Aanvoelen of iets echt of nep is

[Tjeerd]

Naar aanleiding van dit filmpje, waarin een meisje (zogenaamd) flipt. Aan de manier van praten in het begin voel je als kijker - ik tenminste - al aan dat het niet helemaal "echt" is. Hetzelfde heb ik ook vaak met Nederlandse zeepseries, je merkt gauw dat het niet "echt" overkomt of geacteerd is. Dit heb ik trouwens bij Amerikaanse/Engelse series al minder.

Maar los daarvan eigenlijk mijn punt: zou een robot ooit onderscheid kunnen maken tussen of iets geacteerd is of iets "echt" is? Het is vrij moeilijk om te definieren volgens mij wat echt is, omdat iedereen op een andere manier er naar kijkt. Maar de meeste mensen hebben toch wel vrij gauw door wanneer iets geacteerd is. Waar zou een robot (AI-achtig iets) op moeten letten om te kunnen beseffen dat iets nep is, of iets echt? Voor zover het uberhaupt relevant is voor een robot om te weten.

[ Voor 3% gewijzigd door Tjeerd op 30-09-2008 19:31 ]

[Verwijderd]

Ik heb het zelfde met Nederlandstalige soaps. Het vreemde is dat ik het alleen heb bij die soaps, en niet bij Nederlandse speelfilms. Misschien dat de acteurs in die soaps gewoon slecht zijn?

Ik denk dat robots/computers het wel ooit kunnen. Ze kunnen ook al emoties herkennen aan hand van gezichtsuitdrukkingen. Misschien dat ze het ook al kunnen aan hand van stemopnames.

Laatst was er iets in het nieuws van een camerasysteem dat slechte bedoelingen bij reizigers op een vliegveld kon herkennen met een hoge naukeurigheid.

[djexplo]

Voor een Robot is het vrij simpel, in dit geval:
Je neemt 1000 sollicitatie gesprekken op, en vertaal het geluid met spraak herkenning in woorden en getallen over pauzes, spreek snelheid en toonhoogte.

Na dat je alle training data hebt, kan je bekijken wat normale combinaties van woorden zijn. Welke woorden er normaal aan het begin van een gesprek komen en welke aan het einde. Welke woorden er normaal met hard volume worden uitgesproken, en welke zachtjes.

Als een nieuw gesprek te veel afwijkt, is het fake ...

(Wetenschappelijk: Je neemt de signalen op, comprimeer en modelleer de data, en pas daarna Principal Component Analysis toe).

[Verwijderd]

Het is mogelijk voor een robot om te herkennen wat écht is en wat niet, als een mens in staat is om dat duidelijk uit te leggen in de vorm van programmacode. Waar moet op gelet worden? Gezichtsuitdrukking, stemgeluid, intonatie, kleur van de huid, waar kijken de ogen naar? Als de "parameters" worden ingevoerd, en een robot kan aan de hand van een boel tests "leren" waaraan hij kan herkennen of iets echt is of niet, kan de robot op den duur zelf beredeneren of iemand acteert of niet. Dat lijkt dan een beetje op het bayesian herkenningsalgoritme wat in bijvoorbeeld spamfilters wordt toegepast.

Overigens is een 100% score onmogelijk, want er zijn gewoon mensen die vrijwel alles kunnen acteren. Dat zijn vaak die mensen die in Hollywood hun brood verdienen.

Soapacteurs zijn over het algemeen waanzinnig slechte acteurs. Als ze praten dan is het alsof je een klein kind. MAar het gaat in een soap ook niet om het goed acteren. De verhaallijnen slaan al nergens op. Het is gewoon vermaak. En relatief nog best goedkoop.

[0rbit]

djexplo schreef op dinsdag 30 september 2008 @ 19:47:
(Wetenschappelijk: Je neemt de signalen op, comprimeer en modelleer de data, en pas daarna Principal Component Analysis toe).

Ah, jij bent nog PCA gelovige? Je weet dat PCA alleen op Gaussische data een zinvol model oplevert?

[Tjeerd]

Het klinkt wel simpel en waarschijnlijk zal het inderdaad neerkomen op het vastleggen van stem/gezichtsuitdrukking/intonatie/kleur van de huid enzovoorts. Maar, ik vraag me dan ook af of er hier al bestaande uitwerkingen van zijn en of men er al mee bezig is. Ik zou zeggen wanneer een robot in staat is om onderscheid te kunnen maken tussen acteren of "echt", dan zou die kennis ook door een robot zelf kunnen worden gebruikt om zichzelf misschien een karakter te geven? Want dat mis ik nogal bij robots, helemaal inhoudsloos/karakterloos. Maar misschien staan die twee dingen helemaal los van elkaar.

[Opi]

In mijn beleving concentreren de toepassingen van dergelijke onderzoeken zich vooral op identificatie van bewegingen en op analyse van geluidsfragmenten. Van analyse van bewegingen in 3d-omgevingen zijn volgens mij nog geen toepassingen, maar wellicht kan iemand dit met tegenvoorbeelden ontkrachten.

@Mr_Atheist: zijn er vergelijkbare technieken beschikbare voor non Gaussische data?

[Morty]

Acteren is volgens mij niet echt een heel duidelijk gedefineerd begrip, dadt zal je dus eerst duidelijker moeten definieren.

Waar het volgens mij vooral op neer komt is he detecteren van liegen, en laat dit nu net een gebied zijn waar machines al vele jaren beter zijn dan mensen

[XWB]

Als we zouden weten hoe het menselijk brein in elkaar zit (maar dat weten we niet), dan kan in theorie alles omgezet worden naar programmacode, voor de robot.

[djexplo]

Mr_Atheist schreef op woensdag 01 oktober 2008 @ 11:55:
[...]


Ah, jij bent nog PCA gelovige? Je weet dat PCA alleen op Gaussische data een zinvol model oplevert?

Yep, maar je kan altijd je data meer Gaussische maken door het door een logaritme heen te halen of ruis toe te voegen

[Cyberpope]

Tjeerd schreef op dinsdag 30 september 2008 @ 19:30:
Maar los daarvan eigenlijk mijn punt: zou een robot ooit onderscheid kunnen maken tussen of iets geacteerd is of iets "echt" is? Het is vrij moeilijk om te definieren volgens mij wat echt is, omdat iedereen op een andere manier er naar kijkt. Maar de meeste mensen hebben toch wel vrij gauw door wanneer iets geacteerd is. Waar zou een robot (AI-achtig iets) op moeten letten om te kunnen beseffen dat iets nep is, of iets echt? Voor zover het uberhaupt relevant is voor een robot om te weten.

Ja, waarschijnlijk zelfs met een minder grote foutmarge als de gemiddelde mens. Zoals als nu al bij onderzoeken over liegen blijkt. Want een robot c.q. computer kun je op bepaalde kenmerken laten letten, zonder dat deze gestoord wordt door andere signalen of inhoud van het verhaal. Het blijkt dat mensen dit niet kunnen en juist vaker fout zitten. Zelfs na jaren lange training.

[UDuckling5]

Dialoog lijkt me een mooie give-away. Tenslotte is je woordkeus en zinsbouw veel anders wanneer je iets verbaal over wilt brengen dan wanneer je iets op schrift overbrengt. En film/soap dialoog ontstaat toch in de eerste plaats op schrift.

Goede acteurs geven hier natuurlijk hun eigen draai aan, lezen het script en brengen de essentie over, maar met eigen woorden. Minder goede acteurs leren het zinnetje uit het hoofd.

Verder zou je ook een soort van spraakpatroon kunnen maken. Wanneer het apparaat kan begrijpen wat er gezegd wordt, kan het bepalen of de snelheid waarin het overgebracht wordt wel helemaal juist is. Natuurlijk is de menselijke gedachte razendsnel en kunnen we met die snelheid formuleren, maar zowel publiek als onderwerp spelen een rol bij de formulering. Wanneer het onderwerp moeilijk is, duurt het langer voordat de formulering rond is. Of dit dan een kwestie van nanoseconden of microseconden is maakt voor het apparaat niet uit. Naast een super AI beschikt het namelijk over een eindeloos precieze klok.

Tot slot heb je dan nog qualifiers als slang, schuttingwoorden, dialect, gevloek etc. wat je vrijwel nooit in script-dialoog terugziet, omdat men er simpelweg niet aan denkt, of men het gewoon niet kan maken het zo uit te zenden.

Oprechtheid lijkt me wel erg moeilijk om te detecteren. Vooral omdat mensen het zelf niet altijd kunnen spotten.

[ Voor 4% gewijzigd door UDuckling5 op 04-10-2008 10:25 ]

[Karel V]

Probleem blijft dat acteurs de kernmerken waar robots op sorteren kunnen instuderen en door veel oefenen kunnen acteren.
- Few men are born brave; many become so through training and force of discipline -
Geldt deze frase ook niet voor acteren?

[SCIxX]

Met de preciezie van een computer lijkt het me moeilijk dan te faken. Ik zie overigens niet echt de zin van het topic in gezien het natuurlijk onmogelijk te zeggen is wat toekomstige technologie wel of niet zal kunnen.