggen dat hij verder leven weigert.

The old Lie: Dulce et Decorum est Pro patria mori


Verwijderd

Topicstarter
Lief hoor van jullie :)

Cannabis is zeker geen wondermiddel en zeker niet de Cannabis die de apotheek verkoopt (4,5% THC) en de Cannabis die ik koop (18-25% THC).

Dat hij zeker niet ziek mag worden van een medicijn zoals cannabis ben ik volstrekt met jullie eens. Het voorbeeld van jouw vader is een typisch voorbeeld van latere Cannabisintolerantie en ik studeer medicijnen, alleen eerste jaar, dus ik ben er nog langena niet ;)

Ik weet nog dat hij in het ziekenhuis een ifuus kreeg zodat zijn prognose zou verbeteren (6 jaar terug) en dat sloeg niet aan en toen wist ik niet veel van medicatie en nu weet ik dat het niet het goede middel was wat hij nodig had (Cortison, terwijl ik liever prednisolon had gezien). Ik had (acheraf) liever een prognose willen zien met inname van Ascorbinezuur (1000mg Vitamine C per dag), is een pittige, maar onschuldige dosis.

Ik moet me er bij neerleggen dat ik mijn vader binnenkort ga verliezen en ik ben niey kwaad gelukkig, maar wel verdrietig want ik vind dit gewoon unfair, nap je? Hij werkte zich vroeger het godschans om ons een extraatje te kunnen geven en hij maakte dagen van 12 uur, 6 dagen in de week en ik weet nog dat ik hem elke zondagochtend om 11 uur wakker maakte en zei, mama heeft het ontbijt klaar en dat hij eruit vloog. Want van goed eten was hij wel weg,

Zijn kamer is ook zo kaal, de audioinstalltie die er staat werkt al niet meer en alleen de TV doet het nog en hij hield vroeger van computers want we waren altijd samen bezig en nu weet hij al niet meer wat Vista is. Dus hij mist zoveel van zijn leven dat ik nu pas zijn keuze kan begrijpen.

Pap, als je lekker rust wilt mag je hem nemen van mij, wij vergeten je nooit zolang wij leven en je bent altijd bij ons in ons hoofd en hart. Kijk van boven af toe hoe wij 'kroost' het verder doen en mis geen saillant detail. Zie de wereld eens van boven zonder ziek te zijn want je lichaam is ziek en niet je geest. Pap, dat je van dit lichaam af wilt, goed, maar weet dat de dood akelig en kort is.

Ik nog vanalles proberen van "wat wil je tegen de muur?","wat wil je nog eens eten?", "Wil je nog eens een indisch restaurant bezoeken?", "Wil je de natuur nog eens zien?". Op al deze vragen 0 op mijn request.

Goed, snap ik wel en wat ik nu schrijf is heel moeilijk voor mij, maar ik ben wel eerlijk. Als hij zo graag bij de heer wil zijn als je zo ziek bent; geef hem eens ongelijk, ergens weet ik dat ook wel.

En even verder als ik nadenk over mijn parkinson, ik kan er heel oud mee worden en zolang ik nog in de ochtend snel kan tikken is het nog te overzien en zolang ik nog brommer mag rijden is er ook nog niets aan de hand en daarom volg ik een intensieve saunakuur in de sauna waar ik bijwerk. Dit geeft alleen al zoveel baad dat de ziekte bij mij al 1 jaar stabiel is en niet progressief. Ik wou dat ik het mijn vader nog kon aanbieden. Sauna is ook goed bij MS.

Moeilijk man :/

Een ding even onthouden en leren van mij alsjeblieft:
"Wees blij en tevreden met een gezond lichaam en dartel rond zolang het nog kan"

[ Voor 11% gewijzigd door Verwijderd op 28-10-2008 13:52 ]


  • 911GT2
  • Registratie: November 2001
  • Laatst online: 10:26
Om precies deze reden hebben wij binnen het gezin dus ook een stel afspraken gemaakt. Zodra mijn ouders zouden moeten leven als een plantje gaat de stekker er uit!

Zodra ze niet meer in staat zijn om te communiceren gaat de stekker er uit!

Ongeacht wat.
Klinkt hard, maar ze willen het zelf. Ze hebben dat afgesproken met ons en wij hebben dat te respecteren! Andersom verwacht ik precies hetzelfde van ze als ik in zo'n situatie terecht zou komen.

Ik zou dus gewoon als ik jou was afschid nemen van je vader en hem in zijn waardigheid laten heengaan.

  • gambieter
  • Registratie: Oktober 2006
  • Niet online

gambieter

Just me & my cat

offtopic:
Rogresalor, trouwens complimenten dat je erover durft te praten hier, en ondanks de emoties toch positief blijft kijken naar de bijdragen. Zet hem op! d:)b

I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.


  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

911GT2 schreef op dinsdag 28 oktober 2008 @ 14:37:
Om precies deze reden hebben wij binnen het gezin dus ook een stel afspraken gemaakt. Zodra mijn ouders zouden moeten leven als een plantje gaat de stekker er uit!

Zodra ze niet meer in staat zijn om te communiceren gaat de stekker er uit!

Ongeacht wat.
Klinkt hard, maar ze willen het zelf. Ze hebben dat afgesproken met ons en wij hebben dat te respecteren! Andersom verwacht ik precies hetzelfde van ze als ik in zo'n situatie terecht zou komen.

Ik zou dus gewoon als ik jou was afschid nemen van je vader en hem in zijn waardigheid laten heengaan.
Staat het ook zwart op wit met handtekening? Ik vraag me af of je met mondelinge zaken misschien ooit nog in de problemen kan komen.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


  • Solovine
  • Registratie: Mei 2004
  • Laatst online: 13-02-2024
Ik kom eigenlijk alleen even langs om je sterkte toe te wensen.

Ik zou het zeker niet laten om af-en-toe te praten met de behandelend arts. Het zal je misschien helpen om je eigen input kwijt te kunnen.

Sterkte kerel.

Verwijderd

Toen mijn moeder verteld werd dat het nog een maand of twee kon duren voor de hersentumor haar danwel dood danwel als kasplantje zou achterlaten heeft ze, in wat voor ons als familie altijd een tragikomisch moment is gebleven, haar huisarts aan z'n snor (letterlijk!) naar de ettafel getrokken, hem een a4tje met pen gegeven en hem met voornamelijk handen en voeten (praten ging die dag niet) uitgelegd dat er een papiertje ging komen waarop stond dat ze niet onnodig lang ging lijden. "Daar heb je vast wel een standaardforumlier voor. Regel dat." was dan het verrassend heldere afsluitend kommentaar.

Op dat moment zakt de toch al niet bepaald vaste bodem onder je voeten uit, maar dankzij dat papierwerk kon ik wel de verpleegster melden dat er in de laatste dagen gewoon morfine werd toegediend tot de pijn weg was, ongeacht wat die dosis was. Dat is goed gegaan en ik ben tot op heden nog blij dat ze in elk geval met zo min mogelijk pijn haar laatste maanden met de familie kon doorbrengen.

Je kan er niets tegen doen. Het enige wat je kunt, is zorgen dat het lijden niet te gek wordt. Dat moet je dus doen, en als je vader het zelf al wil dan is het eigenlijk heel makkelijk, je hoeft alleen maar te doen, wat je vader wil. Als je dat in je achterhoofd probeert te houden gaat het een stuk minder zwaar. Het wordt al zwaar zat zonder dat je er nog gesteggel met je vader aan toe voegt - je maakt een goede keuze. Sterkte in de komende maanden. Probeer de leuke dingen vast te leggen (maak foto's of schrijf voor mijn part een blog) want de leuke dingen vergeet je te snel achteraf.

  • pcprutser
  • Registratie: December 2007
  • Laatst online: 11-12 16:23

pcprutser

No message

Allereerst veel sterkte..
Maar op bedenk voor jezelf wat het beste lijkt. Als je helemaal 'dicht klapt' op dit gebied zal je er wellicht vrede mee hebben als het zover is!
Praat ook met je zussen (en verdere familie), maar vergeet ook niet dat het om je vader gaat! Probeer hem zoveel mogelijk erbij te betrekken.
Natuurlijk kan ik niet zeggen wat het beste voor jullie is, daarvoor ken ik jou, je vader, en verdere familie te slecht (eigenlijk helemaal niet) voor.

Als het om mijn vader zou gaan. Zou ik (denk ik) zoveel mogelijk respect voor zijn besluit hebben. Als hij het genoeg vind, en bepaalde dingen niet meer wil, dan is het zijn besluit, wel erg jammer dat het daardoor korter zou kunnen zijn! Ik zou zoveel mogelijk leuke dingen doen, foto's filmpjes, zelf herinneringen opschrijven enz...

Zorg er in elk geval voor dat je de laatste tijd met hem zo goed en vrolijk mogelijk doormaakt, geen ruzie om zijn besluit, maar probeer er wel over te praten..

  • RemcoDelft
  • Registratie: April 2002
  • Laatst online: 03-05 10:30
Mijn vader (die verder nog gezond is) zegt al jaren dat hij niet gereanimeerd wil worden.
En ik kan me er best wat bij voorstellen, zeker als je in slechte gezondheid bent, is het op een bepaald punt gewoon tijd om te gaan. Ziekenhuizen willen dat wel rekken, dat is simpel business, maar wat schiet je er mee op om nog een paar jaar door te gammelen als het alleen maar slechter wordt?

Verwijderd

Topicstarter
Even iets minder leuks.

Gisteren is de spoedeisende hulp in mijn huis geweest want ik was letterlijk flauwgevallen en het blijkt overprikkeling te zijn. Ik maak me soms veel te druk om irrelevante dingen en het bezoek aan mijn vader vandaag was erg geslaagt, hij was in een goede hum. We hebben het woord dood niet eens nodig gehad en gezellig samen een shaggie gerookt en bijgekletst.
Ook alles wat zo storm liep in mijn leven is me even te veel geworden en de arts die kwam heeft me een kuurtje Oxazepam gegeven. Dat voeld beter en kalmer.
Bloeddruk was ook iets te hoog 212/136 en volgens hem puur stress. Ik ben ook tot en met dinsdag vrij.
Lang weekend mogen nemen en moet veel slapen. Normaal regel ik dat nooit zo snel.
Ik kan me niet officiëel ziekmelden zonder dat de arts me verder onderzocht heeft en dat gebeurt maandag.

Ja jongens, ik kom met mijn 2 lieve zussen uit een streng, maar heel warm nest. Wij hielden van deugt en mijn ouders traden hard op tegen ondeugt wat ons fatsoenlijke burgers heeft gemaakt. Als een van deze 2 wegvalt vind ik dat toch wel heel erg.
Hij lijkt in de verste verte bang te zijn voor zijn keuze en dat stelt me wel gerust.

Hij hoest wel zoveel slijm op dat ik bang ben dat dat zijn dood wordt. Over de zorg ben ik niet zo enthousiast, maar dat zullen wel vele linkse aanhangers met me eens zijn.

  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

Kwaliteit van leven blijft gewoon een moeilijk punt. Sterkte ermee, en zorg ook een beetje voor jezelf. Dat zal je vader ook willen, dat weet ik zeker.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


  • Melelie
  • Registratie: September 2008
  • Laatst online: 30-07-2024

Melelie

It's Playtime

Moedig dat je verhaal zo kwijt wil! Goed gedaan, moet ik zeggen. Veel mensen hebben moeite om hun gevoelens te uiten. En mijn ervaring heeft mij geleerd dan mannen daar iets meer moeite mee hebben.

Ik weet niet of je dit leuk vind, en of je vader nog bekwaam is om te schrijven. Maar dit boekje van Emma van Vliet is een boekje dat jou vader invult over zichzelf. Je moet de link maar even bekijken. Misschien heb je er wat aan. Mijn ervaring, gezien vanuit mijn beroepsmatig kant, vinden mensen die erg leuk en heeft het een positief effect op het verwerken van moeilijke en pijnlijke momenten.

Sterkte

5D | 7D | 20-35 | 35/2 | 50/1.4 | 85/1.8 | 70-210 | 430EX | IXUS 850


Verwijderd

Topicstarter
Melelie schreef op zaterdag 01 november 2008 @ 19:39:
Moedig dat je verhaal zo kwijt wil! Goed gedaan, moet ik zeggen. Veel mensen hebben moeite om hun gevoelens te uiten. En mijn ervaring heeft mij geleerd dan mannen daar iets meer moeite mee hebben.

Ik weet niet of je dit leuk vind, en of je vader nog bekwaam is om te schrijven. Maar dit boekje van Emma van Vliet is een boekje dat jou vader invult over zichzelf. Je moet de link maar even bekijken. Misschien heb je er wat aan. Mijn ervaring, gezien vanuit mijn beroepsmatig kant, vinden mensen die erg leuk en heeft het een positief effect op het verwerken van moeilijke en pijnlijke momenten.

Sterkte
Tja, op dat gebied ben ik heel open omdat ik weet dat het verlicht. Ik heb geen relatie op het moment, maar mijn ex kan zeker niet zeggen dat ik geen emphatie zou hebben. We hebben nog goed contact en ik kan altijd haar auto lenen als dat nodig is. Op dat gebied liep het niet vast.
Ik ben juist een vrijdenker en geen conservatief iemand zoals veel mannen. Ik heb eerder een gebrek aan testosteron.


Het boekje is voor mijn vader te hoog gegrepen, hij is geestelijk erg afgezwakt en het was een leuk idee geweest als ik dit boekje 2 jaar eerder kende. Toch bedankt voor je tip :)

Verwijderd

Topicstarter
Na de Diclofenac volgt er nu Morfine in een dosis van 6dd 10mg intraveneus. De halfwaardetijd van Morfine is 2-3 uur en papa krijgt pijn na 4 uur vanaf de injectie en dus bij een spiegel van +- 4 mg.
Ik ga nu overleggen of de Morfine niet continue getiteerd kan worden. Nu komt mijn medische kennis van pas want ik studeer medicijnen en ze doen het verkeerd.

Hij heeft nu zoveel pijn over zijn hele lichaam dat we nu op scherp staan. Ik zorg dat ik de komende nachten bereikbaar ben want ik heb vanavond nog 30 kilometer gefietst voor papa want ik werd gebeld dat hij 40 graden koorts had en deze is nu helemaal weg gelukkig. Ik heb een elektrische fiets, dus ik kom er wel, maar ik maak me zorgen over papa. Alle accu's, die van mijn fiets en die van mijn mobiel worden vol gehouden. Dit kwam vanavond even goed van pas. Mobiel ligt naast mijn bed, alhoewel dit geen gewoonte is want ik vind het een verschrikking om wakkergebeld te worden, maar dit is een uitzondering waar moreel plichtbesef dat te boven gaat.

Op de een of andere manier staat het naast me en overdonderd het me niet, maar ik geniet van het feit data papa nog spatjes had en grapjes maakte terwijl er een uur voorheen nog geen boe of ba uitkwam, maar 40 graden koorts met uitdroging en te weinig eten want hij weegt 45 kilo. Zijn huid blijft staan bij samenknijpen en dat is vocht te kort! Hij kan niet anders drinken dan een sponsje aan een stokje uit te zuigen en dat zijn centiliters per keer. Als hij nu eens onder de kraan kon hangen zoals ik dat vaak heb. Hoe'n dorst zou hij hebben?

Ze mogen nu alleen de pijn bestrijden en niet de oorzaak. Hij wil geen extra zoutoplossing in zijn houder (de naald die erin blijft zitten voor de morfine, dus daar kan ook een zak aan of 12 dd 5 mg).

Dit is terminaal want als hij sterft dezer dagen heeft dat 3 oorzaken
1. Uitdroging
2. Uithongering
3. Ontsteking (koorts is een reactie op een ontsteking)

In prioriteit zal punt 1 het meest waarschijnlijk zijn. Drinken gaat ook amper want hij verslikt zich continue en hij vind het geen leven zo. Snap ik helemaal. Hij is zo stoned als een garnaal, dat zie ik aan zijn ogen en als hij sterft zal dat niet van de pijn zijn 'gelukkig'.

Ik ben even niet zo blij. Ik ben net thuis en moet morgen weer om 8:30 op de fiets zitten naar mijn werk en deze dag een volle dag, 8 uur. Absoluut geen zin in, maar ik kan beter maar gewoon gaan want dan heb ik afleiding. Moe ben ik nooit als ik thuiskom, maar ik ben ook nog maar 33.

Ik ben de laatste tijd erg bezig met fietsen en al mooi 4 kilo kwijt. We maakte nog een grap 'pap en ik' van "ik een shot van jou en jij 10 kilo vet". Hij kan nog lachen :)

Gewoon er het beste van maken. Ik ben niet overstuur en heel kalm, maar ik ga nu wel een dikke snaak in de hens zetten want deze heb ik wel even nodig, mijn shot.

@Zomertje
Dank je, ik zorg echt wel goed voor mezelf :) want ik heb een kuurtje Diazepam gekregen/geritselt 2 dd 10mg. Dit maakt me even mooi rustig en het is voor 3 weken met 1 week uitsluip. Dan nog een snaakje erover en ik slaap als een roos straks. Ik ben nogal een persoon die snel droomt en ik rook elke avond een joint want ik heb ook parkinson, maar al bijna 2 jaar stabiel en ik merk het aan mijn tiksnelheid. Deze is nu voor de avond heel goed (+-200 aanslagen/min). Door meer te fietsen en ik denk dat de elektrische scooter eruit gaat en ik deze leenfiets overkoop kom ik aan mijn beweging en val ik af. Ik slik ook prednisolon en dat is een dikmaker want aan mijn eetstijl ligt het beslist niet! Ook drink ik genoeg (4 flesjes van 0,5 liter water en 3 mokken koffie, zelden alcohol want ik ben geen fan van alcohol).

Mij valt het gewoon op dat papa gewoon vel over been is met uitdrogingsverschijnselen. Niet om aan te zien wat een treurig scharminkel, sorry hoor,<traantje> maar ik kan hier niet zo goed tegen om mensen zo te zien lijden. Ik heb niet voor niets Diazepam want die pillen maken me echt wel heel erg rustig.

Ik ben eigenlijk zo blij dat ik zo gezond ben. Ik heb ook Q-koorts gehad verlden zomer en 4 maanden aan de Ventolin en Seretide gezeten met doodsbenauwd zijn, maar de pufjes liggen nu in de la te verouderen, ik heb ze niet meer nodig. Ik prijs de heer hiervoor.

Ik bedoel maar, we hebben allemaal wel eens wat en dat gaat vanzelf weer over en dat blijf ik zeggen, maar ik zeg ook dat MS wel degelijk dodelijk en niet de ziekte zelf, maar de bijverschijnselen van een zwak afweersysteem en uiteindelijk slikproblemen en vaak longontsteking en dat is geen lolletje.

Tja, ik ben morgen toch in Oss en ik neem wel 2 uur eerde vrij, kan ik langs vaders. dat snapt mijn baas zeker, dat weet ik nu al zeker.

[ Voor 29% gewijzigd door Verwijderd op 11-11-2008 23:55 ]


  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
Veel sterkte Rogresalor!
Verwijderd schreef op dinsdag 11 november 2008 @ 23:33:
Ik ben even niet zo blij. Ik ben net thuis en moet morgen weer om 8:30 op de fiets zitten naar mijn werk en deze dag een volle dag, 8 uur. Absoluut geen zin in, maar ik kan beter maar gewoon gaan want dan heb ik afleiding.
Ach ja, al laat je maar even je hoofd zien... Ze zijn daar ook vast wel benieuwd om te horen hoe 't loopt (en wat ze zo ongeveer kunnen verwachten in de komende dagen). Doe wat je kunt doen, laat wat je kunt laten. Houd wat contact met de thuisbasis, ook voor de praktische dingetjes, om nog wat inkopen te doen of zo.

Het is verder toch moeilijk te zeggen of dat je echt continu 'erbij moet zijn' voor iemand die op sterven ligt. Als je er met de familie samen voor zorgt dat er altijd wel iemand nabij is, en je vader ziet iedereen regelmatig even aanschuiven, dan is dat goed zo. Probeer gewoon je vader zo goed mogelijk te begrijpen zonder dat je je eigen gedachten het voor hem laten invullen. Doodzieke mensen houden zich soms kranig om een familielid nog even te spreken of te zien, maar kunnen evengoed soms een moment alleen willen zijn om bij te komen. Sommigen lijken juist zo'n stil moment uit te kiezen om het leven te laten gaan. Anyway, zorg samen goed voor hem, maak je verder geen zorgen :)

  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

Sterkte de komende tijd. Mijn oom heeft trouwens ook MS, maar hij heeft het aardig kunnen rekken tot nu toe.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


Verwijderd

Topicstarter
Vannacht beroerd geslapen. De Diazepam houdt het aangenaam en ik heb gebeld met mijn baas en die had laten we zeggen 100ms nodig om mij vrijaf te geven vandaag om bij te slapen.
Hij weet dat mijn vader slecht ligt en dit kost me geen vrije dag, buitengewoon verlof dus.
Wat dat betreft wel een toffe baas, maar dat krijg je als je er altijd bent en je doet je best.
Even een raar idee om nu achter mijn laptop te zitten Woensdag 9:35 uur. Normaal moet ik om 9 uur beginnen en ik kruip er zo nog een paar uur in.
Ik was nog niet uitgepraat en kreeg al vrij, heb het niet eens hoeven te vragen. Morgen moet ik er wel zijn voor 4 uur want dan hebben we bespreking en daar moet ik bij zijn. Ben allang blij dat ik vrijaf heb gekregen vandaag en voorlopig mag ik vrije uren opnemen naar behoefte. Ik heb nog 17 dagen over dit jaar, dus dat is geen issue. Ik heb geen zomervakantie gehad en die 3 weken en 2 dagen heb ik mooi over. Ben maar 1 week weggeweest. Als papa overlijdt krijg ik een volle week verlof, ook buitengewoon.
Dat noem ik pas een baas _/-\o_ , maar we konden altijd al samen door een deur en nu blijkt dat.
Renier, mijn collega neemt het over, ook al tof van hem want hij moet nu opdraven, maar ook Renier en ik kunnen goed samen en ik heb ingevallen in zijn zomervakantie. Zo blijkt dat dus mensen, als je klaar staat voor een ander kun je ook op ze rekenen als ze eens voor jou klaar moeten staan.

Ik ben vannacht niet gebeld, maar ik kon pas om 3 uur de slaap goed en wel vattene en de wekker liep om 7:30 uur af en aan 4,5 uur heb ik niet genoeg en zeker niet na zoveel indrukken en flink wat lichaamsbeweging want elektrisch fietsen betekend dat je altijd nog 40% zelf moet doen en 30 kilometer (heen en terug) is best een eind op een avond.

Mijn moeder belde me om 18:40 op en ik stond op het punt te koken, maar om 18:50 zat ik al op de fiets die al opgeladen klaar stond. Eten komt later en ik heb in het verzorgingstehuis mijn avondmaaltijd gehad samen met mijn zussen die er ook waren. Ik was pas om 23:00 thuis en ik moest gewoon even een dikke snaak roken en dit keer met iets meer erin dan normaal. Ik ben nu best fit, maar bij mij is dat schijn. Ik heb toch 6-7 uur per nacht nodig en als ik een nacht te kort slaap merk ik dat meteen, maar dit is al dag 4 dat ik niet aan mijn uren slaap toekom en dadelijk trek ik alle gordijnen even dicht en ga ik 3 uur slapen en niet langer anders slaap ik vannacht weer slecht en vannacht ga ik de 8 uur proberen te halen zodat ik morgen monter bij mijn baas kan verschijnen. Het zal ook wel de Diazepam zijn want dat medicijn maakt me wel heel erg rustig. Beter zo, maar Diazepam is geen lange termijn oplossing.

De koorts is nog steeds weg want het eerste wat ik deed bij het opstaan is Vita Nova bellen en papa sliep heel rustig en kalm, dus ik kan zo ook even zorgeloos mijn ogen toedoen. Rustige buurt hier, dus dat is het probleem nu niet. Ik slaap normaal nooit overdag. De fiets is inmiddels weer helemaal opgeladen dus als ze bellen kan ik zo weg, maar als papa overlijdt wordt ik opgehaald en weer gebracht door mijn moeder of vriend.

Ik kan wel de auto van mijn ex zo in no time meekrijgen, maar ik zit nu aan de Diazepam en dan rijd ik geen auto. dat mag namelijk niet. De fiets, nah, oke dan maar, gaat verder ook prima.

  • TrailBlazer
  • Registratie: Oktober 2000
  • Laatst online: 10:43

TrailBlazer

Karnemelk FTW

Morgen moet ik er wel zijn voor 4 uur want dan hebben we bespreking en daar moet ik bij zijn.
Ben jij helemaal bedonderd wat kan jou die bespreking schelen. Als het gaat dan gaat het zo niet jammer dan. Als ik je baas zo inschat zal die het ook niet erg vinden als je er niet bent.

[ Voor 14% gewijzigd door TrailBlazer op 12-11-2008 09:56 ]


Verwijderd

Uit ervaring weet ik dat het een hel is waar jullie nu door heen gaan...

Wees blij, ook al klinkt dat heel erg raar, dat je vader min of meer zelf de keuze heeft kunnen maken. Op een gegeven moment ziet de patient geen enkele manier meer om uit zn ziekte te komen. Men zegt ook wel eens: Als het leven lijden wordt, komt de dood als een verlossing.

Waar ik bewondering voor heb is de manier waarop je je gevoelens durft te schrijven. Je bent al goed bezig met verwerking van dat geen dat komen gaat.

Ik wens jullie heel erg veel sterkte voor nu en in de toekomst.

  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
Verwijderd schreef op woensdag 12 november 2008 @ 09:50:
[..] want elektrisch fietsen betekend dat je altijd nog 40% zelf moet doen en 30 kilometer (heen en terug) is best een eind op een avond. [..] ik zit nu aan de Diazepam en dan rijd ik geen auto. dat mag namelijk niet. De fiets, nah, oke dan maar, gaat verder ook prima.
We duimen voor goed weer, kun je je zorgen wat laten uitwaaien :>

Goed dat je ook een mannetje hebt die je kan rijden, maar het is beter dat je nu regelmatig een tijdje bij je vader bent, nu je vader nog zelf (telkens een beetje) afscheid kan nemen.

Het is ook goed dat je ruimte en rust voor jezelf opeist, want de laatste dagen zijn super intensief. En dat weinige slapen, ach, dat zullen je zussen ook wel hebben. Waar je rekening mee moet houden is dat, als je allemaal weinig slaapt en veel te verwerken hebt, de emoties des te sterker zijn. Het kan dus zomaar dat je op elkaar loopt te schelden om een onbenulligheid, zonder dat je dat zo bedoelt. Even later trek je het niet meer en val je elkaar weer om de hals. Gewoon nergens van opkijken, hoort er allemaal bij :)

Verwijderd

Dat noem ik pas een baas, maar we konden altijd al samen door een deur en nu blijkt dat.
Ik denk dat je baas en iedereen die dit leest zich realiseert dat de tijd die je nu nog met je vader door kan brengen enorm belangrijk is. Mijn advies (voor wat het waard is): doe dat ook! Pak die kans en neem de tijd om alles tegen je vader te zeggen wat je wilt zeggen: dat je veel van hem houdt, dat je bang bent om hem te verliezen en dat je zijn wensen respecteert, maar dat je geen beslissingen voor hem kan nemen. Jij wilt natuurlijk het beste voor je vader en je laat dus ook graag die beslissingen aan hem over, maar vergeet niet dat je vader ook het beste voor jou wil en dus ook wil weten hoe jij erover denkt.

Het belangrijkste is dat jullie er een mooie tijd van maken, want neem maar van mij aan: deze fase in je leven zul je nooit vergeten en je beslissingen en de consequenties daarvan, neem je de rest van je leven met je mee.

Verwijderd

Topicstarter
TrailBlazer schreef op woensdag 12 november 2008 @ 09:56:
[...]


Ben jij helemaal bedonderd wat kan jou die bespreking schelen. Als het gaat dan gaat het zo niet jammer dan. Als ik je baas zo inschat zal die het ook niet erg vinden als je er niet bent.
Hmm :)

Ik snap de aardigheid achter je post :), maar ik vind het niet erg om morgen even die bespreking te doen. Ik heb daar nogal een vinger in de pap over dat onderwerp en die 4 uur kan ik wel opbrengen. Ik ben lekker bijgeslapen en van de 3 uur zijn het er 5 geworden, maar ik voel me nu goed kwiek.

Het weer valt me de laatste dagen erg mee :) Ik heb nog al die tijd droog kunnen fietsen en ik zet lekker mijn MP3 speler op (niet te hard) en ik peddel wel heen.

En dat op elkaar schelden dat hebben mijn zussen en ik nog niet gehad. Gisteren waren ze heel volwassen bezig en met beide goed bij kunnen praten en grapjes kunnen maken. Wat dat betreft heilig ik mijjn zussen want ik kan er brilliant mee overweg.

Mijn moeder is wel emotioneel en die bezoek ik ook wat vaker want die woont 1100 meter van mijn vader en mijn zussen ook, maar ik zit er 15,2 kilometer vandaan.

Ook omdat mijn familie allemaal in Oss woont (moeder, moeders vriend, vader en zussen plus veel collega's van mijn werk wonen daar) ben ik geen vreemde peer in Oss. Ik ben dus een woning aan het zoeken in Oss en we hebben al wegen gevonden om dit iets voorspoediger te laten lopen. Ik wil graag bij mijn familie in de buurt zijn en als er nu iets is moet ik eerst 50 minuten fietsen.

Ik heb in Reek weinig te zoeken, maar nu nog een issue. Mijn buurman van nummer 9 is mijn beste vriend en hij zal het erg vinden als ik zou gaan. Ik kan altijd op hem rekenen en hij op mij want dat werkt nu eenmaal zo. Hem wil ik ook niet kwijt.

Allemaal dingen om over na te moeten denken. het gebeurt eigenlijk maar heel zelden dat ik nu klassieke muziek zit te luisteren als hardrockfan, maar het is voor nu wel aangenaam. Even Wagner opstaan met Totendanzs. De piano is eigenlijk best wel een vrolijk makend instrument.

Dus als papa overlijdt kan hij niet zeggen dat hij een klotezoon heeft gehad. Dat vind ik ook wel een fijne gedachte. Pap weet wat ik bereikt heb en pap is er tevreden mee.

Vandaag heeft hij geen koorts gehad.

Tante Elma uit Zwolle is bij mijn zussen niet geliefd en er is een familievete tussen hun, en daarom zei ik dat ze zich zo volwassen hebben gehouden want die vete vechten ze maar uit als ik weg ben. Ik heb geen moeite met Elma (de zus van mijn vader) en ze is even welkom. Er is geen kwaad woord gerept :)

  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
Verwijderd schreef op woensdag 12 november 2008 @ 19:26:
[...] ik vind het niet erg om morgen even die bespreking te doen. Ik heb daar nogal een vinger in de pap over dat onderwerp en die 4 uur kan ik wel opbrengen.
Het zou wat vreemd kunnen uitpakken, uit beleefdheid wordt je gevraagd hoe het ermee staat, en soms blijken de gesprekspartners oprecht geïnteresseerd en gaat de bespreking ineens over leven en dood.

Zo hebben de stagiair(e)s bij mij op 't kantoor eventjes met een snotterende baas gezeten :')
Kan je vertellen, 't voelt goed :)

Verwijderd

Topicstarter
Ik heb de bespreking even geannuleerd. Vannochtend had ik even goed verdriet en ik heb een gebed gedaan of hij als ongelovige toch in de hemel mag komen. Hij is een goede vader die altijd voor ons in de bres sprong.

Mijn baas begreep het en vond het jammer dat ik er niet was, maar ik heb hem gewoon de waarheid verteld dat ik erg verdrietig was en mijn hoofd niet echt helder was, dus mijn ingave zou verkeerd kunnen vallen en hij deed er niets moeilijk over. Ik kom maar meer als het beter gaat. Hij weet dat ik tijdelijk aan de Diazepam zit 2 dd 10mg en deze benzodiazepines pakken goed uit. Ik slaap als nooit tevoren en ik ben continue kalm.
Benzodiazepines zijn verslavend en zeker Diazepam want dat is de sterkste soort. 10 mg zorgt voor 12 uur volmaakte rust. Geen sufheid want ik sta niet suf op en ik ben ook niet suf.
Na de kuur van 4 weken (eerste week) ga ik kijken of ik niet op een andere manier rust kan winnen door te fietsen want fietsen maakt me ook heel rustig en dat dubbelop met Diazepam en ik ben wel wazig.
Hoe rustig ook, als ik zo'n bericht krijg van Vita Nova kan ik misschien nog zo stoned zijn van mijn avondjoint, maar ik ga er wel heen. Regen of niet, maar bij overlijden haalt mijn moeder me op en brengt me ook weer thuis al is het om 4 uur in de nacht. Als zij belt dat ze gaat rijden heb ik nog 20 minuten om me klaar te maken en dan ben ik wel wakker. Zo hebben we dat al afgesproken.

Ben gisteren ook nog even in de late avond naar Oss gefietst want mijn vader sliep als een roos en na 10 minuten was ik al klaar met bezoeken. Hij lag er vredig bij, in een diepe rustige slaap. Rustige ademhaling en ik was weer gerust, maar vandaag blijf ik thuis en morgen komt mijn zus me halen voor ons bezoek. Mijn moeder nam haar petje af dat ik door wind en weer gefietst heb dat ze mijn zus gebeld heeft die me morgen op gaat halen, even comfortabel vervoer want 20+20 minuten is 40 minuten en op de fiets doe ik er 47 minuten over. heb ik graag over voor pap en ik moest toch wiet halen, maar eerst naar mijn vader gegaan.

Nadat ik weg was zijn ze aardig gebleven tegen Elma en Jos. dat vind ik een compliment waard want met name Elma had het er heel moeilijk mee. Fouten in het verleden maak je niet meer ongedaan wat de vete betreft, dus kun je het beste maar aardig blijven, alhoewel ik ook een echte gifpil kan zijn, maar niet om zulke zaakjes.

Laat mij maar even schrijven, kan ik het van me af schrijven en dan weten jullie ook het fijne ervan. Hoe lief je ook wilt zijn, het is mijn vader en elk medeleven van jullie vergeet ik niet meer. Als een van jullie familieleden gaat ben ik er ook voor jullie :) Ik schrijf gewoon heel eerlijk en ik blow tegen mijn parkisonisme en niet voor de lol of om junk te zijn want ik vind blowen in mijn hart not done, maar als het mijn ziekte stagneert, goed dan, ik wordt er wel lekker high van. Helaas is door de dagelijkse wiet mijn schrijfstijl wat aangetast, maat ik tik nu +-100 apm en dat is nog acceptabel. Nu heb ik wel last van verschijnselen, maar ik rook overdag geen wiet, vertik ik.

Er zijn lieve woorden gezegt en ik ben nog geen post tegengekomen die me echt tegenstond en hiermee een compliment aan jullie voor et begrip, dank je wel jongens :)


Lief bericht: We duimen voor goed weer, kun je je zorgen wat laten uitwaaien :>


Klopt, zo zie ik het ook en ik vind fietsen geen straf op een elektrische fiets. De accu's halen de 30 kilometer ook maar net want het is koud en dan kom je minder ver, maar nog niet met een echt lege accu gezeten. Het oranje alarmlampje brand zo'n 2 kilometer voordat ik thuis ben en met oranje licht kan ik nog 5 kilometer, en het was gister laat 2 graden en dat boet in op de accucapaciteit. NiMH accupack.

Ik ben nog niet nat geworden :) Gisteravond wat spetters, maar dat was alles. Ik heb regenpak gewoon bij en niet nodig gehad.

Ook fijn is dat mijn vader nog danig bij kennis is dat hij weet dat we er zijn. Mijn zussen gaan elke dag en nu komt ook heel de familie langs, dus eenzaam sterven zal hij niet. ook een fijne gedachte.

[ Voor 11% gewijzigd door Verwijderd op 13-11-2008 10:49 ]


  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

Het is gewoon zwaar.
Ik moet zeggen dat ik vlak nadat mij vader is overleden even ben gaan kijken en dat ik toen een volmaakt gevoel van rust en berusting over me kreeg. Alsof mijn vader zei dat het zo goed was. Dat is wel weer erg fijn.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


Verwijderd

Topicstarter
Sjonge :/

Hopeloos vandaag want ik heb mijn neus weer laten zien en bij binnenkomst schreeuwde hij letterlijk om water en ik heb de broeder er direct bijgehaald en die heeft hem water gegeven.
Hij is totaal uitgedroogt want slikken gaat amper nog. Het is wel genoeg, van mij mag hij vannacht gaan, wat die man meemaakt gun ik mijn ergste vijand nog niet :/
Dit is no life zo.

Ik kan hier zeer slecht tegen en Bussemaker maar geen extra geld in de ouderenzorg stoppen terwijl mijn vader dapper het leger heeft gedient en van stoere soldaat tot iel mannetje. dat is MS.

Dit gaat niet lang meer duren, zijn urineproductie is 0,4 ltr per dag want dat vangen ze op. Ik heb ook een blaastest gehad en ik heb een blaasinhoud van 1,3 liter en ik urineer 4x per dag, dus ik drink ruim voldoende want vocht is heel belangrijk en ik heb altijd wel een glas drinken naast me staan en ik zou het me vader zo verschrikkelijk erg gunnen als hij nog eens onder de kraan kon gaan hangen en slurpen totdat hij er genoeg van heeft. Dorst hebben is heel naar en dat heb ik die broeder wel ingepepert.
Ik was niet zo vrolijk toen ik dat zo zag. Ik ben van plan Bussemaker hier persoonlijk over aan te schrijven met foto's erbij.

ik kook.

  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
Ai, ai, ai. Het is zo moeilijk om het goed te doen in deze situatie. Het enige wat je hebt is de pijnstillers (palliatieve sedatie is niet aan de orde gekomen neem ik aan; ik kan er niet over oordelen natuurlijk, maar denk dat het ook weinig meer uitmaakt nu).

Ik snap dat je uit onmacht probeert de verpleging te sturen, maar ik kan je aanraden om de laatste dagen wat te helpen waar het kan en samen het beste ervan te maken. Kijk of dat je met een vochtig gaasje of citroenstaafjes je vader wat kunt helpen met zijn droge lippen en keel (of zoiets, een beetje aandacht leidt af van de ellende).

Het is misschien ook wel een goed idee om - voor het geval dat - bij een taxibedrijf te informeren of ze makkelijk aan kunnen rijden voor jou (of vraag je overbuurman?). Als dat geen probleem is heeft je moeder de keuze om rechtstreeks te rijden als ze dat wil, en jij bent ook snel op weg.

Verwijderd

Topicstarter
Ik kwam er vannochtend want ik logeer nu in Oss en ben heel dichtbij nu er geweest en hij had ademnood. Daarna heb ik de Beatles voor hem opgezet, zijn ademhaling werd rustiger, maar we hebben niet gezien dat dit zijn laatste actie was want hij is officieel hersensdood verklaart enn dat is gebeurt toen we er allemaal waren. Nu ademt hij alleen nog en hebben we zijn lippen bevochtigd, maar er is geen enkele reflext meer van zuigen of in de pupilen bij het schijnen met een felle lamp. Vandaag of morgen zal het gebeuren en ik ben even iets minder actief op GoT.
De arts ontdekte wel dat op zijn benen al lijkvlekken zaten, een teken van terminaal zijn. Zijn lichaam is uitgedroogt en krijgt niet voldoende zuurstuf. Mijn kreet om er wat Ventolin in te puffen kon niet want zijn keus was alleen pijnbestrijding en de medicatie is gisteren 'iets' opgeschroeft.

Van 6 dd 10 mg Morfine is dit nu
6 dd 15 mg Morfine en tot mijn grote schrik het welbekende Dormicum in 6 dd 10mg en 20 mg intermusculair is al genoeg om een compleet doorgeslagen iemand plat te spuiten.

De Dormicum (en dat hebben ze me moeten verantwoorden) hebben ze gegeven om er voor te zorgen dat mijn vader het niet zal merken zodra zijn dood echt voor de deur staat zoals nu. lijkvlekken zijnn vlekken van zuurstoftekort en al ontbinding.

Ik ben nu bij mijn moeder en vriend thuis in Oss en mijn mobiel ligt recht voor me. Er is de hele dag iemand aanwezig en dood gaat hij niet alleen, maar sommige glippen er juist uit als er niemand bij is.

Bijna jongens en hij is uit zijn lijden verlost. Vannochtend is de hersendood ingetreden en mij viel dat als eerste op want ik herkende het aan een total spierslapte en mijn zus testte de ogen en toen kwam er direct/subiet medisch personeel bij en ik had gelijk.

heftige ochtend :/ ;(

Ze zeggen van een vent huilt nooit, maar dat is bullshit. Ook ik kon mijn tranen niet bedwingen.

  • Cyphax
  • Registratie: November 2000
  • Nu online

Cyphax

Moderator LNX
Verwijderd schreef op dinsdag 18 november 2008 @ 15:11:
Ze zeggen van een vent huilt nooit, maar dat is bullshit. Ook ik kon mijn tranen niet bedwingen.
;(
Het einde is dan toch daar. Het einde van zijn lijden maar hopelijk ook dat van jou. Ik wens je deze komende periode echt heel veel sterkte en ook rust toe. Dat heb jij ook verdiend, net als jouw vader.

Saved by the buoyancy of citrus


  • racoon
  • Registratie: Februari 2002
  • Laatst online: 09-12 08:41

racoon

mooowwww

ik heb alle post gelezen, en kan niks anderszeggen dan dat ik je heel erg veel sterkte wens.

24 flesjes in een krat 24 uur in een dag toeval??


  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

De franse arts die de laatste dagen van mijn vader begeleid heeft liet ons de keuze: of zacht gaan zonder pijn maar dan ook met weinig bewustzijn of wel pijn en meer bewustzijn. Bij laatstgenoemde hadden wij als familie meer 'teken' van leven gehad van m'n vader. Toch hebben we voor de eerste optie gekozen.

Sterkte deze dagen, het is zwaar. En je zal de komende maanden nog steeds veel moeten verwerken. Ik ben er ook nog niet helemaal klaar mee na een half jaar. Wees in gedachten bij je vader deze tijd en zoek steun bij elkaar.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


  • OneUp
  • Registratie: September 2002
  • Laatst online: 08-05-2024
zomertje schreef op dinsdag 18 november 2008 @ 15:36:
De franse arts die de laatste dagen van mijn vader begeleid heeft liet ons de keuze: of zacht gaan zonder pijn maar dan ook met weinig bewustzijn of wel pijn en meer bewustzijn. Bij laatstgenoemde hadden wij als familie meer 'teken' van leven gehad van m'n vader. Toch hebben we voor de eerste optie gekozen.

Sterkte deze dagen, het is zwaar. En je zal de komende maanden nog steeds veel moeten verwerken. Ik ben er ook nog niet helemaal klaar mee na een half jaar. Wees in gedachten bij je vader deze tijd en zoek steun bij elkaar.
Ik ben na 7 jaar nog niet klaar met het overlijden van mijn moeder...

TS heel veel sterkte met alles.

People are just like trees. They fall down when you hit them mutiple times with an axe.


  • BHQ
  • Registratie: November 2003
  • Laatst online: 14-12 18:41

BHQ

TS: Sterkte.. :{

  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
Rogresalor, hou je goed, laat je gaan, whatever the moment allows... veel sterkte voor jou en je familie.

Het doet me goed om te lezen dat je met elkaar zo betrokken bent en samen je vader begeleidt. Je vader geeft je in de laatste dagen dat hij er voor je is toch nog een ervaring mee die geen medische opleiding je kan leren.

Verwijderd

Topicstarter
zomertje schreef op dinsdag 18 november 2008 @ 15:36:
De franse arts die de laatste dagen van mijn vader begeleid heeft liet ons de keuze: of zacht gaan zonder pijn maar dan ook met weinig bewustzijn of wel pijn en meer bewustzijn. Bij laatstgenoemde hadden wij als familie meer 'teken' van leven gehad van m'n vader. Toch hebben we voor de eerste optie gekozen.

Sterkte deze dagen, het is zwaar. En je zal de komende maanden nog steeds veel moeten verwerken. Ik ben er ook nog niet helemaal klaar mee na een half jaar. Wees in gedachten bij je vader deze tijd en zoek steun bij elkaar.
Niet omdat je mod bent, maar wat je schrijft is he-le-maal waar. Mijn vader zal de klinische dood pijnloos en bewusteloos ondergaan. Net was er weer telefoon van mijn zussen. Zelfde als vanmiddag. Papa ademt nog en dat is alles, er is geen reflex en ik neem de term hersendood heel serieus om een heel saillaint detail die ik kwijt moet want dit was wel heel oplettend van mij (ik heb net een dikke joint op, mag ook bij ma mijn jointje roken, dus mijn schrijven kan wat onsamenhangend zijn)

Toen ik binnenkwam om 9 uur snakte hij naar adem, maar zijn stereootje deed het niet meer en ik heb even een CD speler van de afdeling weten te ritselen en mijn vader alsnog onder de klank van de Beatles weten te krijgen (ik hou niet van de Beatles, maar hij gaat nu in alles voor) en een lekker achtergrondsmuziekje geregeld. Zijn ademhaling werd direct rustiger en kalm. dat was zijn hersensdood volgens de arts want erna kwam er geen reactie meer uit, maar ik weet zeker dat hij de Beatles gehoort heeft en eindelijk zijn jeugdige vrede klanken ten ore kwamen dat hij het opgegeven heeft. Wat is er lekkerder om weg te zakken met muziek en je dierbaen om je heen. Gisteren nog de gordijnen opengedaan want dat wilde hij, kon hij de lucht zien en het personeel heeft al 3x op haar klote gehad van mij (echt op hun klote dus). Je laat toch niet het gordijn de hele dag dicht op een haast onbewolke dag. Erg lame die marktwerking, maar daar ga ik me nu niet over opwinden.

Al die tijd zonder muziek en het is dat ik mijn bek opendeed want niemand miste het ofzo, maar ik had weer eens een van mijn ingevingen; en papa dan??!!

Hij reageerde op het aanzetten van de muziek en hiermee heb ik hem een eervolle dienst bewezen. Ik ben weggegaan en legde mijn wang even tegen het zijne. Zolang zijn hart klopt is het mijn vader. Als zijn hart niet meer klopt is het mijn vader in mijn memories en ik heb een heel goed geheugen en ik schrijf dit ook ten bate van mezelf want als ik dit topic over 5 maanden teruglees weet ik weer hoe het gegaan is en dit is een wijze levensles die ik geleerd heb; aan een ander denken. Dat deed ik al, maar niet goed genoeg want ik ben eerlijk gezegt nogal een fel strijdbaar type, maar als mensen emphatie voor me tonen zoals hier in dit topic (mijn dank en de dank van mijn familie aan jullie; goud zeggen ze) dan wordt ik ook heel emphaties. Als iemand wil strijden vloer ik hem voordat het startshot is afgegaan bij wijze van spreken.

Ik las het zelf ook terug en het is best hard gegaan. het waren dus inderdaad lijkvlekken op zijn benen, dat is net officiëel bevestigd. Doe ik mijn medische opleiding tenminste goed en als papa gaat mag hij trots zijn op zijn kinderen.

Fleur: Is psycholoog
Zwager: Is neuropsychiater
Noor: is medisch geleerde
Jimmy(ik): studeer medicijnen en werk in een sauna als gezondheidsadviseur.
ik heb 8 jaar in de automatisering gezeten en ik houd het nog bij, maar mijn hart ligt meer in mensen helpen.

Dus papa heeft wel mensen om zich heen met kennis en we hebben pijlsnel door als er iets aan short.

Please man, ga toch lekker slapen en de heer ontvangt je met open armen, heb ik voor gebeden.
Ik heb ook tegen de heer gezegt dat als hij mijn gebed niet verhoort dat ik hem dat zeer kwalijk zal nemen en als hij zo hard laat schrijven dat hij zo barmhartig is is dit wel het meest minimale wat de heer nog voor vader kan betekenen en zo zie ik.

Verwijderd

Topicstarter
Papa is op 19 november 2008 gestorven.

Volstrekt pijnloos en een schitterende dood die iedereen zich zal wensen. Pijnloos, bewusteloos en gaan wanneer je wil. Om 17:15 heeft papa zijn laatste adem uitgeblazen.

Vandaag de begrafenisondernemer geproken (gesprek van 3 uur) en alles is tot in de puntjes geregeld.
Uitvaart maandag 15:30 in Crematorium Uden.

Ik ben niet blij, maar wel opgelucht. het waren slopende dagen en nu is alle onrust weg. opgelucht in de zin dat papa geen MS meer heeft en met een onvergankelijk lichaam de hemel mag betreden.

Omdat hij zo ernstig eruit ziet mag niemand hem zien, iemand moet de kist sluiten in het mortuarium en ik heb me daarvoor geofferd dat te doen. Ik kan daar beter tegen want mijn zussen willen het niet. Zijn huid is al perkament en dat soort dingen. Hij kan zo meedoen als zombie in een computerspel (niet grappig bedoeld), zo slecht ziet hij eruit.

@moderator, wil je dit topic nog even openhouden tot dinsdag want misschien wil ik maandagavond nog iets kwijt hier.

Jimmy

  • Falcon
  • Registratie: Februari 2000
  • Laatst online: 21-11 10:36

Falcon

DevOps/Q.A. Engineer

Gecondoleerd Jimmy! En heelveel sterkte. Bedankt voor dit verhaal .. ik zit hier met (bijna) met tranen in mijn ogen en ben stil.

Zometeen uurtje naar huis rijden.. ik denk dat die stilte nog even aanhoudt.

Nogmaals sterkte

"We never grow up. We just learn how to act in public" - "Dyslexie is a bitch"


  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
Stilte... 't is inderdaad moeilijk om woorden te vinden.

Dat zul je misschien ook wel hebben met de mensen die komen condoleren... het gaat allemaal zo snel... later kun je wat bijpraten en voelt het wat beter.

Gecondoleerd, Rogresalor. Ik dacht gisteren al - 't zal niet lang meer kunnen duren.
Goed dat je 't met elkaar zo geregeld hebt.

  • nXXt
  • Registratie: November 2004
  • Laatst online: 13-12 16:50

nXXt

Carpe omnia

Veel sterkte. Heb meegelezen en het is altijd zwaar als iemand langzaam aftakelt. Nogmaals veel sterkte.

  • TrailBlazer
  • Registratie: Oktober 2000
  • Laatst online: 10:43

TrailBlazer

Karnemelk FTW

Gecondoleerd troost je met de gedachte dat hij nu in ieder geval van het lijden af is.

Verwijderd

Topicstarter
Weet je dat ik dit heel erg waardeer. Het raak me dat jullie op GoT zoveel medeleven betonen.

Nog nieuws:

Op mijn verzoek blijft de kist open en zaterdag ga ik een brief onder zijn kussen schuiven en dat is een deal met god en dit staat erin: (ik schrijf het ook voor mezelf)
""Vader,
Mijn vader was geen gelovig man, maar hij heeft grote christelijke diensten bewezen in zijn korte leven
Mijn vader verdient geen eeuwige pijniging, maar een waardige plek in de hemel.
Ik mag geen deal maken met U, maar deze uitzondering wel.
Als U mijn vader een plek in de hemel geeft zal ik prediken waar gewenst
Ik zal uw woord leren te dragen. beloof me dat.
""
(mag dit wel? moraal is soms moeilijk, ai)
Er komt een wit corset van rozen op een notenhouten kist en in alle witte rozen steken 4 witte rozen van zijn 3 kinderen en zijn (4e) kind Jos, al 10 jaar verkering met mijn jongste zus wordt als zoon gewaardeert.

Zoals ik schreef zal ik de kist sluiten als enig zoon en hem bedanken. De arts waarschuwde mij dat hij er verschrikkelijk uit zal zien, maar met een lach. Ik neem wel een extra Diazepam die dag en ik kan daar wel tegen want ik heb wel eens echt gruwelijke dingen gezien en letterlijk iemand zichzelf dood zien rijden en een lijk uit een auto kon slepen waar de botten eruitstaken. Nooit van gedroomt. Ik ben best een heel hard persoon en zou zo een dictator kunnen zijn, maar mijn aard is daar niet naar, maar ik ben heel strijdvaardig.
Al moet het bloeden, rechtvaardigheid wint het van onrechtvaardigheid en dat is in films zo en in real estate life ook zo. Blijf knokken, maar blijf rechtvaardig ; geleerd in het leger.

Ik krijg zijn armband die hij al 22 jaar draagt in het huis dat hij gebouwd heeft en waar ik in gewoond heb, Daar staat op : Bakhuis 1986. Zo heette dat huis dat hij gebouwd heeft in 1986, meen wel dat het een eer is.
Zwaar zilver en al shet moet laat ik het hergraveren. Dat is een stukje papa.

Hier staat een hele roman, maar ik kan heel uitgebreid schrijven en schrijven is een goed instrument om dingen van je af te schrijven en om te delen met iemand die het mág weten. Er is geen schadelijke informatie in het spel en het zou de ultieme campagne zijn voor het MS fonds deze week.

MS (Multiple Sclerose) is nog erger dan kanker want kanker is een relatieve snelle dood en mijn vader heeft 17 jaar geleden.

Wat ik doe als ik MS krijg; weet het niet, maar wel anders.

[ Voor 12% gewijzigd door Verwijderd op 20-11-2008 20:50 ]


  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
offtopic:
Als je gelooft in een alomtegenwoordig God, beaam je dat God in de gedachten van de mensen is, en deze kent. Je gelooft in een God die jouw vader beter kent dan wie dan ook, en ook beter kan oordelen dan welke mens ook. Dat is een geloof dat dieper gaat dan de dogma's die in veel religies op de voorgrond zijn gezet. Niemand kan oordelen in Gods naam. Geen religie mag daartoe een regel stellen. God is niet simpel, maar ondoorgrondelijk. Je gelooft in een God die al je twijfels kent, dus heb vertrouwen in Hem. Daarom eindigt elk gebed met een uiting van berusting: 'Uw wil geschiedde', 'amen'.

Ik ga verder niet voor pastoor spelen hoor, maar dit moest ik gewoon even kwijt :P

Verwijderd

Jimmy (en rest van familie),
allereerst mijn oprechte deelneming. Heel veel sterkte gewenst voor nu en in de toekomst.

Met een steeds groter wordende bewondering heb ik je topic gevolgd. Op de manier waarop je je verhaal (en dat van je vader) hebt verteld verdien je in ieder geval mijn respect. Met tranen in mijn ogen en koude rillingen over mn rug heb ik sommige stukken van het topic gelezen.

Nogmaals, heel veel sterkte voor nu en in de toekomst.... bedankt dat je dit verhaal met ons hebt willen delen.

Marcel

[ Voor 17% gewijzigd door Verwijderd op 20-11-2008 22:06 ]


  • Richub
  • Registratie: Januari 2004
  • Laatst online: 16:34
Gecondoleerd Rogresalor, en heel veel sterkte.

Ik heb net nog even alle posts doorgelezen en geloof me: Jij hebt echt kracht in je! Geestelijk en lichamelijk.
Dat je je zo sterk hebt gehouden is bijna ongelooflijk. Respect. _/-\o_

Nu komt de tijd om te rouwen. Neem daar de tijd voor, dat zal je echt nodig hebben.

Nogmaals sterkte, ook voor je familie.

  • Melelie
  • Registratie: September 2008
  • Laatst online: 30-07-2024

Melelie

It's Playtime

Gecondoleerd, en heel veel sterkte!

... Ben er stil van ...

5D | 7D | 20-35 | 35/2 | 50/1.4 | 85/1.8 | 70-210 | 430EX | IXUS 850


Verwijderd

Ik vond het een zeer bijzonder stuk van je, Jimmy. Ik wens je het allerbeste met het verwerken vooral met het overlijden van je Vader. Ik vind het dappar van je, en je hebt er het juiste aan gedaan.

ik heb geen afscheid kunnen nemen... mijn schepper was plots overleden bij de jaarlijkse kerstduik, een jaar of 6 geleden. Ik heb nooit afscheid kunnen nemen ook.

  • gambieter
  • Registratie: Oktober 2006
  • Niet online

gambieter

Just me & my cat

Jimmy, gecondoleerd en sterkte, ook aan familie en vriendenkring.

[ Voor 35% gewijzigd door gambieter op 20-11-2008 23:48 ]

I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.


  • KroontjesPen
  • Registratie: Juli 2001
  • Laatst online: 15:17

KroontjesPen

maakt nog soms 'n bericht.

(jarig!)
Brengt herinneringen terug van mijn tweeling broer. Had hersentumor en werd op het laatst ook plat gespoten ivm met de pijn. Was de laatste tijd daarom ook niet meer aanspreekbaar. Was er wel bij het overgaan, 44 jaar oud.
Van mijn vader heb ik geen afscheidt kunnen nemen. Dat ging vrij ploseling.

Sterkte. Door zijn wens te respecteren zal hij imo vredig overgaan.

May the Force be with you

Laat uw stem niet stelen.
Stem blanco!


  • MsG
  • Registratie: November 2007
  • Laatst online: 08:27

MsG

Forumzwerver

Ik lees je verhaal nu pas voor het eerst. Veel sterkte gewenst!

Denk om uw spatiegebruik. Dit scheelt Tweakers.net kostbare databaseruimte! | Groninger en geïnteresseerd in Domotica? Kom naar DomoticaGrunn


  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

Gecondoleerd. Sterkte de komende dagen, ook voor je familie.
En inderdaad, mooi dat je er zo open over kan schrijven. Voor mij is het gewoon erg herkenbaar.

ook modjes zijn mensen :)

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


Verwijderd

Topicstarter
:)

Vandaag heel positief op het werk ontvangen en mooie kaart gehad en ik mag het voorlopiger rustiger aan doen en mijn baas zegt dat als het binnenschiet ik mag gaan of buiten een peukie mag roken buiten de pauzetijden. Het was wel het gesprek van vannochtend.

Zaterdag bericht ik verder hoe het sluiten van de kist ging. Gruwel bespaar ik je want vermoeddelijk is zijn dood 'denk ik' een gescheurde lever die door ernstige uitdroging verschrompeld is en scheurde waardoor hij 5 minuten voor zijn dood geel uitsloeg.

Ja, het is voorbij en mijn zussen en ik hebben helemaal geen venijn naar elkaar uitgesproken en we zijn heel hecht. Mama heeft ook een kuurtje en is ook even wat rustiger.

  • racoon
  • Registratie: Februari 2002
  • Laatst online: 09-12 08:41

racoon

mooowwww

Jimmy,

Ook namens mij gecondoleerd met dit grote verlies.

Ik weet helaas wat je door maakt ik heb paar jaar geleden mijn moeder ook verloren.

Vind het moedig dat je hier je vrhaal durft te posten.

Sterkte voor jou en de rest van de fanmilie voor de komende tijd.

24 flesjes in een krat 24 uur in een dag toeval??


Verwijderd

Topicstarter
Ik heb ooit geschreven op het forum dat ik gevoel zou hebben voor het satanisme, maar ik ben bekeerd, maar ik moet een boetedoening doen, maar ik weet nu dat mijn vader in de hemel is. Ik was net buiten een joint aan het roken en praatte met mijn vader en er ging een soort elektrisch gevoel door me heen van; goed gedaan, zoon.

ik denk zeker 8 uur per dag aan papa en vaak positieve gedachtenb want ik trek het goed moet ik zeggen en namens mijn zussen heb ik me voorbeeldig gedragen, Ik kan heel hard zijn zoals ik schreef, maar deze crematie regel ik wel zo goed dat als je dat kan je een christen bent en geen satanist. Goede dingen doen voor een ander geeft zo'n goed gevoel dat ik zoiets heb van "vader, als ik gezondigd heb verdien ik mijn boetedoening, maar ik zal prediken waar ik kan". De deal is rond.
Ik kan het gevoel niet beschrijven, noch uitleggen, dat gaat wel zo diep.
Ik vertelde het mijn zus en die keek me niet eens raar aan. Ik draag zijn armband met trots en restaureren kost +- 400 euro en dat zal gebeuren van de erfenis en een groot percentage ervan gaat naar het MS fonds. Het is een leuke erfenis, ook gedeeld door 3 met aftrek van alle extra kosten, maar weet je dat ik daar nu niet op wacht. Ik zie wel wanneer het geld komt. Regelen mijn zussen en die vertrouw ik als mijn eigen bloed.

We hebben vanmiddag de spullen van zijn kamer gedeeld en mijn jongste zus heeft zijn TV, maar ik vond het wel goed, als ze er blijj mee is, prima. Ik heb een mooie dure trui en een overhemd georven en 25 pakjes cigaretten (ja, ik rook :$ ), een mooie aansteker, zijn horloge en zijn armband die ik nooit meer afdoe.

[[[[ Normaal is de etiquette dat je pas goederen verdeeld onder de hele familie eer hij ter aarde is ]]]]

Ik werd wel zo boos op die opmerking want mijn jongste zus vergat een markant niet onbelangrijk detail: in die 17 jaar dat hij ziek was, hoe vaak heeft zijn familie hem gezien en noch intresse getoont? Ze kunnen de boom in en mijn reactie was "kan me geen flikker schelen, punt" en dat heb ik niet vlug. In zijn moeilijke tijd en in zijn terminale tijd heeft de familie niet hun hoofd laten zien. Ga dan niet zeuren om die paar spullen want dan gaat het hard op hard en dan ben ik echt zo hard dat de ijspegels eraf breken.


Weet je dat ik nu pas kan waarderen wat het hebben van een vader is. Mijn klap was toen hij hersendood werd verklaart ofwel coma toen moest ik even janken. Ik heb het al een plek gegeven en op die punten ben ik heel snel met verwerken van informatie. Onder het gesprek met de begravenisondernemer en mijn 2 zussen zeiden mijn zussen van "het gaat ons veel te snel". Ik ben vergaderen gewent en ik bespreek wel zo accuraat dat ze details missen die ik ze later moest uitleggen.
Ik ben meer zo van "dit gaat zo gebeuren <onderbouwing> en dat is etiquette". Ik wens dat de kist langzaam wordt gesloten als er een medewerker meehelpt want die deksel weegt 45 kilo. Ik ben heel erg van de etiquette. Mijn oude voogdes die ik heel hoog in mijn vaandel heb staan kwam op bezoek en was zodanig aangedaan dat we 5 minuten naar haar gingen en ze in de auto zat om te vertrekken, maar ze vertrok niet, de motor liep nog niet. Lamgeslagen, complete apathie.

  • jeronimo
  • Registratie: September 2003
  • Laatst online: 16:14
Rogresalor, gecondoleerd met het verlies. Veel sterkte voor jou en je familie.

  • Standeman
  • Registratie: November 2000
  • Laatst online: 16:10

Standeman

Prutser 1e klasse

Ik lees nu net het topic door en het komt mij heel bekend voor. Al had mijn vader geen MS maar longkanker, ik heb mijn vader in een periode van twee jaar zien wegkwijnen van stoere, sterke man tot een hopeloos hoopje niets. Ik geloof dat dit een van de meest vreselijkste dingen is die je kan overkomen als zoon / dochter.

Een hoop mensen zouden hun kop in het zand steken of vluchten, maar jij gaat er me eom. Ik vind het knap hoe je dit doet en het hier deelt.
Ik wens jou en je vader rust, vrede en sterkte toe. Het enige positieve dat ik je kan meegeven is dat jij hier sterker uit zal komen dan dat je erin gegaan bent. Meer mens, meer man. Ook al zal dat in de komende maanden nog niet direct duidelijk zijn.

p.s. Je hebt een baas om te zoenen, als ik dat zo hoor

The ships hung in the sky in much the same way that bricks don’t.


Verwijderd

Topicstarter
Standeman schreef op vrijdag 21 november 2008 @ 22:07:
Ik lees nu net het topic door en het komt mij heel bekend voor. Al had mijn vader geen MS maar longkanker, ik heb mijn vader in een periode van twee jaar zien wegkwijnen van stoere, sterke man tot een hopeloos hoopje niets. Ik geloof dat dit een van de meest vreselijkste dingen is die je kan overkomen als zoon / dochter.

Een hoop mensen zouden hun kop in het zand steken of vluchten, maar jij gaat er me eom. Ik vind het knap hoe je dit doet en het hier deelt.
Ik wens jou en je vader rust, vrede en sterkte toe. Het enige positieve dat ik je kan meegeven is dat jij hier sterker uit zal komen dan dat je erin gegaan bent. Meer mens, meer man. Ook al zal dat in de komende maanden nog niet direct duidelijk zijn.

p.s. Je hebt een baas om te zoenen, als ik dat zo hoor
Longkanker (al klink het lullig) duurt 2 jaar en mijn vader is al gedurende 17 jaar achteruit gegaan.
Hoe dan ook erg voor je vader en vooral voor je familie, kerel.

Vandaag de kist gesloten en ik ben weer thuis in Reek. Ik ben net 10 minuten thuis en zit al op GoT.
Papa lag er mooier bij dan ik dacht want de arts had het mis en hij is gesminkt, haast fotogeniek, zo vredig.

Ik ben dan weer heel erg van de etiquette en symboliek.
De schroeven van de kist hebben inkepingen en die moesten van mij kaarsrecht in lijn staan. Het kaarsje ging uit en ik heb hem aangestoken met de aansteker die van mijn vader was. Dat soort dingen.
Dankbare bloempaketten in zijn gallerij en ik ben tevreden zo.

Ik heb hem nog een aai gegeven voordat de kist sloot en dat is best raar om door ijskoud haar te aaien.
De briefjes zitten er al bij en nu is de kist echt dicht. Dapper van mijn zussen dat ze zijn meegegaan om het deksel te sluiten. Schitterende kist en daar hebben we gerust extra geld voor over.

Ik kom niet vaak in pak, maar ik vind het wel zo belangrijk dat zoiets van mij heel plechtig gaat. De kist lag nog iets scheef en die heb ik rechtgeschoven. het was een perfectionist en zo wil hij het, netjes afhandelen.

Vandaag heb ik met de seromoniemeesteres gesproken van het crematorium en ik ben al enigste bij het inschuiven in de oven, daar ben ik bij en wel om de volgende redenen:
Het is voor mij dé rouw om deze vieze vuile MS ziekte totaal te vernietigen. Zodra hij in de oven gaat en ik duw de kist erin (zussen willen niet). Dan vergaat het lichaam en dan is zijn geest echt los van dit zieke lichaam dat maar niet meer wilde en tegensputterde. Tot 48 uur voor zijn overlijden maakte hij nog grapjes.

Ik besluit ook tre gaan praten met mijn ondernemer; Nuvema om me te laten cremeren. Cremeren is het symbool van totale reiniging. Het lichaam bestaat na de crematie nog uit as en as is smetvrij.

Ik ken de ovenruimte van het crematorium te Uden en dat is helemaal geen enge omgeving met kolenzakken en beulen. Hij wordt van de aula via een rails tot de oven gezet waarna ik de deur open en op de knop druk die de kist erin schuift en dan ben ik pas tevreden. Niet dat ik hem weg wil hebben, maar die ziekte moet eruit. Dat is een principe dat ik heb en zo wil ik ook dat ze het bij doen als ik dood ga. dan pas is de ziel echt vrij van het lichaam en in zijn geval meer dan genot.
Begraven is christelijker, maar het lichaam ontbind dan heel langzaam en alle lichaamsappen komen wel in de grond terecht en bij dieren is dat ook wel het geval, maar die worden en half opgegeten en leggen niet met honderden op een hectare.

De muziekmasters zijn rond en ik heb de master al laten afgeven en mijn masters falen zelden. Zijn muziek:
1. Senead O Conner: Nothing Compares to You
2. Beatles: Across the Universe
3. Andrea Bocelli: The Power of Love.

Dubbelkopie hebben ze.

Kijken hoe de master is van hun van de ceremonie en desnoods maak ik er uren werk van om er een perfecte master van te maken voor de familie en daar vraag ik €0,00 voor. Ook gaat deze Cd geript worden en zo mijn back-up in die ik in mijn leven nog nooit verloren ben geraakt. CD's kunnen rotten, mijn back-up is drievoudig.
Op mijn laptop, op mijn 2e laptop en op USB stick. Mijn USB sticks liggen in de schuur op 10 meter afstand van het huis. Die opname gaat nooit meer verloren. Ook heb ik data van het bedrijf in mijn back-up en het is al eens voorgkomen dat ze die nodig hadden en dat is waardevolle data.

Sorry, draaf door en dwaal af. ik ben moe, gaat joint draaien en gaat relaxen. Morgen kan ik uitslapen en door de Diazepamm kan ik eindelijk 8 a 10 uur per nacht maken zonder al om 4 uur wakker te worden.
Daarom bleef ik ook zo sterk. Ik had genoeg slaap de afgelopen tijd.

Gewoon even aandacht nodig :$

  • benoni
  • Registratie: November 2003
  • Niet online
Ach, juist al die details maken het verhaal zo herkenbaar... Die kleine details zijn ook precies wat mij is bijgebleven. Het zijn de handgrepen waaraan de herinneringen die je koestert blijven hangen.

Verwijderd

Topicstarter
Over 10 uur is de crematiebijeenkomst. Ik ben sinds lange tijd weer eens in de nacht wakker geworden. Klaarwakker want ik voel alsof een plicht me roept, maar nu kan ik zo nog gaan slapen tot 09:30.

Ik heb er ook een nieuw lievelingsalbum bij dat me door de zware tijden heenlift en dat is Mike Oldfield met Crises welke schitterend en toepasselijk is. De klanken van deze muziek zijn zo toepasselijk dat ik het album zeker 2x per dag draai en het verveeld me geen seconde.

Het spijt me, maar ik ga wel een dikke joint roken voordat we gaan, ik hoef niet te rijden en ik weet dat ik van weed rustig wordt. Normaal doe ik dat in de avond, maar deze is even extra. Ik heb ook een joint gerookt voordat we de kist gingen sluiten en bij mij is het niet zo dat weed emoties versterkt want ik was mooi rustig en als ik net wat high ben vinden mensen mij aangenamer. Zou het emoties versterken dan zou het sluiten van de kist niet gegaan zijn, maar dat ging juist heel mooi.


We hebben zelfs wat grappen van hem genoemd in de speech, dus er zal wel wat gelachen worden want zo wil mijn vader dat. Al dat getreur is niets voor hem en het gaat om hem.

Ik heb mijn Diazepamkuur gehalveerd (na 2 weken om verslaving te voorkomen) want 2 dd 10mg maakte me wel heel erg rustig en gisteren voor het eerst 1 dd 10mg ingenomen en ik zit nu niet van "snak, snak". Het tabletje van gisteren 12:30 werkt nu nog.
Verleidelijk om er een extra te nemen, maar ik doe dat niet want anders sta ik straks zo duf als iets op. Ik heb nu een beker warme melk met honing en daar slaap ik ook op. Ik moet om 09:30 wakker zijn hoe je het ook went of keert want om 11:00 moet ik in Oss staan en het dooit buiten, dus ik kan mooi fietsen.

Ik trek geen pak aan, we komen in de kleding die papa achterliet hebben we besloten en dat is hele nette kleding (nette man was het ook). Ik ben erg benieuwd en juist niet treurig, helemaal niet. ik ben opgelucht dat hij nu bevrijdt is en dat zieke arme lichaam gereinigd wordt door verbranding. Dan is punt 1 zijn geest echt vrij van het lichaam en ten tweede is de ziekte in zijn lichaam ook weg want die overleeft geen 1100 graden.


Daarom schuif ik hem de oven in en schakel de oven in als symbool van "je geest is vrij, maar je laat een ziek lichaam achter". maak het dan ook helemaal af en bevrijd je geest van het zieke lichaam en de as wordt een half jaar bewaart want hij wil uitgestrooid worden op zijn oude plek en de werkgever van die plek stemt akkoord, maar misschien willen we over 6 maanden als alles weer rustig is iets anders of misschien een nog mooiere plek.

De opkomst zal gigantisch zijn. Hij had veel kennissen en vrienden.

  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

Sterkte vandaag, ook al voel je je opgelucht. Het zal toch een zekere spanning geven.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


  • MoiZie
  • Registratie: Februari 2004
  • Laatst online: 14:00
Gecondoleerd en inderdaad sterkte vandaag. Buiten spanning gaat het je ook rust brengen.

  • Falcon
  • Registratie: Februari 2000
  • Laatst online: 21-11 10:36

Falcon

DevOps/Q.A. Engineer

Bedankt voor je verhalen Rogresalor. Vindt ik persoonlijk goed om te lezen.

Sterkte vandaag!


Moest wel even glimlachen dat je zei dat je rookte... ;)

"We never grow up. We just learn how to act in public" - "Dyslexie is a bitch"


Verwijderd

Innige deelneming. Enerzijds is 59 jaar relatief jong om te gaan, anderzijds is hij toch tot zijn 45e gezond geweest (veronderstel ik, na 14 jaar MS). Ik ken een meisje van 20 bij wie het nu al vastgesteld is, geen idee hoe dat zal verdergaan, haar leven is pas begonnen. Ik wens je alleszins veel sterkte, take care.

  • Ardana
  • Registratie: Januari 2003
  • Laatst online: 10:35

Ardana

Mens

Vanaf het begin meegelezen, maar niet eerder gereageerd, gewoon omdat ik niet wist wat te zeggen. Maar ik wil je toch condoleren en heel veel sterkte wensen in deze tijd.

Investeer in een nieuwe vorm van anti-conceptie: Choice!


Verwijderd

Topicstarter
@moderator, sta de 3 foto's toe want als ik dit topic herlees geeft me dat innige gedachte aan een hele goede liefdevolle vader. Vandaag was de crematie en zoals gezegt heb ik de oven ingeschakeld.
Ik ben niet om te schockeren, dit is mijn manier van rouw. Ik geef graag uiting aan emoties want zoals mijn vader zei (een pratend mens is te helpen)

Eerst de plaatjes want daar kijken jullie het eerst naar. let op de EXIF data (hoop dat Irfanview die meeneemt bij het verkleinen), eigen foto's met toestemming genomen (kost me wel bijna een lens, maar goed), maar de inhoud van de oven toon ik jullie niet, maar die staat ook op de geheugenkaart van mijn toestel.


We kwamen aan om 14:30 bij crematorium Uden en de dienst was, kan niet anders zeggen, volwaardig, warm en hartelijk en jullie hebben weer eens helemaal gelijk. Zonder extra rustgever doorstaan!
Ik voelde me later bij de opstijgende speelse rook (foto; rook danst in zonlicht, de ter hemellating) me heel kalm en ik deed in de ovenruimte (want ik had 5 minuten executie gevraagt) een heel groot krachtig gebed waar je U tegen zegt (zou mijn vader zeggen). Al was mijn vader geen gelovig man, van mij verdient hij een plekje in de hemel en ik heb God zowat op mijn knieën gesmeekt of hij de hemel in mag want hij was een verborgen christen (dat moest ik de dames van het crematorium uitleggen) want een verborgen christen is een ongelovige die toch de wil van God doet zonder hij er erg in heeft.
We hebben mogen ontvangen van papa
Barmhartigheid
Rechtvaardigheid
Een goede opvoeding
Liefde
Eten
Een goede jeugd
Onderdak
Vergeet er nog een boel

Om 15:27 is hij de oven ingegaan, net na de foto. Het is niet eng en ik moest bij het paneel gaan staan. De deur ging open en ik keek recht in de oven die op 700 graden was (De vlammen sloegen gelijk uit de onderkant van de kist, zo heet, zelfontbranding), dus dat was minder om te zien, maar ik kan daar wel tegen.en in 4 minuten 1100 graden is. het is gewoon achter de 10 cm stalen deur een baksteenoven met koepel en geen eng ijzer ding, roodgloeiend want de warmte kwam recht in me gezicht en waarom vertel ik dit? De deur gaat daarna direct dicht, automatisch. De oven is schat ik in totaal 10 seconden open. Zo snel gaat dat. Vuur reinigt. Vuur maakt schoon en Vuur is een natuurelement dat met elke ziekte wel raad weet en de ziel volledig loskoppeld van het lichaam (mocht deze er nog mee verbonden zijn) en als enig zoon was ik de enigste met 3 dames. 3 hele aardige en aangename dames. Het viel me op dat het geregel met heel de crematie tot oven geschiedde door oudere dames, stuk voor stuk. (Ook die kunnen mooi zijn, pardon)

Discussie met de dames want het potlood mocht er niet in en ik even uitgelegd dat een bouwpotlood uit koolstof en hout bestaat en de vernis van de kist, dat was in no time geregeld, Met de 3 rozen aan het hoofdeinde, want hij heeft maar 3 échte kinderen en dit heb ik geregeld nadat iedereen in de koffiekamer zat. Ik heb de helft gemist, maar ik voelde dat ik eer toon aan mijn vader en dit voor hem zal aanzien en onthouden. Jij was mijn enigste natuurlijke vader en de vriend van mijn moeder is ook wel een beetje mijn vader, maar niet mijn echte vader.
Damn, mis hem nu al ;(

Beloof is beloofd al is het met een GPRS verbinding, dat heb ik voor jullie over als mijn oprechte dank voor jullie medeleven; super!


De kist nadat alle bezoek weg was ontdaan van bloemen en de rozen door mij gelegd als symbool voor zijn 3 voortplantingen.
Afbeeldingslocatie: http://i33.tinypic.com/2kg6yp.jpg

Hier moet je tegenkunnen, klaar voor de hemellating (nieuwe duidelijkere foto)
Afbeeldingslocatie: http://i38.tinypic.com/2is8d4n.jpg

De prachtige hemellating waar niemand naar keek, behalve Neeltje, vriendin van mijn oudste zus. Zo speels in de zon. Als je dat gezien had zou je weten dat er iets is na de dood,
Afbeeldingslocatie: http://i33.tinypic.com/2zhgjzp.jpg

Ik heb ik zo zuiver mogelijke foto proberen te maken, maar de kist in de aula is mislukt op de hoogste resolutie van 2560x2048 (beefde teveel door emotie natuurlijk, damn :( , neem het hoog op en had er 2 geschoten)

[ Voor 0% gewijzigd door Verwijderd op 25-11-2008 10:45 . Reden: Nieuwe foto, 20 seconden voor. ]


  • Exphy
  • Registratie: Augustus 2004
  • Laatst online: 02-12 15:24
gecondoleerd en veel sterkte

"If I drive fast enough at the red light, it'll appear green."


  • zomertje
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 30-11 12:59

zomertje

Barisax knorretje

Mooi verhaal. Heel eerlijk en open. Het helpt mij nu ook nog een beetje om te merken dat ik niet de enige ben die dingen op dit soort gevoelige manier beleefd. Mijn vader was ook niet gelovig, en toch moest ik een kaarsje branden in de kerk bijvoorbeeld.

het ultieme jaargetijde.... | #!/usr/bin/girl | Art prints and fun


Verwijderd

Topicstarter
zomertje schreef op dinsdag 25 november 2008 @ 09:04:
Mooi verhaal. Heel eerlijk en open. Het helpt mij nu ook nog een beetje om te merken dat ik niet de enige ben die dingen op dit soort gevoelige manier beleefd. Mijn vader was ook niet gelovig, en toch moest ik een kaarsje branden in de kerk bijvoorbeeld.
Weet je zomertje; God vergeeft ons allemaal al moet je een boetedoening doen voor bepaalde zonden. Mijn vader was ook over grenzen heengegaan (ik ook wel eens), maar zijn Christelijke daden overheersen dominant.

Ik maak een afspraak met Nuvema, mijn ondernemer om me ook te laten cremeren want als iemand dood gaat is dat:
1. Het lichaam is op, hetzij door
2. Ziekte
3. Ouderdom
4. Verongelukt zijn

In beide gevallen zal het vuur het lichaam geheel reinigen want voor reinigt. De rook is wel van mijn vader want daar is ook de oven en de schoorsteen.

het is niet zo oneerbiedig als in de holocaust waarbij ze de joden achterelkaar in de oven smeten. Dit is gewoon humaner en ik heb er niet over gedroomt, en dan kan ik er inderdaad tegen. Eigenlijk is de oven schitterend om te zien van binnen, een koepel, echte stenen, een 'warme' plek (andere context). Het is alleen niet zo leuk om te zien dat de lak van de kist meteen begint met ontbranden van onderaf, maar de deur sloot snel en het geheel zoemde op. De stenen waren licht roodgloeiend (704 graden) en werd gestookt naar 1100 graden, maar toen hij op 1100 graden was (4 minuten later) ben ik naar de koffieruimte gegaan om met de familie bij te praten en ik heb iedereen mogen spreken, ze waren nog niet weg en tijdens mijn sigaretje buiten meteen de kans genomen om de rook op foto te krijgen. helaas staat het forum maar 600x450 toe in 4:3 formaat en dat is jammer want ze zijn messcherp op 2560x2048, behalve in de aula niet.

Neeltje nog een grap die ik wel kon waarderen "zo, die rookt pas een dikke joint". Neeltje de vriendin van mijn zus is een aardig meisje en al moeder van 2 kinderen. Ik ben wel een beetje verliefd op Neeltje, alhoewel Fabiënne, de andere vriendin van mijn zus ook een hele aardige warme meid is waarmee ik wel mee in zee wil. Blowt ook elka avond een jointje en we hebben al een afspraak om samen ergens in Oss samen een snaak in brand te gaan zetten.

Ik heb wel 'lichte' parkinson, maar het hindert me in geen vergelijk met wat papa heeft moeten doorstaan. met THC en Akineton is mijn parkinson al 2 jaar stabiel. Ik moet wel elektrisch fietsen en gisteren toen ik door de kou terug fietste van huis naar mijn huis (15,2 km) heb ik 8 kilometer zonder ondersteuning gefietst. Ten eerste om warm te worden en om te bewijzen dat ik nog lang niet op ben en mijn vader zal opvolgen. Ik had daar gewoon behoefte aan gehad en het spaart de accu ook eens want die heeft knap moeite met deze koude (NiMH). Ik kan nu nog maar 20 kilometer halen per lading en dit is geen defect of veroudering. NiMH verliezen hun lading onder de 3 graden en gisteravond vroor het -2 graden al zijn ze nieuw want die fiets is nog geen 3 maanden oud (ANWB Adventure X10h), fijne fiets.

De foto van de rook was ook de laatste die ik schoot op dat setje NiMH batterijen. die waren ook koud en mijn camera gaf 1 streep van de 3 aan (gisteren opgeladen en ook nieuw), maar wel 13 foto's mee kunnen schieten (ik had wel reserve bij, natuurlijk). Ze hebben me niet in de steek gelaten en het had gewoon zo moeten zijn want 1 streepje als het 25 graden buiten is is ook echt leeg en nu niet.

Schitterende uitvaart en ik ben tevreden zo en voel me volstrekt kalm, al na 6 uur slaap. Ik heb de CD van de ceremonie geript en niets aan verandert (zie mijn topic over MP3 en lossless). Wel een eigen tekst en gebed met gedicht aan toegevoegd en dit bericht staat op de binnenkant van de CD en hier kreeg ik kippevel van zo mooi.

Als een bloem

Als een bloem, zo is het leven.
'T begin is teer en klein.
De een die bloeit uitbundig,
de ander geurt heel fijn.
Sommige bloemen blijven lang,
weer andere maar even.
Vraag niet bij welke groep je hoort,
dat is 't geheim van 't leven.


Ingesproken na de rip.

  • nXXt
  • Registratie: November 2004
  • Laatst online: 13-12 16:50

nXXt

Carpe omnia

Verwijderd schreef op dinsdag 25 november 2008 @ 11:13:
[...]
het is niet zo oneerbiedig als in de holocaust waarbij ze de joden achterelkaar in de oven smeten. Dit is gewoon humaner en ik heb er niet over gedroomt, en dan kan ik er inderdaad tegen. Eigenlijk is de oven schitterend om te zien van binnen, een koepel, echte stenen, een 'warme' plek (andere context). Het is alleen niet zo leuk om te zien dat de lak van de kist meteen begint met ontbranden van onderaf, maar de deur sloot snel en het geheel zoemde op. De stenen waren licht roodgloeiend (704 graden) en werd gestookt naar 1100 graden, maar toen hij op 1100 graden was[...]
Nee, gelukkig is het inderdaad een heel stuk netter dan in de Shoah. Tegenwoordig sowieso geen open vuur, het lichaam verbrandt niet zozeer, maar verdampt eigenlijk grotendeels.

Crematie is ook mijn uitvaartvoorkeur. :)

Mooi om te lezen hoe je er mee omgaat.

Verwijderd

Topicstarter
nXXt schreef op dinsdag 25 november 2008 @ 12:33:
[...]


Nee, gelukkig is het inderdaad een heel stuk netter dan in de Shoah. Tegenwoordig sowieso geen open vuur, het lichaam verbrandt niet zozeer, maar verdampt eigenlijk grotendeels.

Crematie is ook mijn uitvaartvoorkeur. :)

Mooi om te lezen hoe je er mee omgaat.
Ik laat me ook cremeren.

Je wilt iets weten over de oven. Een foto plaats ik niet want ik denk dat het schokkend is voor veel mensen en die onthoud ik express, neem het me niet kwalijk :)

Het gaat zo.

Ik druk op de groene knop en de deur gaat met een swiep omhoog en de kist wordt dmv de stang erin geduwd, dat gaat heel snel. Ik heb de binnenkoant van de oven gezien en dat is een stenen koepel die vanaf onderen wordt opgestookt. Hij ging erin bij 704 graden en 4 minuten later is de temperatuur 1100 graden. Er komen dus wel even flammen aan te pas, maar ze legde me uit dat bij 1100 graden de flammen doven en de hitte in de stenen voor de verdere zelfontbranding zorgt dmv van een correcte gedoseerde zuurstof toevoer.
Dan is de ontbranding wel zo hevig dat het zichzelf in stand houdt en in 57 minuten was het klaar. Dat staat op het display want het grote apparaat voor de oven weegt de kist en mijn vader woog nog geen 50 kilo, de arme man, zo ziek en nu gereinigd van alle bacteriën en infrecties die hem plaagde.
Je hoort de oven ook opzoemen, heel sterk en ze gebruiken aardgas en geen gas zoals wij die gebruiken.
Ik meen (misschien zit ik ernaast) dat deze oven zeker 600 kW aan vermogen heeft, maar voor even. Opgezocht.

Verder niet bijster intressant. Het gaat erom dat zijn ziel nu echt werkelijk en letterlijk losgekoppeld is van het lichaam hoe je het ook bekijkt. Dat is mijn issue dat ik mee ging naar de invoer en geloof me rustig dat je daar dapper voor moet zijn. Het is hetzelfde gevoel als in de operatiekamer toen ze met een ruggeprik mijn voet gingen opereren. Ik hou me groot dacht ik want dat heeft mijn vader altijd gewild. Geen watje zijn en meegaan tot zijn laatste stap. De hitte vloog in mijn gezicht. Dat deed ik ook voor hem en gelijk een goede gelegenheid voor een gebed voordat ik op de knop drukte zonder aarzeling en trefzeker.
Vrij zijn van dat zieke rotte lichaam. En wel meteen. Weg ermee en zijn geest in de eeuwigheid, in de zalige eeuwigheid.

Daarom ga ik een afspraak maken met mijn begrafenisondernemer of hoe zoiets ook mogen heten.
Er is niets meer schoon als as, pure as. Vuur reinigt.


Ik maak het verder wel goed. Gisteren kwam het me hoog en heb ik toch een extra pil ingenomen en vandaag toch gaan werken, maar wel eerder naar huis want anders kwam ik nu pas binnen. Het raakt je goed, hoe je het ook went of keert.

Een ding kan ik je melden: hier wordt je echt volwassen van en iedereen is trots op me want ik ben nogal koud van karakter, maar over zulke zaken uit ik me graag want het is rouwverwerking.

  • nXXt
  • Registratie: November 2004
  • Laatst online: 13-12 16:50

nXXt

Carpe omnia

Verwijderd schreef op woensdag 26 november 2008 @ 17:21:
[...]
Je wilt iets weten over de oven. Een foto plaats ik niet want ik denk dat het schokkend is voor veel mensen en die onthoud ik express, neem het me niet kwalijk :)
Neem ik je niet kwalijk. Heb wel eens zo'n oven gezien :). En ik heb me ingelezen over e.e.a. voordat ik voor crematie koos.

[ Voor 8% gewijzigd door nXXt op 26-11-2008 18:47 ]


Verwijderd

Topicstarter
Het was ook helemaal niet eng ofzo. Ik heb me ook ingelezen voor de crematie en dat scheeld want dan schrik je niet meer zo erg, maar het is wel enorm heet want ik stond er 4 meter vanaf en vreesde voor mijn lens. Lens is nog in orde, maar dat terzijde.

Ik vind het fijn een stukje herkenning van je te horen, van iemand die het ook gezien heeft. Dat praat makkelijker, weet je :)

Ik kon wel door het kijkgaatje gaan kijken, maar ik ging terug naar de koffiekamer want er moesten nog vele handen gegeven worden. Ik kan het ook niet maken om het hele proces bij te wonen wat gekund had, maar ik deed het niet om sensatie te zoeken, meer als een plechtigheid. Ik ben 10 minuten in de ovenkamer geweest schat ik totdat de oven 1100 graden was en het gedaan was met de pret die MS had. Ik zie het als totale vernietiging van zijn ziekte.

Ik ging mee met 3 dames en hele aardige oudere dames want ik dacht in de ovenkamer een forse man te verwachten die de deur wel even zou bedienen, niet dus. De kist ontbrandde al meteen bij de invoer aan het hoofdeinde het eerst.

Sommige mensen kunnen er helemaal niet tegen en mijn zussen gingen niet mee en verder niemand van de familie want het opbranden hoort bij het ritueel vind ik. Ik was vroeger bang voor crematoria, maar nu zou ik er zelfs wel willen werken. Werken met je gevoel en niet telkens je kennis te moeten toetsen met die van een ander. Heerlijk om mensen te mogen troosten door een dienst te perfectioneren want het laatste wat de achterblijvers willen is een mislukte dienst.

Na alles stonden we buiten en deden de dames de deur dicht en ze schrokken zich te pletter toen ik ineens weer in de gang stond want die deur is one-way, maar ik liet hun zien dat ik het lipje onder de klink in de schacht heb gebruikt om de klinkgleuf te blokkeren. hadden ze weer iets geleerd want heel mijn familie rookt en om nu telkens via de voorkomt om te lopen. Ze konder er wel om lachen. Ik zei "dit vergeet ik niet hoor voordat ze de tent komen leeghalen". Echt op zijn brabants.

Daarna nog gaan uit eten met zijn allen want de crematie viel op de verjaardag van mijn jongste zus en echt gezellig vond ik het niet want ik vond het ergens niet gepast, ik voelde me vreemd. Ik heb me nooit zo moe gevoeld en ik heb sinds lange tijd een energydrankje besteld om bij te komen en dat hielp goed. Ik kreeg maar de helft op, zonde van het eten. Nee, dat was niet het goede moment, maar moet ik dan Nee zeggen? Mijn zus heeft ook aandacht nodig. Wel een heel gezellige tent daar, dat viel me op.
Daarna nog naar huis fietsen en ik heb ook die nacht 6 uur gemaakt want de vriend van mijn moeder zou alle spullen terug brengen want ik heb 2 weken in Oss gelogeert. Waarom om 8 uur in de morgen?
Die voelde ik goed hangen. Ben normaal nooit duf, maar toen toch even echt heel erg.

  • DiedX
  • Registratie: December 2000
  • Laatst online: 08:34
Ik heb dit topic in het begin gevolgt, maar vond het even heftig. Heel veel sterkte :/

DiedX supports the Roland™, Sound Blaster™ and Ad Lib™ sound cards


Verwijderd

Topicstarter
DiedX schreef op woensdag 26 november 2008 @ 23:44:
Ik heb dit topic in het begin gevolgt, maar vond het even heftig. Heel veel sterkte :/
Het was ook heel heftig en ik geef mijn armband soms nog een kusje want hij was van mijn vader die hem 20 jaar gedragen heeft.

Goed, er was een hoge opkomst en heel veel mensen weten het. Ik heb zelfs een kaart gehad van een autistische jongeman die nog geen kaart op de bus durft te doen en hem onder mijn deur geschoven heeft, zo lief en met handschrift. Foutloos ook nog, roert me.

Iedereen spreekt me aan en vraagt hoe het met me is en mijn antwoord is "de rouw is draagwaardig". Ik kan er goed mee omgaan, maar ik voel het wel. Je hebt het besef van "je ziet je vader niet meer in dit leven". We hebben hem in zijn laatste weken op zijn wenken bedient en zijn vragen waren wet. Ik heb een Beatles CD gekocht in de naam van mijn vader. Ik hou absoluut niet van de Beatles, maar ik ga de teksten eens ontcijferen want mijn vader vond ze niet voor niets steengoed. Soms moet je leren luisteren naar nieuwe muziek en ik ken de Beatles niet zo heel goed. Ik heb nu "Beatles 1967-1970" dubbel CD.

In de Aula bij hun nummer "Across the Universe" moet ik wel concluderen dat ze dit niet nuchter zongen. Ik hoor het aan de stem en dat is beter dan gare MP3's. met een goede hoofdtelefoon zijn juist die kleine details in de muziek het geheim van een succes en niet het refrein.
Ik moet me er echt tot toezetten om de Beatles op te zetten, maar ik doe het wel, ik wil meer weten over mijn vader want ik kon niet graag onvoorbereid de hemel in, waar hij nu ook is :) Zoiets voel ik en dat is niet te omschrijven. net alsof wordt aangeraakt door God, die elektrische aangename golven door je lichaam.

De rouw is ook draagbaar omdat het afscheid waardig was en we niet met excuus zitten dat we iets vergeten zijn. We hebben ons uiterste best gedaan, echt the outmost. Ik kan me zijn laatste kuske op mijn wang nog herinneren als gisteren want nu ben ik blij dat ik een uitstekend geheugen heb waar niets aan mankeert.

Vooral het feit dat het pijnloos is gegaan doet me deugt.


+-+-+-
Waarom zo'n heel verhaal en een topic voor een man die je niet kent?
--------
Ik probeer rouw te omschrijven en dit topic acht ik als leerzaam want het is een gebeurtenis die iedereen eens zal meemaken en jullie ook. Als je dan terugleest hoop ik dat jij bij het overlijden van een van je ouders het goed kan verwerken en dat dit een gids voor je zal zijn en vul je eigen namen in.
Man, hier wordt je volwassen van. In zulke weken leer je je standpunt in het leven en die is niet makkelijk te veranderen, je leert jezelf kennen en ik ben een hele stoere man in het dagelijkse leven en als je stoer wilt zijn accepteer je ook rouw en mag je huilen als dat moet.
Vroeger dachten ze ook dat je schimmels kreeg bij masturbatie (kuisband...geschiedenis op school). Allemaal mythen en stoer en volwassen zijn is je positie innemen en je eer nakomen en niet alleen maar blaten.
Veel van jullie zijn na mij geboren en jonger (ik ben 33) en snappen het misschien moeilijker. Zie post boven me. Geeft ook hemelaal niets, we zitten niet allemaal in dezelfde klas. Ik ben niet boos of aangedaan.

Ook fijn, als je geen wrok hebt. Ik heb zoiets van als iemand ligt te klieren van "die komt ooit de verkeerde tegen of die loopt vanzelf tegen de lamp" en "toeschouwer zijn is leuker dan het zelf opzetten (het tegen de lamp lopen)", die is lastig

Als laatste lesdoel van dit topic "wees open, eerlijk en oprecht en accepteer het als het eens goed tegenzit". Dan bereik je meer dan je ooit had durven te hopen.

Topic mag openblijven, wie suggesties heeft mag ze gerust uitten. Welkom hoor :)
Pagina: 1