De lichtcomputer

[Kain_niaK]

nieuws: IBM claimt nieuwe doorbraak in optical computing

En mijn reactie daarop:


Ik werk aan iets gelijk aardigs .... althans het systeem achter de hardware.

Even het concept computer overlopen ... en hoe het beter kan:


Het originele concept van de computer gaat terug naar 1833.
De analytische machine. Een machine die alle mogelijke wiskundige berekeningen zou kunnen uitvoeren.

Een paar decennia later was er Booleanse logica.

De volgende grote stap was de "von Neumann architecture"
Nog steeds hebben computers een "fetch-and-execute cycle"
Een gevolg van het systeem van "von Neumann".

Uiteindelijk zitten we bijna 200 jaar later nog altijd met een systeem wat niet meer kan doen als de analytische machine ... alleen sneller (als dat ding ooit gebouwd was geweest)

De gedachte dat een computer ooit in staat is tot intelligentie of kunstmatige intelligentie die door de Turing-test heen komt is dan ook een beetje onrealistisch.

De 2 basis bouwstenen van elke computer zijn nog steeds de EN & OFschakeling.
Alle andere poorten zijn hier van een combinatie.
1 en 0 | EN & OF

Hoe kan een systeem nu meer potentieel hebben als het potentieel van zijn kleinste ondeelbare bouwsteen ?

In feite is het allemaal virtueel. Het gaat om het systeem. En het systeem wat bedacht werd vond aansluiting bij de uitvinding van de transistor en het werken met electriciteit.
Vanaf de jaren 50 - 60 is er veel ste lang doorgebouwd opdat systeem.
Was er in die tijd meteen begonnen met de optische computer dan waren we nu mijlenver voor geweest.

Ok, laten we even brainstormen.

Mijn systeem is begonnen als een simpel idee.

Waarom de transistor niet vervangen door een licht schakelaar.

Een lichtschakelaar die instaat is tot 7 elementaire bewerkingen.
Licht link sturen
Licht rechts sturen
Licht vooruit sturen
Licht achteruit sturen
Licht omhoog sturen
Licht omlaag sturen
Licht op zijn plaats houden.

In plaats van 2 stenen hebben we nu 7 stenen.

Je kunt je nu al voorstellen dat als zoiets ooit uitgebouwd zou worden dat je niet echt meer behoefte hebt aan 3D kaarten ....

We werken met een lichtkubus. Deze kubus bestaat uit punten, en elke punt is een licht processor op zijn eigen.

Het voordeel van licht is dat er tussen fotonen geen interferentie is.
De padden tussen twee licht processoren bieden in feite bijna oneindige bandbreedte.
Je kunt het licht gewoon door elkaar heen sturen zonder dat er iets fout gaat.

Ik ben met een systeem bezig dat een aantal dingen op papier kan uitvoeren in een lichtkubus.

- database doorzoeken.
Dit kan vrij eenvoudig.
We nemen een systeem waar elke licht processor elektronisch word aangestuurd.
De database word van de computer op ons systeem geladen.
Bij de eerste licht processor waar de hele database zo meteen doorheen vliegt word de database al gesorteerd met x aantal criteria. bv 7. (het kan meer zijn dan 7 vermits we ook andere processoren kunnen bereiken. Het signaal kan zelfs op het zelfde moment worden verstuurd)
Daarna word het gerouteerd naar de 6 omringende andere processoren.
Deze doen het zelfde op hun beurt en zo laad je al heel effectief de hele database.

Eenmaal deze geladen is, heb je ook meteen een index.
Doorzoeken daarna is kinderspel. Je krijgt geen vertakkingen meer of een boomstructuur maar je signaal splits zich elke keer in 6. En na de eerste splitsing opnieuw 6 splitsingen.
Je kunt nagaan hoeveel sneller dat kan gaan als met transistors.

Het word nog leuker als je zeer grote rainbowtables kunt opzetten.
Denk aan een licht kubus die het equivalent van een paar terabyte aan geheugen kan bevatten. Het kraken van AES en dergelijke word iets makkelijker nu.

- Alles wat met 3D te maken heeft.
Je hoeft geen vectors meer te berekenen ... je voert het gewoon uit.
Je hele 3D afbeelding kan gewoon bestaan binnen je licht kubus.
Een arm bewegen van een 3D persoon? Kan met een paar vectors op een x aantal licht processoren.


-neurale netwerken simuleren.
Met een licht processor heb je 6 verbindingen per licht processor.
Een neuraal netwerk komt dichterbij.


Etc etc.

Nu over software.

In mijn gedacht is een hogere taal niet geschikt om er intelligentie mee te bereiken.
In mijn ogen moet je een taal ontwikkelen die in complexiteit BOVEN de taal van je eigen soort ligt

De taal van mijn licht kubus gaat er als volgt uit ziet.
Een heleboel pijltjes, elk voor één van de 6 "degrees of freedom"
Deze taal gaat verder en komt boven "woorden en taal" te staan.
Van daar uit kan altijd terug geschakeld worden naar lagere talen.
Dit zal alles wat met 3D te maken heeft veel efficiënter maken.
Als het aan mijn ligt heeft mijn hele systeem niet eens wiskunde nodig in de zin van getallen. We gaan daar aan voorbij zover het mogelijk is.

Mijn taal zou MB-ULCL heten.
Waarbij MB voor mijn initialen staan en ULCL voor Universal Light Cube Language

Ook eenvoudig rekenen met mijn systeem is op andere manier te bereiken.
Je zou bv zo kunnen rekenen.
Zet je berekening om in de vorm van a² + b² = c²
Waar c je uitkomst moet geven.

Maak met een aantal licht processoren een driehoek met a b en c als lengte van je zijden. Stuur een signaal van de ene kant van zijde c naar de andere kant van zijde c.
Neem de tijd op ... reken de afstand uit wanneer je weet hoe lang 1 signaal er over doet tussen 2 aangrenzende licht processoren.
Ik geef maar een voorbeeld. Eenvoudige binaire adders zijn ook makkelijk mogelijk als dat vereist is. In ieder geval is er veel meer ruimte in mijn systeem voor alternatieve manieren. Je wou winst halen uit elke algoritme dat beter is in tegen stelling dat je nu winst haalt door snellere schakelingen.
Denk gewoon alles macht 7 en niet macht 2 en je ziet het potentieel ontzettend snel toenemen.


Er zijn nog andere virtuele dingen die je met een licht kubus kunt uitvoeren.

Een punt in een kubus kan op een zeker moment naar "infinity" gaan.
Het blaast zicht op door een "infinity signaal" + diepte te broadcasten.
Met broadcasten bedoel ik dat het word uitgezonden naar alle 6 richtingen.
Elke processor die het signaal ontvangt doet het zelfde en verandert de teller.

Je kunt zo van één punt een groter virtueel punt binnen je kubus maken.
Weet je waarom dit zo verschrikkelijk cool is ?
Met dit als basis beginsel kun je heel effectief overschakelen op elke talstelsel wat er bestaat ... zolang je licht kubus maar groot genoeg is.
Daarna kan elke berekening worden omgezet naar een talstelsel waar deze zo effectief mogelijk op kan worden uitgevoerd.


Over de praktische zaak. Wat ik hier beschrijf, is daar al hardware voor ?
Ik denk het niet. Maar het komt er heel erg snel aan.
Ik moet zien dat ik een aantal deftige wiskundige bewijzen heb tegen de tijd dat het zover is en hopen dat er niemand op dezelfde richting als mij denkt.

Met dit systeem ben ik bezig sinds ik op mijn 18de het idee kreeg en het begint langzaam vorm te krijgen.
Het beste wat ik momenteel heb is een systeem om data te comprimeren aan de hand van een hologram en een algoritme om binaire info om te zetten in "base 7" en dat voor te stellen in mijn licht kubus als een hologram. Waarbij het hologram niet alleen de data zelf voorstelt maar ook de route die de data heeft afgelegd voor zijn huidige vorm
Over een jaar zou ik een werkend 3D programma klaar moeten hebben waarin gesimuleerd kan worden. Als dat werkt moet de overschakeling naar echte hardware gemaakt worden.

In het begin gaat het een traag systeem zijn waar in elke licht processor elektronisch word aangestuurd en als nodig van data voorzien. Uiteindelijk zouden we een systeem moeten kunnen maken wat alleen maar een inferface heeft naar electronische apparaten en als zijn schakelingen kan uitvoeren aan de hand van licht en voor de rest geen apparte energie bron heeft dan invallend licht.


Eén van mijn hersenspinsels is ook dat ik vermoed dat hersencellen die verantwoordelijk zijn voor het begrijpen van ruimtelijke informatie zicht hebben op de 3D positie van andere hersen cellen en zo effectiever 3D informatie begrijpbaar maken.

Maar goed .... effectieve wiskundige bewijzen ga ik niet zo maar in openbaarheid brengen (wat het probleem met zich meebrengt dat er misschien fouten in staan die ik zelf nog niet heb gevonden)


Wat vinden jullie hier van ?

(Nee, ik ben niet gek .. ik ben ook geen genie ... het is gewoon een idee wat ik al heel lang koppig in mijn hoofd vast hou en ooit zou willen mee helpen ontwikkelen)

EDIT: Ook even mijn avatar weg halen ... dat helpt niet als ik probeer serieus te zijn.

[Morty]

Ik weet niet veel van optical computing, maar naar mijn weten biedt het niet fundamenteel meer (of andere) mogelijkheden als de huidige systemen. Je hebt nog steeds precies dezelfde grens van turing berekenbare en onberekenbare problemen.

Optical computing kan wellicht sneller en efficienter zijn, maar ik zie er niet de revolutie in die jij erin lijkt te zien.

Verder kan ik niet helemaal uit je post opmaken of je het onderstaande nou wel of niet vindt.

Kain schreef op donderdag 28 augustus 2008 @ 16:27:
Hoe kan een systeem nu meer potentieel hebben als het potentieel van zijn kleinste ondeelbare bouwsteen ?

Misschien te overvloede, maar dat kan dus zeer zeker. Je hoeft alleen maar naar de hersenen te kijken, die op gebouwd zijn uit zeer beperkte neuronen, om dat te zien.

[Kain_niaK]

Misschien te overvloede, maar dat kan dus zeer zeker. Je hoeft alleen maar naar de hersenen te kijken, die op gebouwd zijn uit zeer beperkte neuronen, om dat te zien.

Een neuron heeft zo veel meer potentieel als een transistor of een licht processor.
Sowieso is een transistor een schakeling. Mijn licht processor zou een processor op zicht zelf zijn.
En een neuron is daar nog duizenden niveaus boven ....
Er zijn verschillende typen neuronen.
Sommige neuronen in de hersenen kunnen verbonden zijn met duizenden andere neuronen.
Even opzoeken .. zou op wikipedia moeten staat ...

Neurons communicate with one another via synapses, where the axon terminal of one cell impinges upon another neuron's dendrite, soma or, less commonly, axon. Neurons such as Purkinje cells in the cerebellum can have over 1000 dendritic branches

Je ziet dat het potentieel van die enkelvoudige bouwsteen veel groter is als die van de transistor en dus ook het potentieel van het totale systeem.
En nu heb ik het over mogelijkheden .... of het nu ruimtelijke bewerkingen zijn of een vorm van intelligentie (ruim en moeilijk definieerbaar begrip natuurlijk: Een hogere soort zou iets anders als intelligentie definiëren, iets waar wij misschien niet zouden kunnen begrijpen)
Volgens mijn logica:
Kun je met de bouwsteen waar mee je hele systeem is opgebouwd meer doen dan kun je ook met het hele systeem meer doen.


EDIT: Neuronen zijn natuurlijk niet de eenvoudigste bouwstenen van de hersenen .... dat gaat nog veel dieper en dieper.

[ Voor 4% gewijzigd door Kain_niaK op 28-08-2008 21:15 ]

[Flyduck]

Je zegt
"We werken met een lichtkubus. Deze kubus bestaat uit punten, en elke punt is een licht processor op zijn eigen."

Wat bedoel je met licht processor? Hoe zou die dan werken volgens jou?

[Verwijderd]

Kain_niaK schreef op donderdag 28 augustus 2008 @ 16:27:
Waarom de transistor niet vervangen door een licht schakelaar.

Een lichtschakelaar die instaat is tot 7 elementaire bewerkingen.
Licht link sturen
Licht rechts sturen
Licht vooruit sturen
Licht achteruit sturen
Licht omhoog sturen
Licht omlaag sturen
Licht op zijn plaats houden.

In plaats van 2 stenen hebben we nu 7 stenen.

Met een paar extra PN overgangen kan een transistor dit ook hoor...

[Jiriki]

Het enige dat je nu opgeschoten bent, is dat je in plaats van een binaire computer een octale computer hebt bedacht. En dat is nu niet echt iets nieuws of nuttigs...

[Verwijderd]

Als dit systeem inhoudt dat een processor van een ding dat in principe 1D werkt (namelijk achter elkaar geschakelde bits) uitbreidt tot een 3D systeem waarbij het volledige volume wordt gebruikt. Stel je daarbij een in cellen verdeelde kubus voor, waarbij iedere cel van die kubus in een bepaald toestand(simpelste situatie gewoon weer 0 of 1) kan staan. Een kubus van lengte 8 heeft dan dus 512 cellen. We hebben het dan niet meer over bits maar over cubits.
Het kernprobleem is, buiten het feit of het ding uberhaupt gebouwd kan worden, en blijft de schakelsnelheid van het geheel.

[Grijze Vos]

Ik zie na oppervlakkig je post gelezen te hebben sowieso al wat misvattingen. Huidige computers werken niet met AND en OR poorten, maar met NAND poorten. Ik weet niet of dit gewoon slordigheid van je is, of een fundamenteel gebrek aan kennis. Misschien moet je eerst de boeken in duiken voor wat fundamentals. (Zoals hierboven al berekenbaarheid genoemd werd.)

Op het eerste gezicht schiet je niks anders op dan een constante factor met je idee, da's behoorlijk pointless.

[Morty]

Kain_niaK schreef op donderdag 28 augustus 2008 @ 21:10:
[...]
Volgens mijn logica:
Kun je met de bouwsteen waar mee je hele systeem is opgebouwd meer doen dan kun je ook met het hele systeem meer doen.

Hier zit volgens mij een denkfout.
Dit is zeker niet zonder meer waar, en dit is waar computability theory grotendeels over gaat. Dit is ook waarom het idee van de turing machine zo krachtig is. Een enorme simpele en beperkte machine, die desondanks dezelfde fundamentele klasse van problemen kan oplossen als elke andere machine die we tot nu toe hebben ontwikkeld. Of het nou een mobieltje, programmeer taal, pc, of quantum computer is, ze hebben allemaal precies dezelfde mogelijkheden en beperkingen. Het verschil zit hem alleen in de efficientie.

Ik zie niet in welke eigenschap van optic computing niet gesimuleerd zou kunnen worden door een normale computer (of turing machine). Misschien dat je duidelijk kan maken wat optic computing precies zou kunnen wat een 'normale' computer niet kan volgens jou?

[Kain_niaK]

Ja foutje ... moet NEN en NOF zijn inderdaad ....


Ik probeer een systeem te maken wat een klein stapje dichter zou zijn bij de intelligentie die onze hersenen met zich meebrengen. Uiteindelijk wil ik een systeem hebben wat hoe verder het ontwikkeld wordt steeds minder met wiskunde te maken heeft.

Natuurlijk moet ik vanaf het begin zo snel mogelijk iets hebben wat al meteen nuttig kan zijn en daarom zal de link tussen een computer er zeker zijn.
Al is er maar één bepaalde specialiteit waarin mijn systeem de computer zou verslaan ... dan zou het meteen al bestaansrecht hebben.

Het meeste is nog een idee en opzich vrij waardeloos en redelijk vaag.
Maar een paar dingen heb ik al iets verder uitgewerkt al wil ik dat graag voorlopig voor mezelf houden. In het begin is iedereen sceptisch tegen dit soort ideeën.
Tot je een bewijs naar buiten kunt brengen wat klopt.

[Sissors]

Het voordeel van licht is dat er tussen fotonen geen interferentie is.
De padden tussen twee licht processoren bieden in feite bijna oneindige bandbreedte.
Je kunt het licht gewoon door elkaar heen sturen zonder dat er iets fout gaat.

Ik ben bang dat het niet zo makkelijk is als dat jij denkt dat het is.

[alx]

Los van of het wat is of niet: Orden je gedachten eerst eens. Volgens mij mis je een fase tussen het in je hoofd "uitdenken" van een wild(?) idee en het rondslingeren ervan. Schrijf het eens op (in 2-4 pg, klad; snel, voordat het te laat is ). En probeer de kern ervan te formuleren in 1-2 zinnen.

Ga naar bed en lees het 1-2 dagen later nog eens door. Als je er nog steeds iets in ziet, breidt het iets uit, corrigeer het, maar herorden het vooral tot een stuk tekst met logische opbouw, evt in fases.
Dan pas posten of voor iemand op een bord kladderen.

Nu kan niemand je volgen en gaat iedereen "de discussie aan" over onderdeeltjes. Volgens mij helpt je dat niet; dat leidt alleen maar af. Ongeacht of het idee goed is (whatever that means), is het nuttig om op die manier ideeen uit te werken.

[Standeman]

Ik zie overigens dat je licht wilt stoppen. Ben je echt van plan om je "lichtkubus" af te koelen tot 1 miljardste graad boven 0K?

[FlyEragon]

Standeman schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 10:45:
Ik zie overigens dat je licht wilt stoppen. Ben je echt van plan om je "lichtkubus" af te koelen tot 1 miljardste graad boven 0K?

Lijkt mij dat fysieke uitvoering op dit moment niet van belang is, het gaat om een concept wat uiteindelijk zou kunnen leiden tot een realiseerbaar geheel. Maar vooralsnog gaat het om een wild concept geloof ik.

[Kain_niaK]

Je kunt licht breken en het zo een circel vormige baan laten maken tot het aan de beurt is om verzonden te worden. Licht stoppen zou niet gaan.

[Janoz]

furby-killer schreef op donderdag 28 augustus 2008 @ 22:55:
[...]

Ik ben bang dat het niet zo makkelijk is als dat jij denkt dat het is.

En toch is het zo . Elektrische signalen wekken een magnetisch veldje op waardoor ze elkaar kunnen verstoren. Ook vangen ze straling van buitenaf op (Dat is ook de reden waarom antennes werken en waarom twisted pair minder storingsgevoelig is).

Licht daarintegen is heel simpel af te schermen en beinvloed elkaar niet. Je kunt rustig twee signalen van een iets verschillende golflengte over hetzelfde optische kabeltje sturen en ze zullen elkaar op geen enkele manier versterken of uitdoven.

Een mobiele telefoon naast een netwerkkabel leggen kan al voor packetloss zorgen, maar wanneer ik met 10 bouwlampen op mijn E1,- optische kabeltje schijn gaat er geen bit verloren van het verzonden signaal.

Voor de rest ben ik het eens met de opmerkingen. Het enige wat een optische computer op gaat leveren is dat hetgeen wat 'elektrische' computers nu kunnen weer sneller, energie zuiniger en compacter kan.

[Kain_niaK]

Het enige wat een optische computer op gaat leveren is dat hetgeen wat 'elektrische' computers nu kunnen weer sneller, energie zuiniger en compacter kan.

Wel als je van het standpunt uit gaat dat je iets wil bouwen dat alle bewerkingen van een computer kan uitvoeren alleen dan sneller, efficiënter en met een lagere energie verbruik.

Als zoiets gebouwd wordt kan dat toch heel waardevol zijn omdat de schaling dan opnieuw kan beginnen. Sneller ... kleiner .... we kunnen weer 100 jaar verder .....
Ik zeg niet dat de computer al volledig uitontwikkeld is , maar loont het nog de moeite zo veel tijd en geld en energie te stoppen in een ontwerp wat binnenkort veel obstakels zal moeten overwinnen als het tegen bepaalde grenzen aan loopt.

Ok, je kunt beginnen met meer en meer cores ... etc etc.
Uiteindelijk krijg je ook een systeem met heel veel processoren die met elkaar moeten verbonden worden.
Met licht gaat zoiets beter als met stroom.

Maar een licht kubus zou een totaal andere opbouw hebben.

En er zou meteen een nieuw systeem moeten ontwikkeld worden.

Het gaat mij niet om rekenen ..... dat is mooi mee genomen.

Het gaat er om dat ik denk dat een systeem wat in een licht kubus werkt en waar je kleinste schakelingen veel meer verbindingen met elkaar hebben dan bij een electronisch systeem.
Het gaat mij er om dat ik denk dat zo'n systeem meer potentieel heeft voor een systeem wat kan "denken" ipv rekenen. (denken ook niet .... maar wel iets wat boven wiskunde staat)

Vraag is ..... kan de intelligentie van de mens in een wiskundige vorm gegoten worden ?
Is een wiskundig model in staat om intelligentie uit te leggen en eventueel te simuleren ?

Daar wil ik dus aan voorbij gaan ... met het huidige booleaans systeem is dat volgens mij niet interessant.
Ik geef toe dat dit allemaal meer filosofie is als engineering .... maar je kunt van te voren onmogelijk weten of een nieuw systeem kan werken of niet tot je het onder zoekt en uiteindelijk bouwt.

Mijn ideeën zullen gaan der weg echt nog wel worden aangepast door wat mogelijk is en wat onmogelijk is. Maar das ironisch genoeg ook een "computability theory". Je kunt eindeloos proberen een systeem te laten werken ..... dat het onmogelijk kan werken daar kun je nooit achter komen .... dat het werkt wel ......

[ Voor 7% gewijzigd door Kain_niaK op 29-08-2008 15:40 ]

[Jiriki]

Kain_niaK schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 15:32:
[...]
Vraag is ..... kan de intelligentie van de mens in een wiskundige vorm gegoten worden ?
Is een wiskundig model in staat om intelligentie uit te leggen en eventueel te simuleren ?

Nee, tenzij je een formule kunt bedenken waar de uitkomst is dat (1 NAND 1) is (0 maar misschien is 1 wel interessanter), dan heb je een formule bedacht voor intuïtie

Wat niet wil zeggen dat het niet kan, maar dan heb je het over kunstmatige intelligentie.

[Kain_niaK]

één ding is duidelijk ... een systeem wat ruimtelijk werkt zal makkelijker ruimtelijke problemen kunnen oplossen dan een "plat" systeem.
Dat indertijd alles omgezet kon worden in een binair systeem was ideaal door de eigenschappen van elektriciteit en de ontzettend hoge schakel snelheid die het uiteindelijk met zich mee bracht.
De eerste systemen deelde hogere problemen in kleine eenvoudige problemen die met booleaans logica
op te lossen zijn. En elke probleem beschreven met booleaanse logica kan worden uitgevoerd op binaire systemen.

Grote nadeel hiervan ten op zicht van problemen die een iets hogere graad van intelligentie nodig hebben is het volgende. Bij booleaanse logica, heb je iets wat waar is of iets wat onwaar is.
Dat laat maakt het moeilijk om abstracte problemen in een vorm te gieten die je met booleaans e logica kunt oplossen.

We zijn er ondertussen ook al achtergekomen dat er bij het aanleren van nieuwe dingen .... nieuwe verbinding worden gelegd in de hersenen tussen de cellen.

Ook weten we dat bij onze kunstmatige intelligentie een machine iets nieuws kan leren door dat het associaties kan maken. Dan is het toch logisch dat een systeem waar het basis beginsels veel meer verbindingen kan leggen ook eenvoudiger over weg kan met een leerproces waar associaties leggen essentieel zijn.

Of zeg ik nu zulke domme dingen ?
Wie heeft ooit bedacht dat een klassieke binaire computer intelligentie kan hebben ?

[ Voor 4% gewijzigd door Kain_niaK op 29-08-2008 16:21 ]

[Janoz]

Kain_niaK schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 16:18:
één ding is duidelijk ... een systeem wat ruimtelijk werkt zal makkelijker ruimtelijke problemen kunnen oplossen dan een "plat" systeem.
Dat indertijd alles omgezet kon worden in een binair systeem was ideaal door de eigenschappen van elektriciteit en de ontzettend hoge schakel snelheid die het uiteindelijk met zich mee bracht.
De eerste systemen deelde hogere problemen in kleine eenvoudige problemen die met booleaans logica
op te lossen zijn. En elke probleem beschreven met booleaanse logica kan worden uitgevoerd op binaire systemen.

Het is echter ook aangetoond dat een meer dimensionaal systeem gesimuleerd kan worden op het 'platte' systeem. Het ruimtelijke systeem kan het misschien sneller, maar er zijn geen problemen die in 'het ruimtelijke' systeem wel opgelost kunnen worden en in het platte systeem niet.

Grote nadeel hiervan ten op zicht van problemen die een iets hogere graad van intelligentie nodig hebben is het volgende. Bij booleaanse logica, heb je iets wat waar is of iets wat onwaar is.
Dat laat maakt het moeilijk om abstracte problemen in een vorm te gieten die je met booleaans e logica kunt oplossen.

We zijn er ondertussen ook al achtergekomen dat er bij het aanleren van nieuwe dingen .... nieuwe verbinding worden gelegd in de hersenen tussen de cellen.

Ook weten we dat bij onze kunstmatige intelligentie een machine iets nieuws kan leren door dat het associaties kan maken. Dan is het toch logisch dat een systeem waar het basis beginsels veel meer verbindingen kan leggen ook eenvoudiger over weg kan met een leerproces waar associaties leggen essentieel zijn.

Of zeg ik nu zulke domme dingen ?
Wie heeft ooit bedacht dat een klassieke binaire computer intelligentie kan hebben ?

Wat je zegt is niet raar, maar je oplossing snijd geen hout. Jij zegt dat de booleaanse algoritmiek je beperkt en komt vervolgens met een oplossing die 7 keuzemogelijkheden heeft. Wat je vergeet is dat je dat ook keurig met 3 bits kunt implementeren. Heel plat uitgedrukt is het enige dat je met je lichtkubus opschiet dat je nu maar 1 component nodig hebt waar je er eerder 3 nodig had. Meer niet.

De neurale netwerken waar jij het over hebt zijn ook gewoon geïmplementeerd op "booleaanse" apparaten.

[Makkelijk]

Kain_niaK schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 16:18:Wie heeft ooit bedacht dat een klassieke binaire computer intelligentie kan hebben ?

Wie heeft ooit bedacht dat een lichtkubus intelligentie kan hebben ?

Ga een probleem simplificeren. Mijn vraag: Hoe kan jou lichtkubus kiezen welke kant hij zijn licht op stuurt?

Jou antwoord kan zijn: Dat doet de programmeur, met mijn programmeertaal.

Mijn antwoord is dan: Geen intelligentie dus, elke reactie van het systeem wordt wederom ingeprogrammeerd.

[Kain_niaK]

Dat jouw hersenen een reflex signaal terug sturen naar je spieren als ze door hebben dat je hand op een bakplaat ligt en je vingers verbranden is anders ook in geprogrammeerd.

[Sissors]

Janoz schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 14:37:
[...]

En toch is het zo . Elektrische signalen wekken een magnetisch veldje op waardoor ze elkaar kunnen verstoren. Ook vangen ze straling van buitenaf op (Dat is ook de reden waarom antennes werken en waarom twisted pair minder storingsgevoelig is).

En toch heb ik mijn twijfels. Ben niet al teveel in optische chips, maar wat ik heb geleerd is dat afhankelijk van hoe dicht de optische wegen bij elkaar liggen en het verschil in brekingsindex tussen de omgeving en het gedeelte waar het licht doorheen moet gaan, er wel heel makkelijk overspraak kan optreden.
Veel optische schakelaars zijn daar ook op gebaseerd, enkel door overspraak kom het licht van kanaal 1 in kanaal 2, de kanalen zelf hoeven fysiek bij elkaar te komen (alleen wel dicht bij elkaar in de buurt natuurlijk).

Dat is wat anders dan met je zaklamp op een glasvezel te schijnen, op die schaal is het inderdaad geen probleem. Maar op een chip heeft het ene kanaal wel degelijk invloed op een ander kanaal.

Daarnaast ook nog: Er werd gezegd dat 2 fotonen niet met elkaar kunnen interfereren, volgens mij is dat onzin, een foton kan zelfs met zichzelf interfereren. Twee fotonen kunnen probleemloos interfereren, zie ook bijvoorbeeld een dubbelspleet experiment.

[ Voor 5% gewijzigd door Sissors op 29-08-2008 18:53 ]

[Kain_niaK]

2 fotonen wel ... maar ik denk niet dat er zo snel hardware komt die individuele manipulatie en detectie kan doen op één enkele foton.
Ik heb het meer over het feit dat 2 lasers op een hoek van 90 graden op elkaar gewoon door elkaar heen vliegen. Cross talk zal misschien ook wel in een vorm bestaan bij fotonen maar is in ieder geval minder aanwezig als bij elektronen. Dat heeft ook nadelen ....

[Janoz]

Kain_niaK schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 18:14:
Dat jouw hersenen een reflex signaal terug sturen naar je spieren als ze door hebben dat je hand op een bakplaat ligt en je vingers verbranden is anders ook in geprogrammeerd.

En waarom lijkt jou lichtkubus meer op een hersencel dan een neuron in een neuraal netwerk?

[Kain_niaK]

Dat heb ik toch nooit gezegd ? Het is alleen een stap dichterbij tov de transistor.

[Bananenplant]

TS, ga eens wat lezen over de theorie achter Turingmachines. Dat je de machine niet krachtiger kunt maken met dit soort extra zut is eerstejaars informaticastof.

[Mathijs1]

Kain_niaK schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 19:04:
2 fotonen wel ... maar ik denk niet dat er zo snel hardware komt die individuele manipulatie en detectie kan doen op één enkele foton.

Dat bestaat al een tijdje, tik maar eens single photon in Google en voilá.

[Verwijderd]

het enige revolutionaire van een 'licht computer' is dat de warmte ontwikkeling gering is en dus wordt het rendabel om 3d dimensionale chip te maken. dat is de hele reden waarom IBM dit onderzoekt.

met hedendaags silicum is het ook al mogelijk om een 3d dimensionale chip te maken door meerdere lagen als een soort van parkeergarage te bouwen. probleem is dat de warmte van de onderste etage niet weg kan en dus de snelheid zeer laag moet worden gehouden. niet echt rendabel maar wel mogelijk.

de 'atomaire' eenheid van een op silicum gebaseerde chip is de transistor. hiermee worden verschillende structuren gebouwed zoals NAND gates. deze gates maken de boolean logic van de transitor schakelaar werkbaar. de 'atomaire' unit van jouw licht computer zou een soort micro spiegel zijn. door deze te draaien en in een structuur met andere spiegels te zetten onstaat een structuur waarmee de boolean logic en andere noodzakelijke structuur kan worden gebouwd.

eigenlijk bestaat dit al maar dan op macro nivo en wordt gebruikt in DSP beamers. zo'n chip bevat een piepklein spiegeltje welke inklapt als er spanning op staat. daardoor verandert de hoek van bijvoorbeeld 45 naar 90 graden en wordt een lichtstraal gespiegeld naar de lens. maar dit is op een factor honderd zo niet duizend groten dan de eerste microchip maar nog steeds niet zichtbaar voor het blote oog.

je idee om een hele database met terabytes opslag in een chip te simuleeren is zeer creatief en zeker erg snel alleen bedenkje wel hoeveel spiegels je nodig gaat hebben om zo'n iets te maken. zelfs al gebruik je 3d ruimte optimaal dan nog kost zoiets een fortuin en is alleen en ook echt alleen daarvoor bruikbaar. dat is de kracht van de turing standaard. als je 'machine' daaraan voldoet dan is het echt general purpose en kan het echt breed worden ingezet. daarom is de term turing compleet bijna synoniem geworden voor de general purpose computer hoewel een op stoom aangedreven machine ook turing compleet kan zijn en zich net zo goed kan vastbijten in wiskundig complexe rekensom.

daarnaast sla je de plank mis ontrent A.I. het probleem dat de ontwikkeling van A.I zo langzaam gaat is niet omdat we geen neuron kunnen simuleren. we weten gewoon te weinig over hoe al die neuronen een geheel vormen. dus zelfs al zouden we een machine hebben die alle 5 miljard neuroen in het menselijke brein kan simuleren dan nog heb je geen A.I. we beginnen nu pas te beseffen dat het menselijke brein geen computer is maar eerder een cluster van 5 miljard computers.

elke computer is nog lanzamer dan de eerste 4004. de voorloper van wat de x86 familie zou worden. een A.I ontwikkelaar omschreef het brein eens als een insecten kolonie. elke individu in die kolonie is zwak en stel niks voor maar zamen zijn ze instaat om hele insecten steden te maken en hele productie ketens op te zetten. compleet met voedsel vooraden en kraamkamers en net zoals in onze hersennen gaat dat niet alleen direct zoals een dans die bijen doen om andere bijjen te vertellen waar honing te vinden is maar ook indirect met chemische stoffen zoals bij mieren die allemaal over een soort insecten snelweg razen maar eigenlijk gewoon een spoor volgen.

in de jaren 60 had men deze kant van hoe het menselijkbrein werkte nog compleet niet door en werden dan ook wilde voorspellingen gedaan dat als computers maar snelgenoeg Pi konden uitrekenen door het zelfde sommetje maar snel genoeg te herhalen dan zou de computer vanzelf een A.I vormen. in werkelijkheid staat 90% van ons brein te wachten op instructies en zijn er maar weinig activiteiten die het brein zo kunnen stressen dat het richting de 40% van het maxium gaat. muziek spelen is zo'n activiteit omdat je met je ogen de noten moet lezen en tegelijk met je spieren het instrument moet bespelen en met je oren controlleren of je niet valse noten speelt en dat waar nodig dan ook nog eens corigerren.

het is dan ook niet gek dat de meeste neuroren niet in de grote maar juist in de kleine hersenen zitten. de kleine hersenen fungeren als een ware dirigent. je grote hersene zeggen eigenlijk alleen maar dat je je arm wilt optillen terwijl je kleine hersenen niet alleen alle spieren op precies de juiste tijd met precies de juiste kracht in beweging zet maar ook je spieren in je benen coorigeren aan de hand van wat je ogen zien nadat de visuele cortex dit heeft verwerkt en je evenwichts organen in je oren. en dat is maar goed ook want anders zou je omvallen elke keer dat je je beweegt en je zwaartekrachtspunt zich verschuift. nergens in je hersennen is er meer 'bandwidth' nodig en beschikbaar om deze complexe bio-chemische-elektrische machine draaiend te houden.

en eigenlijk is dan helemaal niet zo vreemd. kijk maar eens in je taskmanager. het zal je niet verbaasen dat het cpu gebruik van je computer onder de 10% ligt. dat komt omdat de computer net zoals de mens data-driven is. je computer wacht eigenlijk constant todat er iets gebeurt zoals wanneer jij je muis beweegt of een toetst indrukt of wanneer er een packet op de netwerktkaart binnenkomt of de hardeschijf in positie is om data te gaan lezen of schrijven.

het is op dit punt dat A.I ontwikkeling nog een lange weg te gaan heeft want zelfs al hebben we al die rekenkracht tot onze beschikken dan nog hebben we niet de juiste programmatuur ge-immiteerd die ons mensen in staat stelt om vrijwel elk beeld wat we zien tot in het detail te ontleden in objecten of elke geluid dat we horen te herkennen en dan als we al die informatie tot verwerkbare brokken hebben afgebroken om er dan ook nog eens booleaanse mee te rekenen op een manier die universeel lijkt te zijn. de kracht van ons brein is juist die bijna grenzelose flexibiliteit.

als je kijkt naar simpelere diersoorten zoals een vlieg. die worden geboren met een bijna 90% genetische kennis. en vlieg van slechts seconden oud kan alles en kan vrijwel niks leren. een menselijke baby is bijna precies het tegenover gestelde. het kan vrijwel niks en heeft alleen zijn basis, zijn insticten. daarnaa volgt een bijna 20 jaar leer processes van goed deels trial en error todat een volwassen mens vrijwel zelfstandig bijna elke situatie kan analyzeren en met logica te lijf kan gaan die rekening kan houden met meer factoren en invloeden en zo die hele keten van oorzaak en gevolg kan afbreken en begrijpen en daarop kan handelen.

dat is eigenlijk de kern van een bewustzijn. begrijpen waarom dingen zijn zoals ze zijn. met kennis de oorzaken van de gevolgen kunnen aanwijzen. de vraag is daarom eigenlijk ook niet of een diersoort bewust is maar eigenlijk in hoeverre een diersoort bewust is. en daarom is de creatie van een bewuste A.I ook zo'n doorbraak. juist omdat het vereist dat we zelf snappen waarom wij bewust zijn.

nog een laaste note aan deze wat lange post, het terug trekken van je hand van hete bakplaat noemen we een reflex en niet een instict en gebeurd geheel in je hersenstam en daar hebben je hersennen, zelfs de kleine, niks mee te maken. die worden zich er achteraf pas van bewust. enne probeer het niet telkens jouw technologie te noemen tenzij je echt een revollutionaire doorbraak hebt gemaakt.

[Kain_niaK]

Dat bestaat al een tijdje, tik maar eens single photon in Google en voilá.

Op een werkbare schaal ?
In het algemeen is het zo dat hoe kleiner het deeltje dat je wilt onderzoeken is ... hoe groter de machine die je daar voor nodig hebt.
Ik wil in het begin werken met min of meer betaalbare hardware die nu gebruikt word in optische routers en andere machines die vooral met fiber werken. Dat gaan een traag systeem zijn .. alhoewel het niet gigantisch groot hoeft te zijn. Laten we spreken over een kubus met 1000 punten per zijde. Waarbij elk punt aangestuurd en uitgelezen kan worden door een elektrisch systeem.
Daar zal het niet mogelijk zijn om met individuele fotonen te werken maar eerder met redelijk grotere groepen fotonen die informatie door kunnen geven door een coderings systeem dat met de eigenschappen van licht werkt. Informatie in golf van golflengte ... en alles wat technische haalbaar is

TS, ga eens wat lezen over de theorie achter Turingmachines. Dat je de machine niet krachtiger kunt maken met dit soort extra zut is eerstejaars informaticastof.

Ik wil geen Turingmachine maken ... ik denk niet dat je een hogere vorm van semi-intelligentie kunt bereiken met wiskunde ... hoe groot dat domein ook is. En dan heb ik het over dingen die wij kunstmatige intelligentie noemen maar helemaal niks met intelligentie te maken hebben maar alles met: Hé, hier kunnen we een algoritme voor ontwikkelen.

Komt je machine dan iets tegen dat niet in het algoritme is opgenomen dan heb je een probleem.

Neem nu schaken. We hebben ontdekt dat dit spel bijna volledige te doorgronden is met een wiskundig model en computer kunnen de mens verslaan door een heel groot aantal mogelijkheden te nemen en via een algoritme hier de zet uit te extracten die het meeste voordeel geeft.

Mijn systeem zou met lijnen kunnen werken. Kan een loper op zijn lijn een ander stuk zien ?
Ja ... dan kan het slaan. Wat als ik mijn loper op die positie zet ? Wat zijn dan de mogelijkheden?
Je stuur je signaal naar de positie waar je je loper wilt zetten en van daar plot je heel snel met één signaal opnieuw de mogelijkheden. Ik weet niet of ik het zo goed uitleg maar een licht kubus zou meer aanleg hebben voor patronen en een grafische interpretatie van een probleem.

[ Voor 9% gewijzigd door Kain_niaK op 29-08-2008 21:17 ]

[Nick The Heazk]

Kain_niaK schreef op donderdag 28 augustus 2008 @ 16:27:
Uiteindelijk zitten we bijna 200 jaar later nog altijd met een systeem wat niet meer kan doen als de analytische machine ... alleen sneller (als dat ding ooit gebouwd was geweest)

We zitten nog steeds te werken met Turing-complete machines. De reden waarom er geen vooruitgang geboekt is sinds het werk van Turing, Church en anderen, is omdat er schijnbaar geen krachtiger mechanisme bestaat dan Turingmachines. Neurale netwerken bijvoorbeeld kunnen gesimuleerd worden op een Turingmachines en kunnen bijgevolg niet meer talen bepalen dan Turingmachines.

De gedachte dat een computer ooit in staat is tot intelligentie of kunstmatige intelligentie die door de Turing-test heen komt is dan ook een beetje onrealistisch.

Wel, toon aan dat de menselijke hersenen een strikt grotere verzameling talen kan beslissen dan Turingmachines en dan zal dat zo zijn. Voor zover ik weet heeft men nog niet onomstotelijk bewezen dat de menselijke hersenen equivalent zijn aan Turingmachines. Echter, omgekeerd heeft men ook nog niet kunnen aantonen dat ze een strikt sterker formalisme vormen. Voor zover ik weet, gaat men er tegenwoordig van uit dat er geen sterker formalisme bestaat dan Turingmachines.

Hoe kan een systeem nu meer potentieel hebben als het potentieel van zijn kleinste ondeelbare bouwsteen ?

Tja, alles in het universum bestaat uit <vul hier het huidig kleinste ontdekt elementair deeltje in>. De reden waarom bepaalde systemen strikt sterker zijn dan hun bouwstenen is net omdat je de bouwstenen kunt combineren. Kijk naar een turingmachine. Deze bestaat uit erg elementaire bouwstenen. Echter, met een Turingmachine kun je bijvoorbeeld alle berekenbare functies bepalen.

Was er in die tijd meteen begonnen met de optische computer dan waren we nu mijlenver voor geweest.

Speculatie. Een optische computer verbetert de berekeningseigenschappen niet en is bijgevolg, vanuit theoretisch standpunt, volkomen oninteressant. De reden waarom optical computing zo hip is, ligt in het potentieel om snellere schakelingen te bouwen. Immers, sneller dan het licht zullen we informatie niet kunnen verzenden (met de huidige fysische inzichten natuurlijk).

Een lichtschakelaar die instaat is tot 7 elementaire bewerkingen.
Licht link sturen
Licht rechts sturen
Licht vooruit sturen
Licht achteruit sturen
Licht omhoog sturen
Licht omlaag sturen
Licht op zijn plaats houden.

Nou, een mooi zeven-delig systeem heb je daar .

In plaats van 2 stenen hebben we nu 7 stenen.

En die 7 stenen kunnen we als volgt binair voorstellen; 000, 001, 010, 011, 100, 101, 110. Niets gewonnen.

We werken met een lichtkubus. Deze kubus bestaat uit punten, en elke punt is een licht processor op zijn eigen.

Verklaar je nader. Wat zijn die lichtprocessoren precies. Je lijkt me gewoon een systeem te beschrijven bestaande uit 7 processoren die met een zeven-tallig talstelsel werken?

- database doorzoeken.
Dit kan vrij eenvoudig.
We nemen een systeem waar elke licht processor elektronisch word aangestuurd.
De database word van de computer op ons systeem geladen.
Bij de eerste licht processor waar de hele database zo meteen doorheen vliegt word de database al gesorteerd met x aantal criteria. bv 7. (het kan meer zijn dan 7 vermits we ook andere processoren kunnen bereiken. Het signaal kan zelfs op het zelfde moment worden verstuurd)
Daarna word het gerouteerd naar de 6 omringende andere processoren.
Deze doen het zelfde op hun beurt en zo laad je al heel effectief de hele database.

Eenmaal deze geladen is, heb je ook meteen een index.
Doorzoeken daarna is kinderspel. Je krijgt geen vertakkingen meer of een boomstructuur maar je signaal splits zich elke keer in 6. En na de eerste splitsing opnieuw 6 splitsingen.
Je kunt nagaan hoeveel sneller dat kan gaan als met transistors.

Het is geen verbetering van de tijdscomplexiteit. Je wint een constante factor door gebruik te maken van meerdere processoren maar dat is het dan ook. Indien de technologie voldoende ontwikkelt is, kan het wel zijn dat je optisch systeem sneller signalen kan laten propageren dan een electronisch systeem. Hetgeen meteen ook de bestaansreden voor het onderzoek naar optische systemen is. Theoretisch gezien winnen we niets; geen verbetering van de tijdscomplexiteit van algoritmen, geen verbetering van de berekenbaarheid. Enkel een constante factor.

Het word nog leuker als je zeer grote rainbowtables kunt opzetten.
Denk aan een licht kubus die het equivalent van een paar terabyte aan geheugen kan bevatten. Het kraken van AES en dergelijke word iets makkelijker nu.

Met een constante factor. Netto winst: 0.

-neurale netwerken simuleren.
Met een licht processor heb je 6 verbindingen per licht processor.
Een neuraal netwerk komt dichterbij.

Neurale netwerken kunnen we op een gewone computer ook bouwen. Ze bepalen minstens alle berekenbare functies en maximaal alle herkenbare talen (aangezien ze op een Turingmachine kunnen gesimuleerd worden). Wederom geen winst met een optisch systeem.

In mijn gedacht is een hogere taal niet geschikt om er intelligentie mee te bereiken.

Een leuke. Indien de menselijke hersenen Turing-compleet blijken te zijn, dan hebben we wél voldoende met hogere programmeertalen (mits ze Turing-compleet zijn)!

In mijn ogen moet je een taal ontwikkelen die in complexiteit BOVEN de taal van je eigen soort ligt

Dit is equivalent met stellen dat intelligentie meer talen bepaalt dan de verzameling van herkenbare talen. Hier is bij mijn weten nog geen bewijs, noch voorbeeld (merk op dat je met een voorbeeld voldoende hebt), voor gevonden.

De taal van mijn licht kubus gaat er als volgt uit ziet.
Een heleboel pijltjes, elk voor één van de 6 "degrees of freedom"

Dit zal alles wat met 3D te maken heeft veel efficiënter maken.

Die kans zit er wel in ja.

Ook eenvoudig rekenen met mijn systeem is op andere manier te bereiken.
Je zou bv zo kunnen rekenen.
Zet je berekening om in de vorm van a² + b² = c²
Waar c je uitkomst moet geven.

Maak met een aantal licht processoren een driehoek met a b en c als lengte van je zijden. Stuur een signaal van de ene kant van zijde c naar de andere kant van zijde c.
Neem de tijd op ... reken de afstand uit wanneer je weet hoe lang 1 signaal er over doet tussen 2 aangrenzende licht processoren.

Niet praktisch wegens de numerische issues die hierbij optreden. Theoretisch wel een leuke manier om te rekenen .

In ieder geval is er veel meer ruimte in mijn systeem voor alternatieve manieren.

Waarschijnlijk niet. Voor zover ik inzicht heb in jou systeem, kunnen we dat perfect simuleren op een computer. Dat voegt, wegens de Turing-compleetheid van een computer, weer niets toe.

Denk gewoon alles macht 7 en niet macht 2 en je ziet het potentieel ontzettend snel toenemen.

Geeft wederom geen verbetering van de tijdscomplexiteit. Polynomiaal blijft polynomiaal, exponentieel blijft exponentieel, etc.

Een punt in een kubus kan op een zeker moment naar "infinity" gaan.
Het blaast zicht op door een "infinity signaal" + diepte te broadcasten.
Met broadcasten bedoel ik dat het word uitgezonden naar alle 6 richtingen.
Elke processor die het signaal ontvangt doet het zelfde en verandert de teller.

En dat is nuttig voor ... Je beseft toch dat een gewone computer ook met oneindig kan rekenen?

Je kunt zo van één punt een groter virtueel punt binnen je kubus maken.

Waar zou dat uit volgen, ik volg niet?

Weet je waarom dit zo verschrikkelijk cool is ?
Met dit als basis beginsel kun je heel effectief overschakelen op elke talstelsel wat er bestaat ... zolang je licht kubus maar groot genoeg is.

Dat kunnen we op een gewone computer ook efficiënt. Ik verwacht geen verbetering.

Wat vinden jullie hier van ?

Leuk om als hobby aan te werken. De kans is bijzonder klein dat jou systeem de berekenbaarheid verbetert of de tijdscomplexiteit van bepaalde problemen. Dat optische computers het potentieel hebben om sneller te werken dan traditionele computers op electronische schakelingen staat zo goed als vast. Dat is leuk vanuit het praktische oogpunt, maar theoretisch gezien winnen we hier maar constante factoren.

Disclaimer: de resultaten die quantum computing met zich meebrengen, zijn niet opgenomen in deze post, wegens het gebrek aan kennis bij mezelf.

[Verwijderd]

optische computers en quantum computers hebben niks met elkaar te maken. sterker nog, een quantum computer hoeft niet eens op photonen te zijn gebaseerd.

quantum computers werken met de quantum staat waarin elk deeltje zich bevindt en dan vooral de zogeheten superpositie. het komt allemaal voort uit het Heisenberg principe dat stelt dat een deeltje zijn werkelijke staat pas aaneemt als je deze uitleest. kort door de bocht uitgelegd reken je met een quantum computer niet 1 + 1 = 2 uit maar eerder een 1% kans op 0. 1% kans op 1 en 98% kans op 2.

optische computers zijn noch steeds emperisch terwijl het bij quantum computers allemaal om kans draait. vanuit de software gezien is er geen verschil tussen een chip op silicum zoals we die nu kennen of de glazen lampen transistors uit de jaren '40 of de optische circuits uit de toekomst. wat deze technologie echt bruikbaar maakt is het lage stroomverbruik en dus daarmee de warmteontwikkeling.

het probleem is vooral de schaal maar als we dit op een chip weten te krijgen wordt het mogelijk om als nog de Pentium4 te maken op 10Ghz met een stroomverbruik van mischien 20watt. maar vooral de mogelijkheid om etages van chips te maken is intressant omdat het zo rendabel wordt om uiteindelijk een chip van 20x20 cm kwa oppervlak te maken en zo dus Moore's law voort te zetten.

maar ik begrijp dat de TS overweegt om een macroscopische en zeer gesimplificeerde versie te bouwen. je zou dit zo simpel kunnen doen als met magnetische en reflecterend matriaal in een ring die weer in een ring hangt zodat het matriaal 360x360 graden rondt kan draaien. vervolgens plaatsje een copperen stroom circuit eromheen en door daar spanning op te zetten creeer je een magnetische veld wat de spiegel in een positie dwingt. gebruik wel gelijk stroom natuurlijk anders krijg je een electromotor en gaat je spiegel rondtollen. vervolgens plaats je iets van een sensor eronder en creeert de basis elektronika. je hebt nu je eerste node in je optische cpu. het moeilijkste zal nu zijn om de achterkant van de spiegel te benutten en meerdere van dit soort spiegels samen te laten werken en dus NAND gates te vormen.

ik weet het, het is erg simplistische maar ook erg low-budget en meer om gewoon te bewijzen welke structuren je nodig gaat hebben om de meest basis circuits te vormen. nu neemt het nog een keukentafel in maar vergeet niet dat de eerste computers ook hele lokalen in beslag namen.

[burne]

Kain_niaK schreef op vrijdag 29 augustus 2008 @ 19:04:
maar ik denk niet dat er zo snel hardware komt die individuele manipulatie en detectie kan doen op één enkele foton.

Je hebt er twee in je hoofd zitten. http://math.ucr.edu/home/...Quantum/see_a_photon.html

[justice strike]

Kain_niaK schreef op donderdag 28 augustus 2008 @ 16:27:
De 2 basis bouwstenen van elke computer zijn nog steeds de EN & OFschakeling.
Alle andere poorten zijn hier van een combinatie.
1 en 0 | EN & OF

Hoe kan een systeem nu meer potentieel hebben als het potentieel van zijn kleinste ondeelbare bouwsteen ?

In feite is het allemaal virtueel.

als je even een uitstapje maakt naar de werking van het brein dan zul je zien dat dat best goed mogelijk is.