De welvaart, economie, macht, legerapparaat,... van een land hangt van de banken af. Kapitalisme is een natuurkracht dat geen richting/doel heeft en het kan een machtig land zoals de VS doen imploderen tot wat het hedendaagse Rusland is. Politiekers geven aan een land een strategisch doel/sturing en willen niet dat het land in elkaar klapt. Onze politiekers proberen Fortis te redden omdat wij niet tot een "Oost-Europese levensstandaard" gereduceerd willen worden. Want als de andere landen het wel doen, dan gaan ze relatief gezien vooruit en degenen die het niet doen gaan relatief achteruit.
Stel dat China de dollar laat vallen, dan zou de VS bv factor 20x achteruit gaan (de wereld smijt de dollars terug naar de VS zodat er hyperinflatie ontstaat) en China voelt nu hoe de dalende koopkracht van de Amerikaan ruimschoots door de interne markt opgevangen wordt. China heeft voldoende zelfvertrouwen en zou na de val van de dollar met communistische damagecontrol (schade inperken) bv factor 4x achteruit gaan. Relatief gezien zou China 5x vooruit gegaan. Voor wat hoort wat, oorlogsvoering heeft naast de baten ook de kosten. Wie houdt tussen alle ruines in de wereld de beste levensstandaard over? Europa zou in rellen tot burgeroorlogen vallen, België zou in brand staan en onze 2 miljoen jachtgeweren worden

. De laatste verkiezingen in België vertelden duidelijk dat we een recessie aanvoelden, plotseling is er een nationalistische sfeer terug in Vlaanderen (zoals we de jaren 60/70 kenden). Dat kan als een bliksemafleider dienen en de dalende koopkracht wordt eventjes "vergeten". China moet slechts wat tanks laten rollen om orde te handhaven. Als iedereen tot dezelfde levensstandaard gereduceerd wordt, dan is de machtsbalans in de wereld gereset zodat elk land een gelijkwaardige kans krijgt om naar de top te klimmen. Het blijft een gevaarlijke gok en niemand probeert het uit. Er wordt enkel druk op de dollar gezet en we zien wel waar het eindigt.
Naast politiekers zijn er voldoende kapitalisten, rijken, tycoons,... die ook sturing geven. Winst is leuk, maar macht/controle is nog altijd veel geiler. Zo komen in veel Aziatische landen Chinezen aan wal, in het beginnen zwoegen ze hard om geld te verdienen en leven ze zuinig om kapitaal op te bouwen. Daarna starten ze een rijsthandel of ander meest cruciale business in het land. De markt wordt veroverd totdat hij over de volledige monopolie beschikt, de president moet lief naar de rijsthandelaar kijken, want hij bepaalt met duim omhoog, duim omlaag hoeveel avondeten onze burgers zullen kunnen permitteren. Een bekende Chinese tycoon was begonnen met fabrieken in China te bouwen, daarna heeft hij eigen telecombedrijven, transport, havens,... om de supplychain te controleren tot zelfs Kruidvat opkopen om een "regimechange" te regelen. Voortaan zullen alle Kruidvat winkels producten uit zijn fabrieken (en niet de andere Chinese fabrieken) verkopen. Kruidvat wordt terug verkocht en het management zal niet zomaar een andere leverancier kiezen.
In vele democratieën heeft het volk de staat voldoende sterk gemaakt om niet onder het bewind van kapitalisten/tycoons te leven. Beetje managementcursus zal vrij snel vertellen, dat bedrijfsbeheer vanuit oorlogsvoering/legerbeheer gegroeid is. We gebruiken zoveel militaire tactieken/strategieën (alleen is er geen wapengeknetter). Al is het maar de optimale bestelling bepalen, ook dat komt uit een militair vraagstuk.
[
Voor 7% gewijzigd door
rapture op 09-10-2008 11:50
]